Να τελειώνουμε με την διατεταγμένη χυδαιολογία των παρατρεχάμενων του παρακράτους

Αγαπητοί φίλοι,

Η επιστολή παραίτησης – για την οποία έγινε τόσος θόρυβος – ήταν αυστηρώς προσωπική υπόθεση και απευθυνόταν προσωπικά στον Μίκη, ο οποίος είναι γνώστης όλων των στοιχείων στα οποία αναφέρομαι έμμεσα. Δεν ήταν δική μου επιλογή να δημοσιοποιηθεί. Σκοπός μου ήταν να αποχωρήσω ήσυχα και χωρίς θόρυβο για να μην δοθεί η εντύπωση της διάσπασης, ούτε να τεθεί δίλημμα στα μέλη της Σπίθας. Αρχή μου πάντα ήταν ότι η απόφαση του τι θα κάνει κάποιος, ανήκει αποκλειστικά στον ίδιο. Και πρέπει να την παίρνει όχι με βάση τις όποιες διαρρέουσες πληροφορίες, αληθινές ή ψεύτικες, όπως συμβαίνει πάντα με όλους τους υποταχτικούς ηλίθιους και τους πνευματικά ανάπηρους ειδωλολάτρες, αλλά με βάση το τι αντιλαμβάνεται ο ίδιος, τι τον διδάσκει η ίδια η εμπειρία του.

Η δημοσιοποίηση της επιστολής δεν έγινε από εμένα. Έγινε από το περιβάλλον του Μίκη και αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της κεντρικής Σπίθας, ώστε να ξεκινήσει ένας οχετός λάσπης εναντίον μου. Προσωπικά αιφνιδιάστηκα από το γεγονός ότι οποιοδήποτε υποκείμενο και ανώνυμος τρωγλοδύτης του πολιτικού υποκόσμου μπορούσε να αναρτήσει στην κεντρική ιστοσελίδα της Σπίθας υβρεολόγιο εναντίον μου. Ιδίως όταν η ίδια η κεντρική ιστοσελίδα δεν ήταν διαθέσιμη εξυπαρχής για αποφάσεις ή κείμενα Σπιθών που δεν ήταν αρεστά στους διαχειριστές της. Ειλικρινά κάτι τέτοιο δεν το έχω δει να συμβαίνει πουθενά αλλού, σε καμμιά άλλη οργάνωση. Τέτοια αναξιοπρέπεια και χυδαιότητα πολύ δύσκολα θα βρει ιστορικό ανάλογο. Ποτέ μου δεν περίμενα μια τέτοια επιβεβαίωση της δράσης του παρακράτους εντός της κεντρικής Σπίθας. ...

Τελικά πόσο κόστισε το ταξίδι του Τσίπρα στην Κούβα; Με νέο άρθρο του στα "Νέα", ο Γ. Παπαχρήστου απαντά στους ισχυρισμούς του Μαξίμου (VIDEO) [Επίσης διαβάστε: Μίκης: Ανοιχτή Επιστολή και "Καλή αντάμωση στα Γουναράδικα" ....Προς τον κ. Τσίπρα

Vasiliki Siouti: Τις δαπάνες να τις ανεβάζουν στη Διαύγεια με τα παραστατικά, αν σέβονται τα χρήματα του λαού. Αλλά δεν το κάνουν και αυτό σημαίνει πολλά. Δεν νομίζω πως είσαι σε θέση να γνωρίζεις το κόστος και αν πιάσουμε το θέμα πόσα ξοδεύουν που και πως σίγουρα θα είναι σε βάρος του Μαξίμου. Αλλά εδώ δεν αυτή η ουσία. Ο Μίκης(*) είπε αυτό που σκέφτονται σχεδόν όλοι.

Στο θέμα του κόστους του ταξιδιού του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην Κούβα με το αεροσκάφος Gulfstream650 επανέρχεται ο δημοσιογράφος Γιώργος Παπαχρήστος, μετά τη διάψευση από το Μαξίμου όσον αφορά στα νούμερα που είχε παρουσιάσει ο ίδιος σε άρθρο του.

Σε νέο άρθρο του στα “Νέα”, ο Γ. Παπαχρήστος κάνει λόγο για “σανοαπάντηση” του Μεγάρου Μαξίμου και αναλύει τους λόγους για τους οποίους, όπως υποστηρίζει, το κόστος του αεροπλάνου για το συγκεκριμένο ταξίδι ανήλθε σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του Γ. Παπαχρήστου:

“Με μπόλικη ειρωνεία, αρκετό... σανό, από αυτόν που ταΐζουν καθημερινά και για οτιδήποτε τους πολίτες, ελάχιστες δόσεις αλήθειας και με διαστρέβλωση της πραγματικότητας, το Μέγαρο Μαξίμου προσπάθησε να ξεπεράσει τoν πολιτικό σάλο που δημιουργεί η μετάβαση στην Αβάνα του Πρωθυπουργού με το πανάκριβο και ιδιαίτερα κοστοβόρο κρατικό τύπου Gulfstream650 αεροσκάφος, την ώρα που οι πολίτες της χώρας βιώνουν την πιο σκληρή λιτότητα.

Εγώ έγραψα επί λέξει ότι, σύμφωνα με την πηγή μου (είναι πιλότος που πιλοτάρει ένα ίδιο ακριβώς αεροσκάφος) ένα τέτοιο ταξίδι «κοστίζει περί τα 15.000 δολάρια, τα οποία αναλύονται σε καύσιμα, ασφάλειες, τέλη υπερπτήσεων και τέλη αεροδρομίου. Το οποίο σημαίνει ότι για τις 10 ώρες του «πήγαινε» και τις άλλες 10 της επιστροφής από την Αβάνα, το κόστος του αεροπλάνου μόνο έφτασε τα 300.000 δολάρια.

Το Μέγαρο Μαξίμου με ένα μνημειώδους χαρακτήρα non paper και αφού κατάπιε όλα τα υπόλοιπα, ανακοίνωσε ότι το ταξίδι κόστισε 22.900 ευρώ και κάτι ψιλά, που δεν είναι ακόμη γνωστά διότι αφορούν τα τέλη παραμονής στο αεροδρόμιο της Αβάνας και περιμένει τα τιμολόγια. Ιδού το πλήρες κείμενο:

Μίκης Θεοδωράκης : Το όπλο της ανυπακοής

Μίκης Θεοδωράκης: "...Πρέπει ν' αλλάξει την πολιτική του ο Γιώργος Παπανδρέου. Η πολιτική της τρόικα φέρνει μόνο δεινά και η επόμενη χρονιά θα είναι χειρότερη από τη φετινή..."

Ο Μίκης Θεοδωράκης, έξω απ' τα δόντια: "Θα ιδρύσω κίνημα ανεξάρτητων πολιτών αν γίνουν εθνικές εκλογές"

Τα αποτελέσματα από τις τελευταίες εκλογές θέτουν σοβαρά προβλήματα σε σχέση με εκείνο το ποσοστό των ψηφοφόρων που νομιμοποιεί μια κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα να ισχυρίζονται ότι διαθέτουν την πλειοψηφία ενός λαού και επομένως το δικαιούται να ασκούν την εξουσία.

Ηδη το γεγονός ότι οι ποικίλες αλχημείες απαραίτητες για να λειτουργήσει δήθεν το σύστημα- επιτρέπουν να αναδειχθούν κυβερνήσεις ουσιαστικής μειοψηφίας κάτω του 50% και να λαμβάνουν αποφάσεις και μέτρα που είναι δυνατόν ακόμη και να αντίκεινται στα συμφέροντα της πραγματικής πλειοψηφίας έχει ως αποτέλεσμα να υποσκάπτεται η ενότητα του λαού που μονάχα μια ουσιαστική πλειοψηφία μπορεί να εξασφαλίσει και επομένως η εθνική σύμπνοια που θα πρέπει να αποτελεί το ΑΛΦΑ και το ΩΜΕΓΑ τόσο για την ομαλότητα όσο και για την πρόοδο του συνόλου μιας κοινωνίας. ...

ΣΠΑΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ

Για αρκετές δεκαετίες, από τις αρχές του ’70, η ελληνική κοινωνία στάθηκε αλληλέγγυα στην Παλαιστινιακή Αντίσταση, όσο καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης. 

Από κάποιο σημείο και μετά, όπως διαλύθηκαν όλα τα δίκτυα αλληλεγγύης στην κοινωνία μας άρχισε να χάνεται κι αυτό. 

Αλλά, πριν δυο χρόνια, μέσα στην πιο σκληρή στιγμή στη 40χρονη πολιορκία της Γάζας, ήρθε ένα γεγονός παράτολμο, εύψυχο, που φάνταζε ότι επιζητεί το αδύνατο.

Μια χούφτα άοπλοι πολίτες μπορούν να σπάσουν την πολιορκία της Γάζας; 

Κι όμως αυτό ακριβώς έγινε τον Αύγουστο του 2008. 

Επιβαίνοντας σε δύο ελληνικά ψαροκάικα 44 άνθρωποι από 13 χώρες, μέλη της διεθνούς πρωτοβουλίας Free Gaza Movement (www.freegaza.org), έσπασαν για πρώτη φορά μετά από 41 χρόνια τη θαλάσσια πολιορκία της Γάζας. 

Την πιο μακρόχρονη και βάρβαρη πολιορκία στην ανθρώπινη ιστορία ενός ολόκληρου λαού, από στεριά, αέρα και θάλασσα. 

Σαράντα ολόκληρα χρόνια...

Μέρα Μαγιού μου μίσεψες μέρα...

Έτος αφιερωμένο στο Γιάννη Ρίτσο και το ibis blog συνεχίζει τις αναφορές του στο σημαντικό Έλληνα ποιητή. Ο “Επιτάφιος” αποτέλεσε αναμφίβολα, εκτός από σπουδαίο έργο και μια σημαντική αφορμή για την (επι)στροφή του Έλληνα στην ποίηση.

Μέρα Μαγιού μου μίσεψες
μέρα Μαγιού σε χάνω
άνοιξη γιε που αγάπαγες
κι ανέβαινες απάνω

Αφορμή και έμπνευση

Μάιος 1936 οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης κηρύττουν απεργία ζητώντας αύξηση των ημερομισθίων(αφιέρωμα Α,Β). Σύντομα και άλλα εργατικά συνδικάτα ενώνονται μαζί τους και η απεργία αποκτά πανεργατικό χαρακτήρα. Οι αστυνομικές αρχές απαγορεύουν στην πορεία των εργατών να πλησιάσει στο κτίριο διοίκησης της πόλης. Στις 9 Μαΐου πραγματοποιούνται σοβαρά επεισόδια μεταξύ διαδηλωτών και τοπικών αρχών που έχουν σαν απολογισμό δεκάδες τραυματίες και 12 νεκρούς. Ο λαός της Θεσσαλονίκης ξεσηκώνεται και η απεργία αποκτά χαρακτήρα εξέγερσης.

Αυτή η μέρα είναι παραπάνω από σημαδιακή όχι μόνο για τα θλιβερά επεισόδια αλλά κυρίως γιατί αποτέλεσε την αφορμή για την ποιητική στροφή ενός ολόκληρου έθνους.

Την επόμενη μέρα δημοσιεύεται στην εφημερίδα Ριζοσπάστης η εικόνα της μάνας του διαδηλωτή Τάσου Τούση, που θρηνεί πάνω από το άψυχο σώμα του γιου της(φωτογραφία αριστερά). Ο Γιάννης Ρίτσος στιγματίζεται και εμπνέεται από τον θρήνο της μάνας και ξεκινά να γράφει τους πρώτους στίχους από τον "Επιτάφιο". Σε 3 μέρες γράφει 14 από τα 20 συνολικά ποιήματα και δημοσιεύει 3 από αυτά στο φύλλο της εφημερίδας του Ριζοσπάστη στις 12 Μαΐου. Εν το μεταξύ ο αγώνας των εργαζομένων δικαιώνεται με την αποδοχή των αιτημάτων τους, την ίδια ώρα που το έργο του Ρίτσου λογοκρίνεται έντονα από τοπικές αρχές και πολιτικούς. Στις 8/6/1936 ο «Επιτάφιος» κυκλοφορεί σε 10.000 αντίτυπα, ενώ το εξώφυλλο του βιβλίου(ξυλογραφία) επιμελείται ο χαράκτης Λυδάκης. Η έκδοση προκαλεί έντονες αντιδράσεις από τη δικτατορία Μεταξά οι οποίες και οδηγούν στην πυρά πληθώρα αντιγράφων.

Μελοποίηση και δημοσίευση

Με τα γεγονότα του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, της κατοχής και του εμφυλίου η Ελλάδα χάνει μέρος από την πολιτιστική της αίγλη. Ο "Επιτάφιος", μετά από τον 20χρονο παραγκωνισμό του, είναι έτοιμος να δώσει νέα πνοή στην ελληνική ποίηση. Ο Ρίτσος με την επιστροφή του από την εξορία αναδημοσιεύει τα έργα του και στέλνει τον "Επιτάφιο" στον Μίκη Θεοδωράκη με την αφιέρωση «το βιβλίο τούτο κάηκε από τον Μεταξά στα 1938 κάτω από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός».

Ο συνθέτης μελοποιεί τμήμα του έργου στο αυτοκίνητό του περιμένοντας την γυναίκα του να επιστέψει από τα ψώνια της σε ένα παρισινό σούπερ μάρκετ. Σημειώνει με μολύβι τις νότες στο περιθώριο κάθε σελίδας του βιβλίου που του είχε στείλει ο Ρίτσος. Ο Μίκης στέλνει την μουσική σύνθεση στον Μάνο Χατζιδάκη, το Γιάννη Ρίτσο και τον Βύρωνα Σάμιο.

Ο Μπιθικώτσης και οι αντιδράσεις

O Χατζιδάκης ηχογραφεί την πρώτη λυρική έκδοση με τη φωνή της Νάνας Μούσχουρη. Το αποτέλεσμα δεν ικανοποιεί το Γιάννη Ρίτσο αλλά και τον ίδιο τον Μίκη Θεοδωράκη που βρίσκει στο πρόσωπο του Γρηγόρη Μπιθικώτση τον τέλειο εκφραστή(**). Ο λαϊκός και αγωνιστικός χαρακτήρας του έργου κάνουν διστακτικό ακόμα και τον ποιητή. Οι αντιδράσεις κυρίως για την επιλογή του ερμηνευτή(***) ήταν έντονες από διανοούμενους και πολιτικούς της εποχής, γιατί μέχρι τότε ο Μπιθικώτσης τραγουδούσε μόνο ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια. Το έργο εκδίδεται τελικά το 1961, για πρώτη φορά σε δίσκο 33 στροφών, με τη φωνή(****) του Γρηγόρη Μπιθικώτση.

Το εκπληκτικό αποτέλεσμα και η απολαβή του κόσμου κάνουν τον Γιάννη Ρίτσο να δηλώσει: "Ήμουν λάθος! Ακριβώς εκεί ο Επιτάφιος συνάντησε τους απλούς ανθρώπους. Κι εκείνοι του δόθηκαν με τη σειρά τους. Κατάλαβαν το ποίημα. Το έκαναν δικό τους!"

Ο Γιάννης Ρίτσος δηλώνει στον ίδιο τον Μίκη Θεοδωράκη:

"Ήταν τα πρώτα ποιήματα μου που είχαν μελοποιηθεί. Μου έκανε τρομερή εντύπωση, μα είναι δυνατόν η ποίηση να βρει μια πλήρη αντιστοιχία με την μουσική. Μέχρι τίνος έλεγα ότι η κάθε τέχνη είναι αυτάρκης και δεν έχει ανάγκη από την βοήθεια της άλλης. Αλλά όταν έγραψες τον Επιτάφιο και αργότερα φυσικά την Ρωμιοσύνη που ήταν η μεγάλη δόξα σου, είπα πραγματικά ότι εδώ πέρα είναι ένας δρόμος για να πλησιάσει η ποίηση μέσο της μουσικής εκείνους τους ανθρώπους που δεν θα τους πλησίαζε ίσως ποτέ"

Από τον θρήνο στη κορύφωση

O Επιτάφιος αποτελεί έργο ξεχωριστό που συνδυάζει μοναδικά το λαϊκό στοιχείο, την έντεχνη μουσική και την ποίηση. Ήταν η αρχή, το πρώτο βήμα για να έρθει ο Έλληνας κοντά στην ποίηση.

Γλαφυρά περιγράφονται τόσα συναισθήματα: ο πόνος, ο θάνατος, η μοίρα, ο θρήνος, το μοιρολόι και τελικά η ανάσταση. Από τον θρήνο στην κορύφωση.

• Δείτε ένα σημαντικό αφιέρωμα από το κανάλι της βουλής ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ: Ρίτσος διαβάζει, Μίκης διευθύνει... .Ερμηνεύει η Μαρία Φαραντούρη
• Μπορείτε να κατεβάσετε το έργο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ από εδώ.

(*) Ο Επιτάφιος είναι το πρώτο έργο που παρουσιάζει ο Μίκης Θεοδωράκης μετά την επιστροφή του από το Παρίσι.
(**)Το έργο εκδίδεται και πάλι το 1963 με την Μαίρη Λίντα και τον Μανώλη Χιώτη
(***)Ο Γιάννη Ρίτσος μιλά για τον Γρηγόρη Μπιθικώτση.

(****)Τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση συνοδεύει το μπουζούκι του Μανώλη Χιώτη.

Πηγές: melodia.gr, orfeas.gr, ritsosgiannis.blogspot.com/

Μέσω Ibis

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η ματωμένη πρωτομαγιά του 1936 στη Θεσσαλονίκη και ο Επιτάφιος του Ρίτσου: Το ποίημα της εργατικής τάξης

Θεσσαλονίκη 9-11 Μαΐου 1936

Στα τέλη Απριλίου του 1936 οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης κατέβηκαν σε απεργία διαρκείας με αιτήματα την αύξηση των ημερομισθίων, βελτίωση των παροχών του Ταμείου Ασφαλίσεως Καπνεργατών καθώς και πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Το κυριότερο αίτημα ήταν η εφαρμογή της σύμβασης του 1924 που προέβλεπε ότι ο μέσος όρος του ημερομισθίου των καπνεργατών θα έπρεπε να αντιστοιχεί σε 8 χρυσές δραχμές. Μετά το 1931 και εκμεταλλευόμενοι την μεγάλη ανεργία οι καπνέμποροι είχαν κατεβάσει τα μεροκάματα σε εξευτελιστικά επίπεδα.

Το 1936 όταν το μεροκάματο έπρεπε να είναι 140-150 δραχμές πλήρωναν 35 με 40 και με ψευτοαυξήσεις έφθανε τις 75 με 80 δραχμές. Το Καπνεργατικό Συνέδριο τότε είχε αποφασίσει να διεκδικήσει μεροκάματο 120-135 δραχμές, αλλά οι βιομήχανοι και οι έμποροι είπαν ότι δεν δίνουν πάνω από 80. Ακόμα, λόγω της ανεργίας πολλοί εργάτες και κυρίως γυναίκες δούλευαν δωρεάν για να τους επικολλούνται τα ένσημα του Ταμείου και να μην χάσουν την περίθαλψη.

Η απεργία επεκτάθηκε αμέσως σε όλα τα καπνομάγαζα της Θεσσαλονίκης και κατόπιν στις Σέρρες, Λαγκαδά, Βόλο, Δράμα, Ξάνθη, Καρδίτσα και κατόπιν σε όλη την χώρα.

Η κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά που ακόμα δεν είχε επιβάλλει την δικτατορία, ακολουθούσε παρελκυστική τακτική υποσχόμενη στους απεργούς ότι θα ικανοποιήσει τα αιτήματα τους και προετοιμαζόμενη ταυτόχρονα για την βίαιη καταστολή της απεργίας.

Στις 7 Μαΐου σημειώθηκαν στον Βόλο αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και απεργών. Σε πολλές πόλεις προκηρύχθηκαν πανεργατικές απεργίες αλληλεγγύης και ο αριθμός των απεργών σε όλη την Ελλάδα ξεπέρασε τις 50.000.

Στις 8 Μαΐου, η Ενωτική Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας, με προκήρυξή της καλούσε σε απεργίες αλληλεγγύης. Την ίδια μέρα 7.000 απεργοί στην Θεσσαλονίκη συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία του σωματείου τους και αφού ενέκριναν το ψήφισμα που ζητούσε άμεση επίλυση των αιτημάτων τους, ξεκίνησαν προς την Γενική Διοίκηση Βορείου Ελλάδος. . .

«Αν θυμηθείς τ΄όνειρό μου» - «Nunca sabré» - «Luna de miel»

Το ελληνικό τραγούδι που ταυτίστηκε με την Κουβανέζικη Επανάσταση!

Ήταν το τραγούδι που συνδέθηκε με την Κουβανική επανάσταση. Ιδιαιτέρως δημοφιλές σε όλη τη Λατινική Αμερική, όπου και είχε ηχογραφηθεί σε πάρα πολλές εκτελέσεις. 

Η πιο γνωστή ήταν από την ορχήστρα «Μanuel and the Music of the Mountains». Μία ιδέα τού πόσο αγαπητό ήταν, μας δίνει και το ακόλουθο γεγονός.

Όταν ο Φιντέλ Κάστρο και οι δυνάμεις του πολιορκούσαν την Αβάνα τον Ιανουάριο του 1959, υπήρχε ένας ραδιοφωνικός σταθμός των επαναστατικών δυνάμεων, που λεγόταν «Ηavana Libre», έτοιμος να εκπέμψει μόλις επικρατούσε η επανάσταση. Όταν λοιπόν αυτό έγινε, η εκπομπή άρχισε σε όλη τη Λατινική Αμερική, και το πρώτο-πρώτο άκουσμα δεν ήταν κάποιο διάγγελμα, αλλά αυτό το ...

ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ – Μίκη έκανες λάθος (και άλλα σχετικά...)

Σχετικό: Μίκης Θεοδωράκης: «Ή τώρα ή ποτέ! Ξύπνα Έλληνα αδελφέ!». Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Μίκη Θεοδωράκη (Αναδημοσίευση - July 23, 2013)

  ...Αυτός ο Θεοδωράκης, που για όσο διάστημα τα είχε "τετρακόσια", μας έκρυβε το γεγονός, ότι τον Ιούνιο του 1974 —έναν μήνα πριν από τον Αττίλα— κλήθηκε με έξοδα των Αμερικανών στην Ουάσιγκτον, για να συζητήσουν το "μέλλον" της Ελλάδας (του Παναγιώτη Τραιανού)

Σχετικά για μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα: Μίκης Θεοδωράκης

ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ – Μίκη έκανες λάθος

Αναλογιζόμενοι την ιστορικότητα των στιγμών, και της ευκαιρίας να καταδικάσουμε την ξενοκίνητη κυβέρνηση στις επικείμενες εκλογές, καθώς και φέροντας αίσθημα ευθύνης προ του μεγάλου κινδύνου νίκης των μνημονιακών δυνάμεων, η ομάδα πολιτικής ανάλυσης της Σπίθας Αττικής συνεδρίασε την Δευτέρα 5.1.2014 προκειμένου να συντάξει σχετικό δελτίο τύπου. Με δεδομένο ότι η πατρίδα μας δεν βρίσκεται μόνο σε οικονομική, αλλά και σε ανθρωπιστική κρίση, λάβαμε πρωτοβουλία ανακοίνωσης για στήριξη στον ισχυρότερο αντιμνημονιακό σχηματισμό, όπως αυτός εκφράζεται μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ενός μεγάλου τμήματος της ιστορικής αριστεράς, που έχει την μεγάλη ευκαιρία να αναλάβει με εντολή του ελληνικού Λαού τον ιστορικό της ρόλο.
Φυσικά, και παρόλο που οι Σπίθες λειτουργούν αυτόνομα, εφόσον ενιαίο κίνημα δεν υπάρχει πια, δεν θέλαμε να παραλείψουμε το γεγονός, να έρθουμε από πριν σε επαφή με τον Μίκη Θεοδωράκη, ώστε κατά πρώτον να του γνωστοποιήσουμε την πρόθεσή μας και κατά δεύτερον να ζητήσουμε και την άποψή του. Θυμίζουμε, ότι ο ίδιος με παλαιότερη του δήλωση, δεν θέλει να αναμιγνύεται στις διαδικασίες και πρωτοβουλίες των Σπιθών. Ο λόγος που αποφασίσαμε να ζητήσουμε την γνώμη και έγκρισή του, είναι επειδή η Σπίθα Αττικής, όπως άλλωστε και όλες οι Σπίθες, σέβονται και ...

Σωτήρη Πέτρουλα αηδόνι και λιοντάρι, βουνό και ξαστεριά.

Αρνούμαστε να ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ! Σαν σήμερα δολοφονήθηκε ο Σωτήρης Πέτρουλας από τη δεξιά και την κυβέρνηση της αποσταCiaς Νόβα, Μητσοτάκη (σίβυλλα)

21 Ιούλη 1965, στη συμβολή των οδών Σταδίου και Χρ. Λαδά, η αστυνομία κατόπιν διαταγών του υπουργού δημόσιας τάξης, ναυάρχου Τούμπα, επιτίθεται στους συγκεντρωμένους φοιτητές. Ο 23χρονος αγωνιστής φοιτητής της ΑΣΟΕΕ,
Σωτήρης Πέτρουλας... πέφτει νεκρός!
------------------------------------------------------------------------------------

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΣΩΤΗΡΗ ΠΕΤΡΟΥΛΑ

Γεννήθηκε το 1943 στη Μάνη από εργατική οικογένεια. Από πολύ μικρός ήταν ευαισθητοποιημένος γύρω από τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, έτσι οργανώνεται στη Νεολαία Ε.Δ.Α. Σαν μαθητής διακρίνεται ιδιαίτερα γι’ αυτό πέτυχε την εισαγωγή του στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε το 1960 με υποτροφία. Στα φοιτητικά του χρόνια εξελίχθηκε σε ηγετικό στέλεχος της Νεολαίας Ε.Δ.Α. Πρωταγωνίστησε στα κινήματα της Ελληνικής νεολαίας για τη δημοκρατία. Για πολιτικούς λόγους αποβλήθηκε για ένα χρόνο από τη σχολή. Μέλος της Διοικούσας επιτροπής της Νεολαίας Ε.Δ.Α. ερχόταν σε σύγκρουση με το κλίμα τρομοκρατίας που επικρατούσε στα πανεπιστήμια με κύριο εκφραστή την Ε.Κ.Ο.Φ. (γνωστός πρωτεργάτης της ο πρώην αρχηγός της Ν.Δ. Μιλτιάδης Έβερτ) αλλά και με το Σπουδαστικό Τμήμα της Ασφάλειας. Στα γεγονότα των Ιουλιανών του 1965 πρωτοστάτησε μέσα από το κίνημα του 114 για Δημοκρατία και Ελευθερία.

Τον Ιούλιο του 1965, που είναι μια περίοδος έντονων πολιτικών ζυμώσεων και αναταραχών, η Δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου αμφισβητείται από το νέο βασιλιά Κωνσταντίνο. Η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου, αντιλαμβανόμενη τον ανακτορικό ρόλο που παίζει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Π. Γαρουφαλιάς, ζητάει την αντικατάστασή του αλλά παρεμποδίζεται από τον βασιλιά που υπογράφει το αντίστοιχο Διάταγμα. Ανταλλάσουν πέντε επιστολές και τελικά διαπιστώνεται ότι η κυβέρνηση βρίσκεται υπό βασιλική κηδεμονία. Ο Γ. Παπανδρέου δεν αποδέχεται τον εξευτελισμό και στις 15 Ιουλίου δηλώνει την παραίτησή του. Ο Βασιλιάς δίνει διερευνητική εντολή στο Νόβα για σχηματισμό κυβέρνησης. (Υπουργός Δημόσιας Τάξης ορίστηκε ο Τούμπας, ενώ ο Μητσοτάκης ορίστηκε Υπουργός Συντονισμού).

Η μοιραία νύχτα ήταν η 21η Ιουλίου όπου ο χτυπημένος Σωτήρης Πέτρουλας, συλλαμβάνεται από αστυνομικούς στις 10:00 το βράδυ στη συμβολή των οδών Σταδίου και Χρήστου Λαδά. Η καταγραφή του χτυπημένου Πέτρουλα, στις 03:00 το πρωί της 22ας Ιουλίου στο Σταθμό Α’ Βοηθειών στην Γ’ Σεπτεμβρίου όπου διαπιστώνεται ο θάνατός του. Ταυτόχρονα ξεκινάει μια μανιώδης προσπάθεια απόκρυψης της αλήθειας και γρήγορης ταφής του πριν ανατείλει ο ήλιος.

Παρόλα αυτά υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα γύρω από τις συνθήκες θανάτου του ακόμα και 41 χρόνια μετά…

• Πού βρισκόταν ο Πέτρουλας από τις 10:00μμ που τον παραλαμβάνει η κλούβα μέχρι τις 3:00π.μ που δηλώνεται στο σταθμό Α’ Βοηθειών;
• Είναι τυχαίο ότι αστυνομικοί με στολές γιατρών διαπίστωσαν το θάνατό του;
  
• Γιατί δεν επέτρεψαν σε γιατρούς της οικογένειας Πέτρουλα να κάνουν νεκροψία;
• Η επίσημη κρατική ιατροδικαστική εκδοχή κάνει λόγο για θάνατο από ασφυξία λόγω δακρυγόνου. Πώς όμως εξηγούνται τα ολικά σχισίματα στο λαιμό του που διαπίστωσαν οι δικοί του όταν πήραν το νεκρό; Μήπως ήθελαν να καλύψουν τις μελανιές από πιθανό στραγγαλισμό;
• Είναι αλήθεια ότι είχαν εκδοθεί και αεροπορικά εισιτήρια ώστε να φυγαδευτεί ο νεκρός και να πεταχτεί στη θάλασσα σύμφωνα με μαρτυρία της μάνας;
• Είναι αλήθεια πως είχαν αφαιρεθεί από το νεκρό ο εγκέφαλος και τα πνευμόνια πράγμα που θα αποδείκνυε την πραγματική αιτία θανάτου; Η εκταφή πάντως, όπως μαρτυρεί η μάνα απέδειξε πως το κρανίο του Πέτρουλα είχε δεχθεί ραφή από χειρουργική επέμβαση.
  

Η ιστορία μετά από 41 χρόνια ζητάει επιτέλους να καλύψει τα κενά της… Το χρονικό της δολοφονίας και της ταφής του Πέτρουλα.

Ο μουσικοσυνθέτης και τότε βουλευτής της Αριστεράς Μίκης Θεοδωράκης θυμάται…

Η ΕΦΕΕ κάνει συγκέντρωση το βράδυ στα προπύλαια. Χιλιάδες λαού συγκεντρώνονται ιδιαίτερα νέοι της Αριστεράς και του Κέντρου. Ξεκίνησε μια μαχητική διαδήλωση και πορεία προς την Ομόνοια και από εκεί προς το πολιτικό γραφείο του «πρωθυπουργού». Στο ύψος της Χρ. Λαδά, το πρώτο μεγάλο μπλόκο: Οι αστυνομικές δυνάμεις παραταγμένες εμποδίζουν τη διέλευση, εκεί στη γωνία Σταδίου και Χρήστου Λαδά ένας 23χρονος φοιτητής της Ανωτάτης Εμπορικής, ο Σωτήρης Πέτρουλας, μαχητικό στέλεχος της Αριστεράς, πέφτει νεκρός από τα δακρυγόνα. Είναι χτυπημένος στο κεφάλι, οι αστυνομικοί θα προσπαθήσουν μετά να πείσουν ότι πέθανε από ασφυξία: Πέφτοντας στην άσφαλτο πνίγηκε από τα αέρια… Οι συγκρούσεις συνεχίζονται ως τα μεσάνυχτα ενώ ο φοιτητής μεταφέρεται στο Σταθμό Α’ Βοηθειών. Είναι νεκρός. Δεκάδες τραυματίες γύρω γύρω, αλλά ο Σωτήρης Πέτρουλας είναι νεκρός, η «κυβέρνηση» βάφτηκε στο αίμα.

Η ΕΔΑ απαιτεί να φύγει η «κυβέρνηση της προδοσίας και του αίματος», που «είναι πια έκπτωτος», και να σχηματίσει άλλη από τη «δημοκρατική πλειοψηφία της Βουλής». Ο Γ. Παπανδρέου δηλώνει ότι «η κυβέρνησις Νόβα δεν ηρκέσθη να είναι κυβέρνησις προδοσίας. Έγινε και κυβέρνησις αίματος» και «πρέπει να εξαφανισθή από προσώπου γης και να λογοδοτήση δια τα εγκλήματά της ».

Και ο «πρωθυπουργός» Νόβας έχοντας χάσει κάθε έλεγχο, χαρακτηρίζει την Ε.Κ και τον Γ. Παπανδρέου «αντιπολίτευσιν αίματος και ηθικόν αυτουργόν των συμβαινόντων».

Εκείνο το βράδυ ο Σωτήρης Πέτρουλαςπέρασε στην Ιστορία…

“Χτύπησαν το Σωτήρη” Ο Μίκης Θεοδωράκης:

«(…) Η οικογένεια του Σωτήρη Πέτρουλα είχε 17 νεκρούς. Και μια νύχτα που μπήκαν στο σπίτι του για να σφάξουν τους γονείς του, αυτοί τον πήραν στη μια μασχάλη, ήταν τότε μωρό, πήδηξαν από το παράθυρο και σώθηκαν. Φυσικά ο φασισμός δεν χόρτασε με τόσο αίμα. Παραμόνευε είκοσι χρόνια το μωρό, που μεγάλωσε και έγινε ένας ξανθός νέος. Και μια ζεστή νύχτα του Ιούλη του 1965 όρμησε και τον άρπαξε, μέσα στην καρδιά της Αθήνας. Δύο λεπτά πιο πριν, τον είχα μέσα στα μάτια μου. Τον καμάρωνα, καθώς με χιλιάδες νέους ανέβαινε τραγουδώντας την οδό Πανεπιστημίου. Ήταν ψηλός, γερός, ανήσυχος. Πώς μπορούσε να μη μιλά, να μη χαμογελά, να μην τραγουδά, να μην ανασαίνει;

- Χτύπησαν το Σωτήρη…

Τρέχω στον «Ευαγγελισμό». Οι διάδρομοι, γεμάτοι τραυματίες, τα χειρουργεία γεμάτα. Συγγενείς, φίλοι, αστυνομικοί. Ανεβαίνω τους θαλάμους, όπου βρίσκονται οι βαριά τραυματισμένοι. Μια κοπέλα βογγάει, μόλις με βλέπει μου λέει ξεχνώντας τους πόνους της:

- Τον έχουν στο νεκροθάλαμο. Εκεί.

Τρέχω, ανοίγω την πόρτα μέσα στο νεκρικό φως διακρίνω ένα τραπέζι άδειο.

- Τον Πήραν!

- Που τον πήγαν;

Πηγαίνω στα γραφεία της Αυγής (εφημερίδα).

- Πάνω από διακόσιοι βαριά τραυματισμένοι.

Τον Πέτρουλα τον εξαφάνισαν…

- Έξω δεν μπορείς να περπατήσεις. Οι δρόμοι έγιναν γιομάτοι δακρυγόνα…

Όλη τη νύχτα γύριζα από σπίτι σε σπίτι, από συνοικία σε συνοικία…»

“Ετοιμάζονται να τον θάψουν κρυφά”

22 ΙΟΥΛΙΟΥ. Η Αθήνα ξυπνάει με την εικόνα του νεκρού φοιτητή παντού. Οι εφημερίδες βγαίνουν με εντυπωσιακούς τίτλους. Τα πράγματα αγριεύουν…

Ο Μίκης θυμάται πως του τηλεφώνησαν στο σπίτι: Του είπαν να πάει στο νεκροταφείο γιατί ετοιμάζονταν να τον θάψουν κρυφά! Φτάνοντας στο νεκροταφείο παντού υπήρχαν αστυνομικοί, αρχικά του απαγορεύουν την είσοδο, στη συνέχεια όμως προχωράει και δεν τολμούν να τον αγγίξουν. Είναι βουλευτής. Συνομιλεί με τον εισαγγελέα που βρίσκεται εκεί και του ζητά εξηγήσεις, γιατί επεδίωξαν να θάψουν κρυφά τον φοιτητή Πέτρουλα. Είχαν εντολή από τον υπουργό Τούμπα να μην τον δει κανείς ούτε καν οι δικοί του. Του ζητάει την παραίτησή του γιατί η διαταγή αυτή δεν ήταν μόνο παράνομη, αλλά ανόσια και απάνθρωπη.

Μαζεύεται πλήθος κόσμου, κυρίως φοιτητές όμως οι αστυνομικοί είναι πολλοί. Είναι αποφασισμένοι να χτυπηθούν με τους αστυνομικούς. Ακούγονται φωνές και συνθήματα.

Κατά το μεσημέρι έρχεται η διαταγή: «Ο νεκρός θα μεταφερθεί στο νεκροτομείο και από εκεί θα παραδοθεί στους δικούς τους για να ταφεί».

“Ο νεκρός ανήκει πια στο λαό του”

Σαν τα ρυάκια ξεχύνεται ο κόσμος προς το σπίτι του Πέτρουλα, που βρίσκεται σε μια μακρινή συνοικία. Φοιτητές, φοιτήτριες του πάνε λουλούδια, μάνες χαροκαμένες του πάνε τα δάκρυά τους, ηλιοψημένοι εργάτες υψώνουν τις γροθιές τους. Όλοι ζητούν εκδίκηση! Ο θρήνος της μάνας βαστά όλη τη νύχτα…

Την ίδια ώρα στα γραφεία της «Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη», συνεδριάζουμε ασταμάτητα, πρέπει να λυθούν όλα τα προβλήματα της αυριανής κηδείας.

(…) Η αίθουσα είναι γιομάτη καπνούς, τα τραπεζάκια γιομάτα καφέδες. Νιώθουμε τις φτερούγες του Πέτρουλα ν’ αναδεύουν τον αέρα. Την ώρα που μιλούν οι σύντροφοι, το χέρι μου τρέχει πάνω σ’ ένα άσπρο χαρτί. Γραμμές, σχήματα αφηρημένα και ξαφνικά:

«Σωτήρη Πέτρουλα σε πήρε ο Λαμπράκης σε πήρε η Λευτεριά. Σωτήρη Πέτρουλα αηδόνι και λιοντάρι, βουνό και ξαστεριά. Σωτήρη Πέτρουλα οδήγα το λαό σου, οδήγα μας μπροστά…

(…) Στρατιά ολόκληρη ηρώων προχωρεί. Ηλέκτρα, Ναπολέων Σουκατζίδης με τους διακόσιους της Καισαριανής, Βασίλης Ζάννος, Παύλος Παπαμερκουρίου. Πάνω από πενήντα χιλιάδες ήρωες εκτελεσμένοι. Νίκος Μπελογιάννης, Νικηφόρος και άλλοι φοιτητές, Γρηγόρης Λαμπράκης. Και τώρα, ο Σωτήρης Πέτρουλας. Ατελείωτη η στρατιά των ηρώων μας δείχνει το σωστό δρόμο:

«Μάρτυρες, ήρωες οδηγούνε, τα γαλάζια μάτια σου μας καλούνε».

pasp-oikonomikou.gr Τελευταία ανανέωση ( 24.07.07 )

Επιμέλεια: Παπαδάκης Μάριος

==============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΝΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Έκκληση στους υπεύθυνους των κομμάτων  να ακολουθήσουν την εντολή του Ελληνικού Λαού που προκύπτει από τα εκλογικά αποτελέσματα, απευθύνει ο Μίκης Θεοδωράκης. 
«Η συνένωση των τεσσάρων αντιμνημονιακών δυνάμεων (ΚΚΕ,  ΣΥΡΙΖΑ,  ΔΗΜΑΡ και Ανεξάρτητοι Έλληνες) σε ένα κοινό Μέτωπο είναι βέβαιο ότι θα εμπνεύσει και θα κινητοποιήσει στον μέγιστο βαθμό τον Λαό μας» τονίζει.

Ο Μίκης Θεοδωράκης προτείνει τη σύσταση ενός Πατριωτικού Κοινωνικού Μετώπου στο άμεσο μέλλον.

 Μαζί με το κείμενο του Μίκη Θεοδωράκη επισυνάπτεται άρθρο του καθηγητή Γιώργου Κασιμάτη.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

            Σήμερα ο Ιταλός πρωθυπουργός κ. Μόντι είπε: «Εμείς δεν έχουμε παραδώσει την εθνική μας κυριαρχία, όπως έκαναν οι Έλληνες».

            Ποιος είχε τάχα συμφέρον να κρύβει αυτή την αλήθεια από τον λαό μας; Γιατί ξαφνικά μετά τις εκλογές έπεσε πάνω από τη χώρα σαν μαύρο νέφος αυτή η συνωμοσία της σιωπής;

            Σε δημόσια δήλωσή μου στις 11.V.2012  υπενθύμιζα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που το πρώτο του χρέος είναι η υπεράσπιση της εθνικής μας ακεραιότητας, ότι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους ο ελληνικός λαός καταδίκασε τα «Μνημονιακά» κόμματα είναι ότι παρέδωσαν την εθνική μας κυριαρχία στους ξένους, χωρίς να προηγηθεί στρατιωτική ήττα όπως συνέβη στα 1941, όταν και πάλι ο Λαός και η ιστορία υπήρξαν αμείλικτοι απέναντι στον στρατηγό Τσολάκογλου, τον οποίο θεώρησαν προδότη.

            Στην ίδια ανοιχτή επιστολή μου προς τον αξιότιμο Πρόεδρο της Δημοκρατίας τόνιζα ότι «η Ιστορία μάς βλέπει όλους και προ παντός εσάς, τους εκπροσώπους του Λαού και της χώρας και θα είναι αμείλικτη, τόσο απέναντι σ’ αυτούς που καταπάτησαν το ιερότερο αγαθό ενός Λαού όσο και γι’ αυτούς που δεν θα λάβουν υπ’ όψιν τους αυτή την κατάφωρα προδοτική ενέργεια». Ενέργεια που θέτει τις κόκκινες γραμμές που θα πρέπει να σεβαστούν όλοι όσοι εξακολουθούν να παραμένουν προσηλωμένοι στα πατριωτικά ιδεώδη ανεξάρτητα από τις όποιες κομματικές ή άλλες διαφορές. ...

Μίκης Θεοδωράκης: Υπάρχει διεθνής συνωμοσία καταστροφής της Ελλάδας

Για διεθνή συνωμοσία η οποία έχει ως στόχο την καταστροφή της Ελλάδας, κάνει λόγο ο Μίκης Θεοδωράκης σε επιστολή του που απευθύνεται προς την παγκόσμια κοινή γνώμη, στην οποία και προτρέπει τον ελληνικό λαό να ξεσηκωθεί και να εμποδίσει την εξαφάνιση της χώρας μας.
Στο άρθρο του με τίτλο «Η αλήθεια για την Ελλάδα» ο Μίκης Θεοδωράκης, μιλάει για τις θυσίες που έχει κάνει ο λαός μας τα τελευταία χρόνια κάτω από τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ δεν παραλείπτει να κάνει και αρκετές αναφορές στην κατοχή της χώρας από τους Ναζί.
Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή:
«Υπάρχει μια διεθνής συνωμοσία με στόχο την ολοκλήρωση της καταστροφής της χώρας μου. Ξεκίνησαν από το 1975 με στόχο τον νεοελληνικό πολιτισμό, συνέχισαν με την διαστροφή της νεότερης ιστορίας μας και της εθνικής μας ταυτότητας και τώρα προσπαθούν να μας εξαφανίσουν και βιολογικά με την ανεργία, την πείνα και την εξαθλίωση.
Εάν ο ελληνικός λαός δεν ξεσηκωθεί σύσσωμος για να τους εμποδίσει, ο κίνδυνος για την εξαφάνιση της Ελλάδας είναι υπαρκτός. Εγώ την τοποθετώ μέσα στα δέκα επόμενα χρόνια. Από μας θα μείνει μόνο η μνήμη του πολιτισμού μας και των αγώνων μας για την ελευθερία.
Ως το 2009 δεν υπήρχε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. ...

Κίνηση Μίκη: Για τη διάσωση του καθεστώτος και της νεοταξικής «νομιμότητας»

Αν και έχουμε αποκαλύψει και αναλύσει πολύπλευρα την καθεστωτική απάτη της «Ανεξάρτητης Κίνησης Πολιτών» και την πανσπερμία των «φωτοδοτών» της, θα επανέλθουμε ξανά, πάνω σε κάποια πολύ κραυγαλέα χαρακτηριστικά, τα οποία τονίζονται στις ομιλίες του Μίκη και αναπαράγονται από τους «φωτοδότες».
Τα πομπώδη αντικυβερνητικά συνθήματα, οι «πατριωτικές» μεταμφιέσεις και οι λαϊκίστικες ρητορείες δεν στέκονται ικανά να επικαλύψουν και να αποκρύψουν τη βαθιά καθεστωτική φιλοσοφία της Κίνησης αυτής και την παγκοσμοιοποιημένη (νεοταξική) λογική της.
Ο καθεστωτικός φιλοσοφικός (ιδεολογικός) και πολιτικός άξονας αποκρυστάλλωσης των «θέσεων» και αιχμής είναι: Η «συνταγματική νομιμότητα»!!!
Ο Μίκης και οι πολύχρωμοι «φωτοδότες» μας λένε: «Σήμερα ασκείται εξουσία εκτός συντάγματος, εκτός ευρωπαϊκής νομιμότητας, εκτός διεθνούς νομιμότητας»!!!
Κατέβηκε και ο «φιλόσοφος» του Αλαφούζου, ο Γιανναράς, στην Πλατεία των αγανακτισμένων, σε μια στημένη παράσταση, να μας πει ότι η Πλατεία των «αγανακτισμένων» πρέπει να βγάλει, ως κεντρικό αίτημα: «Συντακτική Συνέλευση, καινούργιο Σύνταγμα».

Δείτε εδώ την παράσταση Γιανναρά:

Μανόλης Αναγνωστάκης (Θεσσαλονίκη, 10 Μαρτίου 1925 – Αθήνα, 23 Ιουνίου 2005)

 Kirkh70 — ΠΟΙΗΤΙΚΗ, ΕΠΙΤΥΜΒΙΟΝ, ΘΑΡΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ, ΕΠΙΤΑΦΙΟ

 
ΤΩΡΑ ΜΙΛΩ ΠΑΛΙ,Ο ΝΕΚΡΟΣ,ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ,Η ΑΠΟΦΑΣΗ,ΚΑΤΩ ΑΠ ΤΙΣ ΡΑΓΕΣ,ΟΙ ΕΠΙΓΟΝΟΙ,ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟΣ ΘΕΑΤΗΣ.

 Μανώλης Αναγνωστάκης1925 -- 2005
Ένας από τους κορυφαίους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Ποιητής με πολιτική συνείδηση, φυλακίστηκε και καταδικάσθηκε σε θάνατο για τις ιδέες του και χαρακτηρίστηκε ως ο «ποιητής της ήττας», καθώς με τους στίχους του εξέφρασε τη διάψευση των οραμάτων της Αριστεράς. Το ποιητικό του έργο καθόρισε την ομάδα των στρατευμένων ποιητών της μεταπολεμικής ποίησης.

Ο Μανώλης Αναγνωστάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 9 Μαρτίου του 1925. Σπούδασε Ιατρική και ειδικεύτηκε ως ακτινολόγος στη Βιέννη (1955-1956). Άσκησε το επάγγελμα του ακτινολόγου στη Θεσσαλονίκη και το 1978 μετεγκαταστάθηκε στην Αθήνα.

Πήρε μέρος στην Αντίσταση ως στέλεχος της ΕΠΟΝ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Για την πολιτική του δράση στο φοιτητικό κίνημα φυλακίστηκε στο διάστημα 1948-1951, ενώ το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο. Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1942 από το περιοδικό «Πειραϊκά Γράμματα». Εκτελώντας χρέη και αρχισυντάκτη, το 1944 συνεργάστηκε με το φοιτητικό περιοδικό «Ξεκίνημα» (1944), πόλο συσπείρωσης των προοδευτικών νέων λογοτεχνών της πόλης, και το 1945 εξέδωσε με δικά του έξοδα την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Εποχές». Αν και προχώρησε στην έκδοση μιας σειράς ποιητικών συλλογών τις επόμενες δεκαετίες, θα έπρεπε να περιμένει ως το 1979, σχεδόν 35 χρόνια μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου του, ώστε να δει να τυπώνεται η συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του χωρίς δικά του έξοδα.

Δημοσίευσε ποιήματα και κριτικά σημειώματα σε πολλά περιοδικά,ενώ είχε και πυκνή παρουσία στην εφημερίδα «Αυγή», με κείμενα για θέματα λογοτεχνικά και πολιτικά. Εξέδωσε το περιοδικό «Κριτική» (Θεσσαλονίκη, 1959-1961), υπήρξε μέλος της εκδοτικής ομάδας των «Δεκαοκτώ κειμένων» (1970), των «Νέων Κειμένων» και του περιοδικού «Η Συνέχεια» (1973).Τα ποιήματα που ο Μανώλης Αναγνωστάκης άφησε πίσω του δημοσιευμένα είναι 88 και γράφτηκαν από το 1941 έως το 1971. Από το 1979 που κυκλοφόρησε ο συγκεντρωτικός τόμος των ποιημάτων του, και από το 1983 που κυκλοφόρησε ιδιωτικά το αυτοβιογραφικό σχόλιο «Y.Γ.» δεν υπήρξε καμία δημόσια παρέμβασή του.«Στο αλλοιωμένο τοπίο της εποχής μας δεν θα ξαναγράψω», είχε ξεκαθαρίσει, γιατί «το έργο μου το ολοκλήρωσα. Επιλέγω τη σιωπή». Ίσως επειδή, όπως είχε πει σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, «η ποίηση είναι έργο της νεότητας. Χρειάζεται ενθουσιασμό, αυταπάτες, ψευδαισθήσεις. Αυτά τα έχουν οι νέοι. Όσο μεγαλώνεις, κατέχεις καλύτερα τα μέσα σου.
Γίνεσαι τεχνίτης, αλλά ένα ποίημα δεν χρειάζεται να είναι τέλειο για να είναι καλό».

Ο Αναγνωστάκης είχε προαναγγείλει τη σιωπή του με τους στίχους:«Το θέμα είναι τώρα τι λες. Καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε.
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ.
Μικροζημίες και μικροκέρδη συμψηφίζοντας.
Το θέμα είναι τώρα τι λες» (Στόχος, 1970)
Ποιήματά του μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά,ιταλικά, ενώ μελοποιήθηκαν από συνθέτες, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Μιχάλης Γρηγορίου, ο Γιάννης Μαρκόπουλος και ο Δημήτρης Παπαδημητρίου. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1986) και το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας (2002), ενώ αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το πιο γνωστό του ποίημα ήταν το «Μιλώ», που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Η ποίηση του Μανώλη Αναγνωστάκη δεν είναι απαισιόδοξη. Όσο κι αν οι στίχοι του φτάνουν κάποτε στην απελπισία, στο βάθος του ορίζοντα διακρίνεται ένα φως που μοιάζει περισσότερο με τηναναλαμπή της αυγής και λιγότερο με το λυκόφως. Η δύναμη του ποιητικού του έργου, υπερβαίνοντα τις κομματικές ταμπέλες,κατάφερε να εκφράσει την αβεβαιότητα, την αποξένωση, αλλά και τις ελπίδες μιας ολόκληρης εποχής.

Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της 23ης Ιουνίου 2005,καταβεβλημένος από χρόνια αναπνευστικά και καρδιαγγειακά προβλήματα.

Σχετικό: Βιογραφικά στοιχεία

==========================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Νέα Παρέμβαση (Αυτοκριτική) Μίκη: Είσαι Έλληνας- Πίνεις την προδοσία - Πρέπει να γίνεις, πρέπει να κλάψεις. Ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος...

Ο Μίκης Θεοδωράκης κάνει νέα παρέμβαση και με συγκλονιστικά λόγια "καρφώνει" ξεκάθαρα τόσο τις προηγούμενες κυβερνήσεις όσο και την τωρινή, κατηγορώντας τους πως λένε και θα λένε ψέμματα στους Έλληνες πολίτες. 
Βέβαια μπορεί να είναι ένας σπουδαίος μουσικοσυνθέτης αλλά δεν είναι εκείνο το σταθερό πολιτικό πρότυπο για να στηριχθείς και να συνταχθείς μαζί του.

Η νεώτερη πολιτική ιστορία του γνωστή: Από την επιστροφή Καραμανλή, η οποία συνετελέσθη και με την δική του συμμετοχή μέσα από σκοτεινές διασυνδέσεις των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, έως το δίλημμα "Καραμανλής ή Τανκς", που από εικασία τότε επιβεβαιώθηκε από τον ίδιο μετά από χρόνια μέσα από μία εξομολογητική, ειλικρινή συνέντευξη που έβαλε "γκρίζο" στην εικόνα του και τους μέχρι τούδε αντιστασιακούς αγώνες του, φυλακίσεις, εξορίες κλπ.
Ακολούθησε η συνεργία του στο "βρώμικο 89" και στην γνωστή "κηλίδα" του 
(στις παρακάτω σελίδες, με ένα κλικ για μεγέθυνση)*,  όταν υπουργός του Μητσοτάκη, κατηγορούσε ως τρομοκράτη τον Ανδρέα Παπανδρέου -μάλιστα τις δύσκολες ώρες για τον ηγέτη και τη δημοκρατία-.

Στη συνέχεια άρχισαν οι πελαγοδρομήσεις του, μεταξύ αριστεράς και ενός στείρου εθνικισμού που ναι μεν είχε ανταπόκριση αρχικά με τις "Σπίθες" και την "Ελλάδα" αλλά συχνά απογοήτευε και αναχαίτιζε τις όποιες προσπάθειες για μαζικές διαδηλώσεις και αντίσταση στις συστημικές ξενόδουλες κυβερνήσεις των μνημονιών από 2010 έως και σήμερα. (βλέπε σχετικά εδώ)
Βέβαια εάν μετρήσεις τα συν και τα πλην δύσκολα τον αποκαλείς προδότη, ίσως εγωκεντρικό και φιλοχρήματο, εξαίρετο μουσικό και αγωνιστή πατριώτη με τις όποιες "αδυναμίες" του μπορείς να δεις.
Αγαπήθηκε πολύ ο Μίκης, αλλά μισήθηκε και πολύ. Έκανε λάθη και θυσίασε πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο με κινήσεις που πολλές φορές τον εξέθεταν. Για το πολύ κόσμο παραμένει ο αγωνιστής πατριώτης έως και την λεγόμενη μεταπολίτευση σίγουρα και με μικρές χρονικές στιγμές  ανάλογες από εκεί και μετά.  

Στην βρώμικη πολιτική ζωή του τόπου υπάρχουν και οι καλές στιγμές όπως η παρακάτω "Παρέμβαση στις εξελίξεις" του Μίκη Θεοδωράκης για μια ακόμη φορά με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις.

Ο γνωστός μουσικοσυνθέτης όπως αναφέρει εμπνεύστηκε από τη νύχτα της δικτατορίας και λέει χαρακτηριστικά: 

Για τον Αλέκο... Δολοφονήθηκε την 1η του Μάη του 1976...

 σίβυλλα

Από: JBagasas

Ένα τραγούδι που γράφτηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη για τον Αλέκο Παναγούλη. Τριαντατρία χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από την 1η του Μάη του 1976 ,από το βίαιο θάνατο του συμβόλου της αντιδικτατορικής αντίστασης Αλέκου Παναγούλη,σε αμφιλεγόμενο τροχαίο δυστύχημα, στη λεωφόρο Βουλιαγμένης

περισσότερα για τον Παναγούλη εδώ:

Τούτο το χώμα είναι δικό μας... δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει...

Θα Σημάνουν Οι Καμπάνες - Μίκης Θεοδωράκης

Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος - Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης - Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Με τόσα φύλλα σου γνέφει ο ήλιος καλημέρα με τόσα φλάμπουρα λάμπει, λάμπει ο ουρανός

και τούτοι μέσ' τα σίδερα και κείνοι μεσ' το χώμα.

Σώπα όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες. Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας.

Κάτω απ' το χώμα μες στα σταυρωμένα χέρια τους κρατάνε τις καμπάνας το σχοινί,

προσμένουνε την ώρα, προσμένουν να σημάνουν την ανάσταση

τούτο το χώμα είναι δικό τους και δικό μας δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Την έναρξη του αγώνα κατά της κυβέρνησης του μνημονίου κηρύσσει απόψε ο Μίκης Θεοδωράκης στη Θεσσαλονίκη στην πλατεία Αριστοτέλους

09.06.2011

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την έναρξη του αγώνα κατά της κυβέρνησης του μνημονίου κηρύσσει απόψε ο Μίκης Θεοδωράκης στη Θεσσαλονίκη στην πλατεία Αριστοτέλους, με σκοπό να μεταδώσει τη Σπίθα που άναψε η Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών και σε άλλες αγανακτισμένες πόλεις της Ελλάδας.

Μαζί του ο Γ. Κασιμάτης, καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου και μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών, ο Νότης Μαριάς, Αν. καθηγητής Θεσμών της Ε.Ε του Πανεπιστημίου Κρήτης και ο Κώστας Ζουράρις, πολιτειολόγος και μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών.

Το Μίκη Θεοδωράκη και την εκδήλωση πλαισιώνει η Τιμητική Επιτροπή από επιφανείς Θεσσαλονικείς: Βούλα Πατουλίδου, Πόπη Μοσκώφ, Κωστής Γκορτζής, ναύαρχος και Νίκος Παρασκευόπουλος καθηγητής Νομικής του Α.Π.Θ.

Η εκδήλωση θα κλείσει με τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη από το Μανώλη Μητσιά. ...

Απρίλη μου ξανθέ και Μάη μυρωδάτε,..

Στίχοι / Lyrics: Μίκης Θεοδωράκης

Μουσική / music: Μίκης Θεοδωράκης

Πρώτη εκτέλεση / first performance: Γρηγόρης Μπιθικώτσης-1962

"Απρίλη μου, Απρίλη μου ξανθέ

και Μάη μυρωδάτε, καρδιά μου πώς αντέ-

Καρδιά μου πώς, καρδιά μου πώς αντέχεις

μέσα στην τόση αγάπη και στις τόσες ομορφιές..."

zeena61

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Το κίνημα που θα έβαζε στα χείλη την ελπίδα και θα πείσμωνε τον λαό στην ήττα απουσιάζει

Η πνευματική ελίτ, έπαψε από καιρό να διαδραματίζει ρόλο πνευματικής καθοδήγησης. Η παραγωγή  αντιληπτού  στις ψυχές ελληνικού πολιτισμού  -εποικοδόμημα της παράγωγης ιδεών- ανακόπηκε  σταδιακά μετά την πτώση της χούντας. Από ένα σημείο και μετά ο  άνθρωπος του πνεύματος παύει να θεωρεί την δουλειά του παρέμβαση στο γίγνεσθαι και πλέον στρέφεται προς την ιδιωτεία. Για να βιοποριστεί ωφελεί είναι “εμπορικός” και “διασκεδαστής”.
Μοιραία αντιγράφει τους έξω, επαναλαμβάνεται και οπωσδήποτε σταματά να σκάβει και να μοχθεί στην σφαίρα των ιδεών του ελληνικού πολιτισμού, κάτι που βεβαίως δεν συμβαίνει μόνο εδώ. Το νήμα της συνέχειας σπάει και μαζί του τα υλικά που δομούν τον πολιτισμό μας απογυμνώνονται από τις ιδέες  τους,  για να καταλήξουν να απεικονίζουν την πρωτόγονη  έννοια της εμπορικής αξίας που γίνεται πρωταρχική .

Ο πνευματικός άνθρωπος θα καταλήξει στο τέλος της δεκαετίας του 2010  τόσο  αδύναμος να δει εμπρός, όσο ο μέσος άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Θα μπορεί να εκφράζει  μόνο  κοινότυπα συμπεράσματα ή να λειτουργεί ως παπαγαλάκι της κυρίαρχης ιδεολογίας.  Η αξία του στο σήμερα είναι ότι έχει το βήμα και το μικρόφωνο ώστε να πει κοινοτοπίες και αυτά που ξέρουμε όλοι ή  να παπαγαλίσει αυτό που μας έχουν πει οι “αρμόδιοι”.
Οι  ελάχιστες εξαιρέσεις  ανθρώπων που παράγουν σκέψη δεν συνιστούν συγκροτημένη καθοδηγούσα πνευματική τάξη, είναι αδύναμοι να παρέμβουν ή δρουν εκτός Ελλάδος και σε πολλές περιπτώσεις αντιμετωπίζουν την χώρα  όχι ως διαφορετική αλλά ως  καθυστερημένη.  Είναι γεγονός ότι το σπασμένο νήμα του ελληνικού πολιτισμού δειχνει κοντύτερο από τα ξένα νήματα.
Το γεγονός αυτό- η πνευματική γύμνια-  εξηγεί  την εθνική ενοχικότητα για μια χρεοκοπία  εξαιτίας των τραπεζών. Εξηγεί και τον φοβικό τρόπο διαχείρισης της εξηγεί νομίζω ακόμη περισσότερα. ...

Ο ψαλιδοχέρης λογοκριτής Στέλιος Κούλογλου σε Γκρι Λογοκρισία, την Γκριλο-γοκρισία - !!! - [Η αθλιότητα με ονοματεπώνυμο] - Δείτε το VIDEO

Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa)

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών του Φεβρουαρίου του 2013 ήταν ένα ηχηρό χαστούκι στους ευρατλαντιστές, κυρίως στην ευρωπαϊκή πτέρυγα αυτού του ύπουλου ιμπεριαλισμού που επιχειρεί να ανδρωθεί καταπίνοντας έθνη.

Ο εκλεκτός των ευρατλαντιστών, ο Mario Monti, ο δοτός πρωθυπουργός που τοποθετήθηκε για να ηγηθεί μιας κυβέρνησης «τεχνοκρατών» που μας θύμισε την εποχή Σημίτη μετά τον εξαναγκασμό σε παραίτηση από τα διεθνή κέντρα εξουσίας του «βρώμικου» Sylvio, o Super Mario όπως τον προέβαλαν συστηματικά τα διεθνή μήντια, o άνθρωπος που έσωσε την Ιταλία από χρεοκοπία όπως και ο Παπανδρέου έσωσε την Ελλάδα βουλιάζοντας την στα σκατά,  ο Monti ο υπερατλαντικός, ο Μοnti της Goldman Sachs (γιατί άραγε πάλι θυμήθηκα τον Σημίτη;), της Moodys, της Coca Cola, της Τριμερούς επιτροπής του Rockfeller, μιας ναυαρχίδας του ευρωατλαντισμού που μας έδωσε στην Ελλάδα τον επίσης δοτό Παπαδήμο, καλεσμένο όπως και ο Monti της Λέσχης Bildenberg, ο Monti, το ιδρυτικό στέλεχος του εξόχως ευρατλαντικού Spinelli Group που στόχο του έχει την δημιουργία των ΗΠΕ, τν Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, αυτός ο Monti, ο άνθρωπος των διεθνών κέντρων εξουσίας,  συντρίφτηκε. Ούτε 10% δε μάζεψε, γεγονός που αποτελεί ένα ηχηρό και σαφές μήνυμα: