του συντρόφου Αντ. Ανδρουλιδάκη
Όταν στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, το παλλαϊκό συλλαλητήριο
των αγανακτισμένων στην πλατεία Συντάγματος, οδήγησε στην άτακτη
υποχώρηση των σιδηρόφρακτων στρατευμάτων της Βέρμαχτ από την Ελλάδα,
ελάχιστοι θα πίστευαν ότι μπορούσε πραγματικά ένας άοπλος λαός να πάρει
στο φαλάγγι τις χιτλερικές μεραρχίες.
Ελάχιστοι
θα το πίστευαν, γιατί, ουδέποτε βέβαια συνέβη κάτι τέτοιο. Και μόνο
σαν ανέκδοτο θα ακουγόταν στους μαυροσκούφιδες του Άρη, η ιδέα μιας
ειρηνικής επανάστασης, ενάντια στους πάνοπλους κατακτητές. Η
επανάσταση, έτσι κι αλλιώς ήταν πάντα –δυστυχώς- τραγικά βίαιη και
αιματοβαμμένη. Ένας απάνθρωπος αχταρμάς από αίμα και σκατά. Δηλαδή,
καθόλα ανθρώπινος.
Σήμερα,
σε συνθήκες ανάλογες, οι ναζιστικές ορδές έχουν απλά αντικατασταθεί
από κουστουμαρισμένους τεχνικούς συμβούλους και ειδικούς, ο Τσολάκογλου
από τους εγκάθετους τραπεζίτες και τους «εκλεγμένους» μνημονιακούς
«φρονημίτες», ο Λαμπράκης και τα «Νέα» από τον Ψυχάρη και τα «Νέα» και
οι μαυραγορίτες από τα δεκάδες buy gold που
ξεφυτρώνουν στις γειτονιές της ρημαγμένης χώρας. Οι γερμανοτσολιάδες
είναι στις θέσεις τους με τα ατσαλάκωτα γερμανικής ραφής κοστούμια
τους, πουλώντας τρόμο απ’ τα κανάλια. Οι καταστολείς μπουραντάδες όπως
πάντα στο ρόλο τους, με μόνη αλλαγή τα σύγχρονα γκλομπς και τα χημικά,
που αντικατέστησαν τις απαρχαιωμένες μαγκούρες. Ακόμη και ο αείμνηστος
Κατράκης, νεκραναστήθηκε στην ασπρόμαυρη τηλεόραση του Αλαφούζου για να
υποστηρίξει ότι «η Γερμανία είναι αήττητος», ενώ στο διπλανό στούντιο, ο
νέος Αρτέμης Μάτσας γρυλίζει ότι «οι Γερμανοί είναι φίλοι μας»!
Μονάχα
ο ελληνικός χρυσός δεν θα φυγαδευτεί ποτέ από τη χώρα –έχει παραδοθεί
από καιρό- και κανένας Εύελπις δεν θα σκοτωθεί για να τον υπερασπιστεί
στα βουνά της Κρήτης. Κανένας υπάλληλος δεν θα καταστρέψει τα
στατιστικά στοιχεία του ελληνικού πληθυσμού, εκεί στο παλιό Υπουργείο
Εμπορίου και κανένας Γλέζος δεν θα τολμήσει την έπαρση –αυτή τη φορά-
της γερμανικής σημαίας στην Ακρόπολη της πεθαμένης χώρας. ...