Γιατί δεν υπάρχει μεταθανάτια ζωή - Τίποτε δεν γεννήθηκε και τίποτε δεν πεθαίνει...

Γιατί δεν υπάρχει μεταθάνατια ζωή
Όσο δεν ερευνάτε και δεν βιώνετε την ουσία και την αλήθεια που υπάρχει μέσα στο σώμα και σε όλα τα σώματα, τόσο, θα ελπίζετε σε μεταθανάτιες ιστορίες, χωρίς να ζείτε την ευτυχία τώρα εν ζωή. 

Θα ελπίζετε πάλι όπως σας υποσχέθηκαν οι οργανώσεις για ένα άγνωστο μετά, που σίγουρα δεν θα το βιώστε, διότι, για να έχετε εμπειρία, πρέπει να έχετε πρωτίστως συνείδηση. 

Σημειωτέων η περιγραφή είναι "κοντινή εμπειρία θανάτου" διότι ως γνωστόν και απόλυτα ουδείς πέθανε, σάπισε και μετά από έξη μήνες ξαναμπήκε και ξαναζωντάνεψε για να μας πεις τις εμπειρίες του. 

Η νιώθω τη ζωή και μετά νιώθω τις 5 αισθήσεις, πριν τη γέννηση, κατά το βαθύ ύπνο και μετά το θάνατο, απουσιάζει η συνείδηση, άρα δεν έχω καμία εμπειρία, για την ακρίβεια δεν μπορώ να έχω, κανείς δεν έχει...

 

Το δεύτερο βίντεο 

Εδώ: https://www.facebook.com/SofteningandHealing/videos/4049140128452104

 

  

  Softening and Healing - YetSpnocsiteriudnsmhaayect 

Παρακάτω ολόκληρο το βίντεο "η ζωή γεννά ζωή." ...

Η Αβέβαιη Πραγματικότητα - Η επίδραση της Φυσικής στη Φιλοσοφία: Η αρχή της απροσδιοριστίας

1. Η επίδραση της Φυσικής στη Φιλοσοφία
2. Εξέλιξη ιδεών στη φυσική

Αναζητώντας, στο σκοτάδι, τα σύνορα του πνεύματος με την ύλη.

https://tinyurl.com/yx4bztc3

Γεννηθήκαμε σ’ ένα κόσμο που δεχόμαστε ως πραγματικό. Πολλοί λένε ότι δε τους ρώτησε κανείς αν το ήθελαν, άλλοι ότι καλύτερα να μην είχανε γεννηθεί ποτέ και μερικοί χαίρονται να ζούνε σ’ αυτό το όνειρο. Ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε παρατηρώντας τον είναι και αυτός στον οποίο υπάρχουμε. Το περιβάλλον, οι άνθρωποι, τα όνειρά μας, οι σχέσεις μας με τους άλλους και με τα πράγματα, η ίδια η πραγματικότητά μας, τούτα είναι όσα αναπαρίστανται μέσα μας, γεννώντας έτσι τον ‘κόσμο’ στον οποίο υπάρχουμε, ένα εσωτερικό περιβάλλον όπου κατοικεί ο παρατηρητής, το Εγώ μας. Από την άλλη πάλι, ο κόσμος τον οποίο φανταζόμαστε ίσως και να είναι αυτός στον οποίο όχι μόνο θέλουμε να υπάρχουμε αλλά και πράγματι υπάρχουμε. Ωστόσο όμως ίσως.

Είναι γεγονός ότι υπάρχει μια αλληλεπίδραση δια της οποίας ο εξωτερικός κόσμος διαμορφώνει τον εσωτερικό και το αντίστροφο. Δεν αναφέρομαι εδώ σε περίεργες μεταφυσικές δράσεις, μιλώ για τα απλά περιστατικά της καθημερινότητας. Όπως ο αγγειοπλάστης, όπου μορφοποιεί το πυλό σύμφωνα με το εσωτερικό του πρότυπο, έτσι όπως το φαντάστηκε ή από την άλλη, την συναισθηματική αλλαγή που συμβαίνει στη θέα μιας επιθετικής κίνησης κάποιου ζώου. Για τούτη την αλληλεπίδραση επιθυμώ να μιλήσω σε τούτο το κείμενο, προσεγγίζοντας το δυνατότερο ορθολογιστικά και επιστημονικά. Ξεκινώντας από «απλές καθημερινές» σκέψεις και φθάνοντας στο όποιο βάθος προκειμένου να βρεθεί η χρυσή τομή αυτής της αλληλεπίδρασης.

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που πράγματι επιθυμούν να υπάρχουν σε ένα κόσμο άλλο, ένα κόσμο διαφορετικό από το γνωστό καθημερινό μας. Διαφορετικό από ελάχιστα έως ακραία πολύ. Από το «να είμαι ομορφότερος» ή «το να είχα ένα τέτοιο αυτοκίνητο» έως το φανταστικά διαφορετικό κόσμο του «’ρχοντα των δαχτυλιδιών» ή του «Matrix». Πράγματι κάποιοι φαντάζονται τον κόσμο και τις καταστάσεις γύρω τους όπως θα τις ήθελαν να είναι. Τέτοιοι είναι αυτοί που κατά περίεργο τρόπο εμφανίζονται ως οι τυχεροί, ως αυτοί που η μοίρα ή ο Θεός τους βοηθά. Είναι αυτοί που κάνουν πράγματα και πετυχαίνουν πράγματα και δημιουργούν πράγματα και όχι μόνο αλλά εξίσου εύκολα καταστάσεις, γεγονότα, την ίδια τη πραγματικότητα. Προσαρμόζοντας έτσι σιγά σιγά το εξωτερικό τους περιβάλλον κατ’ εικόνα και ομοίωση του εσωτερικού τους.

Ξεκινώντας από το «Ποια Πραγματικότητα» ...