Η κοινωνική και πολιτική φύση του «Δεύτερου ΣΥΡΙΖΑ»

Η ταχύτατη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία δυο χρόνια και συγκεκριμένα μετά την ψήφιση του 3ου Μνημονίου έχει αναλυθεί κυρίως από πολιτική και κυβερνητική άποψη. Θεωρείται βασικά μια «Δεξιά στροφή της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ σαν κόμμα άλλα και σαν κυβέρνηση». Λίγο έως ελάχιστα έχει προσεχθεί η ταχύτατη -και όχι απλά σταδιακή- κοινωνική και ταξική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ. Ξεκινώντας από μια «μεταμοντέρνα» αντίληψη της εκλογικής προτίμησης πολλοί αναλυτές θεωρούν την ταξικότητα της ψήφου ως δήθεν ξεπερασμένη ή / και ελλιπή.

Θεωρούμε όχι απλώς θεμελιακά λανθασμένη αυτή την άποψη της «Μεταμοντέρνας Αριστεράς», άλλα πολιτικά καταστρεπτική για όλη την κοινωνική συμμαχία των εργαζόμενων / λαϊκών τάξεων και την πολιτική τους εκπροσώπηση. Δηλαδή την πολιτική εκπροσώπηση της «Αντισυστημικής πλευράς» του πολιτικού φάσματος.

Γιατί όμως δεν ανησυχεί -ιδιαίτερα- η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για την ταχύτατα εξελισσόμενη κοινωνική «αλλοίωσή» του συγκριτικά με τον κοινωνικό του καθρέφτη έως το 2015;

Καταρχήν θα πρέπει να αναλυθούν οι κύριες κοινωνικές συνιστώσες του «Πρώτου ΣΥΡΙΖΑ» αλλά και του «Δευτέρου ΣΥΡΙΖΑ», νικηφόρου εκλογικά έως το 2015. Συγκεκριμένα ο «Πρώτος ΣΥΡΙΖΑ», που αποτέλεσε το υβρίδιο του νέου, μαζικότερου και εκλογικά επιτυχούς «Δευτέρου ΣΥΡΙΖΑ», ξεκινώντας από το αλήστου μνήμης ΚΚΕ εσωτερικού που κυμαινόταν από 1,37% έως 1,89% (Εκλογές 1981 και 1985 αντίστοιχα), δεν κατάφερε ποτέ να συγκεντρώσει περισσότερο από 4,7% (Εκλογές 2009 ως ΣΥΡΙΖΑ ). Ο «Πρώτος ΣΥΡΙΖΑ» της περιόδου αυτής κοινωνικά / ταξικά αντιπροσώπευε:

Τα Piigs στην ατζέντα της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ

Οι πλούσιοι και οι εκλεκτοί αυτού του κόσμου συγκεντρώνονται σε ένα από τα πιο χλιδάτα θέρετρα της Ισπανίας για την ετήσια σύνοδο της λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Ελάχιστοι είναι αυτοί που πραγματικά γνωρίζουν τι συμβαίνει πίσω από τα μπλόκα της αστυνομίας. 

Τι συζητούν και τι αποφάσεις παίρνουν ή ακόμη και εάν λαμβάνονται αποφάσεις. 

 

Πέρυσι η σύναξη των ισχυρών έγινε στην Γλυφάδα. Η Ελληνική οικονομία κατέρρευσε μετά από λίγους μήνες. 

Φέτος η λέσχη Μπίλντερμπεργκ συνεδριάζει στο αποκλειστικό τουριστικό συγκρότημα Dolce στο Sitges. «Μήπως έρχεται η σειρά της Ισπανίας;», διερωτούνται με μια δόση ειρωνείας οι Τάιμς του Λονδίνου. H ατζέντα και οι συμμετοχές

Η ατζέντα της συνόδου είναι εμπιστευτική. Λίγοι την γνωρίζουν. Ένας από αυτούς που ισχυρίζεται ότι την έχει στην κατοχή του είναι ο Ντάνιελ Εστούλιν, ένας άνθρωπος που παρακολουθεί τις συνόδους της λέσχης Μπίλντερμπεργκ για πολλά χρόνια.

Το μεγάλο θέμα της ατζέντας είναι εάν το ευρώ θα επιβιώσει, λέει σε συνέντευξη στους Τάιμς.

«Φοβούνται ότι οι χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα θα αποχωρήσουν από την ευρωζώνη και το ευρώ θα διαλυθεί», λέει ο Εστούλιν. «Ο μεγαλύτερος εφιάλτης είναι οι χώρες-μέλη του ευρώ να επιστρέψουν σε εθνικές οικονομικές πολιτικές».

Την εναρκτήρια ομιλία θα εκφωνήσει ο Χοζέ Λουίς Ροντίγκεζ Θαπατέρο, πρωθυπουργός της Ισπανίας. Τα «Piigs» - δηλαδή, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Ελλάδα και η Ισπανία – βρίσκονται ψηλά στην ατζέντα της συνόδου...

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΟΥ MINSKY [ή Μαθήματα για τους κεντρικούς τραπεζίτες]

Η αγορά παραγώγων κινδυνεύει να εκτροχιαστεί, παρασέρνοντας μαζί της το χρηματοπιστωτικό σύστημα, ενώ αυξάνονται οι επισφάλειες, παράλληλα με τις κερδοσκοπικές ζημίες των τραπεζών – 
η Κύπρος και ο τρίτος δρόμος της Ισλανδίας

[Σχετικό: A Minsky Meltdown: Lessons for Central Bankers 1]

Η γερμανική Deutsche Bank, η ιταλική Monte dei Paschi, η ισπανική Santander, η γαλλική Credit Agricole, η βελγική Dexia, καθώς επίσης πολλές άλλες μεγάλες τράπεζες διεθνώς, ανακοινώνουν ζημίες αρκετών δισεκατομμυρίων - ενώ η ολλανδική SNS Reaal, η τέταρτη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας, κρατικοποιείται αναγκαστικά (η ολλανδική κυβέρνηση την ενισχύει, από τα χρήματα των φορολογουμένων πολιτών της, με το ποσόν των 3,7 δις € - στο οποίο θα προστεθούν ακόμη 6,1 δις €, έναντι δανείων και εγγυήσεων).

«Χωρίς την κρατική βοήθεια, η τράπεζα θα χρεοκοπούσε», ανακοίνωσε ο υπουργός οικονομικών της χώρας - γεγονός που οφείλεται κυρίως στην πιστωτική φούσκα, η οποία δημιουργήθηκε στην Ολλανδία, από το τεράστιο πρόβλημα των ακινήτων που αντιμετωπίζει (ύψους άνω των 600 δις €, άρθρο μας).

Για να διατηρηθεί τώρα χαμηλή η επιβάρυνση των πολιτών (το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα αυξηθεί κατά 0,6% από τα ποσά που θα διατεθούν για τη συγκεκριμένη τράπεζα), η κυβέρνηση απαιτεί τη συμμετοχή των υπολοίπων τραπεζών στη διάσωση - με το ποσόν του 1 δις € το 2014.

Εν τούτοις, παρά την αναμφίβολα μεγάλη σημασία τους, όλα όσα ανακοινώνονται είναι απλά τα πρώτα, «αόριστα» σημάδια της κατάρρευσης, η οποία πιθανότατα θα ακολουθήσει - οι πρώτες εκρήξεις δηλαδή στο εξωτερικό περίβλημα, στην «επιδερμίδα» της γιγαντιαίας βόμβας παραγώγων, τυχόν «ενεργοποίηση» της οποίας θα απειλούσε σοβαρά ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα του πλανήτη.   

Ανάλυση  

ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΝΤ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (άρθρο 41 Συντ.).

ΜΗΝΥΣΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ XAΛΚΙΔΟΣ 
(ABM A10/1688/27-5-2010)
ΑΝΑΦΟΡΑ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Του Δημητρίου ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Ιατρού, κατ. Χαλκίδος, τηλ. 22210-62743

ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ

Κε Εισαγγελέα

Σύμφωνα με το άρθρο 62 εδ.4 «(για την δίωξη) άδεια δεν απαιτείται (από την Βουλή) δια τα επ` αυτοφώρω κακουργήματα τω βουλευτών)

Επειδή τα αποτελέσματα της Εσχάτης Προδοσίας επέρχονται σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, αρμόδια για την παρούσα μήνυσή μου είναι και η Εισαγγελία Χαλκίδος (ΠΚ 16) στο οποίο κατοικώ μονίμως.

H Εθνική Κυριαρχία στην Δημοκρατική Πολιτεία συνίσταται από τα εξής ουσιαστικά (συστατικά): α) Την Ελεύθερη άσκηση του δικαιώματος του Ατόμου να προστατεύει δια νόμου τα Ατομικά του Δικαιώματα από τον Δημόσιο έλεγχο και εξουσία της πολιτείας, β) Τον, δια των νόμων που το άτομο ως πολίτης ψηφίζει, Ελεύθερο καθορισμό και απεριόριστη άσκηση των Πολιτικών του δικαιωμάτων ως Πολίτου μιας Συντεταγμένης Πολιτείας.

Η Ελεύθερη επιλογή και άσκηση των παραπάνω Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων και γενικότερα η απεριόριστη δυνατότητα του Ατόμου να καθορίζει αυτό τις Αξίες στην ζωή του και να μπορεί να επιδιώκει ελεύθερα να τις πραγματώσει μέσα στα πλαίσια του νόμου που αυτός ψήφισε, συνιστά την ουσία της Δημοκρατικής Ελευθερίας, στην οποία το Άτομο και ο Πολίτης είναι το Υποκείμενο και Συγγραφέας της Ατομικής και Εθνικής του Ιστορίας, σύμφωνα με τις παραδόσεις του, τον πολιτισμό του και την παρελθούσα Ιστορία του. Οι αρχές αυτές συνιστούν την έννοια του Ιδιαίτερου Έθνους και Λαού.

Η άσκηση όμως της Ελευθερίας, ως συστατικού της Εθνικής Κυριαρχίας, συνδέεται αρήκτως και αναγκαστικά με την έννοια της Εδαφικής Ακεραιότητας μέσα στα γεωγραφικά όρια της οποίας η Ελευθερία αυτή πραγματώνεται, εφόσον τα πάντα με στο υλικό Σύμπαν μας με νοηματικό περιεχόμενο, τοσούτων μάλλον η Πολιτική πράξη, η οποία δεν είναι Θεολογία, πραγματώνονται σε συγκεκριμένο Χρόνο και Χώρο. Συνεπώς η Εδαφική Ακεραιότητα αποτελεί κι αυτή υποκείμενο της Δημοκρατικής Ελευθερίας και Εθνικής Κυριαρχίας, σε βαθμό εννοιολογικής ταύτισης με τις υπόλοιπες αυτές έννοιες. Ελευθερία, χωρίς Εδαφική ακεραιότητα για την άσκησή της, δεν υπάρχει και Εδαφική ακεραιότητα χωρίς Ελευθερία είναι χωρίς Νόημα.

Εφόσον συνεπώς η Ελευθερία και οι ταυτιζόμενες με αυτή έννοιες της Εθνικής Κυριαρχίας, συνίσταται στην ελεύθερη, δια των ελευθέρως ψηφισθέντων από τους πολίτες νόμων, έκφραση της θέλησής των για την ιστορία του, κάθε παραβίαση της ελεύθερης νομοθετικής δύναμης του Λαού από εξωγενείς καταναγκαστικούς παράγοντες, συνεπάγεται κατάλυση της Ελευθερίας, Εθνικής Κυριαρχίας και του Συντάγματος του Λαού αυτού.  ...

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ:«Δεν μας ενδιαφέρει μόνο να μειώσουμε το δημοσιονομικό έλλειμμα. Επιχειρούμε και αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των πιο αδύναμων»

Αγόρευση του Παντελή για το σχέδιο νόμου ενίσχυσης των οικονομικά ασθενέστερων(2-12-09)

«Δεν μας ενδιαφέρει μόνο να μειώσουμε το δημοσιονομικό έλλειμμα. Επιχειρούμε και αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των πιο αδύναμων» υποστήριξε ο Παντελής, αγορεύοντας για το σχέδιο νόμου περί έκτακτης ενίσχυσης των εισοδηματικά ασθενέστερων την Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της αγόρευσης.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ : Θα ήθελα να σας γνωρίσω την μεγάλη μου ευχαρίστηση, η πρώτη νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης να είναι μια ένδειξη συνέπειας και μια ανατροπή της δίκης προθέσεων που πολλές δυνάμεις προεκλογικά είχαν κάνει κεντρικό τους σημείο. Θυμίζω ότι κατηγορηθήκαμε ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. για κρυφή ατζέντα από διάφορες πλευρές με κακοπιστία σε βαθμό που περίσσευε και θα έλεγα ότι είναι μια επιτυχία, ένα τεκμήριο πολιτικής αθωότητας η συνεπής στάση απέναντι στα όσα λέμε επιβεβαιώνοντάς τα με όσα πράττουμε. Ας το κάνουμε ασφαλές δεδομένο και για την Αίθουσα αυτή, αλλά και για το δημόσιο βίο ευρύτερα.

Και θα έλεγα, σε αντιδιαστολή με τη στάση και τη συμπεριφορά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που ενώ προς τιμήν της και πολύ ορθώς υπερψηφίζει το νομοσχέδιο, κατήγγειλε πριν από λίγο την Κυβέρνηση για την απουσία από την Αίθουσα, ενώ την ίδια στιγμή, την περισσότερη ώρα –και αυτό δεν αφορά βέβαια το φίλο κύριο Γιακουμάτο που μόλις μπήκε στην Αίθουσα- απουσιάζει σχεδόν σύσσωμη η κοινοβουλευτική της ομάδα. Όπως επίσης είναι απογοητευτικός και ο αριθμός των Βουλευτών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που συμμετέχουν, ενώ έχουν ύλη, έχουν μια ενδιαφέρουσα θέση, υπερψηφίζουν σχέδιο νόμου που φέρνει η Κυβέρνηση και κανονικά θα έπρεπε να μιλήσουν όλοι για να υπερασπιστούν την θέση τους αυτή.

Έχουμε όμως και άλλου είδους τοποθετήσεις ενδιαφέρουσες, από την πλευρά της παλιάς Αριστεράς. Είναι στο γενικό πλαίσιο ότι όλοι είναι το ίδιο, ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέα Δημοκρατία, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβάλλει αντιλαϊκές πολιτικές και άλλα παρόμοια. Μέχρι του σημείου να χαρακτηριστούν οι ενισχύσεις που προβλέπει το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου ως

προκλητικά και προσβλητικά φιλοδωρήματα, σε σημείο που να μας οδηγήσουν στο ερώτημα : μήπως προτείνουν στα μέλη,στους οπαδούς και στα στελέχη τους να μην το αποδεχθούν, να το επιστρέψουν κιόλας

Αλλά το θέμα είναι το εξής : είναι τελείως λάθος την απαράδεκτη και πολύ δυσάρεστη κατάσταση, στην οποία έχουν περιέλθει οι πολλοί και αδύναμοι της κοινωνίας, να την μετατρέπουμε σε τεκμήριο ενοχής μιας νέας Κυβέρνησης. Δεν οδηγεί πουθενά αυτού του είδους η λογική. Και μάλιστα λίγες μόνο εβδομάδες μετά από μια εκλογική αποτυχία των δυνάμεων που έλεγαν τα ίδια και πριν τις εκλογές. Υπήρξε μια εκλογική αποδοκιμασία αυτής της στάσης. Και, συνεχίζουν, σαν να μην τρέχει τίποτα, σαν να μην ψήφισε ο λαός, σαν να μην αποφάνθηκε. Υπάρχει συνέχεια της ίδιας συμπεριφοράς και μετά τις εκλογές.

Ακούσαμε, όμως κι άλλου είδους τοποθετήσεις, με τρία χαρακτηριστικά. Το πρώτο είναι η γνωστή τακτική της κριτικής από όλους για όλα και από οποιοδήποτε σημείο, χωρίς κεντρική ιδέα. Ρουμπρίκες γενικώς. Το δεύτερο, μια καλλιέργεια φοβίας σε μια εποχή που η οικονομία δεχόταν πλήγματα, επίθεση από κερδοσκόπους. Άρχισε να διακινείται και όχι μόνο από κερδοσκόπους, αλλά και από πολιτικές δυνάμεις, η «αγωνία» περί πτώχευσης. Απολύτως ανυπόστατη με αντικειμενικό αποτέλεσμα να ενισχυθούν οι επιθέσεις κατά της εθνικής οικονομίας. Και βέβαια ακούσαμε ως κορωνίδα και το τρίτο και το πιο απίθανο, να γίνουν εκλογές την άνοιξη. Ακούσαμε κι αυτό.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΡΟΥΤΣΗΣ: …(Δεν ακούστηκε)

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ : Δεν είπα για σας. Για όνομα του Θεού! Αντιλαμβάνομαι ότι ως μεγαλύτερο κομμάτι της πολυκατοικίας, θέλετε να τα πάρετε όλα πάνω σας. Αφήστε κάτι για τα μικρότερα κομμάτια. Αυτό πράγματι δεν αφορά στη Νέα Δημοκρατία. Δεν έχω κανένα σκοπό να σας κατηγορώ για πράγματα που δεν κάνατε. Δεν χρειάζεται άλλωστε. Έχω να σας κατηγορήσω για τόσα πολλά που πράγματι κάνατε.

Εμείς είχαμε μια δυσκολία την οποία θέλω να σας την εξηγήσω πραγματικά. Υπάρχει μια επίθεση κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή η επίθεση έχει πάψει να έχει τη σημασία που είχε πριν από δύο, τρία, πέντε χρόνια. Εξακολουθούμε να λέμε από συνήθεια ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επιβάλλει αντιλαϊκές πολιτικές κ.λ.π. Πρέπει να καταλάβουμε το εξής : έχει καταρρεύσει και το Μάαστριχτ και το Σύμφωνο Σταθερότητας και η δυνατότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιβάλει τέτοιες πολιτικές. Δεν μπορεί να το κάνει. Γιατί οι πολιτικές αυτές έχουν καταρρεύσει, όπως κατέρρευσε το Τείχος παλιότερα, κατέρρευσε και η Lehman Brothers πέρσι. Κι αυτό πρέπει να το καταλάβουμε, αν θέλουμε να δούμε πού βρισκόμαστε και τι κάνουμε σήμερα.

Η Κυβέρνηση όταν πήγε έξω, είχε άλλες δυσκολίες. Η πρώτη ήταν να εξηγήσουμε ότι δεν είμαστε κακοί άνθρωποι. Οι Ευρωπαίοι μας είπαν, είστε κακοί άνθρωποι, γιατί μαγειρεύετε νούμερα για να μας κοροϊδέψετε. Και εμείς έπρεπε να τους πείσουμε ότι δεν είμαστε κακοί άνθρωποι, χωρίς να τα ρίξουμε στους προηγούμενους κάνοντας απογραφή. Και το πετύχαμε. Και το δεύτερο, έπρεπε να τους εξηγήσουμε ότι η δική μας οικονομική πολιτική δεν είναι αυτή την οποία μας λένε.
Οι άνθρωποι απλώς θέλουν να μειώσουμε το έλλειμμα και το χρέος. Εμείς τους είπαμε ότι έχουμε και άλλο σκοπό. Θέλουμε να κάνουμε αναδιανομή. Αυτό δεν τους ενδιαφέρει αυτούς. Ενδιαφέρει εμάς, όμως. Το είπαμε στον ελληνικό λαό και μας ψήφισε για να το κάνουμε. Κι αυτό επιχειρούμε να κάνουμε με αυτό το νομοσχέδιο. Απόδειξη της πρόθεσής μας είναι αυτό το νομοσχέδιο. Γι’ αυτό είπα και στην αρχή ότι αποτελεί ένα τεκμήριο πολιτικής αθωότητας, το οποίο πρέπει να το χαιρετίσουμε όλοι.

Εγώ αυτό το οποίο θα ήθελα να σας καλέσω να συζητήσουμε, να αρχίσουμε να το σκεπτόμαστε για να το συζητήσουμε στη συνέχεια, είναι πώς αυτή η πολιτική θα αποκτήσει διατηρησιμότητα.
Φέτος η αναδιανομή γίνεται με έκτακτη φορολογία, με έκτακτες επιβαρύνσεις, εκεί που πρέπει.
Του χρόνου πώς θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη αναδιανομή με τακτικά έσοδα και όχι με έκτακτες εισφορές ;
Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να μας προβληματίσει όλους.
Αυτή δεν είναι μια πολιτική που την κάνουμε για φέτος, είναι μια πολιτική που την κάνουμε φέτος κάτω από δύσκολες συνθήκες και του χρόνου πρέπει να βρούμε τον τρόπο να τη συνεχίσουμε.

Σας καλώ λοιπόν να υπερψηφίσουμε το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου και ταυτοχρόνως να προβληματιστούμε από κοινού για το πώς μπορεί να έχει συνέχεια.
Σας ευχαριστώ.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Πού πήγαν τα λεφτά; Τί αποκαλύπτει η ανάλυση των Προϋπολογισμών της περιόδου 1960-2011;

Δείτε το κείμενο εισαγωγής της παρούσας σειράς άρθρων

Η μελέτη και η διαχρονική ανάλυση των στοιχείων των Προϋπολογισμών του Ελληνικού Κράτους, για την περίοδο 1960 - 2011, σε συνδυασμό με άλλα στοιχεία των εθνικών λογαριασμών, συνιστά το μοναδικό  και τον πλέον αδιάψευστο τρόπο για την έρευνα και την αποκάλυψη της αλήθειας για το τί ακριβώς έγινε και έφθασε η χώρα στη σημερινή της κατάσταση.

Η ανάλυση των μακροοικονομικών στοιχείων της ελληνικής οικονομίας, αλλά και των στοιχείων των εθνικών λογαριασμών της περιόδου των τελευταίων 50 ετών, δε δείχνει κάποια “παθογένεια” από την οποία θα μπορούσε να είχε διαφανεί από νωρίς ότι η χώρα θα έφθανε στη σημερινή “έκρηξη χρέους” και στο χείλος της χρεοκοπίας. 
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών, η ελληνική οικονομία αποδείχθηκε ιδιαίτερα δυναμική, ανθεκτική, δημιουργική και ικανή να στηρίξει ένα καλύτερο -σε σχέση με το σημερινό- βιοτικό επίπεδο για την ελληνική κοινωνία.
Απεναντίας, διακρίνουμε παθογένεια στον τρόπο διαχείρισης των δημοσίων οικονομικών, παθογένεια που εξελίχθηκε στη δημιουργία στρεβλωτικών τάσεων, οι οποίες κατέληξαν να προκαλέσουν τα σημερινά δυσεπίλυτα προβλήματα. Παράλληλα, διακρίνουμε μία ατολμία, ή ακόμη και αδυναμία ή άρνηση για την ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών οι οποίες θα μπορούσαν να είχαν -έγκαιρα- διορθώσει διόρθωση τις τάσεις αυτές.

Την ανάλυση των δημοσιονομικών μεγεθών των τελευταίων 50 ετών, τη διαχωρίζουμε σε δύο βασικά χρονικά διαστήματα: α) στην περίοδο 1961-1974 και β) στην περίοδο 1974 - 2011. Οι περίοδοι αυτοί επιλέχθηκαν τόσο με οικονομικά, όσο και με πολιτικά κριτήρια. ...

Κλεάνθης Γρίβας: ΕΛΛΑΔΑ: ΠΟΙΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΑΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

 

Όλα τα στοιχεία πάρθηκαν από την κατά καιρούς αρθρογραφία και το άκρως ενδιαφέρον βιβλίο του

Πάνου Παναγιώτου, Η Υπόθεση «Ελληνική Κρίση»

(Εκδόσεις Λιβάνη, Αθήνα, 2011)

Περιεχόμενα

1. ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

2. ΣΥΝΤΟΜΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

3. Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ: ΟΙ ΑΠΡΟΣΩΠΕΣ «ΑΓΟΡΕΣ» ΕΧΟΥΝ ΟΝΟΜΑ

4. ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΝΤΑΙ οι Τζορτζ ΣΟΡΟΣ, Τζον ΠΟΛΣΟΝ, Στίβεν ΚΟΕΝ, Ντέϊβιντ ΑΪΝΧΟΡΝ από το Υπ. Δικαιοσύνης των ΗΠΑ

5. ΡΟΤΣΙΛΝΤ: H ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

α) Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

β) Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

6. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΕΙΝΟΥ ΤΖΟΤΖΕΦ ΑΚΕΡΜΑΝ

1. ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ:

Πόσα τσεπώνουν οι Ευρωβουλευτές; Διάβασε, αλλά πάρε πρώτα ηρεμιστικά μην έχουμε ντράβαλα...

The additional funding supported by the budgets committee amounts to €1.24bn above the draft budget proposed by member states.

The plenary vote next week will kick off three weeks of what threaten to be heated “conciliation” talks with the Council. The aim is to reach a deal between the two institutions in time for next year's budget to be voted by Parliament and signed off in December.

ποιο είναι το χρηματικό ποσό που λαμβάνει ως αποζημίωση ο ευρωβουλευτής; 

Οι σκέψεις θα πρέπει να ξεκινούν από τα εξής δεδομένα: 
Τα χρόνια των παχέων και «χρυσών» αγελάδων έχουν περάσει ανεπιστρεπτί και οι ευρωβουλευτές μπορεί να παραμένουν 785 στο σύνολό τους, όμως πλέον προέρχονται όχι από δέκα, ούτε από δεκαπέντε, αλλά από είκοσι επτά χώρες και η πίτα πρέπει να μοιραστεί αναλόγως.

Από τη νέα κοινοβουλευτική περίοδο οι μισθοί των εκπροσώπων των είκοσι επτά λαών της Ευρώπης στις Βρυξέλλες θα μειωθούν από 5.000 έως και 7.000 ευρώ, ενώ θα καταργηθούν αρκετές από τις παροχές που είχαν μέχρι σήμερα.
Από φέτος εξισώνονται οι μισθοί των ευρωβουλευτών όλων των εθνικοτήτων, όμως την ίδια στιγμή τίθενται νέα όρια στις δαπάνες τους αλλά και στις αμοιβές συνεργατών τους με στόχο τη διαφάνεια και την εξοικονόμηση πόρων στις Βρυξέλλες.

Κάποτε οι ευρωβουλευτές αμείβονταν με βάση το μισθό που έπαιρναν οι συνάδελφοί τους στα εθνικά Κοινοβούλια της χώρας του καθενός.
Αυτός ο τρόπος όμως είχε πρωτοφανείς αυξομειώσεις.
Για παράδειγμα, ο Γάλλος ελάμβανε περίπου 13.000 ευρώ και ο Ούγγρος 800!Αυτό παύει να ισχύει από τη νέα περίοδο, καθώς αποφασίστηκε ο μισθός να είναι ενιαίος για όλους και να κυμαίνεται κοντά στο μέσο όρο των αμοιβών που δίνονταν μέχρι σήμερα: δηλαδή περίπου 7.000 ευρώ.
Και μπορεί Γάλλοι, Ιταλοί, Άγγλοι, Γερμανοί να στενοχωρήθηκαν, αλλά οι Βούλγαροι, οι Πολωνοί, οι Τσέχοι, οι Ρουμάνοι, οι Ούγγροι πανηγυρίζουν. 

Έλληνες ευρωβουλευτές 2014-2019...

ΕΡΕΥΝΑ: Οι ... αγορές - Τα ονόματα και οι εταιρίες που έκαψαν την Ελλάδα

Μια απίστευτη έρευνα που λέει τα πράγματα με ... το όνομά τους! 

Ποιοι και πως οργάνωσαν το έγκλημα κατά της χώρας μας!  

 Γράφει ο Γιώργος Αδαλής

Φανταστείτε μια πολεμική ενέργεια! Μια δολιοφθορά στις γραμμές του «εχθρού»! 
Μια πολεμική σύρραξη ανάμεσα σε δύο στρατούς! Ποια είναι τα «εργαλεία» που χρειάζεται ένας επιτιθέμενος; Σίγουρα , τα πυρομαχικά και σίγουρα ένα σχέδιο δράσης εναντίον του αμυνόμενου!

Στην περίπτωση της επίθεσης στην Ελλάδα, ποια ήταν τα εργαλεία της κρίσης; Ποια ήταν τα όπλα στη φαρέτρα του «εχθρού» και ποιο ήταν το σχέδιό του;

Σε αυτό το ερώτημα θα προσπαθήσω να απαντήσω σήμερα, όσο το δυνατόν πιο απλά, χωρίς περιττούς οικονομικούς όρους αλλά πάνω απ όλα με ονόματα! Τόσο προσώπων όσο και εταιριών!

Διότι εδώ και δύο χρόνια που ο Ελληνικός λαός δέχεται μια πολεμικού τύπου επίθεση, κάποιοι στην Ελλάδα, εξακολουθούν να κρύβουν από τους Ελληνες ακόμη και το όνομα του «εχθρού»! Αντίθετα σε γειτονικές χώρες, γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι είναι οι επιτιθέμενοι και ποιο είναι το σχέδιο τους!

Εδώ, εξακολουθούμε να τους ονομάζουμε γενικά κι αόριστα …

Γιατί η δημοκρατική Ευρώπη βαδίζει τον δρόμο του φασισμού;

Σχετικά: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήθηκε με σκοπό να καταστρέψει την Ευρώπη και να φέρει την Νέα Παγκόσμια Τάξη»

Στέργιος Π. Ζυγούρας

Πολύ σημαντικό και χρήσιμο μπορεί να χαρακτηρισθεί το τελευταίο ντοκιμαντέρ του Άρη Χατζηστεφάνου και της InfoWar “This is not a coup” (Δεν είναι πραξικόπημα). Σημαντικό για όσα συμπυκνώνει και χρήσιμο για όσα το ξεπερνούν, επειδή κάποια απ’ αυτά τα αγγίζει, δίνοντας το έναυσμα του προβληματισμού. Προβάλλουμε εδώ ορισμένα αποσπάσματα από την παρουσίασή του στο κανάλι RT (δεν έχει δοθεί ακόμη ελεύθερο στην δημοσιότητα) καταθέτοντας και μια άποψη για το επέκεινα στο δεύτερο μέρος του άρθρου.

Το ντοκιμαντέρ αναδεικνύει την χρησιμοποίηση του Ευρώ από την ΕΚΤ και την Κομισιόν ως μέσου πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης. Συνδυάζει τα όσα έγιναν στην Ιταλία, την Ιρλανδία, την Ελλάδα, την Κύπρο τα τελευταία έξι χρόνια. Εξηγεί έννοιες που τα κράτη αποσιωπούσαν πριν επιβληθεί το Ευρώ. Πριν το 2009 ελάχιστοι γνώριζαν τι είναι και πώς σχετίζονται Spread, ELA, CDS, Goldman Sachs, οίκοιπιστοληπτικής αξιολόγησης, ΕΚΤ και Κεντρικές Τράπεζες των κρατών-μελών της Ε.Ε. Ταυτόχρονα, το ντοκιμαντέρ επιχειρεί να ξεπεράσει το τεχνικό επίπεδο και να εξηγήσει στον μέσο Ευρωπαίο από πού πηγάζει η φασιστική νοοτροπία της ΕΚΤ και της Κομισιόν, από πού πηγάζει η αντίφαση του φασισμού με το ευρωπαϊκό κεκτημένο της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του πολίτη. Σχολιάζουμε λοιπόν το έργο της ομάδας του InfoWar με αφορμή την φιλοδοξία του να φύγει πέρα από τα τεχνικά στοιχεία και να διερευνήσει την σύνδεση πολιτικής-οικονομίας και την αιτία κατασκευής του Ευρώ.

Τα θετικά σημεία που αναδεικνύει το ντοκιμαντέρ είναι τρία:

Το μέλλον της ΕΕ δεν είναι ούτε ιδιωτικό, ούτε αυταρχικό

   Του Νίκου Κοτζιά

  

Η ΕΕ προσανατολίζεται να υιοθετήσει αυταρχικές γερμανικές θέσεις ως προς την παραπέρα ανάπτυξη της. Κύριο συστατικό αυτών των αποφάσεων είναι η δημιουργία οικονομικών κατασταλτικών μηχανισμών. 

Με αυτούς προβλέπεται η επιβολή κυρώσεων σε βάρος κρατών μελών όταν θα ξεφεύγουν από τις νεοφιλελεύθερες προβλέψεις του Μάαστριχτ. 

Στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, ο Ελληνας πρωθυπουργός όχι μόνο εμφανίστηκε ως ένθερμός οπαδός τέτοιων μέτρων, αλλά, επιπλέον, εκτίμησε, ότι αν «αυτά υπήρχαν πριν έξη χρόνια, η Ελλάδα θα είχε γλυτώσει την κρίση». Οι επιλογές αυτές θέτουν σε νέα πλαίσια τρία θεμελιακά ζητήματα

.

Πρώτον, μέχρι πριν λίγο, η Εξωτερική πολιτική της Ελλάδας είχε μια θετική στρατηγική για την Ευρώπη: περισσότερη ολοκλήρωση και διεύρυνση των δράσεων της Ένωσης. Αντίθετα σήμερα δείχνει να προσχωρεί στη λανθασμένη λογική του νέου γερμανικού εθνικισμού. Σύμφωνα με αυτή, το έλλειμμα της ΕΕ δεν προκύπτει από τη μειωμένη δημοκρατική και κοινωνική της ανάπτυξη. Δεν προκύπτει ούτε από τη μη επαρκή εμβάθυνσή της. Αντίθετα, σύμφωνα με το Βερολίνο, και δείχνει να υιοθετεί η Ελληνική κυβέρνηση, το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει στην ΕΕ επάρκεια μηχανισμών καταστολής και λειτουργιών ελέγχου των κρατών μελών της. Με άλλα λόγια, δεν προέχει η παραπέρα ολοκλήρωση και ο εκδημοκρατισμός της Ένωσης, αλλά η απόκτηση νέων όπλων οικονομικής και κοινωνικής καταστολής. ...

Αλαίν Κριβίν: Υποστηρίζουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ

 Συναντήσαμε τον Αλαίν Κριβίν, έναν από τους πρωταγωνιστές του Μάη του ‘68 και ιστορικό στέλεχος της γαλλικής επαναστατικής Αριστεράς και του NPA στο Παρίσι. Απαντώντας στις ερωτήσεις μας τόνισε την απογοήτευσή του από την δεξιά στροφή του ΣΥΡΙΖΑ και την ανάγκη στήριξης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
  

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΥΣ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΥΚΙΑ KAI ΘΟΔΩΡΗ ΜΟΥΓΙΑΚΟ

Ο Τσίπρας ακολούθησε μια δεξιά εξέλιξη όσον αφορά την ΕΕ, και οι διαφωνίες μας με το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς είναι πολύ περισσότερες από κάποια κοινά σημεία.

-        Αλαίν Κριβίν, ποιά είναι η πολιτική και οικονομικο-κοινωνική κατάσταση στη Γαλλία δυό χρόνια έπειτα από την εκλογή του  Ολάντ στην προεδρία;

-        Γενικά μπορούμε να πούμε ότι από τη στιγμή που το Σοσιαλιστικό Κόμμα και οι σύμμαχοι του δέχτηκαν να παρέμβουν σε μια καπιταλιστική κοινωνία σε κρίση η πολιτική που διάλεξαν είναι η ολοκληρωτική λιτότητα ενάντια στους εργαζόμενους. Η ένταση της επίθεσης είναι εντυπωσιακή. Είναι η ίδια πολιτική που με ακόμη πιο σκληρό τρόπο εφαρμόζεται στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία. Η πολιτική της «ανταγωνιστικότητας» που σηματοδοτεί μια πραγματική καταστροφή για τα λαϊκά στρώματα. Πρόκειται για μια Αριστερά που συνεχίζει την πολιτική της Δεξιάς για να σώσει τον καπιταλισμό που βρίσκεται σε κρίση.
Σε συνέντευξη του Ολάντ σήμερα το πρωί κυριαρχεί ένα θέμα:

Σαμίρ Αμίν: Έξοδος από το ευρώ και την Ε.Ε.

* Εμείς, απλώς σημειώνουμε και υπενθυμίζουμε πως ο Σαμίρ Αμίν ήταν προσωπικός φίλος και σύμβουλος του Ανδρέα Παπανδρέου. Μια σχολή μαρξιστικής ανάλυσης (Α. Παπανδρέου – Σ. Αμίν - Πωλ Σουήζυ), που έθεσε τις βάσεις ανάλυσης και κατάκτησης της πολιτικής εξουσίας για το "Νότο" και τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα. (σίβυλλα)

Η αδύνατη διαχείριση του ευρώ

Η παρέμβαση του Αιγύπτιου οικονομολόγου Σαμίρ Αμίν στη διεθνή διάσκεψη του Παντείου Πανεπιστημίου- Αθήνα, 15 Οκτωβρίου 2010.

1. Δεν υπάρχει νόμισμα χωρίς Κράτος. Στον καπιταλισμό, το νόμισμα και το κράτος συνιστούν από κοινού μέσα διαχείρισης του γενικού συμφέροντος του κεφαλαίου, υπερβαίνοντας τα επιμέρους συμφέροντα ανταγωνιστικών κλάδων του κεφαλαίου. Οι τρέχουσες φαντασιώσεις περί καπιταλισμού τον οποίο διαχειρίζεται η “αγορά”, χωρίς κράτος (το οποίο έχει συρρικνωθεί στην ελάχιστη λειτουργία της τήρησης της τάξης) δεν βασίζονται ούτε σε σοβαρή ανάγνωση της ιστορίας του πραγματικού καπιταλισμού, ούτε σε κάποια δήθεν “επιστημονική” θεωρία που θα απεδείκνυε ότι όταν η διαχείριση περνά στα χέρια των αγορών, παράγεται, ή έστω τείνει να παράγεται, μια οποιαδήποτε ισορροπία (πόσο μάλλον “η καλύτερη”)

Το ευρώ δημιουργήθηκε απόντος του ευρωπαϊκού κράτους, από εθνικά κράτη των οποίων οι βασικές λειτουργίες διαχειριστών των γενικών συμφερόντων του κεφαλαίου έβαιναν προς κατάργηση. Το δόγμα ενός νομίσματος “ανεξάρτητου” από το Κράτος εκφράζει αυτόν τον...

O Στέφανος Τζουμάκας στον Αντώνη Κοκορίκο, Flash 10-11-2011

 Πολιτική Πρωτοβουλία για την Προοδευτική Πολιτική Εξόδου από την Κρίση

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ θέσεων από τις ανοιχτές συναντήσεις στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη για την προοδευτική πολιτική εξόδου από την κρίση.

Κεφάλαιο 1.  Βασικές Προϋποθέσεις:

ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΤΩΧΕΥΣΗ: Οι βασικές αιτίες της χρεοκοπίας ενός κράτους...

ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΤΩΧΕΥΣΗ: Οι βασικές αιτίες της χρεοκοπίας ενός κράτους, τα αποτελέσματα της για τους πιστωτές, τον κρατικό μηχανισμό, την οικονομία και τους πολίτες της χώρας, οι διάφοροι μέθοδοι αποφυγής της, οι λανθασμένοι χειρισμοί, ιστορικά παραδείγματα κρατικών πτωχεύσεων και οι δείκτες μέτρησης-αξιολόγησης του κινδύνου της χρεοκοπίας ενός κράτους

Τον τελευταίο καιρό ευρίσκεται κανείς όλο και πιο συχνά «αντιμέτωπος» με μία «πεποίθηση» που κυριαρχεί παντού, σε σχέση με τον κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας μας. 

 

Πολλοί υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα έχει ήδη «πτωχεύσει», ενώ αρκετοί κατακρίνουν, θεωρούν ένοχους καλύτερα για την πιθανή «χρεοκοπία», τις κυβερνήσεις μας. 

 

Κάποιοι άλλοι, μεταξύ των οποίων και οι κυβερνώντες, ενοχοποιούν την «προδιάθεση» των ελευθέρων επαγγελματιών, καθώς επίσης των μικρομεσαίων κυρίως επιχειρήσεων μας στη φοροδιαφυγή.

Δυστυχώς, ελάχιστοι «ενοχοποιούν» τη συνεχώς διευρυνόμενη επέκταση και τη «στρατηγική» φοροαποφυγή κάποιων ελληνικών και διεθνών πολυεθνικών (για παράδειγμα, στο έτος 2008, σύμφωνα με δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας, η ΕΧΑΕ, ιδιοκτήτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών, με κέρδη 105 εκ. € πλήρωσε φόρο 13 εκ. € - δηλαδή πραγματικός συντελεστής 12,4% αντί 25%, ενώ η ΤΙΤΑΝ, με κέρδη 113,29 εκ. €, πλήρωσε φόρους 7,3 εκ. € - πραγματικός συντελεστής 6,47% κλπ), τη «δυσλειτουργία» της δημόσιας διοίκησης, η οποία κάποτε κυβερνάει αυθαίρετα, «ερήμην» δηλαδή των εκάστοτε πολιτικών, καθώς επίσης τη συνεχή «εκποίηση» των κερδοφόρων, κρατικών ή ιδιωτικών, επιχειρήσεων μας.

Θεωρώντας ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος μίας χρεοκοπίας, ...

Τα νέα του Μίμη Ανδρουλάκη - Κοινή έκδοση ευρωομολόγου

Λήξεις Ομολόγων

 Προς τον Υπουργό Οικονομικών: κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου 

Θέμα: Κοινή έκδοση ευρωομολόγου για τη Ζώνη Α του χρέους κάθε χώρας, έως το ποσοστό του χρέους της Γερμανίας προς το ΑΕΠ της (γύρω στο 70% Χρέος / ΑΕΠ)

Η ένταξη της Ελλάδας στο Μηχανισμό Στήριξης αποτρέπει μια άμεση χρεοκοπία αλλά η χώρα και μετά το 2013 θα βρίσκεται καθηλωμένη σε ‘παγίδα χρέους’ και στασιμότητας ενώ θα παραμένουν ισχυροί συστημικοί κίνδυνοι κρίσης χρέους στην ευρωζώνη και την παγκόσμια οικονομία.

Μια άμεση ρεαλιστική διέξοδος, συμβατή με τις Συνθήκες, είναι μια κοινή έκδοση ομολόγου αποκλειστικά για τη Ζώνη Α χαμηλού ρίσκου του χρέους κάθε χώρας, η οποία θα καλύπτει έως το ποσοστό του χρέους της Γερμανίας προς το ΑΕΠ της, δηλαδή γύρω στο 70%. Η ζώνη Β του χρέους με ανερχόμενο ρίσκο θα καλύπτεται με εθνική έκδοση από τις αγορές. Όταν η ευρωζώνη υπερβεί τον κίνδυνο δημοσιονομικής κρίσης η Ζώνη Α θα περιοριστεί και θα καλύπτει μέγιστο ποσοστό 60% του χρέους προς το ΑΕΠ κάθε χώρας, σύμφωνα με το όριο αποδεκτού χρέους της Συνθήκης του Μάαστριχτ.

Η πρόταση αυτή:

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τη Δύση...από τους πένητες και τους αποκλεισμένους - Το φαινόμενο αυτό έχει ονομασθεί δρόμος προς την εγκαθίδρυση του Καισαρισμού

Βασίλης Φλωρεντίνος

Η προσαρμογή του θεσμικού πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα ζητήματα που έθετε η παγκοσμιοποίηση, έγινε κυρίως μέσω της Συνθήκης του Μάαστριχτ και με όσα νομοθετήματα ακολούθησαν. Ο βασικός λογικός πυρήνας των θεσμικών ρυθμίσεων ήταν σε μεγάλο βαθμό η άσκηση της οικονομικής πολιτικής με βάση προκαθορισμένα κριτήρια την ευθύνη για πραγμάτωση των οποίων θα είχαν «ανεξάρτητες» και «γραφειοκρατικές δομές» που δεν ελέγχονται από την καθολική ψηφοφορία των πολιτών. 

Η αδήριτη πραγματικότητα σε πολλές περιπτώσεις έθεσε εν αμφιβόλω αυτή την οικονομική πολιτική, όπως π.χ. στο θέμα της διάσωσης των κρατών. Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι αναγκαστικές αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν ενδυνάμωσαν, αντί να αμβλύνουν, την παρουσία αυτών των «αυτόνομων» τεχνοκρατικών δομών και μάλιστα «έφεραν» στην Ευρώπη τον υπ’ αριθμόν ένα «τεχνοκρατικό» οργανισμό, το ΔΝΤ.

Η κρίση δηλαδή αντί να οδηγήσει τις ευρωπαϊκές ελίτ σε περισσότερη «πολιτική» αντίληψη των πραγμάτων οδήγησε σε μεγαλύτερη «τεχνοκρατική» αντίληψη και διεύρυνε το χάσμα μεταξύ αναγκών των λαών και δικών τους αποφάσεων. Διευρύνθηκε περισσότερο το λεγόμενο δημοκρατικό κενό που εξ αρχής υπάρχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Το φαινόμενο αυτό έχει ονομασθεί δρόμος προς την εγκαθίδρυση του Καισαρισμού. Ως Καισαρισμό ονομάζουμε την προδιάθεση των δημοκρατικών καθεστώτων να επιδεικνύουν αυταρχικές τάσεις σε καιρούς κρίσης.

Προκειμένου να κατανοήσουμε αυτή την αντιδημοκρατική δυναμική δεν θα ήταν ανώφελο να στραφούμε, σ’ έναν διορατικό παρατηρητή της κρίσης του πολιτισμού στη δεκαετία του 1930: τον Αντόνιο Γκράμσι.

Σύμφωνα με τον Ιταλό διανοούμενο, κατά τη διάρκεια των μεγάλων κρίσεων του καπιταλιστικού συστήματος, οι θεσμοί που εξαρτώνται από την καθολική ψηφοφορία, όπως τα κοινοβούλια, περνούν σε δεύτερο πλάνο. 

Αντιθέτως, οι περιστάσεις ενισχύουν «τη σχετική θέση της εξουσίας της γραφειοκρατίας (πολιτικής και στρατιωτικής), των υψηλών χρηματοπιστωτικών κύκλων, της Εκκλησίας και εν γένει όλων των οργανισμών που είναι σχετικά ανεξάρτητοι από τις διακυμάνσεις της κοινής γνώμης». 

Σε κατάσταση κρίσης:

Οι συνωμότες «διάβολοι» και το απυρόβλητο των «νταβάδων»

Υπάρχει μια μηχανιστική αντίληψη της εξάρτησης και της κατοχής μας από τα διεθνή κέντρα εξουσίας. Αντίληψη η οποία καλλιεργείται σκοπίμως και δολίως, για να επικαλύπτεται η πραγματικότητα, να μένουν στο απυρόβλητο οι κυρίαρχες οικονομικές δυνάμεις και για να κατασκευάζονται οι «νέοι» πολιτικοί τους υπηρέτες.
Ταυτόχρονα αυτή η μηχανιστική αντίληψη καλλιεργεί μια τέτοια μεγάλη σύγχυση αστυνομικών σεναρίων και «συνωμοσιών», η οποία βοηθάει τις καθεστωτικές δυνάμεις να δημοκοπούν ασύστολα και ακόμα να το παίζουν, κάποιες και «υπερπατριωτικά»…
Αυτή η μηχανιστική, «αστυνομική» αντίληψη σχηματοποιείται, σχετικά με την τωρινή οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας μας, στο εξής: Κάποιοι, κάπου και κυρίως έξω από την Ελλάδα «συνωμότησαν» εναντίον μας, τα «κάνανε πλακάκια» με τα κυβερνητικά τους ανδρείκελα, για να μας ρουφήξουν το αίμα και να μας καταστρέψουν…

Σίγουρα μας πίνουν το αίμα, μας κατασπαράζουν, προωθούν εναντίον μας τα πιο εφιαλτικά σχέδια και επιβάλουν μια δικτατορική οικονομική και πολιτική κατοχή.

Αλλά αυτοί που το κάνουν δεν είναι κάποιοι «συνωμότες», κάποια «σκοτεινά κέντρα» άπληστων κερδοσκόπων που «συσκέφτηκαν» και αποφάσισαν την κατοχή μας και την καταστροφή μας. ...

«Αποφασίσαμε (εμείς) να καταλάβετε (εσείς) τη Σμύρνη ... »! Η εντολή των αφεντικών του Ελευθέριου Βενιζέλου κι όχι καημός, εθνικός πόθος για την απελευθέρωση των Ελλήνων!

Οι διαχρονικά δήθεν φίλοι μας μας οδήγησαν στην εκστρατεία τής Μικράς Ασίας και εμείς νομίσαμε ότι ήρθε η ώρα τής εκπλήρωσης τού ονείρου μας για " πάλι μέ χρόνια μέ καιρούς πάλι δικά μας θα είναι" και το αποτελέσματα ήταν νά χάσουμε γιά πάντα τήν Μικρά Ασία, τόν Πόντο, τήν Αν.Θράκη καί τήν συντέλεση τής γενοκτονίας τήν οποία σήμερα πασχίζουμε νά αναγνωρισθεί. Ποτέ δέν μάθαμε οτι δέν υπάρχουν φιλίες μεταξύ τών κρατών.Ακόμα καί σήμερα μετά από τόσες εμπειρίες οι πολιτικοί μας συνεχώς αναφέρονται καί υπογραμμίζουν συνέχεια τίς υποχρεώσεις μας έναντι τών φίλων καί συμμάχων μας Αγγλων ,Γάλλων , Αμερικάνων.Αυτών πού καί σήμερα τά προβλήματα μέ τούς γείτονες πού εχουμε αυτοί είναι πού τά δημιουργούν γιά νά μάς πιέζουν νά μήν αντιδρούμε σάν κράτος μέ κυριαρχικά δικαιώματα. Καί όπως λέει καί η παροιμία " αμα εχεις τέτοιους φίλους τί τούς θέλεις τούς εχθρούς ".Οταν άλλαξαν τά συμφέροντά τους μάς παράτησαν αβοήθητους καί παίρνοντας καί τό μέρος τού Κεμάλ.Από διηγήσεις παππούδων πού έζησαν τά γεγονότα τής καταστροφής ελεγαν οτι πέφτανε στήν θάλασσα γιά νά ανέβουν στά αγκυροβολημένα πλοία τών συμμάχων μας πού ησαν στό λιμάνι.Αντί νά τούς βοηθούσαν οι ναύτες τούς κτυπούσαν καί τούς ρίχναν ζεματιστό νερό γιά νά ξαναπέσουν στό νερό μέ αποτέλεσμα νά πνίγονται. Από τό βιβλίο τού Τζόρτς Χόρτον,Αμερικανού Προξένου " Η κατάρα τής Ασίας " αναφέρει οτι στό λιμάνι τής Σμύρνης υπήρχαν συμμαχικά πλοία πού αν ήθελαν νά σταματήσουν τήν σφαγή πού γινόταν στήν προκυμαία θά ρίχνανε μιά κανονιά καί θά σταματούσε τό κακό. Αντίθετα τό Γαλλικό πλοίο πλοίο παιάνιζε γιά νά μήν ακούγονται οι κραυγές καί οι θρήνοι των αμάχων πού πέφτανε νεκροί από τό λεπίδι τών τσετών τού Κεμάλ καί μάλλον τό απολάμβαναν κιόλας. Καί τό θλιβερότερη ολων μετά από μία δεκαετία ο Κεμάλ προτάθηκε από αυτόν τόν ιδιο τόν Βενιζέλο γιά βραβείο Νομπέλ ειρήνης. Κάπου διάβασα οτι μεταξύ τους υπήρχε συγγενικός δεσμός(;).

"Αδελφοί" των στοών...

από "σίβυλλα"

Γι' αυτό και απαγορεύτηκε στον Ελληνικό Στρατό να κινηθεί προς την Κωνσταντινούπολη. Οι εντολές των "προστατών" ήταν συγκεκριμένες!

Απεφασίσαμεν σήμερον μετά του (Αμερικανού) Προέδρου Ουίλσωνος και του κ. Κλεμανσώ (πρωθυπουργού της Γαλλίας) ότι δέον να καταλάβετε την Σμύρνην.

Ο Αγγλος πρωθυπουργός γνωστοποιεί την απόφαση των τριών του Συμβουλίου (Αγγλία, Γαλλία, ΗΠΑ) για κατάληψη της Σμύρνης.

Κατάλαβες τώρα...

Ευρώ Πάση Θυσία; Ε, όχι κύριοι!

Του ΚΩΣΤΑ ΤΡΑΚΟΣΑ*

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι από την αρχή: Το νόμισμα είναι το μέσο και όχι ο σκοπός. Το αν μια χώρα θα έχει μάρκο, δολάριο, ευρώ, δραχμή, φράγκο ή ρούβλι, δεν αντιμετωπίζει από μόνο του τα οικονομικά προβλήματα της χώρας. Είναι όμως ένα εργαλείο για την αντιμετώπισή τους. Είναι ένα μέσο στη χάραξη της γενικότερης οικονομικής –και όχι μόνο– πολιτικής.

Για παράδειγμα: Η Σοβιετική Ένωση είχε ρούβλι. Ρούβλι έχει και η σημερινή Ρωσία. Ασκείται η ίδια οικονομική πολιτική; Ασφαλώς όχι. Ασκείται η ίδια κοινωνική πολιτική; Ασφαλώς όχι. Το ρούβλι, όμως, παραμένει το ίδιο.Αν, λοιπόν, έχουμε ξεκαθαρίσει ότι το νόμισμα δεν είναι φετίχ, αλλά είναι ένα μέσο για να ασκηθεί μια συγκεκριμένη πολιτική, τότε ρωτάμε: Για ποιο λόγο οι υπέρμαχοι του ευρώ, όπως είναι η κυβέρνηση, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, καθώς και το σύνολο του μιντιακού κατεστημένου, δε θέλουν να ακούσουν ούτε για πλάκα το ενδεχόμενο αλλαγής του νομίσματος; Έχουν φτάσει, μάλιστα, στο σημείο να ξορκίζουν ακόμη και το ενδεχόμενο σκέψης ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο.

Για αυτούς τους ευρωλάγνους, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: