Πριν την εκδήλωση της κρίσης χρέους στην Ελλάδα (τέλος του 2006 μέχρι το 2009 - περίοδος υψηλής συναλλαγματικής ισοτιμίας Ευρώ/Ελβετικού Φράγκου) οι μεγάλες συστημικές τράπεζες προέτρεπαν τόσο τους ιδιώτες όσο και τους επιχειρηματίες πελάτες τους να συνάψουν μακροπρόθεσμα δάνεια σε ελβετικό φράγκο, χωρίς να έχουν εισοδήματα στο εν λόγω νόμισμα και χωρίς να τηρηθεί το θεσμικό πλαίσιο χορήγησης δανείων σε συνάλλαγμα.
Εκ των υστέρων αποδείχθηκε ότι η επιλογή αυτής της χρονικής συγκυρίας δεν ήταν τυχαία.
Περισσότεροι από 65.000 δανειολήπτες δεν επιλέξαμε “αυτόφωτοι” όντες και από μόνοι μας το δανειακό αυτό προϊόν αλλά κατόπιν (συχνά επίμονης) προτροπής εκ μέρους των τραπεζών, οι υπάλληλοι των οποίων –ενεργούντες κατ' εντολήν τους και για λογαριασμό αυτών– μας επιβεβαίωναν ότι πρόκειται για ενέργεια απόλυτα ενδεικνυόμενη και συμφέρουσα.
Το δανειακό χαρτοφυλάκιο (λήψη ή ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ παλαιών δανείων € σε CHF) αντιστοιχεί στο 10% του χαρτοφυλακίου στεγαστικής πίστης των τραπεζών, δηλαδή σε δάνεια ύψους πάνω από 10 δισ. Ευρώ.
Επιλέξαμε το δανειακό αυτό προϊόν: