Του Άρη Χατζηστεφάνου
«Θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε τις εξελίξεις όχι με την πίστη ότι οι χώρες BRICS θα φέρουν την παγκόσμια λύτρωση ούτε με τον κυνισμό που απορρίπτει τις κινήσεις τους σαν μια επανάληψη παλαιών συνταγών» έγραφε προ ημερών ο Ινδός αναλυτής Βιτζάι Πρασάντ και συνέχιζε σημειώνοντας ότι «η ιστορία δεν κινείται με την καθαρότητα αλλά με τις αντιφάσεις του κόσμου».
Δύσκολα θα μπορούσε να περιγράψει κανείς καλύτερα τις δυο ακραίες τάσεις που χαρακτήριζαν τις διεθνείς αναλύσεις λίγα 24ωρα πριν ξεκινήσει στο Γιοχάνεσμπουργκ η Σύνοδος Κορυφής των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Ν. Αφρική). Από τη μια πλευρά τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης της Δύσης αναπαρήγαγαν ad nauseam τις δηλώσεις του οικονομολόγου Τζιμ Ο’Νιλ ο οποίος χαρακτήριζε «γελοία» την ιδέα δημιουργίας ενός νομίσματος των BRICS, που θα μπορούσε να αμφισβητήσει την κυριαρχία του δολαρίου ως παγκόσμιου νομίσματος.
Οι δηλώσεις του Ο’Νιλ αποκτούσαν «ειδικό βάρος» καθώς ήταν ο άνθρωπος που έδωσε το όνομα BRIC στην προσπάθεια σύμπλευσης των ισχυρότερων οικονομιών το παγκόσμιου Νότου – κυρίως όμως γιατί υπήρξε ανώτατο στέλεχος της Goldman Sachs.
Την ίδια ώρα στην πλευρά των αναλυτών που αντιστρατεύονται την οικονομική κυριαρχία της Ουάσιγκτον στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα έπνεαν άνεμοι ασυγκράτητου ενθουσιασμού. . .