Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ερωτικά ποιήματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ερωτικά ποιήματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2018

Πιο πολύτιμο ήταν το φως των ματιών σου... Τι ΄ν΄ αυτό που τόσο φοβάται ο νους μας; Τι ψάχνει να βρει στα κομμάτια του κόσμου;

«…θυμήθηκαν μια καουμπόικη ταινία που είχαν δει, ο ένας σε κάποιο σινεμά της Λα Πλάτα κι ο άλλος στο Μπουένος Άιρες.
Είχαν ξεχάσει τον τίτλο, όχι όμως και τη σκηνή του σαλούν με τη δίφυλλη πόρτα. Ήταν σίγουροι ότι η πρωταγωνίστρια το ‘σκαγε με κάποιον καβάλα σ’ ένα άλογο.
– Με ποιον έφυγε; ρώτησε η Λάουρα.
– Με ποιον ήθελες να φύγει; Με τον ήρωα.
– Ο ήρωας των γυναικών δεν είναι πάντα ο ίδιος με τον ήρωα των αντρών.
– Αυτό είναι αλήθεια. Αλλά, μην ξεχνάς. Στις ταινίες υπάρχει πάντα μόνο ένας ήρωας.»


(click ==> Dirge Without Music 

I am not resigned to the shutting away of loving hearts in the hard ground.
So it is, and so it will be, for so it has been, time out of mind:
Into the darkness they go, the wise and the lovely.  Crowned
With lilies and with laurel they go; but I am not resigned.

Lovers and thinkers, into the earth with you.
Be one with the dull, the indiscriminate dust.
A fragment of what you felt, of what you knew,
A formula, a phrase remains,—but the best is lost.

The answers quick and keen, the honest look, the laughter, the love,—
They are gone.  They are gone to feed the roses.  Elegant and curled
Is the blossom.  Fragrant is the blossom.  I know.  But I do not approve.
More precious was the light in your eyes than all the roses in the world.

Down, down, down into the darkness of the grave
Gently they go, the beautiful, the tender, the kind;
Quietly they go, the intelligent, the witty, the brave.
I know.  But I do not approve.  And I am not resigned.
Edna  St. Vincent Millay, “Dirge Without Music” from Collected Poems © 1928, 1955 by Edna St. Vincent Millay and Norma Millay Ellis. Reprinted with permission of Elizabeth Barnett and Holly Peppe, Literary Executors, The Millay Society. Source: Collected Poems (HarperCollins, 1958)

Τι ΄ν΄ αυτό που τόσο φοβάται ο νους μας; Τι ψάχνει να βρει στα κομμάτια του κόσμου;
Γυρεύουμε ήρωες, γυρεύουμε θεούς, γυρεύουμε ν’ αποδράσουμε, γυρεύουμε έστω κάποιο νόημα, κάτι που να φαντάζει λογικό.
Προσπαθούμε να συναρμολογήσουμε μια συνέχεια μέσα απ’ το χάος που μας περιτριγυρίζει. Σαν να είμαστε χαμένοι σ’ έναν ωκεανό και να ψάχνουμε για μια νέα γη, όπου θα αναπαύσουμε τις αγωνίες μας. 
Κάθε τέχνη, κάθε θρησκεία, κάθε ιδεολογία, κάθε εραστής, κάθε παιδί, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα κομματάκι γης, ένα μικρό νησί όπου για λίγο μπορούμε να ξεχάσουμε τη θάλασσα που μας περιμένει. ...

ΛΙΝΑ ΒΟΛΦ: ΟΙ ΠΟΛΥΓΛΩΤΤΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ

Η Βολφ έχει τον τρόπο να πει μια ιστορία ξεκάθαρα, χωρίς να μένει στην επιφάνεια και να χάνει το βάθος. 
Κι αυτό είναι ο λόγος που θα την ακολουθώ στο μέλλον...
Η Έλινορ ζει σ’ ένα μικρό χωριό στη νότια Σουηδία. Η ίδια γράφει στο προφίλ της σε μια ιστοσελίδα γνωριμιών: Είμαι τριάντα έξι ετών και ψάχνω για έναν τρυφερό, αλλά όχι και πολύ τρυφερό άντρα. Αλλά οι άντρες που συναντάει δεν είναι αυτό που ήλπιζε. Και ο έρωτας εξακολουθεί να είναι μακρινό όνειρο.
Ο Μαξ ονειρεύεται μια πολύγλωσση ερωμένη, μια γυναίκα που θα τον καταλαβαίνει σε όποια γλώσσα κι αν μιλήσει. Η αναζήτησή του τον φέρνει στην Ιταλία, όπου γνωρίζει μια μαρκησία στα όρια της οικονομικής κατάρρευσης.
Εκεί βρίσκεται και η Λουκρητία, μάρτυρας του έσχατου ξεπεσμού της γιαγιάς της σ' ένα ερημωμένο παλάτσο, αντιμέτωπη με τη σκιά του κόσμου όπου είχε μεγαλώσει.
Ένα χειρόγραφο μπαίνει και βγαίνει από τη ζωή τους, φέρνοντάς τους κοντά, προκαλώντας αισθήματα αγάπης και μίσους, αφήνοντας ανεξίτηλα σημάδια πάνω τους.
Τρεις άνθρωποι κυνηγούν την αγάπη, σ' ένα πανέμορφο μυθιστόρημα, βραβευμένο με το August Prize.

ΛΙΝΑ ΒΟΛΦ*

*Η ΛΙΝΑ ΒΟΛΦ γεννήθηκε το 1973 στη Σουηδία, και έχει ζήσει κι έχει εργαστεί στην Ιταλία και στην Ισπανία. Έχει εκδώσει μια συλλογή διηγημάτων κι ένα μυθιστόρημα που τιμήθηκε με το λογοτεχνικό βραβείο Vi Magazine. Το δεύτερο μυθιστόρημά της, ΟΙ ΠΟΛΥΓΛΩΤΤΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ, τιμήθηκε με το August Prize 2016 και κυκλοφορεί σε οχτώ χώρες.

Σημείωση:

Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018

Η Σιωπή του Έρωτα - Oscar Wilde - Απαγγελία Μαριάντζελα Γκίντη

Η σιωπή του έρωτα είναι ένα ποίημα για τη σιωπή που φέρνει ο έρωτας που χάνεται, αλλά και η μεγάλη αγάπη που τόσο μπορεί να μας συνεπάρει ώστε να μας βυθίσει στη σιωπή.

Πολλές φορές κάποιος που ερωτεύεται βαθιά δυσκολεύεται τόσο να μιλήσει, να εκφράσει αυτό που νιώθει.. και μένει εκεί σαν λύρα ξεκούρδιστη που δεν μπορεί να τραγουδήσει για τον έρωτα και την αγάπη…

Έτσι όπως συχνά ο ήλιος με την εντυπωσιακή του λάμψη
διώχνει το θαμπό φεγγάρι, όσο και αν αντιστέκεται
στη σκοτεινή σπηλιά του, χωρίς να ακούσει
ούτε ένα τραγουδι από το αηδόνι
έτσι η ομορφιά σου μου σφραγίζει τα χείλη
και κάνει παράφωνα για μένα τα πιο όμορφα τραγούδια ...

Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2018

Πέθανε αιφνιδίως η 46χρονη τραγουδίστρια των Cranberries, Dolores O’Riordan (Death of Irish singer, whose band sold more than 40m records, is being treated as ‘unexplained’)

Σχετικό: Την Τρίτη, στην Ιρλανδία, η κηδεία της Ντολόρες Ο' Ριόρνταν Η κηδεία θα μεταδοθεί απευθείας από τον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό Limerick FM.


“Something Else” is an acoustic album by Irish band The Cranberries. It includes acoustic renditions of songs from their catalogue, as well as three new tracks.
This is the story behind the creation of the album according to the press release:
“In the autumn of 2013, as her hometown of Limerick was preparing to open its tenure as Irish City of Culture in 2014, The Cranberries singer-songwriter Dolores O’Riordon was approached by the city to play a special gig on New Year’s Eve. She would perform with a quartet from the Irish Chamber Orchestra, playing four songs from… read more »

Όπως ανέφερε ο εκπρόσωπός της πέθανε σήμερα στο Λονδίνο - Άγνωστα τα αίτια του θανάτου της - Μία ιδιαίτερη φωνή και η πολυτάραχη ζωή της Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 46 ετών η τραγουδίστρια των Cranberries Dolores O’Riordan, όπως επιβεβαίωσε ο εκπρόσωπός της.

«Η Ιρλανδή τραγουδίστρια Dolores O’Riordan πέθανε ξαφνικά σήμερα στο Λονδίνο»,  ανέφερε ο εκπρόσωπος χωρίς να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.

Η frontwoman του συγκροτήματος βρισκόταν στο Λονδίνο για μία ηχογράφηση. «Τα μέλη της οικογένειάς της είναι συντετριμμένα στο άκουσμα της είδησης και έχουν ζητήσει σεβασμό στην ιδιωτικότητά τους αυτήν την πολύ δύσκολη στιγμή», πρόσθεσε ο εκπρόσωπος

Στις 4 Ιανουαρίου η Dolores είχε ανεβάσει την τελευταία της φωτογραφία, με τον γάτο της, στο Twitter:

Ο έρωτας είναι γνώση. Ο έρωτας είναι ευγένεια και αρχοντιά




Είναι το μειδίαμα της σπατάλης ενός φρόνιμου Άσωτου, Πως η φύση ορίζει το αρσενικό να γίνεται ατέλειωτη προσφορά και θεία στέρηση για το θηλυκό.

Το θηλυκό να κυνηγάει τις τύψεις του. Στον έρωτα όλα γίνονται για το θηλυκό. Η μάχη και η σφαγή του έρωτα έχει το νόημα να πεθάνεις το θηλυκό, και να το αναστήσεις μέσα στα λαμπρά ερείπια των ημερών σου. Πάντα σου μελαγχολικός και ακατάδεχτος.

Στη σωστή ερωτική ομιλία, το θηλυκό δίνει το ύφος της σάρκας και το αρσενικό τη σύνεση της δύναμης. Μιλώ για τα καράτια κοντά στα εικοσιτέσσερα. Για στήσιμο πολύ μεταξωτό. Και το μετάξι μόνο ζωικό παρακαλώ.

Το πρώτο λοιπόν είναι πως όταν το θηλυκό είναι θηλυκό, την ευθύνη για να γίνει και να μείνει ως το τέλος σωστή η ερωτική σμίξη την έχει ο άντρας.

Πάντα όταν φεύγει η γυναίκα, θα φταίει ο άντρας. Να το γράψετε να μείνει στον αστικό κώδικα.

Κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν. Ή, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που ερωτεύουνται δύο άνθρωποι γεννιέται ένας αστέρας με όλους τους πρωτοπλανήτες του.

=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2018

Pensar en ti esta noche - Σε σκεφτόμουν διεξοδικά μ' εμένα, τον πλατύ κόσμο

Pedro Salinas - Τρία ερωτικά ποιήματα - Μτφρ. Virginia López Recio

Τη σκιά σου σμιλεύω
Τη σκιά σου σμιλεύω. Της έχω ήδη αφαιρέσει τα χείλη, τα κόκκινα και σκληρά: έκαιγαν.
Θα σ' τα 'χα φιλήσει πολύ περισσότερο.
Ύστερα σταματάω τα μπράτσα σου, τα σβέλτα, τα μακριά, τα νευρώδη.
Μου πρόσφεραν τον δρόμο για να σ' αγκαλιάσω.
Σου αφαιρώ το χρώμα, τον όγκο. Σου κόβω το πέρασμα. Ερχόσουν κατευθείαν σ' εμένα. Εκείνο που πιότερο πόνο μου έδωσε, επειδή σώπασες, είναι η φωνή σου. Πυκνή, τόσο θερμή, περισσότερο χειροπιαστή απ' το σώμα σου. Αλλά ήδη ετοιμαζόταν να μας προδώσει.
Έτσι...