Όσα δε βάνει ο λογισμός, μες στην καρδιά μου κρύβω. Γι' αυτό δεν έχω υπομονή κι όλο ζητώ να φύγω

Όσα δε βάνει ο λογισμός, μες στην καρδιά μου κρύβω.

Γι' αυτό δεν έχω υπομονή κι όλο ζητώ να φύγω.

Δως μου ένα δρόμο, δρόμο ανοιχτό ν' απλώσω τη ζωή μου,

δως μου δυο λόγια, λόγια της καρδιάς, παρηγοριά στερνή μου,

παρηγοριά στερνή μου.

Ό,τι στο νου μου απόμεινε απ' το στερνό σου χάδι

μές στ' άσπρο το μαντίλι μου μαζεύω αυτό το βράδυ.

=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

"Άνθρωποι κλειδιά" στο Novartisgate

Η απόσταση μεταξύ της Βασιλείας στην Ελβετία και της Αθήνας μπορεί στον χάρτη να φαίνεται μεγάλη αλλά υπό τις σημερινές συνθήκες είναι ένα email δρόμος. Στην Βασιλεία εδρεύει η μητρική Novartis και στην Αθήνα η θυγατρική της. Ο έλεγχος που ασκείται από την μητρική εταιρεία είναι κάθετος και οριζόντιος. Για να μην σχηματίζονται «παραμάγαζα» και ιδιωτικές παρέες η μητρική εταιρεία έχει φροντίσει να αλλάζουν κάθε 1,5 χρόνο περίπου οι πρόεδροι - διευθύνοντες σύμβουλοι των θυγατρικών εταιρειών ανά τον κόσμο. 

Έτσι στο επίμαχο χρονικό διάστημα για το οποίο διεξάγεται η διεθνής έρευνα για την Novartis, δηλαδή από το 2006 μέχρι το 2015 άλλαξαν πέντε πρόεδροι - διευθύνοντες σύμβουλοι στην ελληνική θυγατρική της ελβετικής εταιρείας. Τα ονόματά τους θα τα δούμε σε λίγο. Αυτό που πρέπει να εξηγηθεί εξαρχής είναι μία σημαντική ιδιαιτερότητα. Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ελληνικής Novartis ήταν ένα και το αυτό πρόσωπο. 

Κάτω από αυτόν απλωνόταν μία αράχνη στελεχών τα οποία επιφορτίζονταν με διαφορετικούς ρόλους. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα πως η «γραμμή» της μητρικής εταιρείας εκφραζόταν μόνον από τα ανώτερα στελέχη. Επιφορτισμένα με ειδικούς ρόλους ήταν και τα μεσαία στελέχη της εταιρείας. Ο έλεγχος όπως είδαμε και παραπάνω ήταν κάθετος και οριζόντιος. Κάποια στιγμή ξεσπά η υπόθεση Novartis στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης. Οι αμερικανικές υπηρεσίες αντιλαμβάνονται πως ο εισηγμένος κολοσσός στο δικός τους χρηματιστήριο ακολουθούσε πρακτικές οι οποίες δεν συνάδουν με το αμερικανικό δίκαιο. ...

Κώστας Χρυσόγονος, για τη Novartis, στον focus fm : "Είναι σαφές ότι υπάρχει παραγραφή - Η Βουλή δεν μπορεί πλέον να ασκήσει δίωξη κατά πολιτικών"

Την εκτίμηση ότι η Βουλή δεν μπορεί πλέον να ασκήσει δίωξη κατά των φερόμενων ως εμπλεκομένων πολιτικών προσώπων στην υπόθεση Novartis εξέφρασε ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής και συνταγματολόγος, Κώστας Χρυσόγονος.

«Το βέβαιο είναι ότι η Βουλή δεν μπορεί πλέον να ασκήσει δίωξη κατά των εμπλεκομένων πολιτικών προσώπων, διότι έχει παρέλθει ολόκληρη βουλευτική περίοδος, η επόμενη, από την υποτιθέμενη τέλεση των αδικημάτων, με τη διάλυση της Βουλής τον Αύγουστο του 2015. Συνεπώς παρήλθε η προθεσμία εντός της οποίας μπορούσε να ασκηθεί η δίωξη από τη Βουλή» ανέφερε ο κ. Χρυσόγονος και συνέχισε:

Ο Καημός της Φυσαρμόνικας : [Όνειρο που φεύγει ειν' η Ζωή

Όνειρο που φεύγει είναι η ζωή

μέσα στ' όνειρό μου είσαι κι εσύ.

Έρχεσαι πάντα το βράδυ, μελαγχολικά

σαν το στερνό το τρένο του χειμώνα

η καρδιά μου χιονισμένη, στέπα ερημική

προσμένει τον καημό σου και σε καρτερεί.

Όνειρο που φεύγει ειν' η ζωή

μέσα στ' όνειρό μου είσαι κι εσύ.

Έρχεσαι και δε σωπαίνεις

μέσα από τη στάχτη μια φωτιά γυρεύεις

κι όλο φεύγεις...

Στη θεά του έρωτα που λάμπει και δύει αναφέρεται ο Δίσκος της Φαιστού

O δρ. Γκάρεθ Oουενς, ειδικός σε θέματα μινωικής γραφής, έδωσε μια ενδιαφέρουσα ομιλία στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, για τον θρυλικό δίσκο ο οποίος έχει 18 στίχους με ομοιοκαταληξία, με ποιητική παρήχηση. Πρόκειται για το «Ευαγγέλιο των Μινωιτών»

Επί πάνω από έναν αιώνα, αυτός ο δίσκος αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα για τους αρχαιολόγους. Τι έλεγε; Σε ποιους αναφερόταν; Σε τι αποσκοπούσε; Ο Δίσκος της Φαιστού, το θρυλικό αρχαιολογικό εύρημα από την μινωική πόλη της Φαιστού στη νότια Κρήτη χρονολογείται πιθανώς στον 17ο αιώνα π.Χ., στις χαραυγές του πολιτισμού στον ελλαδικό χώρο. Και από το 1908 όταν ανακαλύφθηκε (3 Ιουνίου 1908) από τον ιταλό αρχαιολόγο Λουΐτζι Περνιέ, ήταν τόσα τα αναπάντητα ερωτήματα. Οχι όμως πια. Ο δρ. Γκάρεθ Οουενς, ο οποίος μελετά τον Δίσκο της Φαιστού επί δεκαετίες είναι για ορισμένα πράγματα βέβαιος. Αλλωστε τον έχει χαρακτηρίσει ως το «Ευαγγέλιο των Μινωιτών».

Σήμερα ο Δίσκος της Φαιστού φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Είναι φτιαγμένος από πηλό, ενώ η μέση διάμετρός του είναι περίπου 16 εκατοστά και το μέσο πάχος του 1 εκατοστό. Στις δύο όψεις του βρίσκονται 45 διαφορετικά σύμβολα, πολλά από τα οποία αναπαριστούν εύκολα αναγνωρίσιμα αντικείμενα, όπως ανθρώπινες μορφές, ψάρια, πουλιά, έντομα, φυτά κ.ά. Συνολικά υπάρχουν 241 σύμβολα, 122 στην μία πλευρά και 119 στην άλλη, τοποθετημένα σπειροειδώς. Τα σύμβολα είναι χωρισμένα σε ομάδες με τη χρήση μικρών γραμμών που κατευθύνονται προς το κέντρο του Δίσκου.


«Η α’ πλευρά του δίσκου μιλάει για την έγκυο θεότητα που λάμπει και η β΄ πλευρά έχει μια πρόταση σε δυο στίχους, με μινωική παρήχηση, που αναφέρεται στη θεότητα που δύει. Η δύση της Αστάρτης/Αφροδίτης/Αφαίας. Με τη δική σας βοήθεια θα ήθελα μια μέρα στο μέλλον να ...

NOVARTIS: Το «δέντρο», το «δάσος» κι ο βούρκος

  Η Novartis το 2015 τιμήθηκε με την «Διάκριση Επιχειρηματικής Αριστείας» («Diamonds of the GreekEconomy 2015») ως η κορυφαία φαρμακευτική εταιρεία στην Ελλάδα.

    Πάμε τώρα να δούμε για ποιο πράγμα (δεν) μιλάμε αφού μερικά πράγματα είναι πιο προστατευμένα και από τους καλύτερα «προστατευόμενους» (;) μάρτυρες. 

του Νίκου Μπογιόπουλου

Μνημόνιο επί…7!

    Μια όχι τόσο φωταγωγημένη πλευρά της δικογραφίας είναι αυτή όπου αναφέρεται ότι:

• Η τιμολόγηση των φαρμάκων στην Ελλάδα – εξαιτίας του γεγονότος ότι η χώρα μας επηρεάζει την διαμόρφωση των τιμών σε 30 περίπου χώρες – επηρέασε άμεσα τις φαρμακευτικές αγορές διαμορφώνοντας έναν τζίρο ύψους 150 δισ. δολαρίων παγκοσμίως.
• Την περίοδο 2000-2010 η φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα από 1,4% του ΑΕΠ εκτινάχτηκε στο 2,1% του ΑΕΠ, διπλάσια από τον μέσο όρο δαπάνης στην ΕΕ που ήταν 1% (σσ: στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι χειρότερα αφού η δημόσια δαπάνη από 0,9% το 2000 απογειώθηκε στο 2,2% το 2009 και παρέμεινε στο 1,5% μέχρι και το 2012 – ετήσια έκθεση φαρμάκου 2012/ΙΟΒΕ).
• Την περίοδο 2000-2015 δαπανήθηκαν σωρευτικά στην Ελλάδα 68 δισ. ευρώ για φάρμακα με τα 47 δισ. ευρώ να αποτελούν δημόσια δαπάνη.
• Αν την περίοδο αυτή η Ελλάδα δαπανούσε ως ποσοστό του ΑΕΠ της για φάρμακα όσα δαπανούνταν κατά μέσο όρο στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ τότε, σύμφωνα με την δικογραφία, θα είχαν ξοδευτεί – σε τιμές του 2017 και σύμφωνα με τους συντελεστές ανατοκισμού – περί τα 33 δισ. ευρώ (!) λιγότερα από όσα ξοδεύτηκαν.

    Παρατήρηση 1η:

Το ατέλειωτο πάρτι της Υγείας [Είναι κοινό μυστικό πια στα νοσοκομεία. Οποιος γιατρός θέλει να ταξιδέψει στο εξωτερικό ή να εξασφαλίσει μια θέση σε ένα διεθνές συνέδριο δεν έχει παρά να απευθυνθεί σε έναν από τους πολλούς αντιπροσώπους φαρμακευτικών εταιρειών]

Stefanos Tzoumakas FACEBOOK

Το άρθρο που ακολουθεί το δημοσίευσε η εφημερίδα της διαπλοκής το <<Βήμα>> το Μάιο του 2009 !Και τα λέει χωρίς περιστροφές .Το FBI ,οι μάρτυρες , οι εισαγγελείς , και οι διώξεις έρχονται μετά από εννέα χρόνια . 

Το ατέλειωτο πάρτι της Υγείας

Καρακούσης Αντώνης ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 03/05/2009

Πώς το δομημένο παραοικονομικό σύστημα γιατρών και φαρμακευτικών εταιρειών κλονίζει την υγεία των ασφαλιστικών ταμείων 

>>ΤΗΝ ΩΡΑ που διαβάζετε αυτές τις γραμμές μερικές εκατοντάδες έλληνες γιατροί, φαρμακοποιοί, ακόμη και νοσηλευτές που κατέχουν θέσεις-κλειδιά σε μεγάλα νοσοκομεία της χώρας, ταξιδεύουν οικογενειακώς προς τα νησιά Τόγκο ή το Λας Βέγκας, απολαμβάνουν τις διακοπές τους σε πολυτελείς ορεινούς ξενώνες της Γερμανίας και της Αυστρίας, καταλύουν σε πανάκριβα ξενοδοχεία της Νοτιοανατολικής Ασίας και άλλοι ανανεώνουν δωρεάν την επίπλωση των γραφείων τους ή παραλαμβάνουν νέα σύγχρονα και αθόρυβα κλιματιστικά, ολοκαίνουργα laptops και ένας Θεός ξέρει τι άλλο. 
Ας είναι καλά οι «γενναιόδωρες» φαρμακευτικές εταιρείες και οι ακόμη πιο «γενναιόδωροι» ιατρικοί αντιπρόσωποί τους, οι οποίοι μέρα μεσημέρι, φόρα παρτίδα που λέει ο λαός, εισβάλλουν στην κυριολεξία στις πανεπιστημιακές κλινικές των νοσοκομείων και διαπραγματεύονται την πραμάτειά τους με τους διευθυντές και τους γιατρούς έναντι πλήθους χορηγιών και παροχών σε χρήμα και είδος, που ξεπερνά κάθε φαντασία. 
Είναι κοινό μυστικό πια στα νοσοκομεία. Οποιος γιατρός θέλει να ταξιδέψει στο εξωτερικό ή να εξασφαλίσει μια θέση σε ένα διεθνές συνέδριο δεν έχει παρά να απευθυνθεί σε έναν από τους πολλούς αντιπροσώπους φαρμακευτικών εταιρειών. 
Και αυτές είναι ίσως οι αθωότερες των συναλλαγών. Υπάρχουν πιο σύνθετες, που οδηγούν σε απευθείας καταβολές σημαντικών ποσών και ακριβών δώρων. 
Είναι τέτοια η εξαχρείωση που ορισμένοι γιατροί ζητούν τα απίθανα. 
Λέγεται, όχι με τη μορφή ανεκδότου, ότι γιατρός πανεπιστημιακής κλινικής, από εκείνους που μπορούν να εντάξουν νέα φάρμακα στο σύστημα υγείας, απαίτησε από ιατρικό αντιπρόσωπο οικογενειακό τάφο στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών!!! 


«ΤΟ ΠΑΡΤΙ τελείωσε» ανήγγειλε πομπωδώς τον περασμένο Οκτώβριο ο έγκυρος βρετανικός «Εconomist», θέλοντας να δείξει την ένταση της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Ενα όμως ...

Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο): Η απειλή της Ελλάδας - Έθνος και Αριστερά

Το κείμενο αποτελεί μέρος της εισήγησης του Μιχάλη Ράπτη σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 1994 από τα περιοδικά Convoy, Mατσακόνι και τον όμιλο «Πρωταγόρας», στο Πολυτεχνείο. 

Νομίζω ότι πράγματι είναι σωστό ότι η Ελλάδα σήμερα απειλείται. Ότι υπάρχει ένας κίνδυνος. Ότι υπάρχει ένα σχέδιο αναδόμησης των Βαλκανίων, στο οποίο κυριαρχικό ρόλο θα παίξει η Γερμανία, οι ΗΠΑ και η Τουρκία, χρησιμοποιώντας τις μουσουλμανικές μειονότητες από τη Βουλγαρία, τη Θράκη, τα Σκόπια, το Κοσσυφοπέδιο, την Αλβανία, τη Βοσνία. Όπου η Ελλάδα βρίσκεται ουσιαστικά απομονωμένη και δεν έχει ως σύμμαχο –από άποψη γεωπολιτική- παρά τους Σέρβους. Οι οποίοι Σέρβοι σε μια ορισμένη στιγμή είναι δυνατόν και αυτοί να υποταχθούν στην pax americana. Αντιστέκονται για την ώρα και η αντίστασή τους είναι θετική και εκμεταλλεύσιμη και από τη μεριά τη δική μας, αλλά όμως δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι και η Σερβία και η Ελλάδα τελικά με υποχωρήσεις δεν θα ενταχθούν σε μια pax americana κυριαρχούσα σ” ολόκληρα τα Βαλκάνια. Πρέπει αυτό να το έχουμε υπόψη μας και απέναντι σ” αυτό το πράγμα να υπάρχει μία αντίσταση.

Η μορφή αυτής της αντίστασης δεν μπορεί να πάρει δυστυχώς το χαρακτήρα άμεσης κοινωνικής επανάστασης, στηριζόμενης στις εργατικές μάζες της Ελλάδας, οι οποίες θα ανατρέψουν αυτή την κατάσταση. Παίρνει, για την ώρα, το χαρακτήρα ενός εθνισμού. Αφύπνισης του εθνισμού. Προσωπικά θεωρώ ότι είναι αναγκαία οι Έλληνες να αποκτήσουν μια συνείδηση του εθνισμού τους και να είναι έτοιμοι, όταν πρόκειται να γίνει μία περαιτέρω συρρίκνωση του λεγομένου εθνικού τους κορμού, να αντισταθούν. ,,,

Κυβέρνηση παρωδία στην Γερμανία: «Ξεφτιλίστηκε» ο Schulz, ταπεινωμένη η Merkel

Βαθύτατη πολιτική κρίση και μια ιδιόμορφη «ακυβερνησία» αντιμετωπίζει κατά παράδοξο τρόπο η Γερμανία, εν μέσω υποτιθέμενης οικονομικής ευημερίας. Και λέμε υποτιθέμενης διότι ο γερμανικός καπιταλισμός σημειώνει σχετικά χαμηλή μακρόχρονη ανάπτυξη, μάλλον χάνει πολιτικό έδαφος, συναντά αντιδράσεις από τις άλλες ηγεμονευόμενες ευρωπαϊκές χώρες και κυρίως βασίζεται πολύ στην λιτότητα που έχει προκαλέσει έντονα κοινωνικά προβλήματα στην Γερμανία, τα οποία σε συνάρτηση με το προσφυγικό, έχουν συνεισφέρει στην άνοδο της γερμανικής ακροδεξιάς.  - Κ.Τ

Η Μέρκελ βγαίνει σκιά του εαυτού της και ταπεινωμένη από την παρατεταμένη περίοδο «ακυβερνησίας», ενώ υποχρεώθηκε να θυσιάσει στους Σοσιαλδημοκράτες την θέση του Υπουργού Οικονομικών.

Σε ακόμα πιο δεινή θέση ο Σουλτς, απεδείχθη μέγας kolotoumbas, υπολειπόμενος μόλις του μεγάλου διδάξαντα, Αλ. Τσίπρα.

Τελευταία υπαναχώρηση και απόλυτος εξευτελισμός του Σουλτς ήταν η αποποίηση της θέσης του Υπουργού Εξωτερικών, μετά τις θυελλώδεις αντιδράσεις στο κόμμα του και τις προκλητικές για τον ίδιο δηλώσεις του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, στον οποίο είχε υποσχεθεί την θέση. ...

Υπεγράφη η ΚΥΑ για το "Εξοικονομώ Κατ’ Οίκον ΙΙ" - ποιοι μπορούν να ενταχθούν

Την Κοινή Υπουργική Απόφαση προκήρυξης του προγράμματος "Εξοικονόμηση Κατ’ Οίκον ΙΙ", η οποία περιλαμβάνει και τον οδηγό εφαρμογής, υπέγραψε σήμερα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΥΠΕΝ, το νέο πρόγραμμα παρέχει χρηματοδότηση για την υλοποίηση παρεμβάσεων, με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας στον οικιακό κτιριακό τομέα, τη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης και κατά συνέπεια του ενεργειακού κόστους των νοικοκυριών, με ιδιαίτερη μέριμνα για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.

Οι διαθέσιμοι πόροι από το ΕΣΠΑ 2014-2020 ανέρχονται σε περίπου 250 εκατ. ευρώ, ενώ ο συνολικός προϋπολογισμός του προγράμματος, συμπεριλαμβανομένων των ιδιωτικών κεφαλαίων, αναμένεται να ανέλθει στα 500 εκατ. ευρώ.

Υπενθυμίζεται ότι τη Δευτέρα η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών παρέδωσε το ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα, στο οποίο θα γίνεται η ηλεκτρονική υποβολή των αιτήσεων και η παρακολούθηση της πορείας τους για ένταξη στις χρηματοδοτούμενες δράσεις, προκειμένου να διευκολυνθούν οι ενδιαφερόμενοι και να διασφαλισθεί η διαφάνεια, ως προς την εξυπηρέτηση των αιτήσεων με βάση την απόλυτη χρονική σειρά υποβολής.

Η διαδικασία σύνδεσης των τραπεζών με το πληροφοριακό σύστημα θα ξεκινήσει σταδιακά από τις 15 Φεβρουαρίου και αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του μήνα, οπότε θα αρχίσει η υποβολή των αιτήσεων.

Ποιοι μπορούν να ενταχθούν

Ποιος τη Ζωή μου - Μίκης Θεοδωράκης (Μακρόνησος)

Μίκης Θεοδωράκης: «όσοι αντιδρούν δεν μπορούν να δεχθούν ότι ένας παλιός κομμουνιστής και αριστερός είναι τόσο πατριώτης. Δεν καταλαβαίνουν όταν εμείς παλεύαμε με τον ΕΛΑΣ ήμασταν υπερπατριώτες». 

Η πλατεία Συντάγματος έχει ιδιαίτερη, συμβολική και συναισθηματική αξία:

«Το Σύνταγμα έχει πολύ στενή σχέση μαζί μου. Διαδήλωσα πρώτη φορά το 1943. Τότε που οι Γερμανοί θέλησαν να τη δώσουν στους Βούλγαρους. Πρώτη φορά που οι Γερμανοί στην Ευρώπη είχαν δει δημόσια διαδήλωση. Δεν είχαν δει ποτέ. Αλλά το πληρώσαμε φοβερά με αίμα».

Είναι ένα μουσικοθεατρικό αφιέρωμα στον μεγαλύτερο εν ζωή μύθο της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, που διατρέχει μέσω της μουσικής του την πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας και είναι ενταγμένο στις εκδηλώσεις του θεάτρου Badminton για τα 90 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη.

Η θρυλική ζωή του μεγάλου μας συνθέτη, έγινε έμπνευση για μια εξαιρετική καλλιτεχνική εμπειρία, ένα θεατρικό γεγονός γεμάτο συγκίνηση και μνήμες που αγκάλιασε ο ίδιος, σε κάθε στάδιο της προετοιμασίας της παράστασης.

Μιας παράστασης που με τη σειρά της βαδίζει στα χνάρια του…

Ο Μπακούνιν για την πατρίδα και τον πατριωτισμό

Γράφει ο Μπακούνιν:

Η ευημερία του Κράτους είναι η αθλιότητα του πραγματικού Έθνους, του λαού. Το μεγαλείο και η ισχύς του Κράτους είναι η σκλαβιά του Λαού. Ο Λαός είναι ο φυσικός και νόμιμος εχθρός του Κράτους. Και αν ακόμη ο Λαός υποκύπτει – πολύ συχνά αλίμονο – στις αρχές, κάθε αρχή τού είναι μισητή.

Το Κράτος δεν είναι η Πατρίδα. Είναι η αφαίρεση, ο μεταφυσικός, μυστικιστικός, πολιτικός, νομικός μύθος της πατρίδας. Οι λαϊκές μάζες όλων των χωρών αγαπούν βαθιά την Πατρίδα τους. Αλλά αυτό είναι μία φυσική πραγματική αγάπη. Ο πατριωτισμός του λαού δεν είναι ιδέα, αλλά γεγονός και ο πολιτικός πατριωτισμός, η αγάπη του Κράτους δεν είναι η ακριβής έκφραση αυτού του γεγονότος, αλλά μια εκφυλισμένη έκφραση μέσω μιας απατηλής αφαίρεσης και πάντα προς όφελος μιας εκμεταλλεύτριας μειοψηφίας.

Η Πατρίδα, η εθνικότητα όπως και η ατομικότητα, είναι ένα γεγονός φυσικό και κοινωνικό, ψυχολογικό και ιστορικό ταυτόχρονα. Δεν είναι μια θεωρητική αρχή. Δεν μπορούμε να ονομάσουμε ανθρώπινη αρχή, παρά μόνο ότι είναι καθολικό, κοινό σε όλους τους ανθρώπους. Η εθνικότητα τους χωρίζει. Δεν είναι λοιπόν αρχή.

Αλλά αυτό που είναι αρχή, είναι ο σεβασμός που ο καθένας πρέπει να έχει για τα φυσικά, πραγματικά ή κοινωνικά γεγονότα. Η εθνικότητα, όπως και η ατομικότητα, είναι ένα από τα γεγονότα αυτά. Οφείλουμε λοιπόν να τη σεβόμαστε. Η καταπίεση της είναι έγκλημα, και για να μιλήσουμε με τη γλώσσα του Μαντσίνι, αυτή γίνεται ιερή αρχή κάθε φορά που απειλείται ή καταπιέζεται. Γι’ αυτό λοιπόν αισθάνομαι ειλικρινά και πάντα τον πατριώτη κάθε καταπιεσμένης πατρίδας. ...

Αν δεν σας αρέσει αυτό το συλλαλητήριο, έχω κι άλλο…

Μια φορά κι έναν καιρό κάποιος που λεγόταν Ερνέστο Τσε Γκεβάρα είπε και συνέχισε έως τον θάνατό του στη μάχη να λέει Patria o Muerte, πατρίδα ή θάνατoς. Τη φράση αυτή πήρε στα χέρια της η τιτουλάρια Αριστερά, την εξέτασε και αποφάνθηκε ότι είναι εθνικιστική. Κι έτσι ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα εξαφανίσθηκε από την Ιστορία και ουδείς έκτοτε ξανάκουσε να μιλούν για αυτόν.

  Δεν ξέρω αν είναι μοναδικό – ίσως να συμβαίνει και σε άλλες χώρες –, είναι πάντως εκπληκτικό το φαινόμενο, μια χαζομάρα να γίνεται το επίκεντρο ομηρικών μαχών – αρκεί αυτή η χαζομάρα να είναι προϊόν των πιο πονηρών μηχανισμών που λειτουργούν σε αυτήν τη χώρα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ύστερα.

Για το μέγα πατριωτικό πρόβλημα λοιπόν περί το «Μακεδονικό» σαν έτοιμος από καιρό ο μηχανισμός των παμπόνηρων αμόλησε τη φόλα του συσχετισμού των συλλαλητηρίων με τον εθνικισμό, τον φασισμό και τη γραφικότητα.

Κι αμέσως γύρω απ’ το «Μακεδονικό» στήθηκε ένας πόλεμος ομηρικών διαστάσεων, όχι για την ουσία του προβλήματος, αλλά για τις μορφές που η Κίρκη της προπαγάνδας μπορεί να του προσδίδει.

Σε αυτό το επίπεδο ο εθνικισμός των Σκοπίων παρέλκει, η χειραγώγηση της περιοχής από τους...

Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ! [Απεργία (Μπέρτολτ Μπρεχτ) & Στη Διαδήλωση (Μανος Λοίζος)]

Βγες έξω, σύντροφε! Ρίσκαρε

Τη δεκάρα, που ούτε δεκάρα πια δεν είναι

Τον τόπο για ύπνο που πάνω του πέφτει η βροχή

Και της δουλειάς τη θέση που αύριο θα χάσεις!

Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!

Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!

Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας:

Κάνε πράξη την αλληλεγγύη!

Βγες έξω, σύντροφε, αντιμέτωπος με τα όπλα
και
Διεκδίκησε το μεροκάματό σου!

Σαν ξέρεις πως δεν έχεις τίποτα να χάσεις

Όπλα αρκετά οι αστυνόμοι τους δεν έχουν!

Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!

Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!

Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας: Κάνε πράξη

Την αλληλεγγύη!
..............................
Απεργία (Μπέρτολτ Μπρεχτ) & Στη Διαδήλωση (Μανος Λοίζος)


=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Βραχυκυκλωμένη "αριστερά” ή ο “ιός” της παγκοσμιοποίησης;

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας - Press-GR

Ιδού κραυγαλέα φαινόμενα πλανητικής τρομοκρατίας με αναφορά κόμματα και κινήματα που...
διαφημίζουν την ιδεολογική τους συγγένεια με τις μεγάλες μορφές των επαναστάσεων. Κόμματα και κινήματα της δυτικής “αριστεράς” -κυβερνώσας ή κινηματικής “αριστεράς”- που εκθειάζουν είτε τον Λένιν, είτε τον Στάλιν, είτε τον Μάο και τον Τρότσκι, μεταφέροντας στα μέλη κι οπαδούς τους το αφήγημα της “ιδεολογικής” συνέχειας και συνέπειας με αυτές τις ηγετικές μορφές του σοσιαλισμού, την “αλάθητη” στάση τους που προσεγγίζει τον παπισμό.

Για παράδειγμα, στο όνομα του Τροτσκισμού και της 4ης Διεθνούς, της Γ' Διεθνούς, ή της “δικαιωματικής ανανεωτικής αριστεράς” έχουμε την απόλυτη ταύτιση με τον κύριο εκπρόσωπο του υπερεθνικού κεφαλαίου, τον “φιλάνθρωπο” πολυεκατομμυριούχο Σόρος, τον πολέμαρχο εναντίον των “εθνικισμών”, τον χρηματοδότη των “ανοικτών συνόρων”, των “πολύχρωμων επαναστάσεων”, των Gay Pride, των “ανθρώπινων δικαιωμάτων”.

Στις εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στη γειτονιά μας, την Ανατολική Μεσόγειο, Μέση Ανατολή και ...

Τα πρώτα βήματα της Δημοκρατίας του Θρασύβουλου (403 – 399 π.Χ.)

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Θρασύβουλος υπερασπίστηκε τη δημοκρατία στην Αθήνα από τους εχθρούς της. Αποτέλεσε έναν από τους λίγους επιφανείς Αθηναίους πολίτες τον οποίο οι Σαμιώτες εμπιστεύτηκαν να υπερασπιστεί τη δική τους δημοκρατία, και τον οποίο ο στόλος κάλεσε να τους οδηγήσει κατά τη διάρκεια δύσκολων καιρών, όταν έπρεπε να νικηθούν οι 400.
Αργότερα, πολεμώντας τους Τριάκοντα, ο Θρασύβουλος ρίσκαρε τη ζωή του όταν ελάχιστοι άλλοι θα το έκαναν, και ήταν οι δικές του πράξεις που συνέβαλαν στη γρήγορη επαναφορά της δημοκρατίας. Όπως αναφέρει ο Κορνήλιος Νέπος:
Αυτή η ευγενική πράξη, τότε, ανήκει αποκλειστικά στο Θρασύβουλο. Επειδή όταν οι Τριάκοντα Τύραννοι, τους οποίους διόρισαν οι Λακεδαιμόνιοι, καταπίεζαν την Αθήνα σε μια κατάσταση δουλείας, και που εν μέρει έδιωξαν από τη χώρα τους, κι εν μέρει θανάτωσαν, μεγάλο αριθμό πολιτών των οποίων την τύχη είχαν λυπηθεί κατά τη διάρκεια του πολέμου, και είχαν μοιραστεί μεταξύ τους την περιουσία τους που είχε κατασχεθεί, δεν ήταν απλά ο πρώτος, αλλά και ο μοναδικός άνδρας που από την αρχή τους κήρυξε τον πόλεμο.

Του Γ. Η. Ορφανού

Είδαμε σε προηγούμενο δημοσίευμά μας πώς πολιτεύτηκαν οι Τριάντα Τύραννοι στην Αθήνα το 404 – 403 π.Χ., ας ιδούμε, βασισμένοι εκ νέου σε σύγχρονα των γεγονότων αρχαία ελληνικά κείμενα (ρητορικά, φιλοσοφικά, ιστοριογραφία), σήμερα και πώς διήλθαν μετά την ανατροπή τους τα πρώτα χρόνια της Δημοκρατίας υπό το Θρασύβουλο.

Το Δεκέμβρη, λοιπόν, του 404 π.Χ., ενώ οι Τριάντα Τύραννοι καταδυνάστευαν τον αθηναϊκό λαό και έσπερναν παντού τρόμο και φόβο με τις προγραφές και τις δημεύσεις των περιουσιών των Αθηναίων πολιτών, ο Θρασύβουλος με άλλους 70 εξόριστους Αθηναίους δημοκράτες μπήκαν κρυφά στην Αττική και κατέλαβαν το φρούριο της Φυλής, στην Πάρνηθα. Αφού οι Τριάντα απέτυχαν να την κυριέψουν εκ νέου, η Φυλή έγινε τόπος συνάθροισης και πολλών άλλων δημοκρατικών, των οποίων τον αγώνα κατηύθυνε, με αντρεία, φιλοπατρία και σύνεση, ο Θρασύβουλος, ο γιος του Λύκου που ήταν τότε 36 ετών περίπου. Έκτοτε, πύκνωσαν οι επιθέσεις κατά του τυραννικού καθεστώτος.

Το Σεπτέμβρη του 403 π.X., αφού κυρίευσε τον Πειραιά και κατανίκησε τους ολιγαρχικούς στη μάχη της Μουνιχίας (Φάληρο), όπου βρήκαν το θάνατο ο Κριτίας, ο Χαρμίδης και πολλοί οπαδοί και συνεργάτες τους, ο Θρασύβουλος εισέρχεται θριαμβευτής στην Αθήνα και κατέλυσε την αρχή των Τριάκοντα. ...

Ξαρχάκος υπέρ Θεοδωράκη: Το πρόβλημά σας είναι ο Μίκης;

Σταύρος Ξαρχάκος – Σε λίγο καιρό θα απαγορευτεί και η λέξη «πατρίδα» έτσι όπως πάμε

Ανθρωποφαγία, φαρισαϊσμό και σκόπιμο λιθοβολισμό καταλογίζει ο Σταύρος Ξαρχάκος σε όσους επιτέθηκαν στον Μίκη Θεοδωράκη με αφορμή την ομιλία του στο συλλαλητήριο της 4ης Φεβρουαρίου.

«Σαφώς και υπήρξαν ατυχείς εκφράσεις στο λόγο του. Ειλικρινά, όμως, κανείς δεν κατάλαβε την ειρωνεία σε κάποιες φράσεις του;

Κανείς δεν κατάλαβε ότι η πρόθεση του ήταν μόνο η ενότητα των Ελλήνων και η αγάπη του για την πατρίδα;», αναφέρει μεταξύ άλλων ο Σταύρος Ξαρχάκος, η πλήρης δήλωση του οποίου έχει ως εξής:

«Λίγες μέρες τώρα, πληροφορούμαι την ανθρωποφαγία στο πρόσωπο του Μίκη Θεοδωράκη και θα ήθελα απλώς να επισημάνω, ίσως και να θυμίσω σε όλους μας κάποια πράγματα που ορισμένοι μέσα στην όποια απογοήτευση τους, άλλοι στην θέληση τους για λιθοβολισμό, άλλοι μέσα στον φαρισαϊσμό τους, άλλοι γιατί απλά δεν κατάλαβαν, άλλοι γιατί απλώς αναπαράγουν χυδαιότητες και άλλοι για τον οποιοδήποτε υποκειμενικό τους λόγο, εκφράστηκαν με ακραίους χαρακτηρισμούς για τον σπουδαίο και σπάνιο αυτόν Έλληνα που ζει ανάμεσα μας. Θυμίζω ότι μιλάμε για τον Μίκη Θεοδωράκη

Ο καθένας μας, λοιπόν, ας κάνει τον προσωπικό του απολογισμό βίου, πολιτείας και στην συνέχεια ας σκεφτεί πριν μιλήσει.

Σαφώς και υπήρξαν ατυχείς εκφράσεις στο λόγο του. Ειλικρινά, όμως, κανείς δεν κατάλαβε την ειρωνεία σε κάποιες φράσεις του;

Κανείς δεν κατάλαβε ότι η πρόθεση του ήταν μόνο η ενότητα των Ελλήνων και η αγάπη του για την πατρίδα;

(Συγγνώμη που μεταχειρίζομαι την λέξη “πατρίδα”. Σε λίγο καιρό θα απαγορευτεί κι’ αυτή και έτσι όπως πάμε μήπως απαγορευτεί και ο Θεοδωράκης από “αριστερούς”)

Θέλετε μήπως να μου πείτε πως κάποιος αμφισβητεί την “αριστερότητα” -ας μου επιτραπεί ο όρος -του Θεοδωράκη η μήπως την Ελληνικότητα τους; Η μήπως ότι είναι ένας από τους βασικούς εκφραστές και θεμελιωτές της σύγχρονης Ελληνικότητας;

(Και πάλι με συγχωρείτε που μεταχειρίζομαι όρους όπως η Ελληνικότητα που σε λίγο μπορεί να απαγορευτούν...)

Γεννήθηκα το 1939 στα Εξάρχεια. Και δεν είμαι χρυσαυγίτης. ...

Μια απάντηση στο κ. Παπανικολάου της Οξφόρδης...

Της Μαργαρίτας Ισιδώρου

Νάτος πετιέται απο ξαρχής κι αντριεύει και θεριεύει και καμακώνει το θεριό με το καμάκι... του "αντιεθνικισμού"!

Η εφημερίδα των "Συντακτών" βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να φιλοξενήσει τις σκέψεις κι ιδέες του κ. Δημήτρη Παπανικολάου, "αναπληρωτή καθηγητή Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης", με τίτλο «Με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις…», όπου ο κύριος καθηγητής και φίλος του άλλου οξφορδιανού "μαρξιστή" Τσακαλώτου σαλπίζει την "προόδο".

O "neocon" με φιλελεύθερο πνεύμα προοδευτισμού κ. Παπανικολάου, στις Νεοελληνικές Σπουδές της Οξφόρδης εξιδεικεύεται στις "σπουδές φύλου" -ενας "επιστημονικός" τομέας που ακόμη δεν το έχουμε εισάγει στα εγχώρια πανεπιστήμια της αποικίας Ελλάδα αν και ο ναός της "δημοκρατίας" μας έκανε νόμο την αλλαγή φύλου από την ηλικία των 15 χρόνων-, για την αντιμετώπιση της "ομοφυλοφιλίας και ομοφοβίας", τη "διαμόρφωση των ερωτικών και σεξουαλικών ταυτοτήτων αλλά και στην πολιτική συνειδητοποίηση της σημασίας τους".

Περισσότερα για το επιστημονικό του αντικείμενο μπορούμε να διαπιστώσουμε σε παλιότερη παρεμβασή του το Μάρτη του 2016: "Πώς να κάνετε τα παιδιά σας ομοφυλόφιλα".

Σήμερα ο "καθηγητής της Οξφόρδης", με τους νέους "αντιεθνικιστικούς" και "αντιφασιστικούς" αγώνες για την διπλή ονομασία των Σκοπίων, άρπαξε το όπλο του... οπςςςς την "πανεπιστημιακή του πένα"!

Εμείς που δεν ευτυχήσαμε να σπουδάσουμε στα ακριβά πανεπιστήμια των "neocon" (αυτοί γνωρίζουν τη σημασία του όρου), όπως ο κ. Στουρνάρας κι ο συγκάτοικός του, φίλος και σύντροφος στην Οξφόρδη Στουρνάρας, αλλά και πολλοί άλλοι, κι υποστήκαμε τις όχι εκλεκτικές σπουδές των δημόσιων και κρατικών πανεπιστημιών, έχουμε να πούμε στον κύριο "αναπληρωτή καθηγητή Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης" πως δεν προσκομίζει κάτι νέο στην όλη "συζήτηση". Απλώς επενδύει με λέξεις, επιθετικούς προσδιορισμούς το δόγμα Σόρος: "Πόλεμος στους εθνικισμούς".

 Ένα δόγμα που αποτέλεσε "ιδεολόγημα" της επονομαζόμενης "ευρωπαϊκής αριστεράς" που γιόρτασε και πανηγύρισε από κυβερνητικούς θώκους, ή από θώκους "αντιπολίτευσης" στις ευρωπαϊκές χώρες τη νίκη της "δημοκρατίας" με τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία κι ήταν μια "ανώριμη" ακόμη πολιτική για την Ελλάδα, που δεν είχαν ...

«νοήμονα σύμπτωση».: Όποιος ψάχνει δε βρίσκει, αλλά όποιον δεν ψάχνει τον βρίσκουν

Ο Άλεξ Ροβίρα λέει ότι η καλή τύχη δεν έρχεται συμπτωματικά, είναι στάση ζωής. Όταν δουλεύουμε, δρέπουμε τους καρπούς με φυσικό τρόπο, ως συνέπεια του κόπου μας.
Ο Κάφκα, ωστόσο, στον αφορισμό αυτό μιλάει για τα τυχαία εκείνα γεγονότα που περιέχουν κάποιο μήνυμα και που διεισδύουν στην καθημερινότητά μας και «μας βρίσκουν» όταν έχουμε τις κεραίες μας ανοιχτές.
Ο Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ ορίζει τη συγχρονικότητα ως μια νοήμονα σύμπτωση δύο ή περισσότερων συμβάντων στην οποία εμπλέκεται κάτι περισσότερο από την τυχαία πιθανότητα. Ο Ελβετός αυτός νευρολόγος έζησε πολλές τέτοιες καταστάσεις τόσο στην προσωπική του ζωή όσο και ψυχαναλύοντας τους ασθενείς του.
Σε ποιον δεν έχει συμβεί να σκέφτεται έναν παλιό του φίλο – κάποιον που δεν τον έχει θυμηθεί για χρόνια – και ξαφνικά να χτυπάει το τηλέφωνο και να είναι εκείνος;
Αυτό κατονομάζει ο Γιουνγκ ως «νοήμονα σύμπτωση».
Οι συγχρονικότητες δεν είναι απλές συμπτώσεις, αλλά περιέχουν βαθιά μηνύματα που δεν είμαστε πάντα ικανοί να τα αποκρυπτογραφήσουμε.
Το ακόλουθο παράδειγμα είναι προγενέστερο ακόμα και του Γιουνγκ. Το 1900 ο βασιλιάς Ουμβέρτος Α’ της Ιταλίας δειπνούσε σε ένα εστιατόριο και εξεπλάγη βλέποντας ότι ο σερβιτόρος ήταν πράγματι σωσίας του, του έμοιαζε σαν κλώνος. Έπιασαν την κουβέντα και ανακάλυψαν ότι και οι δύο είχαν παντρευτεί την ίδια μέρα με γυναίκες που είχαν το ίδιο όνομα. Ονομάζονταν και οι δύο Ουμβέρτοι και είχαν γεννηθεί την ίδια μέρα στην ίδια πόλη.
Ο εστιάτορας είχε εγκαινιάσει την επιχείρησή του την ίδια μέρα που στέφθηκε βασιλιάς ο Ουμβέρτος Α’. Την επόμενη μέρα, ο μονάρχης, ο οποίος προΐστατο σε κάποια δημόσια τελετή, πληροφορήθηκε ότι ο καινούριος φίλος του δολοφονήθηκε με πυροβόλο το ίδιο εκείνο πρωί. Λίγες ώρες αργότερα ο βασιλιάς Ουμβέρτος πυροβολήθηκε μέχρι θανάτου από κάποιον αναρχικό. lecturesbureau

=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Μονάχα εγώ ρωτώ χωρίς ελπίδα πού μένεις, πού κοιμάσαι και πώς ζεις, κι εσύ που ξέρεις όσα η καταιγίδα δεν έχεις κάτι για να μου πεις...

Ό,τι από σένα τώρα έχει μείνει

σε μια φωτογραφία της στιγμής

είναι αυτό που δεν τολμούν τα χείλη

σ’ εκείνο το τοπίο της βροχής.

Όλα μου λεν πως έχεις κιόλας φύγει

κι ας λάμπει η ξενοιασιά της εκδρομής.

Εσύ όπου να πας, σ’ όποιο ταξίδι,

σε λάθος στάση θα κατεβείς.

Χρόνια μετά και κάτω απ’ τη μαρκίζα

σε βρήκα που ’ρθες για να μη βραχείς,

ίδια η βροχή τα μάτια σου τα γκρίζα

μα τίποτα, όπως πάντα, δε θα πεις.

Μονάχα εγώ ρωτώ χωρίς ελπίδα

πού μένεις, πού κοιμάσαι και πώς ζεις,

κι εσύ που ξέρεις όσα η καταιγίδα

δεν έχεις κάτι για να μου πεις.

«Κάτω απ’ τη μαρκίζα»

Γιάννης Σπανός, Μάνος Ελευθερίου, Βίκυ Μοσχολιού


=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"