Ο Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο: Η κατοικία του θεού της θάλασσας εντυπωσιάζει

Του Γιώργου Χειμάρα (Αρχαιολόγος)

Στο ακρωτήριο του Σουνίου, μπροστά στο καταγάλανο ουρανό και την κυματώδη θάλασσα, βρίσκεται ο ναός του Ποσειδώνα. Στο μέρος που ο Αιγέας, μυθικός Αθηναίος βασιλιάς αυτοκτόνησε, βλέποντας το καράβι του γιού του, Θησέα να επιστρέφει με μαύρα πανιά από την Κρήτη. Σύμφωνα πάντα με το γνωστό μύθο, από το περιστατικό αυτό, πήρε το όνομά του το Αιγαίο πέλαγος. Ο ναός αυτός αποτελεί ένα λαμπρό και εντυπωσιακό αρχιτεκτόνημα, που σκοπό είχε, να τιμηθεί ο θεός της θάλασσας. 

Το ακρωτήρι του Σουνίου βρίσκεται στη νοτιότερη απόληξη της Αττικής και αποτελεί σημαντικό στρατηγικό σημείο, καθώς από εκεί μπορούσε κανείς να ελέγχει τα πλοία που έμπαιναν από το Αιγαίο στο λιμάνι του Πειραιά. Ακόμα είναι σημαντικό και ασφαλές αγκυροβόλιο για τα πλοία που προσεγγίζουν την Αττική. Σε αυτό το μέρος λοιπόν συναντώνται δύο ιερά, το ιερό της Θεάς της σοφίας, της Αθηνάς, στο χαμηλότερο λόφο και το ιερό του Ποσειδώνα στην κορυφή, στο οποίο βρίσκεται και ο ομώνυμος ναός του. . . .

Περί ευθύνης: Οι επιφορτισμένοι με την «ευθυγράμμιση» σε περίπτωση παρεκτροπής ήταν οι «Εύθυνοι» ενώ οι ελεγχόμενοι ήταν οι «υπεύθυνοι»

Στους αρχαίους Έλληνες, ειδικά κατά την περίοδο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, ευθύνη (εύθυνα: ισιώνω κυριολεκτικά, τιμωρώ μεταφορικά) ήταν η θεσμοθετημένη λογοδοσία των αξιωματούχων 

(σ.σ.: Οι επιφορτισμένοι με την «ευθυγράμμιση» σε περίπτωση παρεκτροπής ήταν οι «Εύθυνοι» ενώ οι ελεγχόμενοι ήταν οι «υπεύθυνοι». 

Όσοι εξαιρούνταν από τη διαδικασία ήταν οι «ανυπεύθυνοι» ή «ανεύθυνοι»). Πέραν όμως από αυτή, τη θεσμοθετημένη λογοδοσία, η οποία αφορούσε κυρίως ζητήματα οικονομικά, κάθε πολίτης την περίοδο εκείνη είχε μέσα του βαθιά ριζωμένη την έννοια και το καθήκον της πολιτικής ευθύνης.

 Κώστας Θερμογιάννης, Αρθρογράφος

Διαχειριστής της ιστοσελίδας το βιβλίο.net 

Αν κανείς ανατρέξει στο λεξικό κι αναζητήσει το λήμμα «ευθύνη», θα διαπιστώσει πως αυτό έχει τρεις έννοιες, διακριτές μεν αλλά συνήθως εκλαμβάνονται ως μια ενιαία από το σύγχρονο πολίτη. 

Είναι η υποχρέωση σε ένα καθήκον και μια εντολή, είναι η υπαιτιότητα για ένα γεγονός ή ένα συμβάν και τέλος είναι η αρμοδιότητα που έχει αποδοθεί εκ του νόμου ή εθιμικά σε κάποιο πρόσωπο, φυσικό ή νομικό. Σε κάθε περίπτωση, η ευθύνη συνεπάγεται λογοδοσία κι αυτό είναι σημαντικό να μην το ξεχνάμε, κάτι που κατά τη γνώμη μας συμβαίνει συχνά στις μέρες μας (ίσως και στις μέρες τούτου του τόπου από τότε που απαλλάχθηκε από. . .