Η πολυδιαφημισμένη «αποκάλυψη» του ΒΗΜΑΤΟΣ για το «πραξικόπημα που δεν έγινε», μπορεί να ήταν ιδιαίτερα «θορυβώδης» από το εκδοτικό συγκρότημα που ανέλαβε εργολαβικά να την προμοτάρει, Ωστόσο…
Η πιο προσεκτική της ανάγνωση αποκαλύπτει και στον πλέον δύσπιστο αναγνώστη, πως δεν αποτελεί τίποτε περισσότερο παρά ένα «γραμμάτιο» που έμελε κάποια στιγμή να εξοφληθεί.
Το σκηνικό και τα περιβάλλοντα μέσα στα οποία ενεφανίσθη το εν λόγω "γραμμάτιο" στο πολιτικό ενεχυροδανειστήριο, είναι ομολογουμένως φροντισμένα από τους εγκέφαλους που συνέλαβαν αυτή την πολιτική χοντροκοπιά.
Οι επιλογές τους όμως, ως προς το περιεχόμενο του «αποδεικτικού υλικού» που χρησιμοποίησαν, για τον προσεκτικό αναγνώστη, οδηγεί στα ακριβώς αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, και στοιχειοθετεί εθνικής βαρύτητας κατηγορητήριο, για τους χειρισμούς της κυβέρνησης που διαχειρίστηκε την πιο καραμπινάτη περίπτωση εθνικής μειοδοσίας στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης.
Ας βάλουμε όμως τα πράγματα στη δυναμική τους σειρά, ιχνηλατώντας πρώτα απ όλα τον πολιτικό καμβά πάνω στον οποίο επέλεξαν να «ζωγραφίσουν» αυτή την διόλου τυχαία επικοινωνιακή αθλιότητα…