Έβριζαν τον Παπούλια έξω από το σπίτι του - [Προσήχθησαν δύο γυναίκες από την αστυνομία ]

 Διαβάσαμε στα "παραπολιτικά":

Προσήχθησαν δύο γυναίκες από την αστυνομία

Περίεργα πράγματα συνέβησαν χθες το μεσημέρι έξω από το σπίτι του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια. Δύο γυναίκες, προσήχθησαν επειδή εξαπέλυαν ύβρεις εναντίον του ανώτατου πολιτειακού παράγοντα στο τέρμα της Ασκληπιού στην είσοδο της οικίας του. Οι άνδρες της φρουράς του τις «μάζεψαν» και κάλεσαν την Αστυνομία να τις συλλάβει. Η μία από τις δύο , 48 ετών, είναι γνωστή για τις ακτιβιστικές της ενέργειες. ΔΓ

...και στην συνέχεια λάβαμε το ακόλουθο e-mail, με τίτλο: 

"Οι μπάτσοι φταίνε που δεν έχουμε ρίξει ακόμα τη χούντα"
Στην πολυκατοικία που μένει ο Παπούλιας, ολόκληρο το ημιυπόγειο είναι γιάφκα μπάτσων. Τον φυλάνε δε επί 24ώρου βάσεως και φυσικά τους πληρώνουμε εμείς (όπως και κάθε άλλη γιάφκα σε κάθε σπίτι & γραφείο προδότη).
Ερώτηση:

Κλαίει η ψυχή μου... Να μην φύγει κανείς!!! Να πιαστείς με τον διπλανό σου και να σφίξεις γερά, να απλώσουμε απ’ άκρη σ’ άκρη, να γίνουμε φρούριο. Βράχος, σίδερο. [ΔΕΝ θα τους επιτρέψουμε να ζήσουμε έναν νέο Ξεριζωμό]

Γράφει η Στεφανία Λυγερού

Ξεριζωμός - από το "Μεγάλο μας τσίρκο":

http://www.youtube.com/watch?v=gBFOsyBJXuI&feature=share

«Χαμένη γη και προσφυγιά, τα πόδια εδώ αλλού η καρδιά, κομμάτια μου ψάχνω να βρω, να κάνω ρίζες να ξανασταθώ, και να φωνάξω με φωνή που να ματώσουν οι ουρανοί, όλοι μας σφάζαν και μας πνίγανε μαζί, εγγλέζοι, γάλλοι κι αμερικανοί.» 
Κλαίει η ψυχή μου... 

Να μην φύγει κανείς!!! Να πιαστείς με τον διπλανό σου και να σφίξεις γερά, να απλώσουμε απ’ άκρη σ’ άκρη, να γίνουμε φρούριο. Βράχος, σίδερο.  Αν θέλει να μας πάρει ο εχθρός να μας σκοτώσει ΟΛΟΥΣ!!!

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

"Αν συνεχίσετε το ίδιο βιολί θα καεί η πόλη"... Δεν με συνέλαβαν… έφυγα.

Γράφει η Στεφανία Λυγερού

Μου άρεσε η κίνηση (Σύλληψη με την αυτόφωρη διαδικασία σε Βουλευτές που θα ψηφίσουν την ΠΝΠ (ΦΕΚ 240/2012)),
την έφτιαξα στα μέτρα μου και μόλις την κατέθεσα (συνημμένα).

Ως συνήθως στο πρωτόκολλο μού είπαν ότι δεν είναι αρμόδιοι να την παραλάβουν, ο ένας έδειχνε στον άλλον το χαρτί. Θα την πάρετε τελικά, τους λέω, έχω ξαναπρωτοκολλήσει επιστολή για την οποία δεν ήσασταν αρμόδιοι, αφού απευθύνθηκα στον διοικητή.

Την πρωτοκόλλησαν και μετά ζήτησα να μιλήσω κατά πρόσωπο με τον διοικητή, μου είπαν είναι σε σύσκεψη, αλλά να μείνω ήσυχη, θα την παραλάβει ο ίδιος.

Το ζήτημα δεν είναι να την παραλάβει, τους είπα, αλλά τι θα κάνει. Δεν επιλαμβάνεται η αστυνομία αναγκαζόμαστε εμείς να βάζουμε γκαζάκια (γύρισαν και με κοίταξαν μονομιάς, δεν τους γέμισα το μάτι.. κι ενώ φορούσα και σκούφο!!!!). Αν συνεχίσετε το ίδιο βιολί θα καεί η πόλη.

Δεν με συνέλαβαν… έφυγα.

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Σήμερα -αισίως- ήρθαν οι μπάτσοι στο Κερατσίνι!!!! [φώτο και video]

Γράφει η Στεφανία Λυγερού

Στην αρχή βολιδοσκόπησαν (τους είδε η Μάρω ένα στενό πιο κάτω), μετά από κάνα 10λεπτο ήρθαν σ’ εμάς.

(Δεν τους αφήσαμε να αρθρώσουν λέξη, οι άσπροι σίφουνες. Πριν καν ρωτήσουν): Καλώς τους, κι αργήσατε, ένα μήνα είμαστε εδώ. Τι εντολές σάς έδωσαν; Να τις εκτελέσετε κατά γράμμα.

- Ήρθαμε να δούμε τι κάνετε, μαγειρεύετε για τους φτωχούς;

- Όχι, παίρνουμε στα χέρια μας πίσω τη χώρα. Έχουμε κάνει του κόσμου τις μηνύσεις στους προδότες και με τίποτα δεν μπορούμε να τους στείλουμε στα δικαστήρια, τους προκαλούμε λοιπόν αν θέλουν να μας σύρουν αυτοί! Έχουμε κάνει και κατάληψη σ’ ένα χωραφάκι του δήμου εδώ πιο πάνω (ναι, το έχουμε δει, μας είπαν), να σας στείλουν να μας συλλάβετε, έχουμε αφήσει και τηλέφωνο. Να μας συλλάβετε και να μας απαγγελθούν και κατηγορίες!! Να με κατηγορήσει ο προδότης, που ξεπούλησε τη χώρα, για καταπάτηση δημόσιας περιουσίας! Για καταπάτηση της περιουσίας του λαού!!

Έφυγαν όπως ήρθαν τα παιδιά…

Ποιος ξέρει; Ίσως τελικά είχαν δίκιο οι Μάγιας για το τέλος του κόσμου, κι η επανάσταση έχει ήδη αρχίσει...

(Δύο ιντερνετικοί φίλοι φωτογράφοι ήρθαν για ρεπορτάζ σήμερα στο Κερατσίνι)

  

Γράφει η Στεφανία Λυγερού,

Του Νικόλαου Κοκοτσάκη

Οι Έλληνες απογοητευμένοι από τους κομματάρχες και το δημόσιο, έχουν αρχίσει να καταφεύγουν στην αυτό-οργάνωση και την αλληλεγγύη.
Οι πολίτες του Κερατσινίου, (αλλά και άλλων περιοχών), έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν τις οικιακές τους κουζίνες και να κατεβαίνουν για να μαγειρέψουν μαζί με τους γείτονες τους στα πάρκα.
Φέρνοντας ο καθένας απ' το σπίτι του ότι του περισσεύει, συμβάλει στο μαγείρεμα του φαγητού που θα φάει ο ίδιος αλλά κι οι γείτονες του, σε καθημερινή βάση.
Χωρίς κομματικές ταμπέλες και μηχανισμούς, οι Έλληνες έχουν αρχίσει να προσέχουν και να συνδράμουν ο ένας τον άλλο.
Ποιος ξέρει;
Ίσως τελικά είχαν δίκιο οι Μάγιας για το τέλος του κόσμου, κι η επανάσταση έχει ήδη αρχίσει.

Οι καταλήψεις δημόσιων αναξιοποίητων χώρων για την δημιουργία μποστανιών, κι κατσαρόλες που μπαίνουν στην φωτιά στα πάρκα της Αθήνας, μάλλον αυτό δείχνουν!...

Αυτοδιαχείριση / Αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας

Γράφει η Στεφανία Λυγερού

Ιδιοκτήτης της χώρας είναι ο λαός

Τόπους τόπους θα ανασυνταχθεί η χώρα. Οι κάτοικοι θα είναι πλέον υπεύθυνοι της περιοχή τους, όσον αφορά την καθαριότητα, την πρόνοια, την τροφή, την αξιοποίησή της.

Πήρα μέρος σε δύο πρωτοβουλίες το ΣΚ (σε αρκετές περιοχές οργανώνονται ανάλογα). Όλοι πρέπει να ανασκουμπωθούμε, να αξιοποιηθεί κάθε πάρκο, κάθε κτίριο, κάθε υποδομή, να διαχειρίζεται η δημόσια περιουσία από τους πολίτες προς όφελος των πολιτών.

Μάζεμα ελιών σε Ελληνικό-Αργυρούπολη

Στην περιοχή υπάρχουν πάνω από 50.000 ρίζες ελιάς -μπορεί να θραφεί ολόκληρο το λεκανοπέδιο. Το κάλεσμα δεν αφορά μόνο τους κατοίκους της περιοχής, μπορεί να συμμετάσχει όποιος θέλει. Χθες (Σάββατο 10/11) έγινε η πρώτη συγκομιδή, για να συμμετάσχετε στο επόμενο λιομάζωμα απευθυνθείτε στον «Βλαστό» ή στον «Αγρό» ...

Στεφανία Λυγερού: Μαύρος υπέροχος καιρός!!!

Γράφει η Στεφανία Λυγερού

Στην εποχή προ ορυμαγδού ένα πράγμα που μου έδινε στα νεύρα ήταν η περιγραφή του καιρού. 

Ότι, μα ότι καιρό κι αν έκανε, ήταν πολύ μεγάλο πρόβλημα (είχα γράψει τότε κάτι αστείο*).
Όταν ξύπνησα είχε μαύρα σκοτάδια έξω, σε αλλοτινές εποχές δεν θα μου έκανε καρδιά να σηκωθώ από το κρεβάτι. Σήμερα λατρεύω τη μαυρίλα, όπως λατρεύω και την βροχή (καλά την βροχή από πάντα την λάτρευα).
 Μέχρι και την αφόρητη ζέστη λάτρεψα φέτος, και παρακαλούσα να κρατήσει όσο περισσότερο γιατί σκεφτόμουν τους άστεγους τον χειμώνα.
 Αλλά και τώρα που χειμωνιάζει θα λατρέψω και το κρύο γιατί θα μας δώσει την αφορμή να στήσουμε φωτιές έξω, να βρεθούμε με συμπάσχοντες, να έρθουμε κοντά, για να το αντέξουμε.
Την εποχή που κανένας καιρός δεν μας έκανε, δεν δίναμε αξία σε τίποτα, δεν εκτιμούσαμε ότι είχαμε, θεωρούσαμε τα πάντα δεδομένα. 
Όλα τα ιδιώματα άχρηστου ανθρώπου δηλαδή (άχρηστου = που ζει χωρίς λόγο, έτσι, για να είναι γεμάτος ο πλανήτης). 
Σήμερα που δίνουμε σημασία στα πάντα, δεν προσπερνάμε τίποτα, δεν υπάρχει καν η έννοια του δεδομένου… ζούμε άξια! 
Και το πάθαμε όχι συνειδητά, ήταν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ του ορυμαγδού.
 Ξαναγίναμε άνθρωποι «κατά λάθος», αλλά/και (το μαγικό της υπόθεσης) ΟΛΟΚΛΗΡΗ η φάρα των ανθρώπων (άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, το ζήτημα είναι ότι όλοι στον αυτό δρόμο βαδίζουμε). ...

Η δύναμη είναι σε όλους μέσα, βρες την... Σήκω και πάλεψε άνθρωπε!!!

Σχετικό: Δεν είναι πια αυτοκτονίες αλλά δολοφονίες! Μην αυτοκτονείτε. Εκδικηθείτε !

Γράφει η Στεφανία Λυγερού,

Όταν μπήκε η Μάρω στο γραφείο κι είδε το όπλο και τον Βλάσση στο πάτωμα, λύγισαν τα πόδια της, το κεφάλι της έσκυψε.

 Εκείνη την ώρα, την ώρα του μεγαλύτερου πόνου, γονατιστή, με σκυμμένο το κεφάλι, έδωσε μονολογώντας τον όρκο της «είναι η τελευταία φορά που λυγίζεις»!
…………………………….

Μέχρι σήμερα παλεύει, σθεναρά, ασταμάτητα, αλύγιστη, σαν θεριό!

Μια σταλιά άνθρωπος είναι, πού τη βρίσκει τη δύναμη; Βρες τη δύναμή σου!

Σήκω και πάλεψε άνθρωπε!!!

Έναν θεό κρύβεις μέσα σου!!

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Τα υψηλά αν ήταν ευανάγνωστα κι ευκολοπροσβάσιμα δεν θα ήταν υψηλά

Γράφει η Στεφανία Λυγερού, 

Πώς καταλήγω να μην είμαι ο εαυτός μου;

Πες ότι σαν άνθρωπος είμαι συνεπής και φιλότιμη, και ζώντας έτσι οι άλλοι με εκμεταλλεύονται. Έχω δύο δρόμους ως επιλογή: 

Ή θα συνεχίσω να είμαι ό,τι είμαι, τιμώντας τον εαυτό μου, αλλά την ίδια ώρα θα μου βγάζουν το γάλα που θήλασα οι λοιποί γ@μώντ@ς με. Ή θα γίνω σαν αυτούς…… «για να τους δείξω εγώ ποιον πέρασαν για κορόιδο»! (Ναι, σιγά το πλήγμα που τους έφερες που έγινες ίδιος κάφρος! Μην σου πω ότι τους έκανες και καλό, μιας και τους επιβεβαίωσες ότι δεν αξίζει τον κόπο να είναι κανείς καλός!!)

Πολύ ωραία τα λες κυρία μου, προτιμότερο είναι δηλαδή να ζήσω μια ζωή σαν κορόιδο; 

Να μην βρίσκω ησυχία ποτέ και πουθενά, να ζήσω μία ζωή μαχόμενος, αναζητώντας ένα τέλειο το οποίο δεν υπάρχει, να αφήνομαι βορά σε κάθε ηλίθιο να μού καταφέρει πλήγματα κλπ, κλπ.

Έχω την αίσθηση ότι δεν υπάρχουν μόνο αυτές οι δύο ρότες στη ζωή…

Έτσι... θα έρθουν τα πάνω κάτω και το δίκαιο θα δεσπόζει οσονούπω

Μεγαλείο αξιοπρέπειας, αρνήθηκαν τη δημοσία δαπάνη για την κηδεία του Μητροπάνου

Γράφει η Στεφανία Λυγερού, 

Μέχρι χθες το άδικο, το ευτελές, το χυδαίο, δέσποζε. Και το αστείο είναι ότι ενώ σε κανέναν δεν άρεσε αυτή η κατάσταση, ενώ κανείς δεν συμφωνούσε, ενώ κραύγαζε ότι ήταν λάθος, την τρώγαμε στη μάπα αδιαμαρτύρητα (κι ως εκ τούτου τη συντηρούσαμε) ως κάτι το θέσφατο! 

Σαν να μην μπορούσε να εφαρμοστεί το σωστό, σαν το σωστό να ήταν ουτοπία..

Ευτυχώς το άδικο μάς έπνιξε για να μας κάνει να μην μπορούμε να συμβιβαστούμε με κατιτίς λιγότερο από το απολύτως δίκαιο, κατιτίς λιγότερο από το απόλυτα σωστό.

Πώς επικράτησε η καφρίλα; Τέθηκε!

Πώς θα επικρατήσει το δίκαιο; (Το δίκαιο έχει μεγαλύτερη δύναμη από το άδικο. Για να περάσεις ως κανόνα το άδικο πρέπει να καταβάλλεις μεγάλες -μουλωχτές- προσπάθειες. Για να επιβάλλεις το δίκαιο αρκεί να το…) φανερώσεις!

Παράδειγμα.. Η οικογένεια του αείμνηστου Μητροπάνου αρνήθηκε κηδεία δημοσία δαπάνη…

Το σωστό ΦΑΝΕΡΩΘΗΚΕ…

Όσοι θέλουν να λύσουν το ζήτημα ειρηνικά να μην ξαναβγούν για αγώνα

 

Πράγματι λίγοι ήμασταν χθες.. αν όσοι ήμασταν όμως παλεύαμε με ψυχή θα νικούσαμε. 

Τα διπλάσια στρατεύματα και να έβγαζαν.

Τι σημαίνει είμαστε λίγοι, τι σημαίνει δεν είναι η ώρα, τι σημαίνει «ειρηνικά»; Αχ!! Μία χαψιά άνθρωπος είμαι και δεν μπορούν να με κάνουν καλά.

Ποια ώρα περιμένετε;

 Ποιο πλήθος; Άνθρωπο που παλεύει με ψυχή δεν υπάρχει εχθρός να τον νικήσει, ας έχει και μπαζούκας!!!

Την ψυχή σας ν’ αφήσετε να βγει και να παλέψει, αυτό είναι το όπλο σας, το βαρύ πυροβολικό.

Τον πιο θρασύδειλο εχθρό έχουμε απέναντί μας. Στέλνουν 30 διμοιρίες για μια χούφτα ανθρώπους!! Αυτοί ΞΕΡΟΥΝ τη δύναμή μας κι εσείς τους φοβάστε!!

Και ποιοι τους φυλάνε; Οι πιο άνανδροι!!! Αυτοί που βαράνε κοπέλες, παππούδες και παιδιά!! Αυτούς να φοβηθώ; Τις κότες τις τρίλειρες;;;;

Ένα φου είναι ο εχθρός, ένα φου!!!!

Χωρίς βία δεν πέφτει η ...

Μάχη δίνουν και οι κάτοικοι στην Κρήτη για τα βουνά τους!!! (VIDEO)

ΟΛΕΣ οι επενδύσεις τους παράνομες είναι. Απευθείας αναθέσεις, οι ανάδοχες εταιρείες κομίζονται τον πλούτο, μιζώνονται οι προδότες, περιβαλλοντικές μελέτες ΔΕΝ γίνονται.
 Ποσώς ενδιαφέρονται οι εταιρείες για το περιβάλλον, τα κέρδη μόνο τους κόπτουν. Ποσώς ενδιαφέρει και τους προδότες η χώρα, την μίζα τους την έλαβαν, τα σεντούκια τα γέμισαν, την βίλα τους την έχουν χτισμένη αλλού, εκτός κατεστραμμένων περιοχών. 

Και από την επέλαση τους οι βάρβαροι αφήνουν πίσω ένα ζημιωμένο δημόσιο -δεν έχει λαμβάνειν η χώρα μερίδιο ούτε από την αγοραπωλησία ούτε φυσικά από τα κέρδη-, και τους κατοίκους χωρίς βουνά, χωρίς δάση, χωρίς αέρα, χωρίς νερό, χωρίς περιβάλλον!!! 

Όλες οι συμφωνίες των προδοτών κατά τον ίδιο τρόπο κλείνονται. 

Καμία επένδυση από την μιζαδόρα αυτή κυβέρνηση. Θα ξεκουμπιστούν πρώτα οι απάτριδες και μετά θα αξιοποιήσουμε τον πλούτο μας. Οι κάτοικοι των περιοχών. ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ!!!

Στεφανία Λυγερού

Η ταινία για το Αποπηγάδι βασίστηκε σε αληθινά video, φωτογραφίες και έγγραφα, από τον αγώνα των κατοίκων και των αλληλέγγυων πολιτών, για τη διάσωση του Αποπηγαδιού.

Αντιδράσεις για τις ΑΠΕ στον Αχεντριά ...

Η ιστορία της Ελλάδας θα επιστρέψει στα πάτρια ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ!!

Μια απορία.. αυτοί που στα μουσεία της χώρας τους επιδεικνύουν 
καμαρωτά την ιστορία της Ελλάδας, δεν ντρέπονται;

Γράφει η Στεφανία Λυγερού,

Είναι το ίδιο γελοίο αν είχαμε πάρει στύλους από το Κολοσσαίο της Ρώμης και τους μοστράραμε σε ένα δικό μας μουσείο, επιδεικνύοντάς τους στους τουρίστες που επισκέπτονταν τη χώρα μας. Ακόμα πιο γελοίο αν μοστράραμε κομμάτια σίδερο από τον πύργο του Άιφελ. Το άκρον άωτον του γελοίου αν μοστράραμε τούβλα από το Άουσβιτς (έχει άλλη ιστορία να επιδείξει η Γερμανία;)

Επειδή δεν ντρέπονται -οι βάρβαροι, απολίτιστοι δεν διαθέτουν αιδώ-, η ιστορία της Ελλάδας θα επιστρέψει στα πάτρια ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ! Και όλοι αυτοί που επειδή δεν έχουν δική τους τόσο θαυμάζουν την ελληνική, αναγκαστικά θα ‘ρχονται εδώ, και θα πληρώνουν αδρά* για τον σκοπό αυτό.

*Είναι τουλάχιστον ανήθικο να πληρώνει ο Έλληνας για να δει την ιστορία των προγόνων του. Δεν έχω πληρώσει σε κανένα μουσείο της χώρας, κάνοντας -τι άλλο;- φασαρία!

(Όταν το άδικο επικρατεί, το δίκαιο φέρνεται  μπαστακωτικά -με το στανιό).

 ==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Όλοι μπορούν, και να αντιληφθούν το δίκαιο, και να κρίνουν σωστά, και να παλέψουν για το δίκιο τους

 

Γράφει η Στεφανία Λυγερού, 

Κάποιοι εξ υμών θεωρούν εαυτούς γνώστες, ότι ξέρουν κάτι παραπάνω από την πλειοψηφία, ότι μπορούν να πράξουν παραπάνω πράγματα από την πλειοψηφία.

 Όσοι νιώθουν έτσι, θεωρούν χρέος τους να ενημερώσουν τους πολλούς, να τους προτρέψουν, ή να ηγηθούν αυτών. Έχω πει σε φίλο -που κι εκείνος θεωρεί εαυτόν αριστότερο- αν πιστεύεις ότι οι πολλοί είναι πιο πίσω, τράβα τους μπρος!!! Μην θες να ηγηθείς αυτών, μην θες να ακουμπήσουν πάνω σου, μην θες να τους σώσεις. Τράβα τους μπρος να γίνουν κι αυτοί άριστοι. ...

Η τέχνη του δημοσιογραφείν

«Τα μέσα είναι εχθρός. Εσείς κρατάτε τα πόδια, τα χέρια και το στόμα μου για να μπορεί ο βιαστής χωρίς αντίσταση να με διακορεύσει. Διαλέξατε στρατόπεδο. Το αύριο εκεί θα σας βρει.»

Γράφει η Στεφανία Λυγερού, 

Η είδηση είναι: Εξαιρούνταιοι ένστολοι από το ενιαίο μισθολόγιο.

Όπου αυτό σημαίνει:
Ο μπάτσος δεν θα υποστεί μείωση μισθού, για να συνεχίσει ακάθεκτος να υπακούει τις παράνομες άνωθεν εντολές –μτφ. να συνεχίσει ακάθεκτος να σε πλακώνει στο ξύλο.

Η συγκεκριμένη είδηση από στόμα δημοσιογράφου:
«Η Τρόικα είπε ότι δεν γίνεται να εξαιρεθούν οι ένστολοι από το ενιαίο μισθολόγιο!!
Τι σόι ενιαίο θα ήταν αν υπήρχαν εξαιρέσεις, πολλώ δε μάλλον όταν αφορά το 75% των δημοσίων υπαλλήλων, γιατί τόσοι είναι οι ένστολοι. Άρα -είπε- δεν θα υπάρξει καμία εξαίρεση………………………………. ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ!!!!

Τάδε έφη ο τεχνίτης δημοσιογράφος Βερύκιος.

(Σημείωση: Όσο καιρό χρειάζονται να έχουν τους μπάτσους να μας σπαν στο ξύλο, τόσο καιρό θα αναβάλλονται οι εκλογές, άρα και η ενσωμάτωση των ένστολων στο ενιαίο μισθολόγιο.)

Έμεινα εκστασιασμένη.. Πραγματικά μιλάμε για τέχνη, για σπουδαία τεχνική. Για να καταφέρεις να μεταστρέψεις μια είδηση τόσο περίτεχνα πρέπει να παίζεις στα δάχτυλα την υποκριτική, την ψυχολογία (χειραγώγηση), την πολιτική (δολοπλοκία/κουκούλωμα), την οικονομική (πόσα μου δίνεις για να τα πω όπως θέλεις).. Αν δεν είναι οι δημοσιογράφοι πανεπιστήμονες, τότε ποιοι είναι;;;

Πώς χειρίστηκαν οι πανεπιστήμονες το θέμα της παραίτησης της Μάρως:

Η ψυχή μου αλυχτά, Αποχωρώ και ΑΠΑΙΤΩ, το μόνο δικαίωμα που μου αφήσατε για ν’ αντισταθώ, την παραίτησή μου, να την κάνετε ΑΜΕΣΑ δεκτή.

"... Αρνούμαι τους φόρους των συμπολιτών μου να τους προσφέρω αδιαμαρτύρητα στους προδότες της χώρας μου, χωρίς να μπορώ να αρνηθώ ή ν’ αντισταθώ στις αποφάσεις τους.
- Αρνούμαι να συναινώ, να συνεργάζομαι και να διευκολύνω αυτούς που μάτωσαν τη χώρα. Τους στυγνούς δολοφόνους, που δολοφονούν κάθε μέρα κάποιον συμπολίτη μου. (Μεταξύ των θυμάτων και ο άντρας μου).
- Δεν συνεργάζομαι μ’ αυτούς που έκλεψαν τον ιδρώτα των συνταξιούχων, χωρίς ντροπή και σεβασμό στα χρόνια τους.
- Δεν συνεργάζομαι μ’ αυτούς που γέμισαν τη χώρα άστεγους και τώρα κάνουν τους ελεήμονες τάχα.
Δεν θέλω την ελεημοσύνη τους, δεν αναγνωρίζω τα μιάσματα, τους θρασύδειλους που παράνομα
κυβερνούν τη χώρα με την πεποίθηση ότι συμφωνούμε..."

Η Μάρω σήμερα υπέβαλλε την παραίτησή της στην έκπτωτη κυβέρνηση.

Είναι τιμή μου να έχω τη Μάρω συμπολεμιστή. Απλά τιμή μου. 

Σ.Λ.

Η Μάρω σήμερα υπέβαλλε την παραίτησή της στην έκπτωτη κυβέρνηση

 Σχετικό: Για την εκδήλωση-ομιλία Διαμαντοπούλου στην Παλιά Βουλή 22/01

Σχόλιο:

Για την εκδήλωση-ομιλία Διαμαντοπούλου στην Παλιά Βουλή 22/01 - Κόντρα_Μάνου-Διαμαντοπούλου και στο... βάθος νέο κόμμα (video)

 .

Σχετικό: "Για την Ελλάδα τώρα": Όλες οι ομιλίες

Πρέπει να μην φοβάσαι, πρέπει να μην σε νοιάζει, ΤΙΠΟΤΑ αν θες την ελευθερία σου να ξανά κερδίσεις!!!

Ολόκληρο το σύστημα κρατιέται σε μία τόση δα κλωστή, η οποία στηρίζεται σε νόμους που ΔΕΝ ισχύουν!! Δεν ισχύει κανένας νόμος τους γιατί τους έφτιαξε παράνομη κυβέρνηση, με παράνομο τρόπο.

Δεν χρειάζεσαι δικηγόρο, δεν χρειάζεσαι υποστηρικτές, ό,τι κι αν κάνεις, όποιο όριο κι αν περάσεις διεκδικώντας το δίκιο σου, δεν θα μπορέσει να σταθεί εναντίον σου κατηγορία, δεν μπορούν να σου κάνουν τίποτα, ΚΑΙ θα νικήσεις.

Αυτοί που δουλεύουν για το σύστημα -και όσοι είναι το σύστημα- έχουν ΜΟΝΟ ένα προσόν, αυτό της ισχυρής όσφρησης. Σαν τον σκύλο. Μπορούν να μυριστούν από μίλια μακριά τον φόβο σου. Αν σε μυριστούν ότι τους φοβάσαι πάει, ό,τι κι αν κάνεις, όση βοήθεια κι αν έχεις, όσο καλά κι αν τα πεις, θα σε φάνε! Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει αν δεν φοβάσαι! Ας έχουν και μπαζούκας! Τον άφοβο δεν τον κάνουν καλά, ο άφοβος πάντα νικάει!! Κι ένα κόλπο: Αυτοί όλοι, και οι προδότες και οι δικοί τους, είναι θρασύδειλοι. Σαν το σκυλί που γαυγίζει, ένα βήμα μπρος να κάνεις έχουν φύγει δέκα βήματα πίσω. (Δοκιμασμένα στην πράξη.)

Όταν βγεις να διεκδικήσεις το δίκιο σου, πρέπει να μην σε νοιάζει:

• αν κανείς δεν σε υποστηρίξει. Να συνεχίσεις, ακόμα κι αν όλοι πέσουν να σε φάνε,

• αν συλληφθείς,

• αν σε πλακώσουν οι μπάτσοι ή οι δικοί τους στο ξύλο, να μην σε νοιάζει ακόμα κι αν στον τάφο σε στείλουν.

Η σκέψη σου να ‘ναι ΜΟΝΟ στο καθήκον σου.

ΤΟΤΕ, μόνο τότε, γίνεσαι άτρωτος, τότε δεν μπορούν να σου κάνουν τίποτα, τότε ΠΑΝΤΑ ...

Φτιάξε πρώτα τον εαυτό σου..

...και μετά (αν ακόμα πιστεύεις ότι το μπορείς) άρχισε να φτιάχνεις τον κόσμο γύρω σου.

Όποιος είναι στραμμένος στους άλλους πιστεύει ότι ο κόσμος/η κοινωνία είναι προβληματική, γι’ αυτό κι εκείνος ζει χάλια. Περιμένει πρώτα να φτιάξει ο κόσμος (να διεκδικήσει το δίκιο του, να νοιάζεται για τον διπλανό του, να μην εκμεταλλεύεται, να σέβεται, να είναι δίκαιος κλπ), και μετά θα μπορέσει κι εκείνος να γίνει σωστός άνθρωπος. (Σημείωση: για όλους τους υπόλοιπους, ο κόσμος είσαι εσύ που δεν φτιάχνεις γιατί τους περιμένεις.)

Είναι πανεύκολο να λύσω το πρόβλημα ενός ξένου, πανδύσκολο να λύσω ένα δικό μου. Γιατί.. το πρόβλημα του ξένου δεν με πονάει. Επειδή δεν με αφορά, δεν με βάλλει το πρόβλημά του, βλέπω ξεκάθαρα τι φταίει, βλέπω ξεκάθαρα και τη λύση, και του λέω εύκολα «κάνε αυτό». Και η λύση πάντα είναι πολύ απλή, αν δεν είσαι εσύ αυτός που πρέπει να το πράξει.

Το ζήτημα είναι ότι αυτός που έχει το πρόβλημα ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ, ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ!! Δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει γιατί βάλλεται. Βάλλεται σημαίνει πονά. Ο πόνος τον κάνει να μην μπορεί, να μην αντέχει.

Παράδοξο (φαινομενικά) είναι ότι αυτός που προτείνει τις λύσεις, αυτός που θέλει να σώσει τους λοιπούς, τα δικά του τα προσωπικά διλλήματα τα βρίσκει αδιέξοδα, δεν μπορεί να τα υπερβεί.

Φαινομενικά είναι παράδοξο, στην πραγματικότητα είναι ανθρώπινο. Είναι ανθρώπινο γιατί: Οι συνθήκες είναι τέτοιες που σε κάνουν να νιώθεις ανίσχυρος. Ενώ βλέπεις ολοκάθαρα αυτό που πρέπει να κάνεις, δεν έχεις τη δύναμη να το κάνεις. Ανθρώπινο (λογικό) είναι να σκεφτείς ότι πρέπει πρώτα να γίνεις ισχυρός και μετά να το υπερπηδήσεις. Οπότε στρέφεσαι στο ν’ αλλάξεις αυτό που σε κάνει ανίσχυρο, δηλαδή στις συνθήκες. Οι συνθήκες είναι ο κόσμος, θες ν’ αλλάξουν αυτοί που σου έβαλαν τη δοκιμασία, για να εξαφανιστεί το εμπόδιο (πρόβλημα), για να μην αναγκαστείς να το λύσεις. Μα σκέψου...

Καλή μέρα, καλή λευτεριά!! [Ο αγωνιστής πεθαίνει άξια, είναι ο μόνος δίκαιος θάνατος. Κανείς δεν θρηνεί έναν δίκαιο θάνατο...]

«Οι ψυχές που πέσανε μαχόμενες είναι καθαρότερες από εκείνες που κύλησαν σε αρρώστιες»  (Ηράκλειτος)

Πριν αρχίσω τον αγώνα είχα λάβει υπόψη μου όλα τα ενδεχόμενα, είδα (σαν να το έζησα) το ενδεχόμενο να φυλακιστώ ή/και να σκοτωθώ.

«Η φυλακή είναι κακό πράγμα» μου λένε «δεν έχεις την εμπειρία γι’ αυτό είσαι τόσο πρόθυμη». 

Είναι τελείως διαφορετικό να φυλακιστείς σαν εγκληματίας και τελείως διαφορετικό αν φυλακιστείς σαν αγωνιστής. Η φυλακή για τον αγωνιστή είναι τιμή και τον εξυψώνει, αφού νιώθει ότι έκαμε το χρέος του.

Το πρόβλημα με τον θάνατο το έχουν αυτοί που μένουν. Στη δική μου την περίπτωση αυτός που με ένοιαζε ήταν ο γιος μου. Για να το δω (σαν αν το έζησα) έβαλα εμένα στη θέση του. Είδα εμένα γριά κι αυτόν παλικάρι 38 χρόνων να κάνει ό,τι εγώ. Εάν έπεφτε μαχόμενος θα ήταν η μεγαλύτερη τιμή. Δεν θα θρηνούσα, θα καμάρωνα!

Έτσι πήρα την απόφαση ν’ αρχίσω, και τούτα τα λόγια είπα στον γιο μου: «Αν θα πεθάνω δεν θα ευθύνονται αυτοί, ο Θεός τ’ αποφασίζει αυτά τα πράγματα. Αυτό σημαίνει ότι είτε ήμουν σπίτι φρόνιμη είτε αγωνιζόμουν για τη χώρα ούτως ή άλλως θα πέθαινα. Και σκέψου, του λέω, αν ήμουν σπίτι θα πέθαινα από ατύχημα ή από αρρώστια, ενώ αν φύγω έτσι, πολεμώντας για την πατρίδα θα είναι η υπέρτατη τιμή... δεν υπάρχει ωραιότερος θάνατος».

Κλαίμε όταν χάνουμε έναν δικό μας άνθρωπο γιατί το θεωρούμε άδικο. Ο αγωνιστής πεθαίνει άξια, είναι ο μόνος δίκαιος θάνατος. Κανείς δεν θρηνεί έναν δίκαιο θάνατο.

Θεωρίες, ξέρω, στην πράξη μόνο επιβεβαιώνονται τα λεγόμενα. ...

Τα πλοκάμια του συστήματος είναι παντού!!! Γι’ αυτό τέτοια παύση, τέτοια ησυχία

Χθες διάβασα ένα πολύ εύστοχο κείμενο (εδώ: http://www.ramnousia.com/2011/12/arage-poy-phgan.html#.Turl19T858E). Συμφωνώ απόλυτα και με τη σειρά μου ερωτώ: Τι απέγιναν εκείνα τα «παλικάρια» που ‘βάζαν μπόμπες, γκαζάκια, που έστελναν απειλητικές προκηρύξεις σε πολιτικούς, δημοσιογράφους.... κάτι «πυρήνες της φωτιάς».. «επαναστατικός αγώνας»... «6η Δεκέμβρη» και το... κακό συναπάντημα;

Σήμερα που έχει καταλυθεί η δημοκρατία, η χώρα διοικείται από έκπτωτη κυβέρνηση, μια κυβέρνηση την οποία δεν αναγνωρίζει κανείς, ζούμε τη μεγαλύτερη προδοσία στην ιστορία, το χειρότερο ξεπούλημα, γιατί τόση ησυχία; Γιατί δεν τους πυρπολεί κανείς;

Μετά διάβασα ένα άλλο κείμενο (εδώ: http://epanastasi-gr.blogspot.com/2011/12/blog-post_5023.html?spref=fb), στο οποίο καταγράφεται η δήλωση του ΠΡΩΗΝ προέδρου του Αρείου Πάγου, η οποία είναι η εξής: «Έχει καταλυθεί η Δημοκρατία και το Σύνταγμα από την παρούσα κυβέρνηση».

Μόνο οι ΠΡΩΗΝ δικαστικοί λειτουργοί καταγγέλλουν την παράνομη διακυβέρνηση; Οι ΝΥΝ γιατί κωφεύουν; Ο λόγος ύπαρξης της δικαστικής αρχής είναι να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της εκάστοτε κυβέρνησης; Γι’ αυτούς δουλεύουν ή για τον δήμο/λαό; Κι αφού όλοι οι δικαστικοί ξέρουν τις παρανομίες τους, δεν είναι εξίσου παράνομοι αφού δεν κάνουν το καθήκον τους, ήτοι να προασπιστούν τους νόμους και το Σύνταγμα;

Υπάρχει σήμερα κάποιος που αγωνίζεται για τα δικαιώματα των πολλών; Υπάρχει κάποιος που πολεμά για το δίκαιο; Κάποιος για να σταθώ στο πλευρό του, να παλέψουμε μαζί;

Πού είναι η μάχιμη, εκπρόσωπος της εργατιάς, η αγωνιστική αριστερά; (Απαξιώ να πω περισσότερα γι’ αυτούς). Πού είναι η αντίσταση στα σχολεία, στα πανεπιστήμια; Πρώτη φορά στα χρονικά δεν υπάρχει αντίδραση από την εκπαίδευση. ...