Αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας Γρηγορόπουλου μιλά για πρώτη φορά

Void Network.- Το Κενό Δίκτυο παρουσιάζει την Δημόσια Κατάθεση μιας Αυτόπτου Μάρτυρος της Δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Η κοπέλα που μιλά σε αυτή την δημοσίευση έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο μέσα απο το βίντεο της δολοφονίας το οποίο κινηματογράφησε από το μπαλκόνι του σπιτιού της που βρίσκεται ακριβώς πάνω από το σημείο της δολοφονίας και πρόκειται να είναι μια από της βασικές μάρτυρες κατηγορίας του δολοφόνου αστυνομικού Επ.Κορκoνέα.

Η μαρτυρία είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο “We Are An Image From The Future” (Είμαστε Μια Εικόνα Από το Μέλλον) που θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο του 2010 στις Η.Π.Α. από τον Αναρχικό εκδοτικό οίκο ΑΚPrees με την επιμέλεια των A.G.Scwartz, Τάσος Σαγρής, Κενό Δίκτυο.

Διαβάστε τη συγκλονιστική μαρτυρία:

«Είμαι μια κάτοικος των Εξαρχείων και το μπαλκόνι του σπιτιού μου βρίσκεται ακριβώς πάνω από το σημείο που δολοφονήθηκε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος. . . (εδώ)

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Χαιρετισμός του Προέδρου του Κ,Σ, ΕΔΕΚ Γιαννάκη Ομήρου στα Εγκαίνια της Έκθεσης Φωτογραφίας για τα 40χρονα

Σας καλωσορίζω και σας ευχαριστώ για την παρουσία σας
Τιμούμε φέτος τα 40 χρόνια από την ίδρυση της ΕΔΕΚ του περήφανου Σοσιαλιστικού – Δημοκρατικού μας Κινήματος. Τιμούμε τον ιδρυτή και ιστορικό ηγέτη της ΕΔΕΚ Βάσο Λυσσαρίδη.

Τιμούμε τους πρωτοπόρους αγωνιστές που μέσα σε αντίξοες συνθήκες έθεσαν τα θεμέλια για τη δημιουργία της ΕΔΕΚ.

Όταν πριν από 40 χρόνια εμφανιζόταν στην πολιτική ζωή της Κύπρου η ΕΔΕΚ, δεν ερχόταν να προστεθεί ως ένα ακόμα πολιτικό Κόμμα στα ήδη υπάρχοντα.

Η δημιουργία της ΕΔΕΚ ήταν η έκφραση ενός εθνικού, δημοκρατικού και κοινωνικού αιτήματος της μετααναεξαρτησιακής Κύπρου.

Αυτό το αίτημα ένωσε ιστορικές γενιές και πολιτικά ρεύματα της εποχής, σε μια πατριωτική, δημοκρατική και σοσιαλιστική προοπτική. Η βαθιά εθνικο – απελευθερωτική φυσιογνωμία της ΕΔΕΚ και ο ριζοσπαστισμός της υπήρξαν και τότε και στη μετέπειτα ιστορική διαδρομή τα βάθρα της στρατηγικής μας.

Το αντιδικτατορικό Κίνημα, η συμπόρευση με τον αντιχουντικό αγώνα του αδελφού λαού στην Ελλάδα, η αντίσταση στο πραξικόπημα, η αντικατοχική πάλη και ο αγώνας για τον τερματισμό της κατοχής σημάδεψαν τον αγώνα μας.

Ανοίξαμε ένα νέο δρόμο στην πολιτική ιστορία του τόπου.
Δημιουργήσαμε ωφέλιμο χώρο, αρνηθήκαμε την υποταγή στη λογική της προσαρμογής και της ενσωμάτωσης και καθιερωθήκαμε σαν μια δύναμη πατριωτικής ευθύνης και κοινωνικής ευαισθησίας.

40 χρόνια μετά, μέσα από επιτυχίες και αποτυχίες, δυνατότητες και αδυναμίες διακηρύσσουμε ότι δεν επαναπαυόμαστε αυτάρεσκα σε όσα πετύχαμε. Με τη συνείδηση της ιστορικής μας διαδρομής, διατυπώνουμε τη θέληση μας να σχεδιάσουμε για τις επόμενες δεκαετίες.

Θέλουμε και μπορούμε κατοχυρώνοντας τη δημοκρατική και ριζοσπαστική ιδεολογική μας φυσιογνωμία να αποκαταστήσουμε μια νέα σχέση με το σήμερα και την αλήθεια επικυρώνοντας μια πορεία σύγχρονη και προοδευτική και ανοίγοντας μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με το λαό.

Τιμούμε σε αυτή την επέτειο τους ήρωες συναγωνιστές μας που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Με επίγνωση της ιστορίας μας, των ευθυνών και του χρέους μας.

Σε αυτή την κρίσιμη εθνική και διεθνή συγκυρία, με αγωνιστική θέληση και πίστη, επαναδιατυπώνουμε τη δημοκρατική σοσιαλιστική μας φυσιογνωμία και ανανεώνουμε και εκσυγχρονίζουμε το συμβόλαιο μας με το λαό για τους αμετάθετους στρατηγικούς μας στόχους της εθνικής λευτεριάς και της κοινωνικής προκοπής.

Η έκθεση φωτογραφίας και αφίσας που θα δούμε σε λίγο, αποτελεί μια αδρή καταγραφή της ιστορικής πορείας της ΕΔΕΚ. Μιας πορείας ταυτόσημης με την πορεία και τους αγώνες του Κυπριακού λαού. Μιας πορείας παγίδων, συνωμοσιών και εξωτερικών επεμβάσεων, προδοσίας και αντίστασης. Μιας πορείας που μέσα από λάκκους λεόντων και συμπληγάδες πέτρες συνεχίζεται και σήμερα για τη λύτρωση του λαού και της πατρίδας.

Σας ευχαριστώ και πάλι για την παρουσία σας.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Παίζουν το παιχνίδι τους!

Βασίλης Ραούλης

Παρακολουθώ τις τελευταίες ημέρες μια προσπάθεια κάποιων ηλεκτρονικών Μ.Μ.Ε. να δημιουργήσουν ενόψει των συγκεντρώσεων, για τη συμπλήρωση ενός χρόνου, από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ένα πολεμικό κλίμα.

Μια προσπάθεια που έχει σαν δεδομένη την δημιουργία επεισοδίων και καταστροφών, μια προσπάθεια δημιουργίας ενός περίεργου κλίματος φόβου.

Και δεν καταλαβαίνω το στόχο των αναφορών!
Την ίδια στιγμή που η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία καλεί τον κόσμο να διαδηλώσει περιφρουρώντας τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία, περιφρουρώντας την Αθήνα και τις υπόλοιπες πόλεις, κάποια ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια, επαναλαμβάνοντας τις σκηνές από τις καταστροφές του προηγουμένου Δεκεμβρίου, στην ουσία δημιουργούν το «πάπλωμα» πιθανών επεισοδίων.

Μόνο που αυτή η τακτική πέρα από θλιβερές αναμνήσεις μεταλλάσσει και το περιεχόμενο της ημέρας.
Αντί να συζητήσουμε για τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη, συζητάμε για τις καταστροφές των καταστημάτων.

Αντί να μιλήσουμε για τις αιτίες που οδήγησαν χιλιάδες νέους στο δρόμο, συζητάμε για τις σπασμένες τράπεζες.

Αντί να επικεντρώσουμε στους πραγματικούς και ουσιαστικούς πρωταγωνιστές των γεγονότων του Δεκεμβρίου του 2008, «ηρωοποιούμε» τους λίγους και απομονωμένους από την πλατιά μάζα των διαμαρτυρόμενων συμπολιτών μας, που επέλεξαν την καταστροφή από τη ουσιαστική διαμαρτυρία.

Αντί να αναδείξουμε το μόνιμο και διαχρονικό αίτημα εκδημοκρατισμού της Αστυνομίας ξαναθυμόμαστε τα ακραία περιστατικά με τους ακραίων αντιλήψεων αστυνομικούς.

Αντί να σκεφτούμε και να προβληματιστούμε για το αν υπήρξαν μηνύματα, που θα έπρεπε να συνοδεύσουν τη γενιά που πρωταγωνίστησε και το γιατί χαθήκανε στην αντιπαράθεση για ιδιοποίηση ιδεών και οραμάτων, στήνουμε παράλογες συζητήσεις για το τι θα συμβεί στην περίπτωση που…

Δυστυχώς γίνεται το ίδιο λάθος. Αναγορεύουν «πρωταγωνιστές» αυτούς που θα έπρεπε να απομονώσουν!

Δεν ξέρω αν γίνεται άθελα ή ηθελημένα.

Ξέρω όμως ότι η καλλιέργεια αυτών των καταστάσεων προκαλεί, εξιτάρει και τελικά οδηγεί τους λίγους να βρεθούν και πάλι μπροστά από το φως της τηλεοπτικής κάμερας!

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η επιλογή και η διαδικασία

Tου Πασχου Μανδραβελη kathimerini

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει τέλεια διαδικασία. Αυτό δεν πιστοποιείται μόνο από την ατυχή επιλογή του κ. Ανδρέα Κουτούπη για την Ειδική Γραμματέα Αποκρατικοποιήσεων, αλλά και από τον Μπιλ Ρίτσαρντσον, τον Τομ Ντασλ ή τη Νάνσι Κιλεφέρελ των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ. Ο πρώτος ορίσθηκε υπουργός Εμπορίου από τον νεοεκλεγέντα τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα. Ομως, έλειπε κάτι από το βιογραφικό του: ο δημοφιλής πρώην κυβερνήτης του Νέου Μεξικού είχε γίνει αντικείμενο έρευνας των ομοσπονδιακών αρχών για την ανάθεση έργων σε εταιρεία που ήταν χρηματοδότρια της καμπάνιας του. Οταν το αποκάλυψε ο Τύπος αυτό, ο Μπιλ Ρίτσαρντσον αναγκάστηκε να παραιτηθεί.

Ο Τομ Ντασλ από την άλλη μεριά υπήρξε ένα από τα κορυφαία στελέχη και επικεφαλής του Δημοκρατικού Κόμματος στη Γερουσία. Ο Ομπάμα τον προόριζε για υπουργό Υγείας επειδή είχε μπροστά του τη μεγάλη μάχη του ΕΣΥ. Αποκαλύφθηκε, όμως, ότι μετά την αποχώρησή του από τη Γερουσία προσέλαβε προσωπικό σοφέρ και αγόρασε πολυτελή λιμουζίνα, χωρίς να πληρώσει φόρους για τα ακριβά του γούστα. Επίσης, δεν δήλωσε εισοδήματα ύψους $80.000 από συμβουλευτικές υπηρεσίες που προσέφερε σε μεγάλες εταιρείες. Παραιτήθηκε πριν καν αναλάβει τα καθήκοντά του.

Η Νάνσι Κιλεφέλερ, επελέγη με τη διαδικασία των βιογραφικών από τον Ομπάμα για γενική γραμματέας αποτελεσματικότητας, να ελέγχει δηλαδή τις σπατάλες στον δημόσιο τομέα (σ. σ.: να μια χρήσιμη ιδέα για τη χώρα μας). Παραιτήθηκε επειδή αποκαλύφθηκε ότι είχε διαπράξει φοροδιαφυγή.

Οι τρεις αυτές ατυχείς επιλογές του Ομπάμα δεν θα είναι οι μόνες. Στην πορεία θα δούμε και άλλα στελέχη του να αποτυγχάνουν. Οπως θα δούμε και πολλά από τα στελέχη που προκρίθηκαν με τη διαδικασία των βιογραφικών να αποτυγχάνουν. Η μόνη διαφορά είναι η στάση απέναντι στην αποτυχία. Στην Ελλάδα του έρποντος συντηρητισμού, κυρίαρχο δόγμα είναι το: «Δεν σας τα έλεγα εγώ; Τι τα θέλαμε τώρα όλα αυτά;». Αντιθέτως, στις ΗΠΑ είναι «για να δούμε τι κάναμε λάθος στη διαδικασία και πώς θα το διορθώσουμε». Εδώ κάθε πειραματισμός θεωρείται καταστροφικός, εκεί ακόμη και η αποτυχία είναι χρήσιμη: βγαίνει ένα πόρισμα για να βελτιωθεί η διαδικασία. Ισως γι’ αυτό τα πάνε καλύτερα...

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Πρόεδρε προσοχή στα καλάμια:

http://www.kalami.net/

GAP international: Με Gulfstream αεροπλάνο μετέβησαν Παπανδρέου, Κουβέλης, Ντελεδήμου και συνοδοί, στον επίγειο παράδεισο του Αγίου Δομινίκου. Συνολικά 22 ώρες πτήσης έκανε το αεροπλάνο, με κόστος καυσίμων, τελών υπέρπτησης, κόστος συντηρήσεων, catering κλπ που ανήλθε στο ύψος των 148.000 ευρώ. Πληρώθηκαν από το ελληνικό δημόσιο. Το κόστος ανά ώρα πτήσης του Gulfstream μόνο από καύσιμα-συντήρηση, ανέρχεται στις 4.400 ευρώ... ''Διεθνής'' θέλει να το παιζει ο GAP, να συνευρίσκεται με ''μεγάλους'' και ας βουλιάζει η ψωρογιώργαινα. To ΠΑΣΟΚ στην εξουσία κι ο λαός στην αφασία...


Η Ελλάδα ΔΕΝ ψήφισε στον ΟΗΕ την 'Eκθεση ''Goldstone Report'', που καταδίκαζε το Ισραήλ για εγκλήματα πολέμου στη Γάζα. 'Οπως μας πληροφορεί το IPS (6 Νοε.'09), ''...the vote was 114 in favor and 18 against, with 44 abstentions.... The 18 countries that voted against the resolution included the United States, Australia, Canada, Germany, the Netherlands, Italy and Israel. Among the abstentions were Britain, France, Norway, Sweden, Spain, Luxembourg, New Zealand, Denmark and Greece.''


'Ανω-κάτω Μακεδονία και ο νεο-ελληνικός παραλογισμός:
'Ολα δείχνουν ότι η Ελλάδα, τα δύο τελευταία χρόνια, έχει καταλήξει στο όνομα ''Βόρεια Μακεδονία'' γιά το κράτος των Σκοπίων (γιά όλες τις χρήσεις ή όχι;).
Απομένει η τυπική συμφωνία. ''Βόρεια Μακεδονία'' όμως, υπονοεί λογικά και...νότια Μακεδονία, αυτήν στην ελληνική επικράτεια. Δηλαδή, η υπόθεση γίνεται...άνω-κάτω. Η απλή λογική λέγει ότι θα ήταν πολύ προτιμότερο το όνομα ''Νέα Μακεδονία'', που υπονοεί και ''παλαιά''. Τι είναι καλύτερο γιά την Ελλάδα, που από το ''δεν δεχόμαστε όρο Μακεδονία υπό οποιαδήποτε μορφή, οδηγήθηκε -μόνη της- στο πρ. Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας'' και τώρα στο ''Βόρεια''; Χάσαμε το ''Μακεδονία'', είτε με γεωγραφικό προσδιορισμό, είτε όχι. Χάσαμε τα... αυγά, επειδή ουδέποτε είχαμε εθνική στρατηγική-πολιτική στα εθνικά ζητήματα, τώρα θα χάσουμε και τα...καλάθια;

«Δεν θα υπήρχε σήμερα η Ελλάδα χωρίς την αμερικάνικη βοήθεια»
Ο πρέσβης μας στις ΗΠΑ, Β. Κασκαρέλης, στην Washington Times (10 Νοε.'09) γιά την αμερικάνικη βοήθεια (σχέδιο Μάρσαλ): «...without U.S. aid, his own country "wouldn't exist today" as an independent, democratic state...»

Σχόλιο: Αν κάποιο από τα παραπάνω ΔΕΝ αληθεύει... μήπως θα πρέπει να δώσει μια πειστική απάντηση το ΠΑΣΟΚ... γιατί αν παραμείνουν αναπάντητα πιθανόν σε λίγο καιρό θα μας πετάνε εκτός από καλάμια και πέτρες!!!

Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Πέταξε το φιλολαϊκό του προσωπείο ο Γ. Καρατζαφέρης

Χολή για τις κατακτήσεις των εργαζομένων « έχυσε» σε ένα αντεργατικό και αντιλαϊκό παραλήρημα ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γιώργος Καρατζαφέρης, από το βήμα της βουλής με αφορμή συζήτηση για το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης .

Ο Γ. Καρατζαφέρης υποστήριξε ότι την οικονομική κρίση που την δημιούργησαν οι πολυεθνικές και τα golden boys, πρέπει να την πληρώσουν οι μισθοσυντήρητοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι. Ως γνήσιος κήρυκας, της αντιλαϊκής πολιτικής ο Γ. Καρατζαφέρης, παρομοίασε την οικονομική κρίση , με τον Πόλεμο «όπου τον κάνουν οι Στρατηγοί, αλλά θυσιάζονται οι στρατιώτες».

Η Δημοκρατική Αναγέννηση θα αγωνιστεί για να μην καταπατηθεί κανένα εργασιακό κεκτημένο, και να μην καταργηθεί ο 14ος μισθός, όπως υποστήριξε ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ..

Καταδικάζουμε τέτοιου είδους λογικές που θέλουν να θυσιάζονται οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα στον βωμό του κέρδους όπως επιθυμεί ο Γ. Καρατζαφέρης, o οποίος πέταξε το φιλολαϊκό προσωπείο και φάνηκε το πραγματικό του αντιλαϊκό πρόσωπο.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ενας ακόμη μαφιόζος καρφώνει για σχέσεις με «νονούς» τον Καβαλιέρε

«Ατομική βόμβα» χαρακτήρισε τις αποκαλύψεις ο Τζιανφράνκο Φίνι, πολιτικός σύμμαχός του


Τη σημερινή «Ημέρα χωρίς Μπερλουσκόνι» διαφημίζει η πολιτική αφίσα σε δρόμο της Ρώμης. Πρόκειται για μια πρωτοβουλία φορέων της ιταλικής Κεντροαριστεράς με την ευκαιρία (και) της επιστροφής των σκανδάλων του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στις δικαστικές αίθουσες [(RΕUΤΕRS/ CΗRΙS ΗΕLGRΕΝ) ΒΗΜΑ]

ΡΩΜΗ Στο δικαστικό μέγαρο του Τουρίνου μεταφέρεται το επόμενο διάστημα η πολιτική ατζέντα της Ιταλίας και πιθανόν το μέλλον του πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Σύμφωνα με τον «μετανοημένο» μαφιόζο Γκασπάρε Σπατούτσα, ο οποίος συνεργάζεται πλέον με την ιταλική Δικαιοσύνη, ο κ. Μπερλουσκόνι και ο στενός συνεργάτης του και μέλος της Γερουσίας Μαρτσέλο ντελ΄ Ούλτρι διατηρούσαν επαφές με «αρχινονούς» της Κόζα Νόστρα στη Σικελία.

Ο ιταλός πρωθυπουργός, ο οποίος έχει βρεθεί στο στόχαστρο της Δικαιοσύνης μετά την άρση της ποινικής ασυλίας του, αρνείται τις κατηγορίες και καταγγέλλει «απεχθή και αδιανόητη επίθεση» από τους πολιτικούς του αντιπάλους. «Αν υπάρχει ένα πρόσωπο που εκ φύσεως και λόγω πολιτικών πεποιθήσεων, κουλτούρας και καταγωγής βρίσκεται μακριά από τη Μαφία, αυτός είμαι εγώ» δήλωσε.

Το Εφετείο του Παλέρμο, το οποίο για τη συγκεκριμένη υπόθεση και για λόγους ασφαλείας «μετακόμισε» στο Τορίνο, θα εκδικάσει την έφεση του κ. Ντελ΄ Ούλτρι που είχε πρωτοδίκως καταδικαστεί σε εννέα χρόνια φυλάκιση για συνεργασία με τη Μαφία. Ως προστατευόμενος μάρτυρας θα καταθέσει ο Γκασπάρε Σπατούτσα.
Ο τελευταίος είχε ενεργό ρόλο στις δολοφονικές επιθέσεις της σικελικής Μαφίας στο Μιλάνο, στη Φλωρεντία και στη Ρώμη το 1993, στις οποίες σκοτώθηκαν συνολικά 11 άτομα. Η Μαφία ήθελε με αυτές τις δολοφονίες, σύμφωνα με προηγούμενη κατάθεση του μεταμεληθέντος μαφιόζου, να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα απειθαρχίας, αλλά και να εκφοβίσει την πολιτική ηγεσία προκειμένου να μειωθούν οι ποινές που επιβάλλονταν σε νονούς της Μαφίας.

Δύο από αυτούς που συμμετείχαν στις «υπόγειες συνομιλίες» εκμυστηρεύθηκαν στον κ. Σπατούτσα τον Ιανουάριο του 1994 ότι ο ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ Μαφίας και πολιτικών ήταν ο κ. Ντελ΄ Ούλτρι που παρουσιαζόταν τότε ως αντιπρόσωπος του κ. Μπερλουσκόνι.

Ενας μάλιστα εξ αυτών, ο Τζουζέπε Γκραβιάνο, φέρεται να δήλωσε «πολύ ικανοποιημένος» καθώς είχε πάρει από τον υποψήφιο τότε πρωθυπουργό «όλα όσα ήθελε ». Τις υποψίες για τυχόν διασύνδεση του κ. Μπερλουσκόνι με τη Μαφία ενίσχυσε πρόσφατο δημοσίευμα της ιταλικής εφημερίδας «La Repubblica», σύμφωνα με το οποίο οι αδελφοί Γκραβιάνο χρηματοδοτούσαν την κτηματομεσιτική εταιρεία Εdilnord, η οποία ανήκει στον επιχειρηματικό όμιλο Μπερλουσκόνι.

«Ατομική βόμβα» χαρακτήρισε αυτές τις ομολογίες για το «σκοτεινό παρελθόν» του κ. Μπερλουσκόνι ο πρόεδρος της ιταλικής εθνοσυνέλευσης Τζιανφράνκο Φίνι. Ωστόσο δεν είναι η πρώτη φορά που ο Καβαλιέρε κατηγορείται για διασυνδέσεις με τη Μαφία.

Η πρώτη υπόθεση ετέθη το 1998 στο αρχείο από το δικαστήριο της Φλωρεντίας, έπειτα από έξι χρόνια έρευνας, καθώς δεν βρέθηκαν επαρκή στοιχεία για να αποδείξουν ενδεχόμενη ενοχή. Τα στοιχεία αυτά βρέθηκαν όταν τον περασμένο Ιούλιο αποφάσισε να μιλήσει ο πρώην μαφιόζος και να «θυμηθεί» έστω και με λίγα χρόνια καθυστέρηση τον κ. Μπερλουσκόνι και τον κ. Ντελ΄ Ούλτρι.
Θεωρείται πιθανό ο 73χρονος πρωθυπουργός θα επικαλεστεί «ανειλημμένες υποχρεώσεις» προκειμένου να μετατεθεί η συμμετοχή του στην ακροαματική διαδικασία.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Μίκης: συμφωνώ με Σαμαρά για Σκοπιανό και Κυπριακό

Δήλωση με την οποία τονίζει ότι οι απόψεις του για το Κυπριακό και το Μακεδονικό ταυτίζονται με τις απόψεις του Αντώνη Σαμαρά έδωσε στη δημοσιότητα ο γνωστός μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης.newstime

Στη δήλωσή του, ο κ. Θεοδωράκης τονίζει ότι “στη σημερινή εποχή η χώρα μας αντιμετωπίζει μεγάλους κινδύνους λόγω της παγκοσμιοποίησης”, προσθέτοντας ότι κύριοι στόχοι (σ.σ. της παγκοσμιοποίησης) είναι “ο αφελληνισμός μας και η εξάλειψη της ιστορικής μνήμης μας και της πολιτιστικής μας ταυτότητας”.

Ο μουσικοσυνθέτης σημειώνει ότι “πρωταρχική μας επιδίωξη θα πρέπει να είναι η επιδίωξη της εθνικής μας συνείδησης και η καλλιέργεια του πατριωτισμού” και αναφέρεται αναλυτικά στο Μακεδονικό και το Κυπριακό.

Σχετικά με το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων ο κ. Θεοδωράκης αναφέρει ότι " τουλάχιστον σε εμάς τους Έλληνες δεν επιτρέπεται να τα αναγνωρίσουμε ποτέ με το όνομα “Μακεδονία” εφόσον σεβόμαστε την ιστορία μας και τον ίδιο τον εαυτό μας ως έθνος ζωντανό και υπερήφανο”.

Αναφορικά με το Κυπριακό, ο κ. Θεοδωράκης εστιάζει στη "στάση μας στο σχέδιο Ανάν χθες, σήμερα και αύριο, προκειμένου να υπερασπίσουμε την ανεξαρτησία, την πρόοδο, την ευημερία τόσο των ελληνοκυπρίων όσο και των τουρκοκυπρίων, που θα πρέπει οι ίδιοι ελεύθερα και κυριαρχικά να αποφασίσουν για το μέλλον τους”.

“Σε αυτά τα δύο ζωτικά προβλήματα, οι απόψεις μου συνέπεσαν άκρως (για το πρώτο ήδη από το 1991) με εκείνες του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος υπό τη νέα του θέση αποτελεί για όσους σκέπτονται όπως εγώ ισχυρή ενίσχυση και ελπίδα”, καταλήγει ο Μίκης Θεοδωράκης.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Για τη σημερινή εκδήλωση της 05 Δεκεμβρίου στη Ρώμη της NBD

<click more>
Pubblicità per la manifestazione del 05 Dicembre a Roma del NBD
Spot pubblicitario per la manifestazione che si terrà il 5 dicembre '09 alle ore 14:00, piazza della Repubblica, Roma.

Diritto alla Rete - Un messaggio a tutti i membri di Diritto alla Rete

Salve, vi informo che uno dei tre fondatori di Diritto alla Rete, il blogger e giornalista Alessandro Gilioli, domani dirà due paroline sul palco del No Berlusconi Day, a Roma, nel pomeriggio in piazza San Giovanni. Si parlerà di libertà, di informazione, e soprattutto della volontà di contrastare i bavagli normativi alla Internet italiana che questo parlamento ha tentato di approvare negli ultimi tempi. Se potete, fate un salto e partecipate. Un caro saluto. Enzo Di Frenna amministratore del Network Buon Berlusconi Day! il post su enzodifrennablog.it

Visita Diritto alla Rete al: http://dirittoallarete.ning.com/?xg_source=msg_mes_network

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Νεολαία ΠΑΣΟΚ: Να κάνουμε την οργή ελπίδα, με όπλο τα όνειρά μας

Ιπποκράτους 22 210-3665313 fax: 211-5555904

mail: neolaia@pasok.gr www.neolaia-pasok.gr

Δελτίο Τύπου Νεολαίας ΠΑΣΟΚ για την συμπλήρωση ενός χρόνου από τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου:

Οι σφαίρες δεν δολοφονούν τη συνείδηση

Ένας χρόνος συμπληρώνεται από τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον αστυνομικό του Α.Τ. Εξαρχείων Κορκωνέα.

Οι σφαίρες, εκείνο το βράδυ στα Εξάρχεια, δολοφόνησαν τον ανθό της ελληνικής κοινωνίας αποτελώντας παράλληλα την κορύφωση της κρατικής αυθαιρεσίας.

Οι ευθύνες της τότε κυβέρνησης της ΝΔ για τις αιτίες που όπλισαν το χέρι του αστυνομικού είναι τεράστιες αφού επί των ημερών της η στοχοποίηση της νεολαίας και η άνθηση ακροδεξιών αντιλήψεων στα σώματα ασφαλείας ήταν καθημερινό φαινόμενο.

Η δολοφονία του 15χρονου Αλέξη αποτελεί σημείο αναφοράς για την διασφάλιση τόσο των κοινωνικών ελευθεριών, όσο και των ατομικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης.

Οι νέοι τον περασμένο Δεκέμβρη δεν εξεγέρθηκαν αναίτια. Η αντίδρασή τους ήταν απόρροια των συνθηκών της εργασιακής επισφάλειας των νέων εργαζομένων, της συρρίκνωσης και του αποκλεισμού της νεολαιίστικης έκφρασης, των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων.

Η κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 δεν αποτελεί παρελθόν ούτε όμως και επέτειο καθώς οι αιτίες που την προκάλεσαν δεν εξαλείφονται από τη μια μέρα στην άλλη.

Τα γεγονότα βίας και επεισοδίων εκείνων των ημερών δεν μπορούν να επαναλαμβάνονται, επισκιάζοντας τους αγώνες της νεολαίας, εξυπηρετώντας όσους επιθυμούν μια νεολαία φοβική, άβουλη, σιωπηλή.

Χωρίς να εισερχόμαστε στο χώρο της Δικαιοσύνης αντιλαμβανόμενοι τη σοβαρότητα του γεγονότος, κρίνουμε ως σημαντικό σημείο για την εμπέδωση ενός κράτους δικαίου το θέμα της δίκης των ενόχων για τη δολοφονία.

Ζητάμε την διαλεύκανση της υπόθεσης και την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων.

Ως Νεολαία ΠΑΣΟΚ συστρατευόμαστε με τους μαθητές, τους φοιτητές, τους νέους εργαζόμενους και άνεργους της πατρίδας.

Είμαστε παρόντες στις προκλήσεις της εποχής, έτοιμοι να μετατρέψουμε την οργή σε ελπίδα και δημιουργία.

Επιδιώκουμε ένα κράτος πρόνοιας, μία κοινωνία αλληλεγγύης, μια νέα πολιτική κουλτούρα με επίκεντρο τον άνθρωπο.

Η προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων και των κοινωνικών ελευθεριών εξαρτάται από τον κάθε νέο αυτού του τόπου και βασίζεται στη δράση, στη συμμετοχή, στη θέληση για ζωή σε αξιοπρεπείς συνθήκες, στην αμφισβήτηση κάθε συντηρητικής νοοτροπίας.

Το δίλημμα βίαιων ή ειρηνικών διαδηλώσεων δεν αποτελεί για εμάς δίλημμα ουσίας. Τόσο η ελπίδα όσο και η προσπάθεια για τη δημιουργία μιας κοινωνίας βασισμένης στην ανθρώπινη αλληλεγγύη για ένα κοινωνικό κράτος πρόνοιας, προϋποθέτει τη μαζική συμμετοχή των πολιτών.

Η συμμετοχή στην παρούσα συγκυρία δεν χρειάζεται βίαια μέσα, αλλά συνείδηση, αξίες και ιδανικά.

Καλούμε κάθε νέο και νέα να συμμετέχει στις κινητοποιήσεις των ημερών, στην πορεία την Κυριακή 6/12 στα Προπύλαια στη 1:00 μ.μ. καθώς και τη Δευτέρα 7/12 στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 12:00 στα Προπύλαια.

Να κάνουμε την οργή ελπίδα, με όπλο τα όνειρά μας

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

«Στρατευμένος»

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

Με θλίβει πια η εικόνα του. Παλαιότερα με εκνεύριζε.

Κρίμα του να εμφανίζεται μόνο όταν η ατμόσφαιρα της πόλης μυρίζει μπαρούτι.

Καταντά απεχθής η πολιτική του παρουσία όταν επιζητά το χρίσμα του ανθρώπου που ανάβει το φυτίλι της φωτιάς σε στράτες που καίνε. Στρατούλη τον λένε, Καψάλη θα ήθελε να τον φωνάζουν.

Είναι προκλητικό να μιλά ένας χρόνιος συνδικαλιστής, με το ότι αυτό συνεπάγεται στην δικιά σου εργασιακή λογική, εξ ονόματος της καταπιεσμένης γενιάς και των αδικημένων νέων.

Με λυπεί που οι συμπαθείς «επαναστάτες με αιτία» δεν έχουν βγάλει ακόμα κάποια προκήρυξη για να τον απαρνηθούν, καθώς η επιχειρηματολογία του, έστω και αν αρχικά φαίνεται ότι τους περιθάλπει, τελικά τους αδικεί.

Πως μπορούν και επιτρέπουν οι «επαναστάτες από συνήθεια, που ψάχνουν να βρουν σε ποιο παλάτι έχει ένα χάρτη, απ’ τον παράδεισο να κόψουν ένα κομμάτι» σ’ έναν εκπρόσωπο της ΓΣΕΕ, έναν πολυθεσίτη του αντιπαραγωγικού συνδικαλισμού, να γίνεται ο τηλεοπτικός υποστηρικτής των χαμένων ονείρων τους;

Για πόσο ακόμα οι εκφραστές της πολιτικής, θα ανέχονται έναν κατ’ όνομα μόνο εκπρόσωπό της, να εμφανίζεται αποκλειστικά σε περιόδους διαδηλώσεων και επεισοδίων;

Για πόσο ακόμα η κοινωνία θα ανέχεται αυτόν, που στο όνομα της ελευθερίας των διαμαρτυρόμενων, νομιμοποιεί την ακρότητα των όποιων εκφάνσεων του φασισμού;

Για πόσο ακόμα, οι «Αριστεροί της Προόδου» θα του επιτρέπουν να παραφράζει την έννοια του «στρατευμένου», αυτή που ο Μεγάλος Ρίτσος κοινώνησε;

Αυτός ο Μεγάλος, που το έργο του προσφέρει λαμπρές αποδείξεις ότι η κομματική στράτευση δεν έχει καμία σχέση με τη μονομέρεια ή με το φανατισμό, ο οποίος βεβαίως δεν έχει, επίσης, καμία σχέση με την ιδεολογική σταθερότητα.

Αντίθετα, η ιδεολογική σταθερότητα απαιτεί όλα τα προηγούμενα, όπως την ευρύτητα και το βάθος της γνώσης και παρατήρησης, την ανάλυση των εξελίξεων, τη βαθιά κριτική παρατήρηση των γεγονότων.

Το έργο του ολόκληρο, και αυτό που δεν είναι εμφανώς ή καθαρά πολιτικό, παρέχει αποδείξεις ότι η στράτευση δεν έχει καμία σχέση με την επιφανειακή αντίληψη της κοινωνικής πραγματικότητας και εξέλιξης, με την επικίνδυνη μεροληπτική στάση που βάζει φραγμό στην κριτική και αυτοκριτική εξέταση.

Και είναι αυτή η επιφανειακή αντίληψη της κοινωνικής πραγματικότητας, που κάνει τον κ. Στρατούλη «μη στρατευμένο» και συνεπώς επικίνδυνο..

ΥΓ Ψάχνοντας να βρω συνοδευτική της ανάρτησης φωτογραφία στo google, διαπίστωσα ότι όλες οι εικόνες του έχουν την ίδια αποκρουστική ομοιότητα στην έκφραση.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η ΓΑΖΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ!

Nelli Martinou

σίβυλλα

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

.

Και στη Βουλή η 6η Δεκέμβρη

click^ πάνω στο τίτλο.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δηλώσεις για την επέτειο δολοφονίας Γρηγορόπουλου

TVxs

Μήνυμα για την επέτειο δολοφονίας Γρηγορόπουλου εξέδωσε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Παπούλιας, στο οποίο προτρέπει να «τιμηθεί ειρηνικά η μνήμη του», ενώ για την πρόθεση της κυβέρνησης να καταστείλει τυχόν επεισόδια ενόψει της επετείου μίλησε ο Θ. Πάγκαλος από το βήμα της Βουλής. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Μ. Χρυσοχοΐδης. Στο μεταξύ σφοδρή ήταν η αντιπαράθεση Καρατζαφέρη - Τσίπρα με αφομή τα «Δεκεμβριανά».

Μήνυμα Παπούλια

«Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου δεν ήταν μόνο μία απεχθής πράξη. Ήταν ένα δίδαγμα για όλους μας, πού μπορεί να οδηγήσει η αυθαιρεσία. Δεν ξεχνιέται και δεν μικραίνουν οι διαστάσεις της στο υποσυνείδητο της κοινωνίας και ιδιαίτερα της νεολαίας» σημειώνει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας στο μήνυμά του για τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή, από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα, στα Εξάρχεια.

«Εκφράζω ακόμη μία φορά τη συμπαράστασή μου στους γονείς του και στους δικούς του ανθρώπους. Εκφράζω ακόμη μία φορά την πίστη μου και τις ενοχές μου απέναντι στην νέα γενιά, στην οποία χρωστάμε την εξασφάλιση μιας δικαιότερης κοινωνίας»,αναφέρει στο μήνυμα του ο κ. Παπούλιας..

«Ελπίζω ότι η μνήμη του Αλέξη θα τιμηθεί ειρηνικά γιατί αυτό είναι το ελάχιστο που του οφείλουμε όλοι», καταλήγει.

«Είμαστε ενάντια στη βία. Η βία αναπαράγει τα προβλήματα»

Μήνυμα κατά της βίας, ενόψει της συμπλήρωσης ενός χρόνου από τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, έστειλε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας στη χθεσινή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. «Είμαστε ενάντια στη βία. Η βία αναπαράγει τα προβλήματα», τόνισε ο κ. Παπανδρέου.

«Πρέπει να διαφυλάξουμε την Αθήνα αλλά και τους θεσμούς της δημοκρατίας. Να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα κατά της βίας. Ένα μήνυμα κοινωνικής ευθύνης. Ότι η ελευθερία και η ασφάλεια συμβαδίζουν», πρόσθεσε.

Απευθυνόμενος προς τους νέους, ο κ. Παπανδρέου είπε: «Καταλαβαίνουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Καταλαβαίνουμε τους λόγους που κάνουν πολλά παιδιά να νιώθουν αδιέξοδα. Θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για τη νέα γενιά» και πρόσθεσε υπογράμμισε ότι τα προβλήματα της νέας γενιάς θα είναι στο επίκεντρο της κοινωνικής διαβούλευσης.

Πάγκαλος: «Δεν θα ανεχτούμε την ανομία»

Την πρόθεση της κυβέρνησης να αποτρέψει τυχόν επεισόδια ενόψει της επετείου δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, εξέφρασε από το βήμα της Βουλής ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος.

Απαντώντας σε ερώτηση του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ. για τα μέτρα εν όψει της 6ης Δεκεμβρίου, ο κ. Πάγκαλος τόνισε ότι υπάρχει σχεδιασμός και προετοιμασία για την αποφυγή επεισοδίων και ζήτησε να μην υπάρξει «καμία παράνομη ενέργεια που νοθεύει το νόημα της ημέρας αυτής».

«Δεν θα ανεχθούμε τη βία και την ανομία, δεν θα επιτρέψουμε καταστροφή περιουσιών, δεν θα ανεχθούμε επιθέσεις σε πολίτες και σε ένστολους», δήλωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.

Δηλώσεις Χρυσοχοΐδη για την 6η Δεκεμβρίου

Κινούμενος στο ίδιο μήκος κύματος με τον Κ. Παπούλια, τον Γ. Παπανδρέου και τον Θ. Πάγκαλο, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μ. Χρυσοχοΐδης καταδίκασε τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, αναγνώρισε την ύπαρξη κοινωνικών αιτίων πίσω από την περσινή εξέγερση, αλλά έκανε και λόγο για ενιαίο κοινωνικό μέτωπο ενάντια στη βία με σκοπό- όπως είπε- να τιμηθεί η μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αλλά και να αποκλειστεί το ενδεχόμενο «διάφορες περιθωριακές ομάδες να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν τη δική τους επέτειο βίας και ανομίας».

Ακολουθεί η πλήρης δήλωση του κ. Χρυσοχοίδη:

«Σε δύο μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από τις 6 Δεκεμβρίου 2008, οπότε συνέβη ένα αποτρόπαιο για μια σύγχρονη δημοκρατική χώρα γεγονός. Ένας αστυνομικός σκότωσε, εν ώρα υπηρεσίας, ένα 16χρονο παιδί, τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Πρόκειται, χωρίς αμφιβολία, για περιστατικό ακραίας αστυνομικής και κρατικής βίας, απ’ αυτά που εγγράφονται στις συνειδήσεις των πολιτών και στοιχειώνουν για χρόνια τη Δημοκρατία.

Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου σημάδεψε τη συλλογική μας μνήμη. Πλήγωσε την οικογένειά του, τους φίλους και συμμαθητές τους. Πλήγωσε τη νέα γενιά που ασφυκτιά στους στενούς ορίζοντες της εκπαίδευσης και της εργασίας. Πλήγωσε την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στη δυνατότητα του κράτους να εγγυάται και να προστατεύει τα δικαιώματά μας. Έθεσε σε δοκιμασία πολλές από τις βεβαιότητές μας.

Οι νέοι δίκαια βγήκαν στους δρόμους εκείνες τις μέρες για να εκφράσουν το θυμό τους για τη δολοφονία ενός συνομηλίκου τους. Δεν βγήκαν όμως μόνο γι’ αυτό. Διαδήλωσαν ενάντια σε όσα έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε ουραγό της Ευρώπης: την ελλειμματική εκπαίδευση, την μεσαιωνική αγορά εργασίας, το ξεχαρβάλωμα των θεσμών, το υποβαθμισμένο περιβάλλον, τη διαφθορά που έχει διαποτίσει την κρατική μηχανή.

Αυτό είναι και το βαθύτερο πολιτικό νόημα της περσινής εξέγερσης. Αυτό είναι το μήνυμα που έστειλε η κοινωνία προς όλες τις κατευθύνσεις.

Δυστυχώς, κάποιοι επένδυσαν πάνω στην διάλυση του κράτους και στην κοινωνική και πολιτική έκρηξη της περιόδου εκείνης. Το αίμα ενός άτυχου παιδιού έγινε η αφορμή για να εκφραστεί ένα πρωτοφανές κύμα βίας στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις της χώρας μας. Μέσα από την διαμαρτυρία των πολιτών και των μαθητών απέναντι στο αποτρόπαιο γεγονός, κάποιοι βρήκαν ευκαιρία να βανδαλίσουν, να καταστρέψουν και να λεηλατήσουν τις πόλεις. Προσέδωσαν ιδεολογικό άλλοθι σε μια υποκουλτούρα ωμής βίας και καταστροφικής μανίας που κατέληξε σε καμένα κτίρια, σπασμένες βιτρίνες, λεηλασίες και δολοφονικές επιθέσεις.

Ένα χρόνο μετά η Ελλάδα αντιμετωπίζει όλα εκείνα τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που συνθέτουν ένα σκηνικό κρίσης. Η διαφορά όμως του σήμερα σε σχέση με χθες είναι ότι σήμερα υπάρχει ελπίδα για μια νέα αρχή. Για μια νέα εθνική προσπάθεια. Οι ηγεσίες που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού έχουν αποχωρήσει. Κόμματα και κοινωνία αναστοχάζονται σήμερα δημιουργικά πάνω στο νόημα του περσινού Δεκέμβρη.

Το επόμενο τριήμερο και με αφορμή τις εκδηλώσεις μνήμης για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, διάφορες περιθωριακές ομάδες θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν τη δική τους επέτειο βίας και ανομίας, που καμία σχέση δεν έχει με τις διεκδικήσεις της νέας γενιάς. Η οργανωμένη πολιτεία θα κάνει τα πάντα για να το αποτρέψει.

Στο πλαίσιο αυτό και σε συνεννόηση με τον Πρωθυπουργό της χώρας, ενημέρωσα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τους αρχηγούς των κομμάτων της Βουλής, το Νομάρχη και το Δήμαρχο της Αθήνας για την ανάγκη να διαμορφώσουμε ένα ενιαίο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο ενάντια στη βία.

Στέλνουμε όλοι ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Δεν θα ανεχθούμε την επανάληψη ενός σκηνικού βίας και τρόμου στο κέντρο της Αθήνας. Δεν θα παραδώσουμε την Αθήνα στους βάνδαλους. Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να καπηλευθεί τις ειρηνικές εκδηλώσεις και τις πορείες για τη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

Στις 6 Δεκεμβρίου η Ελλάδα απαιτεί μια νέα αρχή. Οι μέρες που έρχονται είναι αφορμή να στείλουμε θετικά μηνύματα, μια κατάφαση για τη ζωή, τη δημιουργία, τη νέα γενιά. Είναι στοίχημα των παιδιών, των μαθητών, των φοιτητών να διεκδικήσουν μια παιδεία με ανοιχτούς ορίζοντες, αξιοπρεπείς δουλειές, ένα περιβάλλον ανθρώπινο, σχέσεις αλληλεγγύης και κατανόησης. Να θέσουν μια ατζέντα για το μέλλον και να την διεκδικήσουν, απομονώνοντας τις περιθωριακές εκδοχές της βίας που θέλουν να μετατρέψουν τις πόλεις μας σε ζώνες ανομίας, άβατα και γκέτο.

Θα επαναλάβω κάτι που είναι αυτονόητο για μια δημοκρατική χώρα. Θα το επαναλάβω γιατί δεν μπορούμε να αφήνουμε τις κατακτήσεις μας να απαξιώνονται. Η ασφάλεια, αλλά και η ελευθερία είναι δημοκρατικά δικαιώματα. Είναι κατακτήσεις. Είναι βασικές προϋποθέσεις για να μπορεί ο πολίτης να είναι και να αισθάνεται ελεύθερος να πηγαίνει στη δουλειά του, στο πανεπιστήμιο, στα καταστήματα, να επιλέγει να μείνει στο κέντρο της Αθήνας, να λέει ελεύθερα τη γνώμη του.

Αυτή η κυβέρνηση, που εξελέγη με τη βούληση του ελληνικού λαού πριν από δύο μήνες, δεν είναι εδώ για να διαχειριστεί απλά το φόβο και την αδράνεια. Δεν είμαστε εδώ για να συμβιβαστούμε με την ανομία ή τον χλευασμό των θεσμών. Δεν είμαστε εδώ για να βρεθούμε απέναντι στην κριτική, στο διάλογο, στους κοινωνικούς αγώνες. Είμαστε εδώ για να τους εγγυηθούμε και να τους ενθαρρύνουμε.»

Καρατζαφέρης: «Να είστε έτοιμοι για πόλεμο»

«Να είστε έτοιμοι για πόλεμο» είχε δηλώσει την προηγούμενη Κυριακή ο οπρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., ο οποίος έκανε λόγο για απόγνωση των καταστηματαρχών στο κέντρο της Αθήνας. Επικαλούμενος μάλιστα δημοσιεύματα του Τύπου έκανε λόγο για «στρατούς από πολλές χώρες πουείναι καλά εξοπλισμένοι.

Αντιπαράθεση Τσίπρα – Καρατζαφέρη για τον Δεκέμβριο του 2008

Σφοδρή αντιπαράθεση είχαν σήμερα στη Βουλή ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γιώργος Καρατζαφέρης με τον πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα , με αφορμή άρθρο του δεύτερου σε ιστοσελίδα, στο οποίο ο κ. Τσίπρας τονίζει :«Εξακολουθούμε να μην μετανιώνουμε για το Δεκέμβρη» και υποστηρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο του περασμένου Δεκεμβρίου έδωσε σκληρή μάχη αρχών απέναντι σε ολόκληρο το πολιτικό και μιντιακό σύστημα.

«Έχει γίνει λάθος στη διατύπωση… Δεν μπορεί ένα κόμμα να αβαντάρει» τα επεισόδια, δήλωσε ο κ. Καρατζαφέρης και κάλεσε τον κ. Τσίπρα να πάρει θέση. Ο Αλέξης Τσίπρας από τη μεριά του απάντησε: «Κατανοώ απολύτως την αγωνία του κ. Καρατζαφέρη τις τελευταίες ημέρες να είναι στο φως της δημοσιότητας, ιδίως τώρα που έχουμε νέο διαχειριστή στην πολυκατοικία και πολλοί βουλευτές του λοξοκοιτούν προς το ρετιρέ». «Έχετε πολύ μεγάλο άγχος να προσελκύσετε τα φώτα της δημοσιότητας πάνω σας, δεν το κάνετε με το σωστό τρόπο», πρόσθεσε ο κ. Τσίπρας.

«Η πολυκατοικία της δεξιάς δεν έχει κόκκινο φωτάκι… Λίγη τσίπα κ. Τσίπρα», αντεπιτέθηκε ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ., με αποτέλεσμα ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ να του ζητήσει να ανακαλέσει.

Ανακοίνωση ΣΥΡΙΖΑ για την επέτειο δολοφονίας Γρήγορόπουλου

«Ένας χρόνος από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Ένας χρόνος από το αυθόρμητο, μαζικό, πανελλαδικό ξέσπασμα της Νεολαίας. Μια εξέγερση εναντίον αυτών που δολοφόνησαν και εναντίον όλων εκείνων που κάνουν τη ζωή των νέων αβίωτη από την αδικία, την ανασφάλεια, τις διακρίσεις και την καταστολή. Το πολιτικό σύστημα, το οικονομικό και μιντιακό κατεστημένο προσπάθησε να ακυρώσει στη συνείδηση της κοινωνίας την εξέγερση των νέων, επιχείρησε να συκοφαντήσει τον αγώνα τους αποδίδοντας τους σκοτεινά ελατήρια και προθέσεις. Τους φοβήθηκαν», αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωση που εξέδωσε για την 6η Δεκεμβρίου.

«Τότε και σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε και υποστηρίζει ότι η Νεολαία έχει λόγους που εξεγείρεται, που αγωνίζεται, που διεκδικεί. Ιδιαίτερα σήμερα που οι νέοι και οι νέες είναι τα πρώτα θύματα της χρηματοπιστωτικής κρίσης, είναι εκείνοι που πληρώνουν την οικονομική κρίση με μαζική ανεργία, με μισθούς πείνας των 500 και 600 ευρώ, με εργασιακή ανασφάλεια, με τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, με τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις από το νεοφιλελεύθερο δικομματικό σύστημα. Υποσχέσεις που ξεχνιούνται μόλις γίνουν κυβέρνηση και αντικαθίστανται από την κρατική καταστολή, την επιτήρηση, την αστυνομική βία. Χθες η ΝΔ. , σήμερα το ΠΑΣΟΚ», αναφέρεται επίσης στην ανακοίνωση.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει τους αγώνες των νέων γιατί οι νέοι έχουν δίκιο. Το κάναμε πέρυσι θα το επαναλάβουμε και φέτος. Συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο της Κυριακής 6 Δεκεμβρίου, υποστηρίζουμε την πανεκπαιδευτική κινητοποίηση της Δευτέρας 7 Δεκεμβρίου», καταλήγει η ανακοίνωση.

ΚΚΕ: Συσσωρευμένη η οργή των νέων

Σε αγωνιστικό κάλεσμα συσπείρωσης και δράσης κάλεσε το ΚΚΕ τη νεολαία, με αφορμή την επέτειο. Όσον αφορά στα περυσινά περιστατικά βίας υποστήριξε ότι οι μηχανισμοί του συστήματος έχουν έτοιμα σχέδια για την αντιμετώπιση των λαϊκών αγώνων, χρησιμοποιώντας την προβοκάτσια. Επιτέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι «τα λαϊκά στρώματα και ειδικά οι νέοι, οι νέες, πρέπει να απορρίψουν τις κολακείες και τα καλέσματα κομμάτων, όπως του ΣΥΡΙΖΑ, που εμφανίζουν ως αντίθετες προς το σύστημα δράσεις, οι οποίες μόνο το σύστημα δεν ενοχλούν».

Α. Διαμαντοπούλου: Μαύρη ημέρα για τη δημοκρατία η 6η Δεκεμβρίου

«Ένα χρόνο πριν, η 6η Δεκέμβρη ήταν μια μαύρη ημέρα για τη Δημοκρατία», δήλωσε η υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου. «Ένα χρόνο μετά, ασφαλώς και τη θυμόμαστε, φυσικά θυμόμαστε και τη βία. Γι αυτό και θα απαντήσουμε όλοι με το αντίθετο της βίας: με την ειρηνική διαμαρτυρία και με τη δημιουργική παρουσία μας», πρόσθεσε.

Η μετατροπή του θανάτου του Αλέξη Γρηγορόπουλου σε «επέτειο καταστροφών» είναι προσβολή στη μνήμη του, σημείωσε ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς.

ΓΣΕΕ: Καταδικάζουμε κάθε μορφή βίας

Η ΓΣΕΕ στην συμπλήρωση ενός χρόνου από τον θάνατο του Αλέξανδρου αποτείνοντας φόρο τιμής στην μνήμη του, καταδικάζει εκ νέου κάθε μορφή βίας. «Υπογραμμίζουμε ότι δεν έχει γίνει απόδοση ευθυνών για αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα κατά της ζωής ενός Νέου Ανθρώπου, που συνειρμικά μας παραπέμπει στις πιο αντιδημοκρατικές περιόδους της πολιτικής μας ζωής. Η ΓΣΕΕ μαζί με την νέα γενιά θα συνεχίσουν και θα εντείνουν τους αγώνες με γνώμονα ένα καλύτερο μέλλον, συμβάλλοντας στη πραγματοποίηση των ελπίδων και των ονείρων τους, που δεν πρέπει να μένουν καθηλωμένα και να χαθούν γρήγορα», αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση.

Γ. Σγουρός: Η βία φέρνει βία

Έκκληση σε όσους σχεδιάζουν πράξεις βίας να μην προχωρήσουν, έστειλε ο νομάρχης της Αθήνας, Γιάννης Σγούρος. Όπως ανέφερε: «Η βία ενισχύει την κρατική βία με ολέθρια αποτελέσματα, όπως ο άδικος χαμός του Αλέξανδρου».

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.: Παλεύουμε για τους Δεκέμβρηδες της νίκης!

Σε ανακοίνωσή της η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. αναφέρει: «Ένα χρόνο μετά η νεολαία και οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να βρίσκονται στο στόχαστρο. Η ΝΔ κατέρρευσε εκλογικά, ως αποτέλεσμα της λαϊκής κατακραυγής για την πολιτική της, όμως το ΠΑΣΟΚ σπεύδει να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο της αντιλαϊκής επίθεσης. Η κυβέρνηση Παπανδρέου ασκεί ιδεολογική τρομοκρατία με τα ελλείμματα για να περάσει τον προϋπολογισμό της άγριας λιτότητας και της ανεργίας, για να νομιμοποιήσει τις μαζικές απολύσεις των συμβασιούχων και των stage, για να φέρει νέο αντιασφαλιστικό νόμο, για να επιβάλει το πάγωμα των μισθών, για να προχωρήσει και σε νέες ιδιωτικοποιήσεις, για να νομιμοποιήσει τα ιδιωτικά ΑΕΙ, για να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο των ρατσιστικών και αντιμεταναστευτικών πολιτικών, για να παγιώσει την αστυνομική βία και καταστολή. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, ευθυγραμμίζεται με την πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ, αποδέχεται τις «θυσίες για να βγούμε από την κρίση, δεν παίρνει καμιά πρωτοβουλία αντίστασης και μπαίνει στο «διάλογο» για την αντισφαλιστική επίθεση. Το ΚΚΕ που το Δεκέμβρη κατήγγειλε την εξέγερση και ο ΣΥΡΙΖΑ που έλεγε ότι διέξοδος ήταν οι εκλογές, αδυνατούν σήμερα να οικοδομήσουν όρους ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής. Εμείς λέμε ότι ένα χρόνο μετά έχουμε πολλούς λόγους να κατέβουμε στους δρόμους».


«Η καλύτερη εκδίκηση είναι η ανατροπή της πολιτικής που πυροβολεί τις ανάγκες μας. Δεν πρόκειται να κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια και με απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις θα απαντήσουμε και στο νέο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης. Παλεύουμε για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής, για να πληρώσουν την κρίση οι καπιταλιστές και οι τραπεζίτες που την δημιούργησαν. Συγκρουόμαστε με τη λογική του κέρδους, της αγοράς και την πολιτική της ΕΕ. Αρνούμαστε να συμβιβαστούμε με την κοινωνία της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και της οικολογικής καταστροφής. Επιμένουμε στην προοπτική της ανατροπής του καπιταλισμού, της σοσιαλιστικής και κομμουνιστικής χειραφέτησης», προστίθετα
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ πιστά στο δρόμο που χάραξε η 3η Σεπτέμβρη και στην πολιτική του μεγάλου πολιτικού ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Χρυσοχοΐδη βάλε τάξη στους ΜΑΤατζήδες γιατί προβοκάρουν!

Από τον ΣΤΕΦΑΝΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ

Τα ΜΑΤ έχουν μπει στα Εξάρχεια.

Μία διμοιρία είναι τοποθετημένη έξω από καφέ "Διπλό".

Καθώς περνούσα από εκεί, δίπλα μου ήταν μία παρέα παιδιών με το "δικό" τους κούρεμα, που ανέβαιναν προς την οδό Εμ. Μπενάκη.
Ξαφνικά και χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος, ένας από τους άνδρες των ΜΑΤ, μπροστά στα μάτια μου, αρχίζει να τους απευθύνεται και να τους λέει "ωραίο κούρεμα, έχεις ωραίο κούρεμα".

Στέκομαι και παρακολουθώ. Ο ΜΑΤατζής "νταής" συνέχισε να επαναλαμβάνει την ίδια φράση στους πιτσιρικάδες που τον κοίταγαν με αμηχανία... Τελικώς, τα παιδιά συνέχισαν το δρόμο τους, ενώ ο ΜΑΤατζής υπερήφανος για τη... μαγκιά του κοκορευόταν.

Δεν άντεξα, πλησίασα τον επικεφαλής της διμοιρίας και αφού του έδειξα τη δημοσιογραφική μου ταυτότητα μέλους της Ένωσης Συντακτών, τον ρώτησα γιατί ο άνδρας του προκαλεί!

Μου απάντησε ότι δεν τον είδε! Βεβαίως και τον είδε, αλλά τον κάλυψε.

Στη συνέχεια αναγκάστηκα να του δηλώσω ότι είμαι και μέλος του ΠΑΣΟΚ και χαρακτηριστικά του είπα: "Έίστε αξιωματικός, δεν πρέπει να επιτρέπετε τις προκλήσεις από τα όργανα". Τότε με διαβεβαίωσε, ότι θα του "μιλήσει"!

Υπουργέ Χρυσοχοΐδη, πειθάρχησέ τους, διότι οι ΠΑΝΙΒΛΑΚΕΣ μπάτσοι της Δεξιάς που έχεις στείλει στα Εξάρχεια ΠΡΟΒΟΚΑΡΟΥΝ την κυβέρνηση και τις εντολές σου, πυροδοτούν το ήπιο και ειρηνικό κλίμα που θες να διατηρήσεις! Βάλε τάξη τώρα στα όργανα... αποκατάστασης της τάξης, γιατί δεν μας βλέπω καλά...

Υ.Γ.

Που ακούστηκε, στην Ελλάδα του 2009, να "τσαμπουκαλεύονται" οι μπάτσοι σε περαστικούς εξαιτίας της κόμμωσής τους;

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Aλέξης Γρηγορόπουλος= "Μή με ξεχνάτε"

Γιώργος Σαρρής

Κάθε φορά που ακούω φωνές στο δρομο, η πόρτα τρίζει, ανοίγεις και μπαίνεις.
Με πάνινα παπούτσια κι εκείνη τη μπλούζα MARVIN AND FRIENDS
και τη μπλέ ριγέ ζακέτα σου.
"Μή με ξεχνάτε " μου λές κι όλο κοιτάζεις στα χαμένα.
"Υπάρχει ελπίδα ρε φίλε;" ρωτάς κι εγώ δεν ξέρω τι να πω.
Κοιτάζω πίσω και τρέχω εκεί, γωνία Μεσολογγίόυ και Τζαβέλλα,
εκεί που σ'άφησα για να σε ξαναβρώ.

Μπερδευω κόσμους μεταξύ τους, σπάω το χρόνο , ανακατεύω τα κομμάτια.

Τα Πολυτεχνεία, τους Δεκέμβρηδες, τις χαμένες επαναστάσεις, που ζεσταίνονται σα φυλλαράκια, σα φυλλαράκια σε μια γωνιά στην άσφαλτο που σκάνε μύτη μόλις ανάβει φωτιά.

"Οι ουτοπίες ρε φίλε, οι ουτοπίες..." σ'ακούω να μουρμουρίζεις.
Δεν εισαι πια δεκάξι, μεγάλωσες, μακρύναν τα μαλλιά σου, βαθύνανε τα μάτια σου σα θάλασσες.
Πέρασες απ'την άλλη μεριά αλλά να..., όποτε βλέπω άδεια καρέκλα και τον καφέ ν'αχνίζει μόνος στο τραπέζι, σε σκέφτομαι και λέω πως είσαι συ...

Αραγε ήσουνα στο λάθος μερος, τη λάθος στιγμή;
Η εχει απλά η ζωή εναν τρόπο να μιλαει, και διάλεξε εσένα να τα πείς, να πείς τη "λέξη και το γράμμα" χωρίς να βγάλεις ένα αχ την ώρα που έπεφτες;

Να πείς πως κάναμε πίσω, πως το ξεχάσαμε το όνειρο, το καταδώσαμε έτσι απλά για ένα τίποτα, για μια "ζωή" σε εισαγωγικά, μ' ένα κλεμμένο εισιτήριο στην τσέπη,
μια δανεική διαδρομή λίγο πιο πέρα.

Λιγο πιο πέρα που;;;; Α ρε φίλε, καταμόναχο αγριμάκι, μια στάλα ουρανός ήσουνα μόνο,
ενα φωσάκι τόσο δα μά κοίτα...

Ενα παιδί σαν όλα τα παιδιά, που όμως μια ανάσα, ενα γέλιο του τρελό, ενα αντριλίκι παιδικό, ζυγίζει αλήθεια πιο βαριά απ'όλες τις υπέροχες κοσμοθεωρίες.

Σου χρωστάω, σου χρωστάμε αυτή τη στάλα ουρανό αυτή τη στάλα ουρανό ρε γαμώτο...
Καθε φορά που μυρίζει καπνια και δακρυγόνα, ανοίγεις την πορτα και μπαίνεις.

Με πάνινα παπούτσια κι αυτή τη μαύρη μπλούζα Marvin and friends.
"Mή με ξεχνάτε ρε φίλε,μη με ξεχνάτε" μου λες

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Από τους Κουμή, Κανελλοπούλου και Καλτεζά στον 15χρονο μαθητή

ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ Η ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑΣ

Ο 15χρονος Αλέξανδρος Ανδρέας Γρηγορόπουλος, που έπεσε το βράδυ του Σαββάτου νεκρός στα Εξάρχεια από τα πυρά του ειδικού φρουρού, έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των πολιτών-θυμάτων της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αστυνομικοί «πιστολέρο» έχουν βαρέσει στο ψαχνό. Χαρακτηριστικό άλλωστε ότι τον Δεκέμβριο του 2003 μετά τη δολοφονία του Ηρ. Μαραγκάκη από άντρες του Τμήματος Αστυνομικών Επιχειρήσεων Ρεθύμνου, ο τότε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Διονύσης Γκούσκος, κατά τη διάρκεια συζήτησης σχετικής ερώτησής του στο Κοινοβούλιο, ανέφερε: «Φοβούμαστε ότι το επεισόδιο αυτό δεν είναι ούτε μεμονωμένο ούτε τυχαίο ούτε έγινε από λάθος. Για πολλοστή φορά αστυνομικοί πυροβολούν από πίσω σε πολύ μικρή απόσταση άοπλο νεαρό...» και επισήμανε σε άλλο σημείο: «Εχουμε εβδομήντα νεκρούς την τελευταία περίπου δεκαετία (σ.σ. 1993-2003)».

Ενδεικτική, χωρίς να είναι πλήρης, η καταγραφή που ακολουθεί:

* Τον Νοέμβριο του 1980 δολοφονούνται από αστυνομικούς των ΜΑΤ κατά τη διάρκεια της πορείας για την επέτειο του Πολυτεχνείου η νεαρή εργάτρια Σταματίνα Κανελλοπούλου και ο 26χρονος Ιάκωβος Κουμής. Απομονώνουν την πρώτη στη βιτρίνα, στη γωνία Βουκουρεστίου και Πανεπιστημίου, και την χτυπούν με κλομπ αλύπητα -σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής. Με κλομπ συνέτριψαν το κρανίο του Κουμή.

* Τον Αύγουστο του 1985 ο αστυνομικός Νίκος Σταθόπουλος πυροβολεί και σκοτώνει την Αμερικανίδα Κάθριν Τζον Μπουλ, 22 χρόνων, μετά την άρνηση της τελευταίας να γίνει έλεγχος στο αυτοκίνητό της.

* Τον Νοέμβριο του 1985 λίγες ώρες μετά την πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου πέφτει νεκρός στη Στουρνάρη από σφαίρα του αστυνομικού Αθ. Μελίστα ο 15χρονος Μιχάλης Καλτεζάς.

* Τον Φεβρουάριο του 1986 ο 17χρονος Μανώλης Κανδανολέων, που επέβαινε σε κλεμμένο αυτοκίνητο, πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τρεις αστυνομικούς.

* Τον Μάρτιο του 1990 στην Πρέβεζα ο αστυφύλακας Γρηγόρης Σπυράκος πυροβόλησε και σκότωσε τον 15χρονο μαθητή Δημήτρη Κίκερη. Το θύμα ήταν παγιδευμένο στην τουαλέτα «βιντεάδικου», που λίγο πριν είχε επιχειρήσει να διαρρήξει.

* Τον Απρίλιο του 1993 ο αρχιφύλακας Ηλίας Σταματόπουλος σκότωσε εν ψυχρώ τον 25άχρονο σερβιτόρο Γιάννη Τζίτζη σε μπαρ.

* Τον Ιανουάριο του 1994 ο αστυνομικός Ευάγγελος Λαγογιάννης σκοτώνει με 4 σφαίρες τον 28χρονο μουσικό Θοδωρή Γιάκα, επειδή αρνήθηκε να σταματήσει σε εξακρίβωση στοιχείων.

* Τον Ιανουάριο του 1996 σε αστυνομική επιχείρηση-σκούπα κατά Αλβανών στη Σκάλα Ωρωπού ο αστυνομικός Διονύσης Καρακάιδος σκοτώνει έναν Αλβανό.

* Τον Ιούνιο του 1996 ο αγροφύλακας Αθ. Μάτος σκοτώνει τον 20χρονο Φαντίλ Ναμπούζι για δύο καρπούζια που πήγε ο τελευταίος να κλέψει.

* Τον Νοέμβριο του 1996 σε «επιχείρηση» της Αστυνομίας έξω από τη Λιβαδειά για τον εντοπισμό φυγόδικου ο αστυφύλακας Δημήτρης Τρίμης πυροβόλησε σχεδόν εξ επαφής και σκότωσε τον 45χρονο Τσιγγάνο Τάσο Μουράτη μπροστά στα μάτια ενός από τα τρία παιδιά του.

* Τον Αύγουστο του 1998 στον Πειραιά ο ανθυπαστυνόμος Δημήτρης Τσαγκράκος πυροβόλησε και σκότωσε τον 26χρονο Ηλία Μέξη έξω από το τμήμα Μεταγωγών επειδή δεν σταμάτησε σε σήμα του για έλεγχο.

* Τον Οκτώβριο του 1998 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ο ανθυπαστυνόμος Κυριάκος Βαντούλης σκότωσε τον 17χρονο Γιουγκοσλάβο μαθητή Μάρκο Μπουλάτοβιτς, ο οποίος επισκεπτόταν με συμμαθητές του την Ελλάδα.

* Τον Φεβρουάριο του 2000 στη Λούτσα ο υπαστυνόμος Θοδωρής Χαλουλάκος πυροβολεί αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν τέσσερις νέοι, επειδή όπως είπε «τους θεώρησε ύποπτους για διακίνηση ναρκωτικών». Η σφαίρα καρφώθηκε στη σπονδυλική στήλη του 18χρονου μαθητή Σωτήρη Κατσιώτη και τον άφησε παράλυτο.

* Τον Μάρτιο του 2000 στην Ανω Πόλη Θεσσαλονίκης ο 18χρονος ομογενής από την πρώην ΕΣΣΔ Νικόλαος Λεωνίδης έπεσε νεκρός από τα πυρά του αστυνομικού Γιώργου Ατματζίδη, γιατί δεν σταμάτησε σε σήμα για έλεγχο.

* Τον Οκτώβριο του 2001 στο Ζεφύρι ο αστυφύλακας της Αμεσης Δράσης Γ. Τυλιανάκης πυροβόλησε στο κεφάλι τον αθίγγανο Μαρίνο Χριστόπουλο, 21 ετών, επειδή δεν σταμάτησε σε μπλόκο.

* Τον Νοέμβριο του 2001 στην πλατεία Αμερικής ο αστυφύλακας Γιάννης Ριζόπουλος πυροβόλησε στο κεφάλι τον 20χρονο Αλβανό Σεντγκάκ Σελνίκου μέσα σε καφετέρια, όταν απείλησε με μαχαίρι τον ίδιον και άλλους τέσσερις συναδέλφους του που είχαν ήδη προτεταμένα τα όπλα τους.

* Τον Δεκέμβριο του 2003 ο 22χρονος Ηρακλής Μαραγκάκης πυροβολείται στο κεφάλι από άνδρες του Τμήματος Αστυνομικών Επιχειρήσεων Ρεθύμνου, γιατί το αυτοκίνητο που επέβαινε μαζί με δυο άλλους νεαρούς δεν σταμάτησε για έλεγχο. Μ.Δ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 08/12/2008

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Οι δέκα αιτίες του θριάμβου Σαμαρά (και μια λέξη ακόμα…)

tapragmata

Αρκετά έχουν γραφεί για τους λόγους που ο Αντώνης Σαμαράς, κόντρα σε κάθε προσδοκία, εξελέγη πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Για την ακρίβεια υπάρχουν πολλές θεωρήσεις αυτής της απίστευτης –για πολλούς- ανατροπής. Όσοι επιμένουν στην πολιτική, μιλούν για μια υποψηφιότητα- κίνημα, που συνεπήρε και ανθρώπους οι οποίοι στην αρχή της προεκλογικής κούρσας. Όσοι αναζητούν εξωπολιτικά κριτήρια, ισχυρίζονται ότι το ΠΑΣΟΚ και μέρος των media στήριξαν την υποψηφιότητα Σαμαρά.

Στην πραγματικότητα η νίκη του Μεσσήνιου πολιτικού οφείλεται σε μια σειρά αιτιών, δεν είναι μονοδιάστατη. Κατηγοριοποιήσαμε τις αιτίες που ψηλαφήσαμε σε δέκα (όπως και τα λάθη που στοίχισαν την εκλογή στη Ντόρα Μπακογιάννη) και τα παραθέτουμε, αρχίζοντας από τα πιο τεχνικά και καταλήγοντας στα πιο ουσιώδη:

1. Χειρίστηκε με επιδεξιότητα την αλλαγή του εκλογικού σώματος: Καθώς από τη σύνθεση του Συνεδρίου περνούσαμε ολοταχώς στην ετυμηγορία της πολιτικής βάσης της ΝΔ, ο Σαμαράς έμεινε μακριά από την αρχική σύγκρουση, την οποία κατ’ αρχήν έδωσε ο Αβραμόπουλος με την Μπακογιάννη. Μέχρι το έκτακτο συνέδριο, οι δυο τους ήταν που αντιδικούσαν για το αν θα εψήφιζαν οι σύνεδροι του 2007 ή όλα τα μέλη της ΝΔ (αρχικά) και αν εκτός των μελών θα ψήφιζαν και οι απλοί φίλοι χωρίς υποχρέωση εγγραφής στη ΝΔ (τις τελευταίες μέρες πριν το Συνέδριο). Ο Σαμαράς αποδέχτηκε ασμένως τις προτάσεις Αβραμόπουλου για αλλαγή του γηπέδου, που ευνοούσε πασιφανώς τη βασική του αντίπαλο. Έβλεπε ότι ο Αβραμόπουλος ανοίγει δρόμους στη διαδικασία εκλογής, αλλά δεν κερδίζει πόντους στην πολιτική βάση της παράταξης. Ο ίδιος ο Σαμαράς, λοιπόν, αποφάσισε να λέει «ναι» αμέσως σε κάθε νέα πρόταση του Αβραμόπουλου, που γινόταν κατ’ αρχήν για ίδιον όφελος του προτείνοντος. Αυτό το όφελος δεν ερχόταν στον Αβραμόπουλο, και πίσω του καιροφυλακτούσε ο Σαμαράς να το εισπράξει. Η Ντόρα διαφοροποιήθηκε ανυποχώρητα στην ψήφο των μη μελών και στη συνείδηση του κόσμου χρεώθηκε την άρνηση στο άνοιγμα της διαδικασίας στη βάση. Ο Αβραμόπουλος πιστώθηκε το άνοιγμα στη βάση, αλλά δεν κέρδιζε αυτή τη βάση γιατί ο πολιτικός του λόγος δεν είχε τη μεστότητα του λόγου που εξέφραζε ο Σαμαράς. Η καλή τακτική του τελευταίου, του έδωσε τα περισσότερα κέρδη.

2. Ανέδειξε το ότι ο ίδιος δεν είχε ευθύνες για την κυβερνητική τύχη της ΝΔ: Είδε πρώτα από όλα ότι βασικό σημείο απογοήτευσης του κόσμου της ΝΔ ήταν οι κυβερνητικές πρακτικές. Πήρε λοιπόν συγκεκριμένες αποστάσεις από αυτές τις πρακτικές αλλά και από το πολιτικό positioning της κυβέρνησης Καραμανλή. Σε αυτό τον βοήθησαν τρεις παράγοντες: ΠΡΩΤΟΝ, το ότι ο ίδιος ήταν υπουργός μόλις εννέα μήνες, από τον τελευταίο ανασχηματισμό του Καραμανλή ως τις εκλογές, και μάλιστα σε ένα Υπουργείο που δεν δημιούργησε προβλήματα (Πολιτισμού) αυτή την περίοδο. ΔΕΥΤΕΡΟΝ, το ότι όλοι θυμούνταν την «κάθετη» διαφωνία του με την προκήρυξη εκλογών για τις 4 Οκτωβρίου. Και ΤΡΙΤΟΝ, το ότι η βασική του αντίπαλος Ντόρα Μπακογιάννη έκανε ό,τι ήταν δυνατό, προκειμένου εκείνη να ταυτιστεί με την κυβέρνηση Καραμανλή. Συνεπώς, αν η μια υποψηφιότητα «κερδίζει» την ταύτιση, η άλλη αναγκαστικά τη χάνει. Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση η ταύτιση με την κυβέρνηση Καραμανλή ήταν συνταγή ήττας, όχι νίκης όπως νόμιζε η πλευρά Μπακογιάννη.

3. Αποτύπωσε συμβολικά το εύρος της υποψηφιότητάς του στη συμμαχία με τον Αβραμόπουλο: Ακριβώς την ώρα που οι αντίπαλοί του επικέντρωναν τις προσπάθειές τους στο να εμφανίσουν τον Σαμαρά ως εκπρόσωπο του αμιγώς δεξιού κομματικού της ΝΔ (και μιλούσαν, αναφερόμενοι σε αυτόν, για «συρρίκνωση»), ήλθε η συμμαχία Σαμαρά- Αβραμόπουλου που διέλυσε αυτή την επίθεση. Μετά τη συμμαχία αυτή, ο Σαμαράς μπόρεσε απελευθερωμένα να ακουστεί από ολόκληρο το εύρος της πολιτικής βάσης που έχει η Νέα Δημοκρατία. Παράλληλα, όλοι αντιλαμβανόμαστε πόσο αποτελεσματικό είναι να ακυρώνεις βασικά όπλα του αντιπάλου σου με τόσο καθοριστικό τρόπο… Τότε οι οπαδοί του –όχι ο ίδιος- θύμιζαν ότι και ως πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης είχε τοποθετήσει αυτό το κόμμα ανάμεσα σε Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, όχι στα άκρα της πολιτικής κονίστρας…

4. Ο πολιτικός του λόγος ξέφυγε από τον άξονα δεξιά- κέντρο- αριστερά και εξεφράσθη πιο σύγχρονα: Πρόκειται για «κλειδί» της επιτυχίας Σαμαρά. Την ώρα που η βασική του αντίπαλος έλεγε με τον τρόπο της «ο Σαμαράς είναι δεξιός, εγώ είμαι κεντροδεξιά», ο σημερινός πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας μιλούσε για ιδέες. Για αυτοπεποίθηση των ΝεοΔημοκρατών. Για «Αειφορία» ως απάντηση στην «πράσινη Ανάπτυξη». Στη συγκέντρωση του Μπάντμιντον, ο Σαμαράς έλεγε χαρακτηριστικά: «Να συνθέσουμε την Πατρίδα με την Ανταγωνιστικότητα. Να συνθέσουμε την Ελευθερία στην επιχειρηματικότητα με το κράτος-διαιτητή, που δεν υποκαθιστά τον επιχειρηματία, αλλά εξαλείφει τις στρεβλώσεις των αγορών και διευκολύνει την διάχυση ευημερίας και ευκαιριών». Ξέφευγε δηλαδή από μια κουραστική συζήτηση περί δεξιάς και κέντρου, την οποία η Μπακογιάννη είχε κάνει σημαία (μιλώντας για συρρίκνωση και για μεγάλο ΛΑΟΣ σε περίπτωση εκλογής του Σαμαρά), κι εκείνος μιλούσε για πολιτική.

5. Μίλησε πειστικά τόσο στους παραδοσιακούς, όσο και στους νεωτεριστές της κεντροδεξιάς: Το ιδεολογικό στοιχείο διατρέχει σε ένα βαθμό και τα δέκα σημεία υπεροχής που οδήγησαν τον Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της Νέα Δημοκρατίας. Εδώ θα σταθούμε στη σύνθεση παλαιών, διαχρονικών αξιών όπως τις ανέφερε, με τα σύγχρονα ρεύματα που διατρέχουν την ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά. Ανέδειξε τον παραλληλισμός με τα στοιχεία που κάνουν κυρίαρχες τις κεντροδεξιές πολιτικές δυνάμεις σε όλη, σχεδόν, την Ευρώπη. «Εδώ, στην Ελλάδα», έλεγε στο Έκτακτο Συνέδριο ως υποψήφιος, «υφιστάμεθα τις συνέπειες μιας βαριάς ήττας, σαν να είναι πρόβλημα οι ιδέες μας, για τις οποίες ηττηθήκαμε. Είναι λοιπόν στο χέρι μας με αυτές τις ιδέες η ήττα να μετατραπεί σε σύντομη παρένθεση, αρκεί να δείξουμε τις ιδέες μας… αυτή η σύνθεση των διαχρονικών αξιών με τις πιο φιλελεύθερες ιδέες, είναι πιο επίκαιρη παρά ποτέ και απαραίτητη όσο ποτέ, κι αυτό είναι που ονομάζουμε κοινωνικό φιλελευθερισμό, που συνοψίζεται σε ένα όραμα με τέσσερα προτάγματα: Ανταγωνιστικότητα παντού, διάχυση της ανάπτυξης παντού, ευκαιρίες για όλους, ευημερία για όλους». Πολιτικός λόγος με συνοχή, που ακούγεται ευχάριστα τόσο από τον κλασικό συντηρητικό, όσο και από τον πιο φιλελεύθερο πολίτη.

6. Απέσπασε από τη βασική συνυποψήφιά του ένα μέρος από το πολιτικό κατεστημένο, που παίζει ρόλο σε κάθε εκλογή: Το κατεστημένο αυτού του τόπου, πάντοτε μέχρι τώρα έριχνε το βάρος του υπέρ μιας κατάστασης στην πολιτική και με αυτό τον τρόπο προσδιόριζε τις εξελίξεις και εξασφάλιζε τη δική του επιβίωση. Οι δυνάμεις που εδώ και χρόνια καθορίζουν τις εξελίξεις στην Ελλάδα ευνόησαν την εκλογή του Γεωργίου Ράλλη ως διαδόχου του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αφήνοντας εκτός νυμφώνος τον Ευάγγελο Αβέρωφ. Οι ίδιες δυνάμεις έριξαν το βάρος τους υπέρ του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη κι όχι υπέρ του Κωστή Στεφανόπουλου, με τα γνωστά αποτελέσματα. Το ίδιο έγινε με την υποψηφιότητα Έβερτ (κι όχι Βαρβιτσιώτη) το 1993, Σημίτη (κι όχι Αρσένη ή Τσοχατζόπουλου) το 1996, Καραμανλή κι όχι Σουφλιά ή Έβερτ το 1997, Γιώργου Παπανδρέου (κι όχι Ευάγγελου Βενιζέλου) το 2007.

Την ώρα της πολιτικής κρίσης σε μια από τις δυο παρατάξεις εξουσίας, ένα αόρατο χέρι, θαρρεί κανείς, σύντασσε όλο και περισσότερες δυνάμεις πίσω από έναν υποψήφιο, γέρνοντας και την πλάστιγγα, τελικά, υπέρ του. Σήμερα, είναι η πρώτη φορά που αυτό δεν το είδαμε. Η υποψηφιότητα της Ντόρας Μπακογιάννη ξεκίνησε ως αναμφίβολα η ισχυρότερη (όπως του Ευάγγελου Βενιζέλου πριν δυο χρόνια), με τον Τύπο και τους ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες να την ευνοούν. Άλλωστε η ΝΔ υπήρξε επί 35 χρόνια κόμμα του συστήματος, ακόμα κι όταν το σύστημα την άφηνε εκτός νυμφώνος.

Όταν άλλαξε το εκλογικό σώμα και η υποψηφιότητα Σαμαρά (βοηθούσης της σωρείας λαθών από πλευράς Μπακογιάννη) έδειξε εμφανή σημεία αντοχής, το σύστημα παρακολουθούσε τις εξελίξεις από απόσταση. Όταν η αντοχή Σαμαρά μετετράπη σιγά- σιγά σε δυναμική μέσα στην κοινωνία, συνέβη το πρωτοφανές: Ένα τμήμα του κατεστημένου, μαθημένο να πηγαίνει με το νικητή, εκτίμησε ότι ο Σαμαράς μπορεί να ανατρέψει τα προγνωστικά και να είναι εκείνος ο ηγέτης της ΝΔ μετά τις 29 Νοεμβρίου. Μετακινήθηκε, λοιπόν, προς το Μεσσήνιο πολιτικό, και αυτή του η μετακίνηση είχε ως αποτέλεσμα –πέραν των άλλων – την απρόσμενη από πολλούς προσχώρηση του Δημήτρη Αβραμόπουλου στην προσπάθεια Σαμαρά.
Το κατεστημένο, όμως, γνωρίζει πριν και πάνω από όλα, ένα πράγμα: Αν δεν παραμείνει ενωμένο στον καθορισμό των εξελίξεων, δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη δική του επιβίωση…

7. Κατανόησε καλύτερα από τους άλλους την ψυχολογία του ΝεοΔημοκράτη κατά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο: Τι θέλει αυτή την εποχή το εκλογικό σώμα; Σε κάθε πολιτική μάχη, σε όλα τα πλάτη και τα μήκη του πλανήτη, η σωστή απάντηση στο ερώτημα αυτό οδηγεί με βεβαιότητα σε πολιτική και εκλογική επικράτηση. Αυτό το έκανε σαφώς ο Σαμαράς, όπως αποδεικνύει με μια σειρά δημόσιων παρεμβάσεών του:

Στο Μπάντμιντον, η αναφορά του Σαμαρά στην αυτοπεποίθηση των ΝεοΔημοκρατών, του έδωσε σημαντική ώθηση στην προεκλογική εκστρατεία: «πρέπει να τελειώνουμε με τα στερεότυπα -ή μάλλον τα συμπλέγματα- της μεταπολιτευτικής περιόδου. Που μας υποχρέωναν να απολογούμαστε για οτιδήποτε είναι αναπτυξιακό ή εθνικό…». Το ζήτημα έχει ευρύτερη αξία, σε μια κοινωνία όπως η σύγχρονη ελληνική, η οποία κυριαρχείται από τις αριστερές αντιλήψεις του άκρατου κρατισμού, της επιδότησης, της ολοένα και μεγαλύτερης αναδιανομής (δείτε τη σύγκρουση περί του ποιος θα πάρει το επίδομα αλληλεγγύης που αποφάσισε η Κυβέρνηση Παπανδρέου), και των κάθε λογής λογικών και παράλογων «κεκτημένων».

Ο μεν Σαμαράς έθετε ως πρώτη προτεραιότητα την ιδεολογική συνειδητοποίηση του χώρου ως προϋπόθεση πολιτικής κυριαρχίας, η δε Μπακογιάννη τη διεύρυνση των ορίων του. Η πολιτική υπερίσχυσε στην κάλπη της τεχνικής.

8. Απέφυγε το φθαρμένο κυβερνητισμό και περιέγραψε το δικό του, προσωπικό όραμα: Την ώρα που η Μπακογιάννη ταύτιζε τον εαυτό της, σχεδόν, με την κυβέρνηση Καραμανλή και συγχρόνως υποσχόταν ότι αν υπερψηφιστεί η δική της υποψηφιότητα η ΝΔ θα επανέλθει γρήγορα στην εξουσία, ο Σαμαράς είχε κατανοήσει το αυτονόητο: Ότι δηλαδή οι ΝεοΔημοκράτες που θα προσέρχονταν στις κάλπες, είχαν όχι μόνο απογοητευθεί από τις κυβερνητικές πρακτικές του κόμματός τους, αλλά κυριολεκτικά είχαν αποφασίσει να μείνουν μακριά από αυτές. Έμειναν μακριά στις 4 Οκτωβρίου, με αποτέλεσμα να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ με δέκα μονάδες. Έμειναν μακριά από την υποψηφιότητα που προέτασσε τον κυβερνητισμό κι έδωσαν τη νίκη στην απέναντι υποψηφιότητα.

Ο Σαμαράς μίλησε για το όραμά του. Για εθνική υπερηφάνεια και αυτοπεποίθηση του Ελληνισμού και κάθε Έλληνα ξεχωριστά. Διεκδίκησε, όπως είπε στο Συνέδριο για λογαριασμό της ΝΔ «να πάρουμε πολύ περισσότερα από όσα χάσαμε… Μπορούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα». Αυτή η περίφημη «Αλλαγή», που έφερε στην εξουσία τον Ανδρέα Παπανδρέου, ξαναβρίσκεται μπροστά μας στον πολιτικό λόγο του Αντώνη Σαμαρά.

Για τη σχέση Ελλάδας- Ευρώπης, τόνισε ότι «υπάρχουν κάποιοι, πραγματικά ακραίοι, που μπερδεύουν την Ένωση της Ευρώπης με τη διάλυση των εθνών της, δηλαδή με την αναίρεση της Ιστορίας της. Αλλά η Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση είναι σύγκλιση εθνικών κρατών, όχι διάλυσή τους. Είναι σύγκλιση εθνικών πολιτισμών, όχι ισοπέδωσή τους». Είναι ακριβώς αυτό που ενδόμυχα πιστεύει ο ΝεοΔημοκράτης και δεν τολμάει (αυτή είναι η σωστή έκφραση: δεν τολμάει) να το εξωτερικεύσει. Ξαφνικά, ακούει τον υποψήφιο πρόεδρο της ΝΔ να μιλά μέσα στην ψυχή του… Πράγματι, αν ένα μέρος της πολιτικής βάσης της ΝΔ δεν ήταν πληγωμένο από τα γεγονότα του 1993, ο Σαμαράς θα έπαιρνε πάνω από 70%. Από τον πρώτο γύρο…

9. Έδωσε ελπίδα σε έναν κόσμο απελπισμένο: Πόσο πιο απλά να το πει κανείς; Ο οπαδός της Νέας Δημοκρατίας, ο Έλληνας πολίτης που εμπιστεύτηκε τον Κώστα Καραμανλή το 2004 και του έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία το 2007, είναι απογοητευμένος. Απελπισμένος. Ακούμπησε στον Γιώργο Παπανδρέου, γιατί δεν είχε που αλλού να ακουμπήσει και γιατί ήταν τόσο οργισμένος, που θα προτιμούσε να πέσει κάτω, παρά να ακουμπήσει άλλη μια φορά τις ελπίδες του στη Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή. Θα ακουμπούσε σε όποιον άλλον ήταν στη θέση του Παπανδρέου, αναμφίβολα.

Σε αυτό τον κόσμο, ελπίδα έδωσε ο Σαμαράς. Μίλησε για προοπτική και ελάχιστα για την ήττα του Οκτωβρίου. Ασφαλώς ο ΝεοΔημοκράτης γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τα αίτια της ήττας. Αφού αυτός την προκάλεσε. Γι αυτό πιστεύουμε ότι η επιλογή να γίνει Συνέδριο την Άνοιξη με σκοπό «να συζητηθούν τα αίτια της ήττας» είναι μια λάθος επιλογή. Ο ίδιος ο Σαμαράς έλεγε στο Έκτακτο Συνέδριο, ως υποψήφιος Πρόεδρος: «…Τις απόψεις μας τις είπαμε, λίγο- πολύ, για τα αίτια της ήττας. Από εκεί και πέρα πρέπει να μιλήσουμε για τις προοπτικές της αναγέννησής μας…». Κι ο κόσμος τον κατάλαβε. Και τον προτίμησε. Γιατί ο βιοπαλαιστής έχει ανάγκη την ελπίδα, που θα του δώσει δύναμη να συνεχίσει τον αγώνα της ζωής. Κι όσο πιο ρεαλιστική είναι αυτή η ελπίδα, τόσο το καλύτερο. Αντίθετα αν δίνεται χωρίς αντίκρισμα στην πραγματικότητα, από ελπίδα γίνεται λεπίδα…

10. Παρουσίασε με απλά λόγια ένα σχέδιο για κοινωνική αλλαγή στην Ελλάδα: Η νίκη του Αντώνη Σαμαρά απεικονίζει ευρύτερες αλλαγές που συντελούνται στην ελληνική κοινωνία και που το σημερινό πολιτικό προσωπικό –με κάποιες εξαιρέσεις- αδυνατεί να αποκρυπτογραφήσει. Τα δεδομένα της μεταπολιτευτικής περιόδου αλλάζουν (και κατά τούτο έχει νόημα η πρόταση Σαμαρά για «νέα Μεταπολίτευση»), η μεσαία τάξη φαίνεται ότι έχει εξαντλήσει κάθε περιθώριο ανοχής ή υπομονής που διέθετε και, πλέον, είναι αποφασισμένη να πάρει στα χέρια της την υπόθεση της αυριανής κοινωνίας. Στερεότυπα που ως τώρα είχαν γίνει αποδεκτά από την ελληνική κοινωνία (όπως η οικογενειοκρατία) τώρα ανατρέπονται. Η παραίτηση από τις αξίες που στο παρελθόν κράτησαν τον τόπο ζωντανό, φαίνεται ότι τελειώνει. Οι πολίτες θέλουν να είναι υπερήφανοι για την εθνική τους ταυτότητα, στο μέτρο που είναι υπερήφανοι για τους πατεράδες τους. Να εργάζονται και να αμείβονται ανάλογα. Να βλέπουν το προστατευτικό δίχτυ της κοινωνίας αν τυχόν πέσουν, και γι αυτό να δοκιμάζουν το πήδημα. Η Ελλάδα γίνεται Ευρώπη και κοινωνικά. Ξεφεύγει από τη λογική της Ψωροκώσταινας και της θριαμβικής επικράτησης παλαιομαρξιστικών μεθόδων κοινωνικής έκφρασης, οι οποίες μέθοδοι κυριάρχησαν στη Μεταπολίτευση. Δεν είναι, πια, εισιτήριο κοινωνικής και οικονομικής ανόδου η αριστεροσύνη στη σημερινή Ελλάδα. Αυτό το μοντέλο τελειώνει. Και η εντολή στον Σαμαρά είναι να οριστικοποιήσει το πέρασμα στη νέα εποχή, με συγκεκριμένες πολιτικές.

Και μια λέξη: Κανείς δεν περίμενε τόσο πολύ κόσμο να ψηφίσει, υφιστάμενος μάλιστα την τεράστια ταλαιπωρία λόγω της πτώσης του μηχανογραφικού συστήματος. Κανείς δεν περίμενε ένα μήνα πριν στηθούν οι κάλπες, εκλογή με την πρώτη του Σαμαρά. Κανείς δεν περίμενε να δει, αυτό που είδε στην πράξη με την κινητοποίηση όλου αυτού του κόσμου: ότι το κυρίαρχο συναίσθημα στον ΝεοΔημοκράτη δεν ήταν ούτε η απογοήτευση, ούτε η προσμονή συμμετοχής, ούτε η επιβράβευση του λιγότερο φθαρμένου. Το κυρίαρχο συναίσθημα του ΝεοΔημοκράτη ήταν η οργή. Ο Σαμαράς κέρδισε γιατί μετέτρεψε την ακατανίκητη οργή του ΝεοΔημοκράτη σε πολιτική πρόταση.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"