Απίστευτη δικαστική ανοχή στους διεφθαρμένους μπάτσους: 7 στους 10 αθωώνονται

Δεν πιστεύουμε ότι εντυπωσιάστηκε κανένας με την είδηση που δημοσιεύεται στον αστικό τύπο, και μας αποδεικνύει αυτό που είναι κοινή διαπίστωση. Δηλαδή ότι "τα όργανα της τάξεως" απολαμβάνουν διαχρονική ασυλία και ατιμωρησία από φυσικούς προϊσταμένους τους και αστική δικαιοσύνη.

Το ότι τέτοιες ειδήσεις δημοσιεύονται και σε καθεστωτικά -φυσικά με στρογγυλoμένο τρόπο και χωρίς να εντοπίζεται ο πυρήνας αυτής της εξέλιξης- έχει την σημασία του.

Ας ξαναπέσουμε από τα σύννεφα παραθέτοντας ένα μικρό μέρος από το σχετικό ρεπορτάζ:
Με το ποσοστό της απαλλαγής τελικά των κατηγορουμένων να αγγίζει το 60%-70%! Μια εξέλιξη που προκαλεί απορία για την επάρκεια και την πληρότητα αυτών των ερευνών αλλά και για το παρασκήνιο που επικρατεί, με αστυνομικούς μάρτυρες να αλλάζουν τις καταθέσεις τους, με «τρικ» μέσω των συμπληρωματικών πειθαρχικών ελέγχων από την ίδια την Αστυνομία, με πιέσεις από ανώτατους αξιωματικούς και σύνθετες μεθοδεύσεις.

Πρόκειται για υποθέσεις που αφορούν χρηματισμούς διοικητών αστυνομικών υπηρεσιών, για ληστείες από την ομάδα «Θησέας» της ΕΛ.ΑΣ. που πραγματοποιούσε ελέγχους στο κέντρο της Αθήνας, για συμμετοχή αξιωματικών σε δίκτυα λαθρομεταναστών και άλλες, οι οποίες είχαν παρουσιασθεί σαν τα μεγάλα χτυπήματα κατά της διαφθοράς αλλά…

Βασίλης Στεφανάκος: «Οι σοβαρές εγκληματικές οργανώσεις είναι των εφοπλιστικών γραφείων και των διωκτικών αρχών»

«Δεν χάρηκα τη ζωή με γαλήνη και μακαριότητα», αλλά «δεν έμεινα στις γερές και στέρεες βάσεις της άγνοιας» λέει ο Βασίλης Στεφανάκος παραπέμποντας στον Νίτσε

Συνέντευξη στο Documento

Ένα χρόνο κι ενάμιση μήνα μετά τη αποφυλάκισή του, ο άνθρωπος που του αποδόθηκε ο μισός Ποινικός κώδικας μιλάει στο Documento για το ναυάγιο στον Σαρωνικό, το λαθρεμπόριο, τις φυλακισμένες μωρομάνες, τον νόμο Παρασκευόπουλου

Εννιά χρόνια παρά τέταρτο στη φυλακή…

Ενα χρόνο και ενάμιση μήνα τώρα, ελεύθερος…

Με διάθεση αντιεξουσιαστική και λόγο λαγαρό, ο Βασίλης Στεφανάκος μιλά στο Documento για όλους και για όλα:

για το ναυάγιο στον Σαρωνικό, το λαθρεμπόριο πετρελαίου, τις φυλακές και τον νόμο Παρασκευόπουλου, τη ρουφιανιά, την Ηριάννα, τις μωρομάνες στη φυλακή και το κράτος.

Μάλιστα, «ως παροικών», όπως λέει, «στην Ιερουσαλήμ της μαλακίας» έχει να πει πολλά και για όσα συνθέτουν τον εγκληματικό κύκλο του πετρελαίου. Με αφορμή το ναυάγιο στον Σαρωνικό, αναφέρεται στα κυκλώματα, διεθνή και ημέτερα, στην πετρελαιοκηλίδα που «μαθαίνω ότι απλώθηκε εντέχνως ώστε να αυξηθούν και τα κονδύλια για την απορρύπανση» αλλά και στις υπουργικές ευθύνες.

Εχοντας πια αποκτήσει έναν δικό του τρόπο να αισθάνεται το δίκιο, εκφράζεται άλλοτε με γλώσσα ωμή κι άλλοτε με Γκράμσι και Νίτσε. «Δεν χάρηκα τη ζωή με γαλήνη και μακαριότητα», αλλά «δεν έμεινα στις γερές και στέρεες βάσεις της άγνοιας» λέει παραπέμποντας στον Γερμανό φιλόσοφο.

«Διαβάσματα της φυλακής» μονολογεί…

Εχθροί του Λαού - Οι Δικαστές εναντίον της Κοινωνίας;

Την Πέμπτη, 3 Νοεμβρίου το πρωΐ, το Ανώτατο Δικαστήριο της Μεγάλης Βρετανίας αποφάνθηκε ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να θέσει σε εφαρμογή το Άρθρο 50 ώστε να ξεκινήσει η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με το επιχείρημα ότι χρειάζεται η προσφυγή της στο κοινοβούλιο.

Οι τρεις δικαστές που κατέληξαν στην ανατρεπτική για το δημοψήφισμα απόφαση για το Brexit ήταν οι πλέον υψηλόβαθμοι σε Αγγλία και Ουαλλία.

Από το απόγευμα της ίδιας ημέρας, ένα μέρος των βρετανικών μέσων ενημέρωσης αποφάσισε να ασκήσει το δικό τους προνόμιο: να επιτεθεί στους δικαστές που βρίσκονταν πίσω από την απόφαση, η οποία αψηφούσε 14,7 εκατομ. Βρετανούς ψηφοφόρους και πυροδοτούσε μια συνταγματική κρίση.
Πρωτοσέλιδα βρετανικών εφημερίδων εμφανίστηκαν με βαρείς χαρακτηρισμούς, όπως “Εχθροί του Λαού”, για τους τρεις δικαστές.

Το γεγονός αυτό, όπως και η πρόσφατη απόφαση του ελληνικού Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) υπέρ των “νταβατζήδων” του τηλεοπτικού κατεστημένου, που καθιστά απαγορευτική κάθε αλλαγή στον χώρο της ενημέρωσης, αποτελούν δύο ακόμα ισχυρές ενδείξεις ότι στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει παγιωθεί μια σαφής αντιλαϊκή νοοτροπία στον χώρο της Δικαιοσύνης, που “χορεύει” μόνο στον ρυθμό των ευρω-ελίτ.

Σε όλα τα δημοψηφίσματα που έχουν γίνει, οι ευρωπαϊκοί λαοί απέρριψαν τις Συνθήκες και επιταγές της Ε.Ε., παρ' όλα αυτά η Δικαιοσύνη έκανε τα στραβά μάτια όταν η λαϊκή βούληση καταστρατηγήθηκε προκλητικά. ...