Διακομματική συμπαιγνία ή απόκρυψη της αλήθειας; Ιδού η απορία!!!

Πριν από τον Καραμανλή είχε ενημερώσει ο Προβόπουλος το ΠαΣοΚ (politis-gr)

Στο θέατρο που παραλόγου των εκλογών , το «υπάρχουν λεφτά-υπάρχουν λεφτά» χρησιμοποιήθηκε ως μια πολιτική πλάνη που σημάδευε στο κέντρο της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης παρακάμπτοντας όμως το έλλογο τμήμα της.

Σήμερα φυσικά όλα αποκαλύπτονται. Οι δηλώσεις του κ. Προβόπουλου ότι είχε ενημερώσει τον κ. Παπανδρέου, τον κ. Παπακωνσταντίνου και την κ. Κατσέλη , ένα μήνα πριν την εκλογές (8 Σεπτεμβρίου), αποκαλύπτουν -εν μέρει- το εύρος της πολιτικής απάτης και του εμπαιγμού του ελληνικού λαού (το γιατί «εν μέρει» θα το διαπιστώσουμε στην συνέχεια).

Εκείνο όμως που αποκαλύπτεται -το ίδιο ξεκάθαρα- είναι ότι σε αυτή την πολιτική απάτη συνέργησαν η πλειονότητα των ΜΜΕ της χώρας μας. Την κατάσταση την τραγικοποιεί περισσότερο το γεγονός ότι ακόμα και τώρα που ένα μέρος του προεκλογικού σκηνικού βλέπει το φώς της δημοσιότητας, τα ΜΜΕ προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη.

Έτσι λοιπόν οι διάφοροι γραμμητζήδες και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια έχουν επιδοθεί σ` έναν αγώνα ,για να μας πείσουν ότι «Ξένοι επενδυτές εκμεταλλεύτηκαν την προειδοποίηση του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γ. Προβόπουλου, ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να βρεθεί η χώρα σε αδυναμία να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος της, για να κερδοσκοπήσουν».

Παρακάμπτουν βέβαια την δήλωση Προβόπουλου ότι «εγώ δεν μίλησα για χρεοκοπία. Αυτό το έκανε ο κ. Παπανδρέου με δηλώσεις του στο υπουργικό συμβούλιο».

Άρα εάν κάποιος ευθύνεται για την άνοδο των επιτοκίων που δανειζόμαστε (κάποια δις) και για την κερδοσκοπία εις βάρος της χώρας μας, αυτός δεν είναι ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, αλλά ο πρωθυπουργός της χώρας κ. Γ. Παπανδρέου. Μάλιστα πολλοί λέγαμε τότε ότι ...«πυροβολεί τα πόδια του».

Το ίδιο αποπροσανατολιστικές αναλύσεις ακολουθούν και για την αντίδραση της κυβέρνησης. Προσέξτε το σενάριο των γραμμητζήδων. Βγαίνει-λένε- ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Πεταλωτής και βάζει στην…. θέση του τον κ. Προβόπουλο.

Βγαίνει μετά -λένε-ο κ. Παπακωνσταντίνου και το αμβλύνει το πράγμα, το μαλακώνει και το στρογγυλεύει, με το αιτιολογικό ότι δεν του επιτρέπεται από την θέση του να κατηγορήσει τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος.

Όμως, πως να τον κατηγορήσει αφού ο κ. Προβόπουλος του είχε παρουσιάσει τα στοιχεία ευθέως -ΠΡΟΣΕΞΤΕ πριν τα παρουσιάσει (2/9) στον τότε πρωθυπουργό κ. Κώστα Καραμανλή - ήδη από το περασμένο καλοκαίρι.

Τότε σε εκείνη την συνάντηση του Αυγούστου ,ο κ. Παπακωνσταντίνου έλαβε ΠΛΗΡΗ γνώση της κατάστασης της ελληνικής οικονομίας και μάλιστα είχε ζητήσει από τον κ. Προβόπουλο ...μια χάρη: «Να τα πει αυτά και στο…. ΠαΣοΚ».

Είχε τους λόγους του, αφού γνώριζε ότι ο σχεδιασμός του επικοινωνιακού επιτελείου είχε ήδη χαράξει την επικοινωνιακή γραμμή επάνω στο ότι ...«Χρήματα υπάρχουν». Και ως γνωστόν οι σχέσεις Παπακωνσταντίνου –Ραγκούση δεν ήταν και οι καλύτερες.

Το αίτημα πράγματι ...εισακούσθηκε και στις 8 Σεπτεμβρίου ο κ. Προβόπουλος επανέλαβε την ενημέρωση στους κκ. Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου και την κα Κατσέλη. Επομένως το ΠΑΣΟΚ γνώριζε την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας-απόρροια της διεθνούς κρίσης- από το καλοκαίρι.

Άρα αυτά που έλεγε και έταζε προεκλογικά ήταν η μεγαλύτερη πολιτική απάτη τού ελληνικού λαού στα χρόνια της μεταπολίτευσης.

Σχόλιο: Διακομματική συμπαιγνία ή απόκρυψη της αλήθειας;

Ιδού η απορία!!!

Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ποιός και γιατί πιέζει για το εμβόλιo;Απόλυτος διχασμός στους γιατρούς

Γιώργος Σαρρης

Καλπάζει λοιπόν η γρίπη αφού εκατοντάδες χιλιάδες έχουν ήδη προσβληθεί και στην Ελλάδα.

Βέβαια ανησυχία δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει, αφού όλοι πια έχουμε κάποιον από την παρέα η την οικογένεια, που ο ιός του έχει κάνει επίσκεψη, με πολύ ελαφριά πάντα συμπτώματα κατά πολύ μικρότερης έντασης από την κοινή γρίπη.

Που είναι το παράξενο τώρα. Μα βέβαια στο βομβαρδισμό συμβουλών από επίσημα χείλη μέσω των ΜΜΕ, για την αναγκαιότητα και το ακίνδυνο του εμβολίου. Κι αυτό γιατί είναι πια διαπιστωμένη η μεγάλη απροθυμία των Ελλήνων να κάνουν το εμβόλιο.

Οχι βέβαια γιατί είναι ξεροκέφαλοι, αλλά γιατί απλούστατα αυτό τους συμβουλεύουν οι γιατροί τους! Προσωπικά ο γιατρός μου, ο παιδίατρος του μικρού μου γυιού, αλλά και όποιος άλλος γιατρός φίλου ξέρω κάνοντας μια πρόχειρη έρευνα, δεν είναι θετικός για το εμβόλιο. Όλοι οι γιατροί δηλαδή που έχουν την ευθύνη ατόμων με τους οποίους έχουν προσωπική επαφή και άρα νοιώθουν υπεύθυνοι,είναι αρνητικοί η στην καλύτερη επιφυλακτικοί και ζητούν πίστωση χρόνου.
Κοιτάξτε γύρω σας και θα το διαπιστώσετε. Γιατί όμως άραγε οι επίσημοι επιμένουν τόσο;
Γιατί είναι καλύτεροι και πιο υπεύθυνοι γιατροί ας πούμε;
Δεν νομίζω.

Ίσα ίσα που όποιος εκφέρει την γνώμη του θεωρητικά, χωρίς να έχει την ευθύνη προσωπικών ασθενών μπορεί να λέει ότι θέλει. Άρα μάλλον θα πρέπει να σκεφτούμε πως ασκούνται σοβαρές πιέσεις για να γίνουν αυτές οι δηλώσεις, όπως άλλωστε ομολόγησε και η τ.υπουργός υγείας της Φινλανδίας.
Ας μην ξεχνάμε και την περίπτωση της Ουκρανίας που πέρασε στα ψιλά.

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας που είναι από τις χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο από τον Η1Ν1 , ΑΡΝΉΘΗΚΕ ΤΟΝ ΚΑΘΟΛΙΚΌ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΌ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΡΕΩΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑ 830.000.000 ευρώ,λέγοντας:
"Εγώ δεν εκβιάζομαι από κανέναν. Έχω το δικαίωμα του προέδρου."
Και άσκησε βέτο στην απόφαση για το εμβόλιο. Τι εννοεί ο ποιητής;
Εκβιασμοί απο ποιόν, γιατί και πως;
Ο Ουκρανός πρόεδρος έκρινε την γρίπη αυτή ως ανάξια για να την πληρώσει στην Αμερικάνικη φαρμ.εταιρεία 830,000,000 ευρώ και από όσο βλέπω γύρω μου έχει δίκιο.
Οι απανωτές γρίπες πτηνών, χοίρων,σκύλων, γάτων και άλλων συμπαθών τετράποδων μήπως είναι τελικά άλλος ένας τρόπος να αδειάσει η τσέπη μας υπέρ αναξιοπαθούντων Κροίσων και εν μέσω κρίσης άλλος ένας φορέας φόβου για τις μάζες; Λέμε τώρα...

YΓ.Τό σκιτσάκι του Soter απο το skitso.gr

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Το πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης σύσσωμο οδηγεί την Χώρα στην χρεωκοπία και στην αποσταθεροποίηση

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΗ Η. ΜΕΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ

Μπροστά στην σημερινή εκρηκτική συγκυρία, και στον συνδυασμό δημοσιονομικής κατάρρευσης, κοινωνικής έκρηξης και πολιτικής αποσταθεροποίησης που διαφαίνεται στον ορίζοντα, αποκαλύπτεται ανάγλυφη η τεράστια πολιτική ευθύνη των δυνάμεων που κυβέρνησαν την χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Οι φάσεις που οδήγησαν στην σημερινή εθνική χρεωκοπία είναι:

1. η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ με την «δημιουργική λογιστική» της κυβερνήσεως Σημίτη,

2. η πλήρης αποτυχία εκσυγχρονισμού της ελληνικής οικονομίας και κατάργησης του πελατειακού συστήματος και η διόγκωση της διαφθοράς επί της ιδίας, υποτίθεται εκσυγχρονιστικής κυβερνήσεως,

3. η «απογραφή» της κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή, που εξέθεσε την χώρα ως αναξιόπιστη,

4. η πλήρης αποτυχία του οικονομικού επιτελείου Αλογοσκούφη να εξυγιάνει και να ανασυγκροτήσει την ελληνική οικονομία και η τερατώδης διόγκωση του δημοσίου χρέους και του ελλείμματος, οι χιλιάδες διορισμοί ημετέρων, η ίδρυση άνω των 600 δημοσίων οργανισμών(!), αλλά και το πρωτοφανές κύμα διαφθοράς και τα κολοσσιαία σκάνδαλα.

Αυτά στοιχειοθετούν το γεγονός ότι η εξευτελιστική υπαγωγή του υποτίθεται κυρίαρχου ελληνικού κράτους σε καθεστώς κοινοτικής επιτήρησης και η επαπειλούμενη προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο οφείλονται στην ανεύθυνη, λαϊκιστική και διαβλητή πολιτική και των δύο κομμάτων εξουσίας, που εναλλάσσονται στην διακυβέρνηση της χώρας την τελευταία τριακονταπενταετία.

Απόδειξη της συνολικής αποτυχίας του σημερινού δικομματικού συστήματος και των παραφυάδων του αποτελεί η ΠΛΗΡΗΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΚΑΙ ΑΡΝΗΣΗ της σημερινής κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος να λάβουν τα επείγοντα εξυγιαντικά μέτρα που απαιτούνται άμεσα για την δημοσιονομική σωτηρία της χώρας. Αλλά και η εκκωφαντική σιωπή και απουσία σοβαρών και επεξεργασμένων προτάσεων από την αντιπολιτευόμενη. Μέτρα όπως η πλήρης αναστολή των διορισμών στο δημόσιο για μία πενταετία, η δραστική περιστολή της δημοσιονομικής σπατάλης, η είσπραξη των οφειλομένων ασφαλιστικών εισφορών και η δίωξη της εισφοροδιαφυγής, η πάταξη της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς, και κυρίως ο διορισμός στα δημόσια αξιώματα ικανών και αδιάβλητων προσωπικοτήτων, θεωρούνται αδιανόητα για τις πολιτικές δυνάμεις του σήμερα. Αυτές απεναντίας στηρίζουν την αναπαραγωγή της πολιτικής τους ισχύος στο πελατειακό σύστημα, στην διαπλοκή, στην προαγωγή μετριοτήτων και ευνοουμένων, στην συντήρηση ενός κράτους ανίκανου, τυραννικού για τον πολίτη και τον επιχειρηματία κράτους.

Η κρίση επιδεινώνεται με ταχύτατους ρυθμούς, και σύντομα η χώρα μας θα βρεθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Το σημερινό πολιτικό σύστημα εγγίζει πλέον τα όριά του. Το τέλος της περιόδου της Μεταπολίτευσης θα έρθει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Μία νέα, σύγχρονη και πραγματική δημοκρατία πρέπει να διαδεχθεί την αποτυχημένη κληρονομική ολιγαρχία των δύο σημερινών κομμάτων εξουσίας. Η ελληνική κοινωνία διαθέτει προσωπικότητες ικανές να αναλάβουν την ευθύνη και το πολιτικό κόστος των γενναίων αποφάσεων που απαιτούνται για την σωτηρία και την ανασυγκρότηση εκ βάθρων της ελληνικής οικονομίας και του ελληνικού κράτους.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

ΧΡΟΝΟΥ ΦΕΙΔΟΥ, κύριοι!!

Μαύρη Πέμπτη η χθεσινή. Πέμπτη της θλίψης και της κατήφειας.

Βομβαρδιστήκαμε με νέα και πληροφορίες για την οικονομική κατάσταση, αύξηση του spread ( το εμπεδώσαμε κι αυτό) που με απλά λόγια μας λέει ότι το χρέος της χώρας αυξήθηκε μέσα σε μερικές ώρες κατά 5 δισεκατομμύρια ευρώ.

Θα μου πείτε: ε και; Χρωστούσαμε 30.000 ευρώ ο κάθε Έλληνας ( και των μωρών συμπεριλαμβανομένων) και τώρα ανέβηκε το χρέος στα 30.500 ευρώ.

Αν προσπαθήσουμε να δούμε ψύχραιμα την κατάσταση θα πρέπει να εκτιμήσουμε για ποιο λόγο έγινε αυτό.

Βγήκαν οι κύριοι υπεύθυνοι για την οικτρή θέση που έχει περιέλθει η χώρα και με στόχο να αγρεύσουν ....

ψηφαλάκια, κομματικά για τις εσωκομματικές τους εκλογές, δεν δίστασαν να εγκαλούν, με προκλητικό τρόπο και απύθμενο θράσος, την νέα κυβέρνηση για την κατάσταση που οι ίδιοι με την ανικανότητά τους δημιούργησαν.

Εύκολα θα μπορούσε να τους αντιτείνει κανείς ότι "στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλούν για σχοινί", αλλά δεν είναι εκεί η ουσία.

Το διεθνές κλίμα είναι πολύ κακό για την Ελλάδα. Βρισκόμαστε στο στόχαστρο, ως φαίνεται, των Ευρωπαίων συνεταίρων μας αλλά και των διεθνών οικονομικών οίκων αλλά και εντύπων. Δεν περνάει μέρα που να μην ασχολούνται με την οικονομική θέση της Ελλάδας και να μην περιγράφουν, με τα μελανότερα χρώματα και έντονη κινδυνολογική διάθεση, πόσο δεινή είναι. Ήρθε και το χθεσινό κανόνι του Ντουμπάι, κι έδεσε.

Βγήκαν όλοι και φωνάζουν ότι οδηγούμαστε στο ΔΝΤ, ότι θα εγκατασταθεί ο Τρισέ στην Αθήνα για συνεχή έλεγχο, ότι το spread θα πάει στα 280 κά.

Είναι γεγονός ότι η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη. Είναι γεγονός ότι είμαστε ήδη υπό την σκληρή επιτήρηση της ΕΕ.

Αλλά είναι επίσης γεγονός ότι δεν άλλαξε κάτι δραματικά από τον περασμένο μήνα που ανέλαβε το νέο οικονομικό επιτελείο και προσέτρεξε στο Λουξεμβούργο και έλαβε το "the game is over".

Άρα τι συνετέλεσε και φτάσαμε στην Μαύρη Πέμπτη; Τρεις είναι οι αιτίες που θεωρούμε ότι δημιούργησαν το καταστροφολογικό κλίμα:

1. Η δεδομένη απληστία του καπιταλιστικού συστήματος, για αύξηση με αεριτζίδικο τρόπο των κερδών του. Χωρίς να δείχνει κανενός είδους ενδοιασμό χτύπησε ληστρικά με τα funds και έριξε κατά 9% τις μετοχές τραπεζών στο Χρηματιστήριο, και τον Γενικό δείκτη 6,21%.
2. Οι λανθασμένες (επικοινωνιακά) δηλώσεις του Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδας κ. Προβόπουλου, που έδωσε το σύνθημα για την άγρια επίθεση στην Ελληνική Οικονομία, και
3. Οι χαμηλοί ρυθμοί της νέας κυβέρνησης, που δίνει την εντύπωση πως δεν έχει αντιληφθεί πλήρως το μέγεθος του προβλήματος.

Κύριοι προχωρήστε ΓΡΗΓΟΡΑ σε αποφάσεις. Και κυρίως εφαρμόστε το πρόγραμμά σας. Γι' αυτό σας ψήφισαν οι Έλληνες πολίτες. Καλές οι εμφανίσεις στο γυαλί και τα εξωτικά νησιά, αλλά δεν υπάρχει η πολυτέλεια της σπατάλης χρόνου.

ΧΡΟΝΟΥ ΦΕΙΔΟΥ, κύριοι!!

Ακτιβιστής

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δύο αδέλφια από την Κορινθία εξάγουν ελαιόλαδο στην Αμερική

«Χρυσό» λάδι με ιστορία

Τα ΝΕΑ

Απαλή φρουτώδη γεύση που γίνεται ελαφρώς πιπεράτη καθώς σβήνει στο στόμα. Μοιάζει με ένα γευστικό ταξίδι, όμως στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα ταξίδι στο παρελθόν.

Τα αδέλφια Καμαριανάκη παράγουν στην Ελλάδα και εξάγουν στην Αμερική ένα βραβευμένο ελαιόλαδο, βασισμένο σε αρχαιοελληνικές συνταγές και στις διηγήσεις των γερόντων του χωριού.

Αφού ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους στη Βρετανία, οι δρόμοι τους χώρισαν.

Ο Χρήστος Καμαριανάκης μετανάστευσε στον Καναδά και άνοιξε μια επιχείρηση εγκατάστασης λογισμικών.

Ο Τιμόθεος Καμαριανάκης επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου εργάστηκε ως αρχαιολόγος. Μερικά χρόνια αργότερα, ένα κομμάτι γης στην Πελοπόννησο ένωσε ξανά τα δύο αδέλφια.

Είχαν κληρονομήσει από τον πατέρα τους 25 στρέμματα γης κοντά στο χωριό Πύργος, στην Κορινθία. Ένα κτήμα που είχαν ζωντανέψει με τα χέρια τους όταν- παιδιά ακόμηφύτεψαν εκεί ελαιόδεντρα.

Ακολουθώντας μια οικογενειακή παράδοση που ξεκίνησε τουλάχιστον 400 χρόνια πριν στην Κρήτη, τα δύο αδέλφια αποφάσισαν το 2005 να παράγουν το δικό τους λάδι.

Σήμερα, τα 1.700 μπουκάλια της ετήσιας παραγωγής τους καταλήγουν σε ράφια εκλεκτών καταστημάτων του εξωτερικού. Υπολογίζουν ότι του χρόνου τα έσοδα από τις πωλήσεις τους σε Αμερική, Καναδά και Αγγλία θα φτάσουν το ένα εκατομμύριο δολάρια.

Για να παρασκευάσουν το λάδι τους τα δύο αδέλφια ανέτρεξαν σε αρχαιοελληνικές πηγές και συνδύασαν τα ευρήματά τους με τη λαϊκή σοφία του χωριού.

Ταξίδι στην ιστορία
«Υπάρχουν πηγές από την αρχαιότητα και τον Μεσαίωνα που προσφέρουν σημαντικές πληροφορίες για την καλλιέργεια της ελιάς», λέει στα «ΝΕΑ» ο Τιμόθεος Καμαριανάκης.

«Ο Ιπποκράτης είναι μία από τις πηγές στις οποίες βασίζω σήμερα τις τεχνικές μου.

Δεν αντιγράφω τους αρχαίους Έλληνες και ό,τι έκαναν τότε. Απλά δανείζομαι στοιχεία και τα χρησιμοποιώ σε συνδυασμό με πιο σύγχρονες μεθόδους και τις διηγήσεις των γερόντων στα χωριά».

Μια από αυτές τις μεθόδους, όπως εξηγεί ο κ. Καμαριανάκης, είναι να μην ξεριζώνει τα γαϊδουράγκαθα από το κτήμα του.

«Το γαϊδουράγκαθο λειτουργεί ως ξενιστής για ένα έντομο που καταπολεμά τον δάκο. Προσπαθούμε να βελτιώσουμε το κτήμα με σεβασμό προς τη φύση.

Όχι όπως γίνεται συχνά, όταν ο άνθρωπος ψεκάζει και σκοτώνει τα πάντα», λέει.

Ακόμα και στο κλάδεμα τα δύο αδέλφια εφαρμόζουν τις συμβουλές των γηραιότερων του χωριού.

«“Κλάδεψε το δέντρο έτσι ώστε να μπορεί να πετάξει ένα πουλί ανάμεσα από τα κλαδιά του”, μας λένε οι γέροντες του χωριού», λέει ο Χρήστος Καμαριανάκης.

«Εννοούν ότι το δέντρο πρέπει να κλαδεύεται έτσι ώστε να κυκλοφορεί αρκετός αέρας και φως ανάμεσα από τα κλαδιά του».

Ο Τιμόθεος Καμαριανάκης εφαρμόζει και μια πιο σύγχρονη μέθοδο, τη βιοδυναμική καλλιέργεια.
Αυτή η πρακτική βασίζεται στις φάσεις της σελήνης.

Ανάλογα με αυτές καθορίζεται το πότε θα γίνουν διάφορες εργασίες στο κτήμα, όταν η γη θα είναι έτοιμη για την ανθρώπινη επέμβαση.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Πολιτική βία, φόβος, ελπίδες και απελπισίες*

Της Άννας Δαμιανίδη*

Τετάρτη βράδυ πήγα να ακούσω τις ομιλίες των Μανδραβέλη, Ψυχογιού και Δαφέρμου στη Νομική Σχολή. Πρώτη φορά πήγαινα στο καινούργιο κτίριο, από τον πεζόδρομο της Μασσαλίας, αλλά και στο παλιό είχα πολλά χρόνια να πάω Μόλις μπήκα στο αμφιθέατρο, μετάνιωσα. Έχω γκρίζα μαλλιά, κι εκεί μέσα είχε μόνο φοιτητές και φοιτήτριες, μέσος όρος ηλικία τα 20. Ντρεπόμουν όμως και να φύγω, ήμουνα στην πρώτη σειρά. Έμεινα.

Το θέμα ήταν η πολιτική βία. Οι τρεις ομιλητές είχαν τις απόψεις τους ο καθένας, ο Μανδραβέλης μίλησε για τη γλωσσική σύγχυση που ξεχειλώνει την έννοια της βίας και κατά κάποιον τρόπο νομιμοποιεί κάθε είδους αναίτια βία σαν απάντηση σε αυτά που ονομάζονται βία. Ο Ψυχογιός είπε ότι καλλιεργούμε υπερβολικά το θαυμασμό στη βία στην παιδεία και στις παραδόσεις μας. Και ο Δαφέρμος είπε ότι η βία είναι διάχυτη, υπάρχει ψυχολογική βία, εργατική βία, οικογενειακή βία κλπ, δηλαδή κατά κάποιο τρόπο έκανε περίπου αυτό που είχε υποστηρίξει ο Μανδραβέλης, ότι τα βαφτίζουμε όλα βία.

Ύστερα κουβέντιασαν με τα παιδιά, τα οποία βεβαίως ήταν ρομαντικά και αναφέρονταν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου με πολύ ενθουσιασμό. Ο Δαφέρμος είπε ότι το Πολυτεχνείο ήταν μια εντελώς ειρηνική εξέγερση σε βίαιες συνθήκες. Ο Ψυχογιός προσπάθησε, όπως κάνει συχνά, να τους εξηγήσει ότι δεν πρέπει να το ζηλεύουν το Πολυτεχνείο και την έξαρσή του γιατί έγινε μετά από μια περίοδο μεγάλης καταπίεσης. Περνούσαμε άσχημα στη χούντα, είπε. Ναι, αλλά είχαμε ελπίδες, είπε ο Δαφέρμος πολύ χαμογελαστός, και τα παιδιά χειροκρότησαν.

Κι αυτό με πίκρανε, ίσως επειδή ήταν και ο γιος μου στο ακροατήριο. Αυτή η φράση και αυτή η αντίδραση πιστεύω ότι είναι στη βάση μιας παρεξήγησης που ερμηνεύει και όσα συνέβησαν σε λίγο.

Γιατί χειροκροτήσανε τα παιδιά; Δεν έχουν αυτά ελπίδες; Είχαμε εμείς περισσότερες; Σκέφτηκα να σηκωθώ να πω ότι δεν είχαμε όλοι ελπίδες, ότι τώρα περνάνε καλύτερα, ότι εμείς πλήτταμε θανάσιμα, ότι δεν θέλαμε ψωμί κι ας φωνάζαμε Ψωμί Παιδεία Ελευθερία -ψωμί υπήρχε- τους Ρολινγκ Στόουνς θέλαμε, τα ενδιαφέροντα πράγματα που συνέβαιναν στον κόσμο. Κι ότι δεν ήταν και τόσο μη βίαιο το Πολυτεχνείο, γιατί είχαμε σπάσει ένα σωρό αντικείμενα, δεν είχαμε αφήσει πόδι σε καρέκλα ή τραπέζι. Τα σκεφτόμουνα, αλλά δεν μιλούσα, θυμόμουνα πόσο γκρίζα είναι τα μαλλιά μου και πόσο σαν τη μύγα μες στο γάλα ήμουνα εκεί μέσα.

Τότε περίπου μπήκανε μέσα οι τραμπούκοι, κάτι τύποι με μαύρα ρούχα και κράνη στο χέρι, κι άρχισαν να βρίζουν. Θέλουμε να διαβάσουμε ένα κείμενο, είπαν, έπιασαν το μικρόφωνο κι έλεγαν κάτι για εικοσάχρονα παιδιά που μπήκαν φυλακή, κι ότι έφταιγε ο Πάσχος. Ξεφτίλες, λέγανε στα παιδιά, καλέσατε εδώ τον υπονομευτή του ασύλου! Δηλαδή κατηγορούσαν όλους εκεί μέσα για αυτό που έκαναν οι ίδιοι, γιατί αυτοί και καταργούσαν και υπονόμευαν το άσυλο.

Μερικοί νεαροί τους είπαν να περιμένουν τη σειρά τους να μιλήσουν. Κι ένα παιδί τυφλό άρχισε να ουρλιάζει: Γιατί το κάνετε αυτό; γιατί χαλάτε αυτή τη συζήτηση; Είχε τόση ένταση που με πήρανε τα κλάματα. Ντρεπόμουνα να κλαίω έτσι στην πρώτη σειρά με τα γκρίζα μαλλιά μου, αλλά καλύτερα που έκλαιγα παρά να κατουριέμαι από φόβο.

Φοβήθηκα. Αυτό το φριχτό αίσθημα που σου σφίγγει χαμηλά την κοιλιά, κατουριέσαι πάνω σου, αυτό με είχε πιάσει στην αρχή. Αυτό ήθελαν κι εκείνοι. Να φοβηθούμε. Εντάξει λοιπόν, εγώ τουλάχιστον ανταποκρίθηκα. Ίσως επειδή δεν ήμουνα και στα νερά μου.

Τον αναγνώρισα το φόβο. Τον είχα ξανανιώσει πολλά χρόνια πριν, εκεί στη Νομική, Αθήνας και Θεσσαλονίκης, γιατί έμενα στην Αθήνα αλλά σπούδαζα στη Νομική Θεσσαλονίκης, και στα Πολυτεχνεία αμφοτέρων. Τότε που μας κυνηγούσαν οι μπάτσοι, επί χούντας.. Φοβόμουν πολύ. Μια μέρα είχα κοντέψει να κατουρηθώ από φόβο. Είχαμε πάρει ταξί για να το σκάσουμε από κάποιους που μας πλησίαζαν απειλητικά, και πόση αγωνία είχα μη μυρίσει ο ταξιτζής κάτι...

Αυτός ο φόβος λοιπόν. Τόσα χρόνια μετά, στο ίδιο μέρος κατά κάποιο τρόπο, με το ίδιο θέμα. Οι τύποι απείλησαν λοιπόν καμπόσο, μέχρι που πέταξαν αυγά στον Πάσχο, κι έφυγαν. Κι όταν είδα τα αυγά να πέφτουν, μαζί με το ξάφνιασμα και το σοκ, ένιωσα και ανακούφιση, αυτό ήταν λοιπόν, τέλος, γλιτώσαμε τα χειρότερα.

Σκουπίσαμε τον Πάσχο και τον πιάσανε αγκαζέ, ο Αλιβιζατος που ήταν σαν οικοδεσπότης συντετριμμένος, να τον πάνε όλοι μαζί σε μέρος ασφαλές. Δηλαδή, συγγνώμη, ποιο είναι το ασφαλές; Πού δεν έχει κράτος και εξουσία κάποια φασιστική ομάδα; Μπουλούκι ανεβήκαμε τη Μασσαλίας, μπουλούκι πήγαμε στη Σόλωνος και μπήκαμε σε ένα μπαρ, και πίναμε και πίναμε, και δεν συνερχόμασταν. Ήπια τρία πορτό, κι έμεινα και κουβεντιάσαμε ώρες, αλλά παρόλ' αυτά τη νύχτα έμεινα ξύπνια, δεν μπορούσε να μου περάσει η ταραχή. Στριφογύριζα στο κρεβάτι και εκρήγνυνταν στο μυαλό μου φράσεις αγανάκτησης, και κυρίως η αίσθηση της αδικίας που επιφυλάσσει αυτή η χώρα σε ανθρώπους οι οποίοι κάνουν το έγκλημα να δημοσιεύουν κείμενα. Να πασχίζουν για τη σκέψη, να βάζουν την τέχνη τους, τα δυνατά τους, και η ανταμοιβή, αυγά στα μούτρα. Να πρέπει να φοβούνται να μιλήσουν. Να πρέπει να είναι ήρωες για να μπορούν να γράφουν. Κι έχουμε Δημοκρατία υποτίθεται. Πρέπει να είμαστε ευτυχείς που δεν είναι οι τύποι καθεστώς επίσημο.

Ξαγρυπνούσα και μου έρχονταν στο μυαλό εικόνες από τις γιορτές της Πολεμικής Αρετής των Ελλήνων. Αυτά μας έβαζαν να κάνουμε στη χούντα. Τέτοια θεάματα τραγάνιζαν τα νιάτα μας. Ακούγαμε τραγούδια και μαθαίναμε για κινήματα στην Ευρώπη, την αμφισβήτηση των πάντων, ιδέες καινούργιες, ανατρεπτικές, συγκλονιστικές, κι εδώ είχαμε τον Πατακό. Πώς να πείσουμε τα σημερινά παιδιά να μη νοσταλγούν τις εξεγέρσεις μας; Οι γονείς μας τα κατάφεραν καλύτερα. Τον πόλεμο που έζησαν κανείς δεν τον ζήλεψε, κι ας είχε πολλούς ηρωισμούς. Αλλά βλέπεις άλλη η γοητεία της επανάστασης. Τρομάρα μας. Πώς να εξηγήσουμε ότι χάσαμε τόσα πράγματα που δεν αναπληρώθηκαν με το Πολυτεχνείο.

Εγώ θα ήθελα να είμαι τώρα νέα. Να κάνω χορό, να μπορώ να διαβάζω και να ακούω ό,τι θέλω, να ντύνομαι όπως θέλω, να πηγαίνω σε μικτό σχολείο, να ξέρω ανθρώπους από την Αφρική και την Ασία. Να ταξιδεύω, να πηγαίνω Εράσμους, να μαθαίνω ξένες γλώσσες, να ψάχνομαι, να γνωρίζω παρέες από το Ίντερνετ, να μη φοβάμαι μήπως πέσω σε χαφιέδες που θα με προδώσουν και θα με καλέσει ο ασφαλίτης να με χτυπήσει και να με βιάσει. Να μην ασχολούμαι όπως τότε με την πολιτική, από απελπισία. Απελπισία είχαμε, όχι ελπίδα, γιατί δεν τα λες όλα κύριε Δαφέρμο;

Αλλά ίσως εσύ να έλπιζες περισσότερο, δεν ξέρω. Ήσουν στέλεχος, στην Επιτροπή κατάληψης, μπορεί να ένοιωθες πολλές ελπίδες. Κι εγώ κείνη τη μέρα είχα ελπίδες, αλλά την επόμενη, για θυμήσου; Δεν είχες ενοχές ποτέ; Δεν σκέφτηκες ποτέ τους επόμενους μήνες ότι είχαμε κάνει λάθος με το Πολυτεχνείο; Εγώ το σκεφτόμουνα συνέχεια...

Βέβαια εσείς στην Αθήνα ήσασταν αλλιώς. Πιο ηρωικοί και περήφανοι. Εγώ θα μπορούσα να είμαι εδώ, Τετάρτη έφυγα για μια ηλίθια άσκηση στο Ποινικό, και μου είπε ο Ντένης καθώς έμπαινα στα ΚΤΕΛ, μην πας, έλα στο Πολυτεχνείο, έγινε κατάληψη. Ε, καλά άσε να φύγω τώρα, θα γυρίσω το Σάββατο...

Έμεινα στη Θεσσαλονίκη και κάναμε κι εμείς κατάληψη το πρωί της Παρασκευής στο Πολυτεχνείο. Λέγαμε να πάμε στην Οδοντιατρική που ήταν κεντρικά, τελικά προτιμήθηκε η μίμηση. Είχε από τότε την επικοινωνιακή του σημασία και το μύθο του, το Πολυτεχνείο.

Μείναμε μέχρι τα χαράματα του Σαββάτου. Η μεγαλύτερη ευτυχία ήταν η ώρα της πορείας ως εκεί, της τρεχάλας. Αυτή η ζηλευτή έξαρση,εντάξει, υπήρξε για καποιες ώρες. Αυτό είναι που θέλουν όλοι να ξαναζήσουν. Και το παιχνίδι με το φόβο τους αρέσει άραγε; Δεν έχουν τίποτε καλύτερο στη ζωή τους; Ύστερα περιφερόμουν στις αίθουσες και τις συνελεύσεις και ομολογώ ότι συχνά δεν καταλάβαινα την υπερβολικά επαναστατική γλώσσα, και δεν συμφωνούσα με το σπάσιμο των καρεκλών. Κυκλοφορούσαν όλοι με ένα κομμάτι ξύλο, από πόδια τραπεζιών. Εσύ γιατί δεν έχεις, με ρώτησαν. Εγώ δεν μπορώ να παίξω ξύλο, είχα πει. Και με στεναχωρούσε αυτή η καταστροφή. Είναι κάτι που το σκέφτομαι συχνά. Δεν κατάφερα να πείσω κανέναν εκείνη τη νύχτα ότι δεν χρειαζόταν να σπάμε τις καρέκλες. Το προσπάθησα, αλλά μάταια.

Ωστόσο έκαναν κάτι πολύ σωστό, η επιτροπή που είχαμε εκλέξει. Όταν έμαθαν τι είχε γίνει στο Πολυτεχνείο της Αθήνας, αποφάσισαν να παραδοθούμε. Εν ολίγοις. Αυτό. Να μη χυθεί αίμα. Δεν γίναμε ήρωες. Ας είναι καλά τα παιδιά. Το λέω και το ξαναλέω, αν και έτσι όπως συνταχθήκαμε να βγούμε ήταν πολύ ταπεινωτικό. Στριμωγμένοι, στη σειρά, κι έλεγα μέσα μου, ηττηθήκαμε, ας έχω τουλάχιστον ψηλά το κεφάλι.

Μπροστά είχε ένα τανκς με αναμμένους προβολείς, στρατιώτες με το όπλο προτεταμένο, και μόλις βγαίναμε μας σκόρπιζαν αστυνομικοί με σπρωξιές. Το κεφάλι ψηλά εσύ, έλεγα μέσα μου, και βγήκα κρατώντας αγκαζέ σφιχτά την Κατερίνα και προχωρούσαμε σαν αυτόματα. Κι όπως προχωρούσαμε αποφεύγαμε όσο μπορούσαμε τους αστυνομικούς που ήταν σκόρπιοι σε όλο το δρόμο, κι ένας είχε πιάσει ένα παιδί, που έφτασε σε μας, γαντζώθηκε πάνω μου, και μαζί γαντζωμένος πάνω του ο μπάτσος το κρατούσε και πήγαμε λίγα λεπτά έτσι, τραβώντας ο ένας τον άλλον, αλλά δεν άπλωσα το χέρι να βοηθήσω, να σπρώξω το μπάτσο, να κρατήσω το αγόρι κοντά μου, που εκλιπαρούσε με μια κλαψιάρικη φωνή, καθόλου ηρωικό κι αυτό, συνέχισα να προχωράω σα μηχανή με κύριο στόχο να ξεφύγω.

Αυτή ήταν η ηρωική έξοδος... Αλλά εγώ τουλάχιστον το ήξερα, και δεν είχα οπλιστεί με κανένα ξύλο. Είμαι δειλή, ήθελα να ζήσω, και μάλιστα αρτιμελής, κι ας είχαμε ιδιαιτέρως και αστόχαστα κινδυνεύσει επί ώρες. Κατουριόμασταν από το φόβο μας, και ουρλιάζαμε όταν μας χτυπούσαν, και τρέχαμε να γλιτώσουμε. Δεν θα σας άρεσε, πιστέψτε με. Σε κάνει να νιώθεις πολύ άσχημα, ο φόβος σε αποβλακώνει, σου φτωχαίνει τη ζωή, σου μαραίνει τα νιάτα. Δεν θέλω να χρειάζεται ηρωισμό τίποτα. Θέλω να ζω ασφαλής σε ελεύθερη χώρα, όπως τώρα. Σύμφωνα με τους νόμους. Οι νόμοι είναι για να προστατεύουν κυρίως ανθρώπους σαν εμένα, αδύναμους, δειλούς, αγύμναστους, που δεν θέλουν να παίζουν ξύλο, παιδιά, γριές και γέρους. Θέλουμε νόμους, σύνταγμα, δημοκρατία, ισότητα, τέτοια πράγματα για να συνεννοηθούμε. Όχι επαναστάσεις, όχι πολυτεχνεία. Όχι άλλα πολυτεχνεία. Δεν υπάρχει λόγος για τόση απελπισία.

Τα γράφω αυτά όλα μετά από τόσα χρόνια, γιατί διαρκώς καταλαβαίνω ότι έχει γίνει παρεξήγηση. Ακούστε πάλι τη φωνή του σταθμού. Ακούστε την αγωνία των εκφωνητών. Δεν ήθελαν να πεθάνουν και να γίνουν ήρωες. Δεν ζούσαμε σε εποχές μαύρες, δεν θέλαμε να θυσιαστούμε. Θέλαμε να ζήσουμε, να χαρούμε τα νιάτα μας, τις ευρωπαϊκές κατακτήσεις. Να ζούμε όπως εσείς οι νέοι τώρα. Να βρίσκουμε τον εαυτό μας, όχι να ασχολούμαστε με τους καραβανάδες και να μας βασανίζουν. Τρελαίνομαι όταν ακούω νέους να μου λένε πως είχαμε το προνόμιο της εξέγερσης: Που είχαμε κάθε μέρα να κάνουμε με τα κατακάθια της κοινωνίας, και τα κατακάθια της δικής μας ψυχής, το φόβο μας. φρίκη, και πλήξη, και απόγνωση, και αδιέξοδα! Τώρα έχετε το προνόμιο της εξέγερσης. Πρέπει να είναι οπωσδήποτε με καδρόνια; Τώρα μπορείτε να κάνετε τόσα πράγματα για να αλλάξετε τον κόσμο. Υπάρχουν εθελοντικές οργανώσεις, γιατροί χωρίς σύνορα, ομάδες για τους μετανάστες, δενδροφυτεύσεις, πράγματα που δεν τα φανταζόμασταν. Ελάτε στην ομάδα μας, να κάνουμε μαθήματα ελληνικών στους μετανάστες. Μάθετε το ελληνικό αλφάβητο σε έναν αφρικανό που δεν πήγε σχολείο ποτέ του, και θα δείτε ότι θα αλλάξει ο κόσμος. Πηγαίνετε στην Ουρουγουάη με τους Ινδιάνους, στο Γκάζι με τα τσιγκανάκια, στη Σιέρα Λεόνε με τα παιδιά πολεμιστές, στον Κολωνό με το Κυριακάτικο σχολείο, ελάτε σε μας, στην Αγορά της Κυψέλης, ο κόσμος σας περιμένει να τον αλλάξετε. Και το μυαλό σας μπορεί να δουλέψει ελεύθερα. Να ακούει ελεύθερα, να διατυπώνει ελεύθερα, να ζει τη συγκλονιστική εμπειρία της ελεύθερης σκέψης. Είναι πιο συνταρακτικό από κάθε άλλη συγκίνηση, δεν αναπληρώνεται με τίποτα.

Αυτό το προνόμιο έχουμε τώρα. Εκτός κι αν επιτρέψουμε στους τραμπούκους να μας το αφαιρέσουν.

* Φιλοξενώ στο medium.gr το κείμενο της Άννας Δαμιανίδη, όχι μόνο γιατί με αφορά, αλλά γιατί είναι η καλύτερη ανάλυση για τα φαινόμενα πολιτικής βίας που διάβασα (και έγραψα). Το κείμενο δημοσιεύτηκε ως «Σημείωμα» στο Facebook στις 27.11.2009. Η κα Άννα Δαμιανίδη είναι αρθρογράφος της εφημερίδας «Τα Νέα»

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

. . . και που θα λημεριάσουμε Νταβέλη θα μας πιάσουνε!!!

Η Μοναξιά του Σχοινοβάτη (taseis)

Σχοινοβατεί η κυβέρνηση αναζητώντας την ισορροπία ανάμεσα στις προεκλογικές της δεσμεύσεις και τις πιεστικές απαιτήσεις των εταίρων της Ε.Ε. για ταχύτατες και σκληρές (για τους εργαζόμενους) παρεμβάσεις στην οικονομία.

Το πόσο επικίνδυνος είναι ο βηματισμός της κυβέρνησης αποδεικνύεται και από τις πρώτες γκρίνιες που ακούγονται στο εσωτερικό της μόλις έχουν συμπληρωθεί οι πρώτες πενήντα μέρες στην εξουσία. Η γκρίνια, όσο κι αν περιγράφει και κάποιους εσωτερικούς διαγκωνισμούς στα ανώτερα διαμερίσματα της κυβερνητικής εξουσίας, κυρίως αποτυπώνει τις δύο διαφορετικές γραμμές για την αντιμετώπιση της κατάστασης.

Οι αντιλήψεις που αρχίζουν να συγκροτούνται και να συγκρούονται εντός της κυβέρνησης περιγράφονται συνοπτικά ως εξής: Επιμονή σε πολιτικές ήπιας αντιμετώπισης των δημοσιονομικών ή «θεραπείες» σοκ...

Το ασφαλιστικό, το πάγωμα των μισθών στο δημόσιο, η κατάργηση της βάσης του 10 στις Πανελλαδικές, περιγράφουν κάποιες από τις αφορμές για την εμφάνιση των δύο διαφορετικών αντιλήψεων, αλλά και τις πρώτες κόντρες, εντός της κυβέρνησης. Και δεν έχουν συμπληρωθεί, ούτε 100 μέρες….

Ο υπουργός Οικονομικών έχει χτυπηθεί... δυο φορές δημοσίως -από τον πρόεδρο της Βουλής και από τον γραμματέα της κοινοβουλευτικής ομάδας. Οι βουλευτές στέλνουν το σήμα ότι δεν θα είναι θεατές -προχθές έκαναν την υπουργό Περιβάλλοντος να μην έχει πού να κρυφτεί.

ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ, ότι «δεν βρήκαμε ακόμη τον βηματισμό μας και δεν έχει επιτευχθεί καλός συντονισμός», δεν δικαιολογεί την εικόνα που παρουσιάζει η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου 50 μέρες μετά την ανάληψη της εξουσίας.

Η κατάσταση πλέον είναι χαοτική. Εβδομάδες τώρα στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος επικρατεί μια αλλοπρόσαλλη κατάσταση, η οποία απειλεί να προκαλέσει μια άνευ προηγουμένου πολιτική κρίση.

Σε πολλά από τα στελέχη του κόμματος κυριαρχεί η άποψη ότι η κυβέρνηση αυτή αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της διεθνούς οικονομικής κρίσης .

H αισιοδοξία και οι προσδοκίες των πρώτων ημερών τείνουν να εξανεμισθούν.

Με την πάροδο των ημερών αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει σαφής γραμμή πλεύσης στην οικονομία, ότι δεν υπάρχουν έτοιμες πολιτικές και ολοκληρωμένα σχέδια για μείζονα θέματα , αλλά και ότι δεν υφίσταται κανένα αποτελεσματικό κέντρο συντονισμού. Χάος!

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠαΣοΚ είναι ανάστατη και αντιμετωπίζει τους υπουργούς με μεγάλη καχυποψία και επιφύλαξη. Κανείς δεν ζητά την άποψη τους, αλλά και δεν ενημερώνονται επαρκώς από τους υπουργούς με αποτέλεσμα σε αρκετές περιπτώσεις να πληροφορούνται τις αποφάσεις της κυβέρνησης από ...τα ΜΜΕ.

Από την άλλη οι υπουργοί νοιώθουν ανασφαλείς και στις κατ` ιδίαν συζητήσεις τους υποστηρίζουν ότι ο ηγεμονικός τρόπο λειτουργίας του κ. Γ. Παπανδρέου, τους έχει δημιουργήσει αμυντικά αντανακλαστικά. Δεν λείπουν μάλιστα και οι κόντρες καθώς διάφοροι οι υφυπουργοί έχουν τοποθετηθεί για να... ελέγχουν τους υπουργούς!!!

Μια παρατήρηση που προκύπτει αβίαστα από τις πρώτες ημέρες της νέας κυβέρνησης είναι ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν είναι διατεθειμένα να αφήσουν λευκές επιταγές στα υπουργικά γραφεία.

Όσο για τον Παπανδρέου ,

η δήλωση Προβόπουλου του αφαιρεί ένα μέρος του επιχειρήματος της "καμμένης γης" καθώς φαίνεται ότι γνώριζε από πρώτο χέρι ότι τα δημοσιονομικά της χώρας δεν επιτρέπουν ιδιαίτερα οικονομικά ανοίγματα...

Σχόλιο; Το παραπάνω άρθρο ΔΕΝ χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό.

Πέρασαν οι πρώτες 50 μέρες με την απογοήτευση του κόσμου να είναι κάτι παραπάνω από εμφανής και συγκεκριμένη: Που είναι τα έτοιμα προγράμματα και οι μαγικές συνταγές τους;

Ας περιμένουμε άλλες τόσες για να είμαστε δίκαιοι. Μπορεί στις επόμενες να βρουν το βηματισμό τους. Που ξέρεις όλα μπορεί να συμβούν.

Προς το παρόν ένα παραδοσιακό τραγούδι που μου το έλεγε, πριν πολλά χρόνια ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, (που δυστυχώς σήμερα δεν βρίσκεται στη ζωή), σε στιγμές αδράνειας και απραξίας:



Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Αγωνία των νέων για το ενεργειακό μέλλον της Ευρώπης.

Συζήτηση Ευρωπαίων μαθητών με τον Ευρωβουλευτή της ΝΔ, Καθ. Ι.Α.Τσουκαλά

«Νέοι, Καινοτομία και το ενεργειακό μέλλον της Ευρώπης» ήταν το θέμα της ηλεκτρονικής συνομιλίας (online chat) του Ευρωβουλευτή της ΝΔ Καθηγητή, κ. Ιωάννη Τσουκαλά, με 200 περίπου μαθητές, ηλικίας 14-20 ετών, από δέκα διαφορετικά σχολεία της Ευρώπης (Γαλλία, Γερμανία, Λιθουανία, Βουλγαρία, αλλά και Τουρκία).

Κατά τη συζήτηση, που διήρκεσε περισσότερο από μία ώρα, το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και την ανακύκλωση. Πολλές ερωτήσεις αφορούσαν το περιβάλλον και οι μαθητές εξέφρασαν την αγωνία τους για τις επιπτώσεις που έχει στον πλανήτη η «δίψα» του ανθρώπου για περισσότερη ενέργεια. Η συζήτηση «ζεστάθηκε» όταν τέθηκε το θέμα της πυρηνικής ενέργειας, όπου μαθητές από τη Γερμανία και τη Σλοβενία εξέφρασαν αντικρουόμενες απόψεις.

Οι μαθητές δεν περιορίστηκαν μόνο σε ευρωπαϊκά θέματα, αλλά έδειξαν ενδιαφέρον και για τα προγράμματα καθαρισμού του επονομαζόμενου «Πλαστικού Νησιού», μιας τεράστιας συγκέντρωσης επιπλεόντων σκουπιδιών στον Ειρηνικό Ωκεανό, με μέγεθος ίσο με αυτό της Ευρώπης. Τέλος, ζήτησαν καλύτερη ενημέρωση των Ευρωπαίων για το περιβάλλον, τα θέματα ενέργειας και την κλιματική αλλαγή.

Ο Ευρωβουλευτής, στις απαντήσεις του, τόνισε την ανάγκη για ενίσχυση των ανανεώσιμων πηγών αλλά και για εξοικονόμηση ενέργειας. Υπενθύμισε στους μαθητές το παράδειγμα της Σουηδίας, η οποία αν και παράγει το 47% του ηλεκτρισμού της από πυρηνικά, είναι η πλέον φιλική προς το περιβάλλον χώρα της Ευρώπης. Τέλος, αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης και στον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζουν οι εκπαιδευτικοί.

«Η χρήση του διαδικτύου για την αμεσότερη επαφή με τους νέους μας επιτρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα τις ανάγκες και τους προβληματισμούς τους. Ήταν ιδιαίτερη χαρά μου να συνομιλήσω με ευαισθητοποιημένους Ευρωπαίους μαθητές και να ανταλλάξουμε απόψεις για τα σημαντικά θέματα της ενέργειας και του περιβάλλοντος.

Είμαι πεπεισμένος ότι οι νέες γενιές θα είναι πιο συνειδητοποιημένες περιβαλλοντικά από τις παλαιότερες και θα εκπληρώσουν αποτελεσματικότερα τις περιβαλλοντικές τους υποχρεώσεις. Είμαι όμως και προβληματισμένος από την απουσία Ελλήνων μαθητών από τέτοιες πρωτοβουλίες», δήλωσε ο Καθ. κ.Ι.Α. Τσουκαλάς.

Η συζήτηση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας FuturEnergia, κύριος στόχος της οποίας είναι η εξοικείωση των νέων με τις έννοιες της ενεργειακής ανάπτυξης, της εξοικονόμησης ενέργειας και της αειφόρου ανάπτυξης (http://www.futurenergia.org).

Η πρωτοβουλία εντάσσεται στο γενικότερο πρόγραμμα European Schoolnet, στο οποίο συμμετέχουν 31 Υπουργεία Παιδείας χωρών της Ευρώπης, εκπαιδευτικά ιδρύματα και ΜΚΟ και στοχεύει στην αξιοποίηση καινοτόμων μορφών διδασκαλίας (http://www.eun.org/).

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ποιος θα περίμενε οι υβριστές του Ανδρέα Παπανδρέου, κατόπιν προσχωρήσαντες στον εκσυγχρονισμό Σημίτη και τη δεξιά, να κυβερνούν τη χώρα;

Ζητούσε τη στήριξη της ΝΔ... (Press-GR)

...σημερινός ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ!

Τι έγραφε σε επιστολή του σε γαλάζια ΝΟΔΕ...

Από τον Χάρη Φλώρο

.

Ποιος θα περίμενε οι υβριστές του Ανδρέα Παπανδρέου, κατόπιν προσχωρήσαντες στον εκσυγχρονισμό Σημίτη και τη δεξιά, να κυβερνούν τη χώρα;
Μια περίπτωση άξια παρατήρησης είναι η λαμπρή καριέρα του κ. Σπύρου Δανέλλη, σήμερα ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Ο κ. Δανέλλης αφού θήτευσε ως βουλευτής του Συνασπισμού, κατόπιν προσχώρησε στο μεγάλο εκσυγχρονιστικό εγχείρημα του κ. Σημίτη και μάλιστα έγινε αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Ομίλου Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας (ΟΠΕΚ).
Το 2002 ζήτησε και έλαβε το χρίσμα από τη δεξιά για να εκλεγεί Δήμαρχος Χερσονήσσου και η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: η επιστολή προς τη δεξιά για να λάβει το χρίσμα το 2006 (κάντε κλικ επάνω για να μεγαλώσει).
Τι κάνει σήμερα; Μα φυσικά, Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου!Και εις ανώτερα!

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Με Επίκαιρη ερώτηση η Φωτεινή Πιπιλή απαιτεί να εφαρμοστεί ο Ν.2738/1999 (δέκα χρόνια αργομισθίες!!!)

«Επιτέλους τέρμα στη διπλομισθία Δημάρχων και Νομαρχών»... (Press-GR)

Συζητείται Επίκαιρη Ερώτηση της Φωτεινής Πιπιλή στη Βουλή
.
Επίκαιρη ερώτηση προς τους υπουργούς Εσωτερικών Γ. Ραγκούση και Οικονομικών Γ. Παπωνσταντίνου, κατέθεσε η βουλευτής Α’ Αθηνών της ΝΔ Φωτεινή Πιπιλή ζητώντας, επιτέλους, να καταργηθεί η απαράδεκτη και προκλητική για τη δύσκολη οικονομική περίοδο που διανύουμε διπλομισθία των αιρετών της Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης (Νομαρχών, Δημάρχων, Αντιδημάρχων κτλ), οι οποίοι είναι δημόσιοι υπάλληλοι.
Με δεδομένη την εξαγγελία της κυβέρνησης για περιορισμό της σπατάλης στο Δημόσιο, η Φ. Πιπιλή ζητάει από τους αρμόδιους υπουργούς να υπογραφεί επιτέλους το Π.Δ. που θα θέτει σε ισχύ ένα νόμο 10 ετών (Ν.2738/1999) και υποχρεώνει τους αιρετούς της Τ.Α. και Ν.Α. να επιλέξουν ή το μισθό τους ή τα έξοδα παράστασης της θέσης τους. Ένα νόμο του οποίου η ισχύς συνεχώς μετατίθεται, κάθε χρόνο στα τυφλά.
Όπως τονίζει η βουλευτής δεν είναι δυνατόν οι Νομάρχες και οι Δήμαρχοι των μεγάλων Δήμων, οι οποίοι έχουν εξαιρετικά υψηλές αποζημιώσεις από 4000 έως 6000 € περίπου μηνιαίως, να εισπράττουν χωρίς να εργάζονται και το μισθό τους από τις Δημόσιες Υπηρεσίες ή τις υπηρεσίες του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα, δηλαδή να είναι με τη «βούλα» όχι μόνο διπλοθεσίτες αλλά και αργόμισθοι. Η συζήτηση επί της επίκαιρης ερώτησης θα διεξαχθεί την Παρασκευή.
Το κείμενο της Επίκαιρης Ερώτησης έχει ως εξής:
Προς :
1) τον Υπουργό Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Ιωάννη Ραγκούση
2) τον Υπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου
Θέμα: «Διπλομισθία των αιρετών της Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης».
κ.κ. Υπουργοί,
Την τελευταία δεκαετία παρατηρείται το απαράδεκτο φαινόμενο να μετατίθεται από χρόνο σε χρόνο η ισχύς ενός Νόμου που ψηφίστηκε από τη Βουλή.
Με τον Νόμο 2738/1999 ορίζεται πως οι Δήμαρχοι, οι Αντιδήμαρχοι και οι Πρόεδροι των κοινοτήτων, που έχουν και την υπαλληλική ιδιότητα σε δημόσιο φορέα και θα εκλεγούν στις επόμενες Δημοτικές και Κοινοτικές εκλογές, και εφεξής, υποχρεούνται να επιλέξουν τις αποδοχές της θέσης από την οποία προέρχονται ή τα έξοδα παράστασης της θέσης στην οποία υπηρετούν.
Ο Νόμος αυτός ουδέποτε τέθηκε σε ισχύ διότι με άλλους Νόμους και συγκεκριμένα με τον 3146/2003, τον 3242/2004 και τον 3320/2005 μετατίθετο η ισχύς του. Ο Νόμος 3463 του 2006 της κύρωσης του κώδικα δήμων και κοινοτήτων αναφέρει και πάλι την υποχρέωση της επιλογής των αποδοχών. Τελικά με τον Νόμο 3613/2007, αναστέλλεται η υποχρέωση αυτή μέχρι την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος το οποίο έως και σήμερα δεν έχει εκδοθεί.
Mε δεδομένη την κατάθεση του προϋπολογισμού και τα αυστηρά μέτρα για περιορισμό της σπατάλης στο Δημόσιο,
ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί :
1) Θα εκδοθεί άμεσα το σχετικό Π.Δ. που θα τερματίσει επιτέλους την προκλητική διπλή μισθοδοσία των αιρετών της Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, οι οποίοι έχουν την υπαλληλική ιδιότητα σε δημόσιο φορέα ;

Αθήνα 24/11/09
Φωτεινή Πιπιλή

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Στενές επαφές Χριστοφοράκου με την οικογένεια Μητσοτάκη

ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ «ΚΥΡΙΟΥ SIEMENS» ΓΙΑ ΔΩΡΑ, ΔΕΙΠΝΑ, ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ, ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ, ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ

Από την Αριστέα Μπουγάτσου (enet)

Ο μεγάλος χορηγός της οικογένειας Μητσοτάκη, ο στενός φίλος και συμπαραστάτης δεν είναι πια εδώ.
Ο Μιχάλης Χριστοφοράκος παρακολουθεί από μακριά, από το Μόναχο, τη μάχη των μαχών που δίνει η φίλη του Ντόρα για την πολυπόθητη καρέκλα της αρχηγίας στη Νέα Δημοκρατία.

Ο ίδιος πασχίζει να «καθαρίσει» απ' όσα τον κατατρέχουν ακόμη (εντάλματα έκδοσης και απαγορεύσεις), ενώ η Ντόρα Μπακογιάννη μαζεύει ψήφους, με το επιτελείο της να ψιθυρίζει ότι και η λέξη Siemens είναι πια καταραμένη... Προφανώς όμως και αυτοί δεν γνωρίζουν πολλά. Δηλαδή, όσα είναι καταχωρισμένα στα αγαπημένα ημερολόγια του τέως ισχυρού manager της Siemens Ελλάδος Μιχάλη Χριστοφοράκου, που τηρούσε άθικτο αρχείο με όλες τις επαφές του, τις υποχρεώσεις που αναλάμβανε, τα δώρα που έκανε, τις προσκλήσεις που λάμβανε και έστελνε, τα δείπνα, τα ρουσφέτια που ικανοποιούσε, τις χορηγίες που του ζητούσαν και τόσα άλλα.

Στη δικογραφία

Σε μεγάλο χορηγό του Κώστα, της Ντόρας, του Κυριάκου και άλλων μελών της οικογένειας Μητσοτάκη είχε εξελιχθεί ο άλλοτε ισχυρός άνδρας της Siemens. Το αρχείο Χριστοφοράκου είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό...

Τα περιβόητα ημερολόγια του Μιχάλη Χριστοφοράκου από το 1997 μέχρι και την αποχώρησή του τον Δεκέμβριο του 2007 βρίσκονται πλέον στη διαβόητη δικογραφία. Τα τηρούσαν οι γραμματείς του (με εξέχοντα ρόλο -εξ απορρήτων- η βοηθός Αικατερίνη Τσακάλου) που έγραφαν τα πάντα.

Αυτά τα ημερολόγια ξεχειλίζουν από την οικογένεια Μητσοτάκη. Σχεδόν, δεν υπάρχει εβδομάδα που να μη φαίνεται γραμμένη κάποια επαφή με μέλος της οικογένειας ή με έμπιστο πρόσωπο του συστήματος Μητσοτάκη. Δεν υπάρχει εκδήλωση οικογενειακή, πολιτική ή εταιρική (υψηλού επιπέδου) που να μη μοιράζονται, κυρίως η Ντόρα και ο Κυριάκος, με τον Μιχάλη Χριστοφοράκο.

Δεν υπάρχει αίτημα της οικογένειας Μητσοτάκη για το οποίο να μην κινητοποιείται το σύμπαν στη Siemens κατ' εντολήν του γραφείου Χριστοφοράκου, δηλαδή του μεγάλου πρωταγωνιστή του σκανδάλου των δωροδοκιών της Siemens στο εγχώριο πολιτικό σύστημα, που είναι πια ελεύθερος και με ισχυρό όπλο του το δεδικασμένο.

Είχαν απαιτήσεις

Η μεγάλη πολιτική οικογένεια (είτε η Ν.Δ. είναι κυβέρνηση είτε αντιπολίτευση) έχει απαιτήσεις από τη Siemens και τον Μιχάλη Χριστοφοράκο. Στέλνει βιογραφικά για διορισμούς καλών παιδιών, είτε διά χειρός της δραστήριας κυρίας Σάκη Κυπραίου, είτε μέσω του γραφείου του Κυριάκου Μητσοτάκη είτε της τέως συζύγου του Μαρέβας. Ολα είναι αρχειοθετημένα στο περιβόητο αρχείο της Γενικής Διεύθυνσης της Siemens (πλην όσων «εξαφανίστηκαν») όμως, δεσπόζουν οι κλήσεις, τα ραντεβού, τα αιτήματα και οι συνεννοήσεις του Μ. Χριστοφοράκου με την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ολες οι καταγεγραμμένες κινήσεις του Χριστοφοράκου δείχνουν ότι θέλει δίπλα του την Ντόρα (ως βουλευτή, ως δήμαρχο και μετέπειτα υπουργό) και ότι στηρίζει αμέριστα τον Κυριάκο.

Το δείπνο του 2003

Τον Μάιο του 2003 ο Μ. Χριστοφοράκος υποδέχεται τον μετέπειτα χρήσιμο άνθρωπο για τα όσα έγιναν μεταξύ Εφετείου και Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου για τη μη παράδοσή του στην Ελλάδα. Στο σχεδιάγραμμα του δείπνου προς τιμήν του Dr. Baumann (προέδρου του εποπτικού συμβουλίου της Siemens Α.G.), ο Μιχάλης Χριστοφοράκος βάζει ανάμεσα σε εκείνον και στον υψηλό προσκεκλημένο την Ντόρα Μπακογιάννη. Στην κεφαλή σχεδιάζει να καθήσει ο επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. και ακριβώς απέναντι τοποθετείται η θέση για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Από τα ημερολόγια του Μ. Χριστοφοράκου προκύπτουν συναντήσεις του με τον επίτιμο στην Αραβαντινού, αλλά και άλλες... αποστολές τηλεφωνικών κέντρων στα Χανιά (σελίδες ημερολογίου με ημερομηνίες 5 και 27 Ιανουαρίου 2000).

Και στεγνωτήριο!

Πέραν του απλήρωτου τηλεφωνικού κέντρου που είχε «χρεωθεί» το 2007 σε συνεργάτη της Ντόρας Μπακογιάννη (στον Δραγουμάνο), φαίνεται ότι η πρώην υπουργός είχε αλλάξει τηλεφωνικό κέντρο και καλωδιώσεις και τον Ιούλιο του 2000, κάτι που προκύπτει από τις εγγραφές στο ημερολόγιο Χριστοφοράκου (14/7 και 17/7/2000).

Το 1999 (φύλλο 22 Ιουλίου 1999) η Ντόρα Μπακογιάννη συναντάται στη Διον. Αρεοπαγίτου 3 με τον Μ. Χριστοφοράκο.

Το 2001 σειρά είχαν τα πλυντήρια και στεγνωτήρια με προορισμό τους Γοργιανάδες Ευρυτανίας για τα οποία ζητούνται από συνεργάτιδα της Ντόρας Μπακογιάννη καλές τιμές (φύλλο της 14ης Νοεμβρίου του 2001 στο ημερολόγιο). Αλλη σημείωση «BSP για Μπακογιάννη»... είναι γραμμένη εμφατικά στη σελίδα της 13ης Οκτωβρίου 2003.

Και ο Ισίδωρος

Πάντως μαζί με την Ντόρα ξεθαρρεύει και ο σύζυγός της Ισίδωρος, τα αιτήματα του οποίου κατέχουν δεσπόζουσα θέση στο αρχείο Χριστοφοράκου. Πρόκειται για διόλου ευκαταφρόνητες χορηγίες που τελικά ο κ. Ισίδωρος Κούβελος εξασφαλίζει από τον Χριστοφοράκο (ελέω Ντόρας) για την Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας, για τη διεκδίκηση των Μεσογειακών Αγώνων κ.ά.

Τόση είναι η μέριμνα του γραφείου Χριστοφοράκου που η γραμματέας στις 13 Οκτωβρίου 2003 στην πρώτη υπόμνηση γράφει: «Να κάνει κάτι για Μπακογιάννη».

Κόλαφος για Κυριάκο

Το δυσάρεστο για τους Μητσοτάκηδες αρχείο Χριστοφοράκου εκθέτει και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Μια επιστολή-βόμβα που έστειλε στον Μ. Χριστοφοράκο η Siemens, ένα μήνα μετά την αποπομπή του, αποκαλύπτει ότι ο τέως manager της εταιρείας μάλλον είχε υποσχεθεί στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι θα καλύψει εκ των ενόντων τις εκλογικές δαπάνες του καλοκαιριού του 2007 για το πολυδάπανο τηλεφωνικό κέντρο (άνω των 137.000 ευρώ).

Γι' αυτό και το γαϊτανάκι με τα πιστωτικά τιμολόγια, αλλά και η περιφορά τους επί μήνες σε θυγατρικές, στις οποίες έγινε απόπειρα να φορτωθούν κάποια τιμολόγια επ' ονόματι του βουλευτού.

Η επίμαχη επιστολή έχει ημερομηνία 25/1/2008, είναι σαφής και την υπογράφει η κ. Τσακάλου. Αναφέρει: «Ο κ. Fisher (ο προσωρινός αντικαταστάτης του Μ. Χριστοφοράκου) μου ανέθεσε να σας ενημερώσω ότι η Siemens Α.Ε. δεν αναλαμβάνει καμιά δαπάνη εξοπλισμού του πολιτικού γραφείου του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη...».

Ακολούθησαν τα αποκαλυπτήρια και το σίριαλ καταθέσεων Τσακάλου και Μικέ (29/5 έως 9/6/2008) για τις χορηγίες σε πολιτικά πρόσωπα, τα τιμολόγα του Κυριάκου έγιναν φέιγ βολάν και ο βουλευτής έσπευσε να εξοφλήσει, έξι μήνες μετά το γράμμα της Siemens με το οποίο στεγνά ζητούσε την πληρωμή των τιμολογίων, καθιστώντας υπεύθυνο τον Μ. Χριστοφοράκο. *

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Τοποθέτηση του Παντελή στη Διαρκή Επιτροπή Εξωτερικών & Άμυνας της Βουλής (24-11-09)

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κύριε Υπουργέ, να σας ευχαριστήσω για τις χρήσιμες πληροφορίες που μας δώσατε, εκ των οποίων η μία και σημαντικότερη είναι ότι στις προθέσεις σας είναι να ακολουθήσετε «επιθετική» πολιτική, πράγμα που σημαίνει ότι εκτιμάτε, όπως διαμορφώνεται η κατάσταση, ότι μπορείτε θέματα που υπάρχουν, να επανατοποθετηθούν. Αλλιώς, θα είχαμε στασιμότητα, δεν θα ήταν «επιθετική» η πολιτική σας. Συμφωνώ απόλυτα.
Η δική μας θέση, η απόλυτη θέση της Ελλάδας, μπορεί να μην έχει ισχυροποιηθεί τα τελευταία χρόνια, αλλά, πράγματι, οι διεθνείς εξελίξεις νομίζω ότι επιτρέπουν να γίνουν ελιγμοί που πριν από μερικά χρόνια δεν θα μπορούσαν να γίνουν.
Αυτό σημαίνει, δηλαδή, π.χ. στο Κυπριακό, ότι είναι εφικτή η επανατοποθέτηση του προβλήματος.
Εμείς από που ξεκινάμε ;
Εμείς ξεκινάμε από την θετική απόρριψη του σχεδίου Ανάν.
Σημαίνει ότι μπορούμε να πετύχουμε κάτι καλύτερο από αυτό. Αυτό σημαίνει, δηλαδή, ότι επιλεγμένες πληροφορίες που από επιλεγμένες πηγές διοχετεύονται σε επιλεγμένα μέσα, ότι ο κ. Χριστόφιας και ο κ. Ταλάτ συζητούν μόνο για τη ρύθμιση διαφορών ανάμεσα στις δύο κοινότητες, δεν είναι το αντικείμενο μιας λύσης που θα ήταν αποδεκτή από την Κυβέρνηση.

Και συμφωνώ απολύτως, διότι πράγματι, έτσι όπως είναι τα πράγματα, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε και πάλι το Κυπριακό, όπως θα έπρεπε, δηλαδή ως ένα πρόβλημα εισβολής, κατοχής, εποικισμού και θα προσέθετα και καταλοίπων αποικιοκρατίας.

Και νομίζω ότι με βάση τις αρχές της Ε.Ε. - προτιμώ την διατύπωση, από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, οι αρχές της Ε.Ε. είναι συγκεκριμένες, το ευρωπαϊκό κεκτημένο σηκώνει συζήτηση τι είναι-και βεβαίως τα ψηφίσματα του Ο.Η.Ε.. Πάντως, όντως με καθησυχάζει η τοποθέτησή σας αυτή, διότι σημαίνει ότι αυτά τα οποία διαβάζουμε ότι γίνονται και διάφορες ανησυχητικές ενδείξεις που είχαμε, π.χ. ο κ. Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ από το Βήμα της Αίθουσας αυτής, μιλώντας για το Κυπριακό προ ημερών, μίλησε για «τον ηγέτη των Ελληνοκυπρίων» και «τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων» ωσάν να μη γνωρίζει ότι υπάρχει κράτος-μέλος του Οργανισμού του που είναι η Κυπριακή Δημοκρατία με Πρόεδρο τον κύριο Χριστόφια.

Όλα αυτά, συνεπώς, σύμφωνα με την ενημέρωσή σας και με τη διάθεση σας να έχουμε επιθετική πολιτική, είναι πληροφορίες που δεν θα πρέπει να μας ανησυχούν και το πιστεύω και εγώ βαθύτατα.

Όπως, επίσης, και σε ό,τι αφορά τη διατύπωση σας ότι η κρίση της Τουρκίας τον Δεκέμβριο θα είναι δίκαιη, αλλά αυστηρή, θα σας έλεγα ότι μας δίνετε μια πολύ χρήσιμη πληροφορία.

Μας δίνετε μια πληροφορία για το τι θα συμβεί. Και εγώ, για την οικονομία της συζήτησης, θα ήμουν και πιο γαλαντόμος, δεν θα ήθελα να είμαστε αυστηροί, θα μου αρκούσε να να είμαστε δίκαιοι. Τι έχουμε λοιπόν ; Στην παραδοσιακή καταπάτηση συνθηκών που έχει προσυπογράψει η Τουρκία, μεταξύ των οποίων κορυφαία της Λωζάνης, που αφορά την εθνική μας μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη και την αμοιβαιότητα στην στην μεταχείρισή της με τη θρησκευτική μειονότητα στη Θράκη, προστέθηκε η απειλή πολέμου, όπως ξέρετε, εάν η Ελλάδα ασκούσε το νόμιμο δικαίωμά της για επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα δώδεκα ναυτικά μίλια και επιπλέον όλων αυτών, την τελευταία περίοδο, έχει προστεθεί και μια συνεχής ένταση δραστηριότητας, έκνομης και παράνομης, παραβάσεων και παραβιάσεων. Νομίζω ότι αυτή είναι η πιο χρήσιμη πληροφορία που μας δίνετε, διότι τούτων δοθέντων, είναι περίπου αυτονόητο τι πρόκειται να συμβεί όταν πρόκειται να κριθεί η Τουρκία δίκαια.
Και επιμένω, δεν χρειάζεται αυστηρά. Αρκεί να κριθεί δίκαια.

Για να μην ειπωθεί όμως ότι ότι ως κυβερνητικός Βουλευτής συμφωνώ με όλα όσα είπατε, θα σας κάνω και μια επισήμανση άξια για συζήτηση μια άλλη φορά.
Μιλήσατε για τη διάθεση της Ευρώπης να επεκταθεί στα δυτικά Βαλκάνια, να διευρυνθεί προς τα δυτικά Βαλκάνια και κάνατε και μια αναφορά με τον όρο «μεταρρυθμίσεις» δηλαδή να γίνουν μεταρρυθμίσεις στα δυτικά Βαλκάνια.
Γενικά ο όρος «μεταρρύθμιση» έχει χρησιμοποιηθεί,εντός και εκτός Ελλάδας, με πολύ ανησυχητικό τρόπο και με ασαφές περιεχόμενο.
Σε κάθε περίπτωση, είναι - συμφωνώ μαζί σας - πολύ φιλόδοξος αυτός ο στόχος.

Εγώ θα έθετα ως στόχο κάτι πολύ πιο συντηρητικό: να διασφαλιστεί η ειρήνη στα δυτικά Βαλκάνια, κάτι το οποίο η παρουσία μεγάλων στρατιωτικών δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά και άλλων, όπως και η πολιτική επιρροή που επιδιώκει να ασκήσει η Τουρκία στην περιοχή θέτουν σε κίνδυνο. Θα έλεγα λοιπόν να συμβιβαστούμε με την διασφάλιση της ειρήνης, κάτι πολύ πιο συγκεκριμένο και συντηρητικό.

Τέλος, θα σας πω ότι το να προσδοκά η Ευρώπη να κάνει πολιτική προς τα δυτικά Βαλκάνια και να αγνοεί την ανάγκη να γίνει πολιτική προς τη Ρωσία, πολλώ μάλλον δε, εφ όσον έχουμε και έννομο συμφέρον - από τη στιγμή που υπάρχουν και τα ενεργειακά και δεν θα τα συζητήσω τώρα - δεν θα ήταν μια επιλογή που θα έκανα.

Εάν με ρωτούσατε έτσι, τελείως φιλικά, δεν θα έκανα αυτή την ιεράρχηση, θα έβαζα άλλες προτεραιότητες. Αλλά αυτό, βεβαίως, είναι ένα θέμα που δεν περνάει μόνον από την Ελλάδα, περνάει και από τη δύναμη της να πείσει και άλλους ευρωπαίους εταίρους και ελπίζω ότι σύντομα θα έχουμε τη δύναμη να το κάνουμε.

Σχόλιο: Σύντροφε Οικονόμου, η συγκρατημένη αισιοδοξία σου ΔΕΝ μας λέει τίποτα, αυτό που περιμένουμε από το ΠΑΣΟΚ είναι η συνέχιση της πολιτικής Ανδρέα Παπανδρέου στα εθνικά μας θέματα. Κάθε άλλη απόκλιση, έκπτωση ή συμβιβασμός θα έχει ως αποτέλεσμα να μας βρείτε απέναντι. Οι πολίτες που υποστήριξαν ΠΑΣΟΚ δεν το έπραξαν για τις καρέκλες σας αλλά για να υλοποιήσετε το πρόγραμμά που εξαγγέλθηκε προεκλογικά.

Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Αντώνης Σαμαράς: Έτσι θα κυβερνήσω. Ολόκληρη η συνέντευξη – σταθμός στους Bloggers.

Όπως είπαμε χθες, όταν είθιστε οι πολιτικοί να στριμώχνονται σε κανάλια διαπλεκομένων για 3 λεπτά δημοσιότητας, ο Αντώνης Σαμαράς αγκάλιασε με τον καλύτερο τρόπο τον Έλληνα Πολίτη, δίνοντας μία μαραθώνια συνέντευξη στους Bloggers Που θα συζητηθεί.

Ξεκάθαρες απαντήσεις, όχι πολιτικαντισμοί, όχι υποκρισία.

Αναμένουμε τις απαντήσεις και των άλλων δύο υποψηφίων. Παραθέτουμε όλη τη συνέντευξη και θα κάνουμε εντός της ημέρας τα επί μέρους σχόλια.

Διαβάστε τη μέχρι τέλους.

Συνέχεια εδώ

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Εδώ ισχύει το ...«Βους επί γλώσσης»

politis-gr

Ο άνθρωπος για τον οποίον ο μακαρίτης Τάσσος Παπαδόπουλος έλεγε ότι όσο ζούσε δεν θα του επιτρέψει ποτέ να ξαναπατήσει το πόδι του στην Κύπρο, λόγω του ύποπτου ρόλου του στο σχέδιο Ανάν, ή εάν θέλετε ο άνθρωπος που προκάλεσε την έκρηξη του πρώην πρωθυπουργού κ. Σημίτη και σε μια σύνοδο κορυφής έδωσε εντολή να επιστρέψει στην Ελλάδα μια ομάδα 7 συμβούλων που συνόδευε τον τότε υπουργό εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου, ...ξανακτύπησε!

Αυτή την φορά θέλησε να τινάξει στον αέρα τη προχθεσινή συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής. Φυσικά αναφέρομαι στον ...αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών κ. Δρούτσα.

Στη πρώτη προγραμματισμένη ενημέρωση της κοινοβουλευτικής επιτροπής για τους βασικούς άξονες της εξωτερικής πολιτικής, φανέρωσε το «νέο πολιτικό ήθος» (sic!) που ευαγγελίζεται η νέα κυβέρνηση , με τους βουλευτές της Ν.Δ. να αποχωρούν από τη συνεδρίαση καταγγέλλοντας τον κ. Δρούτσα ως…. «πολιτικό συκοφάντη»!

Τι συνέβη ; Στο επίμονο αίτημα των βουλευτών της Ν.Δ. να δημοσιοποιηθεί το περιεχόμενο της επιστολής Ερντογάν προς τον πρωθυπουργό κ.Γ. Παπανδρέου και στην ερώτηση του κ. Ευρυπίδη Στυλιανίδη αν στην επιστολή του ο κ. Ερντογάν θέτει θέμα μειονότητας, προέβη σε βαρύτατο πολιτικό ατόπημα (αλλά και ...βιασμό της νοημοσύνης μας), απαντώντας ότι « η σημερινή κυβέρνηση δεν συζητάει θέματα που αφορούν τους Ελληνες πολίτες της μουσουλμανικής μειονότητας με ξένες κυβερνήσεις και τρίτες χώρες», προσθέτοντας όμως ότι ....«σε αυτό το θέμα υπήρξε διολίσθηση επί των ημερών της προηγούμενης κυβέρνησης».. (?)

Ώρες μετά τη λήξη της συνεδρίασης και αφού το θέμα είχε πάρει διαστάσεις, ο κ. Δρούτσας εμφανίστηκε στην αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών και προσπάθησε με …λεκτικές ακροβασίες να «λειάνει» την αναφορά του. Είπε ότι στη σημερινή κυβέρνηση δημιουργήθηκε ....«η αίσθηση»(?) ...για διολίσθηση πάνω στο θέμα της μειονότητας.

Φυσικά αυτό που δεν είπε ο κ. Δρούτσας είναι ότι ο Ερντογάν, στην πρόσφατη επιστολή του προς τον σημερινό πρωθυπουργό, ζητάει διάλογο εφ' όλης της ύλης, θέτει θέμα μειονοτήτων, ζήτημα το οποίο η κυβέρνηση αφήνει σκόπιμα να... σέρνεται, προκειμένου να ωριμάζει το κλίμα προς μια τέτοια κατεύθυνση.

Στην Επιτροπή οι βουλευτές αναφέρθηκαν και στην τριμερή συνάντηση στις Πρέσπες (Παπανδρέου, Γκρουέφσκι, Μπερίσα) καλώντας την κυβέρνηση να αποσαφηνίσει κατηγορηματικά, αν εκτός από θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, είναι πιθανό να τεθούν και …άλλα ζητήματα.

Στο θέμα της τριμερούς συνάντησης αναφέρθηκε και η κα Λιάνα Κανέλλη, διερωτώμενη αν έχει σχέση με την επίσκεψη του Τζορτζ Σόρος στην Ελλάδα . Ζήτησε δε να της απαντηθεί επίσημα με ποιους κυβερνητικούς παράγοντες συναντήθηκε.
Επισημαίνω ότι η επικείμενη τριμερής συνάντηση στις Πρέσπες έγινε γνωστή ....από τα ΜΜΕ των Σκοπίων(?) και όχι από το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας μας. Το ίδιο είχε συμβεί και με την επίμαχη επιστολή του κ.Ερντογάν όπου την πληροφορηθήκαμε από τα τουρκικά ΜΜΕ.

Η απάντηση και το ύφος του κ. Δρούτσα επιβεβαίωσαν αυτό που πολλές φορές έχω τονίσει, περί ύπαρξης μυστικής διπλωματίας, μακριά από τα βλέμματα των ελλήνων πολιτικών και των πολιτών.

«Αλίμονο αν οι πρωθυπουργοί Ελλάδος και Σκοπίων ....δεν θίξουν το θέμα που μας ενδιαφέρει. Δεν πρόκειται όμως για διαπραγμάτευση ή άλλη οδό διαπραγμάτευσης(sic!) για το θέμα της ονομασίας» απάντησε ο κ. Δρούτσας, όταν ΟΛΑ τα ΜΜΕ της γείτονος χώρας παραθέτουν μέχρι και λεπτομέρειες που θα τεθούν στο τραπέζι του επικείμενου διαλόγου.

Αυτό που πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία , είναι η “Τριμερής των Πρεσπών“ να μετατραπεί σε προκάλυμμα διμερών διαπραγματεύσεων “Γκρουέφσκι-Παπανδρέου” για το όνομα.
Κάτι τέτοιο θα υπονόμευε τη διαδικασία εξεύρεσης λύσης στο πλαίσιο του ΟΗΕ, καθώς και την επίσημη θέση μας , με την οποία είναι σύμφωνες και οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, ότι το θέμα του ονόματος δεν είναι διμερές, αλλά ζήτημα Περιφερειακής Ασφάλειας και Σταθερότητας.

Κάποιοι έχουν ανοίξει (ξανα) τους «ασκούς του Αιόλου» της μυστικής διπλωματίας. Όσο για τα ελληνικά ΜΜΕ , εδώ ισχύει το ...«Βους επί γλώσσης».
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η γρίπη της ενημέρωσης

Εχει κάτι κοινό η γρίπη των χοίρων με τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Και τα δύο είναι επικίνδυνα, αλλά ελάχιστοι πολίτες δίνουν σημασία. (medium)

---

Εχει κάτι κοινό η γρίπη των χοίρων με τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Και τα δύο είναι επικίνδυνα, αλλά ελάχιστοι πολίτες δίνουν σημασία. Πολλοί πιστεύουν ότι δεν τους αφορά και οι περισσότεροι ότι πρόκειται για ένα ακόμη λάθος συναγερμό, σαν αυτούς που ζήσαμε πολλάκις στο παρελθόν. Η εμπειρία τους αυτό διδάσκει: ζήσαμε τον συναγερμό για την γρίπη των πουλερικών, την «πανδημία» του SARS, τη χρεοκοπία του ασφαλιστικού, τις κραυγές για τα ελλείμματα. Μέχρι και για το τέλος του πλανήτη λόγω της κλιματικής αλλαγής ανησυχήσαμε. Ετσι φτάσαμε στο σημείο, όπου όταν ο λύκος είναι στα πρόβατα κανείς να μην πιστεύει τις κραυγές.

Πολλοί μένουν με την εντύπωση ότι η χώρα βρίσκεται σε βαθιά πολιτική και οικονομική κρίση. Δεν έχουν άδικο, αλλά βλέπουν μόνο μέρος της εικόνας. Υπάρχει συνολική κατάρρευση της εμπιστοσύνης στους θεσμούς· αμφισβητούνται και οι αγγελιοφόροι της κρίσης. Το σύστημα των Μέσων Ενημέρωσης μεγέθυνε τα προηγούμενα προβλήματα τόσο πολύ, που σήμερα κανείς δεν πιστεύει τις κραυγές SOS. Είναι ίσως φυσικό. Κάποτε, ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σο είχε γράψει ότι «εφημερίδα είναι εκείνο το πράγμα που δεν μπορεί να διακρίνει την πτώση ενός ποδηλάτου από την κατάρρευση του πολιτισμού». Πού να φανταστεί ο μεγάλος Ιρλανδός διανοούμενος ότι κάποτε θα υπήρχαν και τα παράθυρα της τηλεόρασης;

Το πρόβλημα όμως είναι μεγάλο. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης συνιστούν το νευρικό σύστημα μιας χώρας. Οταν αυτό δεν δουλεύει καλά, τίποτε δεν πάει καλά. Αλλα ερεθίσματα δέχεται ο εγκέφαλος, άλλες εντολές δίνει κι άλλα κάνουν τα διάφορα μέλη του σώματος. Οι γιατροί μπορούν να ονοματίσουν πολλές ασθένειες του νευρικού συστήματος, η σημαντικότερη όμως είναι ο εκφυλισμός του. Το αποτέλεσμα είναι η παράλυση και ακολουθεί ο θάνατος.

Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο από τις συρρικνωμένες κυκλοφορίες των εφημερίδων και τη μειωμένη τηλεθέαση. Χωρίς σωστή ενημέρωση δεν μπορεί να υπάρξει σοβαρός διάλογος (αν φυσικά, μπορεί να γίνει διάλογος σε μια χώρα που οι ακραίοι μπουκάρουν σε παρουσιάσεις βιβλίων ή απαγορεύουν στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ να μπουν σε ένα υπουργείο). Ετσι όμως κανένα πρόβλημα δεν λύνεται και πληθαίνουν οι κραυγές. Οσο πληθαίνουν οι κραυγές τόσο το νευρικό σύστημα σμπαραλιάζει και ατονεί. Ετσι μπαίνουμε στον φαύλο κύκλο της απαξίας των πάντων και της έλλειψης εμπιστοσύνης για όλους.

Φυσικά, μέρος της κρίσης είναι και το γεγονός ότι η μεγαλύτερη δημοσιογραφική ένωση της χώρας η Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ) είναι ακέφαλη εδώ και πολλούς μήνες. Το διοικητικό συμβούλιο συνεδριάζει και ξανασυνεδριάζει και δεν αποφασίζει ούτε τον ορισμό του προεδρείου ούτε τη νέα προσφυγή στις κάλπες. Στο τοπίο, όμως, που διαγράφεται, ο δημοσιογραφικός κόσμος πρέπει να απαντήσει. Οχι μόνο σε συντεχνιακό επίπεδο (οι επιχειρήσεις των ΜΜΕ δεν είναι στα καλύτερά τους) αλλά κυρίως σε θεσμικό. Κάποτε μπορεί να είχαμε την πολυτέλεια της στρεβλής ενημέρωσης για πλείστα όσα θέματα. Τώρα, ο δημοσιογραφικός κόσμος πρέπει να συζητήσει σοβαρά για το παρόν της ενημέρωσης και για το μέλλον της δουλειάς του.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

κ. Μπακογιάννη (αν έχετε σχέση) μαζέψτε τους, κακό σας κάνουν οχι καλό...

apneagr

Υπάρχουν μερικοί ενοχλητικοί τύποι που δεν βάζουν μυαλό, τι τους το λες με το καλό δεν με ενδιαφέρουν οι αναρτήσεις σας, τίποτα, μας βομβαρδιζουν με ότι ανάρτηση ανεβάζουν, και η κ. Μπακογιάννη έκανε αυτό, έκανε το άλλο, είναι η μόνη που θα σώσει το κόμμα... ο Σαμαράς είναι προδότης, είναι μπήξας είναι δείξας και άλλα πολλά.

Και τους απαντάς... με ευγενικό τρόπο: Θα σας παρακαλούσα να μας βγάλετε από την mail list σας

Και σου απαντάει κιόλας ο κ. Χ.Ο. fileleftheros ή αλλιώς DeFreJus όπως θέλει να λέγετε:

Ευχαρίστως, αλλά εάν μου ξαναστείλετε οποιοδήποτε μήνυμα, θα μπείτε και πάλι αυτόματα στη λίστα και τότε θα παραμείνετε! Δεν έχω χάσιμο χρόνου για να ασχολούμε με κομπλεξικούς! Εγώ τα δικά σας μηνύματα απλώς τα διέγραφα, δεν έκανα ολόκληρο ζήτημα. Λοιπόν, μην ξαναστείλετε, για να μην ξαναλάβετε. Απλά και ξεκάθαρα!

Και απαντάμε: Ευχαριστούμε πολύ για τους χαρακτηρισμούς σας που άλλωστε δείχνουν και πολλά στοιχεία του χαραχτήρα σας.
Το mail σας και τα στοιχεία του το κρατάμε για μελλοντική ανάρτηση (την οποία θα σας στείλουμε κιολας) να μάθουνε και μερικοί άλλοι αυτά τα υπέροχα στοιχεία του χαραχτήρα σας.

Και μας ξανά απαντάνε: Μωραίνει Κύριος ους βούλεται απολέσαι... Σίγουρα έχετε "πρόβλημα"... Λυπάμαι, αλλά δεν είμαι ψυχίατρος... Μπορώ όμως να σας παραπέμψω στον ψυχίατρο του Σαμαρά...

Καταλάβετε τώρα για το πόσο πολύ μυαλό κουβαλάνε μερικοί, και πόσο καλό κάνουν σε αυτόν που υποστηρίζουν... κάντε κλικ στην φωτό να διαβάσετε.

Θέλω να πιστεύω ότι η κ. Μπακογιάννη δεν μπορεί να έχει σχέση με αυτούς, μια και πολύ μεγαλύτερη ζημιά κάνουν στο προεκλογικό της αγώνα παρά καλό...

Τα παπαγαλάκια παραμένουν παπαγαλάκια ότι χρώμα και να έχουν.

Σχόλιο: Η υπερβάλλουσα πολλές φορές σε ζήλο οπαδοί των πολιτικών φορέων καταφέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα.

Στη διακριτική ευχέρεια είναι της κ. Μπακογιάννη, αλλά και του κάθε αρχηγού, να τους απομακρύνουν από τις υποστηριχτές τους ομάδες.

Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Όπως στρώσαμε, θα κοιμηθούμε...

ΚΕΝΤΡΙ

Μου κάνει φοβερή εντύπωση η σύγχυση και ο εκνευρισμός που επικρατεί στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τόσος εκνευρισμός...

Δεν φταίει ούτε ο Προβόπουλος, ούτε η Deutsche Bank, ούτε η Merrill Lynch, ούτε κανένας άλλος. Μόνο το αλαζονικό μας το κεφάλι και ο έμφυτος ωχαδερφισμός μας, που κατά καιρούς και μόλις ζορίζουν τα πράγματα, μετασχηματίζεται στο "έχει ο Θεός..."
Ο Θεός μπορεί να έχει, εμείς όμως δεν έχουμε... Φροντίσαμε εδώ και 25-30 χρόνια να φάμε ό,τι είχαμε και δεν είχαμε. Όταν φάγαμε τα αποθεματικά μας, αρχίσαμε να ξεπουλάμε τα υπάρχοντά μας, αλλά και να δανειζόμαστε αβέρτα, μη τυχόν και χάσουμε τα μεγαλεία!!!
ΦΤΑΙΜΕ ΟΛΟΙ. Οι πολιτικοί ΚΑΙ οι πολίτες, αυτοί που έλεγαν "Τσοβόλα δώστα όλα" ΚΑΙ εμείς που κολακευμένοι τους επιβραβεύαμε. Αυτοί που έπαιζαν τα λεφτά των Ταμείων στο Χρηματιστήριο ΚΑΙ εμείς που γουστάραμε να βλέπουμε τον δείκτη να ανεβαίνει. Αυτοί που έκαναν μπίζνες με τα ομόλογα των ασφαλισμένων για να τσεπώνουν τις μίζες ΚΑΙ εμείς που τους ξαναδίναμε την ψήφο μας. Αυτοί που ψήφιζαν νόμους-ασπίδες για τους πολιτικούς και το συνάφι τους για να γλυτώνουνε "οι μακρυχέρηδες" από την τσιμπίδα του νόμου ΚΑΙ εμείς που ανεχόμαστε την ατιμωρησία τους. Αυτοί που μας έταζαν λαγούς με πετραχήλια ΚΑΙ εμείς που σαν τα πρόβατα "σερνόμασταν" πίσω τους μπας και βολευτούμε κάπου.


ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ , ας μην δουλευόμαστε άλλο. ΚΑΙ ο Αλογοσκούφης ήξερε το 2004 ΚΑΙ ο Παπακωνσταντίνου το 2009 ότι τα κρατικό πορτοφόλι είναι άδειο και καταχρεωμένο. Δεν χρειαζότανε ούτε η απογραφή, ούτε ο Αλμούνια για να μας πει ότι είμαστε ψεύτες και ότι "απλώνουμε τα πόδια μας έξω από το πάπλωμα"...
Και εμείς, οι πολίτες, το ξέραμε, αλλά σαν οπαδοί που είμαστε δεν μας ένοιαζε.
Βλέπετε, εμείς οι Έλληνες, δεν ενεργούμε σαν πολίτες, αλλά σαν φανατισμένοι οπαδοί. Μπορεί να γκρινιάζουμε για τα αποτελέσματα της ομάδας-κόμματος, μπορεί να ψιθυρίζουμε ότι η ομάδα-κόμμα με αυτούς τους παίκτες-πολιτικούς δεν "τραβάει", αλλά όταν φτάνει η ώρα του ματς-κάλπης, το μόνο που μας νοιάζει είναι να κερδίσουμε πάση θυσία.
Όταν κάποιες ενοχλητικές φωνές έλεγαν ότι με αυτή την συμπεριφορά μας υποθηκεύαμε το μέλλον των παιδιών μας, εμάς δεν μας ένοιαζε α) επειδή "έχει ο Θεός" και β) επειδή είμαστε της νοοτροπίας του "μέχρι τότε ποιός ζει ποιός πεθαίνει...".
Τώρα όμως που η ανικανότητα και η απατεωνιά επιτάχυναν τα πράγματα και ό,τι ήταν να συμβεί μετά το 2030, ξεκίνησε να συμβαίνει τώρα και δεν μιλάμε πια για το μέλλον των παιδιών μας, αλλά για το παρόν το δικό μας, τώρα "μας τζούζει" και μας ενοχλεί!!!
Δεν πειράζει αδέρφια, θα συνηθίσουμε. Άλλωστε, μιας και χρησιμοποίησα διάφορες ρήσεις, ας πω κι άλλη μια: "Όπως στρώσαμε, θα κοιμηθούμε"...

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Φραγμοί στην ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των τεχνολογιών αποθήκευσης άνθρακα με τροπολογία του Κρίτωνα Αρσένη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΣΟΚ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΊΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

Γραφείο Κρίτωνα Αρσένη Ευρωβουλευτή

Στρασβούργο, 26 Νοεμβρίου 2009

Φραγμοί στην ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των τεχνολογιών αποθήκευσης άνθρακα με τροπολογία του Κρίτωνα Αρσένη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Να μην αποτελέσουν οι τεχνολογικές λύσεις αποθήκευσης εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα ανασταλτικό παράγοντα στον περιορισμό των εκπομπών αυτών, πέτυχε με τροπολογία του σε ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο Κρίτων Αρσένης, Ευρωβουλευτής ΠΑΣΟΚ. Ο Κρίτων Αρσένης, ως εισηγητής της Σοσιαλιστικής ομάδας για το θέμα ανάπτυξης των τεχνικών για την υγροποίηση και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς του Ατλαντικού, πέτυχε επίσης να ελέγχεται διαρκώς η τεχνολογική αυτή λύση για τις επιπτώσεις της στο περιβάλλον.

Σε δηλώσεις του μετά την υπερψήφιση της κρίσιμης τροπολογίας του από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο Κρίτων Αρσένης σημείωσε ότι: "Για να αντιμετωπίσουμε την Κλιματική Αλλαγή πρέπει να μειώσουμε την συγκέντρωση των αερίων του Θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα κάτω από 350 ppm, από τα 380ppm σήμερα. Πρέπει άμεσα να σταματήσουμε να εκπέμπουμε διοξείδιο του άνθρακα και άλλα αέρια του Θερμοκηπίου και να επισπεύσουμε την απορρόφησή τους. Όπως φαίνεται, είναι αδύνατο να σταματήσουμε να εκπέμπουμε αέρια του Θερμοκηπίου πριν το 2050 και απαιτούνται τεράστιες προσπάθειες σήμερα για να μπορέσουμε να το καταφέρουμε τουλάχιστον τότε. Για τον λόγο αυτό είναι σημαντικό να αρχίσουμε παράλληλα να επαναποθηκεύουμε άνθρακα από την ατμόσφαιρα στην γη. Υπάρχει μια τέλεια τεχνολογία χωρίς καμία επίπτωση που μπορεί να το κάνει αυτό. Είναι τα δέντρα και κάθε βλάστηση. Στα χερσαία φυσικά οικοσυστήματα υπάρχει αποθηκευμένος 3 φορές περισσότερος άνθρακας απ’ότι στην ατμόσφαιρα. Τα φυσικά οικοσυστήματα απορροφούν το 50% των εκπομπών μας. Οι ΗΠΑ ενέκριναν στην Βουλή των Αντιπροσώπων 5 δις δολάρια ετησίως για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας αποδάσωσης. Η ΕΕ δεν έχει προβεί στην παραμικρή δέσμευση καθώς προωθεί μια άγνωστων επιπτώσεων, αμφίβολης αποτελεσματικότητας και πανάκριβη τεχνική λύση, το CCS (carbon capture and storage) για υγροποίηση και αποθήκευση σε γεωλογικούς σχηματισμούς του άνθρακα που θα εκλύεται από βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Αντί για αυτό, αλλά και ανεξάρτητα από αυτό πρέπει να προστατεύσουμε τα μεσογειακά δάση που απειλούνται πλέον με ολική εξαφάνιση και να χρηματοδοτήσουμε τον τερματισμό της παγκόσμιας αποδάσωσης. Δεν είναι μόνο προτεραιότητα για την αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής. Είναι προτεραιότητα για την αντιμετώπιση και της φτώχειας καθώς η ζωή 1,4 δις ανθρώπων εξαρτάται από τα δάση".

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"