Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Η Ελληνίδα Κωνσταντίνα Κούνεβα!


Πρέπει να δει κανείς συνεντεύξεις όπως αυτή που παραχώρησε η Κωνσταντίνα Κούνεβα στο Σταύρο Θεοδωράκη, για να καταλάβει πόσο σοφή, (ναι, σοφή!) ήταν η ρήση του Ισοκράτους: “Έλληνες εισίν οι της ημετέρας παιδεύσεως μετέχοντες”. Όσοι ήταν τυχεροί κι είδαν τη συνέντευξη (ελπίζω το Mega να προγραμματίσει επανάληψή της) απόλαυσαν μια γυναίκα που η κάθε της λέξη ήταν εμποτισμένη με το Ελληνικό Ήθος, κι ας γεννήθηκε στη Βουλγαρία.

“Δεν είστε υπέρ του αξιώματος ότι η βία αντιμετωπίζεται με βία;” ρώτησε ο δημοσιογράφος, κι εκείνη, που παραλίγο να χάσει τη ζωή της από μιαν άνανδρη επίθεση, απάντησε σαν προσωκρατικός φιλόσοφος: “Δεν έχει νόημα αυτό”.

Κολακεύτηκε όταν ο Θεοδωράκης της είπε ότι πολλοί (όχι πάρα πολλοί…) βγήκαν στους δρόμους να την υποστηρίξουν, αλλά μόλις πρόσθεσε ότι “έγραφαν στους τοίχους συνθήματα για σας”, εκείνη απνευστί απάντησε “δεν συμφωνώ με αυτό. Αν κάτι δεν μπορείς να το φτιάξεις, δεν πρέπει να το χαλάς”, βγάζοντας από μέσα της έναν Καντ, που πιθανώς ποτέ δεν έτυχε να διαβάσει.

“Απέναντι στη βία πρέπει να αντιπαρατάξουμε τον Λόγο”, είπε ξεκάθαρα στον -μάλλον εμβρόντητο- Θεοδωράκη η Κωνσταντίνα Κούνεβα, σε ένα ασύνειδο αριστοτελικό κρεσέντο, για να καταλήξει σε λίγο: Οι άνθρωποι πρέπει να προστατεύουν την κοινωνία, χωρίς κοινωνία δεν υπάρχουν άνθρωποι”!

Εξάλλου η Κούνεβα, αρνήθηκε να προσχωρήσει στο πιο προσοδοφόρο επάγγελμα της σύγχρονης Ελλάδας, αν και θα μπορούσε ήδη να είναι εξέχον στέλεχός του: αρνήθηκε ότι είναι αριστερή! Φαντάζομαι τον κλαυθμό και τον οδυρμό στα υπόγεια του Περισσού ή της Κουμουνδούρου, που δεν έχουν την ευκαιρία να κάνουν “παντιέρα ρόσα” τους έναν ύμνο της Κούνεβα στον Στάλιν, τον Τρότσκι, έστω τον Τσε βρε παιδί μου…

Αν ο Ισοκράτης είχε δίκιο, προχθές είδαμε στους δέκτες μας την Ελληνίδα Κωνσταντίνα Κούνεβα.-

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Σπήλιος Λιβανός: "Στηρίζω την υποψηφιότητα του Αντώνη Σαμαρά"

Η ΝΔ οφείλει σήμερα να ανταποκριθεί σε δύο μεγάλες προκλήσεις : Στην αναγέννηση και στην ενότητα. Σε μια δύσκολη στροφή της παγκόσμιας ιστορίας και στην τελική φάση του κύκλου της μεταπολιτευτικής περιόδου στην πατρίδα μας, η Κεντροδεξιά καλείται να φανεί αντάξια της περήφανης ιστορίας της και συνεπής απέναντι στους πολίτες που αγωνιούν για την ποιότητα της δημοκρατίας στον τόπο μας.


Οι δύο βασικοί διεκδικητές της ηγεσίας της ΝΔ έχουν ήδη εγγυηθεί δημόσια για την ανανέωση ιδεών, προγράμματος ,προσώπων και βεβαίως για την παραταξιακή συνοχή και ενότητα, ασχέτως εκλογικού αποτελέσματος. Πιστεύω ειλικρινά πως τόσο η Ντόρα Μπακογιάννη, όσο και ο Αντώνης Σαμαράς θα είναι άξιοι ηγέτες της αξιωματικής αντιπολίτευσης και βεβαίως ιδανικοί πρωθυπουργοί όταν χτυπήσει το καμπανάκι της ιστορίας και κληθεί η ανανεωμένη κεντροδεξιά να κυβερνήσει την πατρίδα μας.Θεωρώ ηθική και πολιτική μου υποχρέωση , όπως νομίζω ότι στην παρούσα συγκυρία οφείλουν να πράξουν όλοι οι νυν και πρώην βουλευτές, να πάρω δημόσια θέση για το μέλλον της ηγεσίας της παράταξης μας. Προφανέστατα, και ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος, την επόμενη μέρα θα υπηρετήσω την παράταξη μας με όλες μου τις δυνάμεις από όποιο μετερίζι χρειασθεί.
Με αυτές τις σκέψεις στηρίζω την υποψηφιότητα του Αντώνη Σαμαρά, διότι εμπνέομαι:
  • Από το όραμά του για μια Ελλάδα της Ελπίδας που δε λησμονεί τις παρακαταθήκες αρχών και αξιών της ιστορίας και του πολιτισμού μας.
  • Το πολιτικό του πρόταγμα για μια κοινωνία αξιοκρατίας, ισονομίας, ίσων ευκαιριών, και δημοκρατικής παρεμβατικότητας.
  • Την επιμονή του στην ενίσχυση της μεσαίας τάξης σαν μοχλό κοινωνικής , οικονομικής και πολιτισμικής ανάπτυξης.
  • Την επιμονή του να δώσει ελπίδα και όραμα για το αύριο, αφήνοντας πίσω το χθες , τις βεντέτες του παρελθόντος και όσους προσπαθούν να τις αναβιώνουν
  • .Είμαι βέβαιος ότι την επόμενη μέρα της εκλογής της νέας ηγεσίας στη ΝΔ θα πνεύσει αέρας καθολικών αλλαγών σε όλα τα επίπεδα έτσι ώστε όλοι οι Έλληνες, ασχέτως ιδεολογικών ή κομματικών τοποθετήσεων, να νιώσουν την έμπνευση της ελπίδας και το όραμα μιας νέας ηθικής και αναπτυξιακής εκκίνησης. (το Παρον Αιτ.)

Στο «στρατόπεδο» του Αντώνη Σαμαρά προσχώρησε ο Σπήλιος Λιβανός

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η ομιλία Σαμαρά στο κόσκινο..


Από τον Αντώνη-Μάριο Παπαγιώτη

Αξιότιμε και αγαπητέ κ. Σαμαρά,

Μετά το άκουσμα και την ανάγνωση της ομιλία σας, μου γεννήθηκαν κάποια ερωτήματα και προχώρησα σε κάποιες διαπιστώσεις που θέλω να μοιραστώ μαζί σας. Παραθέτω λοιπόν, κάποια αποσπάσματα του λόγου σας και τον δικό μου ευδιάκριτο σχολιασμό, με ορισμένα ερωτήματα.

Μην αποδέχεστε λοιπόν το δίλημμα, το ψεύτικο δίλημμα, αν πρέπει να κρατήσουμε τις διαχρονικές αξίες ή να ενστερνιστούμε σύγχρονες αντιλήψεις. Πρέπει να κάνουμε και τα δύο. Οι διαχρονικές αξίες μας ορίζουν, οι σύγχρονες αντιλήψεις μας δείχνουν το μέλλον. Ο συνδυασμός των δύο μας δίνει ώθηση, μας δίνει δύναμη. Δεν διαλέγουμε ένα από τα δύο, συνδυάζουμε και τα δύο».

«Παρουσιάστηκε ένα πλασματικό δίλλημα. Ότι κάπου έξω βρίσκονται δικοί μας, που πρέπει να τους φέρουμε πίσω. Αυτό είναι ψευτοδίλημμα. Οι δικοί μας ψηφοφόροι είναι εδώ. Είναι αυτοί που πληγωμένοι, οργισμένοι, πήγαν και ψήφισαν. Κάναμε λάθη, είχαμε συμπεριφορές, που εξόργισαν τον κόσμο. Αυτούς θα τους προσεγγίσουμε δημιουργώντας ένα σύγχρονο και ανοιχτό κόμμα» είπε η κ. Μπακογιάννη, απαντώντας σε εσάς κατά τη δευτερολογία της. Είναι λανθασμένη η αντίληψη μου ότι λέτε το ίδιο ακριβώς και ποντάρετε στη διαφορετικότητα της διατύπωσης;;

-«Όπου η ισονομία δεν θα είναι άγνωστη λέξη, αλλά καθημερινή ρουτίνα».

Καθώς, η λέξη «ρουτίνα» είναι αρνητικά φορτισμένη στο λεξιλόγιο του νεοέλληνα, παρακαλώ σας να χρησιμοποιείτε μία αντικαταστάτριά της για να γίνεται περισσότερο πιστευτός και εύηχος.

-«Όπου οι ηγέτες δεν θα φοβούνται τους ψηφοφόρους τους και όπου τα κόμματα δεν θα φοβούνται τα μέλη τους».

Λανθάνω όταν στο άκουσμα αυτής της πρότασης, στο νου μου ζωγραφίζεται ο απελθών πρόεδρος της Νδούλας;;

-«.. σε αυτή τη νέα αρχή ο πήχης του δημοσίου ήθους θα μπει ψηλά, πολύ ψηλά για να μην επαναληφθούν συμπεριφορές που πλήγωσαν την παράταξη, το στοίχημα του δημοσίου ήθους θα κερδίζεται καθημερινά και θα υπάρξει μηδενική ανοχή σε φαινόμενα που θα μας προσβάλλουν όλους και ας αφορούν πολύ λίγους. Η αναφορά στο δημόσιο ήθος δεν είναι ηθικολογία είναι ουσιώδης προϋπόθεση πολιτικής αποτελεσματικότητας. Κανείς δεν απαιτεί από έναν πολιτικό να είναι αλάνθαστος αλλά όλοι απαιτούν να είναι ακέραιος. Η ακεραιότητα για τον απλό πολίτη είναι αρετή, για τον πολιτικό είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Ένας πολίτης αρκεί να είναι νόμιμος, ένας πολιτικός εκτός από νόμιμος οφείλει να είναι και ηθικός και ακέραιος. Τελεία και παύλα».

Συνακόλουθα, να θεωρήσω δεδομένο ότι θα διαγράψετε τους εμφανείς υποστηρικτές σας κ. Στυλιανίδη και κ. Λιάπη, μετά την αποκάλυψη –πλην των άλλων- της REAL NEWS και του έγκριτου κ. Χατζηνικολάου για ανάμειξή τους σε κύκλωμα αδειών για φορτηγά;; Αλήθεια, με τον κ. Βουλγαράκη έχετε μιλήσει; Τον πήρε το μάτι σας στο συνέδριο; Τον αναφέρω, γιατί η χρήση του «νόμιμου και του ηθικού» μου έφερε την έντονη θύμησή του. Στην ενδεχόμενη προεδρεία σας, ποια θα είναι η τύχη του;

-«Αντίθετα, όταν κυνηγάμε μερίδες ψηφοφόρων πότε από δω και πότε από κει, είναι πιθανότερο ότι τελικά χάνουμε περισσότερους από όσους θα κερδίσουμε. Και δυναμική νίκης, αέρα νίκης, δεν αποκτάμε ποτέ. Είναι σημαντικό λοιπόν να ανοίξουμε τα φτερά μας, να επεκτείνουμε την επιρροή μας, αλλά όχι και να μετακινηθούμε πολιτικά. Είμαστε Κεντροδεξιό Κόμμα, δεν θα μετακινηθούμε προς το ΠΑΣΟΚ για να κερδίσουμε ταλαντευόμενους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Τα μεγάλα κόμματα κερδίζουν πείθοντας την κοινωνία, όχι ξεγελώντας οριακές ομάδες της κοινωνίας. Είμαστε Κεντροδεξιό Κόμμα, θα γίνουμε μεγαλύτερο, θα γίνουμε καλύτερο, πιο αποτελεσματικό, πιο λειτουργικό, πιο σύγχρονο, πιο ευρωπαϊκό Κεντροδεξιό Κόμμα. Δε θα γίνουμε ολίγον από απομίμηση του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ. ΠΑΣΟΚ υπάρχει ένα και μας φτάνει δεν χρειαζόμαστε δεύτερο».

Νομίζω οφείλετε να διαπιστώσετε ότι πια έχει δημιουργηθεί ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων που μετακινείται ευκόλως, για πολλούς λόγους. Είτε γιατί είναι περισσότερο απολιτικ και λιγότερο κομματικοποιημένο. Είτε γιατί ζει σε ένα ασταθές και αβέβαιο περιβάλλον και μετακινείται ανάλογα με το ποιος του ψιθυρίζει καλύτερα την φωνή της ελπίδας στα όνειρά του. Είτε.. Είτε .. Είτε. Αυτούς αναγκάζεστε, θέλοντας και μη, να τους κυνηγάτε και ενίοτε τους βαφτίζετε αναλόγως (πχ. «μεσαίος χώρος» ή «ινδικός ωκεανός» αν προτιμάτε..) για να μπορέσετε να τους οριοθετήσετε και να τους μετρήσετε. Όσο μιλάτε για πολιτική ιδεολογία και δεν περνάτε στην πραγματική πολιτική, αφήνοντας τον Μανώλη και την Παπακώστα να σας υποστηρίζει θερμά, αυτό το ποσοστό θα το χάνετε και εσείς και το κόμμα. Και μια ακόμη παρατήρηση. Το ΠΑΣΟΚ με την πολιτική που ασκεί γίνεται ολίγον έως πολύ Νέα Δημοκρατία και όχι το αντίστροφο. Μη του δίνετε, όντας σε πρόσκαιρη αδυναμία, την ευχαρίστηση και μη του χαρίζετε περαιτέρω στιγμές ηδονής με το να του προσάπτετε ότι αποτελεί εκείνο το παράδειγμα προς μίμηση και ότι του μοιάζετε.


Διαλέξτε λοιπόν ποιος… μπορεί να εγγυηθεί καλύτερα ένα σύγχρονο κόμμα με ρόλο και λόγο στη βάση, χωρίς «φέουδα»… ποιος μπορεί την επόμενη φορά όπου μπορεί να προκύψει κάποιο Σχέδιο Ανάν στο μέλλον να το αποκρούσει.»

Υπονοείται ότι η συνυποψήφια σας είναι φεουδάρχης και σε ανάλογη περίπτωση κάποιου οποιουδήποτε Σχεδίου θα έχει τη παθητική διάθεση μιας υπόδουλου ελληνίδας;;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για το χρόνο σας.

Ο τιμώμενος,

Α.Μ.Π


========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Σήμερα στις 19:00, ζωντανή μετάδοση από το “114news” της εκδήλωσης «1959 – 2009 - 50 Χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας»


Η Ελεύθερη, Ανεξάρτητη, Δημοκρατική τηλεόραση «114news» θα μεταδώσει απευθείας την εκδήλωση που συνδιοργανώνουν το Σωματείο «Συμπαράσταση Αγώνα Κύπρου» (Σ.Α.Κ.) και η «Συντονιστική Επιτροπή Υποστήριξης Αγώνα για Ελεύθερη Κύπρο» (Σ.Ε.Υ.Α.Ε.Κ.), με θέμα:
1959 – 2009
50 Χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας
ΟΧΙ στη διάλυσή της με νέο Σχέδιο Ανάν
στην αίθουσα του Πολεμικού Μουσείου
Βασ. Σοφίας και Ριζάρη 2, Μετρό «Ευαγγελισμός»)
Δευτέρα, 9 Νοεμβρίου 2009, ώρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητές:
Βάσος Λυσσαρίδης, επ. Πρόεδρος ΕΔΕΚ (Κύπρος)
Γεώργιος Λιλλήκας, πρ. Υπουργός Εξωτερικών (Κύπρος)
Γεώργιος Κασιμάτης, Ομ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
Μάνος Μεγαλοκονόμος, Πρέσβυς ε.τ.
Συντονιστής: Μανώλης Μηλιαράκης, Δημοσιογράφος, Πρόεδρος Σ.Ε.Υ.Α.Ε.Κ.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Λέτε να αποφάσισαν οι Xάριτες την αποχή της Ελλάδας στον ΟΗΕ για το Παλαιστινιακό;



Οι τρεις Χάριτες της διπλωματίας:


Οι κυρίες του ΠαΣοΚ που ανέλαβαν την ευθύνη του Κοινοβουλευτικού Τομέα για την εξωτερική πολιτική της χώρας και ο ρόλος τους

Το Βήμα της Κυριακής 08/11/09

Σχόλιο: Λέτε να είναι δική τους η απόφαση ;

Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Σήμερα κατάλαβε ο φίλος antikrogias, ότι:

.
"Αδυνατώ να παρακολουθήσω την κυβέρνηση!" ;

Εμείς που "γκρινιάζαμε" προεκλογικά και δεν γίναμε χαμαιλέοντες - γλύφτες bloggers, όπως όταν γράψαμε "Ποιος παγιδεύει τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, σχετικά με τους bloggers;" ποιοι ήταν τότε αυτοί που μας επιτέθηκαν; και γιατί;

Ο ιστοχώρος μας είναι διάφανος και δημοκρατικός.

ΔΕΝ παίρνουμε εντολές από κανέναν και γράφουμε την αλήθεια και
υποστηρίζουμε το δίκαιο ανεξάρτητα με το κόστος που καλούμαστε
να πληρώσουμε τη κάθε φορά που γινόμαστε φορτικοί.

Η περίπτωση με το "e-mail Βενιζέλου" μας δικαίωσε και απαντήσαμε στα βρώμικα σκουλήκια του διαδικτύου όταν μας συκοφάντησαν... Αλλά που ... μία έστω συγγνώμη!!!

Θέλει να έχεις αγωγή από το σπίτι σου, ανδρισμό και αξιοπρέπεια να αναγνωρίζεις τα λάθη σου... εμάς ελάχιστοι μας συνέδραμαν τότε και τους ευχαριστήσαμε προσωπικά.

Τώρα όσο αφορά τις πικρίες του antikrogias ...τον ρωτάμε δημόσια:

Εμείς νομίζεις, Δεν πονάμε αυτή τη κυβέρνηση;

Εμείς το ξέρουμε και για αυτό της ασκούμε δημόσια κριτική, για να τηρήσει όσα υποσχέθηκε στους πολίτες που την εμπιστεύτηκαν...

... Όσο αφορά εμας έχουμε τοποθετηθεί πολλές φορές. ΔΕΝ χρωστάμε σε κανέναν...
λογοδοτούμε με βάση την αξιοπιστία στη συνειδησή μας και στους φίλους αναγνώστες.

Φιλικά

Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η ΝΕΤ μέσω του «Κράχτη» μας ενημερώνει για την «ταυτοποίηση» των κινητών…

ΕΤΣΙ ΘΑ ΔΗΛΩΣΕΤΕ ΤΑ ΚΑΡΤΟΚΙΝΗΤΑ ΣΑΣ - ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ ΞΕΚΙΝΑ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ, μας ενημερώνει το blog ΚΡΑΧΤΗΣ (Σχετικό εδώ)

Σαν δημόσια υπηρεσία η κρατική ραδιοτηλεόραση, που πληρώνουν θέλουν δεν θέλουν μέσω ΔΕΗ όλοι οι Έλληνες πολίτες…

Καλά δεν γνωρίζουν εκεί στο κρατικό κανάλι τι έλεγε η αντιπολίτευση πριν λίγους μήνες για το νομοσχέδιο της Ν.Δ. περί ταυτοποίησης καρτοκινητών;

Μήπως η ΝΕΤ έχει «πληροφορίες» ότι δεν θα υπάρξει νέα νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ για κατάργηση του εκτρώματος της Ν.Δ.;

Να… ρωτάμε κι εμείς, για να υπενθυμίσουμε για μια ακόμη φορά τι δεσμεύσεις έχει λάβει το ΠΑΣΟΚ, ακόμη και σε καθημερινά ζητήματα…

Θέλει μεγάλη σκέψη και περισυλλογή, συγκλίσεις πανεπιστημιακών κ.α.π. για μια απλή νομοθετική ρύθμιση της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου, ώστε να καταργηθεί αυτή η ρύθμιση της Ν.Δ.

Συντρόφια, μια απλή νομοθετική παρέμβαση 5 λεπτών είναι η κατάργηση της ταυτοποίησης καρτοκινητών!

Ας μην παίζουμε!

Φιλικά Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η τρίπλα της Τουρκίας


Γεια σας, γνωρίζαμε ότι στην εξωτερική πολιτική, όπως και σε πολλούς άλλους τομείς, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε καταθέσει τα όπλα. Με ανύπαρκτες πολιτικές και στρατηγικές κινήσεις, έχασε τον έλεγχο της κατάστασης, με αποτέλεσμα σήμερα να βρισκόμαστε μπροστά σε ενισχυμένους αντιπάλους (Τουρκία, Σκόπια).

Η Τουρκία εδώ και πολλά χρόνια οικοδομεί ένα σταθερό προφίλ σχετικά με την εξωτερική πολιτική της. Καρότο και μαστίγιο, όπως λένε μερικοί. Θέτει μονομερώς ζητήματα "γκρίζων ζωνών" με τους αντιπάλους της και μετά απλά περιμένει. Περιμένει να ωριμάσουν τα θέματα, να αποκτήσουν διαχρονικό χαρακτήρα και μέσω των δικών μας συνεχών αλλαγών πολιτικής, τα θέματα αυτά να γίνονται μόνιμα και αντικείμενο συνομιλιών.

Τα διεθνή ΜΜΕ, τον τελευταίο καιρό αφιερώνουν ώρες εκπομπών και πληθώρα σελίδων για τον "γίγαντα" που σιγά σιγά ξυπνάει και παίρνει την θέση του στο σταυροδρόμι ανατολής και δύσης. Θέση που σίγουρα μπορούσαμε να είχαμε εμείς, όμως χάναμε την μία ευκαιρία μετά την άλλη.

Οι γείτονές μας, τόσο καιρό έπαιζαν ένα υπέροχο παιχνίδι στρατηγικής ανάμεσα στην ΕΕ και τις ΗΠΑ. Πότε πλησιάζοντας την μία και πότε την άλλη, ενίσχυσαν την θέση της χώρας τους, με αποτέλεσμα τώρα να την επιθυμούν και οι δύο (για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία).

Όλοι σήμερα μιλούν, ακόμα και στην Ευρώπη, για μία χώρα στην οποία ενισχύεται η δημοκρατία - και ας έχει καταλάβει στρατιωτικά το 1/4 χώρας-μέλους της ΕΕ. Πολλοί μιλούν για σταθεροποιητική δύναμη στην ευρύτερη περιοχή - και ας έχει άλυτα και μακροχρόνια προβλήματα με τους γείτονές της.

Η Τουρκία κατάφερε να κερδίσει την υποστήριξη της Αμερικής, χωρίς να χάσει τίποτα. Αντιθέτως, κέρδισε έναν αναβαθμισμένο ρόλο στην υπόθεση του Ιράκ, όπου ενδιαφέρεται για τα δικά της θέματα (κουρδικό...), κέρδισε ακόμα και μία συμφωνία με τους Αρμένιους κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της.

Πάνω από όλα όμως η Τουρκία κέρδισε την υποστήριξη των Αμερικάνων, στην εξωτερική της πολιτική, στις διαπραγματεύσεις με χώρες όπως η Κίνα και η Ρωσία. Κέρδισε την θέση του "αντιπροσώπου" των συμφερόντων των ΗΠΑ σε ισλαμικές χώρες, όπου οι ΗΠΑ δεν μπορούν να πατήσουν πόδι. Πάνω από όλα όμως κέρδισε την υποστήριξη της Αμερικής στην Ευρωπαϊκή της πορεία! Μία πορεία για την οποία τα τείχη που είχαν υψωθεί από κάποιους εταίρους (Γερμανία, Γαλλία) φαίνεται να υποχωρούν.

Αυτή την Τουρκία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε διπλωματικά σήμερα. Μία Τουρκία εντελώς διαφορετική από αυτή που αντιμετωπίζαμε το 1975, που ήταν απλά μία χώρα αποκομμένη στην γωνία και σίγουρα μπορούσαμε να έχουμε το πάνω χέρι. Τα προβλήματα μαζεύτηκαν, χρόνισαν και τώρα απαιτούν λύσεις.

Γνωρίζουμε ότι ο κ. Παπανδρέου διατηρεί ενεργούς και ισχυρούς διαύλους επικοινωνίας με την Τουρκική πολιτική ελίτ. Όμως δεν μπορούμε να περιμένουμε πάρα πολλά. Η Τουρκία θέτει ζητήματα στο τραπέζι (μειονότητα Θράκης, Κύπρος, Αιγαίο) τα οποία η Ελληνική πλευρά, διαχρονικά, δεν τα αναγνωρίζει. Το μόνο που αναγνωρίζουμε ως θέμα συζήτησης είναι η υφαλοκρηπίδα.

Αν αυτά τα θέματα τα είχαμε ξεκόψει από την αρχή, τότε σήμερα δεν θα υπήρχαν. Όμως απλά τα αναβάλαμε και τα αφήναμε για τους επόμενους. Όμως μέσα στο πέρασμα του χρόνου, το δίκαιο ξεχνιέται αλλά μένει η απαίτηση. Σήμερα η Τουρκία μας ζητάει να πάμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για όλα τα θέματα. Απλώνει χείρα φιλίας αλλά και απαιτήσεων. Της έχει αναγνωριστεί η "χρησικτησία"...

Η Ελληνική διπλωματία και η κυβέρνηση έχουν δύο λύσεις. Ή θα αρνηθεί τον διάλογο και θα προσπαθήσει να λύσει τα προβλήματα στο δικαστήριο της Χάγης (όπου θα προσφύγει η Τουρκία), ή θα πάει σε διάλογο και όλα τα θέματα ανοιχτά. Βέβαια, παραμένει πάντα πιθανή και η τρίτη λύση, που είναι να αναβάλλει το θέμα για τους επόμενους.

Και στις δύο περιπτώσεις, η Ελλάδα δεν πρόκειται βγει ωφελημένη. Αν πάει στο δικαστήριο της Χάγης, θα πρέπει να έχει ισχυρή υποστήριξη από ομάδα ιστορικών, νομικών και κάθε λογής επιστήμονες για να τεκμηριώσει τις (δίκαιες) θέσεις της. Αν ακολουθήσει τον δρόμο του απευθείας διαλόγου, τότε θα σημαίνει ότι αναγνωρίζει τις γκρίζες ζώνες.

Δυστυχώς, χάσαμε όλες τις ευκαιρίες που είχαμε για να βγούμε κερδισμένοι. Αναβλητικότητα, ανευθυνότητα ή ανικανότητα των πολιτικών οδήγησαν την Ελλάδα σήμερα να είναι "ξεκρέμαστη" απέναντι σε μία διπλωματικά ενισχυμένη Τουρκία.

Αν αποφασίσουμε τελικά, σε αυτή τη χρονική στιγμή, να κλείσουμε αυτά τα ανοιχτά θέματα και να βρούμε μία οριστική λύση, τότε θα πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι για όλα τα ενδεχόμενα. Δεν πρόκειται να κερδίσουμε όλες τις υποθέσεις και ας έχουμε το δίκαιο με το μέρος μας. Ο λόγος είναι απλός: Κανείς δεν θέλει την ρήξη με την Τουρκία, κανείς δεν θέλει να πάρει θέση προς τον έναν ή τον άλλο. Θα τα μοιράσουν, μπορεί όχι στην μέση, αλλά αυτό δεν είναι υπέρ μας. Εμείς σίγουρα θα χάσουμε και η Τουρκία σίγουρα θα κερδίσει, ακόμα και αν η μοιρασιά είναι 90%-10%!

Μπορεί αυτή η περίοδος να είναι μία καλή στιγμή για να ξεκινήσει οποιαδήποτε διαδικασία κρατώντας στο χέρι την ενταξιακή πορεία των γειτόνων στην ΕΕ. Διαφορετικά, θα πάμε σε διαπραγματεύσεις ή δικαστική μάχη χωρίς κανένα μέτρο πίεσης, χωρίς κανέναν κρυμμένο άσσο. Και εκεί τα πράγματα θα είναι ακόμα χειρότερα.

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

Δεν πρέπει ποτέ να αφήνει κανείς να συνεχίζεται μια ανωμαλία για να αποφύγει έναν πόλεμο, γιατί δεν τον αποφεύγει, αλλά μόνο αλλάζουν οι συνθήκες προς όφελος των αντιπάλων του. Μακιαβέλι

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Χαμένη Ατλαντίδα……


Γράφει η Vicky Zar

Όταν παύεις να θυμάσαι ποιος είσαι λένε ότι είσαι νεκρός ,όταν οι αναμνήσεις σου έχουν γίνει σκιές στο πέρασμα της λήθης τότε είσαι απλά άλλο ένα γρανάζι που δουλεύει χωρίς να ξέρει το λόγο… Είναι η αρρώστια μιας κοινωνίας που πάσχει από αλτσχάιμερ…. Κοιτάω πολλές φορές τη γιαγιά μου που κοιτάει τρομαγμένη το δωμάτιο χωρίς να ξέρει ποια είναι και γιατί βρίσκεται εκεί προσπαθώντας πάντα να βρει ένα παράθυρο να αποδράσει από την άγνοια. Γι ‘αυτήν δεν υπάρχουν εποχές ,ονόματα ,πρόσωπα πάντα παλεύει να γράψει σε μια σελίδα που επιμένει να παραμένει λευκή… Μετά κοιτάω τους άλλους αυτούς που έχουν συνοδοιπόρο τη μνήμη κι όμως βλέπω στα μάτια τους το ίδιο τρομαγμένο βλέμμα ίσως γιατί αυτοί σε αντίθεση προσπαθούν να ξεχάσουν τις πράξεις τους που δε σβήνουν….

Τι είναι η ζωή μας…; Μια σειρά από σκόρπιες εικόνες που ο νους επιλέγει να κρατήσει κι αν μια μέρα ξυπνήσεις κι αυτές λείπουν έχεις γίνει ένα ανδρείκελο χωρίς ταυτότητα…. Όσο μπορείς και θυμάσαι οφείλεις να απαιτείς και να παλεύεις να μην σου κλέβουν το δικαίωμα να ζεις. Πέφτεις ,σηκώνεσαι ,προχωράς μια αέναη συμφωνία με τον εαυτό σου που σε περιμένει στη γωνία να τον προδώσεις κι αυτόν όπως και τη σωτηρία που άργησε να έρθει. Κάθε φορά που μου κρατάει το χέρι η γιαγιά μου θυμίζει ότι έχω ευθύνη να διασφαλίσω να μη μ’ αφήσει κανένας να ξεχάσω …..να μην μετατραπώ σε ένα ακόμα τίποτα χωρίς ιστορία και σκοπό. Οι δικές μας σελίδες μπορούν και οφείλουν να μην είναι λευκές γιατί ακόμα και αν ο νους σταματήσει να παλεύει θα θυμάται η καρδιά ότι άξιζε που έψαξε να βρει τη χαμένη Ατλαντίδα….

Υ.Γ Το κείμενο είναι αφιερωμένο σ’ αυτούς που πάσχουν από αλτσχάιμερ και θυμούνται με την καρδιά…

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

ΝΙΝΑ ΓΚΑΤΖΟΥΛΗ:«Mόνο που δεν μας χαστούκισε η κυρία Μπακογιάννη»



ME ΤΗΝ ΝΤΟΡΑ ή ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ;


========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Σπίτι στην Κούνεβα από τον Λόβερδο...

Αναγνωρίζεται ως
"εργατικό ατύχημα"
η τραγική περιπέτειά της (Press-GR)

.
Το παραχωρητήριο και το κλειδί οικίας στα Πετράλωνα παρέδωσε ο υπουργός Εργασίας, Ανδρέας Λοβέρδος, στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, αναγνωρίζοντας την τραγική της περιπέτεια, ως "εργατικό ατύχημα".
Τα κλειδιά της νέας οικίας παραδόθηκαν στην Ελένη Κούνεβα, μητέρα της Κωνσταντίνας, η οποία εξακολουθεί να νοσηλεύεται για την αποκατάσταση της υγείας της. Υπενθυμίζεται ότι τα μεσάνυχτα της 22 Δεκεμβρίου 2008 έξω από το σπίτι της στα Πετράλωνα δέχθηκε άγρια επίθεση από αγνώστους οι οποίοι της έριξαν καυστικό υγρό στο πρόσωπο και στον άνω θώρακα.
Ο υπουργός δήλωσε ότι...

«αυτό, το οποίο συνέβη στην Κ. Κούνεβα, το οποίο απευχόμαστε να συμβεί σε άλλους, θεωρείται εργατικό ατύχημα. Το ζήτημα αυτό τακτοποιείται με σχέδιο νόμου, το οποίο θα ψηφιστεί σύντομα στη Βουλή των Ελλήνων». Μέλη της οικογένειας Κούνεβα πρόσφεραν εδέσματα της βουλγαρικής κουζίνας στον υπουργό, ο οποίος από την πλευρά του δήλωσε επίσης: «Είναι μια από τις ελάχιστες στιγμές, που νιώθουμε ευτυχείς στο υπουργείο αυτό, όπου κάθε μέρα συναντιόμαστε με τον πόνο, τη φτώχεια, τη δυστυχία και την ανεργία»

Σχόλιο: Η πρώτη θετική ενέργεια της νέας διακυβέρνησης, ως κράτους πρόνοια με ονοματεπώνυμο!!!

Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

ΝΔ: Η λάθος συζήτηση για τα αίτια της ήττας


Τη δεύτερη μέρα του Συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας, ο χώρος ήταν σχεδόν άδειος. Δεν ήταν περισσότερα από 300 τα άτομα που παρακολούθησαν τις εργασίες του κι έλαβαν το λόγο, επί συνόλου περίπου 5.000 συνέδρων.

Θέμα της συζήτησης αυτή τη δεύτερη μέρα ήταν τα αίτια της ήττας στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου.

Δεν είναι το θέμα ενδιαφέρον, κι έλειπαν τόσοι σύνεδροι; Δεν θέλουν να συζητήσουν γιατί έχασαν τις εκλογές; Μήπως, όπως λένε πολλοί, η Νέα Δημοκρατία σπρώχνει και πάλι τα προβλήματα κάτω από το χαλί; Μήπως αδυνατεί αυτό το κόμμα να αντικρίσει κατάματα τα προβλήματά του και προτιμά να ζει με αυτά;

Μήπως αυτή η απροθυμία συνεπάγεται μια μακρά πορεία της Νέας Δημοκρατίας μέσα στην κρίση;

Αυτά και άλλα δακρύβρεχτα ακούγονται για τις εξελίξεις στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Αλλά ας πάμε δυο χρόνια πίσω κι ας θυμηθούμε, τι έγινε στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ που (επαν)εξέλεξε τον Γιώργο Παπανδρέου στην ηγεσία του κινήματος. Ήταν Νοέμβριος του 2007 και η συζήτηση που έγινε για τη (δεύτερη συνεχόμενη) ήττα του Σεπτεμβρίου 2007 ήταν μηδενική. Δηλαδή ούτε το ΠΑΣΟΚ συζήτησε τα αίτια της διπλής (2004, 2007) ήττας του, κι όμως δυο χρόνια μετά το Συνέδριο του 2007 και την εκλογή αρχηγού, έγινε κυβέρνηση μετά από μια μεγάλη σε έκταση νίκη.

Οι αγωνίες των στελεχών της ΝΔ, βέβαια, δεν πρόκειται να αλλάξουν τις απαράγραπτες αρχές της άσκησης της πολιτικής. Κανένα κόμμα δεν ανανεώθηκε στον πολιτικό του λόγο, στα πρόσωπά του και στην εικόνα που έχει στην κοινωνία, κοιτώντας στο παρελθόν. Τα αίτια της ήττας της Νέας Δημοκρατίας έχουν γραφεί στον Τύπο δεκάδες φορές, και στα blogs ίσως και εκατοντάδες.

Τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, ως γνήσιο υποσύνολο της ελληνικής κοινωνίας, γνωρίζουν πολύ καλά για ποιους λόγους έχασε το κόμμα τους και γιατί ο Κώστας Καραμανλής παρέδωσε την εξουσία στο ΠΑΣΟΚ. Δεν χρειάζονται συζητήσεις που το μόνο το οποίο θα καταφέρουν, είναι να στρέψουν την προσοχή των κομματικών στελεχών στο παρελθόν, να ξύσουν πληγές που όλοι γνωρίζουν τους λόγους για τους οποίους κακοφόρμισαν και, κυρίως, να χάσουν τη μάχη του μέλλοντος. Αυτό που πρέπει να κάνει η Νέα Δημοκρατία μετά την 30η Νοεμβρίου, είναι ακριβώς ό,τι έκανε το ΠΑΣΟΚ μετά την 11η Νοεμβρίου 2007. Να αφήσει πίσω του το παρελθόν, που όλοι γνωρίζουν και δεν χρειάζεται να αναμοχλεύουν, και να κοιτάξει με ποιους τρόπους θα ξανακερδίσει τη χαμένη πολιτική της κυριαρχία.

Στη Νέα Δημοκρατία ένα έχει σημασία: Τι στάση θα κρατήσουν ένα ή δυο πρόσωπα. Αν δηλαδή το πρόσωπο που θα αναδειχθεί στην ηγεσία της, καταφέρει να επαναφέρει στο κόμμα αυτό την ψυχική ενότητα των στελεχών που ήδη είναι τραυματισμένη και θα τραυματιστεί περαιτέρω στο δρόμο προς το Συνέδριο, και (αν η εκλογή είναι οριακή) η στάση όποιου χάσει τις εκλογές, αν θα είναι ενωτική ή υπονομευτική του νέου προέδρου.

Όλα τα άλλα, συμπεριλαμβανομένων των συζητήσεων για τα πασίγνωστα αίτια της ήττας, είναι χωρίς κανένα νόημα. Απολύτως κανένα.-

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Βερολίνο - 20 χρόνια "γκρεμισμένα " τείχη




Noέμβρης '89.Το τείχος έπεσε.Ο κόσμος βγήκε στους δρόμους ,ο Μπόνο και οι U2 τραγούδησαν:
".. one love,one blood,one life..."
Oι σημαίες ανέμισαν,οι ελπίδες ανέμισαν....Ένας κόσμος, ενα όνειρο...
Μόνο που δεν έφτανε αυτό.Δέν είναι τόσο εύκολο.Δεν θα μπορούσε να είναι.Τα σύμβολα είναι μόνο σύμβολα και οι πραγματικότητες πάντα πιο σκληρές απ' ότι θέλουμε να φανταζόμαστε.
" Did I ask too much (ζήτησα πολλά;)
more than a lot (πιο πολλά απο πολλά;)
Yoy gave me nothing (Δεν μου έδωσες τίποτα)
now it's all I got (τώρα ειναι ολο ότι έχω)
We're one (είμαστε ενα)
but we're not the same..." (μα δεν είμαστε το ίδιο)

Το είπε ξανά και φέτος. Εκεί μπροστά στην Πύλη.Το τείχος έπεσε ξανά και ξανά.Κλείσαμε τα μάτια και το είδαμε να πέφτει.Πήραμε ένα κομμάτι και το βάλαμε στην τσέπη για να το δείξουμε σε όλους,πως το τείχος έπεσε. Όμως... ο κόσμος δεν έγινε ενα.Συνέχισαν να υπάρχουν 2 κόσμοι.Οι 2 κόσμοι που υπήρχαν πάντα.Ο κόσμος του πλούτου κι ο κόσμος της φτώχειας.Ο κόσμος των εξουσιαστών κι ο κόσμος των εξουσιαζόμενων.Ο κόσμος τους κι ο κόσμος μας...
Το νου σου φίλε... (Γιώργος Σαρρής)

Σχόλιο: Ότι καλύτερο διάβασα σήμερα για μια ξεχασμένη επέτειο, μέσα από τη καλλιτεχνική ματιά του Γιώργου*.

Νάσος

*

Γιώργος Σαρρής / Κόκκινο πρωί / Eδώ και τώρα
=======================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η αποτυχία της στρατηγικής του Ελσίνκι


Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής Κυπριακού Κέντρου Μελετών

Στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στο Ελσίνκι το 1999, η ελληνική εξωτερική πολιτική έκανε μία στροφή η οποία χαρακτηρίστηκε ως στρατηγική επιλογή. Επεχείρησε να μεταφέρει εντός του πεδίου της ΕΕ το σύνολο των ελληνοτουρκικών προβλημάτων περιλαμβανομένου και του Κυπριακού. Η Ελλάδα, θεωρώντας ότι το είδος των επιχειρημάτων της (επίκληση του Διεθνούς Δικαίου στην Κύπρο και στο Αιγαίο) δεν ήταν επαρκώς πειστικό έναντι της τουρκικής ισχύος, προτίμησε να απεμπλακεί από το βάρος της υπερασπίσεως των ελληνικών επιχειρημάτων.

Ως προς το Κυπριακό η επιλογή αυτή προσέφερε μία διέξοδο στην ακινησία ετών η οποία όμως έτυχε διαχείρισης από τον αμερικανοβρετανικό παράγοντα και οδήγησε στο Σχέδιο Ανάν με όλες τις αρνητικές συνέπειες για την ελληνική πλευρά.

Από την άλλη, η εμπλοκή της Ε.Ε. στις ελληνοτουρκικές διαφορές του Αιγαίου δεν ήταν επιτυχής. Από την πρώτη στιγμή φάνηκε ότι δεν υπήρχε περιθώριο σημαντικών βελτιώσεων, εκτός εάν κάποια από τις δύο πλευρές απεφάσιζε να απομακρυνθεί ουσιωδώς από τις πάγιες θέσεις που υποστηρίζει από τη δεκαετία του 1970. Η Τουρκία, αφού εξασφάλισε την έναρξη των ενταξιακών συνομιλιών, έκτοτε επιχειρεί να ακυρώσει την ελληνική στρατηγική μεταφοράς των ελληνοτουρκικών διαφορών στο πεδίο της ΕΕ. Από τη στιγμή που η Ελλάδα δεν θέλει να εμφανισθεί ως εμπόδιο στην ευρωπαϊκή της πορεία, στόχος της τουρκικής πολιτικής είναι να κατοχυρώσει ότι τα θέματα του Αιγαίου αποτελούν μακροχρόνια προβλήματα αποκλειστικώς διμερούς χαρακτήρα.

Πολλοί αναλυτές επεσήμαναν από το 1999 ότι η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας δεν πρόκειται να οδηγήσει σε αυτόματη επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών. Οι εν λόγω διαφορές δεν συνδέονται με τον τρόπο λειτουργίας της ΕΕ. Επί παραδείγματι, ούτε η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ούτε η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου σχετίζονται με κάποιες ευρωπαϊκές σταθερές. Επομένως, η Ε.Ε. δεν μπορεί να προσδιορίσει τη λύση.

Αντιθέτως, η ΕΕ μπορεί να παρέμβει σε δύο σημεία. Το ένα αφορά τον τρόπο επιλύσεως των διμερών θεμάτων. Η ΕΕ μπορεί να ορίσει ως υποχρεωτική την προσφυγή σε διαδικασίες που θα καταλήγουν σε επίλυση των διαφορών. Κατά δεύτερο αλλά μείζονα λόγο, η ΕΕ μπορεί να υποχρεώσει στην τήρηση ειρηνικών και φιλικών κανόνων συμπεριφοράς μεταξύ των δύο κρατών. Στο Ελσίνκι το 1999 επελέγη η παρέμβαση της ΕΕ μόνον ως προς τον τρόπο επιλύσεως των διαφορών.

Οι ελληνοτουρκικές διαφορές αναφέρονται σε θέματα κυριαρχίας και κατ’ επέκτασιν γοήτρου εκάστου κράτους. Είναι δηλαδή θέματα στα οποία είναι γενικώς δύσκολες οι υποχωρήσεις. Επιπλέον, ο εσωτερικός πόλεμος κεμαλικών και ισλαμιστών περιορίζει ασφυκτικά τις δυνατότητες υποχωρήσεως της τουρκικής πλευράς. Οι κεμαλικοί επιθυμούν να δώσουν μάχη στην εξωτερική πολιτική, που μπορεί να μειώσει τον εσωτερικό αντίπαλο στα μάτια της τουρκικής κοινής γνώμης, αποδεικνύοντας ότι είναι μειοδότης. Αντιθέτως, οι ισλαμιστές δεν έχουν λόγο να συγκρουσθούν σε ένα θέμα που δεν τους ενδιαφέρει άμεσα σε σχέση με τον έλεγχο των κυρίαρχων μηχανισμών στο τουρκικό κράτος. Επομένως, ήταν και παραμένει εξαιρετικά δύσκολο να υπάρξει έστω και στοιχειώδης υποχώρηση της Τουρκίας στα ελληνοτουρκικά θέματα.

Πέραν των διμερών προβλημάτων, η Ελλάδα επικεντρώνεται και στα βήματα εκδημοκρατισμού, που υποχρεωτικώς θα ακολουθήσει για την ένταξή της η Τουρκία. Η Ευρώπη όμως δείχνει να επαναλαμβάνει στην Τουρκία με πολιτικούς όρους ό,τι συνέβη με στρατιωτικούς όρους στο Ιράκ. Οι ΗΠΑ επέλεξαν να εξουδετερώσουν στρατιωτικά το αυταρχικό πλην όμως «κοσμικό» καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν. Στη μετά Σαντάμ εποχή κυριαρχούν οι Σιίτες ισλαμιστές ηγέτες οι οποίοι έχουν πλέον και τη δημοκρατική νομιμοποίηση. Η ΕΕ, αντιστοίχως, επιχειρεί να ανατρέψει τις ισορροπίες κατά των κεμαλικών και υπέρ του αντιπάλου τους, Ερντογάν. Οι κεμαλικοί είναι οπαδοί του κοσμικού κράτους, πολύ πιο φιλοδυτικοί από τους ισλαμιστές. Το σοβαρότατο έλλειμμά τους εντοπίζεται στον εκδημοκρατισμό της χώρας και στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των μειονοτήτων. Οι ισλαμιστές, όμως, που είναι ένθερμοι θιασώτες της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας, επιδιώκουν να ενισχύσουν το ρόλο του Ισλάμ στην καθημερινή δημόσια ζωή και να εξασφαλίσουν τη νομιμοποίηση που η σχέση με τα ευρωπαϊκά κόμματα προσφέρει στο δικό τους. Συνεπώς, όποια και αν είναι η κατάληξη αυτής της αντιπαράθεσης δεν είναι βέβαιον ότι η ενταξιακή πορεία θα οδηγήσει αναγκαστικά σε μία δημοκρατική και φιλοδυτική Τουρκία.

Επανεκτιμώντας, δέκα χρόνια μετά, τη στρατηγική επιλογή της Ελληνικής διπλωματίας στο Ελσίνκι μπορεί κάποιος να διαπιστώσει ότι ο χρόνος δεν λειτούργησε υπέρ της Ελλάδος. Αντιθέτως, σήμερα η Τουρκία είναι πιο επιθετική στο Αιγαίο, πιο υπονομευτική στο θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας της Δ. Θράκης, συνεχίζει να είναι αδιάλλακτη στο διαδικαστικό θέμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και στο Κυπριακό αρνείται να εφαρμόσει στοιχειώδεις και συμβατικές υποχρεώσεις που απορρέουν από την ενταξιακή της πορεία. Επιπλέον, αν αναλύσουμε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις συγκριτικά, σε μακροστρατηγικούς παράγοντες, διαπιστώνουμε ότι η Τουρκία, σε σχέση με αυτό που ήταν πριν από δέκα χρόνια, είναι δημογραφικά πολυπληθέστερη, οικονομικά πλουσιότερη και στρατιωτικά ισχυρότερη, ενώ η Ελλάς παρουσιάζει αντιστρόφως δυσανάλογη εικόνα. Συμπερασματικά, οι προσδοκίες της Ελλάδος από τη στρατηγική επιλογή που έκανε στο Ελσίνκι αποδεικνύονται φρούδες ελπίδες, ενώ η Τουρκία εξαγόρασε χρόνο για να μετατρέψει σταδιακώς τις αδυναμίες του 1999 σε θέσεις ισχύος μέσα σε δέκα χρόνια. (Geopolitics-GR)
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ δεν είχε και δεν έχει ποτέ στην ιστορία της παρελθόν παρακρατικών δράσεων και τραμπουκισμών.


ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ 22
Τηλ.: 210-3665313
Fax: 211-5555904
e-mail: neolaia@pasok.gr

Κυριακή, 9 Νοεμβρίου 2009


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΠΑΣΟΚ

Με θλίψη και οργή παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες την απόπειρα της παράταξης της Δεξιάς στα Ανώτατα Ιδρύματα της χώρας, της ΔΑΠ- ΝΔΦΚ, να εμφανίζεται ως θύμα συνεχιζόμενων επιθέσεων της ΠΑΣΠ, με αφορμή τα επεισόδια στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο των Αθηνών (ΑΣΟΕΕ).

Όπως όλοι γνωρίζουν, τραμπούκοι με διακριτικά της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και της ΟΝΝΕΔ εισέβαλαν στις 30 Οκτωβρίου στην ΑΣΟΕΕ και επιτέθηκαν με λύσσα εναντίον φοιτητών και συνδικαλιστών της φοιτητικής παράταξης της ΠΑΣΠ. Η επίθεση δεν απείχε πολύ από τις γνωστές δολοφονικές επιδρομές των αλήστου μνήμης παρακρατικών της ΕΚΟΦ, των Κενταύρων και των RANGERS, και επιβεβαιώνει τις διαχρονικές πρακτικές της ΔΑΠ στα Πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ.

Μάλιστα η Σύγκλητος του Οικονομικού Πανεπιστημίου στις 2.11.09 καταδίκασε απερίφραστα τις βαρβαρότητες που σημειώθηκαν σε βάρος της ΠΑΣΠ, παίρνοντας σαφή θέση για τους υπαιτίους των επεισοδίων.

Διαπιστώνουμε όμως ότι, παρότι έγιναν προσπάθειες εκτόνωσης του κλίματος, χωρίς βέβαια να εξισώνονται οι θύτες και τα θύματα, συνεχίζεται η αθλιότητα να κατονομάζονται στελέχη πρώτης γραμμής της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ μαζί με της ΠΑΣΠ, ως μέλη περιφερόμενης συμμορίας. Προφανώς οι κύριοι της ΔΑΠ και της ΔΑΠ- ΑΣΟΕΕ δεν γνωρίζουν την λαϊκή ρήση «Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί».

Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ δεν είχε και δεν έχει ποτέ στην ιστορία της παρελθόν παρακρατικών δράσεων και τραμπουκισμών. Δεν συνδέθηκε ποτέ στέλεχος της με υποθέσεις, όπως συνέβη με στελέχη της ΟΝΝΕΔ στη δολοφονία του άτυχου καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα. Γι’ αυτό καλούμε τους κυρίους της ΔΑΠ να σταματήσουν τις συκοφαντίες και τις ύβρεις σε βάρος στελεχών της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, διατηρώντας σε διαφορετική περίπτωση κάθε νόμιμο δικαίωμά μας.

Επαναλαμβάνουμε τη θέση αρχής, ότι το Πανεπιστήμιο αποτελεί χώρο ελεύθερης και δημοκρατικής έκφρασης απόψεων και ιδεών και οι φοιτητές θα δώσουν πολιτική απάντηση σε ενέργειες όπως αυτές της ΔΑΠ- ΝΔΦΚ.


========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Αρνούμαστε να πιστέψουμε ότι ήταν στέλεχος αυτής της μεγαλοκατασκευαστικής των εργολάβων…


Από την κατασκευαστική εταιρεία στο υπουργείο;...
(Press-GR)

Θα δώσει εξηγήσεις η νέα γεν. γραμματέας Χωροταξίας;

Από τον Δεξιό Είρωνα

.
Γράφονται διάφορα για την νομική σύμβουλο του πρωθυπουργού Γλ. Σιούτη και την προηγούμενη επαγγελματική της ενασχόληση για λογαριασμό του εντιμότατου κ. Χριστοφοράκου κλπ. Η κ. Σιούτη τουλάχιστον απάντησε και ο καθένας μπορεί, έχοντας κατα νου τι λένε οι δύο πλευρές, να βγάλει τα συμπεράσματά του.


Με τη νέα γενική γραμματέα Χωτοταξίας Μαρία Καλτσά η οποία απεκαλύψθη ότι μέχρι πρότινος μετείχε στο Διοικητικό Συμβούλιο μεγάλης κατασκευαστικής εταιρείας, της ΓΕΚ - Τέρνα, όμως, τι θα γίνει; Δεν οφείλει να δώσει και αυτή εξηγήσεις; Όπως και αυτοί που εισηγήθηκαν την τοποθέτησή της σε μια τέτοια κυβερνητική θέση...

Σχόλιο: Αρνούμαστε να πιστέψουμε ότι ήταν στέλεχος αυτής της μεγαλοκατασκευαστικής των εργολάβων…

Αν όμως αληθεύει, μπορεί ακόμη να είναι η αρχή για την πίστωση χρόνου των 100 ημερών.

Ακόμη, μπορεί να είμαστε και με τη πράσινη ανάπτυξη και την οικολογία... αλλά το κουτόχορτο χωρίς περαιτέρω επεξηγήσεις μας είναι δύσκολο να το χωνέψουμε...

Εκτός πια και εάν όλοι εμείς που φροντίζουμε να μάθουμε και ασκούμε έντιμη και πολιτισμένη κριτική μας θεωρείτε είτε δεδομένους είτε αφελείς.

Οι πολίτες που στήριξαν ΠΑΣΟΚ και ξεμπρόστιαζαν την αμετροέπεια και την αλαζονεία της εξουσίας Καραμανλή, δεν επιθυμούν να βλέπουν τις ίδιες «αδυναμίες» στη λαοπρόβλητη κυβέρνηση.

Ούτε μπορούν να δεχθούν τη σιωπή και πατερναλιστικές απαντήσεις που δεν δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα.

Ποια ήταν τα μέλη της επιτροπής που αξιολόγησαν χιλιάδες βιογραφικά σημειώματα, τα οποία στάλθηκαν στον πρωθυπουργό;

Μήπως ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ώρα ν’ αναθεωρήσει κάποιες από τις ιδέες του περί ουδέτερων και ικανών τεχνοκρατών;

Πρόεδρε, αν είναι να στελεχώσεις μια κυβέρνηση με στελέχη των μεγαλοεργολάβων και των πολυεθνικών, δεν θα μπορέσεις να υλοποιήσεις φιλολαϊκό σοσιαλιστικό πρόγραμμα…

Οι αντιλήψεις των τεχνοκρατών, ότι αποδίδουν τέλεια σε όποιον τους προσλαμβάνει, δεν έχει σχέση με σοσιαλιστικές αντιλήψεις, αλλά ούτε καν σοσιαλδημοκρατικές.

Τι συμβαίνει;

Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ευρωκαμπάνα για τον νόμο περί... ασυλίας των υπουργών

Με αφορμή αλλεπάλληλες «αμαρτίες» της προηγούμενης κυβέρνησης, η Ελληνική Δημοκρατία απειλείται άμεσα να κα­ταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Εδώ και τώρα ζητά αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου που αφήνει ατιμώρητους τους Ελληνες υπουργούς

Στα πρόθυρα κατάρρευσης μέσω «ευρωκαταδίκης» της χώρας βρίσκεται το σαθρό νομοθετικό οικοδόμημα περί ευθύνης υπουργών, που σε συνδυασμό με τα τεχνάσματα της απελθούσας κυβέρνησης, εξασφάλισε το ακαταδίωκτο υπουργών της με «ενταφιασμό» δικογραφιών κατά παραβίαση κάθε έννοιας κράτους δικαίου.

Με αφορμή αλλεπάλληλες «αμαρτίες» της προηγούμενης κυβέρνησης, την προκλητική εφαρμογή της (γαλάζιας) «επανίδρυσης του κράτους», την απαράδεκτη άρνηση υπουργών να εκτελέσουν αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, δικαίωσης στελεχών της κρατικής μηχανής, σε συνδυασμό με το «θάψιμο» των ποινικών ευθυνών υπουργών, η Ελληνική Δημοκρατία απειλείται άμεσα να καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Ο ανώτατος ευρωπαϊκός δικαστικός σχηματισμός ζήτησε πριν από λίγες ημέρες εξηγήσεις από την ελληνική κυβέρνηση με αφορμή «έργα και ημέρες» της ΝΔ, προκειμένου να διαπιστώσει εάν το ισχύον νομοθετικό σύστημά μας είναι τέτοιο που επιτρέπει στους υπουργούς να μη συμμορφώνονται σε δικαστικές αποφάσεις ενώ παράλληλα προβλέπει ένα ιδιότυπο καθεστώς ασυλίας των κυβερνητικών στελεχών επιτρέποντάς τους να μη λογοδοτούν για τις ποινικές τους ευθύνες σε αντίθεση με ό,τι ισχύει για τους... κοινούς θνητούς. . .

Η συνέχεια εδώ
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Παγκόσμια απογοήτευση για τον Καπιταλισμό

-Δημοσκόπηση του BBC στην 20η επέτειο του Τείχους του Βερολίνου

Το γκρέμισμα του Τείχους του Βερολίνου δεν είναι μια τεράστια νίκη του καπιταλισμού, όπως διαφαινόταν πριν είκοσι χρόνια. Τουλάχιστον σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει δημοσκόπηση του BBC World Service, τα ευρήματα της οποίας δείχνουν μια βαθιά απογοήτευση για τον ανεξέλεγκτο καπιταλισμό.

Κατά μέσο όρο μόλις το 11% στις 27 χώρες όπου έγινε η δημοσκόπηση πιστεύει ότι ο καπιταλισμός λειτουργεί σωστά και ότι δεν χρειάζεται εποπτεία και παρέμβαση. Τα υψηλότερα ποσοστά των οπαδών του άκρατου καπιταλισμού εμφανίζονται στις ΗΠΑ (25%) και στο Πακιστάν (21%).

Η πιο δημοφιλής άποψη –σύμφωνα με την δημοσκόπηση της GlobeScan/PIPA για λογαριασμό του BBC– είναι ότι η ελεύθερη αγορά έχει σημαντικά προβλήματα τα οποία μπορούν να αντιμετωπισθούν μόνο μέσω ελέγχων και μεταρρυθμίσεων. Την άποψη αυτή υποστηρίζει το 51% των 29 χιλιάδων ανθρώπων που ρωτήθηκαν.

Το 23% πιστεύει ότι ο καπιταλισμός είναι ένα ελαττωματικό σύστημα που δεν μπορεί να επιδιορθωθεί και στην θέση του χρειάζεται ένα νέο οικονομικό σύστημα. Το 43% των Γάλλων, το 38% των Μεξικάνων, το 35% των Βραζιλιάνων και το 31% των Ουκρανών υιοθετούν αυτήν την άποψη.

Επιπλέον, η πλειοψηφία των πολιτών σε 15 από τις 27 χώρες θέλει μια πιο ενεργή κυβέρνηση που θα ελέγχει τους σημαντικούς τομείς της οικονομίας. Η άποψη αυτή είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στις πρώην Σοβιετικές χώρες όπως στην Ρωσία (77%) και Ουκρανία (75%) αλλά και στην Βραζιλία (64%), την Ινδονησία (65%) και την Γαλλία (57%).

Η δημοσκόπηση ρώτησε τους πολίτες εάν η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ήταν θετικό γεγονός ή όχι. Αν και το 54% είπε ότι ήταν θετική, μόλις στις 15 από τις 27 χώρες η πλειοψηφία χαρακτήρισε θετική την κατάρρευση. Το 22% θεωρεί την εξέλιξη αυτή αρνητική, ενώ το 24% δεν είχε γνώμη.

Στις χώρες του πρώην Συμφώνου τη Βαρσοβίας, οι Ρώσοι (61%) και οι Ουκρανοί (54%) θεωρούν ότι η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ήταν αρνητικό γεγονός. Αντίθετα, οι Πολωνοί (80%) και οι Τσέχοι (63%) την θεωρούν θετικό γεγονός. (ForeignPress)

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η Ελλάδα δεν ψήφισε στον ΟΗΕ την Έκθεση “Goldstone Report”, που καταδίκαζε το Ισραήλ για εγκλήματα πολέμου στη Γάζα.


Κανείς Έλληνας διπλωμάτης δεν μπορεί να εξηγήσει τη στροφή 180 μοιρών της Ελλάδας στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υπερψήφισε την έκθεση Goldstone με 114 ψήφους, 18 ενάντιους (μεταξύ των οποίων ΗΠΑ, Ισραήλ, Ιταλία, Καναδάς, Γερμανία, Ιταλία…) και 44 αποχές (!).

Κανείς δεν μπορεί να ερμηνεύσει τις εντολές της ελληνικής κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου και του αναπληρωτή ΥΠΕΞ κ. Δημήτρη Δρούτσα, ώστε η χώρα μας να εγκαταλείψει για πρώτη φορά την Παλαιστινιακή υπόθεση και να τείνει «χέρι» βοήθειας στις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

Διπλωματικές πηγές επισημαίνουν ότι αυτή η «στροφή» της Ελλάδας δεν συνέβη ούτε επί δεξιάς. Μάλιστα, τόνιζαν ότι θα τρίζουν τα κόκαλα του Ανδρέα Παπανδρέου για αυτή την πρωτοφανή στάση της Ελλάδας, αλλά και θα έχει τις «συνέπειες» στον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ελλάδας στον Αραβικό κόσμο και τη Μέση Ανατολή.

Φυσικά, η Τουρκία συντάχθηκε με την πλειοψηφία των μελών του ΟΗΕ και καταδίκασε το Ισραήλ…

Μήπως ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και πρωθυπουργός της χώρας οφείλει μια απλή εξήγηση στον ελληνικό λαό, στα εκατομμύρια ψηφοφόρους, φίλους και μέλη του ΠΑΣΟΚ;

Για την ώρα, αναμένοντας επίσημες διευκρινήσεις, δεν συνεχίζουμε….

Αλλά δεν ξεχνάμε… κι ανησυχούμε σφοδρά αν αναλογιστούμε τα δημόσια συγχαρητήρια που έχουν δοθεί στον κ. Δημήτρη Δρούτσα για τη συνεισφορά του στην υπερψήφιση του σχεδίου Ανάν.

Κύριε Δρούτσα, οφείλεις εξηγήσεις στον ελληνικό λαό, αυτό δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο…

Νάσος


Σχετικό: UN vote overwhelmingly supports Goldstone report

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΙΧΑΛΗ


========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"