Όσο τα "πακέτα σταθερότητας" αποδεικνύονται ανίκανα να καλμάρουν τις αγορές, αλλά γεμίζουν πόνο τον κόσμο που τα υφίστανται, τόσο ενισχύονται οι φωνές που θεωρούν ότι η στάση πληρωμών του δημόσιου χρέους είναι η μόνη λύση για να σταματήσει το ματοκύλισμα.
Ακόμα και ο Τζ. Στίγκλιτς, ο νομπελίστας οικονομολόγος και σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου, που δεν είναι κάποιος Μαρξιστής («νεοκεϊνσιανός» είναι ο άνθρωπος), θυμίζει το παράδειγμα της Αργεντινής και της αποτυχημένης πολιτικής του ΔΝΤ φτάνοντας να λέει μεταξύ άλλων ότι «καλύτερα να μην πληρώσεις» από το να καταστραφείς.Μόνο τόκοι και χρεολύσια ανέρχονται σε 35 δισ. φέτος από τα 55-60 δισ. ευρώ που θέλει να δανειστεί η Ελλάδα. Αν τα πανωτόκια (spread) υπολογιστούν στις 300 μονάδες (3%) για την τριετές δανεισμό 100-130 δισ. ευρώ, όπως ακούγεται, τότε το ποσό προσεγγίζει το 1,5% του ΑΕΠ, όσο περίπου το 15% του προϋπολογισμού!
Ο Σπύρος Μαρκέτος (*), επίκουρος καθηγητής Ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), εξηγεί γιατί η συνέχιση της σημερινής πολιτικής των θυσιών για χάρη των τραπεζιτών, δεν είναι μόνο αδιέξοδη αλλά και επικίνδυνη για την κοινωνία και τη δημοκρατία.
«Η ιστορία μάς δίνει ένα διδακτικό παράδειγμα», έγραφε πριν ξεσπάσει η τελευταία κρίση της Μεγάλης Βδομάδας. «Το 1932 ο ελληνικός λαός ήταν πολύ πιο αμόρφωτος και ανοργάνωτος, και λιγότερο απαιτητικός από σήμερα. Ωστόσο ο χαρισματικός πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, που είχε πρόσφατα επανεκλεγεί σαρώνοντας τους αντιπάλους του, εξανέμισε τη δημοτικότητά του ακολουθώντας μια πολιτική σαν κι αυτήν που σχεδιάζει τώρα ο Γιώργος Παπανδρέου".
Η "Μάχη της Δραχμής" ...
