100 ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΣΩΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (όχι ότι εμείς τα τηρούμε όλα αλλά τα λέμε για σας) ΚΑΘΟΤΙ ΠΛΟΥΣΙΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ.

..Σύνταξη: Δ. Κρασανάκης, καθηγητής 1ου Ενιαίου Πειραματικού Λυκείου Αθηνών

1. Δεν είναι ζήτημα απλώς προσωπικό, αλλά μας αφορά όλους (και όχι: απλά). Απλώς = μόνο. Συμπεριφέρεται απλά (=με απλό, ανεπιτήδευτο τρόπο).

2. Η υπόθεση δεν τον αφορά άμεσα (αλλά έμμεσα) (τροπικό επίρρημα). Να παρουσιαστεί αμέσως (και όχι: άμεσα) (χρονικό επίρρημα).

3. Πιθανώς ή πιθανόν, προηγουμένους, συγχρόνως, κυρίως, ολογράφως, ενδεχομένως, αυτοδικαίως, επομένως (και όχι σε-α).

4. 15 Σεπτεμβρίου ή 15 του Σεπτέμβρη (και όχι: 15 Σεπτέμβρη).

5. Το ουσ. λάθος δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως επιθετικός προσδιορισμός: λανθασμένη άποψη (και όχι: λάθος άποψη).

6. Κακώς χρησιμοποιούνται αδόκιμες λέξεις όπως: νεολαίος, πισωγύρισμα, αντιπαλότητα κλπ.

7. Αποφεύγουμε κατάχρηση δημιουργίας ουσ. σε -ποίηση: ελαχιστοποίηση, ανωτατοποίηση κλπ.

8. Πρόσκληση σε συγκέντρωση (και όχι: κάλεσμα σε μάζωξη).

9. Τα προπαροξύτονα ουδ. ουσ. σε -ο κατεβάζουν τον τόνο στην παραλήγουσα στη γεν. εν. και πλ. (πανεπιστημίου, -ίων, πολέμου, θριάμβου) εκτός από τις λαϊκές λέξεις (σίδερου, αλλά: σιδήρου).

10. Καθιερωμένες λέξεις και φράσεις στην καθαρεύουσα δε μεταγλωττίζονται: Μικρά Ασία, Ερυθρά θάλασσα, Μέλας Δρυμός, η Αριστερά, Λευκός Οίκος, βαρύ ύδωρ, εκδοτικός οίκος, χειμερία νάρκη, Μικρά Άρκτος, η μάστιγα (του αιώνα), η πτέρυγα (της Βουλής), κλάδος (της επιστήμης), σινική μελάνη, δαμόκλειος σπάθη κλπ. . . .

Η οικονομική σχολή του Σικάγου, οι θεωρίες του Μίλτον Φρίντμαν και το πειραματικό εργαστήριο Ελλάδα

Η οικονομική σχολή του Σικάγου, οι θεωρίες του Μίλτον Φρίντμαν και το πειραματικό εργαστήριο Ελλάδα.

«Μόνο μία κρίση-είτε είναι, είτε απλώς εκλαμβάνεται ως πραγματική-οδηγεί σε πραγματικές αλλαγές. Όταν ξεσπάει μια κρίση, οι δράσεις που αναπτύσσονται εξαρτώνται από τις περιρρέουσες ιδέες. 

Πιστεύω ότι αυτή πρέπει να είναι η βασική λειτουργία μας: να αναπτύσσουμε εναλλακτικές πολιτικές που θα αντικαταστήσουν τις υπάρχουσες, να τις διατηρούμε ζωντανές και διαθέσιμες έως ότου το πολιτικά αδύνατον καταστεί πολιτικά αναπόφευκτο.»
(Μίλτον Φρίντμαν «Καπιταλισμός και ελευθερία» University of Chicago press 1962) 

Τη δεκαετία του 1950, το Οικονομικό Πανεπιστήμιο του Σικάγου, δεν θεωρούταν  μόνο ως μια πανεπιστημιακή σχολή, αλλά ως μια σχολή σκέψης .Ο σκοπός δεν ήταν μόνο η διδασκαλία των φοιτητών, αλλά η ισχυροποίηση της σχολής ώστε οι ιδέες της να πολεμήσουν τις ιδέες του οικονομολόγου Τζον Μέιναρντ Κέινς [1] που κυριαρχούσαν τότε με τη μικτή οικονομία, που εισήγαγε ο Κέϊνς μετά τη μεγάλη
οικονομική κρίση του 1929.

 Το 1947,ο Μίλτον Φρίντμαν και ο μέντορας  του, Αυστριακός καθηγητής Φρίντριχ φον  Χάγεκ, ίδρυσαν την εταιρεία του «Μον Πελερέν»,  μια λέσχη Οικονομολόγων της ελεύθερης αγοράς με ρητό στόχο την καταπολέμηση των ιδεών του Κέινς και του ρυθμισμένου καπιταλισμού. 

Το δημοφιλές βιβλίο του  Φρίντμαν στα 1962, το «Capitalism and Freedom», έγινε το βασικό εγχειρίδιο της παγκόσμιας ελεύθερης αγοράς και σ’αυτό στηρίχτηκαν τα οικονομικά προγράμματα όλων των νεοσυντηρητικών-νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων και δικτατοριών στον δυτικό κόσμο από το 1970 και μετά. Ειδικότερα  οπουδήποτε είχαν την εξουσία ακροδεξιές στρατιωτικές δικτατορίες  η παρουσία του πανεπιστημίου του Σικάγου και της σχολής του Φρίντμαν ήταν πανταχού παρούσα.

Η δικτατορία της ελεύθερης αγοράς

«Τα καλά πράγματα, όπως η δημοκρατία και η προσανατολισμένη στην ελεύθερη αγορά οικονομική πολιτική δεν συμβαδίζουν πάντα.»
(Στέφαν Χάγκαρντ πολιτικός επιστήμονας και μαθητής του Φρίντμαν)

Σύμφωνα με τη θεωρία του Φρίντμαν:

Ντοκουμέντα από το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ για τον Γκορμπατσόφ - [Καιρός να θυμηθούμε τι έκαναν τα «Παιδιά του Σικάγου», «Yanks to the rescue»,κατά την σκοτεινή περίοδο της μετάβασης από τον «κομμουνισμό» στον καπιταλισμό]

Σχετικά: «Yanks to the rescue»: Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ (1991-1999) - Η όχι και τόσο μυστική ιστορία του Time για το πώς οι Αμερικανοί βοήθησαν τον Γέλτσιν να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του 1996

Ο Μιχαήλ Σεργκέγιεβιτς τερμάτισε τον Ψυχρό Πόλεμο, μόνο και μόνο για να δει τους Apparatchiks να καταστρέφουν τη χώρα του, έτσι όπως συνεχίζουν να κάνουν και σήμερα.

Ο Γκορμπατσόφ πρώτα έγραψε ιστορία, και στη συνέχεια την απελευθέρωσε, ανοίγοντας τα έγγραφά του. Όπως γράφουν οι άνθρωποι από το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ  που συνομιλούσαν επί μακρόν μαζί του “Οι δυτικοί θριαμβολογούντες τη δεκαετία του 1990 πήραν όλα τα εύσημα για τις θαρραλέες ενέργειες του Γκορμπατσόφ και δεν έμαθαν τίποτα από τη “νέα σκέψη” του, παρά μόνο το πώς του κόστισε την εξουσία”.

Ουάσιγκτον, 30 Αυγούστου 2022 – Το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας θρηνεί σήμερα τον θάνατο του Μιχαήλ Σεργκέγεβιτς Γκορμπατσόφ, 1931-2022, πρώτου και τελευταίου προέδρου

της Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος έθεσε τέλος στον Ψυχρό Πόλεμο και επέτρεψε μέσω της “γκλάσνοστ” το έργο μας για το άνοιγμα των αρχείων σε όλο τον κόσμο.

Ο κ. Γκορμπατσόφ αξίζει τα εύσημα, σύμφωνα με τόσο διαφορετικούς παρατηρητές όπως ο Ρόναλντ Ρίγκαν και ο Χέλμουτ Κολ, για τις επαναστατικές αλλαγές στη δεκαετία του ’80 που μεταμόρφωσαν τη Σοβιετική Ένωση, έριξαν το Σιδηρούν Παραπέτασμα, επανένωσαν τη Γερμανία, επέτρεψαν στους Ανατολικοευρωπαίους να διεκδικήσουν τις χώρες τους, κατάργησαν μια ολόκληρη κατηγορία πυρηνικών όπλων, τερμάτισαν τον σοβιετικό πόλεμο στο Αφγανιστάν, διευθέτησαν τις περιφερειακές συγκρούσεις και πρόβαλαν ένα μοντέλο διεθνούς πολιτικής που καταδίκαζε τη βία ως οποιαδήποτε πραγματική λύση στα πολιτικά προβλήματα.

Έζησε για να δει τα οράματά του για ένα “κοινό ευρωπαϊκό σπίτι” και μια. . .

«Yanks to the rescue»: Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ (1991-1999) - Η όχι και τόσο μυστική ιστορία του Time για το πώς οι Αμερικανοί βοήθησαν τον Γέλτσιν να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές του 1996

Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ (1991-1999)

Καιρός να θυμηθούμε τι έκαναν τα «Παιδιά του Σικάγου», όταν προσκεκλημένα του Γέλτσιν κατέλαβαν το Κρεμλίνο κατά την σκοτεινή περίοδο της μετάβασης από τον «κομμουνισμό» στον καπιταλισμό.

- ιδιωτικοποίησαν 225.000 κρατικών επιχειρήσεων αντί πινακίου φακής

- κατάργησαν τη διατίμηση και απελευθέρωσαν τις τιμές των προϊόντων σε αντίθεση με την θέληση της πλειοψηφίας (70%) των ρώσων

- υποτίμησαν το ρούβλι και εξανέμισαν όλες τις αποταμιεύσεις

- κατάργησαν τις επιδοτήσεις και εκατομμύρια εργαζομένων έμειναν απλήρωτοι

-«εξανάγκασαν» τους ανθρώπους να πουλάνε προσωπικά τους αντικείμενα για να επιβιώσουν

- 70.000.000 ρώσοι έφτασαν να ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας

- κατεδάφισαν το κοινωνικό κράτος (Παιδεία, Υγεία, Κατοικία

- αποκόμισαν αμύθητα πλούτη από την λεηλασία της δημόσιας περιουσίας, του χρηματιστηρίου και άλλων χρηματοοικονομικών υπηρεσιών που έστησαν

- δημιούργησαν τους «ολιγάρχες» από τα μέλη της κομματικής νομενκλατούρας που συνεργάστηκαν.

Για να γίνουν όλα αυτά, ο Γέλτσιν ή ο «Πινοσέτ της Ρωσίας», (η Washington Post τον επιζητούσε από το 1991: 

«Η Χιλή του Πινοσέτ, ένα πραγματικό πρότυπο για την Σοβιετική Οικονομία») έπρεπε να καταργήσει το ρωσικό Κοινοβούλιο. 

Το κάνει με το Προεδρικό Διάταγμα 1400, στις 21 Σεπτέμβρη του 1993. Ακολουθούν δύο εβδομάδες διαδηλώσεων, οδομαχιών  και αιματηρών
συγκρούσεων στη Μόσχα και σε άλλες πόλεις της Ρωσίας. 

Ο Γέλτσιν ελέγχει τον στρατό, την αστυνομία (αφού είχε διπλασιάσει τους μισθούς) και βασικές κρατικές λειτουργίες. Φράσει με συρματοπλέγματα το Κοινοβούλιο, τοποθετεί εκτοξευτήρες νερού, το περικυκλώνει με αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις απαγορεύοντας την είσοδο σε όλους, κόβει τηλεπικοινωνίες, ρεύμα, νερό και θέρμανση ενώ στέλνει τελεσίγραφο στους βουλευτές να το εγκαταλείψουν. 

Χιλιάδες λαού συρρέουν να το υπερασπιστούν. Σπάνε τον αστυνομικό κλοιό και ενώνονται με τους 300 περίπου ένοπλους φρουρούς του.  

Τον τελευταίο λόγο τον έχουν τα τεθωρακισμένα και οι ειδικές δυνάμεις του στρατού, τα τανκς, οι ελεύθεροι σκοπευτές και οι ένοπλοι με τα πολιτικά (μπράβοι κλπ). 

Ο Γέλτσιν διατάσσει τον βομβαρδισμό και την πυρπόληση του Κοινοβουλίου ενώ ανοίγει πυρ στα τυφλά στο συγκεντρωμένο στον προαύλιο χώρο πλήθος. Επίσημος απολογισμός 147 νεκροί και 600 τραυματίες μόνο για το διήμερο 3 και 4 Οκτώβρη. Ανεπίσημα οι νεκροί ξεπερνούν τους 1.000. 

Επίσης, περίπου άλλοι 100 νεκροί από την επιχείρηση για την κατάληψη της ρωσικής τηλεόρασης. Και όπως σε κάθε δικτατορία απαγόρευση κυκλοφορίας μιας ντουζίνας εντύπων και φυσικά των πολιτικών κομμάτων. Επίσης διάλυση όλων των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων της χώρας η μεγάλη πλειοψηφία των οποίων συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις. . .

Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ (1991-1999) - ( Γιατί η ΕΣΣΔ δεν έπεσε μόνη της... αλλά μετά από πραξικόπημα)

Καιρός να θυμηθούμε τι έκαναν τα «Παιδιά του Σικάγου», όταν προσκεκλημένα του Γέλτσιν κατέλαβαν το Κρεμλίνο κατά την σκοτεινή περίοδο της μετάβασης από τον «κομμουνισμό» στον καπιταλισμό.

- ιδιωτικοποίησαν 225.000 κρατικών επιχειρήσεων αντί πινακίου φακής

- κατάργησαν τη διατίμηση και απελευθέρωσαν τις τιμές των προϊόντων σε αντίθεση με την θέληση της πλειοψηφίας (70%) των ρώσων

- υποτίμησαν το ρούβλι και εξανέμισαν όλες τις αποταμιεύσεις

- κατάργησαν τις επιδοτήσεις και εκατομμύρια εργαζομένων έμειναν απλήρωτοι

- «εξανάγκασαν» τους ανθρώπους να πουλάνε προσωπικά τους αντικείμενα για να επιβιώσουν

- 70.000.000 ρώσοι έφτασαν να ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας

- κατεδάφισαν το κοινωνικό κράτος (Παιδεία, Υγεία, Κατοικία

- αποκόμισαν αμύθητα πλούτη από την λεηλασία της δημόσιας περιουσίας, του χρηματιστηρίου και άλλων χρηματοοικονομικών υπηρεσιών που έστησαν

- δημιούργησαν τους «ολιγάρχες» από τα μέλη της κομματικής νομενκλατούρας που συνεργάστηκαν.

Για να γίνουν όλα αυτά, ο Γέλτσιν ή ο «Πινοσέτ της Ρωσίας», (η Washington Post τον επιζητούσε από το 1991: «Η Χιλή του Πινοσέτ, ένα πραγματικό πρότυπο για την Σοβιετική Οικονομία») έπρεπε να καταργήσει το ρωσικό Κοινοβούλιο. 

Το κάνει με το Προεδρικό Διάταγμα 1400, στις 21 Σεπτέμβρη του 1993. 

Ακολουθούν δύο εβδομάδες διαδηλώσεων, οδομαχιών  και αιματηρών συγκρούσεων στη Μόσχα και σε άλλες πόλεις της Ρωσίας. Ο Γέλτσιν ελέγχει τον στρατό, την αστυνομία (αφού είχε διπλασιάσει τους μισθούς) και βασικές κρατικές λειτουργίες. Φράσει με συρματοπλέγματα το Κοινοβούλιο, τοποθετεί εκτοξευτήρες νερού, το περικυκλώνει με αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις απαγορεύοντας την είσοδο σε όλους, κόβει τηλεπικοινωνίες, ρεύμα, νερό και θέρμανση ενώ στέλνει τελεσίγραφο στους βουλευτές να το εγκαταλείψουν. Χιλιάδες λαού συρρέουν να το υπερασπιστούν. Σπάνε τον αστυνομικό κλοιό και ενώνονται με τους 300 περίπου ένοπλους φρουρούς του Κοινοβουλίου... 

Τον τελευταίο λόγο τον έχουν τα τεθωρακισμένα και οι ειδικές δυνάμεις του στρατού, τα τανκς, οι ελεύθεροι σκοπευτές και οι ένοπλοι με τα πολιτικά (μπράβοι κλπ). Ο Γέλτσιν διατάσσει τον βομβαρδισμό και την πυρπόληση του Κοινοβουλίου ενώ ανοίγει πυρ στα τυφλά στο συγκεντρωμένο στον προαύλιο χώρο πλήθος. Επίσημος απολογισμός 147 νεκροί και 600 τραυματίες μόνο για το διήμερο 3 και 4 Οκτώβρη. Ανεπίσημα οι νεκροί ξεπερνούν τους 1.000. Επίσης, περίπου άλλοι 100 νεκροί από την επιχείρηση για την κατάληψη της ρωσικής τηλεόρασης. 

Και όπως σε κάθε δικτατορία απαγόρευση κυκλοφορίας μιας ντουζίνας εντύπων και φυσικά των πολιτικών κομμάτων. Επίσης διάλυση όλων των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων της χώρας η μεγάλη πλειοψηφία των οποίων συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις.

Η δικτατορία Γέλτσιν («δημοκράτης» και «μεταρρυθμιστής» κατά τον Κλίντον), έδωσε μεγάλη ανακούφιση στην πολιτισμένη Δύση γιατί η μετάβαση από τον «κομμουνισμό» στον καπιταλισμό θα πήγαινε στους ρυθμούς της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, δηλαδή λεηλατώντας τον δημόσιο πλούτο της πρώην ΕΣΣΔ και όχι στους ρυθμούς που ο ρωσικός λαός θα αποφάσιζε.

 

Παραπλήσια γεγονότα με αυτά του προαύλιου χώρου του ρωσικού Κοινοβουλίου, εκτυλίχθηκαν 17 χρόνια μετά, το 2014, στην πλατεία Μεϊντάν του Κιέβου. Ήταν το δεύτερο πραξικόπημα της Δύσης επί «Ανατολικού» (και αδελφού ρωσικού) εδάφους.

Στο πρώτο πραξικόπημα απέτυχαν!

Θα φάνε τα μούτρα τους και στο δεύτερο...

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΛΑΥΔΙΑΝΟΣ

14-4-22

=====================

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Φιλότουρκος πρώην πρόεδρος της Βουλής των ΗΠΑ κακοποιούσε σεξουαλικά παιδιά

Former Speaker of the US House of Representatives, Dennis Hastert (R) walks with his attorneys John N. Gallo (C) and Thomas Green as they leave following Hastert's first court appearance after entering a plea of not guilty at the Dirksen Federal Courthouse in Chicago, Illinois. Hastert is charged with attempting to evade currency transaction reporting requirements and lying about it to the FBI. EPA, TANNEN MAURY

Ο πρώην πρόεδρος της αμερικανικής βουλής των αντιπροσώπων Ντένις Χάστερτ, πάλαι ποτέ από τους ισχυρότερους πολιτικούς των Ηνωμένων Πολιτειών, καταδικάστηκε χθες σε 15 μήνες φυλάκιση για οικονομικό έγκλημα που σχετίζεται με τη σεξουαλική κακοποίηση μαθητών των οποίων ήταν προπονητής στην πάλη πριν από δεκαετίες. 
Σημειώνεται ότι ο Χάστερτ ήταν ο μεγαλύτερος απολογητής της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον και πολλές ενέργειές του προκάλεσαν εθνική ζημιά στην Ελλάδα και την Κύπρο. Όταν ήταν πρόεδρος της Βουλής κυκλοφορούσαν φήμες στην αμερικανική πρωτεύουσα ότι χρηματιζόταν από την κατοχική δύναμη, η οποία φαίνεται ότι τον εκβίαζε καθώς γνώριζε το εγκληματικό σεξουαλικό παρελθόν του. 
Ο Χάστερτ σταμάτησε πολλά ψηφίσματα της Ομογένειας των ΗΠΑ που αφορούσαν την Ελλάδα και την Κύπρο. Ο ομοσπονδιακός δικαστής Τόμας Ντούρκιν αποκάλεσε τον Χάστερτ σεξουαλικό κακοποιό κατά συρροή, όταν ανακοίνωσε την κάθειρξη, η οποία είναι μεγαλύτερη από αυτήν που πρότειναν οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς αρχικά (από μηδέν έως έξι μήνες). 
Ο Ντούρκιν είπε ότι η ποινή κάθειρξης θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη αν δεν ήταν τόσο μεγάλος σε ηλικία και σε τέτοια άσχημη κατάσταση υγείας ο Χάστερτ, ο οποίος είναι 74 και θα εκτίσει την ποινή του σε ομοσπονδιακή φυλακή. 
Στην εμφάνισή του στο δικαστήριο, ο Χάστερτ, εμφανώς αδύναμος και στηριζόμενος σε περιπατητήρα (“πι”), ζήτησε συγγνώμη για την σεξουαλική κακοποίηση αγοριών όταν ήταν δάσκαλος και προπονητής στην πόλη που μεγάλωσε, στο Γιόρκβιλ του Ιλινόι, κοντά στο Σικάγο. “Ζητώ συγγνώμη σε όσους πλήγωσα και παραπλάνησα. Ήθελα να απολογηθώ για τα αγόρια τα οποία κακομεταχειρίστηκα”, είπε ο Χάστερτ στον δικαστή κατά τη διάρκεια της δίωρης ακροαματικής διαδικασίας για την αναγγελία της καταδίκης του στο ομοσπονδιακό δικαστήριο του Σικάγου. Ο Ντούρκιν τον ρώτησε αν αναγνωρίζει ότι κακοποίησε σεξουαλικά τα θύματά του και ο Χάστερτ απάντησε πως το αναγνωρίζει.  ...

Εργατική Πρωτομαγιά: Σικάγο 1886 – Θεσσαλονίκη 1936

Ο Μάης δεν είναι μόνο ο μήνας που σφραγίζει την Άνοιξη. Είναι επίσης μήνας μνήμης και τιμής για τους αγώνες όσων έδωσαν το αίμα τους και θυσιάστηκαν διεκδικώντας το οχτάωρο και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.Μιλάμε φυσικά για τους εργάτες του Σικάγο, το ματωμένο πουκάμισο των οποίων έγινε σύμβολο πάλης και θυσίας.

Η Εργατική Πρωτομαγιά γεννήθηκε στην Αμερική το 1886, με τη ματωμένη εξέγερση των εργατών του Σικάγου για 8 ώρες δουλιά, 8 ώρες ανάπαυση – μόρφωση, 8 ώρες ύπνο.

Δυο χρόνια μετά εκείνη την εξέγερση, το Διεθνές Συνέδριο του Λονδίνου έκανε δεκτή την πρόταση Βέλγου αντιπροσώπου για την πρώτη Κυριακή του Μάη ως μέρα Παγκόσμιας Εργατικής Εκδήλωσης για το 8ωρο. Η οριστική απόφαση για την καθιέρωση της Εργατικής Πρωτομαγιάς ως μέρας αγώνα και απεργίας την 1η Μάη, πάρθηκε στις 14 Ιούλη του 1889 στο 2ο Συνέδριο της Δεύτερης Διεθνούς. . . .

Σικάγο, Σάββατο 1η Μάη 1886 - Ηταν μια θαυμάσια μέρα: Τα εργοστάσια άδεια και οι αποθήκες κλειστές

Γιατί η Πρωτομαγιά είναι Εργατική

•  Μάης 1936, τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)
•  Ο Μάης του '36 στη Θεσσαλονίκη (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)

Επιμέλεια: Γρηγόρης Τραγγανίδας

Δίκαιος μισθός για δίκαιη εργάσιμη ημέρα! Πολλά θα μπορούσε να πει κάποιος και για τη δίκαιη εργάσιμη ημέρα, δικαιοσύνη που είναι ίδια και απαράλλαχτη με τη δικαιοσύνη για το μισθό. Αλλά (…) το παλιό σύνθημα έφαγε τα ψωμιά του και είναι αμφίβολο αν μας κάνει για σήμερα. Η δικαιοσύνη της πολιτικής οικονομίας, όσο η τελευταία εκφράζει πιστά τους νόμους με τους οποίους διοικείται η σημερινή κοινωνία, είναι η δικαιοσύνη που τάσσεται εξ ολοκλήρου με τη μια πλευρά. Με την πλευρά του κεφαλαίου. Ας θάψουμε λοιπόν για πάντα το παλιό σύνθημα και ας το αντικαταστήσουμε με το εξής: Τα μέσα εργασίας – πρώτες ύλες, φάμπρικες, μηχανές – στην ιδιοκτησία των ίδιων των εργατών»

(Ενγκελς)

Σήμερα συμπληρώνονται 130 χρόνια από την εργατική Πρωτομαγιά του 1886 στο Σικάγο και την μεγάλη απεργία με αίτημα την καθιέρωση της οχτάωρης ημερήσιας δουλειάς. Ηταν η εποχή που τα αφεντικά μπορούσαν να απαιτούν από τους εργάτες να δουλεύουν από το πρωί μέχρι την νύχτα για ψίχουλα. ...

Ρότσιλντ : «Ας μου επιτραπεί να εκδώσω και να ελέγξω το χρήμα του έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος θεσπίζει τους νόμους»

Του Σπύρου Λαβδιώτη

«Ας μου επιτραπεί να εκδώσω και να ελέγξω το χρήμα του έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος θεσπίζει τους νόμους». Η επίκαιρη αυτή ρήση του παλαιού μεγαλοτραπεζότη 'Αρτσιμπαλντ Ρότσιλντ είναι επίκαιρη σ'ήμερα όσο ποτέ άλλοτε".Η διαδικασία με την οποία το χρήμα δημιουργείται στη σύγχρονη εποχή είναι πλήρως εσφαλμένως αντιληπτό από το ευρύ κοινό.

Υπάρχει ένας καλός λόγος γι’ αυτό: οι κυβερνήσεις σήμερα αντί να εκδίδουν οι ίδιες το εθνικό τους νόμισμα, με το ισχύον νομισματικό σύστημα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, το χρήμα το δημιουργούν οι τράπεζες από το τίποτε και το δανείζουν με τόκο στις κυβερνήσεις για να καλύψουν τις δημοσιονομικές τους ανάγκες.Το παιχνίδι προπετάσματος καπνού και καθρεπτών

Σήμερα η συζήτηση γύρω από το θέμα ποιος πρέπει να δημιουργήσει την προσφορά του χρήματος στην οικονομία ενός κράτους σπανίως κάνει την εμφάνιση της, διότι είναι η εστία ενός υψηλού βαθμού εκλεπτυσμένης καμπάνιας μιας μακροχρόνιας παραπληροφόρησης που διαπερνά την ακαδημία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τους εκδοτικούς οίκους. Ως συνέπεια, πολύ λίγοι πολίτες συνειδητοποιούν ότι η έκδοση του εθνικού νομίσματος απευθείας από την κυβέρνηση- ελεύθερο από χρέος- είναι πράγματι ένα σοβαρό θέμα για δημόσια συζήτηση.

Ωστόσο, σε μια μακρινότερη εποχή στις αρχές του 19ου αιώνα στη νεαρή δημοκρατία των Ηνωμένων Πολιτειών το θέμα ήταν καυτό και οι πολιτικοί ανήσυχοι για το τραπεζικό σύστημα. Οι τραπεζίτες που κινούσαν τα νήματα της προσφοράς του χρήματος ήταν πιο ορατοί, καθώς δεν είχαν κατορθώσει ακόμη να ασκήσουν σημαντική επιρροή στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και να φέρουν σε δύσκολη θέση την κοινή γνώμη την οποία τόσο αναίσχυντα παραπλάνησαν.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ορισμένοι από τους προέδρους των ...

Γιάννα Αγγελοπούλου: Είμαι απέναντι στο σύστημα -Θα ψήφιζα ΣΥΡΙΖΑ

«Είμαι απέναντι στο σύστημα», λέει η Γιάννα Αγγελοπούλου, στην πρώτη συνέντευξή της μετά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην «Καθημερινή». Μιλώντας στον Στέφανο Κασιμάτη, αποκαλύπτει ότι παρακολουθεί με ενδιαφέρον τον ΣΥΡΙΖΑ και δηλώνει ότι ευχαρίστως θα ψήφιζε ένα κόμμα που φέρνει μία νέα αντίληψη για τα πράγματα.

Η Γιάννα Αγγελοπούλου δηλώνει επίσης ότι αν και πολιτεύτηκε με τη Νέα Δημοκρατία, ποτέ δεν ήταν εγκλωβισμένη στο κόμμα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Η διαδρομή μου είναι το άθροισμα μικρών αντιδράσεων και μικρών επαναστάσεων».

Λέει ακόμη ότι παρακολουθεί με ενδιαφέρον την πορεία κι άλλων κομμάτων, όπως του Σταύρου Θεοδωράκη και επισημαίνει: «Ελπίζω σε οτιδήποτε είναι νέο και κινεί τα πράγματα προς διαφορετική κατεύθυνση από αυτή που υπάρχει τώρα και η οποία δεν είναι καλή». «Οι άνθρωποι αυτής της χώρας», προσθέτει η κ. Αγγελοπούλου, «βλέπουν πώς τους συμπεριφέρεται το πολύπλοκο πολιτικο- μιντιακό- επιχειρηματικό σύστημα και δεν είναι ευχαριστημένοι. Οτιδήποτε τέτοιο νέο θα πίστευε ο κόσμος ότι μπορεί να κινήσει τα πράγματα διαφορετικά, θα το ψήφιζα. Θα ψήφιζα για να έρθει αυτό το νέο».

Την περασμένη Τετάρτη, την ώρα που ο Αντ. Σαμαράς συναντούσε στο Μαξίμου την ωραία Αμάλ (με την οποία βρήκαμε την ευκαιρία να επιδείξουμε τη γενική ξελιγωμάρα μας ως κοινωνία...), κατά ...

Τα "ληγμένα" και τα "γενόσημα" της Αλέκας Παπαρήγα

Επίθεση τόσο στη ΝΔ όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυσε η πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα κατηγορώντας τα δύο κόμματα ότι αντιπαρατίθενται και ανταγωνίζονται με χαρακτηριστικά εξαχρείωσης.

Την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα, κατά τη συζήτηση της ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση σχολίασε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Twitter. Συγκεκριμένα ο κ. Παπαδημούλης...

έγραψε: «Παπαρήγα στη Βουλή: 90% εναντίον ΣΥΡΙΖΑ, 10% εναντίον της κυβέρνησης. Καταχειροκροτήθηκε φυσικά από την ΝΔ. Ιστορικό λάθος, που θα κοστίσει».

Ο ένας, όπως είπε χαρακτηριστικά η κ. Παπαρήγα, δηλώνει σωτήρας, ο άλλος καταστροφέας, και το αντίθετο, ενώ η βάση της πολιτικής τους είναι ίδια και στο πλαίσιο του καπιταλισμού και της ΕΕ.

«Η ΝΔ από τη μια χειραγωγεί και υποτάσσει με τη τρομοκρατία και τη θεωρία των δύο άκρων και από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ χειραγωγεί με τις χίμαιρες και τις ονειρώξεις», υπογράμμισε.

Ιδιαίτερα επικριτική εμφανίστηκε η κ. Παπαρήγα κατά του ΣΥΡΙΖΑ τόσο για το πρόγραμμα του το οποίο όπως είπε είναι σαν την «άχνη στο κουραμπιέ», όσο και για δηλώσεις στελεχών του για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Μάλιστα απευθυνόμενη προς τη ΝΔ είπε χαρακτηριστικά:

ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ:

Η Σχολή του Σικάγου είναι μια οικονομική Πανεπιστημιακή σχολή, ενσωματωμένη στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου των ΗΠΑ.
Η σχολή αυτή ιδρύθηκε από τον διεθνούς φήμης καθηγητή οικονομικών
και κάτοχο βραβείου Νόμπελ οικονομίας Μίλτον Φρίντμαν, ο οποίος απεβίωσε το 2006 σε ηλικία 94 ετών.
Ο Μίλτον Φρίντμαν ήταν ο μεγάλος γκουρού του ιδεολογικού κινήματος υπέρ του αχαλίνωτου Καπιταλισμού, του Καπιταλισμού της καταστροφής, όπως τον ονόμασαν οι λαοί του πλανήτη.
Ήταν ο δημιουργός οικονομικών μεθόδων του νεοφιλελευθερισμού,
και ο άνθρωπος που θαύμαζε η κυρία Θάτσερ, και οι Πρόεδροι Reagan & Μπούς. Ο δημιουργός της «περίφημης» Σχολής του Σικάγου, ήταν και δημιουργός των δεξιών «δεξαμενών σκέψης» (Think Tanks), αυτές που συμβούλευαν και συμβουλεύουν όλους τους Προέδρους των ΗΠΑ, και καταστρέφουν τις ΗΠΑ και την ανθρωπότητα με τις ακραίες επεκτατικές ιμπεριαλιστικές Σιωνιστικές συμβουλές τους.
Οτιδήποτε προοδευτικό και Πατριωτικό για τον Μίλτον Φρίντμαν «βρομούσε Σοσιαλισμό και Κομμουνισμό», άσχετα αν στη μετά Φρίντμαν εποχή, ο Σοσιαλισμός έγινε παιχνιδάκι και πιόνι στα χέρια της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Διακυβέρνησης, (βλέπε Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ), σε βαθμό τέτοιο που σήμερα μπορούμε να λέμε,
«Τι Καπιταλισμός και Σιωνισμός, και τι Σοσιαλισμός».
Ο λαός λέει, «στο ίδιο καζάνι βράζουν».
Οι οικονομικές θεωρίες της Σχολής του Σικάγου, είναι αυτές όπως ακριβώς σήμερα εφαρμόζονται στην Ελλάδα.
Τα στελέχη της τρό’ι’κα και τα αφεντικά τους,(που σήμερα διοικούν την Ελλάδα ελέω ΓΑΠ-Jeffrey), είναι μαθητές και οπαδοί των θεωριών της Σχολής του Σικάγου.
Κατά τον Μίλτον Φρίντμαν, μόνο οι Ένοπλες Δυνάμεις, και τα σώματα ασφαλείας, πρέπει να είναι κρατικά, όλα τα άλλα δηλαδή παιδεία, υγεία, ΔΕΚΟ, ορυκτός πλούτος, κ.λ.π. πρέπει να είναι στην ιδιωτική πρωτοβουλία, δηλαδή το κράτος να μην έχει περιουσία, και όλα τα κέρδη να είναι στα χέρια ιδιωτών της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Τη δωρεάν παιδεία και υγεία, τη θεωρεί μια άδικη παρέμβαση στην αγορά. Δηλαδή όποιος δεν έχει χρήμα να θεραπευθεί, πρέπει να πεθάνει, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ.
Οι οικονομικές αυτές θεωρίες της Σχολής του Σικάγου, όπως εφαρμόστηκαν σε πολλές χώρες,(Χιλή, Αργεντινή, Βραζιλία) κατέληξαν στην οικονομική καταστροφή των χωρών αυτών, με αποτέλεσμα σήμερα να χαρακτηρίζουμε τις θεωρίες αυτές ως «Καπιταλισμό της καταστροφής»:

H επιχείρηση "καμένη γη" δεν έχει ολοκληρωθεί!

Η πορνεία στην Ελλάδα, παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις 

και εκτοξεύεται κατά ασύλληπτα ποσοστά, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα.

Η πορνεία πάντα αυξάνεται μέσα σε οικονομικές κρίσεις. Η ανεργία, η φτώχεια, η περιθωριοποίηση είναι βασικές αιτίες που οδηγούν νέες γυναίκες και άντρες στην εκπόρνευση,  για να επιβιώσουν. Ξεχνάνε εκείνοι που απορούν με τέτοια ευρήματα, τι είχε γίνει μετά την κατάρρευση του Ανατολικού μπλοκ, τότε που η πτώση των τειχών ξέρασε όλη την ανθρώπινη δυστυχία, τη βρωμιά και τη δυσωδία που μπορούσε να ξεράσει η εφαρμογή των θεωριών του Φρίντμαν, τότε που ο Γιέλτσιν κάλεσε μια ομάδα από φανατικούς της Σχολής του Σικάγου για να "ξαναφτιάξουν" την ρωσική οικονομία... Ξεχνάνε... 

Η... "Ναόμι" Κλάιν έχει αποκαλέσει αυτό που έγινε στη Ρωσία, "ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που διαπράχθηκαν ποτέ εναντίον μιας δημοκρατίας, σε καιρό ειρήνης, στη σύγχρονη ιστορία".

Παπαγαλίζει ο "υπουργός" το λογύδριο, δυο μέρες είχε να κοιμηθεί από την αγωνία της αναμονής του ανασχηματισμού: "Στην πορεία προσαρμογής, οι αλλαγές δεν πρέπει να μας φοβίζουν. Αποτελούν παράγοντα εξέλιξης, προσαρμογής και ανανέωσης. Απαραίτητες προϋποθέσεις για την αναπτυξιακή επανεκκίνηση και την ενίσχυση της παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας". 

Τάδε έφη "υπουργός" Εργασίας, άξιος κι ο μισθός του! Αυτά τα πομπώδη, τα είπε στο συνέδριο του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας στην Αθήνα, παρουσία και του Επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την απασχόληση. 

Πρόσθεσε ο "υπουργός" ότι "η προσπάθεια αυτής της κυβέρνησης για την έξοδο από την κρίση έχει αρχίσει ήδη να αποδίδει καρπούς". 

Και ποιοι είναι αυτοί οι καρποί σύμφωνα με τον "υπουργό"? 

" ... είναι η σταδιακή μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας κατά 15% την περίοδο 2012-2014!"

Μετά απ' όλα αυτά, στην Ελλάδα, την πρωταθλήτρια της ανεργίας και της ανασφάλιστης εργασίας, την Ελλάδα της διαλυμένης παραγωγικής βάσης και της καμμένης γης, ο "υπουργός" Εργασίας διαβεβαίωσε πως "...

Εκτός εαυτού και ο Θάνος Τζήμερος με τα "νούμερα" που μας κυβερνούν

Εκτός εαυτού ο Θάνος Τζήμερος κατηγορεί, με στοιχεία από νούμερα, τα "νούμερα" που μας κυβερνούν. Ακόμη και ένας γνήσιος εκφραστής της νεοφιλελεύθερης θεωρίας (Σικάγου) βρίσκεται απέναντι σε αυτή τη ΜΗ πολιτική Σαμαρά και Σία. Βέβαια το άρθρο χρησιμοποιεί τα πολύτιμα στοιχεία (όπως τα αναφέρει) του καθηγητή της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, κ. Παναγιώτη Καρκατσούλη για τα οποία δεν έχουμε λόγους να αμφισβητήσουμε, εμείς έχουμε άλλη άποψη για τα νούμερα των αριθμών και εκφρασμένη άποψη για τα "νούμερα" των πολιτικών. Αξίζει, παρόλα αυτά, ο κόπος να διαβάσετε το παρακάτω άρθρο από το "MarketNew": 

Τα νούμερα που μας κυβερνούν

 

Δεν εννοώ την κυβέρνηση. Όχι γιατί δεν είναι “νούμερα”. Αλλά γιατί δεν κυβερνούν. Είναι αδύνατον να κυβερνηθεί η Ελλάδα με τη μορφή και τη δομή που έχει σήμερα η Δημόσια Διοίκηση. Είναι αδύνατον! Όσες μεταρρυθμίσεις κι αν σχεδιάζουν οι ελάχιστοι μεταρρυθμιστές του διοικητικού μηχανισμού προσκρούουν σε ένα συμπαγές τείχος, σε ένα αδιαπέραστο μπετόν – αρμέ της πιο παρανοϊκής γραφειοκρατίας του κόσμου.

Ας μιλήσουμε λοιπόν με νούμερα. Η Δημόσια Διοίκηση διαθέτει 23.142 (!) αρμοδιότητες εκ των οποίων οι 10.765 είναι επιτελικές, οι 9.816 υποστηρικτικές, οι 998 παροχής υπηρεσιών  και οι 1563 ελεγκτικές. Πώς καθορίσθηκαν αυτές οι αρμοδιότητες; Φυσικά με ρυθμιστικές διατάξεις! Από το 1975 μέχρι το 2005 εκδόθηκαν από το τέρας της Δ. Διοίκησης 171.500 πράξεις νομοθετικού περιεχομένου! Ιδού η… παραγωγή αναλυτικά:

3.430 Νόμοι
20.580 Προεδρικά διατάγματα,
114.905 Υπουργικές Αποφάσεις,
24.010 Αποφάσεις Περιφερειών
8.575 Αποφάσεις Νομαρχιών

Τί βλέπετε; Τη μερίδα του λέοντος (67%) έχουν οι Υπουργικές Αποφάσεις, αυτές δηλαδή που δεν περνούν από τη Βουλή! Ενώ οι νόμοι είναι μόνο το 2%! Σε απλά ελληνικά: το κοινοβουλευτικό μας σύστημα είναι κανονική “μούφα”. Συνεδρίαζε, τάχα μου, το Νομοθετικό Σώμα, και μέσα σε 30 χρόνια παρήγαγε μόνο το 2% των διατάξεων που διέπουν τη ζωή μας. Το υπόλοιπο 98% ήταν “στο μιλητό”, ένα είδος παρανομοθεσίας, που το Σύνταγμα προβλέπει μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις εθνικής ανάγκης. Αλλά σιγά να μην σεβαστεί ο πολιτικός κόσμος το Σύνταγμα. Εδώ δεν σέβεται τους ανθρώπους που ψάχνουν στα σκουπίδια, θα σεβαστεί μια… παλιοφυλλάδα; Γιατί, ποια άλλη αντίληψη έχουν για το Σύνταγμα αυτοί που μας "κυβερνούν" όταν διαβάζουν στο άρθρο 74, παράγραφος 5 το εξής, κατανοητό και από παιδί του Δημοτικού: “Προσθήκη ή τροπολογία άσχετη με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου ή της πρότασης νόμου δεν εισάγεται για συζήτηση.” ...

Περί Νεοφιλελευθερισμού: Οι µονεταριστές θέλουν τη ρεβάνς από τον Κέινς

Σχετικό: ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΚΟΣ ΜΟΝΕΤΑΡΙΣΜΟΣ

Εδώ και δεκαετίες όλοι υποπτεύονταν ότι η άνευ ορίων παγκοσµιοποίηση θα οδηγούσε στη συρρίκνωση της πολιτικής

Του Κώστα Τσιάρα

Χαράς ευαγγέλια από την Ουάσιγκτον: για πολλοστή φορά την τελευταία τριετία, οι υπουργοί Οικονοµικών και οι κεντρικοί τραπεζίτες της Οµάδας των 20 ισχυρότερων κρατών υποσχέθηκαν, λέει, να αναλάβουν «ισχυρή και συντονισµένη δράση» για τη σταθεροποίηση της παγκόσµιας οικονοµίας και την αποφυγή ενός νέου γύρου διεθνούς ύφεσης – της περιβόητης πλέον διπλής (double-dip) ύφεσης. Οι αγορές φυσικά δέχτηκαν τις νέες ασαφείς εξαγγελίες µε τη γνωστή αδιαφορία: ποιος ασχολείται µε τις υποσχέσεις των πολιτικών και των διορισµένων τεχνοκρατών; Στα διοικητικά συµβούλια κρίνονται χρόνια τώρα οι εξελίξεις, όχι στα κοινοβούλια, ούτε στις πολυτελείς διεθνείς συνόδους.

Εδώ και δεκαετίες όλοι υποπτεύονταν ότι η άνευ ορίων παγκοσµιοποίηση θα οδηγούσε στη συρρίκνωση της πολιτικής, και ιδιαίτερα της εθνικής πολιτικής, στο πλαίσιο του µοντέλου του έθνους-κράτους όπως αυτό επικράτησε από τον 19ο αιώνα ως σήµερα. Η κρίση όµως του 2008, και...
 ιδίως η συντονισµένη πρεµούρα µε την οποία σύσσωµη η διεθνής πολιτική ηγεσία έσπευσε να «διασώσει» τις τράπεζες από τα τοξικά τους «βαρίδια», φορτώνοντας τη λυπητερή στον λαιµό όχι µόνο των σηµερινών εργαζοµένων, αλλά και των παιδιών τους, κατέδειξε την οριστική επικράτηση της οικονοµικής σφαίρας πάνω στην πολιτική. Ζούµε την πλήρη αντιστροφή του µοντέλου του κρατικού καπιταλισµού, όπου οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις υποτάσσονταν στο εθνικό συµφέρον. ...

Βασίλης Βιλιάρδος: Η ΛΥΣΗ ΤΩΝ ΟΜΟΛΟΓΩΝ:

 Η ανάγκη εσωτερικής χρηματοδότησης, οι τρεις διαφορετικές εστίες προβλημάτων της Ελλάδας, οι μεγάλες απειλές της διαγραφής χρέους, οι ενδογενείς ανισορροπίες της νομισματικής ένωσης και τα τεράστια προβλήματα του τραπεζικού συστήματος της Ευρωζώνης

“Θέλουμε το καλό μας σαν λαός, αλλά δεν διακρίνουμε πάντα ποιο είναι αυτό το καλό. Ο λαός δεν μπορεί να διαφθαρεί ποτέ, αλλά συχνά μπορεί να ξεγελαστεί – τότε μόνο μοιάζει να θέλει αυτό που είναι κακό.

Υπάρχουν συχνά πολλές διαφορές ανάμεσα στη βούληση όλων και στη γενική βούληση. Η πρώτη έχει κατά νου μόνο το ατομικό συμφέρον και δεν είναι παρά ένα άθροισμα από ιδιοτελείς, ατομικές βουλήσεις. Αντίθετα, η γενική βούληση αποβλέπει πάντοτε στο ανιδιοτελές, κοινό συμφέρον.

Όταν αρχίσουν να δημιουργούνται χάσματα και ξεχωριστές ομάδες ανάμεσα στο λαό (κόμματα στη σημερινή εποχή), τότε η βούληση κάθε μίας από αυτές γίνεται γενική, σε σχέση με τα μέλη της και ατομική, σε σχέση με το Κράτος. Μπορούμε τότε να πούμε ότι, δεν υπάρχουν τόσοι ψηφοφόροι, όσοι είναι οι άνθρωποι, αλλά όσες είναι οι ομάδες – με αποτέλεσμα να κυριαρχεί η μεγαλύτερη, εκφράζοντας την ατομική, «ιδιοτελή» βούληση των μελών της και όχι τη γενική βούληση.

Δεν πρέπει λοιπόν να υπάρχουν ξεχωριστές ομάδες μέσα στο κράτος, για να μπορεί να εκφραστεί σωστά η γενική βούληση – με στόχο το κοινό καλό. Εάν όμως υπάρχουν, τότε πρέπει να αυξήσουμε τον αριθμό τους (καταδίκη του δικομματισμού;), για να παρεμποδίσουμε την ανισότητα, όπως έκανε ο Σόλωνας” (Ζαν Ζακ Ρουσσώ).     

Ανάλυση

Περίληψη:

Η Σχολή του Σικάγου... [Οι οικονομικές θεωρίες της Σχολής του Σικάγου, είναι αυτές όπως ακριβώς σήμερα εφαρμόζονται στην Ελλάδα.]

Σχετικά: Γ. Παρασκευάς:'' Ο Γ. Παπανδρέου είναι οπαδός της Σχολής του Σικάγου'' - Συνέντευξη στη Ρένα Διακίδη -VIDEO

Γράφει ο Αντώνης Γρυπαίος - Διεθνολόγος

Η Σχολή του Σικάγου είναι μια οικονομική Πανεπιστημιακή σχολή, ενσωματωμένη στο  Πανεπιστήμιο του Σικάγου των  ΗΠΑ.

Η σχολή αυτή ιδρύθηκε από τον διεθνούς φήμης  καθηγητή οικονομικών

και κάτοχο βραβείου Νόμπελ οικονομίας
Μίλτον Φρίντμαν, ο οποίος

απεβίωσε το 2006 σε ηλικία 94 ετών.

Ο Μίλτον Φρίντμαν ήταν ο μεγάλος γκουρού του  ιδεολογικού κινήματος υπέρ του  αχαλίνωτου Καπιταλισμού, του Καπιταλισμού της καταστροφής, όπως τον ονόμασαν οι λαοί του πλανήτη.

Ήταν ο δημιουργός οικονομικών μεθόδων του νεοφιλελευθερισμού, ...

Πως η Ελλάδα οδηγείται σκόπιμα στην πτώχευση

“Τα βαθύτερα αίτια πίσω από τα γεγονότα, τα οποία οδηγούν μία πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη χώρα, όπως για παράδειγμα την Ελλάδα, στα ελλείμματα στην υπερχρέωση και στην υποδούλωση, είναι η μακροχρόνια, απόλυτα αιτιολογημένη έλλειψη εμπιστοσύνης των Πολιτών προς την Πολιτεία – προς την Πολιτική, προς τους Θεσμούς, προς το «πλαίσιο» λειτουργίας (επιχειρηματικό, φορολογικό κα.), καθώς επίσης προς τις πάσης φύσεως υπόλοιπες «εξουσίες» (ΜΜΕ, συνδικαλιστικές οργανώσεις κλπ.)”.

Ανάλυση

Περίληψη: Είναι χρεοκοπημένη η πατρίδα μας; Η κρίση χρέους και δανεισμού είναι η κορυφή του παγόβουνου του προβλήματος της «δύσης» ή ένα τοπικό πρόβλημα της Ελλάδας; Ποιο είναι το συνολικό χρέος, το δημόσιο και ιδιωτικό δηλαδή, των άλλων δυτικών κρατών; Γιατί οδηγούνται σε ευρω-κρατικοποίηση οι τράπεζες μας, αφού χρωστούν πολύ λιγότερα από όλες τις άλλες ευρωπαϊκές; Τι σχεδιάζεται για τη σύνοδο κορυφής; Που οφείλεται η γαλλογερμανική διαμάχη; Ποια είναι η αλήθεια για τις γερμανικές επανορθώσεις; Μήπως θα μπορούσαμε να τις εκχωρήσουμε στους δανειστές μας, ανακτώντας την εθνική κυριαρχία, την αξιοπιστία, την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια μας;  Ποιες είναι οι άλλες λύσεις μας; Μπορεί να τις εφαρμόσει ο υπουργός οικονομικών μας; Είναι προσχεδιασμένο το τέλος της μεταβατικής κυβέρνησης μας, μετά την ψήφιση των νομοσχεδίων; Σε ποια παγίδα μας οδηγεί; Πως μπορεί να επιλυθεί η κρίση χρέους της Ευρωζώνης;

Κατά την άποψη μας, αυτό που λείπει από τη χώρα μας, από όλους εμάς δηλαδή, είναι η σαφής γνώση της καθαρής θέσης μας...

Το δημόσιο χρέος μας αυξήθηκε κατά περίπου 70 δις € μέσα στα δύο έτη

Σε τελική ανάλυση, για τη δήθεν διάσωσή μας, οι ευεργέτες μας έχουν πληρώσει περί τα 55 δις €, ενώ μας έχουν ζημιώσει πάνω από 300 δις € - 
Το δημόσιο χρέος μας το 2012 θα αναρριχηθεί στο 190% του ΑΕΠ μας 
 

ΕΥΡΩΠΗ, ΤΟ ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΟ ΔΕΡΑΣ: 
Η Ελλάδα στο επίκεντρο μίας φανταστικής ιστορίας συνωμοσίας, στην οποία συμμετέχουν οι Η.Π.Α. και η Γερμανία, με στόχο την απόκρυψη των προβλημάτων τους, καθώς επίσης την ηγεμονία της πλουσιότερης ηπείρου του πλανήτη

“Η θεωρία της συνωμοσίας στην κοινωνία είναι η άποψη ότι, η εξήγηση ενός κοινωνικού φαινομένου συνίσταται στην ανακάλυψη των ανθρώπων ή των ομάδων, οι οποίοι ενδιαφέρονται να συμβεί αυτό το φαινόμενο – ενώ το έχουν σχεδιάσει και συνωμοτήσει για να το προκαλέσουν. Η άποψη αυτή πηγάζει από τη αντίληψη πως, οτιδήποτε συμβαίνει στην κοινωνία (ιδιαίτερα, φαινόμενα όπως ο πόλεμος, η ανεργία, η φτώχεια και οι διάφορες ελλείψεις – καταστάσεις που κατά κανόνα όλοι οι άνθρωποι απεχθάνονται), αποτελεί αποτέλεσμα άμεσου σχεδίου ορισμένων ισχυρών ανθρώπων ή ομάδων” (K.Popper)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ:

Η Σχολή του Σικάγου... [Οι οικονομικές θεωρίες της Σχολής του Σικάγου, είναι αυτές όπως ακριβώς σήμερα εφαρμόζονται στην Ελλάδα.]

Γράφει ο Αντώνης Γρυπαίος - Διεθνολόγος

Η Σχολή του  Σικάγου είναι μια οικονομική Πανεπιστημιακή σχολή, ενσωματωμένη στο  Πανεπιστήμιο του Σικάγου των  ΗΠΑ.

Η σχολή αυτή ιδρύθηκε από τον διεθνούς φήμης  καθηγητή οικονομικών

και κάτοχο βραβείου Νόμπελ οικονομίας Μίλτον Φρίντμαν, ο οποίος

απεβίωσε το 2006 σε ηλικία 94 ετών.

Ο Μίλτον Φρίντμαν ήταν ο μεγάλος γκουρού του  ιδεολογικού κινήματος υπέρ του  αχαλίνωτου Καπιταλισμού, του Καπιταλισμού της καταστροφής, όπως τον ονόμασαν οι λαοί του πλανήτη.

Ήταν ο δημιουργός οικονομικών μεθόδων του νεοφιλελευθερισμού,

και ο άνθρωπος που θαύμαζε η κυρία Θάτσερ, και οι Πρόεδροι Reagan & Μπούς. 
Ο δημιουργός της «περίφημης» Σχολής του Σικάγου, ήταν και δημιουργός των δεξιών...

«δεξαμενών σκέψης» (Think Tanks), αυτές που συμβούλευαν και συμβουλεύουν όλους τους Προέδρους των ΗΠΑ, και καταστρέφουν τις ΗΠΑ και την ανθρωπότητα με τις ακραίες επεκτατικές ιμπεριαλιστικές Σιωνιστικές συμβουλές τους.

Οτιδήποτε προοδευτικό  και Πατριωτικό για τον Μίλτον Φρίντμαν «βρομούσε Σοσιαλισμό και  Κομμουνισμό», άσχετα αν στη μετά Φρίντμαν εποχή, ο Σοσιαλισμός έγινε παιχνιδάκι και πιόνι στα χέρια της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Διακυβέρνησης, (βλέπε Ελλάδα του ΠΑΣΟΚ), σε βαθμό τέτοιο που σήμερα μπορούμε να λέμε, ...