Λόγω της συγκρότησής της η ΕΕ, ένα σύνολο 27 χωρών, τείνει να κινείται με αργούς ρυθμούς. Σε σχέση με την ανάληψη οικονομικού ρίσκου, κινείται πιο αργά από τις επιμέρους πλούσιες και ισχυρές χώρες που συμμετέχουν σε αυτήν.
Μέσα στην ΕΕ, υπάρχει η ανάγκη διαβούλευσης με πολλές εθνικές κυβερνήσεις ─που έχουν διαφορετικές προτεραιότητες και στόχους─ πριν ο εκτελεστικός βραχίονας της Ένωσης, δηλαδή η Κομισιόν, μπορέσει να εφαρμόσει την κοινή θέση που έχει αποφασιστεί.
Η ΔΟΜΙΚΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ
Στην παρούσα συγκυρία, το γεγονός ότι οι χώρες της ΕΕ υιοθέτησαν μία κοινή προσέγγιση στο θέμα του εμβολιασμού για να αποφύγουν τον εθνικισμό του εμβολίου, μπορεί να μην ικανοποίησε κάποιους.
Είναι εύκολο να φανταστεί κάποιος το τι θα συνέβαινε αν κάποιες ισχυρές χώρες, όπως η Γερμανία ─έδρα της BioNTech─ χρησιμοποιούσαν την οικονομική ισχύ τους για να εξασφαλίσουν περισσότερες δόσεις του εμβολίου. Τα ευρωπαϊκά σχίσματα θα ενεργοποιούνταν και θα υπήρχε σύγκρουση Βορρά και Νότου ή Ανατολής και Δύσης, με αποτέλεσμα να υπάρξουν πολιτικές εντάσεις, ισχυρότερες από αυτές της κρίσης του ευρώ.
Όμως, οι 27 έμειναν στην κοινή προσέγγιση για τον εμβολιασμό και ανέθεσαν στην Κομισιόν να προμηθευτεί το εμβόλιο. Αυτό αποτέλεσε τον πρώτο παράγοντα καθυστέρησης του εμβολιασμού. Η πρόθεση των 27 ήταν καλή, αφορούσε μεγάλα συμβόλαια για αγορά των εμβολίων κάτω από τις καλύτερες δυνατές συνθήκες. Αλλά, όπως είναι γνωστό, ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις.
Αυτό που δεν μπόρεσαν να υπολογίσουν οι 27, είναι οι αδυναμίες της Κομισιόν, την οποία άλλωστε οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει. Η Κομισιόν δεν έχει φτιαχτεί για να πραγματοποιεί μεγάλες διεθνείς προμήθειες, ιδιαίτερα για προϊόντα που βρίσκονται στα στάδια της έρευνας και της προετοιμασίας της παραγωγής, όπως είναι τα εμβόλια. Πολύ περισσότερο, όταν όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα καθεστώς ολιγοπωλιακής αγοράς, όπως είναι η φαρμακευτική αγορά που κυριαρχείται από έναν μικρό αριθμό εταιρειών.
Η Κομισιόν είναι συνηθισμένη σε διαγωνισμούς για προμήθειες που αφορούν τη λειτουργία της ίδιας και για να επιτηρεί τα συμβόλαια και τις διαδικασίες των κρατών μελών της ΕΕ, για σχέδια που χρηματοδοτούνται από κοινοτικούς πόρους.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να εισέλθει η Κομισιόν σε μία διαδικασία «μη ανακοινώσιμων συμβολαίων» με τις φαρμακευτικές, γιατί απλά, θα θίγονταν το κύρος της αν έρχονταν στην επιφάνεια.
Βέβαια, δεν υπάρχουν ψευδαισθήσεις ότι η ΕΕ και η Κομισιόν θα είχαν τις...