«...Έχω ένα γνωστό. Μια μικρή επιχείρηση είχε, σε επαρχιακή πόλη στα βόρεια. Μα δεν άντεξε στην κρίση. Την έκλεισε με την αξιοπρέπεια του συνειδητού πολίτη, αφού προηγουμένως πλήρωσε τα πάντα, ΟΑΕΕ, ΦΠΑ, Επιμελητήρια τα πάντα.
Βοήθησε και η οικογένεια η αλήθεια είναι, κάτι ο πατέρας, κάτι η μάνα τα κατάφεραν. Στην ανεργία λοιπόν ο γνωστός μου και άκρως απελπισμένος από την όλη κατάσταση, δέχτηκε μια “πρόσκληση΄ από τη Δ.Ο.Υ. της περιοχής του, να προσκομίσει τα βιβλία του και τα τιμολόγιά του για έλεγχο.
Τα πήρε και πήγε αναρωτώμενος, μια που όλα είχαν ελεγχθεί κατά το κλείσιμο των βιβλίων του λίγους μήνες νωρίτερα. Ακούστε, του είπανε, αγοράζατε πρώτη ύλη από τον Α, που αγόραζε από τον Β, που αγόραζε από τον Γ που εισήγαγε στη χώρα λαθραία και εξέδιδε εικονικά τιμολόγια!!!!
Και τι είμαι εγώ, τους απάντησε, ο Ηρακλής Πουαρό για να ξέρω από που αγόραζε ο κάθε προμηθευτής μου, και το ποιόν του προμηθευτή του προμηθευτή μου; Εγώ έχω τιμολόγια και το καταθετήριο της Τράπεζας για κάθε αγορά που πραγματοποίησα.
Ναι, του εξήγησαν, αλλά ο νόμος είναι σαφής: ευθύνονται, όλοι οι εμπλεκόμενοι και για το λόγο αυτό θα σας επιβληθεί πρόστιμο 300.000 ευρώ. Αν πάτε στο Δικαστήριο πρέπει προηγουμένως να καταβάλλετε το 50% του προστίμου και αν δικαιωθείτε αμετακλήτως, θα σας επιστραφεί ως αχρεωστήτως καταβληθέν. Έμεινε να τους κοιτά αποσβολωμένος από το μεγαλείο της παράνοιάς τους!!!!!
΄Θα είμαι κι εγώ στις λίστες με τους φοροφυγάδες΄, μου είπε, ΄αφού μόλις βεβαιωθεί το πρόστιμο θα τους χρωστώ 300.000 ευρώ!!! κι ας μην έχω δει ποτέ μου τόσα λεφτά με τα μάτια μου΄”.
Υποθέτω, ότι ο κάθε ένας θα έχει κάποια παρόμοια ιστορία να διηγηθεί ή κάποια παρόμοια περιπέτεια που έχει περάσει ο ίδιος. ...