Ο πολιτευτής της Ν.Δ. που μίλησε για εκτύπωση χρήματος έχει πει κι άλλα: «Πολύ καλά κάνει η Αργεντινή και δεν πληρώνει» και «χρέη που δεν μπορεί να πληρωθούν δεν θα πληρωθούν» (διαβάστε δημοσιεύματα)

Σχετικό: Θα ζητήσει κάποιος συγγνώμη από την κυρία Ραχήλ Μακρή;

Ο οικονομικός αναλυτής του capital.gr και υποψήφιος βουλευτής της Ν.Δ. στη Β’ Αθηνών, Γιώργος Καισάριος δεν είχε περιοριστεί στην αρθρογραφία του να μιλά μόνο για το ότι η Τράπεζα της Ελλάδος μπορεί να τυπώσει χρήμα.
Την 1^η Αυγούστου 2014 είχε δημοσιεύσει άρθρο με τίτλο «Πολύ καλά κάνει η Αργεντινή και δεν πληρώνει»,  ερχόμενος σε αντίθεση με την επίσημη ρητορική της Ν.Δ.
Διαβάστε (κι εδώ) το σχετικό άρθρο:
«Πολύς ντόρος και φασαρία γίνεται με το ότι η Αργεντινή δεν θα πληρώσει 1,5 δισ. δολάρια σε ομολογιούχους, που δεν δέχτηκαν να συμπεριληφθούν στις συμφωνίες προηγούμενων ετών, όταν έκανε στάση πληρωμών η εν λόγω χώρα.

Κατ΄ αρχάς γιατί όλοι λένε ότι η Αργεντινή χρεοκόπησε;; Η χώρα είναι χρεοκοπημένη εδώ και πολλά χρόνια, δεν χρεοκόπησε ξαφνικά.

Δεύτερον, το εν λόγω θέμα δεν έχει να κάνει με την ικανότητα της Αργεντινής να πληρώσει, αλλά με την θέληση της να μην πληρώσει. Αντιθέτως, η ελληνική χρεοκοπία ήταν καθαρά θέμα αδυναμίας πληρωμής και όχι θέμα θέλησης πληρωμής.

Και αν δεν πληρώσει η Αργεντινή τι θα γίνει;; Απολύτως τίποτα όπως και δεν έγινε τίποτα με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, το οποίο ήταν πολλαπλάσιο της Αργεντινής.

Η μήπως θα αλλάξει κάτι για τους κατοίκους της εν λόγω χώρας;; Απολύτως τίποτα δεν θα αλλάξει είτε πληρώσει η Αργεντινή είτε όχι. Η χώρα είναι ένα μπάχαλο εδώ και πολλά χρόνια...

Άνθρακες ο χρυσός στη Χαλκιδική; [τα κοιτάσματα χαλκού και χρυσού στις Σκουριές υπολογίζεται ότι αξίζουν έως και 15 δις, σημειώνοντας ότι το ελληνικό δημόσιο δεν θα εισπράξει ούτε ένα ευρώ από τα δικαιώματα εξόρυξης]

Το 2003 τα Μεταλλεία της Κασσάνδρας «περνούν» στην Ελληνικός Χρυσός. 
Χρειάστηκε να μεσολαβήσουν 8 χρόνια για να αρχίσουν μετ’ εμποδίων οι εργασίες εξόρυξης το 2012. 
Το Φεβρουάριο του 2013 η περιβόητη επένδυση εξακολουθεί να αποτελεί το μήλον της έριδος ανάμεσα σε πολιτικούς, επιχειρηματίες, οικολόγους, οργανώσεις και συλλογικότητες. 
Πόσο αξίζουν τα κοιτάσματα χρυσού στις Σκουριές; 
Τι μπορούν να αποφέρουν; 
Bλάπτουν το περιβάλλον; 
Πωλήθηκαν επάξια τα μεταλλεία από το ελληνικό δημόσιο; 
Πόσες θέσεις εργασίες θα δημιουργηθούν;

 Μια σειρά από οργανώσεις και κινήσεις πολιτών που τάσσονται κατά της επένδυσης επισημαίνουν ότι τα μεταλλεία πωλήθηκαν από το ελληνικό δημόσιο στην Ελληνική Χρυσός, χωρίς διαγωνισμό, έναντι μόλις 11 εκατ. το 2003, με τη σημερινή τους αξία να εκτιμάται στα 2,2 δις. Προσθέτουν δε πως τα κοιτάσματα χαλκού και χρυσού στις Σκουριές υπολογίζεται ότι αξίζουν έως και 15 δις, σημειώνοντας ότι το ελληνικό δημόσιο δεν θα εισπράξει ούτε ένα ευρώ από τα δικαιώματα εξόρυξης. Παράλληλα, υπογραμμίζουν ότι σε βάθος 10ετίας θα δημιουργηθούν συνολικά 1.300 θέσεις εργασίας.
Ο οικονομολόγος - αρθρογράφος Γιώργος Καισάριος εκφράζει τον αντίλογο. Όπως αναφέρει, δεν λαμβάνεται υπόψη ότι την περίοδο της πώλησης ο χρυσός άξιζε μόλις 300 δολάρια ανά ουγκιά. Για μία ολόκληρη 10ετία εκείνη την περίοδο - μέσα του 1990 έως και το 2004 - η παραγωγή χρυσού δεν συνέφερε, γι’ αυτό και ουσιαστικά δεν υπήρχε άλλη προσφορά πέραν αυτής των 11 εκατ. (η καναδική εταιρεία TVX Gold στην οποία ανήκαν τα μεταλλεία πριν από το 2003 είχε πτωχεύσει). Ο ίδιος προσθέτει ότι μέσα από τις συμβάσεις προβλέπονται εισπράξεις για το ελληνικό δημόσιο ύψους περίπου 400 εκατ. ετησίως και υπολογίζει στις 4-5.000 τις θέσεις εργασίας οι οποίες θα έχουν δημιουργηθεί στην κορύφωση της επένδυσης, με τις αμοιβές των εργαζόμενων στη συγκεκριμένη δραστηριότητα να ξεπερνούν τα 2.000 ευρώ. Όσον αφορά στο περιθώριο κέρδους από την εξόρυξη χρυσού, εκτιμά ότι από τα 12 δις στα οποία χοντρικά υπολογίζεται η αξία των κοιτασμάτων στις Σκουριές, τα πραγματικά έσοδα θα ανέρχονται περίπου στα 3 δις, λόγω του υψηλού κόστους της απαιτητικής παραγωγικής διαδικασίας στον τομέα του χρυσού. Σε αυτό το πλαίσιο, φέρνει ως παράδειγμα τον ισολογισμό της εταιρείας Barrick Gold η οποία το 2011 είχε 14 δις έσοδα αλλά 4,5 δις κέρδη. ...

Το αδιέξοδο της λύσης

Το πρόβλημα της χώρας μας, έτσι όπως περίπου το βλέπω από την δική μου οπτική γωνία, είναι ότι δεν επαρκούν οι προσταγές του μνημονίου για να βγούμε από το αδιέξοδο.
Το πρόβλημα δεν είναι το μνημόνιο καθαυτό. Ναι μεν μπορεί να διαφωνώ με ορισμένα σημεία του μνημονίου, αλλά στο σύνολο, οι προσταγές αυτού θα έπρεπε να τις είχαμε εφαρμόσει από μόνοι μας πριν πολλά χρόνια και όχι να περιμένουμε κάποιους άλλους να μας αναγκάσουν να τα εφαρμόσουμε.
Δυστυχώς το πρόβλημα σήμερα είναι ότι δεν αρκεί να εφαρμόσουμε τις προσταγές του μνημονίου, διότι το χρηματοδοτικό κενό που υπάρχει (σαν αποτέλεσμα της χρόνιας κακοδιαχείρισης) είναι τόσο μεγάλο, που υπάρχει ένα τεράστιο οικονομικό κενό ανάμεσα στο πότε θα εφαρμοστούν οι όποιες διαρθρωτικές αλλαγές σε σχέση με το πότε θα πιάσουν τόπο αυτές οι αλλαγές.
Και αν δεν υπάρξει ένα μαξιλάρι 20-30 δισ. ευρώ (ένα mini σχέδιο Marshall), τότε δυστυχώς η οικονομία αυτή είναι σχεδόν αδύνατον να ανακάμψει. Σημειώστε ότι ναι μεν θα βρούμε πάτο, αλλά πάτος δεν σημαίνει ανάκαμψη. Ανάπτυξη επίσης δεν σημαίνει αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας κατά 1%.
Πέραν όμως από τις ανησυχίες μου σχετικά με το τεράστιο διαχρονικό οικονομικό κενό που υπάρχει, έχουμε και άλλα προβλήματα.
Οι βασικές μου ανησυχίες είναι οι εξής:

Ελλάδα: Η χώρα των “φοροφυγάδων και παράνομων”

Γράφει λοιπόν μια φίλη στο facebook, σχετικά με την επιχειρηματική και φορολογική περιπέτεια ενός γνωστού και φίλου της στην επαρχεία:

«...Έχω ένα γνωστό. Μια μικρή επιχείρηση είχε, σε επαρχιακή πόλη στα βόρεια. Μα δεν άντεξε στην κρίση. Την έκλεισε με την αξιοπρέπεια του συνειδητού πολίτη, αφού προηγουμένως πλήρωσε τα πάντα, ΟΑΕΕ, ΦΠΑ, Επιμελητήρια τα πάντα.

Βοήθησε και η οικογένεια η αλήθεια είναι, κάτι ο πατέρας, κάτι η μάνα τα κατάφεραν. Στην ανεργία λοιπόν ο γνωστός μου και άκρως απελπισμένος από την όλη κατάσταση, δέχτηκε μια “πρόσκληση΄ από τη Δ.Ο.Υ. της περιοχής του, να προσκομίσει τα βιβλία του και τα τιμολόγιά του για έλεγχο.

Τα πήρε και πήγε αναρωτώμενος, μια που όλα είχαν ελεγχθεί κατά το κλείσιμο των βιβλίων του λίγους μήνες νωρίτερα. Ακούστε, του είπανε, αγοράζατε πρώτη ύλη από τον Α, που αγόραζε από τον Β, που αγόραζε από τον Γ που εισήγαγε στη χώρα λαθραία και εξέδιδε εικονικά τιμολόγια!!!!

Και τι είμαι εγώ, τους απάντησε, ο Ηρακλής Πουαρό για να ξέρω από που αγόραζε ο κάθε προμηθευτής μου, και το ποιόν του προμηθευτή του προμηθευτή μου; Εγώ έχω τιμολόγια και το καταθετήριο της Τράπεζας για κάθε αγορά που πραγματοποίησα.

Ναι, του εξήγησαν, αλλά ο νόμος είναι σαφής: ευθύνονται, όλοι οι εμπλεκόμενοι και για το λόγο αυτό θα σας επιβληθεί πρόστιμο 300.000 ευρώ. Αν πάτε στο Δικαστήριο πρέπει προηγουμένως να καταβάλλετε το 50% του προστίμου και αν δικαιωθείτε αμετακλήτως, θα σας επιστραφεί ως αχρεωστήτως καταβληθέν. Έμεινε να τους κοιτά αποσβολωμένος από το μεγαλείο της παράνοιάς τους!!!!!

΄Θα είμαι κι εγώ στις λίστες με τους φοροφυγάδες΄, μου είπε, ΄αφού μόλις βεβαιωθεί το πρόστιμο θα τους χρωστώ 300.000 ευρώ!!! κι ας μην έχω δει ποτέ μου τόσα λεφτά με τα μάτια μου΄”.

Υποθέτω, ότι ο κάθε ένας θα έχει κάποια παρόμοια ιστορία να διηγηθεί ή κάποια παρόμοια περιπέτεια που έχει περάσει ο ίδιος. ...

Φόροι που δεν μπορούν να πληρωθούν, δεν θα πληρωθούν (ΙΙ)

Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Capital.gr σχετικά με τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το δημόσιο, μόνο τον μήνα Αύγουστο αυξήθηκαν κατά 3 δισ. ευρώ. Τα συνολικά ληξιπρόθεσμα χρέη προς το δημόσιο, από την αρχή της χρονιάς, έχουν φτάσει τα 6,87 δισ. ευρώ.

Για να γίνει πιο κατανοητό αυτό το νούμερο, αν διαιρέσουμε αυτό το ποσό (των 6,78 δισ. ευρώ) με τους ενεργούς πολίτες αυτής της χώρας (εννοώντας αυτούς που μπορούν να εργαστούν – περίπου 5 εκατ.), τότε ο κάθε Έλληνας πολίτης που ζει σε αυτή τη χώρα, δουλεύει δεν δουλεύει, μόνο για φέτος, χρωστά στο ελληνικό δημόσιο περίπου 1.375 ευρώ. Και αυτό είναι μόνο φέτος!!!

Μας λένε όμως ότι, οι συνολικές οφειλές των Ελλήνων πολιτών προς το ελληνικό δημόσιο είναι περίπου 48,9 δισ. ευρώ!!! Αν αυτό το διαιρέσουμε πάλι δια 5 εκατ. ενεργές ψυχές, τότε ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας, χρωστά κατά μέσο όρο 9.800 ευρώ!!!

Ξέρετε τι σημαίνουν αυτά τα νούμερα;

Σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν θα ανακάμψει ποτέ. Για ποιο λόγο; Διότι αυτά τα ποσά δεν θα εισπραχτούν ποτέ και η οφειλή αυτή θα εμποδίσει τους πολίτες αυτής της χώρας να έχουν μια δεύτερη ευκαιρία. ...

Η λίστα της αναξιοκρατίας είναι μεγάλη

Σχετικό: Αυτή η λίστα μένει

Γράφει ο Γιώργος Καισάριος

Ελλάδα, ακούμε, είναι η μόνη χώρα που δεν αξιοποίησε την λίστα των 2.000 ονομάτων, στην προσπάθεια της να βρει μαύρο φορολογητέο εισόδημα που έχει διαφύγει στο εξωτερικό.

Άλλες χώρες ακούμε, έχουν κάνει χρήση αυτών των στοιχείων και όλο και κάτι εισέπραξαν οι φορολογικές αρχές.

Στην Ελλάδα όμως, όχι μόνο δεν έγινε καμιά αξιοποίηση, αλλά κανένας δεν γνωρίζει και τίποτα για τη λίστα. Ποιοι είναι στην λίστα, κανένας δεν ξέρει. Κανείς δεν άνοιξε το αρχείο μας λένε, διότι αυτό θα αποτελούσε παράνομη πράξη!! Βλέπεις αγαπητέ αναγνώστη, επειδή το προϊόν είναι “παράνομο”, δεν επιτρέπεται να το ανοίξεις με σκοπό να ρίξεις ένα βλέφαρο. Επιτρέπεται όμως να το έχεις στην κατοχή σου... εκεί δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Ποιος άραγε έχει ευθύνη, αν υπάρχει ευθύνη, για την ολιγωρία στο να γίνει επεξεργασία και αξιοποίηση των δεδομένων κανείς δεν ξέρει. Η εκτελεστική εξουσία λέει ότι έδωσε τα στοιχεία στις εισαγγελικές αρχές και άρα δεν έχει καμία ευθύνη. Οι δε εισαγγελικές αρχές λένε ότι περίμεναν την διαταγή από την εκτελεστική εξουσία για να ξεκινήσουν την έρευνα!

Κάποιος άλλος γραφειοκράτης είπε ότι ναι μεν το ΣΔΟΕ δεν μπορεί να κάνει χρήση των δεδομένων στο δικαστήριο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να ρίξει ένα βλέφαρο για να πάρει έμπνευση. ...

Η λογική της γραφειοκρατικής ανοησίας

Δεν ξέρω πόσο είναι τα ποσό που υποτίθεται ότι χρωστούν οι πολίτες αυτής της χώρας σε αυτό το κράτος, αλλά οι πιθανότητες το ποσό που μας παρουσιάζουν να είναι σωστό είναι ελάχιστες.

Πέραν του ότι ζούμε σε ένα κράτος που δεν του αρέσει να κρατά σωστούς λογαριασμούς, ζούμε και σε ένα παράλογο κράτος που λογαριάζει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι.

Ναι, οι περισσότεροι που δεν ασχολούνται με αριθμούς, εντυπωσιάζονται όταν ακούν νούμερα περί της φοροδιαφυγής -καθώς και την άλλη την καραμέλα την εισφοροδιαφυγή- αλλά αν κάποιος προσπαθήσει να δει πιο ψυχρά τα δεδομένα, θα δει ότι αυτά που υποστηρίζει το κράτος είναι παράλογα και απλά δεν υπάρχουν.

Για παράδειγμα, κατά τον κύριο Λοβέρδο το 2010, τα χρωστούμενα που κάνουν να λαμβάνουν τα συνταξιοδοτικά ταμεία ήταν περίπου 14 δισ. ευρώ. Ξανά όμως κατά τον κύριο Λοβέρδος, από τα 14 δισ. τα 8 δισ. ήταν οφειλές του ίδιου του κράτους προς τα ταμεία. Τα υπόλοιπα 4 δισ. ευρώ περίπου ήταν οφειλές από 800,000 φυσικά και νομικά πρόσωπα. ...

Σχετικά με τα παραμύθια περί φοροδιαφυγής

Η ιδέα ότι στην Ελλάδα δεν πληρώνει κανένας φόρο και άρα, αυτός είναι ο λόγος των δεινών της χώρας μας, καλά κρατάει.
Η ελληνική πολιτική ηγεσία, συνεχίζοντας τον λαϊκισμό (μαζί με όλες τις αριστερίζουσες δυνάμεις), έχει πείσει τους πάντες (και ίσως και τον εαυτό της) ότι ο λόγος που η Ελλάδα είναι σε αυτή την κατάσταση είναι διότι δεν συλλέγονται αρκετοί φόροι.
Μάλιστα δε, οι Έλληνες πολιτικοί έχουν πείσει ακόμα και τους Ευρωπαίους προς αυτή την κατεύθυνση.
Και προκειμένου να λυθεί το ελληνικό πρόβλημα και να αυξηθεί η φορολογία, η καλή η σύμμαχος, η Γερμανία (και χορηγός να τονίσω), έχει αναλάβει να μας στείλει μια αρμάδα από Γερμανούς εφοριακούς να βοηθήσουν τους Έλληνες συναδέλφους τους να συλλέξουν φόρους!
Πέραν από το γενικότερο θέμα του ότι μια τέτοια κίνηση αντανακλά αρνητικά στο γόητρο της ελληνικής πολιτείας (ό,τι γόητρο τέλος πάντων έχει απομείνει), αμφιβάλω πολύ αν οι Έλληνες εφοριακοί θέλουν μια τέτοια βοήθεια (για ευνόητους λόγους).
Η ελληνική πολιτική ηγεσία δεν θέλει να καταλάβει ότι το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν έχει τόσο να κάνει με το ότι ο Έλληνας είναι φοροφυγάς, αλλά με το ότι η ελληνική οικονομία δεν παράγει κέρδη για να αποδώσει τους φόρους που ορισμένοι θέλουν.
Η ελληνική οικονομία είναι οικονομία χαμηλής προστιθέμενης αξίας. Αυτό σημαίνει ότι τα μεικτά περιθώρια κέρδους είναι μικρά, που συνεπάγεται, χαμηλούς ονομαστικούς φόρους που αποδίδονται στο κράτος, συγκριτικά με άλλες οικονομίες. ...

Όταν το θράσος είναι νοοτροπία και θεσμός

 

Το τί ακριβώς εννοούσε ο κύριος Λοβέρδος με το “θα γίνει μακελειό αν κάποιος πειράξει τον κύριο Παπανδρέου”, θα πρέπει να το διευκρινίσει. Επίσης θα πρέπει να διευκρινίσει ποιον έχει αποδέκτη αυτή η απειλή (διότι εγώ έτσι το εκλαμβάνω), όταν η δικαιοσύνη είναι αυτή που ενδέχεται να κάνει το “πείραγμα”.
Έχω νέα για τον κύριο Λοβέρδο, όχι μόνο μακελειό δεν θα γίνει (αν ξαφνικά πάει κάποιος φάκελος για τον κυρίου Παπανδρέου στη βουλή) αλλά το πιθανότερο είναι η βουλή που θα ψηφίσει να απαγγελθούν κατηγόριες εναντίον του, να επανεκλεγεί πανηγυρικά!
Άσχετα αν τα στοιχεία εναντίον του κυρίου Παπανδρέου έχουν υπόσταση ή όχι (εκτιμώ πως δεν έχουν), δεν έχει καμία δουλειά ο κύριος Λοβέρδος, να κάνει μια τέτοια δήλωση.
Και αυτό που μου κάνει ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση, είναι γιατί οι ίδιοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν ακόμα απαιτήσει το «κεφάλι» του κυρίου Λοβέρδου. Ακόμα καλύτερα, γιατί ο κύριος Παπανδρέου δεν του έχει ζητήσει να παραιτηθεί... μόνο και μόνο για παραδειγματισμό.
Πολλοί είπαν ότι η δήλωση είναι απόπειρα «γλειψίματος», υπό την έννοια ότι διεκδικεί την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ και άρα, θέλει να τα έχει καλά με τον τωρινό πρόεδρο. ...

Ο δρόμος προς την δουλεία (The Role of Economic Freedom)

Το “Heritage foundation”, αλλά και άλλα think tanks όπως το Fraser Institute του Καναδά, έχουν έναν δείκτη που τον ονομάζουν δείκτη οικονομικής ελευθερίας.
Η Ελλάδα είναι 119η στην γενική κατάταξη αυτού του δείκτη. Η αξιολόγηση που μας δίνει το Heritage foundation, είναι χώρα κυρίως μη ελεύθερη (mostly not free). Είμαστε πίσω από χώρες όπως Νιγηρία (116), Ινδονησία (115), Τανζανία (110), Νικαράγουα (101), Αίγυπτο (100), Αζερμπαϊτζάν (91).
Είναι δε εντυπωσιακό, ότι χώρες όπως το Μαρόκο (87), η Αλβανία (57) και η Ιορδανία (32) κατατάσσονται ανάμεσα στις χώρες που είναι σχετικά ελεύθερες (moderately free).
Αν κοιτάξει κανείς την αξιολόγηση του Fraser Institute, οι απόψεις συγκλίνουν λίγο πολύ με το Heritage. Και αυτοί μας κατατάσσουν ανάμεσα στους τριτοκοσμικούς. Με λίγα λόγια, μας λένε ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα με πολύ φτωχή οικονομική ελευθερία.
Για να αλλάξει η κατάταξη της Ελλάδος (και άρα να γίνουμε μια καλύτερη χώρα), θα πρέπει να γίνει ανάλυση του τι μετράει αυτός ο δείκτης και στη συνέχεια να κάνουμε τις απαιτούμενες αλλαγές, έτσι ώστε να βελτιώσουμε τους εαυτούς μας.
Το ερώτημα είναι, έχουμε κάνει αυτή την προσπάθεια; Εγώ λέω μάλλον όχι. Ας δούμε μια σύγκριση μεταξύ Ελλάδος και Ελβετίας στα σημεία:

Γιώργος Καισάριος - Η φούσκα του Αγγλικού δικαίου

Σχετικό: Μην ακούσω από βουλευτή ότι δεν το διάβασε ή ότι δεν καταλαβαίνει τα αγγλικά...

Το ότι διακόπηκαν την Παρασκευή οι συνομιλίες με το IIF το βρίσκω θετικό. Για ποιο λόγο;
Υπόθεση κάνω, ότι δεν πήραν αυτό που ήθελαν οι τραπεζίτες και σήκωσαν τα χέρια.
Υποθέτω ότι η Ελληνική πλευρά παίζει σκληρή μπάλα (ή έτσι θέλω να πιστεύω).
Όπως σας έχω πει σε προηγούμενη αναφορά, εκτιμώ ότι το κούρεμα θα είναι υποχρεωτικό.
Οι εξελίξεις την Παρασκευή μάλλον ενισχύουν αυτή την άποψη.
Που σημαίνει ότι τελικά θα μου γίνει η χάρη και θα έχουμε ένα ωραίο πιστωτικό γεγονός (κούρεμα δια της βίας), με την πληρωμή CDS και full extra.
Που επίσης σημαίνει (ελπίζω δηλαδή) ότι το κούρεμα θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το 50% που έχει συμφωνηθεί πρόσφατα. Για όσους παρακολουθούν αυτή τη στήλη, η ελπίδα μου είναι ότι αυτό θα διαμορφωθεί στο 80% επί των ομολόγων της αγοράς (πλην ΔΝΤ, διακρατικά και ΕΚΤ).
Τώρα βέβαια αν ορισμένοι προτιμούν να γίνει ένα κούρεμα σε εθελούσια βάση και το ποσοστό του κουρέματος να είναι μικρότερο, αλλά να συμμετάσχει και η ΕΚΤ, δεν έχω κανένα πρόβλημα.
Αυτό που εγώ θέλω να δω είναι διαγραφές της τάξεως των 160 δισ. ευρώ (τουλάχιστον) με ένα επιτόκιο κοντά στο 4%. Αυτό για μένα είναι το ιδανικό σενάριο. ...

Γιατί το δημόσιο χρέος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί

Πολλοί κάνουν λόγο ότι η Ελλάδα είναι ανοργάνωτη, σπάταλη και χωρίς σοβαρότητα και για αυτό τον λόγο δεν έχουμε καταφέρει να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας προς την τρόικα. Πιο συγκεκριμένα, ότι δεν έχουμε καταφέρει να εξοικονομήσουμε πόρους ώστε να αποπληρώσουμε τους πιστωτές μας.
Από την μεριά μου, σας έχω πει ότι είμαστε μη βιώσιμοι εδώ και πολύ καιρό. Εσείς που με γνωρίζετε ακόμα και πριν έρθω σε αυτό το βήμα, την αναδιάρθρωση, το κούρεμα και πολλά από αυτά που σας γράφω τα φωνάζω από το 2009. Το ότι η Ελλάδα θα πτωχεύσει με τον δρόμο που έχει χαράξει το φωνάζω από το 2003.
Το πρόβλημα με την Ελλάδα σήμερα είναι ότι το κόστος επιτοκίου που απαιτείται για να εξυπηρετηθεί το χρέος είναι τόσο μεγάλο, που δεν είναι δυνατόν το χρέος να εξυπηρετηθεί.
Όσοι νομίζουν ότι απλά απολύοντας δημοσίους υπαλλήλους ή ακόμα και αναδιαρθρώνοντας την κρατική μηχανή θα βρεθούν πόροι έτσι ώστε να εξυπηρετήσουμε κανονικά το χρέος μας, μάλλον δεν αντιλαμβάνονται τα νούμερα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.
Αν δεν κάνω λάθος, το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους μας (τόκοι) για φέτος θα προσεγγίσει τα 18 δισ. ευρώ (ή κάπου κοντά σε αυτό το νούμερο). Αν διαιρέσουμε τους τόκους δια το ΑΕΠ (18 δισ. ευρώ σε τόκους δια 215 δισ. ευρώ ΑΕΠ), θα δούμε ότι ως ποσοστό του ΑΕΠ, οι τόκοι που πληρώνουμε είναι περίπου 8,4% του ΑΕΠ.
Για να κάνουμε μια σύγκριση, ας δούμε πόσα λεφτά πληρώνει για τόκους η Αμερική. Πιο κάτω είναι το διάγραμμα που δείχνει το συνολικό κόστος εξυπηρέτησης (net) του Αμερικανικού χρέους:

Η χιονοστιβάδα του κρατισμού πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα

Η όλη ιδέα του Σοσιαλισμού, της κεντρικής πολιτικής διοίκησης, του κοινωνικού κράτους και η γενικότερη ιδέα υπέρ της συλλογικής κοινωνικής προσπάθειας, που για πάρα πολλά χρόνια ήταν το κεντρικό πολιτικό σύνθημα ανάμεσα στους πνευματικούς διανοούμενους της Ελληνικής κοινωνίας, έχει πλέον πάψει να υφίσταται.
Αυτές οι σκέψεις και ιδέες έχουν προ πολλού ξεπεραστεί. Όχι μόνο διότι έχουν αποτύχει παγκοσμίως, αλλά δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν στη νέα γενιά που αγωνιά να βρει κάτι να πιστέψει.
Η ιδέα της ατομικότητας, της ατομικής ελευθερίας, της οικονομικής ελευθερίας, της επιχειρηματικότητας και ίσως το ότι η κοινωνία θα ήταν καλύτερη αν ο κάθε ένας έκανε ό,τι έκανε μεμονωμένα, αντί να έχουμε εξουσιοδοτήσει μια μικρή ομάδα ανθρώπων (τα κόμματα) να κανονίσουν τους κανόνες καθώς και κάθε λεπτομέρεια στη ζωή μας μας, ολοένα και περισσότερο έχει κερδίσει έδαφος τα περασμένα χρόνια.
Δυστυχώς όμως ξαφνικά όλα αυτά τείνουν να αλλάξουν. Η αποτυχία της πολιτικής ηγεσίας και το αδιέξοδο της κατάστασης, αντί να επιτυγχάνει την ανεξαρτητοποίηση της κοινωνίας από τη δουλειά της πολιτικής ηγεσίας, έχει επιφέρει τα αντίθετα αποτελέσματα.         
Ο μέσος πολίτης, φοβούμενος ανέκαθεν να απαγκιστρωθεί από τον πολιτικό ζυγό και να ...

Ο Τιτανικός δεν σώζεται με διαφορετικό καπετάνιο - «Οι εξελίξεις στην οικονομική κρίση της Ελλάδας, κι όσα αυτές προοιωνίζονται»

Γράφει ο Γιώργος Καισάριος, 

Όσο αναφορά τις διάφορες κατηγορίες που εκτοξεύτηκαν κατά του κύριου Παπαδήμου αυτές τις μέρες, δεν έχω άποψη. Κρητική όμως μπορώ να ασκήσω στα όσα έχουν ειπωθεί πρόσφατα.
Ουδέποτε, για παράδειγμα, έχω καταλάβει πως είναι δυνατόν να νόμιζε ο κύριος Παπαδήμος ότι η δημοσιονομική προσαρμογή της Ελλάδος μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς κούρεμα. Ήταν μεταξύ αρκετών Ελλήνων οικονομολόγων που έκαναν δριμύτατη επίθεση εναντίον της ιδέας. Βέβαια θα μου πείτε ότι εκπροσωπούσε την ΕΚΤ και ίσως δε μπορούσε να πει αλλιώς, αλλά ακόμα και έτσι να είναι, η άποψη του δεν άλλαξε (δημοσίως τουλάχιστον) όταν έφυγε από την ΕΚΤ
Άρα αν υποθέσουμε ότι η προγενέστερη άποψη του, το ότι η Ελλάδα ήταν δυνατόν να προσαρμοστεί χωρίς κούρεμα είναι αυτό που πραγματικά ακόμα πιστεύει, αφήνει ερωτηματικά εκ μέρους μου για την κρίση του και το αφήνω εκεί.
Οι ορθόδοξες απόψεις του και την τυφλή του πίστη στο μνημόνιο επίσης αφήνουν πολλά ερωτηματικά. Και εγώ είμαι υπέρ κάποιας μορφής μνημονίου και δημοσιονομικής πειθαρχίας, αλλά όχι διότι πίστευα ότι σώζεται η κατάσταση και θα επανέρθουμε σε τροχιά ανάπτυξης (όπως μας ευαγγέλίζαν). Η συμφωνία μου με πολλές πτυχές του μνημονίου (καθώς και τους επιτηρητές και πολλά άλλα που θέλουν να μας επιβάλουν οι της Ευρώπης), πηγάζει από την αναγκαιότητα να γίνουν πολλές αλλαγές, που οι ντόπιες πολιτικές ηγεσίες αρνούνται να κάνουν, όχι διότι πίστεψα ποτέ ότι το μνημόνιο ήταν η λύση για να γίνουμε βιώσιμοι. ...

Η πραγματικότητα των αριθμών είναι υπεράνω του στρουθοκαμηλισμού

Του Γιώργου Καισάριου

Θα ήθελα να υπενθυμίσω την πάγια άποψη αυτής της στήλης σχετικά με το πρόβλημα του χρέους της Ελλάδος:

- Δεν πιστεύω ότι το χρέος της Ελλάδος είναι διαχειρίσιμο
- Δεν πιστεύω ότι υπάρχει η πιθανότητα να το πληρώσουμε
- Τα περί πώλησης €50 δισ. περιουσιακών στοιχείων είναι όνειρα
- Δεν εκτιμώ ότι είμαστε βιώσιμοι
- Δεν εκτιμώ ότι το πιστεύουν αυτό οι Γερμανοί (και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι)
- Ο μόνος τρόπος να σωθούμε είναι αν μας διαγράψουν ένα πολύ μεγάλο μέρος του χρέους μας (κοινώς κούρεμα ομολογιούχων), κατά προτίμηση 50%+.

Και μπορεί αυτά τα λόγια να τα είπα στις 22 Φεβρουαρίου 2011, αλλά την ίδια άποψη έχω από το 2008-2009.

Οτιδήποτε έχω γράψει τον τελευταίο χρόνο σε αυτό το βήμα είναι στενά συνδεδεμένο με την πιο πάνω παρατήρηση. Άποψη θα αλλάξω μόνο αν παρουσιαστεί κάποιο σχέδιο, που με το φτωχό μου το μυαλό, θα έχει κάποιο νόημα και θα διαπιστώσω ότι τα μαθηματικά επαληθεύονται. Μέχρι τότε αγαπητέ αναγνώστη, άποψη δεν αλλάζω.

Όπως σας έχω πει, όταν ένα κράτος είναι ταμειακά μη βιώσιμο, τη χασούρα την παίρνουν οι ομολογιούχοι και όταν μια τράπεζα είναι μη βιώσιμη, τη χασούρα την παίρνουν οι μέτοχοι. Δεν μπορώ να είμαι πιο ξεκάθαρους σε αυτό και δεν έχω τίποτα να προσθέσω. 

Για να λυθεί το πρόβλημα χρέους της Ελλάδος, απαιτείται...

Γιατί η σωτηρία της Ελλάδος περνάει μέσα από την καταστροφή των τραπεζών

 

Του Γιώργου Καισάριου

Χτες η ΑΛΦΑ έπεσε 9% και οι υπόλοιπες τράπεζες από 5% περίπου. Για όσους νομίζουν ότι δεν μπορεί ο ΓΔ να πάει πάνω χωρίς τις τράπεζες, προσέξετε το ταμπλό το επόμενο διάστημα και δώστε προσοχή σε μετοχές και όχι σε δείκτες.

Αντιλαμβάνομαι τη σύγχυση που υπάρχει με όλα αυτά που γίνονται και σήμερα θα ήθελα να απαντήσω σε ορισμένες ερωτήσεις από τα σχόλια.
Η μεταβίβαση των τραπεζών υπό κρατική κυριαρχία θα είναι προσωρινή. 
Ο λόγος που θα γίνει αυτό είναι διότι θα πρέπει να γίνουν αυξήσεις κεφαλαίου έτσι ώστε να αναπληρωθεί το κεφαλαίο που οι τράπεζες έχουν χάσει. Ο λόγος της συμμετοχής του κράτους είναι διότι κανένας άλλος δεν είναι πρόθυμος να βάλει τόσα πολλά λεφτά. Είναι τόσο απλό.  ...

Τι πολίτευμα έχει η Ελλάδα;

Του Γιώργου Καισάριου 

Γενικά μιλώντας, έχω πολλά προβλήματα με το πολιτικό σύστημα όπως είναι φτιαγμένο, διότι όπως σας έχω πει, δεν θεωρώ ότι στην Ελλάδα έχουμε δημοκρατία.

Πριν μερικά χρόνια με ρώτησαν τι πολίτευμα έχουμε στην Ελλάδα και απάντησα ως εξής: Πολίτευμα της Ελλάδος: Εναλλασσόμενη φεουδαρχία (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ) με κληρονομικό δικαίωμα. 
H κατάσταση έχει ως εξής:
Έχεις τον Βασιλιά (σημερινός πρωθυπουργός που κάνει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι).
Η Αυλή, που εκτελεί τις επιθυμίες του βασιλιά (Βουλευτές & και λοιποί ανώτατοι αξιωματούχοι).
Έχεις τους επιστάτες, που διαχειρίζονται το φέουδο (σημερινοί δημόσιοι υπάλληλοι).
Τέλος έχεις και τους χωρικούς που δουλεύουν τη γη (Ελληνικός Λαός).
Ένας φίλος όμως με διόρθωσε… στο facebook. Ξέχασα τους γελωτοποιούς… δηλαδή τους δημοσιογράφους!!! Αν και βέβαια οι γελωτοποιοί δεν αποτελούν μέρος της κυβέρνησης (αυτών που παίρνουν τις αποφάσεις), εντούτοις ήταν αναπόσπαστο μέρος της αυλής!!!
Το πρόβλημα με το όλο πολιτικό οικοδόμημα είναι ότι αυτοί που εκλέγονται (με ελάχιστες εξαιρέσεις) δεν έχουν καμία επαφή με τους ψηφοφόρους τους και καμία επαφή με τα προβλήματα της χώρας. 
Ειδικά δε όσον αφορά τους βουλευτές επικρατείας. Δεν είναι τίποτα άλλο από έναν τρόπο να βάζει τον όποιο εκλεκτό θεωρεί πρέπον η εκάστοτε πολιτική κλίκα.
Πάρτε για παράδειγμα...

Προσεχώς κατάρρευση εσόδων (II)

Του Γιώργου Καισάριου 

Η ύφεση που κυριολεκτικά μαστίζει την ελληνική οικονομία συνεχίζει ακατάθετη. Τα τελευταία στοιχεία κάνουν λόγο για ύφεση 6,9%. Η βιομηχανική παραγωγή ήταν μειωμένη κατά 13,1%, η οικοδομική δραστηριότητα κατά 32% (και θα ήθελα να δω ένα διάγραμμα του πόσο είναι μειωμένη από το 2007), και οι καταναλωτικοί δείκτες είναι σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Η ανεργία συνεχίζει και σκαρφαλώνει και το κοντέρ γράφει 16,6%, όλοι πλέον μιλούν για έναν φθινόπωρο - κόλαση. Οι εκτιμήσεις πολλών για 1 εκατ. ανέργους, μάλλον θα επιβεβαιωθούν. Παρακαλώ ενθυμήστε το άρθρο με τίτλο: Προσεχώς κατάρρευση εσόδων. Όποιος δεν το έχει διαβάσει, διαβάστε το, διότι είναι πολύ χρήσιμο και συνδέεται με το σημερινό θέμα.

Σε αυτό το άρθρο έγραψα για τις καταστρεπτικές συνέπειες της αυξημένης φορολογίας. Σας είπα ότι καθώς αυξάνεται η φορολογία, υπάρχει ένα σημείο “T”, από όπου εκεί και μετά τα έσοδα θα μειώνονται, ανεξάρτητα από την αύξηση στους φορολογικούς συντελεστές. Η θεωρία λέει ότι καθώς αυξάνονται οι φόροι, ολοένα και λιγότεροι θα θελήσουν να δουλέψουν και να επιχειρήσουν, με αποτέλεσμα όταν το κράτος φτάσει να φορολογεί το 100% των κερδών, τα έσοδα θα είναι μηδέν.  ...

Τι πολίτευμα έχει η Ελλάδα;

Του Γιώργου Καισάριου  

Γενικά μιλώντας, έχω πολλά προβλήματα με το πολιτικό σύστημα όπως είναι φτιαγμένο, διότι όπως σας έχω πει, δεν θεωρώ ότι στην Ελλάδα έχουμε δημοκρατία.

Πριν μερικά χρόνια με ρώτησαν τι πολίτευμα έχουμε στην Ελλάδα και απάντησα ως εξής: Πολίτευμα της Ελλάδος:  

Εναλλασσόμενη φεουδαρχία (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ) με κληρονομικό δικαίωμα. 

H κατάσταση έχει ως εξής:

Έχεις τον Βασιλιά (σημερινός πρωθυπουργός που κάνει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι).

Η Αυλή, που εκτελεί τις επιθυμίες του βασιλιά (Βουλευτές & και λοιποί ανώτατοι αξιωματούχοι).

Έχεις τους επιστάτες, που διαχειρίζονται το φέουδο (σημερινοί δημόσιοι υπάλληλοι).

Τέλος έχεις και τους χωρικούς που δουλεύουν τη γη (Ελληνικός Λαός).

Ένας φίλος όμως στο facebook με διόρθωσε. 

Ξέχασα τους γελωτοποιούς... δηλαδή τους δημοσιογράφους!!! Αν και βέβαια οι γελωτοποιοί δεν αποτελούν μέρος της κυβέρνησης (αυτών που παίρνουν τις αποφάσεις), εντούτοις ήταν αναπόσπαστο μέρος της αυλής!!! 

Το πρόβλημα με το όλο πολιτικό οικοδόμημα είναι ότι αυτοί που εκλέγονται (με ελάχιστες εξαιρέσεις) δεν έχουν καμία επαφή με τους ψηφοφόρους τους και καμία επαφή με τα προβλήματα της χώρας.

Ειδικά δε όσον αφορά τους βουλευτές επικρατείας. Δεν είναι τίποτα άλλο από έναν τρόπο να βάζει τον όποιο εκλεκτό θεωρεί πρέπον η εκάστοτε πολιτική κλίκα. ...

Ένα σχέδιο θετικό για την αγορά, όχι όμως για την Ελλάδα

Σας είχα πει πριν μερικές μέρες ότι το όποια σχέδιο παρουσιαστεί στις Βρυξέλλες δεν θα είναι της αρεσκείας μου και δεν θα είναι μια μακροχρόνια βιώσιμη λύση για την Ελλάδα. Με τις χτεσινές ανακοινώσεις, αυτή η υποψία επιβεβαιώθηκε. Το σχέδιο βραχυπρόθεσμα δίνει κάποιες λύσεις, αλλά δεν λύνει το μακροπρόθεσμο πρόβλημα βιωσιμότητας της Ελλάδας.
Κομβικό σημείο στο όλο σχέδιο φαίνεται να είναι το EFSF, με δανεικά και όχι με ίδια κεφάλαια. Μάλιστα, πουθενά δεν διάβασα για την εμπλοκή της ΕΚΤ και τα non sterilized open market operations που θα ήθελα να δω.
Το όλο σχέδιο θυμίζει ένα junk bond πιο πολύπλοκο από ό,τι θα μπορούσε ποτέ να επινόησε ακόμα και η Drexel Burnham Lambert. Ο Mike Milken θα έξυνε το κεφάλι του για το πως αυτό το σχέδιο θα πετύχει.
Give me plain vanilla!!! Μια φορά μόνο να διαβάσω κάτι απλό που να έχει νόημα και που, να βγαίνουν τα νούμερα, και δεν θα μπινελικώσω ποτέ ξανά Ευρωπαίο αξιωματούχο!! Δυστυχώς αυτή η μέρα δεν έχει έρθει ακόμα.
Επί του σχεδίου λοιπόν...