H Tουρκία υπνοβατεί σε τεντωμένο σχοινί μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας

Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας είναι εκείνη που εξισορροπεί τη θέση της μεταξύ της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών χωρίς να ευθυγραμμίζεται απολύτως με καμία από αυτές, ανέφερε ο Dimitar Bechev σε ένα άρθρο για το Carnegie Moscow Center.

Από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του, ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν επέλεξε να παραιτηθεί από την κλήση προς τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. 

Ο Bechev γράφει ότι οι λόγοι είναι δύο: 

μια ιδεολογική απροθυμία να μιλήσουμε με τους ηγέτες στο εξωτερικό και μια συνειδητή μετατόπιση σε μια πιο συναλλακτική εξωτερική πολιτική έναντι της Τουρκίας.

 

Ο Μπάιντεν προηγουμένως χαρακτήρισε τον Ερντογάν «αυτοκράτορα» κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του για πρόεδρος και έχει ήδη δείξει την προθυμία του να επιπλήξει ακόμη και αυτούς που θεωρούνται σύμμαχοι των ΗΠΑ όπως ο πρίγκιπας της Σαουδικής Αραβίας Mohammed bin Salman (MbS). 

Ο Bechev  δήλωσε:

Capital Economics: Ούτε τα capital controls δεν “σώζουν” την Τουρκία

Της Ελευθερίας Κούρταλη

Οι μεγάλες εξωτερικές αδυναμίες της Τουρκίας σημαίνουν ότι η επιθετική μείωση των επιτοκίων από την κεντρική τράπεζα (CBRT) διατρέχει τον κίνδυνο απότομων και αποσταθεροποιητικών πτώσεων στη λίρα, σημειώνει η Capital Economics. 

Ένα πιθανό επόμενο βήμα από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής θα ήταν μια στροφή προς τους ελέγχους κεφαλαίου. 

Ωστόσο, η Capital Economics αμφιβάλλει ότι θα ήταν αποτελεσματική και, με τους αξιωματούχους να είναι απίθανο να λάβουν μέτρα για την αποκατάσταση της μακροοικονομικής σταθερότητας, θα χρειαστεί κάποια μορφή προσαρμογής τα επόμενα χρόνια.

Όπως έχει επισημάνει ο οίκος, η “καθαίρεση” του κεντρικού τραπεζίτη Naci Agbal θα έχει ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση από την ορθόδοξη νομισματική πολιτική και αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό δεδομένης της δεινής εξωτερικής θέσης της Τουρκίας. 

Τα εξαντλημένα αποθέματα συναλλάγματος της κεντρικής τράπεζας, παράλληλα με τις μεγάλες εξωτερικές χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας, σημαίνουν ότι κάθε προσπάθεια υπεράσπισης της λίρας δεν μπορεί να συνεχιστεί. 

Σε αυτό το πλαίσιο, εάν συνεχιστεί η φυγή κεφαλαίων και η πτωτική πίεση στη λίρα, υπάρχουν αρκετές επιλογές στις Αρχές για τη στήριξη του νομίσματος. 

Μία από αυτές θα ήταν η σύσφιξη των νομισματικών συνθηκών για την προσέλκυση εισροών ξένων κεφαλαίων. 

Ωστόσο, η πίεση που ασκεί ο Ερντογάν σημαίνει ότι οι συμβατικές αυξήσεις των επιτοκίων είναι απίθανες και, ενώ η κεντρική τράπεζα θα μπορούσε να επανέλθει στην πολιτική του “διαδρόμου” επιτοκίων, αυτό θα ενίσχυε τους φόβους των επενδυτών για το περιβάλλον χάραξης πολιτικής.

Μία άλλη επιλογή, κατά την Capital Economics,  θα ήταν να ζητήσει η Τουρκία οικονομική βοήθεια. . .