Πώς ο Σαββόπουλος πέρασε στη Δεξιά από την Αριστερά -«Φτηνιάρικος προοδευτισμός, πολύς φανατισμός» εξηγεί λοιπόν ότι «με το Κούρεμα έκανα στροφή προς τη Δεξιά»

Στον Διονύση Σαββόπουλο αποδίδουν πως είχε το χάρισμα να ενώνει με τη μουσική και τους στίχους του όλους τους Έλληνες. Στο πολιτικό πεδίο όμως η γενναιότητά του να αναθεωρεί προκάλεσε εκνευρισμό, θυμό, ακόμα και οργή.

Στα νεανικά του χρόνια ο Διονύσης Σαββόπουλος καταγράφεται δίχως αστερίσκους στην πλευρά της Αριστεράς. Φοιτητής στη Θεσσαλονίκη και κατόπιν στην Αθήνα, συνδέθηκε με τον κόσμο της Νεολαίας της ΕΔΑ, ενώ το 1967, αμέσως μετά το πραξικόπημα, συνελήφθη και βασανίστηκε από τη Χούντα.

Η βίαιη αυτή εμπειρία σφράγισε όχι μόνο το βιογραφικό του, αλλά κι εκείνο το μείγμα ειρωνείας, αλληγορίας και υπόγειας αντίστασης που θα χαρακτήριζε τα πρώτα του έργα. Δεν είναι τυχαίο ότι την περίοδο 1969-1972, με δίσκους όπως «Το Περιβόλι του Τρελλού», «Μπάλλος» και «Βρώμικο Ψωμί», ο Σαββόπουλος γίνεται η φωνή μιας γενιάς που μαθαίνει να μιλάει με σύμβολα, να χλευάζει την αυθαιρεσία και να κλείνει το μάτι στον ακροατή, διεκδικώντας χώρο ελευθερίας μέσα στην ασφυξία της λογοκρισίας.

Οι μαρτυρίες για τις συλλήψεις του το 1967, όπως και οι αναφορές στον αλληγορικό αντιχουντικό τόνο των δίσκων του, είναι σταθερά σημεία αναφοράς σε βιογραφικά και ιστορικά κείμενα για τη δικτατορία.

Η Μεταπολίτευση βρίσκει τον «Νιόνιο» με φήμη σχεδόν μυθική: 

Ένας τραγουδοποιός που άρπαξε το νήμα της λαϊκής παράδοσης και το έδεσε με την ηλεκτρική κιθάρα της ροκ, μπολιάζοντας τον ελληνικό λόγο με μιαν εκλεκτική μοντέρνα ποιητικότητα. 

Στο κοινό φαντασιακό ο Σαββόπουλος καθιερώθηκε ως «εκείνος

Το δείπνο στο Μανχάταν όπου αποφασίστηκε η καταδίκη της Ελλάδας στη φυλακή των μνημονίων-Ν.Μαριάς

Δύο 24ωρα μετά από την ομιλία Μητσοτάκη στη ΔΕΘ, επιστρέφουμε στην αρχή της πιο πρόσφατης περιπέτειας της ελληνικής οικονομίας έχουν υπάρξει αρκετές που μας έχει φέρει στο σημερινό δύσκολο σήμερα. Σ’  εκείνο το πρώτο μνημόνιο, που αποτέλεσε την έναρξη για μια μακρά περίοδο εξαθλίωσης μεγάλης μερίδα των  Ελλήνων πολιτών που σήμερα , καλούνται να τα βγάζουν πέρα το τρίτο δεκαήμερο κάθε μήνα με δανεικά ή με …αλχημείες.

Επανερχόμαστε στο πρώτο μνημόνιο που μας έβαλε στο τούνελ της ανέχειας  και στο οποίο ακόμη βαδίζουμε χωρίς να βλέπουμε φως. Τα όσα είπε και στη ΔΕΘ ο κ.Μητσοτάκης δεν δημιουργούν προσδοκίες.

Ποιοι έπαιξαν στην πλάτη της Ελλάδας για να κερδοσκοπήσουν, βρίσκοντας «συμμάχους» εντός της χώρας; 

Ο κ.Νότης Μαριάς, πρωήν ευρωβουλευτής και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, μιλά για εκείνη την ταραγμένη εποχή και για το «δείπνο στο Μανχάταν», όπου φαίνεται ότι αποφασίστηκε η καταδίκη της Ελλάδας.

Ποιοι και πως μας φόρεσαν τις χειροπέδες του πρώτου Μνημονίου- 

Ο Νότης Μαριάς αποκαλύπτει: 

 

Κατά παράδοξο (;) τρόπο οι συζητήσεις, οι  αναλύσεις και οι αντιπαραθέσεις για τα μνημόνια που επιβλήθηκαν στην χώρα, έχουν επικεντρωθεί στο τρίτο μνημόνιο, αυτό που έφερε στη χώρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. 

Και είναι παράδοξο να μην γίνεται αναλυτική συζήτηση , για τα δύο μνημόνια που προηγήθηκαν και ειδικά για το πρώτο. Μνημόνια πολύ σκληρά τα οποία κάποιοι προσπαθούν να μας κάνουν να τα ξεχάσουμε.

Με τον κ. Νότη Μαριά , πρώην ευρωβουλευτή και καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης, συζητάμε για το πρώτο μνημόνιο, πως μας έβαλαν σ’  αυτό και τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει για να το αποφύγουμε. 

Ο κ.Μαριάς είχε πρωταγωνιστικό πολιτικό ρόλο εκείνη την εποχή, έζησε τα γεγονότα. 

Και ήταν πολλά τα περίεργα γεγονότα που συνέβησαν το 2010 και είχαν σαν αποτέλεσμα το πρώτο μνημόνιο.

«Το 2015, υπήρχε κι άλλος δρόμος απ' αυτόν του μνημονίου»-Νότης Μαριάς :

Το in φέρνει στο φως τα πρακτικά του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών το 2015 – Οι διάλογοι, οι συναινέσεις, η διαμόρφωση «εθνικής γραμμής» στη βάση του ΟΧΙ – Ο μύθος της «οπίσθιας κυβίστησης»

6 Ιουλίου 2015, λήξη σύσκεψης: 16:50. Μετά από 10 χρόνια, την ίδια ακριβώς μέρα και ώρα, το in φέρνει στη δημοσιότητα τα πρακτικά, που φτάνουν τις 110 σελίδες, της ιστορικής σημασίας σύσκεψης του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο. Το κλίμα, οι ζωντανοί διάλογοι μεταξύ των αρχηγών, το κοινό ανακοινωθέν.

Έρευνα

Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος

Τα πρακτικά, που αριθμούν 110 σελίδες, του πολυσυζητημένου Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών που έλαβε χώρα στις 6 Ιουλίου 2015, την επομένη του δημοψηφίσματος, ξεκίνησε στις 10:00 το πρωί και ολοκληρώθηκε στις 16:50, εξασφάλισε και παρουσιάζει σε αποκλειστικότητα το in.

Η διάσκεψη, που έχει έκτοτε αποτελέσει αντικείμενο ποικίλων πολιτικών διενέξεων, πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα μετά την κάλπη της Κυριακής 5 Ιουλίου, στην οποία ο ελληνικός λαός απέρριψε με ποσοστό 61,31% την πρόταση που είχαν καταθέσει οι δανειστές στο Eurogroup της 25ης Ιουνίου για την επίτευξη συμφωνίας με την ελληνική κυβέρνηση.

To in εξασφάλισε τα πρακτικά του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών . . .

Ωραίο μου… (γερμανικό) πλυντήριο : Η Άνγκελα Μέρκελ στον ΣΚΑΪ - Συνέντευξη στον Αλέξη Παπαχελά

 

  Tου Γιώργου Χαρβαλιά

Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη ενός εκδοτικού οίκου να διαφημίσει τη πραμάτεια του και μιας εφημερίδας να εκμεταλλευθεί επικοινωνιακά το γεγονός. 

Μόνο που η προχθεσινή, τάχα μου, «δημοσιογραφική ανάκριση» της κυρίας Μέρκελ, μέσα στην κατάμεστη από οπαδούς της (;) Λυρική Σκηνή, κατέληξε σε ένα χαμηλής αισθητικής πλυντήριο εντυπώσεων για τον ρόλο της στην κρίση του 2015. 

Ένα πλυντήριο που δουλεύει με εκκωφαντικό θόρυβο μέρες τώρα, πλαστογραφώντας τα γεγονότα γύρω από το περιβόητο δημοψήφισμα για το ευρώ και ρίχνοντας όλο το βάρος για τον ωμό εκβιασμό εις βάρος της Ελλάδας στον μακαρίτη τον Σόιμπλε, ο οποίος, από εκεί που είναι, μάλλον δυσκολεύεται να απαντήσει.

Λαφαζάνης για δημοψήφισμα: Τσίπρας και Βαρουφάκης μεθόδευαν το τρίτο μνημόνιο - Όλο αυτό ήταν μπλόφα

   

 Για την διαπραγμάτευση του 2015 και τους Αλέξη Τσίπρα και Γιάνη Βαρουφάκη 

μίλησε στο ΕΔΩ* και τον Σταμάτη Ζαχαρό ο πρώην Υπουργός Παναγιώτης Λαφαζάνης. 

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες, βέβαια, τα πράγματα δεν χωρούν ούτε παρερμηνείες ούτε εξωραϊσμούς ούτε απαλλαγή από ευθύνες. Την περίοδο της ελληνικής κρίσης δεν υπήρχαν Γερμανοί «φιλέλληνες» και «ανθέλληνες». 

Υπήρχαν μόνο Γερμανοί που σκέφτονταν γερμανικά, κατά την αντίληψη των οποίων η χώρα μας έπρεπε να τιμωρηθεί παραδειγματικά, όπως τιμωρήθηκε η «αχάριστη» Ελλάδα του ’40 επειδή δεν υποδέχτηκε τους Γερμανούς ναζί με ροδοπέταλα. . . .

Militaire News: 10 χρόνια από το ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ! «Μείναμε στο ευρώ αλλά ξεμείναμε από ευρώ» – Γιάνης Βαρουφάκης

Δέκα χρόνια μετά από το δημοψήφισμα του 2015…Δέκα χρόνια μετά από ένα ΟΧΙ που για λίγες ώρες έμοιαζε με θρίαμβο της λαϊκής θέλησης και μετατράπηκε σε ΝΑΙ που ακόμη προκαλεί συζητήσεις που καταλήγουν συνήθως σε ένα ερώτημα; ΑΝ είχαμε ακολουθήσει τον δρόμο του ΟΧΙ τι θα είχε συμβεί; 

  

Ποιος μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα; Ωστόσο υπάρχει μια απάντηση που ουδείς μπορεί να αγνοήσει. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την πραγματικότητα που όλοι μας αυτά τα 10 χρόνια. Δεν είναι καθόλου ευχάριστη για όσους δεν ανήκουν στην ολιγομελή κάστα των ισχυρών της χώρας. «Μείναμε στο ευρώ, αλλά ξεμείναμε από ευρώ», λέει.

Πρωταγωνιστής της ιστορικής περιόδου που περιλαμβάνει και το δημοψήφισμα του 2015, ο Γιάνης Βαρουφάκης, σήμερα γραμματέας του ΜέΡΑ25. Έχει μιλήσει για όλα όσα έγιναν εκείνη τη νύχτα του Ιουλίου, μετά από την ανακοίνωση της σαρωτικής επικράτησης του ΟΧΙ. Έχει γράψει για τα γεγονότα. Υπάρχει κάτι που ακόμη και σήμερα δεν έχει βγει στο φως; 

Με το Γιάνη Βαρουφάκη συζητάμε για αυτό το ΑΝ…Απαντά χωρίς περιστροφές…

Δημοψήφισμα 2015 – Η ανατομία μιας ιστορικής στιγμής

Το δημοψήφισμα του 2015 σφράγισε τη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας. Δέκα χρόνια μετά, οι πρωταγωνιστές της εποχής αφηγούνται όλες τις αποκαλυπτικές λεπτομέρειες που οδήγησαν στην απόφαση για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος και τη διενέργειά του αλλά και το τι συνέβη μετά το εκκωφαντικό αποτέλεσμα της 5ης Ιουλίου.

 

 

Μιλούν στο NEWS 24/7:

-Γιώργος Βασιλειάδης: Γενικός Γραμματέας Καταπολέμησης της Διαφθοράς (2015)

-Γιάνης Βαρουφάκης: Υπουργός Οικονομικών (2015)

-Γιώργος Καμίνης: Δήμαρχος Αθηναίων (2015)

-Ευκλείδης Τσακαλώτος: Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (2015) και Υπουργός Οικονομικών (2015)

-Αδωνις Γεωργιάδης: Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας (2015)

-Νάντια Βαλαβάνη: Αναπληρώτρια Υπουργός Οικονομκών (2015)

-Δημήτρης Τζανακόπουλος: Γενικός Γραμματέας του Πρωθυπουργού (2015)

-Γιώργος Πλειός: Καθηγητής στο Τμήμα ΕΜΜΕ του ΕΚΠΑ, Συγγραφέας

-Δημήτρης Λιάκος: Γραμματέας Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (2015)

-Νίκος Βούτσης: Υπουργός Εσωτερικών (2015)

-Εφη Κουτσοκώστα: Δημοσιογράφος του Euronews στις Βρυξέλλες (2015)

Δημοσιογραφική Έρευνα – Συνεντεύξεις . . .

Greece is booming again. This time, will it last? Paul Taylor : Η διαφθορά παραμένει διαβρωτική, ενώ η χώρα βρίσκεται σχεδόν στο κάτω μέρος του πίνακα στην ΕΕ όσον αφορά την ελευθερία του Τύπου και το κράτος δικαίου .

Greece is booming again. This time, will it last? - Paul Taylor

https://www.theguardian.com/.../greece-is-booming-again...

Τα δημόσια οικονομικά φαίνονται ισχυρά και οι νέες κατασκευές σηματοδοτούν την αναγέννηση - ή την αλαζονεία που προαναγγέλλει μια ακόμη κατάρρευση

Οι ράγες στροβιλίζονται επιτέλους πάνω από μια ερειπωμένη από καιρό έκταση ερημιάς στην Αθηναϊκή Ριβιέρα, μόλις 6 μίλια από την Ακρόπολη, η οποία υπήρξε σύμβολο της ανόδου, της πτώσης και της ανάκαμψης της Ελλάδας τις τελευταίες δύο δεκαετίες. 

Ωστόσο, μένει να δούμε αν η τελευταία οικονομική άνοιξη της χώρας θα αποδειχθεί πιο ανθεκτική από τις προηγούμενες αιχμές στον ιστορικό κύκλο άνθησης και ύφεσης.

Το εργοτάξιο του Ελληνικού , που σύντομα θα διαθέτει πολυτελείς κατοικίες, την ψηλότερη πολυκατοικία και το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο της χώρας, δύο ξενοδοχεία, μια μαρίνα, ένα τουριστικό συγκρότημα και αθλητικές, ψυχαγωγικές και πολιτιστικές εγκαταστάσεις, αποτελεί ένα αμφίσημο σύμβολο της Ελλάδας της κορυφής.

Για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη , του αγαπημένου της ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς, η ανάπτυξη είναι εμβληματική του νέου δυναμισμού της ελληνικής οικονομίας και της ελκυστικότητας της χώρας ως επενδυτικού προορισμού. 

Paul TaylorΓια τους επικριτές της, το Ελληνικό είναι απλώς ένα ακόμη πολυτελές έργο ακινήτων που κατασκευάστηκε από ολιγάρχες για τους υπερπλούσιους και τους ξένους, σε δημόσια γη που αγοράστηκε για μια κλοπή, ενώ οι απλοί Έλληνες συνεχίζουν να βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο να μειώνεται και τις δημόσιες υπηρεσίες να μειώνονται.

Η έκταση των 6,2 τετραγωνικών χιλιομέτρων στο Ελληνικό φιλοξενούσε το αεροδρόμιο της πρωτεύουσας από τη δεκαετία του 1930 έως το 2001, όταν το λαμπερό, επιδοτούμενο από την ΕΕ διεθνές αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος άνοιξε στα ανατολικά της πόλης εγκαίρως για τους θεαματικούς Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004.

Αυτή ήταν η τελευταία φορά που η Ελλάδα βρισκόταν στην κορυφή του κόσμου. Η χώρα μόλις είχε ενταχθεί στο ενιαίο νόμισμα του ευρώ - όπως αποκαλύφθηκε αργότερα - και ένας εκσυγχρονισμένος σοσιαλιστής πρωθυπουργός, ο Κώστας Σημίτης, χαιρετίστηκε ως ο Τόνι Μπλερ των νότιων Βαλκανίων. . . .

Από τη Γιάλτα στη Μάλτα και τη νέα «μοιρασιά» του κόσμου! Μάνος Δανέζης

Ποια είναι τα αίτια της ελληνικής και ευρωπαϊκής κρίσης;

Ένα άρθρο γραμμένο το 1989 που επικαιροποιήθηκε το 2015, τα έλεγε όλα.

Το υπέγραφε ο αστροφυσικός Δρ Μάνος Δανέζης. Μέλος του Σώματος Ομότιμων Καθηγητών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Έγραφε από τότε: «Ο Εθνικός ορίζοντας βαραίνει επικίνδυνα και οι Έλληνες πολίτες καλούνται να επωμιστούν το βάρος αποφάσεων τεράστιας σημασίας, χωρίς να γνωρίζουν ή να θυμούνται όσα χρειάζονται για να κρίνουν σωστά για το μέλλον της Πατρίδας αλλά και των πολιτών της…

Διανύοντας μια κρίσιμη για το Έθνος μας περίοδο, όλο και περισσότερο συνειδητοποιούμε ότι, παρόλο που όλοι προσπαθούν να προσανατολίσουν την προσοχή των πολιτών στο τεράστιο οικονομικό μας πρόβλημα, κάτι συμβαίνει, πίσω από όλα αυτά, που κάποιοι γνωρίζουν και σιωπούν, αλλά οι πολίτες αγνοούν ή δεν ενθυμούνται». Ο Μάνος Δανέζης στο στούντιο του militaire channel μιλά για το πως φθάσαμε από τη Γιάλτα στη Μάλτα, εκεί που το 1989 ο κόσμος μοιράστηκε ξανά. Εξηγεί τι προκάλεσε η ένωση της Γερμανίας την οποία πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες δεν ήθελαν, φοβούμενοι ότι το Βερολίνο θα επιστρέψει στην επεκτατική του στρατηγική. Τα όσα προέβλεπε η συμφωνία της Μάλτας μεταξύ Μπους-Γκορμπατσόφ αφορούσαν και την Ελλάδα. Το καταλάβαμε αρκετά χρόνια αργότερα αν και ο Μάνος Δανέζης τα είχε γράψει από τότε.

 

Μάνος Δανέζης: Video συνέντευξης του Δρ Μάνου Δανέζη, Αστροφυσικού στις 26 Ιανουαρίου 2025 στον δημοσιογράφο Πάρι Καρβουνόπουλο για το militaire channel με τίτλο: Από τη «Γιάλτα» στη «Μάλτα».

Η δεύτερη «μοιρασιά» του κόσμου και η Ελλάδα. . . .

Μάνος Χατζιδάκις - «Τα παιδιά της γαλαρίας» οι «ηττημένοι-νικητές» του Δεκέμβρη

►Πως φτάσαμε στα Δεκεμβριανά; ►Ποια ήταν η τακτική του ΚΚΕ; 

 ►Ποια ήταν η τακτική της Μεγάλης Βρετανίας και της Σοβιετικής Ενωσης; 

 ►Ποια η σχέση του αγώνα του ΕΛΑΣ με τις γειτονικές βαλκανικές χώρες;

Επιμέλεια κειμένου: Ειρήνη Αϊβαλιώτου

Τα Δεκεμβριανά ήταν η αγανάκτηση των παιδιών της γαλαρίας που βλέπαν τους συντρόφους τους και τα όνειρά τους στα φέρετρα, από σφαίρες που ρίξαν δωσίλογοι και φασίστες, φορώντας γαλάζιους μανδύες εθνικοφροσύνης…

Απόσπασμα από του Μάνου Χατζιδάκι που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Το Τέταρτο» (τεύχος 3, Ιούλιος 1985). Ο Χατζιδάκις επικαλέστηκε «κομμάτι» από τον τίτλο της ταινίας «Τα Παιδιά του Παραδείσου» του κορυφαίου Γάλλου κινηματογραφιστή Μαρσέλ Καρνέ, δανειζόμενος όμως την «ψυχή» της, δηλαδή την περίφημη εικόνα του ζωηρού, θεατρόφιλου νεαρόκοσμου που, από τις φθηνές θέσεις του εξώστη, ύψωνε «αντάρτικο» -στην ουσία ενάντια στους Γερμανούς και όχι μόνο- απέναντι στα επί σκηνής τεκταινόμενα.

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο του συνθέτη :

9 χρόνια από το δημοψήφισμα του 2015 – Τα γεγονότα μέσα από το ιστορικό αρχείο της «Κ»

Οι δραματικές στιγμές, οι κρίσιμες αποφάσεις, οι πρωταγωνιστές, ο απόηχος των

εξελίξεων και το παρασκήνιο, όπως καταγράφηκαν από τα φύλλα της «Κ» >

   

Θοδωρής Λέννας

Εννέα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου του 2015. Από την ημέρα που περισσότεροι από 6 εκατομμύρια ψηφοφόροι προσήλθαν στις κάλπες, σε συνθήκες τραπεζικής αργίας, κεφαλαιακών ελέγχων και έντονης πολιτικής πόλωσης, για να απαντήσουν με «Ναι» ή «Οχι» στο ερώτημα που είχε θέσει η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. 

Εννέα χρόνια μετά, όλα μοιάζουν διαφορετικά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κλείνει πέντε χρόνια στην πρωθυπουργία της χώρας, ο Αλέξης Τσίπρας έχει παραιτηθεί από την ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ο ΣΥΡΙΖΑ, τρεις διασπάσεις μετά, αποδυναμωμένος εκλογικά, μοιάζει να περνά μια παρατεταμένη περιδίνηση και κρίση ταυτότητας. 

Κι όμως, ενώ όλα ακούγονται τόσο διαφορετικά, η «σκιά» του 2015 εξακολουθεί να καλύπτει μέρος του δημόσιου πολιτικού διαλόγου ακόμη και σε χρόνο ενεστώτα:

Είτε με τους πρωταγωνιστές εκείνων των ημερών να μπαίνουν στο κάδρο. Είτε με τον πολιτικό απόηχο του δημοψηφίσματος –των όσων προηγήθηκαν και των όσων ακολούθησαν αυτού– να αξιοποιείται συχνά για την αξιολόγηση των πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών ανακατατάξεων που διαμορφώνουν την εικόνα του πολιτικού συστήματος έως και σήμερα. 

Για αυτό και η αναδρομή στα γεγονότα του 2015, με οδηγό το ιστορικό αρχείο της «Κ», δεν λειτουργεί μονάχα ως μια υπενθύμιση των όσων συνέβησαν τότε, αλλά ενδεχομένως και ως μέρος της ερμηνείας των διεργασιών που είναι σε εξέλιξη.

Το πρωτοσέλιδο της «Καθημερινής» την επομένη του διαγγέλματος Τσίπρα. 

«Επιλογή ρήξης με δημοψήφισμα» . . .

Η έκθεση Φιλίπ Πέτερσον: Χάρτης του 1990 αποκαλύπτει τη νέα Ευρώπη – Βρετανία και Ελλάδα είναι εκτός - Το πρόβλημα του Αιγαίου: Mάνου Δανέζη

Η τότε πρόεδρος τής Ελληνικής Βουλής Άννα Ψαρούδα Μπενάκη, προλέγει τήν καταστροφή τής Ελλάδος στον νεοδιοριζόμενο πρόεδρο τής Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια. 

Αυτός ώς άβουλο πλάσμα τήν άκουσε, τήν δέχτηκε και την υπέγραψε. 

Δηλαδή υπέγραψε την καταστροφή μας αδιαμαρτύρητα αυτός πού διαρρήγνυε τά ιμάτιά του ότι από τα 14 του χρόνια πολεμούσε αντάρτης στα βουνά για το καλό τής Ελλάδος.

  

Με αφορμή το BREXIT, αναδημοσιεύουμε από το προσωπικό του ιστολόγιο άρθρο του καθηγητή Αστροφυσικής Μάνου Δανέζη, στο οποίο εξηγούνται “προφητικά” όχι μόνο οι πρόσφατοι κλυδωνισμοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το δημοψήφισμα στη Βρετανία, αλλά και αποκαλύπτονται οι σχεδιασμοί ΗΠΑ και Ρωσίας για αναχαίτιση του γερμανικού ιμπεριαλισμού, όπως και εξηγείται τι θέλει η Γερμανία από την Ελλάδα με την οικονομική εξαθλίωση που μας επέβαλλε.

Διάλεξη – συζήτηση του Δρ Μάνου Δανέζη, Αστροφυσικού, μέλους του Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα: «Κάποια από τα βασικά αίτια της κατάρρευσης του Δυτικού Πολιτισμού» στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο του Δήμου Αλίμου – στη Θεατρική Σκηνή Αλίμου «Κάρολος Κουν» (Υψηλάντου και Θησείου) τη Δευτέρα 8 Απριλίου 2024, ώρα 19:00 – 21:00. Η είσοδος είναι ελεύθερη Η συμμετοχή είναι δωρεάν Ευχαριστούμε πολύ το κανάλι "Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Δήμου Αλίμου" που ανέβασε το video της διάλεξης, στην ηλεκτρονική διεύθυνση    • danezis 1 final  

Διαβάστε το μακροσκελές και αποκαλυπτικό άρθρο:

Τα πραγματικά αίτια της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής κρίσης

Διανύοντας μια κρίσιμη για το Έθνος μας περίοδο, όλο και περισσότερο συνειδητοποιούμε ότι, παρόλο που όλοι προσπαθούν να προσανατολίσουν την προσοχή των πολιτών στο τεράστιο οικονομικό μας πρόβλημα, κάτι συμβαίνει, πίσω από όλα αυτά, που κάποιοι γνωρίζουν και σιωπούν, αλλά οι πολίτες αγνοούν ή δεν ενθυμούνται

Άσχετα με το αν συμφωνούμε η όχι, είναι πλέον φανερό ότι οι Ελληνικές Κυβερνήσεις δεν αντιπαλεύουν μόνο τα φριχτά οικονομικά μας δεδομένα, αλλά και κάποιους διεθνείς σχεδιασμούς οι οποίοι απλά χρησιμοποιούν ως μέσον πίεσης την οικονομική δυσπραγία μας, την οποία έντεχνα και σκόπιμα δημιούργησαν με πολλούς τρόπους τις τελευταίες δεκαετίες.

Αυτό βέβαια που δεν πρέπει να αγνοούμε είναι ότι:

Στ. Κασσελάκης στο ΕΡΤNews για Β. Μακεδονία: Η κυβέρνηση φόρεσε την περικεφαλαία του 2019 - «Η Παλαιστίνη πρέπει να αναγνωριστεί άμεσα» επανέλαβε ο Στέφανος Κασσελάκης, στην εφ’ όλης της ύλης στην ΕΡΤ

«Μπορεί να μας πει ο πρωθυπουργός ναι ή όχι, αν γνώριζε για το μπάζωμα πριν γίνει; Γιατί δεν τον ρωτάει κανείς στα μίντια» σημείωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Επιπλέον, απαντώντας στις κατηγορίες της κυβέρνησης περί δήθεν εργαλειοποίσης μιας τραγωδίας ο Στ. Κασσελάκης τόνισε ότι η Δικαιοσύνη είναι ζήτημα Δημοκρατίας. Δεν εργαλειοποιείς όταν ζητάς να τηρούνται οι νόμοι.  

Έχουμε μονταζιέρα και τραμπουκισμό συγγενών των θυμάτων των Τεμπών υπενθύμισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και αναρωτήθηκε εάν το 41% που έλαβε η ΝΔ στις εθνικές εκλογές που ακολούθησαν της τραγωδίας «αμνηστεύει τον κ. Καραμανλή από το να πάει στη δικαιοσύνη».

Να αναγνωριστεί άμεσα η Παλαιστίνη - Εθνοκάθαρση από το Ισραήλ

Κληθείς να σχολιάσει την εισβολή του Ισραήλ στη Λωρίδα της γάζα και τον θάνατο χιλιάδων αμάχων, ο Στ. Κασσελάκης σχολίασε αρχικά ότι το ταξίδι του στην μέση Ανατολή προκάλεσε μεγάλη ανησυχία στη ΝΔ.  «Πριν καν πάω σε εμπόλεμη ζώνη, άρχισαν την καραμέλα περί σέλφι.»

Αν ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί ότι το να πας σε μια εμπόλεμη περιοχή με ρουκέτες της Χαμάς και το Ισραήλ να δολοφονεί 45 άμαχους και παιδιά είναι περιοχή για σέλφι, μάλλον έχει λάθος ορισμό των διακοπών σχολίασε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ επαναλαμβάνοντας ότι «η Παλαιστίνη πρέπει να αναγνωριστεί άμεσα».

«Αυτό που κάνει αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση Νετανιάχου, μετά από χρόνια που προκαλεί όχι μόνο τον παλαιστινιακό λαό αλλά και τον δυτικό κόσμο με τους εποικισμούς στη Δυτική Όχθη και τώρα όχι μόνο έχει προχωρήσει σε μια βάναυση σφαγή στη Γάζα, αλλά καταπατά και τις συμφωνίες στη Δυτική Όχθη»  Ξεκαθάρισε ο Στ. Κασσελάκης τονίζοντας ότι . .  .

Η ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΟ 1932

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ

(ΜΙΑ ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ! ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ "ΤΟ ΞΕΝΟ ΚΕΦΑΛΑΛΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ", ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ, (2010)) 

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

 Είναι πολύ θετικό ότι η "ISKRA" πήρε την πρωτοβουλία να αναδημοσιεύσει το κεφάλαιο που αφορά τη χρεοκοπία της χώρας μας του 1932 από το εξαίρετο έργο του Νίκου Μπελογιάννη "Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα".

Εκείνο που έχει ιδιαίτερη αξία σε αυτήν την αναδημοσίευση θεωρώ πως είναι η εξαιρετική επικαιρότητα, στις τραγικές συνθήκες που βιώνει αυτήν την περίοδο η χώρα μας, τόσο του συγκεκριμένου κεφαλαίου που αναδημοσιεύει η "ISKRA" αλλά και συνολικότερα του βιβλίου του Νίκου Μπελογιάννη, ο οποίος δεν ήταν μόνο μια από τις ηρωϊκότερες και μαρτυρικές μορφές του κομμουνιστικού κινήματος, της πατρίδας μας αλλά και ένας σημαντικός επιστήμονας, θεωρητικός και βαθύς μελετητής των οικονομικο-κοινωνικών προβλημάτων.

Νομίζω ότι το βιβλίο αυτό είναι ιδιαίτερα επίκαιρο (τις περισσότερες φορές υπάρχει η αίσθηση ότι αναφέρεται σε σημερινές καταστάσεις) πέραν των πολλών άλλων, γιατί καταδεικνύει ότι το πρόβλημα του δημοσίου χρέους και ιιδιαίτερα του εξωτερικού, αποτελούσε μόνιμο και διαχρονικό βραχνάιμπεριαλιστικής κηδεμόνευσης και καθήλωσης της χώρας, διαρκών ξένων επεμβάσεων και λεηλασίας του ελληνικού λαού! Γιατί, επίσης, προβάλλει σήμερα την ανάγκη για την Αριστερά και το λαϊκό κίνημα να αμφισβητήσουν και να μην αναγνωρίσουν το χρέος της χώρας ως χρέος του ελληνικού λαού, πράγμα που συνιστά θεμελιώδη προϋπόθεση για το σχεδιασμό μιας πολιτικής που θα δώσει ανάσα στον τόπο και διέξοδο από την κρίση με την εφαρμογή ενός νέου προοδευτικού και σοσιαλιστικού προγράμματος!

Σήμερα το δίλημμα για τη χώρα δεν είναι το κατεδαφιστικό "Μνημόνιο ή πτώχευση", αφού και τη λεηλασία του Μνημονίου έχουμε και η χώρα έχει ουσιαστικά χρεωκοπήσει. Το πραγματικό σημερινό δίλημμα για την Ελλάδα είναι: με τους πιστωτές και τα τοκοχρεολύσια ή με την επιβίωση της χώρας και το μέλλον του ελληνικού λαού;

Αυτό το δίλημμα νομίζω ότι αναδείκνυε για το 1932 ο Νίκος Μπελογιάννης και το ίδιο δίλημμα γίνεται πιό επίκαιρο στις μέρες μας!

Η ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ* - ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ:

Μήπως έγινε Σοβιετία το Βερολίνο; – Για το δημοψήφισμα υπέρ της απαλλοτρίωσης των μεγάλων εταιρειών διαμερισμάτων

Αν πεις στο μέσο Έλληνα φιλελεύθερο τη λέξη απαλλοτρίωση, αν επιβιώσει από το αναφυλακτικό σοκ, θα αρχίσει να αφρίζει ενάντια στα “κομμουνιστικά απολιθώματα”, το “δογματισμό” και τις “αγκυλώσεις” που εμποδίζουν τον τόπο να απαλλαγεί από τον “κρατισμό” και να μετατρέψει τη χώρα μας σε σφύζοντα παράδεισο επενδυτών.

Η είδηση λοιπόν ότι την περασμένη Κυριακή 26 Σεπτέμβρη, στην πρωτεύουσα της “ατμομηχανής της ΕΕ” – που λέει και το δημοσιογραφικό κλισέ – εκτός από τις κάλπες για ομοσπονδιακές και τις τοπικές εκλογές του κρατιδίου του Βερολίνου, υπήρχε και μια τρίτη για δημοψήφισμα που εμπεριέχει στον τίτλο της καμπάνιας του τη λέξη “απαλλοτρίωση” αν μη τι άλλο προκαλεί έκπληξη. 

Ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη δημιουργεί το ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό συμμετοχής – που ευνοούνταν φυσικά από τη συνύπαρξη του τοπικού δημοψηφίσματος με πιο κεντρικές πολιτικές αναμετρήσεις -, με πάνω από 1.800.000 ψηφοφόρους- σε μια πόλη με συνολικό αριθμό κατοίκων κοντά στα 3,8 εκ. εκ των οποίων 2,45 εκ. με δικαίωμα ψήφου – να συμμετέχουν, πολύ πάνω από το απαιτούμενο 25% για τη νομική εγκυρότητα του αποτελέσματος. 

Ενός αποτελέσματος που έδωσε με ποσοστό 56% άνετη πλειοψηφία στο “Ναι”, δηλαδή την πρόταση να απαλλοτριωθούν όλα τα διαμερίσματα στεγαστικών εταιρειών με χαρτοφυλάκιο άνω των 3000 κατοικιών στο Βερολίνο.

Τι έγινε ρε παιδιά; Το Βερολίνο (ξανα)βάφτηκε κόκκινο, όπως παλιά; 

Όπως θα ανέμενε κανείς, αν τα δημοψηφίσματα ανατρέπανε την ατομική ιδιοκτησία στον καπιταλισμό θα ήταν παράνομα. 

Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από ό,τι συνέβη στην περίπτωση της καμπάνιας “Deutsche Wohnen & Co Enteignen” (Απαλλοτριώστε τη Deutsche Wohnen [τη μεγαλύτερη εταιρεία διαμερισμάτων στην πόλη] και σία), που εξάντλησε κάθε νομικό παραθυράκι για να φτάσει μια ιδέα που γεννήθηκε πριν τρία χρόνια από συλλογικότητες ενοίκων ως την κάλπη. . .

Η Ελλάδα βρίσκεται σε πόλεμο. Δεν είναι τυχαία όλα αυτά που συμβαίνουν / Ποιους εξυπηρετεί να μην βγουν οι ελληνικοί υδρογονάνθρακες - Γιατί οι ΗΠΑ δεν τιμωρούν την “αιρετική” Τουρκία - Όχι απελπισία, μόνο καλή ανησυχία.

Κωνσταντίνος Γρίβας: * Καθηγητής Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων :

Η Ελλάδα βρίσκεται σε πόλεμο. Δεν είναι τυχαία όλα αυτά που συμβαίνουν / 13/09/2023.

Ποιους εξυπηρετεί να μην βγουν οι ελληνικοί υδρογονάνθρακες.

 ------ Όχι απελπισία, μόνο καλή ανησυχία. ------ 

*Καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών, διευθυντής του Τομέα Θεωρίας και Ανάλυσης Πολέμου στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Διδάσκει Γεωγραφία της Ασφάλειας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Για να κατανοήσουμε τη δυναμική των σχέσεων ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία πρέπει να έχουμε μια στοιχειωδώς ρεαλιστική εικόνα του διεθνούς συστήματος και του τρόπου που οι δύο χώρες λειτουργούν στο πλαίσιό του. Όμως, κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου εύκολο μιας και το διεθνές σύστημα βρίσκεται σε μεταβατική φάση, σε φάση έντονης ρευστότητας. Πολλώ δε μάλλον όταν δεν θες καν να επιχειρήσεις κάποια ρεαλιστική ανάγνωση, όπως κάνουν οι ελληνικές ηγετικές ελίτ.

Αυτές επιμένουν να παραμένουν εγκλωβισμένες σε αναγνώσεις της πραγματικότητας, οι οποίες ίσως είχαν κάποιο νόημα 25-30 χρόνια πριν, αλλά σήμερα είναι παραπλανητικές φαντασιώσεις. Η κυρίαρχη αντίληψη στην Ελλάδα είναι ότι ο κόσμος παραμένει μονοπολικός, ωσάν ο παλιός Ψυχρός Πόλεμος να είχε τελειώσει μόλις χθες, με τις ΗΠΑ να αποτελούν τον κυρίαρχο πόλο ισχύος του πλανήτη, πλαισιωμένες από τα άλλα δυτικά κράτη. 

Αυτό δεν είναι ισχυρισμός. Ο τρόπος που η Ελλάδα χειρίζεται στην εξωτερική πολιτική της τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι απόδειξη. Δεν αναφερόμαστε στην καταδίκη της ρωσική εισβολής, ακόμα και της εφαρμογής των δυτικών κυρώσεων, οι οποίες πλήττουν πολλαπλώς την ελληνική οικονομία. Αναφερόμαστε στον τρόπο που η Αθήνα χειρίζεται αυτή την κρίση στο πολιτικό-διπλωματικό-στρατιωτικό επίπεδο, παραβλέποντας μέχρι και καίριες εξελίξεις στο πολεμικό μέτωπο, όπως την αποτυχία της ουκρανικής αντεπίθεσης. ..

Η απολυταρχία είναι μεταδοτική – και η απειλή δεν προέρχεται μόνο από το TikTok ή το AfD

του Klaus Bachman
Με άδεια αναδημοσίευσης από την Berliner Zeitung

Θυμάστε ακόμα την Cambridge Analytica; Το σκάνδαλο γύρω από την εταιρεία είναι πλέον πέντε ετών: τότε, χρησιμοποίησε δεδομένα του Facebook χωρίς τη συγκατάθεση των ενδιαφερόμενων για να δημιουργήσει προφίλ συγκεκριμένων ομάδων-στόχων, ώστε να μπορεί στη συνέχεια να τους στέλνει πολιτικά μηνύματα προσαρμοσμένα ακριβώς σε αυτές. Αυτό παραβίαζε τους βρετανικούς νόμους περί προστασίας δεδομένων, γι’ αυτό και η εταιρεία δέχτηκε έφοδο και στο Facebook (το οποίο δεν παρείχε επαρκή ασφάλεια στα δεδομένα) επιβλήθηκε βαρύ πρόστιμο, μετά το οποίο η Cambridge Analytica χρεοκόπησε. 

Και τα μέσα ενημέρωσης στις ΗΠΑ και την Ευρώπη ανακάλυψαν έναν νέο κίνδυνο για τη δημοκρατία: 

τη χειραγώγηση των ψηφοφόρων από εταιρείες μεγάλων δεδομένων, ψευδών ειδήσεων και προπαγάνδας προσαρμοσμένης ακριβώς σε συγκεκριμένες ομάδες.

Πέντε χρόνια αργότερα, ελάχιστα έχουν απομείνει από αυτό: Μετά από τρία χρόνια ερευνών από τον Βρετανό Επίτροπο Πληροφοριών, ένα είδος διαμεσολαβητή για τα δεδομένα, αποδείχθηκε: η Cambridge Analytica δεν είχε καμία επιρροή στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για το Brexit, δεν είχε καμία ανάμειξη σε αυτό. 

Ο σάλος για τις εκστρατείες των Ρεπουμπλικανών και της Ρωσίας κατά της Χίλαρι Κλίντον στην προεδρική εκστρατεία του 2016 ήταν επίσης υπερβολικός. 

Γνωρίζουμε ότι είχε ως στόχο να κάνει τους ψηφοφόρους να πιστέψουν ότι η Κλίντον είχε πουλήσει παιδιά σε σεξουαλικούς παραβάτες σε πιτσαρία της Ουάσινγκτον, αλλά πόσοι από αυτούς που το άκουσαν το πίστεψαν και πόσοι από αυτούς που το πίστεψαν στη συνέχεια ψήφισαν τον Τραμπ, παρέμεινε στο σκοτάδι.  . . .

Οι SLAPPs – «Στρατηγικές Αγωγές» για τη φίμωση των δημοσιογράφων -

Σχετικό: Speech at the European Anti-SLAPP Conference

 

Ένα νέο «όπλο» στα χέρια των ισχυρών και του πλούτου. Ποινικοποιούν τη συμμετοχή των δημοσιογράφων, των πολιτών και των οργανωμένων κινημάτων στον δημόσιο διάλογο.

Σε μια εποχή όπου οι ανισότητες μεταξύ αφ’ ενός των ανθρώπων της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας και αφ’ ετέρου των απλών ανθρώπων βαθαίνουν όλο και περισσότερο υπέρ των πρώτων, έρχεται και η Δικαιοσύνη -το θεμέλιο της Δημοκρατίας- να βαρύνει την πλάστιγγα της ανισότητας προς ενίσχυση όσων διαχειρίζονται ασύδοτα τον πλούτο και την πολιτική (ή οποιουδήποτε άλλου χαρακτήρα ) δύναμη. 

Παράλληλα, διαπιστώνουμε ολοένα και περισσότερο το βάθος της διαπλοκής που συνδέει τους πυλώνες της εξουσίας: πολιτικούς, δικαστές, θρησκευτικούς ηγέτες, κορυφαίους οικονομικούς παράγοντες («καθαρούς» και «βρόμικους») μεταξύ τους ή και με τραστ εταιρειών κι ομάδες οργανωμένων συμφερόντων, φορολογικούς «παραδείσους» κ.λπ. 

Οι ισχυροί, αφού μέσω της διαφθοράς και της διάβρωσης των θεσμών και των συστημάτων στήριξης των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών έχουν αλώσει σχεδόν κάθε οχυρό αντίστασης που εναντιώθηκε στις αδηφάγες ορέξεις τους (ακόμα και με δολοφονίες τολμηρών δημοσιογράφων ή εξαγοράζοντας ή δωροδοκώντας κορυφαία συγκροτήματα Τύπου για να τα καταστήσουν όργανά τους ή να τα φιμώσουν με εύσχημο τρόπο), εδώ και κάποιες δεκαετίες χρησιμοποιούν συστηματικά και την «τυφλή» Δικαιοσύνη για να επιβάλλουν τα συμφέροντά τους και να αχρηστεύουν κάθε εστία αντιλόγου και εναντίωσης σ’ αυτά.  

Λίγοι μόνο γενναίοι δημοσιογράφοι και (συνήθως) μικρής εμβέλειας Μ.Μ.Ε., μαζί με ευσυνείδητους πολίτες, ορθώνουν πλέον το ανάστημά τους, είτε μεμονωμένα είτε συνασπιζόμενοι, και επιδίδονται σε συστηματική ερευνητική δημοσιογραφία για ν’ αποκαλύψουν στο κοινό όσα οι διαπλεκόμενοι προσπαθούν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν μακριά από τις μάζες που οι ίδιοι χειραγωγούν και εκμεταλλεύονται. 

Σ’ αυτούς τους λίγους τολμηρούς χρωστάμε τα «Panama Papers» ή τα Wikileaks του Τζούλιαν Ασάνζ και των συνεργατών του, που άνοιξαν το δρόμο στις μεγάλες αποκαλύψεις εις βάρος χιλιάδων διαπλεκόμενων και διεφθαρμένων πολιτικών, κρατικών λειτουργών, οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων κ.ά.

Οι SLAPPs – «Στρατηγικές Αγωγές». . .