[Σαν σήμερα οδηγείται στο εκτελεστικό απόσπασμα] ο Νίκος Μπελογιάννης: "Μην καρτεράτε να λυγίσουμε μήτε για μια στιγμή μητ' όσο στην κακοκαιριά λυγάει το κυπαρίσσι έχουμε τη ζωή πολύ, πάρα πολύ αγαπήσει"

Αυτή είναι η Αριστερά! Αυτή είναι η Ιστορία της. Με αγώνα και θυσίες χωρίς κοσμοπολιτισμούς. Σήμερα ούτε που τους πλησιάζουμε. Μα μέσα στην πορεία των πραγμάτων θα φτάσουμε ξανά εκεί.

.
Η "Απολογία" Νίκου Μπελογιάννη:

Ελληνοφρένεια και Μπογιόπουλος για την παρουσία Τσίπρα σε εκδήλωση για τον Ν. Μπελογιάννη (Ηχητικό)

Θιγμένος αισθάνθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ για την απάντηση που έδωσαν οι συντελεστές της «Ελληνοφρένειας» σε ακροατή τους ο οποίος τους ζήτησε να σχολιάσουν την παρουσία του Α. Τσίπρα στα εγκαίνια της Μόνιμης Έκθεσης Νίκος Μπελογιάννης που θα γίνει την Δευτέρα 27 Μάρτη, στην Αμαλιάδα

Ετσι λοιπόν η κομματική ιστοσελίδα του κυβερνητικού κόμματος γράφει μεταξύ άλλων:

«Στη ραδιοφωνική Ελληνοφρένεια του realfm 97.8, οι Θύμιος Καλαμούκης και Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης προτρέπουν σε βίαιη υποδοχή του πρωθυπουργού στα εγκαίνια της Μόνιμης Έκθεσης Νίκος Μπελογιάννης στην οικία του αγωνιστή, που θα πραγματοποιηθούν τη Δευτέρα, και στα οποία θα παραστούν επίσης ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, και ο Γ.Γ του Κ.Κ.Ε Δημήτρης Κουτσούμπας.
"Οι ψιλοβίαιες ενέργειες δεν βγάζουν, αλλά οι χοντροβίαιες;;;" αναρωτιούνται και καλούν να επιδειχθεί φαντασία "σε κίνηση ξεφτιλισμού της όλης πρωτοβουλίας" που θα αποδώσει "καλύτερα αποτελέσματα", αφού θεωρούν ότι η λεκτική βία δεν αρκεί...».
Θα ασχοληθεί άραγε και το ηλεκτρονικό φερέφωνο του ΣΥΡΙΖΑ και με την σχετική τοποθέτηση που έκανε στην ραδιοφωνική του εκπομπή σήμερα ο Νίκος Μπογιόπουλος;Ο δημοσιογράφος «ξεγυμνώνει» απολύτως την επικοινωνιακή τακτική του ΣΥΡΙΖΑ ενώ είναι καταπέλτης για την συγκεκριμένη ενέργεια του κατά τύποις πρωθυπουργού: «Οσοι προσπάθησαν κατά καιρούς να μαγαρίσουν τον Μπελογιάννη έσπασαν τα μούτρα τους, αυτό θα πρέπει να το έχουν υπ’ όψιν τους και όσοι το επιχειρήσουν ξανά», ακούμε να μας λέει μεταξύ άλλων στο παρακάτω ηχητικό.   

ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

20 χρόνια ευρώ: Η σκοτεινή συνωμοσία της εθνικής παγίδευσης ολοκληρώνεται

του Όθωνα Κουμαρέλλα*

http://www.hereticalideas.gr/2019/05/20-xronia-euro-i-skoteini-sinomosia-tis-ethnikis-pagidefsis.html

Έχουν περάσει ήδη είκοσι ολόκληρα χρόνια από την καθιέρωση του ευρώ ως κοινού νομίσματος αρχικά για 11 χώρες και σήμερα για 19 της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην αρχή το ευρώ κυκλοφόρησε σε ηλεκτρονική μορφή και τρία χρόνια μετά την 1η Ιανουαρίου 2002 πήρε υλική μορφή με χαρτονομίσματα και κέρματα.

Η χώρα μας υπήρξε από τις πρώτες ένδεκα χώρες που δέχθηκαν την παραχώρηση της νομισματικής κυριαρχίας τους. Οι Έλληνες ήλπισαν ότι αυτός ήταν ο τρόπος για να υπάρξει η περίφημη οικονομική και κοινωνική «σύγκλιση» με τις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, που για δεκαετίες πριν σύσσωμη η «ηγέτιδα» τάξη της χώρας, μας έταζε, έχοντας μετατρέψει σε σκοπό ζωής την ένταξη και την ανεπίστρεπτη παραμονή μας στην Ε.Ε. και την ευρωζώνη, αδιαφορώντας για τις συνέπειες και εξακολουθεί στο ίδιο μοτίβο.

Είκοσι, όμως, χρόνια είναι πάρα πολλά για να μην έχουμε καταλάβει τι συνέβη έκτοτε και να αρνούμαστε να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας.

Χάριν αυτής της επετείου «γενεθλίων» του ευρώ, αναδημοσιεύω άρθρο μου του Απριλίου 2018 σχετικά με το ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρώ στη χρεοκοπία της χώρας το 2009-10. Μια -όπως αποδεικνύεται- μεθοδευμένη χρεοκοπία, η οποία μας ταλανίζει έκτοτε χωρίς να φαίνεται η παραμικρή δυνατότητα εξόδου. Αυτό που διαφαίνεται καθαρά είναι μόνον μια νέα δραματική επιδείνωση της «κρίσης» μετά τις ευρωεκλογές κι αφού οι Ευρωπαίοι «εταίροι» θα έχουν ξεκαθαρίσει (αν το έχουν) το περιβάλλον και το ελληνικό «success story» της δήθεν εξόδου από τα μνημόνια, δεν θα μπορεί να κρύβει πλέον την τραγική πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα όπως διαμορφώθηκε και μεθοδεύτηκε με ευθύνη τόσο της εγχώριας ελίτ, όσο και των ίδιων των Ευρωπαίων επικυρίαρχων.

Η εθνική παγίδευση ολοκληρώνεται και οδηγεί στο δραματικό τέλος, εάν έστω και τώρα στο «και πέντε» δεν αποφασίσουμε όλοι μαζί ενωμένοι οι απλοί πολίτες συμπαραττασσόμενοι σε ένα ευρύ ανατρεπτικό Μέτωπο, να πούμε το οριστικό μεγάλο ΟΧΙ και να αντιστρέψουμε την καταστροφική πορεία:

Η σκοτεινή «συνωμοσία» της χρεοκρατίας...

1η Μάη 1944 Στον τοίχο της Καισαριανής

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

1η Μάη 1944: Στον τοίχο της Καισαριανής

Tο φιρμάνι των Γερμανών δημοσιεύτηκε στις 30 του Απρίλη:

«...Την 27.4.44 κομμουνιστικαί συμμορίαι παρά τους Μολάους κατόπιν μιας ενέδρας επιθέσεως εδολοφόνησαν ανάνδρως έναν Γερμανόν στρατηγόν και τρεις συνοδούς του (...) Ως αντίποινα θα εκτελεστούν: 1) Ο τυφεκισμός 200 κομμουνιστών την 1.5.1944. 2) Ο τυφεκισμός όλων των ανδρών τους οποίους θα συναντήσουν τα γερμανικά στρατεύματα επί της οδού Μολάων προς Σπάρτην...».
Στη γλώσσα των κατακτητών (και των συνεργατών τους) «ανανδρία» ήταν ο ηρωικός αγώνας ενάντια στην Κατοχή.
Στη γλώσσα των ναζί (και των ντόπιων ομοϊδεατών και επιγόνων τους) «δολοφονία» ήταν η ένοπλη αναμέτρηση του λαού με τις ορδές του Χίτλερ. ...

Η ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΟ 1932

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ

(ΜΙΑ ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ! ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ "ΤΟ ΞΕΝΟ ΚΕΦΑΛΑΛΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ", ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ, (2010)) 

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

 Είναι πολύ θετικό ότι η "ISKRA" πήρε την πρωτοβουλία να αναδημοσιεύσει το κεφάλαιο που αφορά τη χρεοκοπία της χώρας μας του 1932 από το εξαίρετο έργο του Νίκου Μπελογιάννη "Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα".

Εκείνο που έχει ιδιαίτερη αξία σε αυτήν την αναδημοσίευση θεωρώ πως είναι η εξαιρετική επικαιρότητα, στις τραγικές συνθήκες που βιώνει αυτήν την περίοδο η χώρα μας, τόσο του συγκεκριμένου κεφαλαίου που αναδημοσιεύει η "ISKRA" αλλά και συνολικότερα του βιβλίου του Νίκου Μπελογιάννη, ο οποίος δεν ήταν μόνο μια από τις ηρωϊκότερες και μαρτυρικές μορφές του κομμουνιστικού κινήματος, της πατρίδας μας αλλά και ένας σημαντικός επιστήμονας, θεωρητικός και βαθύς μελετητής των οικονομικο-κοινωνικών προβλημάτων.

Νομίζω ότι το βιβλίο αυτό είναι ιδιαίτερα επίκαιρο (τις περισσότερες φορές υπάρχει η αίσθηση ότι αναφέρεται σε σημερινές καταστάσεις) πέραν των πολλών άλλων, γιατί καταδεικνύει ότι το πρόβλημα του δημοσίου χρέους και ιιδιαίτερα του εξωτερικού, αποτελούσε μόνιμο και διαχρονικό βραχνάιμπεριαλιστικής κηδεμόνευσης και καθήλωσης της χώρας, διαρκών ξένων επεμβάσεων και λεηλασίας του ελληνικού λαού! Γιατί, επίσης, προβάλλει σήμερα την ανάγκη για την Αριστερά και το λαϊκό κίνημα να αμφισβητήσουν και να μην αναγνωρίσουν το χρέος της χώρας ως χρέος του ελληνικού λαού, πράγμα που συνιστά θεμελιώδη προϋπόθεση για το σχεδιασμό μιας πολιτικής που θα δώσει ανάσα στον τόπο και διέξοδο από την κρίση με την εφαρμογή ενός νέου προοδευτικού και σοσιαλιστικού προγράμματος!

Σήμερα το δίλημμα για τη χώρα δεν είναι το κατεδαφιστικό "Μνημόνιο ή πτώχευση", αφού και τη λεηλασία του Μνημονίου έχουμε και η χώρα έχει ουσιαστικά χρεωκοπήσει. Το πραγματικό σημερινό δίλημμα για την Ελλάδα είναι: με τους πιστωτές και τα τοκοχρεολύσια ή με την επιβίωση της χώρας και το μέλλον του ελληνικού λαού;

Αυτό το δίλημμα νομίζω ότι αναδείκνυε για το 1932 ο Νίκος Μπελογιάννης και το ίδιο δίλημμα γίνεται πιό επίκαιρο στις μέρες μας!

Η ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ* - ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ:

Περιμένοντας τον Λαό * [Νίκος Μπελογιάννης | Μην καρτεράτε να λυγίσουμε ]

  

* Παράφραση του εμβληματικού, για το Θέατρο του Παραλόγου, έργου του Σάμιουελ Μπέκετ '' Περιμένοντας τον Γκοντό ''.

 (mandatoforos)

    Οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες του έργου περιμένουν την άφιξη μιας υπερβατικής φιγούρας που θα τους σώσει, αλλά που δεν έρχεται ποτέ. ...

Η μοναρχοφασιστική δικτατορία της 4ης Αυγούστου

«Η μοναρχοφασιστική δικτατορία της 4ης Αυγούστου εκφράζει τη θέληση της αστοτσιφλικάδικης πλουτοκρατικής ολιγαρχίας, της μοναρχίας, του ξένου κεφαλαίου.

Θέλουν να πνίξουν τη λαϊκή θέληση, που απειλούσε την κυριαρχία τους. 

Να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Βασική αιτία που κατάφερε να επιβληθεί η δικτατορία στάθηκε η υποστήριξη που βρήκε - ενεργητική είτε παθητική - στα αστικά κόμματα (...) 

Οι πολιτικοί αρχηγοί των "Φιλελευθέρων", "Προοδευτικών", "Λαϊκών", "Εργατο-αγροτικών" κλπ. κομμάτων δώσανε ψήφο ανοχής στο Μεταξά. Κι όταν κηρύχτηκε η δικτατορία δεν αντέδρασαν καθόλου».

Νίκος Μπελογιάννης - «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα».

Σαν σήμερα στις 4 Αυγούστου του 1936 επιβάλετε στην χώρα μας η αστυνομοκρατική - στρατιωτική δικτατορία του Ι. Μεταξά.  ...

Φιλελληνικές “Μεγάλες Προσδοκίες” των ξένων κερδοσκόπων, 1824-1825 (μια άλλη οπτική για τα δάνεια της ανεξαρτησίας)

γράφει ο κ. Ιωάννης Δ. Παπακωνσταντίνου* 

(σε πρώτη αποκλειστική δημοσίευση στα "Θέματα Ελληνικής Ιστορίας")

Πολλά έχουν γραφεί από πολλούς ιστορικούς για τα δύο “θαλασσοδάνεια” τής Ανεξαρτησίας. Όχι όμως αρκετά, ούτως ώστε οι πολιτικοί μας ταγοί να μπορέσουν να συνάγουν χρήσιμα συμπεράσματα για το σήμερα από τις θλιβερές δανειακές επιδόσεις τής εμπολέμου νεοφυούς Ελληνικής Πολιτείας στις διεθνείς χρηματαγορές το 1824-1825. Συνοπτικά, τρεις εβδομάδες πριν την εισβολή των αιγυπτιοαφρικανικών στρατευμάτων τού Ιμπραήμ Πασά στην Πελοπόννησο (12/2/1825), η Ελλάδα είχε ήδη (αυτο)καταστραφεί οικονομικώς αφού είχε καταστεί μία υπερχρεωμένη χώρα: Παρότι το Ελληνικό Κράτος διέθετε τότε μεγάλη ταμειακή ρευστότητα σε συναλλαγματικά διαθέσιμα, και μάλιστα σε χρυσές λίρες Αγγλίας, εντούτοις η Ελλάδα τότε, τον Φεβρουάριο 1825, ήταν μία χώρα που ήταν οικονομικώς χρεωκοπημένη, κοινωνικώς διαλυμένη και στρατιωτικώς “ανοχύρωτη” (ήδη από την 26/1/1825).

Ι. Η “βρεφική” υπερχρέωση τής Ελληνικής Πολιτείας ...

ΠΕΡΙ «ΤΡΑΜΠΟΥΚΩΝ», «ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΩΝ» ΚΑΙ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ - Μίκης Θεοδωράκης

Είδα και άκουσα στο βραδινό δελτίο της ΝΕΤ τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο κ. Καψή να προσπαθεί να εξομοιώσει τους τραμπούκους του παρακράτους της Δεξιάς που δολοφόνησαν τον Λαμπράκη με τα σημερινά θύματα της αντεθνικής, αντικοινωνικής και αντιλαϊκής πολιτικής της ξένης Τρόικα και της ντόπιας Κυβέρνησης που προσπαθούν να διαδηλώσουν την αγανάκτησή τους.

Ώστε οι κύριοι Παπαδήμος, Παπανδρέου, Σαμαράς, Βενιζέλος, Νταλάρας και Παπουτσής είναι οι σημερινοί Μπελογιάννης, Σαράφης, Λαμπράκης και Πέτρουλας και όλο αυτό το 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, οι δεκάδες χιλιάδες που έχασαν τις δουλειές τους κι άλλοι τόσοι που θα είναι από δω και στο εξής αναγκασμένοι να ζουν με 200 ως 500 Ευρώ το μήνα, οι νέοι επιστήμονες που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν, οι καταστηματάρχες και οι υπάλληλοι των κλεισμένων μαγαζιών και οι ιδιοκτήτες και εργαζόμενοι των 4.500 επιχειρήσεων που έβαλαν λουκέτο, όλοι αυτοί που η πολιτική σας, κ. Καψή, τους οδήγησε στο τελευταίο σκαλί του πόνου, της απελπισίας, της απόγνωσης και της οργής είναι οι σημερινοί τραμπούκοι ενός αόρατου παρακράτους, απλώς αντί να κρατούν μαχαίρια, πιστόλια και σιδηρολοστούς χρησιμοποιούν τα ...

58 χρόνια μετά. Ο Μπελογιάννης ζει κι είναι κοντά μας....

Aφιέρωμα σε έναν λαϊκό αγωνιστή, που εκτελέστηκε από το μετεμφυλιακό κράτος της Δεξιάς, στις 30 Μάρτη του 1952, ημέρα Κυριακή, τη μέρα που ούτε οι Γερμανοί κατακτητές έκαναν εκτελέσεις...

 Αφιέρωμα σε έναν λαϊκό αγωνιστή, που εκτελέστηκε από το μετεμφυλιακό κράτος της Δεξιάς, στις 30 Μάρτη του 1952, ημέρα Κυριακή, τη μέρα που ούτε οι Γερμανοί κατακτητές έκαναν εκτελέσεις... 

altpressfthiotida

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Σωτήρη Πέτρουλα αηδόνι και λιοντάρι, βουνό και ξαστεριά.

Αρνούμαστε να ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ! Σαν σήμερα δολοφονήθηκε ο Σωτήρης Πέτρουλας από τη δεξιά και την κυβέρνηση της αποσταCiaς Νόβα, Μητσοτάκη (σίβυλλα)

21 Ιούλη 1965, στη συμβολή των οδών Σταδίου και Χρ. Λαδά, η αστυνομία κατόπιν διαταγών του υπουργού δημόσιας τάξης, ναυάρχου Τούμπα, επιτίθεται στους συγκεντρωμένους φοιτητές. Ο 23χρονος αγωνιστής φοιτητής της ΑΣΟΕΕ,
Σωτήρης Πέτρουλας... πέφτει νεκρός!
------------------------------------------------------------------------------------

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΣΩΤΗΡΗ ΠΕΤΡΟΥΛΑ

Γεννήθηκε το 1943 στη Μάνη από εργατική οικογένεια. Από πολύ μικρός ήταν ευαισθητοποιημένος γύρω από τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, έτσι οργανώνεται στη Νεολαία Ε.Δ.Α. Σαν μαθητής διακρίνεται ιδιαίτερα γι’ αυτό πέτυχε την εισαγωγή του στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε το 1960 με υποτροφία. Στα φοιτητικά του χρόνια εξελίχθηκε σε ηγετικό στέλεχος της Νεολαίας Ε.Δ.Α. Πρωταγωνίστησε στα κινήματα της Ελληνικής νεολαίας για τη δημοκρατία. Για πολιτικούς λόγους αποβλήθηκε για ένα χρόνο από τη σχολή. Μέλος της Διοικούσας επιτροπής της Νεολαίας Ε.Δ.Α. ερχόταν σε σύγκρουση με το κλίμα τρομοκρατίας που επικρατούσε στα πανεπιστήμια με κύριο εκφραστή την Ε.Κ.Ο.Φ. (γνωστός πρωτεργάτης της ο πρώην αρχηγός της Ν.Δ. Μιλτιάδης Έβερτ) αλλά και με το Σπουδαστικό Τμήμα της Ασφάλειας. Στα γεγονότα των Ιουλιανών του 1965 πρωτοστάτησε μέσα από το κίνημα του 114 για Δημοκρατία και Ελευθερία.

Τον Ιούλιο του 1965, που είναι μια περίοδος έντονων πολιτικών ζυμώσεων και αναταραχών, η Δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου αμφισβητείται από το νέο βασιλιά Κωνσταντίνο. Η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου, αντιλαμβανόμενη τον ανακτορικό ρόλο που παίζει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Π. Γαρουφαλιάς, ζητάει την αντικατάστασή του αλλά παρεμποδίζεται από τον βασιλιά που υπογράφει το αντίστοιχο Διάταγμα. Ανταλλάσουν πέντε επιστολές και τελικά διαπιστώνεται ότι η κυβέρνηση βρίσκεται υπό βασιλική κηδεμονία. Ο Γ. Παπανδρέου δεν αποδέχεται τον εξευτελισμό και στις 15 Ιουλίου δηλώνει την παραίτησή του. Ο Βασιλιάς δίνει διερευνητική εντολή στο Νόβα για σχηματισμό κυβέρνησης. (Υπουργός Δημόσιας Τάξης ορίστηκε ο Τούμπας, ενώ ο Μητσοτάκης ορίστηκε Υπουργός Συντονισμού).

Η μοιραία νύχτα ήταν η 21η Ιουλίου όπου ο χτυπημένος Σωτήρης Πέτρουλας, συλλαμβάνεται από αστυνομικούς στις 10:00 το βράδυ στη συμβολή των οδών Σταδίου και Χρήστου Λαδά. Η καταγραφή του χτυπημένου Πέτρουλα, στις 03:00 το πρωί της 22ας Ιουλίου στο Σταθμό Α’ Βοηθειών στην Γ’ Σεπτεμβρίου όπου διαπιστώνεται ο θάνατός του. Ταυτόχρονα ξεκινάει μια μανιώδης προσπάθεια απόκρυψης της αλήθειας και γρήγορης ταφής του πριν ανατείλει ο ήλιος.

Παρόλα αυτά υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα γύρω από τις συνθήκες θανάτου του ακόμα και 41 χρόνια μετά…

• Πού βρισκόταν ο Πέτρουλας από τις 10:00μμ που τον παραλαμβάνει η κλούβα μέχρι τις 3:00π.μ που δηλώνεται στο σταθμό Α’ Βοηθειών;
• Είναι τυχαίο ότι αστυνομικοί με στολές γιατρών διαπίστωσαν το θάνατό του;
  
• Γιατί δεν επέτρεψαν σε γιατρούς της οικογένειας Πέτρουλα να κάνουν νεκροψία;
• Η επίσημη κρατική ιατροδικαστική εκδοχή κάνει λόγο για θάνατο από ασφυξία λόγω δακρυγόνου. Πώς όμως εξηγούνται τα ολικά σχισίματα στο λαιμό του που διαπίστωσαν οι δικοί του όταν πήραν το νεκρό; Μήπως ήθελαν να καλύψουν τις μελανιές από πιθανό στραγγαλισμό;
• Είναι αλήθεια ότι είχαν εκδοθεί και αεροπορικά εισιτήρια ώστε να φυγαδευτεί ο νεκρός και να πεταχτεί στη θάλασσα σύμφωνα με μαρτυρία της μάνας;
• Είναι αλήθεια πως είχαν αφαιρεθεί από το νεκρό ο εγκέφαλος και τα πνευμόνια πράγμα που θα αποδείκνυε την πραγματική αιτία θανάτου; Η εκταφή πάντως, όπως μαρτυρεί η μάνα απέδειξε πως το κρανίο του Πέτρουλα είχε δεχθεί ραφή από χειρουργική επέμβαση.
  

Η ιστορία μετά από 41 χρόνια ζητάει επιτέλους να καλύψει τα κενά της… Το χρονικό της δολοφονίας και της ταφής του Πέτρουλα.

Ο μουσικοσυνθέτης και τότε βουλευτής της Αριστεράς Μίκης Θεοδωράκης θυμάται…

Η ΕΦΕΕ κάνει συγκέντρωση το βράδυ στα προπύλαια. Χιλιάδες λαού συγκεντρώνονται ιδιαίτερα νέοι της Αριστεράς και του Κέντρου. Ξεκίνησε μια μαχητική διαδήλωση και πορεία προς την Ομόνοια και από εκεί προς το πολιτικό γραφείο του «πρωθυπουργού». Στο ύψος της Χρ. Λαδά, το πρώτο μεγάλο μπλόκο: Οι αστυνομικές δυνάμεις παραταγμένες εμποδίζουν τη διέλευση, εκεί στη γωνία Σταδίου και Χρήστου Λαδά ένας 23χρονος φοιτητής της Ανωτάτης Εμπορικής, ο Σωτήρης Πέτρουλας, μαχητικό στέλεχος της Αριστεράς, πέφτει νεκρός από τα δακρυγόνα. Είναι χτυπημένος στο κεφάλι, οι αστυνομικοί θα προσπαθήσουν μετά να πείσουν ότι πέθανε από ασφυξία: Πέφτοντας στην άσφαλτο πνίγηκε από τα αέρια… Οι συγκρούσεις συνεχίζονται ως τα μεσάνυχτα ενώ ο φοιτητής μεταφέρεται στο Σταθμό Α’ Βοηθειών. Είναι νεκρός. Δεκάδες τραυματίες γύρω γύρω, αλλά ο Σωτήρης Πέτρουλας είναι νεκρός, η «κυβέρνηση» βάφτηκε στο αίμα.

Η ΕΔΑ απαιτεί να φύγει η «κυβέρνηση της προδοσίας και του αίματος», που «είναι πια έκπτωτος», και να σχηματίσει άλλη από τη «δημοκρατική πλειοψηφία της Βουλής». Ο Γ. Παπανδρέου δηλώνει ότι «η κυβέρνησις Νόβα δεν ηρκέσθη να είναι κυβέρνησις προδοσίας. Έγινε και κυβέρνησις αίματος» και «πρέπει να εξαφανισθή από προσώπου γης και να λογοδοτήση δια τα εγκλήματά της ».

Και ο «πρωθυπουργός» Νόβας έχοντας χάσει κάθε έλεγχο, χαρακτηρίζει την Ε.Κ και τον Γ. Παπανδρέου «αντιπολίτευσιν αίματος και ηθικόν αυτουργόν των συμβαινόντων».

Εκείνο το βράδυ ο Σωτήρης Πέτρουλαςπέρασε στην Ιστορία…

“Χτύπησαν το Σωτήρη” Ο Μίκης Θεοδωράκης:

«(…) Η οικογένεια του Σωτήρη Πέτρουλα είχε 17 νεκρούς. Και μια νύχτα που μπήκαν στο σπίτι του για να σφάξουν τους γονείς του, αυτοί τον πήραν στη μια μασχάλη, ήταν τότε μωρό, πήδηξαν από το παράθυρο και σώθηκαν. Φυσικά ο φασισμός δεν χόρτασε με τόσο αίμα. Παραμόνευε είκοσι χρόνια το μωρό, που μεγάλωσε και έγινε ένας ξανθός νέος. Και μια ζεστή νύχτα του Ιούλη του 1965 όρμησε και τον άρπαξε, μέσα στην καρδιά της Αθήνας. Δύο λεπτά πιο πριν, τον είχα μέσα στα μάτια μου. Τον καμάρωνα, καθώς με χιλιάδες νέους ανέβαινε τραγουδώντας την οδό Πανεπιστημίου. Ήταν ψηλός, γερός, ανήσυχος. Πώς μπορούσε να μη μιλά, να μη χαμογελά, να μην τραγουδά, να μην ανασαίνει;

- Χτύπησαν το Σωτήρη…

Τρέχω στον «Ευαγγελισμό». Οι διάδρομοι, γεμάτοι τραυματίες, τα χειρουργεία γεμάτα. Συγγενείς, φίλοι, αστυνομικοί. Ανεβαίνω τους θαλάμους, όπου βρίσκονται οι βαριά τραυματισμένοι. Μια κοπέλα βογγάει, μόλις με βλέπει μου λέει ξεχνώντας τους πόνους της:

- Τον έχουν στο νεκροθάλαμο. Εκεί.

Τρέχω, ανοίγω την πόρτα μέσα στο νεκρικό φως διακρίνω ένα τραπέζι άδειο.

- Τον Πήραν!

- Που τον πήγαν;

Πηγαίνω στα γραφεία της Αυγής (εφημερίδα).

- Πάνω από διακόσιοι βαριά τραυματισμένοι.

Τον Πέτρουλα τον εξαφάνισαν…

- Έξω δεν μπορείς να περπατήσεις. Οι δρόμοι έγιναν γιομάτοι δακρυγόνα…

Όλη τη νύχτα γύριζα από σπίτι σε σπίτι, από συνοικία σε συνοικία…»

“Ετοιμάζονται να τον θάψουν κρυφά”

22 ΙΟΥΛΙΟΥ. Η Αθήνα ξυπνάει με την εικόνα του νεκρού φοιτητή παντού. Οι εφημερίδες βγαίνουν με εντυπωσιακούς τίτλους. Τα πράγματα αγριεύουν…

Ο Μίκης θυμάται πως του τηλεφώνησαν στο σπίτι: Του είπαν να πάει στο νεκροταφείο γιατί ετοιμάζονταν να τον θάψουν κρυφά! Φτάνοντας στο νεκροταφείο παντού υπήρχαν αστυνομικοί, αρχικά του απαγορεύουν την είσοδο, στη συνέχεια όμως προχωράει και δεν τολμούν να τον αγγίξουν. Είναι βουλευτής. Συνομιλεί με τον εισαγγελέα που βρίσκεται εκεί και του ζητά εξηγήσεις, γιατί επεδίωξαν να θάψουν κρυφά τον φοιτητή Πέτρουλα. Είχαν εντολή από τον υπουργό Τούμπα να μην τον δει κανείς ούτε καν οι δικοί του. Του ζητάει την παραίτησή του γιατί η διαταγή αυτή δεν ήταν μόνο παράνομη, αλλά ανόσια και απάνθρωπη.

Μαζεύεται πλήθος κόσμου, κυρίως φοιτητές όμως οι αστυνομικοί είναι πολλοί. Είναι αποφασισμένοι να χτυπηθούν με τους αστυνομικούς. Ακούγονται φωνές και συνθήματα.

Κατά το μεσημέρι έρχεται η διαταγή: «Ο νεκρός θα μεταφερθεί στο νεκροτομείο και από εκεί θα παραδοθεί στους δικούς τους για να ταφεί».

“Ο νεκρός ανήκει πια στο λαό του”

Σαν τα ρυάκια ξεχύνεται ο κόσμος προς το σπίτι του Πέτρουλα, που βρίσκεται σε μια μακρινή συνοικία. Φοιτητές, φοιτήτριες του πάνε λουλούδια, μάνες χαροκαμένες του πάνε τα δάκρυά τους, ηλιοψημένοι εργάτες υψώνουν τις γροθιές τους. Όλοι ζητούν εκδίκηση! Ο θρήνος της μάνας βαστά όλη τη νύχτα…

Την ίδια ώρα στα γραφεία της «Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη», συνεδριάζουμε ασταμάτητα, πρέπει να λυθούν όλα τα προβλήματα της αυριανής κηδείας.

(…) Η αίθουσα είναι γιομάτη καπνούς, τα τραπεζάκια γιομάτα καφέδες. Νιώθουμε τις φτερούγες του Πέτρουλα ν’ αναδεύουν τον αέρα. Την ώρα που μιλούν οι σύντροφοι, το χέρι μου τρέχει πάνω σ’ ένα άσπρο χαρτί. Γραμμές, σχήματα αφηρημένα και ξαφνικά:

«Σωτήρη Πέτρουλα σε πήρε ο Λαμπράκης σε πήρε η Λευτεριά. Σωτήρη Πέτρουλα αηδόνι και λιοντάρι, βουνό και ξαστεριά. Σωτήρη Πέτρουλα οδήγα το λαό σου, οδήγα μας μπροστά…

(…) Στρατιά ολόκληρη ηρώων προχωρεί. Ηλέκτρα, Ναπολέων Σουκατζίδης με τους διακόσιους της Καισαριανής, Βασίλης Ζάννος, Παύλος Παπαμερκουρίου. Πάνω από πενήντα χιλιάδες ήρωες εκτελεσμένοι. Νίκος Μπελογιάννης, Νικηφόρος και άλλοι φοιτητές, Γρηγόρης Λαμπράκης. Και τώρα, ο Σωτήρης Πέτρουλας. Ατελείωτη η στρατιά των ηρώων μας δείχνει το σωστό δρόμο:

«Μάρτυρες, ήρωες οδηγούνε, τα γαλάζια μάτια σου μας καλούνε».

pasp-oikonomikou.gr Τελευταία ανανέωση ( 24.07.07 )

Επιμέλεια: Παπαδάκης Μάριος

==============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ο Μύθος της Μεταπολίτευσης και το βάρος μιας χιονονιφάδας

«Τί ξέρει το ψάρι για το νερό, που μέσα του περνάει όλη του τη ζωή;»

Α. Αϊνστάιν

~~~~

Περνάμε τη ζωή μας κολυμπώντας σε ωκεανούς ψευδαισθήσεων και θάλασσες από αυταπάτες. Μία από τις αγαπημένες ψευδαισθήσεις των ανθρώπων είναι η Ημερομηνία-Ορόσημο.

Αν θυμηθείτε την Ιστορία, έτσι όπως  διδάσκεται στο σχολείο, θα παρατηρήσετε ότι ο χρόνος, ο κοινωνικός χρόνος, τέμνεται από Η-Ο.

Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία υπάρχει ως τις 29 Μαΐου του 1453.
Η Ελληνική Επανάσταση ξεκίνησε στις 25 Μαρτίου του 1821.
Η Χούντα επιβλήθηκε την 21η Απριλίου του 1967.
Η Μεταπολίτευση την 23η Ιουλίου του 1974.
Και το τέλος της Μεταπολίτευσης θα έρθει την 29η Δεκεμβρίου του 2014.

~~{}~~

Τεμαχίζουμε τον κοινωνικό χρόνο για να γίνει Ιστορία.

Η Ιστορία έχει ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα. Δεν είναι παρά ένας τρόπος θεώρησης και απλοποίησης του χαοτικού κοινωνικού φαινομένου.

Αντικειμενικός ιστορικός δεν μπορεί να υπάρξει, αφού κάθε άνθρωπος ζει μέσα στην κοινωνία, διαμορφώνεται απ” αυτήν, οπότε και κρίνει με βάση τις πεποιθήσεις του, τις ανάγκες του, τις αυταπάτες του.

Όπως το ψάρι δεν μπορεί να κατανοήσει το νερό, ακριβώς επειδή ζει μέσα σ” αυτό, έτσι και ο Ιστορικός δεν μπορεί να κατανοήσει τη φύση της αλλαγής ούτε την κοινωνία συνολικά. ...

Η ιστορία δε γράφεται με «λιβανιστήρια» στο Μέγαρο από «αριστερούς» ψάλτες της δεξιάς!!!

Γράφει ο Στάθης Διομήδης

Πριν λίγες ημέρες, σε εκδήλωση για τα 15 χρόνια από το θάνατο του Καραμανλή σύσσωμη η πολιτική ηγεσία του τόπου (εξαιρουμένου του ΚΚΕ) ανακάλυψαν το Μέγαρο και απήγγειλαν διθυράμβους για τον Καραμανλή.

Κανείς δε μπορεί να αρνηθεί ότι ο Καραμανλής είχε θετικά στοιχεία ειδικά στη μεταπολιτευτική περίοδο και ήταν ηγετική μορφή και μεγάλη προσωπικότητα. Στην ύστερη περίοδο του έπαιξε θετικότατο ρόλο, αλλά δεν μπορεί να ξεχνάμε το παρελθόν εξαιτίας του οποίου μπορούμε να συγκρίνουμε την τεράστια θετική αλλαγή στις επιλογές του. Άλλωστε τα στερνά τιμούν τα πρώτα λέει ο Λαός μας. Ούτε βέβαια θα ρίξουμε στη λήθη την αγαστή συνεργασία του με τον Ανδρέα την περίοδο 1981-1985, καθώς ήταν το πιο ιδανικό δίδυμο για την προάσπιση των συμφερόντων της Πατρίδας.

Όμως έχει και ιδιαίτερα μελανές στιγμές με αποκορύφωμα την ισχυροποίηση του παρακράτους, τις εξορίες και το διαχωρισμό των Ελλήνων σε μιάσματα και τους υπόλοιπους, το αυταρχικό κράτος του χωροφύλακα και του ρουφιάνου σε κάθε χωριό. Μερικά από αυτά τα στοιχεία συνέχισαν να υπάρχουν και στη μεταπολίτευση ειδικά στην επαρχία…

Έχουν μείνει ορόσημα στη διεθνή ιστορία οι εκλογές βίας και νοθείας του 1961 ελέω παρακράτους, οι εκλογές του 1956 που αν και δεύτερο κόμμα η ΕΡΕ, πήρε πολύ περισσότερες έδρες από το πρώτο κόμμα και την απόλυτη πλειοψηφία, με αποκορύφωμα τη δολοφονία Λαμπράκη…

Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936 - Το Καθεστώς της 4ης Αυγούστου τότε... στα παράλληλα βήματα και το Καθεστώς GAP... σήμερα;

-Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει πατέρα;
-Γιατί λάμπει ο ήλιος έτσι, γιατί φέγγει έτσι η μέρα;

Το πρωί της 4ης Αυγούστου 1936, ο «Ριζοσπάστης», από την πρώτη του σελίδα, γράφει ότι εντός της ημέρας επίκειται δικτατορία από τον Ιωάννη Μεταξά. Πράγματι, το βράδυ στις 8, ο Μεταξάς συγκάλεσε Υπουργικό Συμβούλιο, όπου αποφασίστηκε να κηρυχτεί σ' όλη την επικράτεια ο στρατιωτικός νόμος και ανεστάλη η ισχύς βασικών άρθρων του Συντάγματος. Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου ήταν ήδη γεγονός και ο «Ριζοσπάστης» και το ΚΚΕ, δυστυχώς, δικαιώθηκαν στις προβλέψεις τους. Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου αποτελούσε την πολιτική έκφραση των συμφερόντων της αστικής τάξης στο επίπεδο της διακυβέρνησης. Ηταν η αναγκαία δύναμη στήριξης και ενίσχυσης του ελληνικού καπιταλισμού - στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού συστήματος - σε συνθήκες προετοιμασίας του β' Παγκόσμιου Πολέμου.

Τι προηγήθηκε

Ας δούμε όμως τι προηγήθηκε. Το Γενάρη του 1936, έγιναν βουλευτικές εκλογές με απλή αναλογική. Πρώτο κόμμα αναδείχτηκε το «Λαϊκό Κόμμα» του Τσαλδάρη, που εξέλεξε 143 βουλευτές, ενώ το κόμμα των «Φιλελευθέρων» του Σοφούλη εξέλεξε 142. Το «Παλλαϊκό Μέτωπο» (συνεργασία ΚΚΕ - ΑΚΕ), έβγαλε 15 έδρες. Μονοκομματική κυβέρνηση δεν μπορούσε να αναδειχτεί. Ετσι, ο Σοφούλης, άρχισε επαφές με τον Τσαλδάρη, αλλά δεν επιτεύχτηκε συνεργασία.
Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση, ο Ι. Μεταξάς, σε συνεργασία με τον Εγγλέζο πρεσβευτή Ουάτερλοου, το Παλάτι, με αστούς πολιτικούς (των «Λαϊκών» και των «Φιλελευθέρων»), προετοιμάζουν το έδαφος για εγκαθίδρυση δικτατορίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι μια από τις προτάσεις του «Κόμματος Φιλελευθέρων» για την πρωθυπουργία ήταν να την αναλάβει (στα πλαίσια συμμαχίας κομμάτων) ο Ι. Μεταξάς. Ο Τσαλδάρης ζητούσε από το ΚΚΕ την υποστήριξή του στη Βουλή, για να σχηματίσει αυτός κυβέρνηση και όχι ο Σοφούλης. Από την άλλη, οι διαπραγματεύσεις «Παλλαϊκού Μετώπου» και «Κόμματος Φιλελευθέρων» κατέληξαν στο «Σύμφωνο Σοφούλη - Σκλάβαινα», το οποίο δεν τηρήθηκε από τους «Φιλελεύθερους» και δημοσιοποιήθηκε από το «Παλλαϊκό Μέτωπο». ...

Νίκος Γιούτσος: Η ζωή του σπουδαίου παίκτη του Ολυμπιακού

Πτυχές της ζωής ενός παίκτη που έγραψε ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τα παιδικά χρόνια στη σοσιαλιστική Ουγγαρία, τα εμπόδια στην Ελλάδα και η η καταξίωση στα ελληνικά γήπεδα

Αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες μορφές στην Ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Νίκος Γιούτσος έβαλε τη δική του σφραγίδα αγωνιζόμενος με τη φανέλα του Ολυμπιακού για μια δεκαετία (1964 - 1974), σε τέτοιο βαθμό που από το δικό του όνομα καθιερώθηκε η παροιμιώδης έκφραση «Εμπαινε Γιούτσο», εμπνευσμένη από τις «επελάσεις» του στους χωμάτινους αγωνιστικούς χώρους της εποχής, και μέχρι και σήμερα χρησιμοποιείται για να περιγράψει ορμή, ατρόμητη κίνηση. Ορμή που χαρακτήρισε και τον ίδιο τον Νίκο Γιούτσο στη ζωή του και στην πορεία του μέχρι την καταξίωση στην ελληνική πραγματικότητα, απέναντι σε μια σειρά από δυσκολίες.

Η πορεία του ξεκίνησε από ένα αντάρτικο χωριό στο πλευρό του ΔΣΕ και συνεχίστηκε με τα παιδικά του χρόνια στη σοσιαλιστική Ουγγαρία - ήταν δηλαδή παράλληλη με την κορυφαία στιγμή του ταξικού αγώνα στην Ελλάδα, τη συγκρότηση του ΔΣΕ και την τρίχρονη εποποιία του, καθώς και όσα την ακολούθησαν για τους μαχητές του, τους οπαδούς του και τις οικογένειές τους μετά το 1949. . .

Τάκης Λαζαρίδης: Η Αριστερά διαστρέβλωσε την ιστορία (video και scribd)

Η άποψη ενός συνειδητοποιημένου αριστερού ή η μετάνοια ενός δηλωσία της μεταπολίτευσης;
Ποιος ξέρει πώς, αυτός ο σκληρός και ανυποχώρητος κομμουνιστής, στις απέραντες νύχτες του εγκλεισμού ξανασκέφθηκε τη ζωή του, τη ζωή των άλλων και τη ρημαγμένη οικογένειά του και έθεσε στον εαυτό του ριζικά και καταλυτικά ερωτήματα. ...

ΔΕΝ θα πάρουμε θέση - Οι απόψεις του κάθε αναγνώστη είναι σεβαστές

Η ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

Θα ρωτήσετε ποιος είναι ο Τάκης Λαζαρίδης. Μερικοί ασφαλώς έχουν ξανακούσει αυτό το «ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι». Είναι ο τίτλος ενός βιβλίου που έγραψε και κυκλοφόρησε πριν από 20 χρόνια και έκτοτε επαναλαμβάνεται με μια ειρωνική τραγικότητα σε πολλές συζητήσεις, ιδιαίτερα αριστερών. ΄Η από δεξιούς με θριαμβευτική έπαρση. Για τους πρώτους είναι συντριβή και αυτομαστίγωμα, για τους δεύτερους δικαίωση.

Λαζαρίδης όμως έχει την ιστορία του και αυτή λίγοι πλέον τη γνωρίζουν ή τη θυμούνται. Στη δεύτερη δίκη του Νίκου Μπελογιάννη στο Στρατοδικείο, το 1952, στο ίδιο εδώλιο καθόταν ένας νέος, εικοσάρης τότε, με στολή στρατιώτη. Ηταν ο Τάκης Λαζαρίδης. Καταδικάστηκε σε θάνατο και μαζί με τους άλλους μελλοθάνατους κλείστηκε στην απομόνωση των Φυλακών Καλλιθέας και εκεί περίμεναν το εκτελεστικό απόσπασμα. Οι Φυλακές Καλλιθέας, ακριβώς απέναντι από τον Οίκο Τυφλών, στην οδό Θησέως, δεν υπάρχουν πια. Κατεδαφίσθηκαν αργότερα και στη θέση τους κτίσθηκε σχολείο. Καμιά αντίρρηση. Κρίμα μόνο, γιατί ήταν ένα ενδιαφέρον παλιό κτίριο και τόπος ενός δράματος της εποχής εκείνης.

Τελικά εκτελέσθηκαν, στα τέλη Μαρτίου του 1952, μόνο ο Μπελογιάννης, ο Μπάτσης, ο Καλούμενος και ο Αργυριάδης. Το πρωί που πήγε να τους πάρει το εκτελεστικό απόσπασμα ο επίτροπος διάβασε και το βασιλικό διάταγμα, με το οποίο απονεμόταν χάρη στον Τάκη Λαζαρίδη, λόγω του νεαρού της ηλικίας και η θανατική καταδίκη μετατρεπόταν σε ποινή ισοβίων δεσμών.

Εχει σημασία να σας πω ότι ο πατέρας του Τάκη Λαζαρίδη, ήταν ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ και εκτελέσθηκε από τους Γερμανούς, μαζί με τους 200 κομμουνιστές την 1η Μαΐου 1944, στην Καισαριανή. Τη συντήρηση και την ανατροφή του Τάκη και της αδελφής του, μετά τον θάνατο του πατέρα τους, ουσιαστικά την ανέλαβε το ΚΚΕ. Θέλω να πω ότι μεγάλωσε και ανατράφηκε με οικογένεια το ΚΚΕ και θα υπέθετε κανείς ότι στους κόλπους του θα σταδιοδρομούσε...

Ο Τάκης όμως πήρε άλλο δρόμο. Μετά το δραματικό πρωινό στις Φυλακές Καλλιθέας ο Τάκης μεταφέρθηκε στις φυλακές Κεφαλονιάς, όπου έγκλειστος έζησε τον τρόμο των σεισμών και αργότερα στις Φυλακές Κέρκυρας, για να εκτίσει την ποινή των ισοβίων δεσμών. Ηταν σκληρός και ανυποχώρητος κομμουνιστής, στην ανάκριση, στο Στρατοδικείο και μετά στη φυλακή, όπου έμεινε συνολικά 14 και κάτι χρόνια. Πολύ ευγενής και μελετηρός...

Ποιος ξέρει πώς, αυτός ο σκληρός και ανυποχώρητος κομμουνιστής, στις απέραντες νύχτες του εγκλεισμού ξανασκέφθηκε τη ζωή του, τη ζωή των άλλων και τη ρημαγμένη οικογένειά του και έθεσε στον εαυτό του ριζικά και καταλυτικά ερωτήματα. ...

Επανάσταση 1821 Γι' αλλού ξεκίνησε…

 Του Αλέξανδρου Καπακτσή

…Η επανάσταση ξεκίνησε με βάση τις αντιλήψεις και τις επιδιώξεις του πιο προωθημένου τμήματος της αστικής τάξης -με αναντικατάστατο και κρίσιμο το ρόλο της φιλικής εταιρείας- για την πραγματική της δύναμη στην περιοχή και τη θέση που της άρμοζε, στο διεθνές σύστημα που ανήκε.

Έτσι, άρχισε η προσπάθεια να ενταχθεί όλος ο χώρος της Βαλκανικής μέσα από την επαναστατική διαδικασία στη μελλοντική κρατική πολιτική σφαίρα κυριαρχίας της, κάτι που ανταποκρινόταν στο σημαντικό οικονομικό της ρόλο στην περιοχή. Εξέφραζε, κυρίως, την επιδίωξη του εμπορικού βιοτεχνικού τμήματός της που επεδίωκε μεγάλο ζωτικό χώρο, απαραίτητο για την ανάπτυξή της, η οποία, όμως, δεν καρποφόρησε. 

Η εκτίμηση ότι είχε υπερτιμήσει τις δυνάμεις και τις δυνατότητές της ή είχε κάνει λάθος στην ωριμότητα της στιγμής για την κίνηση των ευρύτερων λαϊκών μαζών της βαλκανικής,[1] που υπό την κηδεμονία της θα ξεσηκώνονταν για την ανατροπή τής εξουσίας τής Οθωμανικής αυτοκρατορίας στην περιοχή, αν και είναι ένα ανοικτό προς συζήτηση θέμα, ιστορικά έχει τελεσιδικήσει. 

Το γεγονός είναι ότι αυτή η απόπειρα απέτυχε, με αποτέλεσμα ένα ελάχιστο μόνο μέρος των επιδιώξεων της να πραγματωθεί με ένα κουτσουρεμένο νεοελληνικό κράτος, γεγονός που θα βάλει βαριά τη σφραγίδα του στην ανάπτυξη του καπιταλισμού, στην Ελλάδα. 

Και μόνο το γεγονός του αποκλεισμού τού κύριου μέρους των ελληνικών κεφαλαίων από την εδαφική επικράτεια του νέου κρατιδίου λέει πολλά για τις δυνατότητές του.

  Η επανάσταση έγινε μέσα σε ένα τρομερά δυσμενές διεθνές περιβάλλον. Από τη μια μεριά, έχουμε την τρομοκρατία σε όλη την ήπειρο, που έχει ακολουθήσει την ήττα της Γαλλικής Επανάστασης και την προσπάθεια να διατηρηθεί πάση θυσία το κοινωνικό status quo σε πολιτικό επίπεδο και, από την άλλη, έχουμε τις επιδιώξεις όλων των μεγάλων δυνάμεων της εποχής (πλην Ρωσίας που, όμως, στο πρώτο...

Άρης Χατζηστεφάνου: Το τέλος του τέλους της ιστορίας: Ουγγαρία

Audio Player

00:00

00:00

Use Up/Down Arrow keys to increase or decrease volume.

https://infowarproductions.com/xstefanou/wp-content/uploads/podcasts/28_11_2014_hungary.mp3

Οι εκπομπές διατίθενται δωρεάν.  https://info-war.gr/to-telos-tou-telous-tis-istorias-ounga/ Αν θέλετε όμως μπορείτε να ενισχύσετε το info-war.gr

Όπου συνεχίζουμε το μεγάλο ταξίδι στο πρώην ανατολικό Μπλοκ 25 χρόνια μετά την κατάρρευσή του.

Θυμόμαστε ιστορίες που το infowar συνέλεξε τα πέντε τελευταία χρόνια από σειρά αποστολών σε έξι χώρες της περιοχής.

Έχουμε αφήσει πίσω μας το διχασμένο Βερολίνο και το απογοητευμένο Γκντανσκ του Λεχ Βαλέσα. Περάσαμε από τα στενά δρομάκια του Κάφκα του Μίλαν Γκούντερα και του Βάτσλαβ Χάβελ και σήμερα φτάνουμε στην Ουγγαρία.

Ταξιδεύουμε από τη Βουδαπέστη στο ελληνικό χωριό Μπελογιάννης – το μετακομμουνιστικό χωριό όπως το χαρακτήριζαν κάποτε οι Los Angeles Times.

Παραγγέλνουμε μια πίτσα με τη χιονάτη και πολλούς μικρούς προλετάριους και επισκεπτόμαστε ένα νεκροταφείο με παράνομα κόκκινα αστέρια αντί για σταυρούς.

Μόνο που σε αυτή την εκπομπή επιστρέφουμε και στην Ελλάδα. Παρακολουθούμε πρώτοι τη νέα ταινία του Διονύση Γρηγοράτου Fils de Grece που μας ταξιδεύει από τον εμφύλιο στα δεκεμβριανά του 2008.

=====================

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Οι Βασικές Αρχές της Μαρξιστικής Φιλοσοφίας - Κατεβάστε ελεύθερα τα παρακάτω βιβλία καθώς και σπουδαίες οικονομικές μελέτες, όπως το πολύ σημαντικό έργο «Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα» του Δημ. Μπάτση.

λα τα βιβλία είναι σε ψηφιακή μορφή pdf, και προσφέρονται δωρεάν από τη βιβλιοθήκη μας.

Η Ψηφιακή Βιβλιοθήκη του Ροβεσπιέρου ανανεώθηκε για ακόμη μια φορά.

Κατεβάστε ελεύθερα μαρξιστικά και φιλοσοφικά βιβλία καθώς και σπουδαίες οικονομικές μελέτες, όπως πολύ σημαντικό έργο 

«Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα» του Δημήτρη Μπάτση.

Γιατί η μελέτη του Μαρξισμού στις σημερινές βάρβαρες συνθήκες που βιώνουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα είναι όχι μόνο απαραίτητη αλλά κι επιτακτική.

Ακολουθεί η αναλυτική λίστα σε αλφαβητική σειρά…

Βασικές Αρχές Πολιτικής Οικονομίας
Λ. Σεγκάλ
Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή» 2016

Η «άγνωστη» επιστήμη της Πολιτικής Οικονομίας
Του Γιώργου Πολυμερίδη

Επιμέλεια:

Δημήτρης Μπάτσης «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» (View this document on Scribd)

Σχετικό: Δημήτρης Μπάτσης «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα»

Ότι ο  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΤΣΗΣ  εκτελέστηκε πλάι στο Νίκο Μπελογιάννη δεν ήταν τυχαίο. Ότι μια γενιά Ελλήνων αγνόησε την ύπαρξη του βιβλίου και του συγγραφέα του, κι αυτό δεν ήταν τυχαίο:
 
Το “Κατεστημένο” είχε πολλές και μεγάλες ενοχές για να μπορέσει να σταθεί στο έργο του Μπάτση και να αντλήσει απ’ αυτό έστω και λίγα διδάγματα. 

Ο αναγνώστης δεν θα δυσκολευτεί να αναγνωρίσει πως σ’ αυτή τη μελέτη του1947 έχουν τεθεί τα βασικά προβλήματα ανάπτυξης μιας χώρας εξαρτημένης και υπανάπτυκτης, χώρας περιφερειακής, όπως θα λέγαμε σήμερα, και προτείνονται λύσεις επιστημονικά θεμελιωμένες και, μαζί, συγκεκριμένες” σημειώνει η Έλλη Παππά στην εισαγωγή του βιβλίου
Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα του Δημήτρη Μπάτση, στην έκδοση του 1977, μια μελέτη επίκαιρη το 2011.

View this document on Scribd

Ο Νίκος Μπελογιάννης στις 30 Μαρτίου 1952, στις 4.12 π.μ, μαζί με τρεις συντρόφους του, τονΔημήτρη Μπάτση, τον Ηλία Αργυριάδη και τον Νίκο Καλούμενο στήνονται απέναντι από το εκτελεστικό απόσπασμα στο Γουδί και εκτελούνται δια τυφεκισμού.
Ακολουθεί ο πρόλογος του Δημήτρη Μπάτση από το βιβλίο του Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα, εκδ. Κέδρος, όπου -εκτός των άλλων- αποκαλύπτεται για πρώτη φορά η λεγόμενη “Σύμβαση Cooper” η οποία υπογράφτηκε το 1940 κι έληξε τον Δεκέμβρη του 2010. Επίσης, ένα αυτοβιογραφικό κείμενο της συζύγου του, από το βιβλίο της ...