Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010
Η σύνταξη στο απόσπασμα! Όλη η αλήθεια για το νέο ασφαλιστικό.
==========================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Ο δικαστικος ελεγχος του μνημονίου
Γράφει ο Βασίλης Σωτηρόπουλος
Δέχομαι συχνά τις τελευταίες μέρες ερωτήματα για την προσφυγή στη Δικαιοσύνη εναντίον του μνημονίου. Δημοσιεύω ένα επαναλαμβανόμενο ερώτημα μαζί με την απάντηση που έδωσα.
Καλησπέρα σας. Μπορεί να ελεγχθεί δικαστικά το αν έπρεπε να υπογραφεί με 180 η με 151 το μνημόνιο με το ΔΝΤ;
Δεν είναι κυβερνητική πράξη που δεν επιδέχεται αίτηση ακυρώσεως;
Η κύρωση του μνημονίου γίνεται με νόμο ο οποίος στο ελληνικό δικαστικό σύστημα δεν προσβάλλεται ευθέως παρά μόνον εμμέσως δια προσβαλλομενης ατομικής πράξης που επιφέρει αποτελέσματα εις βάρος των δικαιωμάτων του εκάστοτε προσφεύγοντος.
.
.
Αλλά ακόμη κι αν υπάρξει τέτοια πράξη ο δικαστικός έλεγχος δεν μπορεί να φτάσει σε ένα ζήτημα θέσπισης της νομοθεσίας ακόμη κι αν αυτή η θέσπιση ήταν αντισυνταγματική, διότι θεωρείται ότι έτσι υπεισέρχεται σε ένα ζήτημα εσωτερικής λειτουργίας της νομοθετικής εξουσίας, πράγμα που θα διατάρασσε τη συνταγματική αρχή της διάκρισης των εξουσιών.
.
.
Ο έλεγχος που μπορούν να κάνουν τα δικαστήρια είναι όχι αν ο νόμος έπρεπε να λάβει περισσότερες ψήφους (λόγω αυξημένων πλειοψηφιών που απαιτούνται από το άρθρο 28 του Σ.) αλλά εάν θίγει συνταγματικό δικαίωμα του προσφεύγοντος.
.
.
Οπότε δεν πρόκειται για κυβερνητική πράξη αφού δεν θεσπίστηκε από την εκτελεστική αλλά την νομοθετική εξουσία. Πρόκειται όμως για θέμα που αφορά τα interna corporis της Βουλής και αυτό ελλείψει Συνταγματικού Δικαστηρίου, δυστυχώς δεν είναι δικαστικά ελέγξιμο.
=========================================="O σιωπών δοκεί συναινείν"
"Δημοκρατία είναι όταν χτυπάει κάποιος την πόρτα σου στις έξι η ώρα το πρωί και είναι ο γαλατάς" Henri Jeanson
Σχετικό:
(please spread this video around)
(ένα νομικό ιστολόγιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην ψηφιακή εποχή)
==========================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
To Infowar για το 'Internet kill switch' και άλλα συναφή θέματα
Σχετικά: B. Your request is being processed...Internet 'Kill Switch' Would Give President Power To Shut Down The Web (Huffington Post)
Το "Infowar" είναι ένα ηχητικό παραμύθι-ντοκιμαντέρ για τις τρέχουσες διεθνείς εξελίξεις.
Χωρίς καμία επίφαση "αντικειμενικότητας" (όρο τον οποίο ο δημιουργός του έχει διαγράψει από το δημοσιογραφικό του λεξιλόγιο) παρουσιάζει διαφορετικές πτυχές των γεγονότων μέσα από ηχητικά ντοκουμέντα αλλά και δηλώσεις κορυφαίων αναλυτών και πολιτικών.
==========================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
«Εδώ και τώρα ΑΠ-αλλαγή» . . . «Η Ελλάδα στους Έλληνες»... αλλά έστω και μόνος θα: "Αγωνίζομαι για την Ελλάδα που μου Αξίζει".
Ο Μεγάλος Ελύτης όταν έγραφε στην εποχή του, το : " . . . Δεν λυπάμαι τους ποιητές που μείνανε χωρίς κοινό... Λυπάμαι το κοινό που έμεινε χωρίς ποιητές. . ." ίσως να ΜΗΝ είχε συνειδητοποιήσει το πόσο μας λείπουν αυτοί οι ποιητές σήμερα για να μας δείξουν το δρόμο:
«Εδώ και τώρα ΑΠ-αλλαγή» . . . «Η Ελλάδα στους Έλληνες»
"ΠΟΡΕΙΑ 29-6-2010-ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ
Ενα ρεπορτάζ της σημερινής πορείας.Θα το βάλω όπως ακριβώς το τράβηξα.Υπομονή με την πάρλα μου.
Και εγώ που με ακούω τώρα μου σπάνε τα νεύρα.
Αλλη φορά δε θα ξαναμιλήσω.Μουγκα.Τώρα κουράγιο και υπομονή,χαχαχα"
Σχόλιο: Ο "ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ" επισημαίνει αυτή την έλλειψη στον υπότιτλο του "Οι φιλόσοφοι απλά ερμήνευσαν τον κόσμο, με διάφορους τρόπους - το ζήτημα είναι να τον αλλάξουμε" (Καρλ Μαρξ)
με τη σημείωση : "Αγωνίζομαι για την Ελλάδα που μου Αξίζει".
με τη σημείωση : "Αγωνίζομαι για την Ελλάδα που μου Αξίζει".
Νάσος
=========================================="O σιωπών δοκεί συναινείν"
Παλαιστίνη: Θέσεις, Τάσεις, Προοπτικές (Athens - Conference for Palestine - July 4, 2010)
«δεν ήνθησε ματαίως» (Paul Cardan: "Τα φυλλάδιά του Σοσιαλισμός ή βαρβαρότης..."
Υπήρξε μια εποχή, όχι πολύ μακρινή, που το κοινό του Καστοριάδη μετριόταν στα δάχτυλα και ήταν πολύ διαφορετικό από τους πανεπιστημιακούς που τον «δεξιώνονταν» στις μακροσκελείς παραπομπές και τα ενθουσιώδη αμφιθέατρα και τις ενήμερες κυρίες του Γαλλικού Ινστιτούτου.
Τα φυλλάδιά του Σοσιαλισμός ή βαρβαρότης, πριν το 1968, κυκλοφορούσαν στη Γαλλία και στην Ελλάδα σχεδόν συνωμοτικά, χέρι χέρι και ο ίδιος έγραφε εκεί με ψευδώνυμα, όπως το Paul Cardan. Στην Ελλάδα οι αναγνώστες του συγχέονταν με τους οπαδούς που περιοδικά γοήτευε ο αναρχικός αγωνιστής Στίνας, ενώ υπήρχαν, υπάρχουν ακόμη, κάποιοι, όπως ο Κώστας Αξελός, που τον θυμούνται από την Κατοχή και την πρώτη εποχή της αυτεξορίας στο Παρίσι. Αυτοί που οπωσδήποτε τον διάβαζαν από πολύ νωρίς, πολύ προσεκτικά, χωρίς να το ομολογούν, ήταν τα κομμουνιστικά ηγετικά στελέχη, τουλάχιστον τα πιο σκεπτόμενα.
Ολη η σκέψη της ιταλικής ομάδας Il Manifesto, από τη στιγμή που διαφοροποιείται από το κόμμα, βρίσκεται, υπαινικτικά, σε διάλογο με τις θέσεις του (για παράδειγμα, παράβαλε τις Θέσεις του Manifesto με το «Μαρξισμός και επαναστατική θεωρία» όπου αποκαθηλώνει αλύπητα το θεωρητικό οικοδόμημα του Μαρξ) και η Rossana Rossanda ήταν η πρώτη που τόλμησε να σπάσει το κομματικό ταμπού και να αναφερθεί αρνητικά αλλά με σεβασμό στην ομάδα του.
Αντίθετα από ό,τι έχει υποστηριχθεί, ο Καστοριάδης έδειξε ενδιαφέρον για τον αγώνα κατά της χούντας και κράτησε για ένα διάστημα επαφή με αντιστασιακές ομάδες, όπως το Κίνημα 20 Οκτώβρη.
Η Μαριναλέντα της Ανδαλουσίας («Η γη δεν ανήκει σε κανέναν, η γη δεν αγοράζεται, η γη ανήκει σε όλους!»)
Σχετικό: Απάντηση στα αρπαχτικά του δημοσίου συμφέροντος, Πρόταση στην κυβέρνηση: αξιοποιείστε τους ανθρώπους εκεί... να γίνει όλη η Ελλάδα Βιολογική Ανάβρα!!!!
Η Μαριναλέντα, µια κοινότητα 2.645 κατοίκων στην Ανδαλουσία, δεν έχει ανεργία, δεν έχει αστυνοµικούς και τα σπίτια της νοικιάζονται µε 15 ευρώ τον µήνα. Ο δήµαρχός της, ο κοµµουνιστής Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, επανεκλέγεται εδώ και 31 χρόνια.
Εδώ και πολλά χρόνια, την εβδοµάδα που οι άλλες πόλεις στην Ισπανία γιορτάζουν το Πάσχα, στη Μαριναλέντα γιορτάζουν την ειρήνη. «Ο δήµαρχός τους είναι τρελός», λένε στο γειτονικό χωριό. «Ενώ εµείς οι άλ λοι Ισπανοί κάνουµε θρησκευτικές λιτανείες, εκείνοι κάνουν επί 5 µέρες πάρτι». Πολλοί νέοι από τη Σεβίλλη, τη Γρανάδα, τη Μαδρίτη, πηγαίνουν για να γιορτάσουν µε τους χωρικούς της Μαριναλέντας.Όταν εξελέγη για πρώτη φορά, το 1979, ο Γκορντίγιο ήταν ο νεώτερος δήµαρχος στην Ισπανία. Το 1986, έπειτα από 12 χρόνια αγώνων και καταλήψεων κυρίως από τις γυναίκες του χωριού, η Μαριναλέντα κατάφερε να πά ρει από ένα γαιοκτήµονα 12.000 στρέµµατα γης και να δηµιουργήσει έναν αγροτικό συ νεταιρισµό από τον οποίο ζει σήµερα σχεδόν όλο το χωριό.
«Η γη δεν ανήκει σε κανέναν, η γη δεν αγοράζεται, η γη ανήκει σε όλους!», λέει ο δήµαρχος.
«Η γη δεν ανήκει σε κανέναν, η γη δεν αγοράζεται, η γη ανήκει σε όλους!», λέει ο δήµαρχος.
Στον συνεταιρισµό Εl Ηumoso οι συνεταίροι εργάζονται 6½ ώρες την ηµέρα, από τη Δευτέρα ώς το Σάββατο, δηλαδή 39 ώρες την εβδοµάδα. Ολοι έχουν τον ίδιο µισθό, ανεξάρτητα από τη δουλειά που κάνουν. Οι συγκοµιδές (ελαιόλαδο, αγκινάρες, πιπεριές κ.λπ.) συσκευάζονται στο µικρό εργοστάσιο Ηumar Μarinaleda που βρίσκεται στη µέση του χωριού και στο οποίο ...
Αντιδράσεις για την επιβολή αγγελιοσήμου στο internet
| ||||
 Το ΙΑΒ Europe καλεί την Ελληνική Κυβέρνηση να αποσύρει τη διάταξη με την οποία επιβάλλεται φόρος 21.5% στη διαφήμιση στο Διαδίκτυο, προς όφελος των ασφαλιστικών ταμείων των δημοσιογράφων.Το νομοσχέδιο πρόκειται να ψηφισθεί την Πέμπτη της επόμενης εβδομάδας και θα επιβαρύνει τη διαφήμιση στο internet με 21.5%. Ο φόρος επιβάλλεται σε online διαφημίσεις σε ειδησεογραφικά portals με έδρα στην Ελλάδα και πρωτογενές περιεχόμενο (αλλά όχι άλλα portals ή forums). Η νομιμότητα ενός φόρου υπέρ τρίτων, δηλαδή των Ασφαλιστικών Ταμείων των δημοσιογράφων, αμφισβητείται ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, ο εν λόγω φόρος θα προσέδιδε σημαντικό ανταγωνιστικό μειονέκτημα στα Ελληνικά ειδησεογραφικά portals. Η πρόταση του νομοσχεδίου αγνοεί την ίδια τη φύση του Μέσου, αφού οι Διαδικτυακές διαφημιστικές αγορές είναι πολύ λιγότερο οριοθετημένες και οι διαφημιζόμενοι έχουν τη δυνατότητα να προσεγγίσουν τον ίδιο χρήστη σε διαφορετικές πλατφόρμες ή sites. Αν αυτό μπορεί να είναι εφικτό με χαμηλότερα κόστη μέσω μη ειδησεογραφικών portals (ή | ||||
Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010
Νέα δεδομένα στο ασφαλιστικό από Κουτρουμάνη
Διορθωτικές παρεμβάσεις της τελευταίας στιγμής στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο ανακοίνωσε ο υφυπουργός Εργασίας Γιώργος Κουτρουμάνης, μιλώντας στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Καλημέρα Ελλάδα».
Από το νέο καθεστώς δεν θα θιγούν οι ασφαλισμένοι προ του 1983, ενώ όσα ταμεία προβλέπουν σύνταξη με τη συμπλήρωση 35 χρόνων εργασίας χωρίς όριο ηλικίας, αυτό διατηρείται.
Μητέρες με ανήλικα παιδιά, ασφαλισμένες στο ΙΚΑ, θα μπορούν να κλειδώσουν τη συνταξιοδότησή τους στο 55ο έτος της ηλικίας τους. Δίνεται επιπλέον δυνατότητα αναγνώρισης και εξαγοράς του χρόνου ανασφάλιστης εργασίας.
Το μέρος του νομοσχεδίου, που αφορά αποκλειστικά τον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, απασχόλησε την Τρίτη την κεκλεισμένων των θυρών διάσκεψη της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΕΣ).
Διευκρινίζεται ότι η Ολομέλεια του Συνεδρίου, κατά τις προηγούμενες μέρες, είχε επεξεργαστεί το ασφαλιστικό, που αφορούσε τους τομείς δημόσιο και ιδιωτικό. Η συνύπαρξη, ωστόσο, των δύο τομέων στο ίδιο νομοσχέδιο κρίθηκε αντισυνταγματική, με αποτέλεσμα να διαβιβαστεί στο ΕΣ νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που αφορά μόνο τον δημόσιο τομέα, του οποίου οι περισσότερες διατάξεις περιλαμβάνονταν στο προηγούμενο νομοσχέδιο.
Η Ολομέλεια του Συνεδρίου έκρινε και πάλι ορισμένες διατάξεις του νέου νομοσχεδίου ...
Παράνομη διακίνηση ερυθρού τόνου από τουρκικά αλιευτικά σε ελληνικά χωρικά ύδατα
Παράνομη διακίνηση ερυθρού τόνου από τουρκικά αλιευτικά from Archipelagos, IMC on Vimeo.
==========================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Βουλή: Υπερψηφίστηκε το «πρόγραμμα Διαύγει@»
«Επανάσταση για την Ελλάδα», χαρακτήρισε στην ομιλία του στη Βουλή ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου το νόμο για την «Ενίσχυση της Διαφάνειας με την υποχρεωτική ανάρτηση όλων των κυβερνητικών, διοικητικών και αυτοδιοικητικών οργάνων στο διαδίκτυο – πρόγραμμα Διαύγει@» που υπερψηφίστηκε σήμερα από τη Βουλή. «Πρόκειται για μια επανάσταση, τα αποτελέσματα της οποίας θα φανούν στο πολύ άμεσο μέλλον. Και δεν είναι απλά μια επανάσταση για την Ελλάδα. Επιχειρούμε και υιοθετούμε ένα σύστημα διαφάνειας, που αμφιβάλλω αν υπάρχει αλλού στον κόσμο. Η χώρα μας, από χαρακτηρισμένη ως η πιο αδιαφανής, κρύβοντας στοιχεία, κρύβοντας την αλήθεια, τώρα θα πρωτοστατεί ως η πιο διαφανής, η πιο ανοικτή Δημοκρατία στον κόσμο», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Παπανδρέου. ...
Ελλάς: από φρενοκομείο σε αναμορφωτήριο!
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Ποτέ άλλοτε δεν αποσυντίθετο οι μύθοι τόσο γρήγορα στην Ελλάδα, όσο σήμερα. Ο λόγος είναι ότι καταρρέει το κύρος των μυθοποιητικών μηχανισμών και η αντίστοιχη βαρύτητά τους στη κοινωνία. Τώρα πια η ιεραρχική δομή της ελληνικής κοινωνίας αμφισβητείται έμπρακτα σχεδόν απ’ όλους. Ο Γιώργος Παπανδρέου και η παρέα, που τυπικά τουλάχιστον κυβερνά, «κατάφεραν» να υπονομεύσουν μέσα σ’ ένα εξάμηνο ολόκληρο το σύστημα αναφορών, στη βάση των οποίων νομιμοποιούνται οι εξουσιαστικές λειτουργίες του κράτους. Μεταξύ μας, δεν ήταν και τόσο δύσκολο, καθώς οι προηγούμενοι κυβερνήτες φρόντισαν να πολιτευθούν και να οικονομήσουν μέσω μιας …πολιτικής υποκριτικής που παρήγαγε φούσκες και διαπλοκή.
Εξαιτίας αυτού, οι μέχρι τώρα διαμορφωμένοι κοινωνικοποιητικοί μηχανισμοί αδυνατούν πλέον να υποστηρίξουν διαλεκτικά την θεσμοποιητική λειτουργία της πολιτείας στη συγκυρία , και έτσι τα μέτρα του ΔΝΤ και της κυβέρνησης εμφανίζονται με τη μορφή επιβολής και συμμόρφωσης και όχι με αυτή της νομιμοποιημένης και κατανοητής αναγκαιότητας. Κάπως έτσι η χώρα μεταβλήθηκε από ένα απέραντο φρενοκομείο σε ένα απέραντο αναμορφωτήριο. Όταν τα μέσα κοινωνικοποίησης χάνουν την ικανότητα να χειραγωγούν προσωπικότητες, τότε η θεσμική λειτουργία ασκείται στο κενό. Εκλαμβάνεται, με άλλα λόγια, ως κοινωνικός εξαναγκασμός, που επιφέρει το αίσθημα της αφόρητης καταπίεσης σε μεγάλο εύρος του κοινωνικού ιστού.
Σήμερα οι πολίτες της Ελλάδας νοιώθουν να εισήχθησαν βίαια και αιφνιδιαστικά σε ένα είδος αναμορφωτηρίου για να εκτίσουν την ποινή που τους επέβαλαν αυτοί που προσκλήθηκαν από το καθεστώς της χώρας για να διασώσουν την εθνική μεγαλοαστική τάξη και τα συμφέροντα που αυτή υπηρετεί. Δηλαδή, οι αναμορφωτές μας ενώ είναι εκείνοι που μέσω μιας θεσμοθετημένης ή/και παραθεσμικής λειτουργίας οδήγησαν στη μορφή κοινωνικοποίησης που κατά την άποψη τους προκάλεσε τη κρίση, τώρα σπεύδουν να πάρουν …
Το ΔΝΤ τα «σπάει» η κυβέρνηση θα πληρώσει
Πολλές φορές στο παρελθόν , στην Ελλάδα και αλλού, ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (όπως το ΠΑΣΟΚ) ανέλαβε και πετυχημένα προώθησε αντιλαϊκές αντεργατικές πολιτικές.
Κάθε φορά που το οικονομικό σύστημα είχε τα ζόρια του η σοσιαλδημοκρατική συνιστώσα του αναλάμβανε τη βρώμικη δουλειά:
Να πείσει τον κόσμο για την αναγκαιότητα των μέτρων, να του υποσχεθεί καλύτερες μέρες, να τον υπνωτίσει με το φως στο βάθος του τούνελ. Μια τέτοια συνηθισμένη δουλειά πίστεψε, αφελώς, ότι αναλαμβάνει και η σημερινή κυβέρνηση. Προφανώς έκανε λάθος. Οι απαιτήσεις για τη σημερινή διαχείριση της κοινωνικής οικονομικής πολιτικής κατάστασης της χώρας ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια και τις αντοχές ακόμη και του πιο ευέλικτου σοσιαλδημοκρατικού κόμματος .
Το ΠΑΣΟΚ όπως κανείς δεν ξεχνά ήρθε στην εξουσία υποσχόμενο ήπιες πολιτικές αντιμετώπισης της κρίσης, αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού και (πράσινη) ανάπτυξη. Αντί αυτών των υποσχέσεων νομοθετεί με υπερβάλλοντα κάποιες φορές ζήλο τις εντολές του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων εκπροσώπων του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κατεστημένου.
Ήδη το ΠΑΣΟΚ έχει εκχωρήσει στους υπαλλήλους του ΔΝΤ και της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας βασικούς τομείς της διακυβέρνησης της χώρας. Ολοι πια γνωρίζουν
Proposed Bill S.3480 - Internet Kill Switch
The introduction of a new Senate bill, S.3480, dubbed the "Protecting Cyberspace as a National Asset Act of 2010," is sparking concerns about a massive power grab over the Internet under the guise of "national security."
The bill, proposed by Sen. Joe Lieberman (I -- CT) claims the entire Internet, the whole global computer network and everything on it, as a "national asset" of the United States, and seeks to give President Obama the power to seize control over broad swaths of it with no oversight during a "National Cyber Emergency," which would itself be something the president would be able to declare at any time.
But easily the most controversial aspect of the nearly 200 page bill is what is being called a "kill switch," granting the president the power to shut down the entire Internet across the planet for national security reasons. Sen. Collins (R -- ME), a supporter of the bill, claimed it was necessary to prevent a "cyber 9/11."
The bill amounts to a remarkable claim of presidential power, claiming a large portion of the global economy as a specific asset of the United States and further claiming the right to nationalize or destroy it in whole or part on a whim. The news may be disquieting enough for Americans faced with this sort of power grab from their own government, but for foreigners the idea that another nation can commandeer the Internet, cut them off from it, or render it unusable is totally shocking, and not surprisingly, a source of no small consternation.
When reading through the bill, one can't notice how frankly it claims such enormous powers, or imagine how shocked the entire planet would be if Sen. Lieberman proposed the same measures without adding the prefix "cyber" to every few words. Couching it as a technical matter, with the usual technical ignorance of a Congressman thrown in for good measure, is a way to hide exactly how sweeping the new powers would truly be.
In fact Sen. Lieberman insisted that the very fact that the internet is now "a necessity of modern life" was the justification behind his bill. We can't, it seems, have billions of people worldwide living a modern life without the president's imprimatur
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
The bill, proposed by Sen. Joe Lieberman (I -- CT) claims the entire Internet, the whole global computer network and everything on it, as a "national asset" of the United States, and seeks to give President Obama the power to seize control over broad swaths of it with no oversight during a "National Cyber Emergency," which would itself be something the president would be able to declare at any time.
But easily the most controversial aspect of the nearly 200 page bill is what is being called a "kill switch," granting the president the power to shut down the entire Internet across the planet for national security reasons. Sen. Collins (R -- ME), a supporter of the bill, claimed it was necessary to prevent a "cyber 9/11."
The bill amounts to a remarkable claim of presidential power, claiming a large portion of the global economy as a specific asset of the United States and further claiming the right to nationalize or destroy it in whole or part on a whim. The news may be disquieting enough for Americans faced with this sort of power grab from their own government, but for foreigners the idea that another nation can commandeer the Internet, cut them off from it, or render it unusable is totally shocking, and not surprisingly, a source of no small consternation.
When reading through the bill, one can't notice how frankly it claims such enormous powers, or imagine how shocked the entire planet would be if Sen. Lieberman proposed the same measures without adding the prefix "cyber" to every few words. Couching it as a technical matter, with the usual technical ignorance of a Congressman thrown in for good measure, is a way to hide exactly how sweeping the new powers would truly be.
In fact Sen. Lieberman insisted that the very fact that the internet is now "a necessity of modern life" was the justification behind his bill. We can't, it seems, have billions of people worldwide living a modern life without the president's imprimatur
CNN Clip
=========================================="O σιωπών δοκεί συναινείν"
Στην περιβόητη λίστα του Ζαν Κοέν (cohen) διακρίνουμε ένα και μοναδικό όνομα αριστερού βουλευτή: Κουβέλης Φώτης! τυχαίο; νομίζω;
Μετά από αυτό διαβάζουμε στο ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ:
«Oταν σε χειροκροτεί ο αντίπαλός σου, πρέπει να δεις τι λάθη έχεις κάνει», έγραφε ο Λένιν.
Γ’ αυτό κάθε αριστερός πρέπει να προβληματιστεί για τον τρόπο που αντιμετώπισαν τα ΜΜΕ του εφοπλιστή Αλαφούζου την δημιουργία τους κόμματος της «Δημοκρατικής Αριστεράς».
(Δεν είναι τυχαίο ότι την εξαγγελία δημιουργίας κόμματος ο Φ. Κουβέλης την έκανε απ’ τον ρ/σ Σκάι. Να θυμηθούμε επίσης ότι ο Αλαφούζος είναι ο μόνος καπιταλιστής που παραδέχτηκε δημόσια ότι λάδωνε πολιτικό κόμμα για να πηγαίνουν πρίμα οι μπίζνες του).
Και δεν κρύβει τον ενθουσιασμό της για το πολιτικό εγχείρημα του Κουβέλη και της παρέας του σήμερα η «Καθημερινή»: «Είναι ασυνήθιστο στα πολιτικά μας δρώμενα, ένα κόμμα της Αριστεράς να προσδιορίζει ως κεντρικό ιδεολογικό πρόταγμα την "υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος" και να μιλάει στην ιδρυτική του διακύρηξη για "επιβεβλημένη μείωση του ελλείμματος και συγκράτηση του χρέους". Υπό αυτήν την έννοια, η πρώτη συγκροτημένη πολιτική παρουσία του κόμματος της "Δημοκρατικής Αριστεράς" υπήρξε μια έκπληξη, που προϊδεάζει για διακριτή παρουσία στο μέλλον», γράφει σε ένα άρθρο της, ενώ στο κύριο σχόλιο της σημειώνει: «είναι θετική η δημιουργία ενός νέου πολιτικού σχηματισμού που θα μπορέσει να εκφράσει το μοντέρνο, υγιές και φιλοευρωπαϊκό κομμάτι της Αριστεράς. Η χώρα έχει ανάγκη μιας υπεύθυνης αριστερής αντιπολίτευσης, σαν και αυτή που γνώρισε παλαιότερα».
Τρίτη 29 Ιουνίου 2010
Οι 24ωρες απεργίες γονατίζουν το κίνημα
Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου (Bloopers)
Υπάρχει μία απολύτως στρεβλή αντίληψη για την λειτουργία των απεργιών στην υποστήριξη συγκεκριμένων κοινωνικών αιτημάτων. Σε κάποιες χώρες της ΕΕ και ιδιαίτερα σ’ εκείνες όπου ανθεί ο κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός, οι 24ωρες απεργίες θεωρούνται ο ουσιαστικότερος μοχλός πίεσης των κυβερνήσεων. Η παραπάνω υπόθεση εμφανίζεται να λειτουργεί ως κανόνας στην Ελλάδα. Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα;
Σημαντικές μελέτες δείχνουν ότι οι 24ωρες απεργίες αποτελούν στοιχείο διαπραγμάτευσης επαγγελματικών ομάδων ή, αν πρόκειται για γενικές απεργίες, ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων με την εκάστοτε κυβέρνηση. Είναι δηλαδή εκδηλώσεις που συνήθως αποσκοπούν να εκφράσουν την αντίθεση ομάδας εργαζομένων ή του συνόλου των εργαζομένων, απέναντι σε μέτρα που λαμβάνει η εκάστοτε κυβέρνηση και τα οποία θεωρούν επιζήμια γι’ αυτούς.
Μια και στην χώρα μας ουσιαστικά δεν υφίστανται άλλοι μηχανισμοί πίεσης, διότι το συνδικαλιστικό κίνημα, οι εργοδοτικές ενώσεις και το πολιτικό σύστημα φρόντισαν να μην αναπτυχθούν, κάθε αντίθεση των εργαζομένων απέναντι σε κυβερνητικές πρωτοβουλίες που θίγουν τα δικαιώματά τους ή τις «κατακτήσεις» τους οδηγεί αναπόδραστα στην απεργία. Όλα αυτά σημαίνουν ότι οι 24ωρες απεργίες δεν αποτελούν αναγκαστικά μέρος κάποιου κινήματος. Σε ότι αφορά στην Ελλάδα θα έλεγα ότι αποτελούν στοιχείο εκτόνωσης του κινήματος.
Μην απορείτε, λοιπόν, που πλέον οι 24ωρες απεργίες που κηρύσσει η ΓΣΕΕ ή και η ΑΔΕΔΥ καταλήγουν στο τέλος της ημέρας σε …
Στελέχη του ΠΑΣΟΚ, Θέτουν θέμα παραίτησης του Μ. Χρυσοχοϊδη
Μετά τη συμπάθεια η κριτική, μετά τη συμπαράσταση οι κατηγορίες. Πολλοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, χθες βράδυ στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής που θα ασχοληθεί με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, άφησαν κατά μέρος τα συναισθήματα και μίλησαν ψυχρά πολιτικά για τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη.
Στα αυτοσχέδια πηγαδάκια που γίνονται σε παρόμοιες περιπτώσεις στη Βουλή πολλά καταλογίστηκαν στον υπουργό προστασίας του Πολίτη, με αφορμή την τρομοκρατική επίθεση στα γραφείο του, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του υπασπιστή του.
Ορισμένοι από τους βουλευτές εξέφραζαν μάλιστα την απορία τους γιατί ο κ. Χρυσοχοϊδης δεν έχει παραιτηθεί ακόμα, ύστερα από όσα έχουν συμβεί επί των ημερών του, ήτοι:
Πρώτο, την έκρηξη βόμβας κοντά στον Άγνωστο Στρατιώτη, στις 9 Ιανουαρίου 2010.
Δεύτερο, το θάνατο τριών ατόμων από ασφυξία που προκάλεσε βόμβα μολότωφ που έριξαν κουκουλοφόροι «διαδηλωτές» στην τράπεζα Marfin της οδού Σταδίου.
Τρίτο, την επίθεση που εξαπέλυσαν τρομοκράτες στην καρδιά του ελληνικού κράτους, στο κέντρο του μηχανισμού ασφάλειας της χώρας, στέλνοντας βόμβα στο ίδιο το γραφείο του υπουργού.
Υπήρξαν, μάλιστα και κάποιοι βουλευτές οι οποίοι έθεσαν ένα διαφορετικό θέμα. Από πού κι ως που, έλεγαν, προσωπικά δώρα, δώρα γάμου, πηγαίνουν στο υπουργείο, μεταφερόμενα από συνεργάτες του υπουργού; Αφήνοντας, έτσι, να εννοηθεί ότι αν δεν γινόταν αυτό, ο άτυχος Γιώργος Βασιλάκης θα ήταν και σήμερα μεταξύ μας.
Οι επικρίσεις των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ δείχνουν, αν μη τι άλλο, ότι ο κ. Χρυσοχοϊδης, προς τον οποίο όλοι εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους, δεν είναι πλέον στο απυρόβλητο.
==========================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Η Ωραία Κοιμωμένη
Της Νεκταρίας Σπυριδάκη
Μετά την απόδειξη της ταυτότητας πως η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες, το αίτημα των καιρών στο τέλος του εικοστού αιώνα ήταν πλέον η ισότιμη ένταξη, η συμμετοχή και διατήρηση της χώρας στα υπερεθνικά κέντρα λήψης αποφάσεων. Δηλαδή με λόγια πιο απλά θέλαμε να μάθουμε πόσο μετράμε έξω, στην Ευρώπη.
Τώρα το ξέρουμε και κλαίμε την Ελλάδα μας που μοιάζει με ωραία κοιμωμένη, όμως όλοι πιστεύουμε πως θα ξυπνήσει
και θα πάρει τις ευθύνες στα χέρια της.
Η συνειδητοποίηση μιας ιστορικής διαδρομής διαδοχικών, πρόχειρων και τελικά ημιτελικών και ανολοκλήρωτων έργων και προσπαθειών, χρίζει , κατά τη γνώμη μου, επιτακτική την ανάγκη της αφύπνισης και της δημιουργίας νέων κομμάτων, τα οποία θα έχουν στόχο την ανασύνθεση
Μια ανασύνθεση που θα συνυπολογίζει τις ατέλειες στο προηγούμενο πολιτικό πεδίο, θα διαμορφώσει νέους κανόνες στο πολιτικό γίγνεσθαι, συνδυάζοντας την αυτονομία με την ευθύνη και αφήνοντας πίσω τις αμαρτίες και τα λάθη του παρελθόντος. Η κάθε κίνηση όμως πρέπει να είναι προσεκτική γιατί δυστυχώς ζούμε σε μια χώρα που ενθουσιάζεται γρήγορα και απογοητεύεται ακόμα πιο γρήγορα με αποτέλεσμα να εγκαταλείπει κάθε προσπάθεια στη μέση του δρόμου.
Ίσως είναι ουτοπία να πιστεύουμε πως η ανασύνθεση αυτή θα προκύψει από νέους, άγνωστους πολιτικούς σχηματισμούς που θα εμφανιστούν ως δια μαγείας στη χώρα.θα είναι σίγουρα μια συνύπαρξη παλιού και καινούριου, γιατί τα κόμματα της 4ης γενιάς (1974-2010) δεν μπορούν και δε φτάνουν να σηκώσουν το βάρος των μεταρρυθμίσεων.χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει επιστροφή σε καρικατούρες κομμάτων με προσωποπαγείς μηχανισμούς
==========================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Ο άνθρωπος... χρεοκόπησε (τὸ γὰρ ὅλον καὶ πᾶν τῆς νομοθεσίας ἔργον εἰς τὴν παιδείαν ἀνῆψε)
«Τρεις είναι σήμερα οι πληγές που πεθαίνουν την Ελλάδα, όπως η πανούκλα εσάρωνε τη Θήβα στην εποχή του ανίδεου Οιδίποδα. Οι πολιτικοί, οι δάσκαλοι, και οι δημοσιογράφοι με όλα τα ιδιωτικά Media. Πρόκειται για τρεις ορδές συφοράς, που είναι να παλουκώνεις τη μία και να πατταλεύεις την άλλη» Λιαντίνης
Γενιές και γενιές ελληνοπαίδων μεγάλωσαν με πρότυπα παιδείας την αποταμίευση και την οικονομία.
Η εικόνα της γιαγιάς ή της μάνας που καθάριζε το πιάτο της με το ψωμί γιατί «είναι αμαρτία να μείνει το λαδάκι», δείχνει το μέτρο που συγκρότησε ο Έλληνας στα μεταπολεμικά χρόνια. Αν η εικόνα αυτή φαντάζει σήμερα σε κάποιους γραφική, η απάντηση είναι στον ίδιο βαθμό αποστομωτική: κάποτε το στερήθηκε.
Γενιές και γενιές ελληνοπαίδων μεγάλωσαν με πρότυπα παιδείας την αποταμίευση και την οικονομία.
Οι εικόνες – εντός και εκτός σχολείων - με τα εργατικά μυρμήγκια και τις εργάτριες μέλισσες ενάντια στο ράθυμο τζίτζικα και το λάγνο κηφήνα, και οι προτροπές τύπου «φασούλι το φασούλι…», άφησαν το στίγμα τους σε μια εποχή που ταλανίστηκε από εθνικές καταστροφές, πείνα, κατοχή και εθνικό διχασμό. Ο εθνικός κορμός, ή αλλιώς η μεσαία τάξη, σφυρηλάτησε τις αντοχές της σε αντίξοες συνθήκες και φαίνεται ότι βγήκε με ισχυρότερα αντισώματα. Μια-δυό γενιές ανθρώπων που έζησαν με σύνδρομα άγνωστα στους νεώτερους, κατάφεραν όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά και να δημιουργήσουν.
Η εικόνα της γιαγιάς ή της μάνας που καθάριζε το πιάτο της με το ψωμί γιατί «είναι αμαρτία να μείνει το λαδάκι», δείχνει το μέτρο που συγκρότησε ο Έλληνας στα μεταπολεμικά χρόνια. Αν η εικόνα αυτή φαντάζει σήμερα σε κάποιους γραφική, η απάντηση είναι στον ίδιο βαθμό αποστομωτική: κάποτε το στερήθηκε.
Αυτή η στέρηση, όσους δεν σκότωσε (ηθικά), δημιούργησε στους περισσότερους ένα αίσθημα φόβου και ανασφάλειας που ωστόσο ενθάρρυνε μικρές ή μεγάλες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες στα χρόνια που ήρθαν.
Το φαινόμενο του φτωχού μετανάστη που σήμερα είναι μέλος της οικονομικής ελίτ σε Νέα Υόρκη, Τορόντο και Μελβούρνη, γεννήθηκε εν πολλοίς από το βίωμα της στέρησης που έζησαν αυτοί ή οι πατεράδες τους. Σε περιπτώσεις όπως η χώρα μας όπου το στρεβλό ...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
