Τάδε έφη Εμμανουήλ Ροΐδης

Έλληνας συγγραφέας ο Εμμανουήλ Ροΐδης, από τους πιο πνευματώδεις των ελληνικών γραμμάτων, καταλείπει έργο που αποτελείται από πολλά διαφορετικά είδη, όπως μυθιστορήματα, διηγήματα, κριτικές μελέτες, κείμενα πολιτικού περιεχομένου, μεταφράσεις και χρονογραφήματα. Ευφυής και ετοιμόλογος, τα αποφθέγματά του παραμένουν ακόμη και σήμερα επίκαιρα, όσο και εύστοχα.
Το 1866 ολοκληρώνει την συγγραφή του πρώτου του μυθιστορήματος «Πάπισσα Ιωάννα», έργο που σατιρίζει τον κλήρο της Δυτικής Εκκλησίας την περίοδο του μεσαίωνα. Το βιβλίο αφορίστηκε από την Ιερά Σύνοδο, αλλά τον καταξιώνει διεθνώς, παραμένει άλλωστε το πιο πολυδιαβασμένο του μυθιστόρημα. Το 1875 εκδίδει με το Θέμο Άννινο το εβδομαδιαίο σατιρικό περιοδικό «Ασμοδαίος».

Τα αποφθέγματά του συγκεντρωμένα σε ειδική ενότητα της ιστοσελίδας https://www.gnomikologikon.gr/ , μεταφέρονται εδώ αυτούσια και με την ορθογραφία της εποχής του δημιουργού:

Ντοκιμαντέρ: Εμμανουήλ Ροΐδης / Ο φιλοπαίγμων και αιρετικός Έλληνας λογοτέχνης [ Επιστολαί ενός Αγρινιώτου - Πάπισσα Ιωάννα ]

Ο Ροΐδης δεν υπήρξε συγγραφεύς αξιοσημειώτου γονιμότητος· η φαντασία του ήτο στενή, η δε συγγραφική του ευχέρεια προβληματική· κατέχων, όσο ολίγοι, την αίσθησιν της τελειότητος της φράσεως, κατεβασάνιζε τας σελίδας του πριν τα παραδώση εις την δημοσιότητα. [Ι.Μ Παναγιωτόπουλος, «Νεοελληνική
λογοτεχνία». Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τ. Ι΄ (Ελλάς), σ. 932].

Ολιγογραφία λοιπόν, δυστοκία, τελειομανία, περιορισμένη φαντασία κ.λ.π. Έστω. Όμως τα γεγονότα, τα ξεροκέφαλα γεγονότα, μαρτυρούν ότι, παρά ταύτα, ο Ροΐδης έγραψε και δημοσίευσε (επωνύμως, ανωνύμως και ψευδωνύμως) πολύ περισσότερα από όσα περιέχονται ως σήμερα στα λεγόμενα Άπαντά του. Αρκετές φορές, μπροστά σε ορισμένα δημοσιεύματα εφημερίδων ή περιοδικών του 19ου αιώνα, ο υποψιασμένος ερευνητής αναρωτιέται: 

Είναι του Ροΐδη; Ή μήπως σαν του Ροΐδη; 

Τίποτε δεν αποδεικνύεται αυτομάτως. Οι ενδείξεις δεν μεταβάλλονται εύκολα σε αποδείξεις. Κι όμως, τα θετικά αποτελέσματα υπάρχουν. 

Ένας άνθρωπος στον οποίο οφείλουμε την ανεύρεση πολλών αθησαύριστων ροϊδικών δημοσιευμάτων, ο Χαρίλαος Σακελλαριάδης, φίλος και μελετητής όχι μόνο του Καρυωτάκη αλλά και του 19ου αιώνα, παρατηρούσε το 1949 ότι «τ’ άγνωστα του Ροΐδη έργα που έτυχε να βρούμε τελευταία είναι τόσο πολλά, ώστε καταντάει πια θρύλος η ιδέα πως αυτός ήταν ολιγογράφος».[…]

Ο Ροΐδης έχει τη δυνατότητα να δημοσιεύει τα κείμενά του επωνύμως, ανωνύμως και ψευδωνύμως, φανερώνοντας, αποκρύπτοντας και παραποιώντας την ταυτότητα-υπογραφή του. […]

[…] Ο Κυρ. Ντελόπουλος [Νεοελληνικά φιλολογικά ψευδώνυμα, ΕΛΙΑ, Αθήνα 21983, σ. 258-259] τού αποδίδει (πράγμα πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα) 33 ψευδώνυμα, τα οποία όμως θα μπορούσαν να είναι και περισσότερα. Στον Βολταίρο αποδίδονται 160 ψευδώνυμα. 

 

Υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους λογοτέχνες της Ελλάδας του 19ου αιώνα. Καυστικός και οξυδερκής, ο Εμμανουήλ Ροΐδης είχε διατυπώσει το περίφημο «εκαστος τόπος έχει την πληγήν του: Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς τους Έλληνας» και το «Εις νόμος απαιτείται εις αυτήν τη χώραν, ο οποίος να επιτάσσει την εφαρμογήν όλων των υπολοίπων νόμων».

Ο Εμμανουήλ Ροΐδης γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1836 στην. . .

Εμμανουήλ Ροΐδης: Ούτω να συστηθή και εις την Ελλάδα προστατευτική των ψηφοφόρων - «Το παράπονο του νεκροθάπτου»

Δεν πρόκειται "περί συναισθηματικής τινος γλυκαναλατίας" δηλώνει από την αρχή ο συγγραφέας. 

Ήρωας είναι ένας "καλός άνθρωπος ονομαζόμενος Αντώνης" που, βασιζόμενος στις υποσχέσεις και τις ελπίδες των πολιτικών, κατάντησε νεκροθάπτης από εύπορος νοικοκύρης που ήταν. 

(ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

   

Λεπτομέρειες σχετικά με το επεισόδιο «Το παράπονο του νεκροθάπτου» 

Το λογοτεχνικό διήγημα του Ε. Ροΐδη από το Θέατρο Τέχνης Ηρακλείου Κωνσταντίνος Πολοπετράκης - Ηθοποιός Αντώνης Ντουράκης – Σκηνοθέτης

Όσον ευκολώτερα πιστεύομεν και ταχύτερα λησμονούμεν, τόσον μεγαλειτέρα είνε η ασυνειδησία εκείνων πού μας απατούν. 

Όσον πλέον κουτός, άκακος και απονήρευτος είναι ο λαός, τόσον περισσότερον έπρεπε να τον συμπαθούν και να τον λυπούνται, αντί να νομίζουν πως η κουταμάρα και η καλοσύνη του τους δίδει το δικαίωμα να τον γδαίρνουν ως το κόκκαλο, να τον καταδικάζουν εις την βρώμαν, την αρρώστιαν και την ατιμίαν, να φέρνωνται μαζί του καθώς οι άκαρδοι εκείνοι καρραγωγείς, που σκοτώνουν τ' άλογα από το πολύ φόρτωμα και το πολύ ξύλο για το λόγο πού δεν δαγκάνουν και δεν κλωτσούν. 

Αν έχης μέσα στο στήθος σου καρδιά και όχι πέτρα, μη λες πως φταίει ο λαός, αλλά φώναξε μαζί μου: «Ανάθεμα εις τους λαοπλάνους!» 

Την χάριν ταύτην δεν ημπόρεσα να κάμω εις τον δυστυχή νεκροθάπτην, διότι ολίγην έχω φωνήν και δεν αγαπώ τας φωνάς. 

Αν ενόησα αυτόν καλά, εκείνο το οποίον εζήτει, παραβάλλων τους πολιτικούς μας προς καρραγωγείς, ήτο, καθώς υπάρχουσιν αλλαχού εταιρείαι προς προστασίαν των ανυπερασπίστων πλασμάτων, αλόγων, γάτων, περιστερών και άλλων πτερωτών και μαστοφόρων, ούτω να συστηθή και εις την Ελλάδα προστατευτική των ψηφοφόρων. 

 ===================== 

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Νέα δικαίωση του Εμμανουήλ Ροΐδη για τα κόμματα, τους κομματάρχες και τα «κομματικά κοπάδια»! - Επιστολαί ενός Αγρινιώτου

Και ο Εμμανουήλ Ροΐδης, λόγιος, συγγραφεύς και δημοσιογράφος,θύμα της αναρχικής αλητομηδενιστικης ρητορείας σήμερον, είχον ειπει: 

 «Η Ελλάς εδαπάνησεν άπαν το χρήμα του λαού, αντί έργων χρησίμων, εις συντήρησιν κοπαδίoυ κομματικών κηφήνων, χάριν του οποίου στέργει την πενίαν, την κακοπραγίαν, την ασημότητα και τους εμπαιγμούς του κόσμου όλου». Θα τρίζουν τα κόκκαλά τους.

VIDEO: Επιστολαί ενός Αγρινιώτου

Εμμανουήλ Ροΐδης- Επιστολαί ενός Αγρινιώτου (1) https://youtu.be/vbisMIdJOvo

Εμμανουήλ Ροΐδης- Επιστολαί ενός Αγρινιώτου (2) https://youtu.be/Jo1yU1Y4MGY 

Εμμανουήλ Ροΐδης- Επιστολαί ενός Αγρινιώτου (3) https://youtu.be/ZRMK_zrCaqE

Εμμανουήλ Ροΐδης- Επιστολαί ενός Αγρινιώτου (4) https://youtu.be/90KNPpu97pE

«Η ελληνική κυβέρνηση είχε ισχυρή προτίμηση στο να αυξηθούν οι φόροι και τα έσοδα και όχι να μειωθούν οι δαπάνες», τόνισε σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Βάλντις Ντομπρόβσκις.

Είναι αλήθεια ότι δεν με εξέπληξε η δήλωση αυτή του κοινοτικού αξιωματούχου, διότι παρόμοιες διαψεύσεις ισχυρισμών και των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων ότι «φταίνε» οι ανάλγητοι δανειστές, η σκληρή τρόικα για περικοπές μισθών και συντάξεων και επιβολή νέων φόρων έγιναν και από άλλους επιφανείς Ευρωπαίους, όπως ο κ. Γιουνκέρ και άλλοι.

Κι έτσι, για μιαν ακόμη φορά τα τελευταία 150 χρόνια δικαιώνεται πανηγυρικά ο μέγας Εμμανουήλ Ροΐδης για όσα έχει γράψει για τα σπάταλα ελληνικά κόμματα και το κατάντημα της χώρας μας. 

Παραθέτω μερικά πάντα «επίκαιρα»:

Εμμανουήλ Ροΐδη: Επιστολαί ενός Αγρινιώτου (1η) - (2η) - (3η) - (4η) - Πάπισσα Ιωάννα - και το Εγχειρίδιον διηγηματογραφίας

Εμμανουήλ Ροΐδης- Επιστολαί ενός Αγρινιώτου (1)

http://www.epoxi.gr/scriptum38.htm

Στοιχεία για την αγορά χαλκού, Γιώργος Κοροπούλης,

Τρίτο Πρόγραμμα (σκίτσο Κωνσταντίνου Παπαμιχαλόπουλου).

  

Εμμανουήλ Ροΐδη: Επιστολαί ενός Αγρινιώτου

                                                               Aγρίνι 1 Μαΐου 1866

Αξιότιμε κ. Εκδότα της «Αυγής»,

Το όνομά μου είναι Σουρλής κατοικώ εις το Αγρίνι κοντά εις τον ποταμόν, και είμαι συνδρομητής εις την αξιόλογον «Αυγήν» σας. 

Όταν ήμην νέος, υπήγα εις την Πάδοβαν να σπουδάσω ιατρικήν και έπειτα επέστρεψα εδώ, όπου υπανδρεύθην και κατοικώ τριάντα επτά χρόνους. 

Αλλ' ο Θεός δεν μου εχάρισεν ούτε αρρώστους ούτε τέκνα' προ δώδεκα χρόνων, μού επήρε και την γυναίκα μου και, διά να μη μείνω αβασάνιστος, μου έστειλεν εις τον τόπον της ένα οξύν ρευματισμόν, όστις με άφησε παραλυτικόν. 

Τώρα περιπατώ με δεκανίκια' επειδή όμως είμαι ευλαβής άνθρωπος, ευχαριστώ καθ' ημέραν τον Πανάγαθον Θεόν, λέγων ότι μ' εκούτσανε, διά να φθάσω ίσως αργότερα εις την τελευταίαν μου κατοικίαν. 

Μόνη διασκέδασις, μου έμεινε το χωράφι μου, το οποίον με τρέφει, η εφημερίδα σας και η βιβλιοθήκη μου. 

Μέσα εις αυτήν έχω (κατά την συνήθειαν των ιατρών όσοι εσπούδασαν εις την Πάδοβαν), περισσοτέρους ποιητάς, συγγραφείς καί φιλοσόφους παρά ιατρούς. 

Τον Όμηρον, τον Πλάτωνα, τον Δάντε και τον Βιργίλιον,... τους οποίους θαυμάζω και σέβομαι ώς ιερά πράγματα, και διά τούτο ποτέ δεν τους ανοίγω, και εκτός αυτών τον Κάτουλλον, τον Αριόστον, τον Μπάιρον και τους άλλους μικροτέρους των οποίων την συναναστροφήν προτιμώ από τας ομιλίας των φίλων μου Αγρινιωτών, οίτινες διά τούτο με ωνόμασαν μισάνθρωπον. 

Αλλ' αυτή είναι μαύρη συκοφαντία' διότι εξεναντίας τόσον πολύ αγαπώ τους ανθρώπους, ώστε αν είχα χρήματα ή τουλάχιστον ποδάρια, ουδέ στιγμήν θα έμενα εις το Αγρίνι. . . .

Ενα διαχρονικό μάθημα απο τον μεγάλο Εμμανουήλ Ροϊδη για το πώς χρεοκοπούμε συνεχώς σαν χώρα..., η για το πώς θα αποφύγουμε την επόμενη χρεοκοπία...

 

Eνα σύντομο βίντεο που καλό θα ήταν να το δούν όλοι οι ψηφοφόροι που πούλησαν την ψήφο τους στο παρελθόν (ή σκέφτονται να κάνουν το ίδιο τώρα) για μια θεσούλα στο δημόσιο.

Το πρόβλημά μας δεν είναι οικονομικό, αλλά πρόβλημα νοοτροπίας.

Δεν συνίσταται η παρακολούθηση του βίντεο απο επίδοξους κρατικοδίατους κυφήνες και κομματόσκυλα.. 

 =====================

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

«Πανδαμάτειρα καὶ Πανδαμάτωρ» (διήγημα του Ἐμμανουὴλ Ροΐδη) - Συριανά Διηγήματα. Μία ιστοριογραφική προσέγγιση

Πανδαμάτειρα καὶ Πανδαμάτωρ - Λήψη από εδώ
Συγγραφέας: Εμμανουήλ Ροΐδης

Ο Εμμανουήλ Ροΐδης (1836 – 1904) ήταν σημαντικός Έλληνας λογοτέχνης και δοκιμιογράφος. Θεωρείται ένας από τους πιο πνευματώδεις συγγραφείς που παρουσιάστηκαν στα ελληνικά γράμματα, ενώ το έργο του καλύπτει πολλά διαφορετικά είδη, όπως το μυθιστόρημα, το διήγημα, τις κριτικές μελέτες, κείμενα πολιτικού περιεχομένου, μεταφράσεις και χρονογραφήματα.

Ο Ροΐδης θεωρείται ότι είναι ο πρώτος που καθιέρωσε προσωπικό ύφος στη νεοελληνική λογοτεχνία. 

Το βασικό χαρακτηριστικό του είναι το χιούμορ και η ειρωνεία, που επιτυγχάνεται κυρίως με την απροσδόκητη σύναψη αταίριαστων λέξεων και εννοιών. 

Ο ίδιος είχε παρομοιάσει το ύφος του με την μέθοδο της «κολοκυνθοπληγίας», δηλαδή του χτυπήματος στο κεφάλι του αναγνώστη με μια ξερή κολοκύθα. 

Αυτό ήταν, όπως εξηγούσε, ένα «ανθυπνωτικόν φάρμακον», δηλαδή ο μόνος τρόπος για να κρατάει σε ενδιαφέρον και εγρήγορση τον (απαίδευτο) Έλληνα αναγνώστη. Ο Ροϊδης θεωρείται στυλίστας της καθαρεύουσας.

Η Σύρος μέσα από το αφηγηματικό έργο του Εμμ. Ροΐδη. Συριανά Διηγήματα. Μία ιστοριογραφική προσέγγιση: . . .

Είς νόμος απαιτείται εις αυτήν τη χώραν, ο οποίος να επιτάσσει την εφαρμογήν όλων των υπολοίπων νόμων

Εμμανουήλ Ροΐδης ( 1836-1904 , Έλληνας συγγραφέας)

Από τους πιο πνευματώδεις συγγραφείς που παρουσιάστηκαν στα ελληνικά γράμματα. Το έργο του συγκροτείται από πολλά διαφορετικά είδη όπως μυθιστορήματα, διηγήματα, κριτικές μελέτες, κείμενα πολιτικού περιεχομένου, μεταφράσεις και χρονογραφήματα. Το 1866 ολοκληρώνει την συγγραφή του πρώτου του μυθιστορήματος "Πάπισσα Ιωάννα", έργο που σατιρίζει τον κλήρο της Δυτικής Εκκλησίας την περίοδο του μεσαίωνα. Το βιβλίο αφορίστηκε από την Ιερά Σύνοδο, αλλά τον καταξιώνει διεθνώς. Το 1875 εξέδωσε με τον Θέμο 'Αννινο το εβδομαδιαίο σατιρικό περιοδικό "Ασμοδαίος".

1. Στην Ελλάδα άπαντες οι έχοντες ονύχια αγωνίζονται να σπαράξωσιν τους έχοντες πτερά.

2. Ο Έλλην προτιμά συνήθως την ομαλωτέραν οδόν, έστω και άγουσαν εις βάραθρον.

3.  Όταν έχει κανείς το δικαίωμα να λαθεύει απεριόριστα, είναι βέβαιος πως κάποτε θα πετύχει.

4. Γνωρίζει δώδεκα τρόπους να προσπορίζεται χρήματα εκ των οποίων ο τιμιότερος είναι η κλοπή.

(για διατελέσαντα υπουργό)

5. Εξειδίκευση είναι η διέξοδος της άγνοιας προς μίαν κατεύθυνσιν.

6.  Πολύ φοβούμεθα ότι οι ημέτεροι καθηγηταί καθιστώσι την κλασσικήν αρχαιότητα ενδιαφέρουσαν και αγαπητήν, όσω και οι παπάδες την ορθόδοξον θρησκείαν.

7. Η θέσις των παρ’ ημίν πολιτευομένων πολύ ομοιάζει την των αυτοκρατόρων της Βυζαντινής Ρώμης, οίτινες προς κατάληψιν του θρόνου συνεμάχουν μετά Φράγκων, Τούρκων και ...

«Αγώνας Ευθύνης Σωματείον Χρηματιστηρίου Αθηνών»

Σάτιρα της εφημερίδας Ασμοδαίος

Εισαγωγικά

Στη δεκαετία του 1870, παρατηρήθηκε έντονο ρεύμα επιστροφής στην Ελλάδα διακεκριμένων ομογενών οι οποίοι είχαν αναπτύξει επιτυχημένες, εμπορικές δραστηριότητες και ισχυρές διασυνδέσεις στο εξωτερικό. Αρκετοί απόδημοι θορυβημένοι από την ευρεία, καπιταλιστική συσσώρευση κεφαλαίων, που σημειωνόταν στην προηγμένη, βιομηχανικά, Ευρώπη μετέφεραν τα κεφάλαιά τους στην Ελλάδα, όπου η «εμποροσαράφικη» σταδιοδρομία τους ήταν εξασφαλισμένη. Ο Σίνας, ο Ζαρίφης, ο Μελάς, ο Συγγρός κ.ά. εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα και ρίχτηκαν σε μεγάλης έκτασης επιχειρήσεις. Είναι οι διαβόητοι «χρυσοκάνθαροι», όπως τους ονομάζει ο Τύπος της εποχής, που με τα αλλεπάλληλα οικονομικά τους σκάνδαλα συντάραξαν την ελληνική, πολιτική ζωή και την ισχνή οικονομία της χώρας.  ...