Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Από τους Κουμή, Κανελλοπούλου και Καλτεζά στον 15χρονο μαθητή


ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ Η ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑΣ


Ο 15χρονος Αλέξανδρος Ανδρέας Γρηγορόπουλος, που έπεσε το βράδυ του Σαββάτου νεκρός στα Εξάρχεια από τα πυρά του ειδικού φρουρού, έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των πολιτών-θυμάτων της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αστυνομικοί «πιστολέρο» έχουν βαρέσει στο ψαχνό. Χαρακτηριστικό άλλωστε ότι τον Δεκέμβριο του 2003 μετά τη δολοφονία του Ηρ. Μαραγκάκη από άντρες του Τμήματος Αστυνομικών Επιχειρήσεων Ρεθύμνου, ο τότε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Διονύσης Γκούσκος, κατά τη διάρκεια συζήτησης σχετικής ερώτησής του στο Κοινοβούλιο, ανέφερε: «Φοβούμαστε ότι το επεισόδιο αυτό δεν είναι ούτε μεμονωμένο ούτε τυχαίο ούτε έγινε από λάθος. Για πολλοστή φορά αστυνομικοί πυροβολούν από πίσω σε πολύ μικρή απόσταση άοπλο νεαρό...» και επισήμανε σε άλλο σημείο: «Εχουμε εβδομήντα νεκρούς την τελευταία περίπου δεκαετία (σ.σ. 1993-2003)».

Ενδεικτική, χωρίς να είναι πλήρης, η καταγραφή που ακολουθεί:

* Τον Νοέμβριο του 1980 δολοφονούνται από αστυνομικούς των ΜΑΤ κατά τη διάρκεια της πορείας για την επέτειο του Πολυτεχνείου η νεαρή εργάτρια Σταματίνα Κανελλοπούλου και ο 26χρονος Ιάκωβος Κουμής. Απομονώνουν την πρώτη στη βιτρίνα, στη γωνία Βουκουρεστίου και Πανεπιστημίου, και την χτυπούν με κλομπ αλύπητα -σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής. Με κλομπ συνέτριψαν το κρανίο του Κουμή.

* Τον Αύγουστο του 1985 ο αστυνομικός Νίκος Σταθόπουλος πυροβολεί και σκοτώνει την Αμερικανίδα Κάθριν Τζον Μπουλ, 22 χρόνων, μετά την άρνηση της τελευταίας να γίνει έλεγχος στο αυτοκίνητό της.

* Τον Νοέμβριο του 1985 λίγες ώρες μετά την πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου πέφτει νεκρός στη Στουρνάρη από σφαίρα του αστυνομικού Αθ. Μελίστα ο 15χρονος Μιχάλης Καλτεζάς.

* Τον Φεβρουάριο του 1986 ο 17χρονος Μανώλης Κανδανολέων, που επέβαινε σε κλεμμένο αυτοκίνητο, πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τρεις αστυνομικούς.

* Τον Μάρτιο του 1990 στην Πρέβεζα ο αστυφύλακας Γρηγόρης Σπυράκος πυροβόλησε και σκότωσε τον 15χρονο μαθητή Δημήτρη Κίκερη. Το θύμα ήταν παγιδευμένο στην τουαλέτα «βιντεάδικου», που λίγο πριν είχε επιχειρήσει να διαρρήξει.

* Τον Απρίλιο του 1993 ο αρχιφύλακας Ηλίας Σταματόπουλος σκότωσε εν ψυχρώ τον 25άχρονο σερβιτόρο Γιάννη Τζίτζη σε μπαρ.

* Τον Ιανουάριο του 1994 ο αστυνομικός Ευάγγελος Λαγογιάννης σκοτώνει με 4 σφαίρες τον 28χρονο μουσικό Θοδωρή Γιάκα, επειδή αρνήθηκε να σταματήσει σε εξακρίβωση στοιχείων.

* Τον Ιανουάριο του 1996 σε αστυνομική επιχείρηση-σκούπα κατά Αλβανών στη Σκάλα Ωρωπού ο αστυνομικός Διονύσης Καρακάιδος σκοτώνει έναν Αλβανό.

* Τον Ιούνιο του 1996 ο αγροφύλακας Αθ. Μάτος σκοτώνει τον 20χρονο Φαντίλ Ναμπούζι για δύο καρπούζια που πήγε ο τελευταίος να κλέψει.

* Τον Νοέμβριο του 1996 σε «επιχείρηση» της Αστυνομίας έξω από τη Λιβαδειά για τον εντοπισμό φυγόδικου ο αστυφύλακας Δημήτρης Τρίμης πυροβόλησε σχεδόν εξ επαφής και σκότωσε τον 45χρονο Τσιγγάνο Τάσο Μουράτη μπροστά στα μάτια ενός από τα τρία παιδιά του.

* Τον Αύγουστο του 1998 στον Πειραιά ο ανθυπαστυνόμος Δημήτρης Τσαγκράκος πυροβόλησε και σκότωσε τον 26χρονο Ηλία Μέξη έξω από το τμήμα Μεταγωγών επειδή δεν σταμάτησε σε σήμα του για έλεγχο.

* Τον Οκτώβριο του 1998 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ο ανθυπαστυνόμος Κυριάκος Βαντούλης σκότωσε τον 17χρονο Γιουγκοσλάβο μαθητή Μάρκο Μπουλάτοβιτς, ο οποίος επισκεπτόταν με συμμαθητές του την Ελλάδα.

* Τον Φεβρουάριο του 2000 στη Λούτσα ο υπαστυνόμος Θοδωρής Χαλουλάκος πυροβολεί αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν τέσσερις νέοι, επειδή όπως είπε «τους θεώρησε ύποπτους για διακίνηση ναρκωτικών». Η σφαίρα καρφώθηκε στη σπονδυλική στήλη του 18χρονου μαθητή Σωτήρη Κατσιώτη και τον άφησε παράλυτο.

* Τον Μάρτιο του 2000 στην Ανω Πόλη Θεσσαλονίκης ο 18χρονος ομογενής από την πρώην ΕΣΣΔ Νικόλαος Λεωνίδης έπεσε νεκρός από τα πυρά του αστυνομικού Γιώργου Ατματζίδη, γιατί δεν σταμάτησε σε σήμα για έλεγχο.

* Τον Οκτώβριο του 2001 στο Ζεφύρι ο αστυφύλακας της Αμεσης Δράσης Γ. Τυλιανάκης πυροβόλησε στο κεφάλι τον αθίγγανο Μαρίνο Χριστόπουλο, 21 ετών, επειδή δεν σταμάτησε σε μπλόκο.

* Τον Νοέμβριο του 2001 στην πλατεία Αμερικής ο αστυφύλακας Γιάννης Ριζόπουλος πυροβόλησε στο κεφάλι τον 20χρονο Αλβανό Σεντγκάκ Σελνίκου μέσα σε καφετέρια, όταν απείλησε με μαχαίρι τον ίδιον και άλλους τέσσερις συναδέλφους του που είχαν ήδη προτεταμένα τα όπλα τους.

* Τον Δεκέμβριο του 2003 ο 22χρονος Ηρακλής Μαραγκάκης πυροβολείται στο κεφάλι από άνδρες του Τμήματος Αστυνομικών Επιχειρήσεων Ρεθύμνου, γιατί το αυτοκίνητο που επέβαινε μαζί με δυο άλλους νεαρούς δεν σταμάτησε για έλεγχο. Μ.Δ.


========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Οι δέκα αιτίες του θριάμβου Σαμαρά (και μια λέξη ακόμα…)

Αρκετά έχουν γραφεί για τους λόγους που ο Αντώνης Σαμαράς, κόντρα σε κάθε προσδοκία, εξελέγη πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Για την ακρίβεια υπάρχουν πολλές θεωρήσεις αυτής της απίστευτης –για πολλούς- ανατροπής. Όσοι επιμένουν στην πολιτική, μιλούν για μια υποψηφιότητα- κίνημα, που συνεπήρε και ανθρώπους οι οποίοι στην αρχή της προεκλογικής κούρσας. Όσοι αναζητούν εξωπολιτικά κριτήρια, ισχυρίζονται ότι το ΠΑΣΟΚ και μέρος των media στήριξαν την υποψηφιότητα Σαμαρά.

Στην πραγματικότητα η νίκη του Μεσσήνιου πολιτικού οφείλεται σε μια σειρά αιτιών, δεν είναι μονοδιάστατη. Κατηγοριοποιήσαμε τις αιτίες που ψηλαφήσαμε σε δέκα (όπως και τα λάθη που στοίχισαν την εκλογή στη Ντόρα Μπακογιάννη) και τα παραθέτουμε, αρχίζοντας από τα πιο τεχνικά και καταλήγοντας στα πιο ουσιώδη:

1. Χειρίστηκε με επιδεξιότητα την αλλαγή του εκλογικού σώματος: Καθώς από τη σύνθεση του Συνεδρίου περνούσαμε ολοταχώς στην ετυμηγορία της πολιτικής βάσης της ΝΔ, ο Σαμαράς έμεινε μακριά από την αρχική σύγκρουση, την οποία κατ’ αρχήν έδωσε ο Αβραμόπουλος με την Μπακογιάννη. Μέχρι το έκτακτο συνέδριο, οι δυο τους ήταν που αντιδικούσαν για το αν θα εψήφιζαν οι σύνεδροι του 2007 ή όλα τα μέλη της ΝΔ (αρχικά) και αν εκτός των μελών θα ψήφιζαν και οι απλοί φίλοι χωρίς υποχρέωση εγγραφής στη ΝΔ (τις τελευταίες μέρες πριν το Συνέδριο). Ο Σαμαράς αποδέχτηκε ασμένως τις προτάσεις Αβραμόπουλου για αλλαγή του γηπέδου, που ευνοούσε πασιφανώς τη βασική του αντίπαλο. Έβλεπε ότι ο Αβραμόπουλος ανοίγει δρόμους στη διαδικασία εκλογής, αλλά δεν κερδίζει πόντους στην πολιτική βάση της παράταξης. Ο ίδιος ο Σαμαράς, λοιπόν, αποφάσισε να λέει «ναι» αμέσως σε κάθε νέα πρόταση του Αβραμόπουλου, που γινόταν κατ’ αρχήν για ίδιον όφελος του προτείνοντος. Αυτό το όφελος δεν ερχόταν στον Αβραμόπουλο, και πίσω του καιροφυλακτούσε ο Σαμαράς να το εισπράξει. Η Ντόρα διαφοροποιήθηκε ανυποχώρητα στην ψήφο των μη μελών και στη συνείδηση του κόσμου χρεώθηκε την άρνηση στο άνοιγμα της διαδικασίας στη βάση. Ο Αβραμόπουλος πιστώθηκε το άνοιγμα στη βάση, αλλά δεν κέρδιζε αυτή τη βάση γιατί ο πολιτικός του λόγος δεν είχε τη μεστότητα του λόγου που εξέφραζε ο Σαμαράς. Η καλή τακτική του τελευταίου, του έδωσε τα περισσότερα κέρδη.

2. Ανέδειξε το ότι ο ίδιος δεν είχε ευθύνες για την κυβερνητική τύχη της ΝΔ: Είδε πρώτα από όλα ότι βασικό σημείο απογοήτευσης του κόσμου της ΝΔ ήταν οι κυβερνητικές πρακτικές. Πήρε λοιπόν συγκεκριμένες αποστάσεις από αυτές τις πρακτικές αλλά και από το πολιτικό positioning της κυβέρνησης Καραμανλή. Σε αυτό τον βοήθησαν τρεις παράγοντες: ΠΡΩΤΟΝ, το ότι ο ίδιος ήταν υπουργός μόλις εννέα μήνες, από τον τελευταίο ανασχηματισμό του Καραμανλή ως τις εκλογές, και μάλιστα σε ένα Υπουργείο που δεν δημιούργησε προβλήματα (Πολιτισμού) αυτή την περίοδο. ΔΕΥΤΕΡΟΝ, το ότι όλοι θυμούνταν την «κάθετη» διαφωνία του με την προκήρυξη εκλογών για τις 4 Οκτωβρίου. Και ΤΡΙΤΟΝ, το ότι η βασική του αντίπαλος Ντόρα Μπακογιάννη έκανε ό,τι ήταν δυνατό, προκειμένου εκείνη να ταυτιστεί με την κυβέρνηση Καραμανλή. Συνεπώς, αν η μια υποψηφιότητα «κερδίζει» την ταύτιση, η άλλη αναγκαστικά τη χάνει. Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση η ταύτιση με την κυβέρνηση Καραμανλή ήταν συνταγή ήττας, όχι νίκης όπως νόμιζε η πλευρά Μπακογιάννη.

3. Αποτύπωσε συμβολικά το εύρος της υποψηφιότητάς του στη συμμαχία με τον Αβραμόπουλο: Ακριβώς την ώρα που οι αντίπαλοί του επικέντρωναν τις προσπάθειές τους στο να εμφανίσουν τον Σαμαρά ως εκπρόσωπο του αμιγώς δεξιού κομματικού της ΝΔ (και μιλούσαν, αναφερόμενοι σε αυτόν, για «συρρίκνωση»), ήλθε η συμμαχία Σαμαρά- Αβραμόπουλου που διέλυσε αυτή την επίθεση. Μετά τη συμμαχία αυτή, ο Σαμαράς μπόρεσε απελευθερωμένα να ακουστεί από ολόκληρο το εύρος της πολιτικής βάσης που έχει η Νέα Δημοκρατία. Παράλληλα, όλοι αντιλαμβανόμαστε πόσο αποτελεσματικό είναι να ακυρώνεις βασικά όπλα του αντιπάλου σου με τόσο καθοριστικό τρόπο… Τότε οι οπαδοί του –όχι ο ίδιος- θύμιζαν ότι και ως πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης είχε τοποθετήσει αυτό το κόμμα ανάμεσα σε Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, όχι στα άκρα της πολιτικής κονίστρας…

4. Ο πολιτικός του λόγος ξέφυγε από τον άξονα δεξιά- κέντρο- αριστερά και εξεφράσθη πιο σύγχρονα: Πρόκειται για «κλειδί» της επιτυχίας Σαμαρά. Την ώρα που η βασική του αντίπαλος έλεγε με τον τρόπο της «ο Σαμαράς είναι δεξιός, εγώ είμαι κεντροδεξιά», ο σημερινός πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας μιλούσε για ιδέες. Για αυτοπεποίθηση των ΝεοΔημοκρατών. Για «Αειφορία» ως απάντηση στην «πράσινη Ανάπτυξη». Στη συγκέντρωση του Μπάντμιντον, ο Σαμαράς έλεγε χαρακτηριστικά: «Να συνθέσουμε την Πατρίδα με την Ανταγωνιστικότητα. Να συνθέσουμε την Ελευθερία στην επιχειρηματικότητα με το κράτος-διαιτητή, που δεν υποκαθιστά τον επιχειρηματία, αλλά εξαλείφει τις στρεβλώσεις των αγορών και διευκολύνει την διάχυση ευημερίας και ευκαιριών». Ξέφευγε δηλαδή από μια κουραστική συζήτηση περί δεξιάς και κέντρου, την οποία η Μπακογιάννη είχε κάνει σημαία (μιλώντας για συρρίκνωση και για μεγάλο ΛΑΟΣ σε περίπτωση εκλογής του Σαμαρά), κι εκείνος μιλούσε για πολιτική.

5. Μίλησε πειστικά τόσο στους παραδοσιακούς, όσο και στους νεωτεριστές της κεντροδεξιάς: Το ιδεολογικό στοιχείο διατρέχει σε ένα βαθμό και τα δέκα σημεία υπεροχής που οδήγησαν τον Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της Νέα Δημοκρατίας. Εδώ θα σταθούμε στη σύνθεση παλαιών, διαχρονικών αξιών όπως τις ανέφερε, με τα σύγχρονα ρεύματα που διατρέχουν την ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά. Ανέδειξε τον παραλληλισμός με τα στοιχεία που κάνουν κυρίαρχες τις κεντροδεξιές πολιτικές δυνάμεις σε όλη, σχεδόν, την Ευρώπη. «Εδώ, στην Ελλάδα», έλεγε στο Έκτακτο Συνέδριο ως υποψήφιος, «υφιστάμεθα τις συνέπειες μιας βαριάς ήττας, σαν να είναι πρόβλημα οι ιδέες μας, για τις οποίες ηττηθήκαμε. Είναι λοιπόν στο χέρι μας με αυτές τις ιδέες η ήττα να μετατραπεί σε σύντομη παρένθεση, αρκεί να δείξουμε τις ιδέες μας… αυτή η σύνθεση των διαχρονικών αξιών με τις πιο φιλελεύθερες ιδέες, είναι πιο επίκαιρη παρά ποτέ και απαραίτητη όσο ποτέ, κι αυτό είναι που ονομάζουμε κοινωνικό φιλελευθερισμό, που συνοψίζεται σε ένα όραμα με τέσσερα προτάγματα: Ανταγωνιστικότητα παντού, διάχυση της ανάπτυξης παντού, ευκαιρίες για όλους, ευημερία για όλους». Πολιτικός λόγος με συνοχή, που ακούγεται ευχάριστα τόσο από τον κλασικό συντηρητικό, όσο και από τον πιο φιλελεύθερο πολίτη.

6. Απέσπασε από τη βασική συνυποψήφιά του ένα μέρος από το πολιτικό κατεστημένο, που παίζει ρόλο σε κάθε εκλογή: Το κατεστημένο αυτού του τόπου, πάντοτε μέχρι τώρα έριχνε το βάρος του υπέρ μιας κατάστασης στην πολιτική και με αυτό τον τρόπο προσδιόριζε τις εξελίξεις και εξασφάλιζε τη δική του επιβίωση. Οι δυνάμεις που εδώ και χρόνια καθορίζουν τις εξελίξεις στην Ελλάδα ευνόησαν την εκλογή του Γεωργίου Ράλλη ως διαδόχου του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αφήνοντας εκτός νυμφώνος τον Ευάγγελο Αβέρωφ. Οι ίδιες δυνάμεις έριξαν το βάρος τους υπέρ του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη κι όχι υπέρ του Κωστή Στεφανόπουλου, με τα γνωστά αποτελέσματα. Το ίδιο έγινε με την υποψηφιότητα Έβερτ (κι όχι Βαρβιτσιώτη) το 1993, Σημίτη (κι όχι Αρσένη ή Τσοχατζόπουλου) το 1996, Καραμανλή κι όχι Σουφλιά ή Έβερτ το 1997, Γιώργου Παπανδρέου (κι όχι Ευάγγελου Βενιζέλου) το 2007.

Την ώρα της πολιτικής κρίσης σε μια από τις δυο παρατάξεις εξουσίας, ένα αόρατο χέρι, θαρρεί κανείς, σύντασσε όλο και περισσότερες δυνάμεις πίσω από έναν υποψήφιο, γέρνοντας και την πλάστιγγα, τελικά, υπέρ του. Σήμερα, είναι η πρώτη φορά που αυτό δεν το είδαμε. Η υποψηφιότητα της Ντόρας Μπακογιάννη ξεκίνησε ως αναμφίβολα η ισχυρότερη (όπως του Ευάγγελου Βενιζέλου πριν δυο χρόνια), με τον Τύπο και τους ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες να την ευνοούν. Άλλωστε η ΝΔ υπήρξε επί 35 χρόνια κόμμα του συστήματος, ακόμα κι όταν το σύστημα την άφηνε εκτός νυμφώνος.

Όταν άλλαξε το εκλογικό σώμα και η υποψηφιότητα Σαμαρά (βοηθούσης της σωρείας λαθών από πλευράς Μπακογιάννη) έδειξε εμφανή σημεία αντοχής, το σύστημα παρακολουθούσε τις εξελίξεις από απόσταση. Όταν η αντοχή Σαμαρά μετετράπη σιγά- σιγά σε δυναμική μέσα στην κοινωνία, συνέβη το πρωτοφανές: Ένα τμήμα του κατεστημένου, μαθημένο να πηγαίνει με το νικητή, εκτίμησε ότι ο Σαμαράς μπορεί να ανατρέψει τα προγνωστικά και να είναι εκείνος ο ηγέτης της ΝΔ μετά τις 29 Νοεμβρίου. Μετακινήθηκε, λοιπόν, προς το Μεσσήνιο πολιτικό, και αυτή του η μετακίνηση είχε ως αποτέλεσμα –πέραν των άλλων – την απρόσμενη από πολλούς προσχώρηση του Δημήτρη Αβραμόπουλου στην προσπάθεια Σαμαρά.
Το κατεστημένο, όμως, γνωρίζει πριν και πάνω από όλα, ένα πράγμα: Αν δεν παραμείνει ενωμένο στον καθορισμό των εξελίξεων, δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη δική του επιβίωση…

7. Κατανόησε καλύτερα από τους άλλους την ψυχολογία του ΝεοΔημοκράτη κατά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο: Τι θέλει αυτή την εποχή το εκλογικό σώμα; Σε κάθε πολιτική μάχη, σε όλα τα πλάτη και τα μήκη του πλανήτη, η σωστή απάντηση στο ερώτημα αυτό οδηγεί με βεβαιότητα σε πολιτική και εκλογική επικράτηση. Αυτό το έκανε σαφώς ο Σαμαράς, όπως αποδεικνύει με μια σειρά δημόσιων παρεμβάσεών του:

Στο Μπάντμιντον, η αναφορά του Σαμαρά στην αυτοπεποίθηση των ΝεοΔημοκρατών, του έδωσε σημαντική ώθηση στην προεκλογική εκστρατεία: «πρέπει να τελειώνουμε με τα στερεότυπα -ή μάλλον τα συμπλέγματα- της μεταπολιτευτικής περιόδου. Που μας υποχρέωναν να απολογούμαστε για οτιδήποτε είναι αναπτυξιακό ή εθνικό…». Το ζήτημα έχει ευρύτερη αξία, σε μια κοινωνία όπως η σύγχρονη ελληνική, η οποία κυριαρχείται από τις αριστερές αντιλήψεις του άκρατου κρατισμού, της επιδότησης, της ολοένα και μεγαλύτερης αναδιανομής (δείτε τη σύγκρουση περί του ποιος θα πάρει το επίδομα αλληλεγγύης που αποφάσισε η Κυβέρνηση Παπανδρέου), και των κάθε λογής λογικών και παράλογων «κεκτημένων».

Ο μεν Σαμαράς έθετε ως πρώτη προτεραιότητα την ιδεολογική συνειδητοποίηση του χώρου ως προϋπόθεση πολιτικής κυριαρχίας, η δε Μπακογιάννη τη διεύρυνση των ορίων του. Η πολιτική υπερίσχυσε στην κάλπη της τεχνικής.

8. Απέφυγε το φθαρμένο κυβερνητισμό και περιέγραψε το δικό του, προσωπικό όραμα: Την ώρα που η Μπακογιάννη ταύτιζε τον εαυτό της, σχεδόν, με την κυβέρνηση Καραμανλή και συγχρόνως υποσχόταν ότι αν υπερψηφιστεί η δική της υποψηφιότητα η ΝΔ θα επανέλθει γρήγορα στην εξουσία, ο Σαμαράς είχε κατανοήσει το αυτονόητο: Ότι δηλαδή οι ΝεοΔημοκράτες που θα προσέρχονταν στις κάλπες, είχαν όχι μόνο απογοητευθεί από τις κυβερνητικές πρακτικές του κόμματός τους, αλλά κυριολεκτικά είχαν αποφασίσει να μείνουν μακριά από αυτές. Έμειναν μακριά στις 4 Οκτωβρίου, με αποτέλεσμα να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ με δέκα μονάδες. Έμειναν μακριά από την υποψηφιότητα που προέτασσε τον κυβερνητισμό κι έδωσαν τη νίκη στην απέναντι υποψηφιότητα.

Ο Σαμαράς μίλησε για το όραμά του. Για εθνική υπερηφάνεια και αυτοπεποίθηση του Ελληνισμού και κάθε Έλληνα ξεχωριστά. Διεκδίκησε, όπως είπε στο Συνέδριο για λογαριασμό της ΝΔ «να πάρουμε πολύ περισσότερα από όσα χάσαμε… Μπορούμε να αλλάξουμε την Ελλάδα». Αυτή η περίφημη «Αλλαγή», που έφερε στην εξουσία τον Ανδρέα Παπανδρέου, ξαναβρίσκεται μπροστά μας στον πολιτικό λόγο του Αντώνη Σαμαρά.

Για τη σχέση Ελλάδας- Ευρώπης, τόνισε ότι «υπάρχουν κάποιοι, πραγματικά ακραίοι, που μπερδεύουν την Ένωση της Ευρώπης με τη διάλυση των εθνών της, δηλαδή με την αναίρεση της Ιστορίας της. Αλλά η Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση είναι σύγκλιση εθνικών κρατών, όχι διάλυσή τους. Είναι σύγκλιση εθνικών πολιτισμών, όχι ισοπέδωσή τους». Είναι ακριβώς αυτό που ενδόμυχα πιστεύει ο ΝεοΔημοκράτης και δεν τολμάει (αυτή είναι η σωστή έκφραση: δεν τολμάει) να το εξωτερικεύσει. Ξαφνικά, ακούει τον υποψήφιο πρόεδρο της ΝΔ να μιλά μέσα στην ψυχή του… Πράγματι, αν ένα μέρος της πολιτικής βάσης της ΝΔ δεν ήταν πληγωμένο από τα γεγονότα του 1993, ο Σαμαράς θα έπαιρνε πάνω από 70%. Από τον πρώτο γύρο…

9. Έδωσε ελπίδα σε έναν κόσμο απελπισμένο: Πόσο πιο απλά να το πει κανείς; Ο οπαδός της Νέας Δημοκρατίας, ο Έλληνας πολίτης που εμπιστεύτηκε τον Κώστα Καραμανλή το 2004 και του έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία το 2007, είναι απογοητευμένος. Απελπισμένος. Ακούμπησε στον Γιώργο Παπανδρέου, γιατί δεν είχε που αλλού να ακουμπήσει και γιατί ήταν τόσο οργισμένος, που θα προτιμούσε να πέσει κάτω, παρά να ακουμπήσει άλλη μια φορά τις ελπίδες του στη Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή. Θα ακουμπούσε σε όποιον άλλον ήταν στη θέση του Παπανδρέου, αναμφίβολα.

Σε αυτό τον κόσμο, ελπίδα έδωσε ο Σαμαράς. Μίλησε για προοπτική και ελάχιστα για την ήττα του Οκτωβρίου. Ασφαλώς ο ΝεοΔημοκράτης γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τα αίτια της ήττας. Αφού αυτός την προκάλεσε. Γι αυτό πιστεύουμε ότι η επιλογή να γίνει Συνέδριο την Άνοιξη με σκοπό «να συζητηθούν τα αίτια της ήττας» είναι μια λάθος επιλογή. Ο ίδιος ο Σαμαράς έλεγε στο Έκτακτο Συνέδριο, ως υποψήφιος Πρόεδρος: «…Τις απόψεις μας τις είπαμε, λίγο- πολύ, για τα αίτια της ήττας. Από εκεί και πέρα πρέπει να μιλήσουμε για τις προοπτικές της αναγέννησής μας…». Κι ο κόσμος τον κατάλαβε. Και τον προτίμησε. Γιατί ο βιοπαλαιστής έχει ανάγκη την ελπίδα, που θα του δώσει δύναμη να συνεχίσει τον αγώνα της ζωής. Κι όσο πιο ρεαλιστική είναι αυτή η ελπίδα, τόσο το καλύτερο. Αντίθετα αν δίνεται χωρίς αντίκρισμα στην πραγματικότητα, από ελπίδα γίνεται λεπίδα…

10. Παρουσίασε με απλά λόγια ένα σχέδιο για κοινωνική αλλαγή στην Ελλάδα: Η νίκη του Αντώνη Σαμαρά απεικονίζει ευρύτερες αλλαγές που συντελούνται στην ελληνική κοινωνία και που το σημερινό πολιτικό προσωπικό –με κάποιες εξαιρέσεις- αδυνατεί να αποκρυπτογραφήσει. Τα δεδομένα της μεταπολιτευτικής περιόδου αλλάζουν (και κατά τούτο έχει νόημα η πρόταση Σαμαρά για «νέα Μεταπολίτευση»), η μεσαία τάξη φαίνεται ότι έχει εξαντλήσει κάθε περιθώριο ανοχής ή υπομονής που διέθετε και, πλέον, είναι αποφασισμένη να πάρει στα χέρια της την υπόθεση της αυριανής κοινωνίας. Στερεότυπα που ως τώρα είχαν γίνει αποδεκτά από την ελληνική κοινωνία (όπως η οικογενειοκρατία) τώρα ανατρέπονται. Η παραίτηση από τις αξίες που στο παρελθόν κράτησαν τον τόπο ζωντανό, φαίνεται ότι τελειώνει. Οι πολίτες θέλουν να είναι υπερήφανοι για την εθνική τους ταυτότητα, στο μέτρο που είναι υπερήφανοι για τους πατεράδες τους. Να εργάζονται και να αμείβονται ανάλογα. Να βλέπουν το προστατευτικό δίχτυ της κοινωνίας αν τυχόν πέσουν, και γι αυτό να δοκιμάζουν το πήδημα. Η Ελλάδα γίνεται Ευρώπη και κοινωνικά. Ξεφεύγει από τη λογική της Ψωροκώσταινας και της θριαμβικής επικράτησης παλαιομαρξιστικών μεθόδων κοινωνικής έκφρασης, οι οποίες μέθοδοι κυριάρχησαν στη Μεταπολίτευση. Δεν είναι, πια, εισιτήριο κοινωνικής και οικονομικής ανόδου η αριστεροσύνη στη σημερινή Ελλάδα. Αυτό το μοντέλο τελειώνει. Και η εντολή στον Σαμαρά είναι να οριστικοποιήσει το πέρασμα στη νέα εποχή, με συγκεκριμένες πολιτικές.

Και μια λέξη: Κανείς δεν περίμενε τόσο πολύ κόσμο να ψηφίσει, υφιστάμενος μάλιστα την τεράστια ταλαιπωρία λόγω της πτώσης του μηχανογραφικού συστήματος. Κανείς δεν περίμενε ένα μήνα πριν στηθούν οι κάλπες, εκλογή με την πρώτη του Σαμαρά. Κανείς δεν περίμενε να δει, αυτό που είδε στην πράξη με την κινητοποίηση όλου αυτού του κόσμου: ότι το κυρίαρχο συναίσθημα στον ΝεοΔημοκράτη δεν ήταν ούτε η απογοήτευση, ούτε η προσμονή συμμετοχής, ούτε η επιβράβευση του λιγότερο φθαρμένου. Το κυρίαρχο συναίσθημα του ΝεοΔημοκράτη ήταν η οργή. Ο Σαμαράς κέρδισε γιατί μετέτρεψε την ακατανίκητη οργή του ΝεοΔημοκράτη σε πολιτική πρόταση.


========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ:«Δεν μας ενδιαφέρει μόνο να μειώσουμε το δημοσιονομικό έλλειμμα. Επιχειρούμε και αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των πιο αδύναμων»


Αγόρευση του Παντελή για το σχέδιο νόμου ενίσχυσης των οικονομικά ασθενέστερων(2-12-09)

«Δεν μας ενδιαφέρει μόνο να μειώσουμε το δημοσιονομικό έλλειμμα. Επιχειρούμε και αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των πιο αδύναμων» υποστήριξε ο Παντελής, αγορεύοντας για το σχέδιο νόμου περί έκτακτης ενίσχυσης των εισοδηματικά ασθενέστερων την Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της αγόρευσης.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ : Θα ήθελα να σας γνωρίσω την μεγάλη μου ευχαρίστηση, η πρώτη νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης να είναι μια ένδειξη συνέπειας και μια ανατροπή της δίκης προθέσεων που πολλές δυνάμεις προεκλογικά είχαν κάνει κεντρικό τους σημείο. Θυμίζω ότι κατηγορηθήκαμε ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. για κρυφή ατζέντα από διάφορες πλευρές με κακοπιστία σε βαθμό που περίσσευε και θα έλεγα ότι είναι μια επιτυχία, ένα τεκμήριο πολιτικής αθωότητας η συνεπής στάση απέναντι στα όσα λέμε επιβεβαιώνοντάς τα με όσα πράττουμε. Ας το κάνουμε ασφαλές δεδομένο και για την Αίθουσα αυτή, αλλά και για το δημόσιο βίο ευρύτερα.

Και θα έλεγα, σε αντιδιαστολή με τη στάση και τη συμπεριφορά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, που ενώ προς τιμήν της και πολύ ορθώς υπερψηφίζει το νομοσχέδιο, κατήγγειλε πριν από λίγο την Κυβέρνηση για την απουσία από την Αίθουσα, ενώ την ίδια στιγμή, την περισσότερη ώρα –και αυτό δεν αφορά βέβαια το φίλο κύριο Γιακουμάτο που μόλις μπήκε στην Αίθουσα- απουσιάζει σχεδόν σύσσωμη η κοινοβουλευτική της ομάδα. Όπως επίσης είναι απογοητευτικός και ο αριθμός των Βουλευτών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης που συμμετέχουν, ενώ έχουν ύλη, έχουν μια ενδιαφέρουσα θέση, υπερψηφίζουν σχέδιο νόμου που φέρνει η Κυβέρνηση και κανονικά θα έπρεπε να μιλήσουν όλοι για να υπερασπιστούν την θέση τους αυτή.

Έχουμε όμως και άλλου είδους τοποθετήσεις ενδιαφέρουσες, από την πλευρά της παλιάς Αριστεράς. Είναι στο γενικό πλαίσιο ότι όλοι είναι το ίδιο, ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέα Δημοκρατία, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβάλλει αντιλαϊκές πολιτικές και άλλα παρόμοια. Μέχρι του σημείου να χαρακτηριστούν οι ενισχύσεις που προβλέπει το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου ως

προκλητικά και προσβλητικά φιλοδωρήματα, σε σημείο που να μας οδηγήσουν στο ερώτημα : μήπως προτείνουν στα μέλη,στους οπαδούς και στα στελέχη τους να μην το αποδεχθούν, να το επιστρέψουν κιόλας

Αλλά το θέμα είναι το εξής : είναι τελείως λάθος την απαράδεκτη και πολύ δυσάρεστη κατάσταση, στην οποία έχουν περιέλθει οι πολλοί και αδύναμοι της κοινωνίας, να την μετατρέπουμε σε τεκμήριο ενοχής μιας νέας Κυβέρνησης. Δεν οδηγεί πουθενά αυτού του είδους η λογική. Και μάλιστα λίγες μόνο εβδομάδες μετά από μια εκλογική αποτυχία των δυνάμεων που έλεγαν τα ίδια και πριν τις εκλογές. Υπήρξε μια εκλογική αποδοκιμασία αυτής της στάσης. Και, συνεχίζουν, σαν να μην τρέχει τίποτα, σαν να μην ψήφισε ο λαός, σαν να μην αποφάνθηκε. Υπάρχει συνέχεια της ίδιας συμπεριφοράς και μετά τις εκλογές.

Ακούσαμε, όμως κι άλλου είδους τοποθετήσεις, με τρία χαρακτηριστικά. Το πρώτο είναι η γνωστή τακτική της κριτικής από όλους για όλα και από οποιοδήποτε σημείο, χωρίς κεντρική ιδέα. Ρουμπρίκες γενικώς. Το δεύτερο, μια καλλιέργεια φοβίας σε μια εποχή που η οικονομία δεχόταν πλήγματα, επίθεση από κερδοσκόπους. Άρχισε να διακινείται και όχι μόνο από κερδοσκόπους, αλλά και από πολιτικές δυνάμεις, η «αγωνία» περί πτώχευσης. Απολύτως ανυπόστατη με αντικειμενικό αποτέλεσμα να ενισχυθούν οι επιθέσεις κατά της εθνικής οικονομίας. Και βέβαια ακούσαμε ως κορωνίδα και το τρίτο και το πιο απίθανο, να γίνουν εκλογές την άνοιξη. Ακούσαμε κι αυτό.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΡΟΥΤΣΗΣ: …(Δεν ακούστηκε)

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ : Δεν είπα για σας. Για όνομα του Θεού! Αντιλαμβάνομαι ότι ως μεγαλύτερο κομμάτι της πολυκατοικίας, θέλετε να τα πάρετε όλα πάνω σας. Αφήστε κάτι για τα μικρότερα κομμάτια. Αυτό πράγματι δεν αφορά στη Νέα Δημοκρατία. Δεν έχω κανένα σκοπό να σας κατηγορώ για πράγματα που δεν κάνατε. Δεν χρειάζεται άλλωστε. Έχω να σας κατηγορήσω για τόσα πολλά που πράγματι κάνατε.

Εμείς είχαμε μια δυσκολία την οποία θέλω να σας την εξηγήσω πραγματικά. Υπάρχει μια επίθεση κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή η επίθεση έχει πάψει να έχει τη σημασία που είχε πριν από δύο, τρία, πέντε χρόνια. Εξακολουθούμε να λέμε από συνήθεια ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επιβάλλει αντιλαϊκές πολιτικές κ.λ.π. Πρέπει να καταλάβουμε το εξής : έχει καταρρεύσει και το Μάαστριχτ και το Σύμφωνο Σταθερότητας και η δυνατότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιβάλει τέτοιες πολιτικές. Δεν μπορεί να το κάνει. Γιατί οι πολιτικές αυτές έχουν καταρρεύσει, όπως κατέρρευσε το Τείχος παλιότερα, κατέρρευσε και η Lehman Brothers πέρσι. Κι αυτό πρέπει να το καταλάβουμε, αν θέλουμε να δούμε πού βρισκόμαστε και τι κάνουμε σήμερα.

Η Κυβέρνηση όταν πήγε έξω, είχε άλλες δυσκολίες. Η πρώτη ήταν να εξηγήσουμε ότι δεν είμαστε κακοί άνθρωποι. Οι Ευρωπαίοι μας είπαν, είστε κακοί άνθρωποι, γιατί μαγειρεύετε νούμερα για να μας κοροϊδέψετε. Και εμείς έπρεπε να τους πείσουμε ότι δεν είμαστε κακοί άνθρωποι, χωρίς να τα ρίξουμε στους προηγούμενους κάνοντας απογραφή. Και το πετύχαμε. Και το δεύτερο, έπρεπε να τους εξηγήσουμε ότι η δική μας οικονομική πολιτική δεν είναι αυτή την οποία μας λένε.
Οι άνθρωποι απλώς θέλουν να μειώσουμε το έλλειμμα και το χρέος. Εμείς τους είπαμε ότι έχουμε και άλλο σκοπό. Θέλουμε να κάνουμε αναδιανομή. Αυτό δεν τους ενδιαφέρει αυτούς. Ενδιαφέρει εμάς, όμως. Το είπαμε στον ελληνικό λαό και μας ψήφισε για να το κάνουμε. Κι αυτό επιχειρούμε να κάνουμε με αυτό το νομοσχέδιο. Απόδειξη της πρόθεσής μας είναι αυτό το νομοσχέδιο. Γι’ αυτό είπα και στην αρχή ότι αποτελεί ένα τεκμήριο πολιτικής αθωότητας, το οποίο πρέπει να το χαιρετίσουμε όλοι.

Εγώ αυτό το οποίο θα ήθελα να σας καλέσω να συζητήσουμε, να αρχίσουμε να το σκεπτόμαστε για να το συζητήσουμε στη συνέχεια, είναι πώς αυτή η πολιτική θα αποκτήσει διατηρησιμότητα.
Φέτος η αναδιανομή γίνεται με έκτακτη φορολογία, με έκτακτες επιβαρύνσεις, εκεί που πρέπει.
Του χρόνου πώς θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη αναδιανομή με τακτικά έσοδα και όχι με έκτακτες εισφορές ;
Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να μας προβληματίσει όλους.
Αυτή δεν είναι μια πολιτική που την κάνουμε για φέτος, είναι μια πολιτική που την κάνουμε φέτος κάτω από δύσκολες συνθήκες και του χρόνου πρέπει να βρούμε τον τρόπο να τη συνεχίσουμε.

Σας καλώ λοιπόν να υπερψηφίσουμε το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου και ταυτοχρόνως να προβληματιστούμε από κοινού για το πώς μπορεί να έχει συνέχεια.
Σας ευχαριστώ.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα οι «διασυνδέσεις» μένουν.

Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα τα "κονέ" παραμένουν

Τελικά αν έχεις τα κατάλληλα «κονέ» την σήμερον ημέραν ποτέ δεν χάνεσαι. (Βαθύ κόκκινο)

Και το λέμε αυτό γιατί διαβάζουμε στο «Ποντίκι» ότι «σε ευαίσθητο οικονομικό πόστο του υπουργείου Οικονομικών επελέγη σύμβουλος του Χρήστου Φώλια».

Επίσης απ’ ότι διαβάζουμε στο ίδιο έντυπο «κάποια κυρία με θητεία σε γραφεία υπουργών και υφυπουργών της Ν.Δ εκτελεί χρέη ιδιαιτέρας μεγαλοστέλεχους του πρωθυπουργικού γραφείου», ενώ μαθαίνουμε, απ’ το ίδιο δημοσίευμα για «κατάληψη καίριας θέσης στα κονδύλια ΕΣΠΑ από ιδιαιτέρα άλλου μέλους της γαλάζιας κυβέρνησης».

Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα οι «διασυνδέσεις» μένουν.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Οι εκλογολάγνοι του ΛΑ.Ο.Σ.

.
epikairo: Αν θέλετε να έχετε κάθε μέρα εκλογές...κάντε πραγματικότητα το όνειρό σας και παρακολουθείστε καθημερινά το "Τ(Ρ)ΕΛΕ ΑΣΤΥ"!!! Ο κ. Καρατζαφέρης κάνει το όνειρο του κάθε Έλληνα εκλογομανή πραγματικότητα και βάζει ως σήμα του καναλιού Τηλε Αστυ την κάλπη. Ψηφίστε ελεύθερα, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό το κόμμα του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Ψηφίστε σωστά! Ο σταυρός μπροστά από το όνομα και ο ζουρλομανδύας πάει κατευθείαν στο κόμμα!

Θέτουμε τροφή για σκέψη: Γιατί δε συνεργάζονται ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ν.Δ. να πάνε σε εκλογές τον Μάρτιο; Το μόνο που θ' αλλάξει σε σχέση με τον Οκτώβρη, θα είναι το ποσοστό του ΛΑ.Ο.Σ. που θα πέσει κάτω του 3%! ..θα είναι ανακουφιστική η απαλλαγή της βουλής από τον Καρατζαφέρη και το απόσπασμά του!...

Σχόλιο για φωτοσύνθεση: Στο ΙΚΑ πήγε; Αντί για περδίκι θα γίνει κοτσύφι...
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Μετεκλογικές ασυνέπειες ή προεκλογικές αερολογίες για εγκλωβισμό ψηφοφόρων;

Το είχε πει στους bloggers...
Απαντώντας σε ερώτηση του Press-gr, παραμονές εκλογών, ο Γ. Παπανδρέου είχε εξαγγείλει την υποχρεωτική ανάρτιση όλων των αποφάσεων στο διαδίκτυο (Press-GR)
.
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε την απόφασή της σύμφωνα με την οποία θα αναρτώνται υποχρεωτικά στο διαδίκτυο οι αποφάσεις, υπουργών, γενικών και ειδικών γραμματέων, φορέων Α' και Β' βαθμού Αυτοδιοίκησης, διοικήσεων ΝΠΔΔ, καθώς και φορέων του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα.

Την εξαγγελία της απόφασης αυτής είχε κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου δύο μέρες πριν από τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου στη συνέντευξη που είχε δώσει στους bloggers. "Αυτό είναι κάτι που σχετικά γρήγορα μπορεί να γίνει. Και απλά..." είχε απαντήσει ο Γιώργος Παπανδρέου (στη συνάντηση - συνέντευξη με τους bloggers) στην ερώτηση του Ανδρέα Καψαμπέλη αν ως κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ θα θεσμοθετήσει άμεσα ρύθμιση σύμφωνα με την οποία καμία κυβερνητική και κρατική απόφαση δεν θα έχει ισχύ αν δεν αναρτάται στο διαδίκτυο. "Εκεί θα πάμε... Τώρα το άμεσα... δώστε μου και λίγο χρόνο να δούμε τι θα είναι το πρώτο άμεσο και το δεύτερο άμεσο, αλλά από τα αμεσότερα, εν πάση περιπτώσει, είναι το θέμα της διαφάνειας..." είχε σημειώσει.

(Διαβάστε τι είχε πει και δείτε το σχετικό βίντεο εδώ).

Συγκεκριμένα, με την κυβερνητική απόφαση θα αναρτώνται οι νόμοι που ψηφίζονται ή πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, τα προεδρικά διατάγματα κανονιστικού χαρακτήρα, οι προϋπολογισμοί, απολογισμοί, ισολογισμοί και οι επιμέρους δαπάνες υπουργείων και υπηρεσιών του Δημοσίου, του ευρύτερου δημόσιου τομέα και των φορέων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι πράξεις διορισμού μονομελών οργάνων, οι πράξεις συγκρότησης αμοιβόμενων ή μη επιτροπών, οι προκηρύξεις επιλογής προσωπικού, οι πίνακες αποτελεσμάτων των προκηρύξεων επιλογής προσωπικού, το σύνολο των πράξεων που αναφέρονται σε αναπτυξιακούς νόμους, οι περιλήψεις διακηρύξεων, οι πράξεις παραχώρησης δημόσιων και δημοτικών κτημάτων κ.λπ. Από την ανάρτηση εξαιρείται ό,τι αφορά την εθνική ασφάλεια.

Με το νομοσχέδιο δεν υποκαθίσταται η δημοσίευση στο ΦΕΚ ή αλλού όπου προβλέπεται από τη νομοθεσία, αλλά συμπληρώνεται. Οσες αποφάσεις δεν είναι υποχρεωτικό να δημοσιεύονται στο ΦΕΚ, δεν θα μπορούν να εκτελούνται αν δεν αναρτηθούν στο Διαδίκτυο.

Τέλος, ανακοινώθηκε η απελευθέρωση της πρόσβασης των πολιτών στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως χωρίς κανένα κόστος, ενώ θα υπάρχει και μηχανή αναζήτησης προκειμένου να διευκολύνεται ο ενδιαφερόμενος.

Σχετικό προεκλογικό ΣΧΟΛΙΟ:

Ποιος παγιδεύει τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, σχετικά με τους bloggers;

Νάσος

ΥΣ:
Οι προθέσεις και οι επανεξαγγελίες για μια κυβέρνηση είναι επικοινωνιακή τακτική.

Να δούμε "επί των τύπων των ήλων". . .


Περιμένουμε . . . εφαρμογή. . . οι προθέσεις είναι πάντα καλές . . .

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Προεκλογικές θεωρητικές εξαγγελίες...μετεκλογικές πρακτικές ασυνέπειες...

Δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι άλλο, προς το παρόν. Μετά τη θεωρία, αναμένουμε την πράξη...

Πλησιάζουμε στο τέλος της χρονιάς και οι Ελληνικές αρχές οφείλουν να παρουσιάσουν, μέσα στις επόμενες μέρες, τα αποτελέσματα της προόδου που έχει επιτευχθεί στο χώρο της ψυχικής υγείας, σύμφωνα με το μνημόνιο συνεργασίας Spidla – Αβραμόπουλου που υπεγράφη τον περασμένο Απρίλιο.


Τι ακριβώς θα παρουσιάσουν, δεν γνωρίζουμε. Από ό,τι πληροφορηθήκαμε, το Υπουργείο Υγείας προχώρησε στην υποβολή κατεπείγοντος αιτήματος προς το Υπουργείο Οικονομικών για την εξασφάλιση των χρημάτων που απαιτούνται για την αποπληρωμή των δεδουλευμένων των εργαζομένων στις κοινοτικές δομές ψυχικής υγείας.

Αν ανταποκριθεί το Υπουργείο Οικονομικών στο αίτημα του Υπουργείου Υγείας οι εργαζόμενοι θα λάβουν τους μισθούς τους, αλλά και αυτό αποτελεί ένα μόνο σημείο της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Ε.Ε. για τη συνέχιση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης.
Βέβαια, αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι για την επόμενη χρονιά δεν έχει εγγραφεί στον προϋπολογισμό το απαιτούμενο ποσό για την κάλυψη των αναγκών των Μονάδων Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης, καταλαβαίνουμε πως ακόμα και η καταβολή των οφειλόμενων μισθών αποτελεί μια προσωρινή λύση του προβλήματος.

Να σας θυμίσουμε ότι, σύμφωνα με το μνημόνιο, οι Ελληνικές αρχές έχουν δεσμευτεί “για τα έτη 2010 και μετά, να εξασφαλίζουν ετησίως στον Τακτικό Προϋπολογισμό που αφορά στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το σύνολο των απαραίτητων πόρων για την απρόσκοπτη και αποτελεσματική λειτουργία τους, ειδικότερα όσον αφορά στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών τους προς τους ασθενείς και να τους καταβάλουν προκαταβολικά στους φορείς, ανά τρίμηνο και για τα δυο πρώτα τρίμηνα κάθε έτους ποσοστό 50% του προϋπολογισμού τους.”

Τι θα απαντήσει το Υπουργείο Υγείας για τα υπόλοιπα σημεία της συμφωνίας; Υπενθυμίζουμε ότι στη συμφωνία συμπεριλαμβάνονται: η πλήρης στελέχωση των δομών (των ψυχιατρικών τμημάτων των Γενικών Νοσοκομείων και των Κέντρων Ψυχικής Υγείας), οι προσλήψεις εκατό ψυχιάτρων - παιδοψυχιάτρων και 800 λοιπών επαγγελματιών ψυχικής υγείας, η πιστοποίηση και η έκδοση αδειών λειτουργίας για το σύνολο των δομών ψυχικής υγείας, η σύναψη συμφώνων μεταξύ του Υπουργείου Υγείας και όλων των εμπλεκόμενων φορέων ψυχικής υγείας, η ανάπτυξη, στήριξη και εξασφάλιση της ομαλής λειτουργίας των ΚοιΣΠΕ (Κοινωνικοί Συνεταιρισμοί) κ.α.

Ας μην ξεχνάμε - και κυρίως ας μην ξεχνά η νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας - ότι υπάρχει ακόμα ο κίνδυνος να διακοπεί η παροχή οικονομικής βοήθειας για κοινωνικά έργα, από την Ε.Ε.

Να μην πούμε για τις προεκλογικές δεσμεύσεις, γιατί αυτές τις ξέχασαν ήδη.


========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Το παιγνίδι των τριβών

Tου Πασχου Μανδραβελη kathimerini

Τα τελευταία χρόνια οι δημοσιογράφοι παίζουν με τους εκπροσώπους της κυβέρνησης ή των κομμάτων την κολοκυθιά. Οι δημοσιογράφοι στερεοτύπως ρωτούν «υπάρχουν τριβές στο κυβερνητικό επιτελείο ή στο ανώτατο όργανο του κόμματος;» κι ο εκπρόσωπος στερεοτύπως απαντά «όχι δεν υπάρχουν».

Αυτός ο διάλογος γίνεται μάλλον για να ‘χουν κάτι να λένε στα τηλεπαραθύρια οι σχολιαστές, είναι σαν πρόλογος σε ατέρμονη κουβέντα, η οποία διανθίζεται με επίδειξη των γνωριμιών που έχουν οι σχολιαστές: «Γιώργο να σου πω! Υψηλά ιστάμενη πηγή του Μεγάρου Μαξίμου μου έλεγε πριν από λίγο...» ή «πριν από λίγο μου τηλεφώνησε κορυφαίο στέλεχος του κόμματος και μού είπε...» Και όλοι οι υπόλοιποι μένουμε με ανοιχτό το στόμα για τις γνωριμίες που έχουν οι αστέρες της TV...

Το θέμα είναι ότι και οι δημοσιογράφοι κάνουν τις συνήθεις ερωτήσεις και οι πολιτικοί λένε τα συνήθη ψέματα. Ένας πολιτικός οργανισμός δεν είναι ένα μονολιθικό πράγμα· φυσικό κι επόμενο είναι να υπάρχουν διαφωνίες, διαφορετικές προσεγγίσεις στα θέματα, άλλες οπτικές με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αυτό που στην δημοσιογραφική αργκό αποκαλείται «τριβές».

Αυτό επιτάσσει ο διάλογος γι’ αυτό γίνονται υπουργικά συμβούλια, γι’ αυτό και συζητάνε τα θέματα στην Βουλή. Αν όλοι οι άνθρωποι ήταν ίδιοι ή βρισκόταν στο ΚΚΕ και δεν θα χρειαζόταν η Δημοκρατία. Για την ακρίβεια η δημοκρατία είναι η καλύτερη μέθοδος που βρήκαμε για να δημιουργούνται οι διαβόητες «τριβές».

Λέει ο καθένας την άποψή του και στο τέλος βγαίνει μια απόφαση. Σε όλο τον κόσμο η διαφωνία είναι το λίπασμα για να βγαίνουν πιο σωστές αποφάσεις.

Στην Ελλάδα είναι πολιτικά ποινικοποιημένη.

Μερικές φορές, μάλιστα, δεν χρειάζεται καν να υπάρχει διαφωνία.

Αρκεί μια αποστροφή κάποιου πολιτικού στελέχους να ερμηνευτεί ως διαφωνία για να αρχίσει το τηλεοπτικό πανηγύρι.

Οπότε οι περισσότεροι ή σιωπούν ή αρχίζουν τις σχοινοτενείς τοποθετήσεις με τις οποίες κανένας δεν βγάζει νόημα. Ίσως γι’ αυτό είναι τόσο χάλια η παραγωγή του νομοθετικού έργου και την πολιτικής γενικότερα. Οι περισσότεροι καμώνονται πως συμφωνούν (για να μην δημιουργηθεί η φιλολογία των «τριβών») και στο τέλος προκύπτουν νομοθετικά ανοσιουργήματα και εκτρωματικές πολιτικές.

Επειδή ξέρουμε ό, τι δεν έχουμε ελέω Θεού φωστήρες που θα παράγουν τις άριστες λύσεις, φτιάξαμε όργανα να συζητάνε για να παραχθούν οι καλύτερες δυνατές λύσεις.

Τέτοια όργανα είναι η Βουλή, το υπουργικό συμβούλιο, οι κυβερνητικές επιτροπές, τα όργανα των κομμάτων στα οποία πρέπει να υπάρχουν «τριβές» για να μεγιστοποιείται η απόδοσή τους. Χωρίς «τριβές» δεν έχουν λόγο ύπαρξης.

Στην Ελλάδα ο διάλογος έχει ακυρωθεί υπό τον φόβο της φιλολογίας περί τριβών.

Έτσι καταλήγουμε στο εξής παράδοξο.

Εντός των κομμάτων συμβιούν άτομα με ριζικά διαφορετικές αντιλήψεις για όλα τα θέματα ενώ ταυτόχρονα δεν τολμά κανείς να συζητήσει τις λεπτομέρειες των θεμάτων, επειδή διατρέχει τον κίνδυνο να εμφανιστεί ως «αντάρτης».

Κι αυτό δεν είναι καν το χειρότερο: με «τριβές» από δω και «τριβές» από κει ο κόσμος νομίζει ότι οι πολιτικοί μόνο «τρίβονται». Και στο τέλος οι πολίτες βαριούνται· και τους πολιτικούς, αλλά και τους αγγελιοφόρους των «τριβών».


========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δεν Πληρώνω! Δεν Πληρώνω! - 'Έτσι γίνομαι και εγώ πρωθυπουργός ή έστω απλός διαχειριστής υπουργός...

Ποιοι φάγανε τα λεφτά και γιατί να πληρώσουμε εμείς οι πολίτες
που τα εισοδήματά μας συνεχώς μειώνονται;


Ο Ζ. Κ. Γιούνκερ έστειλε μήνυμα προς τους Ελληνες πως μέχρι να εξέλθουμε από την κοινοτική επιτήρηση και κυρίως το 2010 η κατάσταση θα είναι εξαιρετικά δύσκολη


Τα εκδοτικά συγκροτήματα συνεχίζουν και στην νέα διακυβέρνηση Παπανδρέου να λένε όπως παλιά τη μισή αλήθεια, λχ στο "Εθνος":


Με έναν σαφή διαχωρισμό ανάμεσα στις ευθύνες της προηγούμενης κυβέρνησης και στα θετικά βήματα της σημερινής κυβέρνησης, έληξε η συνεδρίαση του Εκοφίν. «Οι Ελληνες θα πρέπει να κάνουν υπομονή και κουράγιο» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ζ.Κ. Γιούνκερ

και συνεχίζει ο αρθρογράφος ενός από αυτά:

Η ελληνική κυβέρνηση, γνωρίζοντας ότι η δημοσιονομική κατάσταση που παρέλαβε είναι χαώδης και πως αν δεν αναλάβει δράση οι Βρυξέλλες θα μας επιβάλουν σκληρότερες πολιτικές, κατέληξε σε μία γενική κατ αρχήν συμφωνία για άμεσες κινήσεις.

Για τη ταμπακιέρα τίποτα!!!

Ποιοι φάγανε τα λεφτά και γιατί να πληρώσουμε εμείς οι πολίτες που τα εισοδήματά μας συνεχώς μειώνονται;

Οι δημοσιογράφοι πιστοί στα αφεντικά τους συνεχίζουν να γράφουν και να τρώνε και αυτοί τα ψίχουλα που πέφτουν από τη διαφημιστική πίτα και προφανώς και κάποια αφεντικά από αυτά, μεγαλοεργολάβοι να συνεχίσουν να προσδοκούν νέα έργα, προφανώς στα ίδια βήματα ... των ημερών του Σουφλιά.

Τα πράγματα είναι απλά: Να πληρώσουμε βρε αδερφέ ΝΑΙ... το ρεφενέ μας ρε παιδιά, αλλά ΟΧΙ να τραπεζώνουμε συνεχώς τα άφαντα λαμόγια!!!

Ο λαός πρέπει να ξέρει ποιοι τα φάγανε.

Η φορολογία και οι μειώσεις αποδοχών πρώτα από τους ίδιους τους πολιτικούς.

Το ζητούμενο είναι ένα: Θα πάει και κανένας τρόφιμος στο Κορυδαλλό;

ΣΣ: Η συνέχεια είναι σουρεαλιστική και προτείνω τη συνέχεια εδώ:

Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω!(Non si paga, non si paga!,

Ritorna Dario Fo con 'Sotto paga! Non si paga!'

Όσο για το δημοσίευμα και τις κυβερνητικές λύσεις : φόροι...νέοι φόροι ως συνήθως:

. . .σε ποτά, τσιγάρα, καύσιμα. Κόβονται φοροαπαλλαγές, αυτοτελής φορολόγηση και όλα τα εισοδήματα μπαίνουν στην ενιαία κλίμακα. . .

'Έτσι γίνομαι και εγώ πρωθυπουργός ή έστω απλός διαχειριστής υπουργός...

Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Σκληρή Γραμμή Σαμαρά: Έξωση κολοτούμπα από τη πολυκατοικία της ΝΔ

Τρία 24ωρα έπειτα από την εκλογή του Αντώνη Σαμαρά στον προεδρικό θώκο της Νέας Δημοκρατίας ήταν αρκετά για να αρχίσει η κινητικότητα στην “πολυκατοικία” της ευρύτερης Κεντροδεξιάς. Ο Γιώργος Καρατζαφέρης πέταξε την “πεπονόφλουδα” των πρόωρων εκλογών το Μάρτιο, ενώ ο Αντώνης Σαμαράς την απέφυγε χωρίς δεύτερη κουβέντα και ετοιμάζει την αντεπίθεσή του δια...της περιφρόνησης. (newstime)

Εδώ και δύο ημέρες, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ εγκαλεί την Νέα Δημοκρατία γιατί “κάνει χώρο για το ΠΑΣΟΚ”. Όλα αυτά, μετά την απόρριψη από τη Ρηγίλλης, της πρότασής του για πρόκληση πρόωρων εκλογών το Μάρτιο, μη ψηφίζοντας τον Κάρολο Παπούλια για Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ο κ. Καρατζαφέρης επανήλθε σήμερα, μιλώντας και πάλι στη Βουλή. Απευθυνόμενος στους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, είπε: «Με βάση τις τελευταίες δημοσκοπήσεις ένας στους δύο πολίτες λένε τώρα ότι το ΠΑΣΟΚ αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων. Αν θέλετε να κάνετε χώρο στο ΠΑΣΟΚ, δικό σας θέμα. Εμείς λέμε, όσο ταχύτερα αποδομήσουμε την εικόνα του φαντεζί ΠΑΣΟΚ τόσο καλύτερα. Με το δρόμο που ακολουθήσατε το 1995 με την εκλογή Στεφανόπουλου του χαρίσατε δέκα χρόνια στην κυβέρνηση. Χαλάλι σας. Εμείς θα προσπαθήσουμε να του κόψουμε το δρόμο», τόνισε.

Στελέχη της Ρηγίλλης ερμήνευσαν τα λόγια του κ. Καρατζαφέρη ως προσωπική αιχμή κατά του Αντώνη Σαμαρά, αφού με τις ψήφους της ΠΟΛΑΝ και του ΠΑΣΟΚ, το 1995 εξελέγη ο Κωστής Στεφανόπουλος και ο Ανδρέας Παπανδρέου “γλίτωσε” την προσφυγή στις κάλπες και τη διαφαινόμενη εκλογική ήττα.

Της σκληρής δήλωσης Καρατζαφέρη είχε προηγηθεί η ομιλία του Προκόπη Παυλόπουλου, εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας. «Η ΝΔ ήταν και είναι κόμμα αρχών και αξιών. Δεν μπορούμε να παίζουμε με τους θεσμούς, όπως με ανεύθυνο τρόπο έκανε το ΠΑΣΟΚ», είπε, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει περίπτωση η Νέα Δημοκρατία να προκαλέσει εκλογές, μη ψηφίζοντας τον Κάρολο Παπούλια το Μάρτιο.

Φόβοι για “αφομοίωση”

Μπορεί με τις κινήσεις του αυτές, ο κ. Καρατζαφέρης να κατάφερε για μία ακόμη φορά να “παίξει” στα δελτία και να βρήκε τη θέση του στην ειδησεογραφία, ωστόσο τα δύσκολα για τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, τώρα αρχίζουν.

Ήταν την περασμένη Άνοιξη, όταν εισήγαγε τη θεωρία της “πολυκατοικίας”, θεωρώντας εαυτόν συγκάτοικο με την Νέα Δημοκρατία στον ευρύτερο πολιτικό χώρο της “εθνικής παρατάξεως”. Στη συνέχεια κατάφερε να αυξήσει κατακόρυφα τις διαρροές ψηφοφόρων από τη Ρηγίλλης προς την Βασιλίσσης Σοφίας, όταν πρόσφερε συναίνεση στον κ. Καραμανλή για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.

Το ποσοστό του στις ευρωεκλογές οδήγησε τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, αν και διεκήρυττε συνεχώς ότι “δε συνεργάζεται με τα άκρα”, να υιοθετήσει πλήρως την ακροδεξιά και ξενοφοβική ατζέντα Καρατζαφέρη, με τις λεγόμενες επιχειρήσεις-“σκούπες” στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και με καθημερινές απελάσεις παράνομων μεταναστών. Τότε ξεκίνησαν και τα σενάρια, σύμφωνα με τα οποία, η δυναμική του ΛΑΟΣ ήταν τέτοια που, από το ισόγειο της πολυκατοικίας, θα έφτανε αργά ή γρήγορα στο ρετιρέ.

Σήμερα, πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Είναι το ίδιο “δεξιός” με τον κ. Καρατζαφέρη και εξίσου “πατριώτης”. Η πολιτική πλατφόρμα που ετοιμάζεται να “φορέσει” στην Νέα Δημοκρατία είναι το ίδιο λαϊκή -αν όχι λαϊκίστικη- με τον Γιώργο Καρατζαφέρη. Και η πρώτη δημοσκόπηση που “μέτρησε” την εκλογή Σαμαρά, της Alco για την ιστοσελίδα newsit.gr, δείχνει ότι οι διαρροές ψηφοφόρων από το ΛΑΟΣ προς την Νέα Δημοκρατία έχουν πιάσει ταβάνι (17%).

Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ γνωρίζει πολύ καλά, κατά πληροφορίες, ότι η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά μπορεί πολύ εύκολα, προϊόντος του χρόνου, να “απορροφήσει” τους ψηφοφόρους του κ. Καρατζαφέρη. Και τότε, ο τελευταίος θα βρεθεί εκτός “πολυκατοικίας”. Σαν να μην έφταναν αυτά, ο κ. Καρατζαφέρης φοβάται -και έχει ισχυρές ενδείξεις για τους φόβους αυτούς- ότι αργά ή γρήγορα, θα διατυπωθούν και...ατομικές προσκλήσεις προς στελέχη του από τη Ρηγίλλης. Πρόθυμος να αλλάξει κομματική στέγη φέρεται, σύμφωνα με εσωκομματικούς αντιπάλους του, ο βουλευτής του ΛΑΟΣ, Μάκης Βορίδης.

Κάν' το όπως ο Αλαβάνος

Γι' αυτό, ο κ. Καρατζαφέρης καθ' όλο το επόμενο διάστημα, θα μπει σε μία λογική αντιπολιτευτικής πλειοδοσίας με την Νέα Δημοκρατία. Όσο σκληρός κι αν εμφανιστεί κατά του ΠΑΣΟΚ ο Αντώνης Σαμαράς, ακόμη σκληρότερος θα είναι ο κ. Καρατζαφέρης. Παράλληλα, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ θα κατηγορεί συνεχώς την Νέα Δημοκρατία για...συναινετική αντιπολίτευση. Με τον τρόπο αυτό, θα επιχειρήσει να ενεργοποιήσει τα αντιΠΑΣΟΚικά συναισθήματα του συντηρητικού ακροατηρίου, που αμφιταλαντεύεται μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΛΑΟΣ. Όπως ακριβώς ο “σκληρός” Αλέκος Αλαβάνος ασκούσε οξύτατη αντιπολίτευση, στοχεύοντας στα “αντιδεξιά” σύνδρομα ΠΑΣΟΚων ψηφοφόρων πέρυσι τέτοια εποχή.

Σαν να μην υπάρχει

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, πάντως, κατά πληροφορίες, θα απαξιοί...ακόμη και να απαντήσει στις επιθέσεις Καρατζαφέρη. Ενδεικτικό είναι το ύφος της προχθεσινής λιτής ανακοίνωσης της Ρηγίλλης για την προεδρική εκλογή, που θύμιζε...Βαγγέλη Αντώναρο στο πόντιουμ του κυβερνητικού εκπροσώπου. Απλώς παρέπεμπε στα όσα είχε πει ο Αντώνης Σαμαράς σε συνέντευξή του κατά την προεκλογική περίοδο. “Δε θα του δώσουμε αξία, θα τον αφήσουμε να εκτεθεί μόνος του και κάποια στιγμή θα παλεύει για την κοινοβουλευτική του επιβίωση”, λέει στο newstime.gr στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά.

Σε κάθε περίπτωση, οι σχέσεις των “ενοίκων” της πολυκατοικίας, το διακύβευμα για την Κεντροδεξιά συνολικά, αλλά και οι μετακινήσεις με το πολιτικό ασανσέρ από τα ρετιρέ ως το υπόγειο, θα έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον το προσεχές διάστημα. Με τον μεν Γιώργο Καρατζαφέρη να προσπαθεί να διατηρηθεί σε διαμέρισμα “προσόψεως” και τον Αντώνη Σαμαρά να προσπαθεί να τον εξοβελίσει στον...ακάλυπτο.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ένα άρθρο του 1929, για την Ελλάδα του 2009!!!

Γεια σας,
στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, στις 16 Νοεμβρίου 1929, επί πρωθυπουργίας του Ελ. Βενιζέλου, δημοσιεύτηκε το παρακάτω άρθρο. Σας παρακαλώ πολύ να το διαβάσετε και να σκεφτείτε τι έχει αλλάξει στην Ελλάδα από το 1929 έως σήμερα...

Όπως θα δείτε, ΤΙΠΟΤΑ... Δεν έχω κάποιο σχόλιο να κάνω...

«Είναι αναμφισβήτητο ότι το Ελληνικόν κράτος κατά τα τελευταία αυτά έτη κινδυνεύει να εξουθενωθή τελείως και να υποκύψη προ των Ελληνικών “μπουλουκιών”. Κάθε ομάς ανθρώπων, συνδεομένων από κοινά συμφέροντα και μόνον συγκροτεί μίαν οργάνωσιν, εξασφαλίζει μερικούς δημοσιογραφικούς ή κοινοβουλευτικούς υποστηρικτάς και υπαγορεύει έπειτα τας θελήσεις της εις το Κράτος.Αλλοίμονον δε εις εκείνον,υπουργόν,δημόσιον λειτουργόν ή δημοσιογράφον, ο οποίος θα ετόλμα, όχι μόνον να αντιταχθή, αλλά και να μη υποστηρίξη τας αξιώσεις, αι οποίαι προεβάλλοντο.Η δύναμις των ομάδων εις την Ελλάδα, έχει καταστή καταπληκτική. Και αι παραδοξότεραι των αξιώσεων, κατορθώνουν να εμφανίζωνται ως δίκαιαι και να αναγνωρίζωνται αμέσως από το πτήσσον και πανικόβλητον Κράτος. Εάν τυχόν η αξίωσις είναι περισσότερον του δέοντος εξωφρενική,εάν η Κυβέρνησις καταλαμβάνεται υπό δισταγμών και προτάσσει αντιρρήσεις, αρκεί μια θορυβώδης διαδήλωσις εις τους δρόμους, διά να εγκαταλειφθούν αμέσως αι αντιρρήσεις και να συνθηκολογήση το Κράτος.

Υπό τοιαύτας συνθήκας, ολόκληρος σχεδόν ο πληθυσμός της Ελλάδος μεταβάλλεται εις μπουλούκια, τα οποία συγκροτούμενα εις Επιτροπάς, Εκτελεστικά Συμβούλια, Γενικάς Συνελεύσεις ή Συνομοσπονδίας περιέρχονται τα υπουργικά και δημοσιογραφικά γραφεία διά την επιδίωξιν μιας αποζημιώσεως,ενός ειδικού φόρου, ενισχυτικού της οργανώσεώς των, ενός νέου δανείου, ενός οικοδομικού Συνεταιρισμού. Ποίος Ελλην,θα ηρνείτο να αποτελέση μέρος μιας τοιαύτης οργανώσεως, όταν ως ανταμοιβήν διά τας ολίγας ώρας της αναμονής εις τους υπουργικούς προθαλάμους θα ελάμβανε παρά του Κράτους ένα προνόμιον, μίαν καλήν αποζημίωσιν, μίαν σύνταξιν ή ένα ωραίον οικόπεδον.

Τα αποτελέσματα της τρομεράς αυτής συνηθείας,είναι δύο ειδών:Πρώτον,ότι το Ελληνικόν Κράτος χρεώνεται έως τον λαιμόν διά να κατορθώση να αντεπεξέλθη εις όλας αυτάς τας αξιώσεις και να ικανοποιήση όλας αυτάς τας ορέξεις, επιβαρύνει συνεχώς τον προϋπολογισμόν του με μεγάλα κονδύλια και υπερφορτώνει την αγοράν της χώρας κατά τρόπον μοιραίως δημιουργούντα οικονομικήν κρίσιν. Αφ΄ ετέρου, οι πολίται κακοσυνηθίζοντες από την εξαιρετικήν αυτήν υποχωρητικότητα του Κράτους,εγκαταλείπουν τας παραγωγικάς των εργασίας διά να επιδίδωνται εις την ολιγώτερον κοπιαστικήν και περισσότερον κερδοφόρον εργασίαν της αναμονής εις τα Πολιτικά Γραφεία και τους υπουργικούς προθαλάμους. Είδομεν ήδη χαρακτηριστικάς εκδηλώσεις της κακής αυτής νοοτροπίας. Υπάρχουν μυριάδες Ελλήνων, που μόνον από Κρατικάς επιχορηγήσεις, αποζημιώσεις και επιδόματα ζουν».

Όπως βλέπετε, στην Ελλάδα εξακολουθούμε να ζούμε σε συνθήκες και με νοοτροπίες του 1929, αλλά με δεδομένα του σήμερα (παγκοσμιοποίηση, ΕΕ). Πως είναι δυνατόν ένα κράτος με αυτές τις συνθήκες να θέλει να επιζήσει στην παγκόσμια αρένα? Πως έχουμε το θράσος να λέμε ότι είμαστε ανεπτυγμένη χώρα?

Ευθύνες έχουν και έχουμε όλοι... Μην βιαστεί κάποιος να κατηγορήσει κόμματα και πολιτικούς...

(Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, την περασμένη Κυριακή, στην στήλη του κ. Γ. Μαρίνου.)

Σας ευχαριστώ,

Γιώργος Φακίτσας

"Λένε πάντα ότι ο χρόνος αλλάζει τα πράγματα, αλλά στην πραγματικότητα πρέπει να τα αλλάξεις εσύ, μόνος σου." (Andy Warhol, 1928-1987, Αμερικανός καλλιτέχνης)

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Σε αλλαγές στον κομματικό μηχανισμό προχωρά ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς.

ana-mpa

Αλλαγές στον κομματικό μηχανισμό

Σε αλλαγές στον κομματικό μηχανισμό προχωρά ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς. Με απόφασή του εκπρόσωπος Τύπου ορίστηκε ο κ. Π. Παναγιωτόπουλος, ενώ κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι τοποθετήθηκαν οι Μ. Κεφαλογιάννης, Κ. Μαρκόπουλος και Κ. Τζαβάρας. Καθήκοντα Διευθυντή του Νομικού Γραφείου του προέδρου ανατίθενται στον δικηγόρο κ. Τάκη Μπαλτάκο.

Στο μεταξύ, ο κ. Σαμαράς συναντήθηκε στη Ρηγίλλης με τον βουλευτή της ΝΔ Βαγγέλη Μεϊμαράκη.

Ο πρώην υπουργός Άμυνας δήλωσε ότι από το 1974 μέχρι σήμερα είναι παρών και δίνει τη μάχη στην πρώτη γραμμή της ΝΔ. "Το ίδιο θα κάνω και τώρα. Θα δώσουμε όλοι τον καλύτερό μας εαυτό για να προχωρήσει η ΝΔ μπροστά", πρόσθεσε.

Χθες, ο πρόεδρος της ακιωματικής αντιπολίτευσης συναντήθηκε με τον κ. Δ. Αβραμόπουλο. "Συζητήσαμε για την πορεία ανασυγκρότησης και αναγέννησης της παράταξης", ανέφερε ο κ. Αβραμόπουλος και πρόσθεσε ότι θα γίνουν ακόμα πολλές συναντήσεις.

"Μας ενώνει ο κοινός στόχος και με πνεύμα ισχυρής αλληλεγγύης θα είμαστε στην πρώτη γραμμή της συλλογικής προσπάθειας για μια δυναμική αντιπολίτευση", τόνισε.

Σε ερώτηση αν θα αναλάβει κάποιο ρόλο στο εσωτερικό του κόμματος, ο κ. Αβραμόπουλος απάντησε ότι τους ρόλους και τις αποστολές τις ανακοινώνει και τις αναθέτει ο πρόεδρος του κόμματος και πρόσθεσε ότι όλοι έχουν θέση και ρόλο στη Νέα Δημοκρατία.

Για πρόταση του ΛΑ.Ο.Σ.

Η Ρηγίλλης απέρριψε την πρόταση του Γ. Καρατζαφέρη για εκλογές τον Μάρτιο με αφορμή την εκλογή προέδρου.

Σε σχετική ανακοίνωση του κόμματος τονίζεται:

«Από τα όσα έχει δηλώσει ήδη, δημοσίως, ο πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Αντώνης Σαμαράς, σε όλες τις συνεντεύξεις του, πριν τις εσωκομματικές εκλογές της 29ης Νοεμβρίου 2009 -όπου και όταν ερωτήθηκε σχετικά- δεν έχει αλλάξει τίποτα απολύτως».
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

ΛΑΟΣ και πολιτική ανευθυνότητα

Τίποτα δεν είναι τυχαίο, ούτε βέβαια και τα εκλογικά ποσοστά που καταγράφουν τα κόμματα στις κάλπες. Τα μικρά κόμματα είναι μικρά, ακριβώς διότι μικρή είναι η αποδοχή τους από τους Έλληνες πολίτες. Άλλα από αυτά τα μικρά κόμματα προσπαθούν να μεγαλώσουν εκλογικά και πολιτικά, επενδύοντας στην εικόνα ενός υπεύθυνου κόμματος που αξίζει να έχει αυξημένη εμπιστοσύνη από το εκλογικό σώμα. Άλλα, πάλι, ασχολούνται με την εμπέδωση της ανευθυνότητάς τους, ουσιαστικά ελπίζοντας όχι να μεγαλώσουν εκλογικά, αλλά απλώς να μην εξαφανιστούν.

Στην Ελλάδα, κανόνας είναι η δεύτερη περίπτωση. Τα μικρά κόμματα αποδεδειγμένα πια ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να γίνουν μεγάλα, συνεπώς είναι καταδικασμένα να συνθλιβούν, αργά ή γρήγορα, από τα δυο κόμματα εξουσίας. Ενδόμυχα όλοι το γνωρίζουν αυτό, γι αυτό οι λεγόμενοι “μικροί” κάνουν συνεχείς ασκήσεις ανευθυνότητας.

Κλασικό παράδειγμα συνιστά η νέα “κυβίστηση” του κυρίου Καρατζαφέρη. Που μόλις 55 μέρες -όπως σωστά είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής- μετά την ετυμηγορία του ελληνικού λαού, ζητεί… ξανά εκλογές, προτείνοντας στη ΝΔ να μην ψηφίσει τον Κάρολο Παπούλια, οδηγώντας τη χώρα στις κάλπες και σε νέες περιπετειες, εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης και βεβαίας επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας από τις Βρυξέλλες.

Τι προσδοκά από αυτή του την πρόταση ο επιφανέστερος των εν Βουλή entertainers; Όχι βέβαια να… αλλάξει γνώμη ο ελληνικός λαός. Ούτε, φυσικά, να βοηθηθεί η ελληνική οικονομία (και οι πέτρες ξέρουν ότι είναι αβάσταχτη πολυτέλεια άλλος ένας προεκλογικός αγώνας).

Προσδοκά με κάθε τίμημα να δείχνει ότι δήθεν “ορίζει τις εξελίξεις”. Αλλάζοντας θέσεις. Αδιαφορώντας για τις πραγματικές ανάγκες του τόπου. Εκθέτοντας και μερικούς -όχι πολλούς…- σοβαρούς ανθρώπους που έκαναν το λάθος να ταυτίσουν την πολιτική τους παρουσία με το κόμμα του.

Εκλογές το Μάιο, πρότεινε λοιπόν ο μέγας ηγέτης του λαϊκισμού, προσβάλλοντας 10 εκατομμύρια Ελλήνων πολιτών, που ψήφισαν τον Οκτώβριο για 4 χρόνια κυβέρνηση. Που ζητούν να κυβερνηθούν.

Που είναι διατεθειμένοι να υποφέρουν, προκειμένου να βγει από το τέλμα η ελληνική οικονομία και, στη συνέχεια, να δουν μιαν άσπρη μέρα. Που κρίνουν δίκαια, αλλά αυστηρά.

Ο κύριος Καρατζαφέρης εκμεταλλεύτηκε μια συγκυρία και δημιούργησε ένα λαϊκίστικο κόμμα στα άκρα του πολιτικού μας σκηνικού. Η συγκυρία αλλάζει. Τώρα, ο εντυπωσιασμός δεν αρκεί. Τώρα, χρειάζεται πολιτική πρόταση. Δύσκολα τα πράγματα…-


========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Νομοσχέδιο για προσλήψεις

ana-mpa
Κατατέθηκε στη Βουλή, το νομοσχέδιο για την αναμόρφωση του συστήματος προσλήψεων στον δημόσιο τομέα και την πλήρη υπαγωγή του στο ΑΣΕΠ.

Με το νομοσχέδιο προτείνεται η επέκταση της ισχύος του νόμου 2190 για τις προσλήψεις σε πάσης φύσεως επιχειρήσεις του ευρύτερου δημοσίου τομέα, ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, για τη Βουλή των Ελλήνων και την Προεδρία της Δημοκρατίας, στις τράπεζες στις οποίες συμμετέχει το Δημόσιο, κρατικά Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, εκκλησιαστικά ιδρύματα και άλλους οργανισμούς όπου το Δημόσιο ασκεί ιδιαίτερη επιρροή, καταργουμένης κάθε αντίθετης γενικής ή ειδικής διάταξης που ρυθμίζει διαφορετικά τη διαδικασία πρόσληψης του προσωπικού.

Στο ίδιο νομοσχέδιο περιλαμβάνεται και η κατάργηση της προσαύξησης κατά 50%, της μοριοδότησης των υποψηφίων για διορισμό που έχουν αποκτήσει εργασιακή εμπειρία στα προγράμματα stage και ανακαλούνται οι προκηρύξεις για την πλήρωση θέσεων που εκδόθηκαν μετά την 4η Οκτωβρίου, με ματαίωση των σχετικών διαδικασιών.

Ο κ. Ραγκούσης μίλησε για "μείζονα νομοθετική πρωτοβουλία αφορά την αναμόρφωση του συστήματος των προσλήψεων και την καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠ, βάζοντας τέλος στις πελατειακές σχέσεις που επικρατούν στις προσλήψεις του Δημοσίου, επαναφέροντας την αξιοκρατία, σταματώντας την ομηρία χιλιάδων συμβασιούχων".
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

Είναι δυνατόν να θέλει το ΠΑΣΟΚ ιδιωτικοποίηση των ΕΛΤΑ; Απαιτείται ηχηρή διάψευση!!!


Σενάρια Δεξιάς “παλινόρθωσης” και στα ΕΛΤΑ για οριστική εφαρμογή του σχεδίου ιδιωτικοποίησης της δεξιάς;
(σίβυλλα)

Η αποτυχία που είχε η προσπάθεια της Κυβέρνησης Καραμανλή και του μεγάλου οικονομικού παράγοντα της χώρας, να βάλει “χέρι” ο δεύτερος στα ΕΛΤΑ, μέσω της διαδικασίας Ιδιωτικοποιήσεων, φαίνεται ότι δεν πτόησε κανέναν.

Η δυναμική αντίδραση και αντίσταση των Εργαζομένων και του Συνδικάτου ανάγκασε προσωρινά την αναστολή των σχεδιασμών, αλλά υποχρέωσε και τον ενδιαφερόμενο ιδιώτη σε μικρής χρονικής διάρκειας αναδίπλωση.

Σήμερα όμως ο οικονομικός αυτός παράγοντας, που κατέθεσε προσφορά “πινακίου φακής” για την εξαγορά κατ’ αρχή της θυγατρικής ΕΛΤΑ-ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΕΣ Α.Ε.. με απώτερο σχεδιασμό και στόχο τη μητρική ΕΛΤΑ Α.Ε., επανέρχεται.

Μέλημά του είναι μέσω παρεμβάσεων η επιβολή ανθρώπων που θα διαμορφώσουν το κατάλληλο για αυτόν περιβάλλον για την υλοποίηση των στόχων του.

Έτσι προσπαθεί να επιβάλλει ως Πρόεδρο και Δ/ντα Σύμβουλο ένα δοκιμασμένο από το παρελθόν άνθρωπο, που συμφώνησε στην ιδιωτικοποίηση, με κάποιες προϋποθέσεις, της Θυγατρικής κατ’ αρχή, ΕΛΤΑ-ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΕΣ.

Ο άνθρωπος αυτός είναι ο επί μια 4τια, επί δεξιάς διακυβέρνησης, Δ/νων Σύμβουλος, που απομακρύνθηκε τον περασμένο Ιούνιο, για λόγους που ποτέ δεν αναφέρθηκαν, αφού φυσικά εισέπραξε μια παχυλή αποζημίωση της τάξης των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, με αντικαταστατή επί τρίμηνο, τον παλαιό Πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Σταμάτη Μαύρο, που πήγε στα ΕΛΤΑ κατά εντολή Καραμανλή, προκειμένου να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις εκλογής του στις ΚΥΚΛΑΔΕΣ, χωρίς όμως θετικό αποτέλεσμα στις πρόσφατες εκλογές.

Ο άνθρωπος αυτός, ο Ανδρέας Ταπραντζής, είναι που με την τακτική του εξανέμισε ότι θετικό είχε γίνει την περίοδο 1997-2005 και φεύγοντας παρέδωσε την επιχείρηση με κρυφά ελλείμματα που σήμερα έχουν ξεπεράσει τα 35.000.000 ευρώ, αλλά και τεράστια λειτουργικά προβλήματα και μια 50αδα συμβούλων και συνεργατών που έχουν εξακοντίσει στα ύψη τις δαπάνες Διοίκησης.

Οι εργαζόμενοι ακούγοντας ότι υπάρχει ενδεχόμενο Δεξιάς παλινόρθωσης Ταπραντζή -οι πληροφορίες αναφέρουν ότι είναι κομματικό μέλος της Ν.Δ.- αρχίζουν και ανησυχούν για το τι περιμένει την επιχείρηση και τη δουλεία τους και βέβαια αναρωτιούνται, πως ένας άνθρωπος που συνέργησε σε πολιτικές ιδιωτικοποίησης επί δεξιάς, μπορεί να ηγηθεί μιας επιχείρησης που θα εφαρμόσει πολιτική ΠΑΣΟΚ.

Εμπιστεύονται όμως τον αρμόδιο Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Δημήτρη Ρέππα, προς τον οποίο προστρέχουν να μην συμφωνήσει σε επιστροφή Ταπραντζή στα ΕΛΤΑ, αλλά να προβεί σε επιλογή στελέχους που θα έχει και κοινωνικές λογικές, μιας και το Ταχυδρομείο παρέχει κύρια κοινωνικό έργο.

* Πάλι αυτοί οι νεροκουβαλητές των εκλογικών νικών, ναι αυτοί του κακού ΠΑΣΟΚ, το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» του Ανδρέα Παπανδρέου, που συνεχίζουν αθεράπευτα να είναι σοσιαλιστές, θα ματαιώσουν τη δεξιά παλινόρθωση και την έφοδο των μπλε, που έγιναν πράσινα, golden boys;

Σχόλιο: Είναι δυνατόν να θέλει το ΠΑΣΟΚ ιδιωτικοποίηση των ΕΛΤΑ;

Απαιτείται ηχηρή διάψευση!!!

Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ματωμένη Κυριακή-3 Δεκέμβρη 1944


Εκείνη τη νύχτα 2 πρός 3 του Δεκέμβρη του '44 η Αθήνα δεν κοιμήθηκε.Ετοιμαζόταν για το μεγάλο συλλαλητήριο του ΕΑΜ την άλλη μέρα το πρωί.
Σε όλες τις συνοικίες γραφόντουσαν τα συνθήματα στα πλακάτ και στα πανό."Ζήτω οι σύμμαχοι",'Όχι Βασιλιά" ,"ΕΑΜ-ΕΛΑΣ", "Λαοκρατία".

Δεν είχαν περάσει ούτε 40 μέρες από την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης,ο λαός δεν είχε προλάβει να χαρεί καλά καλά,να γιορτάσει τη απελευθέρωση και τα πράγματα γυρίζανε παράξενα,πρός μια κατεύθυνση που κανείς δεν φανταζόταν λίγο πρίν.

Το περίφημο "και εις την Λαοκρατία πιστεύομεν",που είχε πεί ο Γ.Παπανδρέου απο το μπαλκόνι στις 18 του Οκτώβρη, ήταν τώρα ένα κουρελόχαρτο που σερνόταν στους άδειους δρόμους της πρωτεύουσας.Σε λίγες ώρες θα ποδοπατιόταν κατακόκκινο στην πιό τραγική, την πιο άδικη μέρα της νεότερης Ελλ.Ιστορίας.

Τη "Ματωμένη Κυριακή" 3 Δεκέμβρη 1944.Τη μέρα που οι νικητές του αντιναζιστικού αγώνα, δηλ. το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ, αποφασίστηκε να χτυπηθούν, να κυνηγηθούν, να συκοφαντηθούν και να εξοντωθούν τελικά από τους Αγγλους , αφού η παρουσία τους σε μια δημοκρατική εξέλιξη στην Ελλάδα χάλαγε τα σχέδια τους.

Πρωί της Κυριακής απο όλες της γωνιές της πόλης εκατοντάδες χιλιάδες λαού φθάνουν μπροστά στην πλατεία Συντάγματος, σε μια ειρηνικη και άοπλη πορεία.

Η λιακάδα έχει βοηθήσει να γίνει το μεγαλύτερο συλλαλητήριο που έγινε ποτέ στην ιστορία και ο ενθουσιασμός είναι χωρίς προηγούμενο.
Νέοι, ηλικιωμένοι, εργάτες, γυναίκες, μικρά παιδιά, μαθητές, διανοούμενοι, όλοι αγκαλιά βαδίζουν προς τον Άγνωστο Στρατιώτη.

Σημαίες της Ελλάδας,της Αγγλίας,της Ρωσίας,της Αμερικής ανεμίζουν παντού.Ξαφνικά κάποιο χέρι που αργότερα αποκαλύπτεται οτι ήταν του Αγγ.Εβερτ= διευθυντή της Αστυνομίας- δίνει το σύνθημα!

Ακούγονται παρατεταμένες ριπές και οι σφαίρες θερίζουν την έκπληκτη πρώτη γραμμή τις διαδήλωσης.Ακροβολισμένοι σκοπευτές πυροβολούν τυφλά μες το πλήθος που παγώνει.Οι ξένοι δημοσιογράφοι που παρακολουθούν μέχρι εκείνη τη στιγμή ήρεμοι απο τις καρέκλες τους στο ξενοδοχείο Μεγ. Βρετανία δεν πιστεύουν στα μάτια τους.

Κόσμος πεσμένος μες το αίμα,χαμός, μια μικρή βουβαμάρα,κορμιά κτυπημένα εδώ κι εκεί μέσα στη λιακάδα του χειμώνα,νεκρά παιδιά στα χέρια των γονιών τους...Σηκώνονται ξανά μετά το πρώτο σοκ.Φωνές, οργή, συνθήματα.Προχωρούν μερικά βήματα.Δεύτερος καταιγισμός πυρών απο τους Αγγλους ,τους ταγματασφαλίτες και την Αστυνομία.Όλοι πια τρέχουν να σωθούν.Το έγκλημα έχει αρχίσει.

Η Ελλάδα θεωρείται χώρα υπό Αγγλική κατοχή, και ο λαός πρέπει να λάβει το τελεσίγραφο με τον πιο σκληρό, άνανδρο, αιματοβαμμένο τρόπο.Η θέλησή του για μια πορεία πρός την ελευθερία,την ανεξαρτησία,την αυτοδιοικούμενη δημοκρατία,την επιλογή απο τον ίδιο το λαό του δικού του δρόμου με ελεύθερες εκλογές , έγινε κουρέλι στά χέρια του Τσώρτσιλ, πού βουτήχτηκε στο αίμα πρίν πεταχτεί στα σκουπίδια της ιστορίας μαζί με τόσους και τόσους δημοκράτες και κομμουνιστές αγωνιστές του ΕΑΜ.

Ο απολογισμός είναι 21 νεκροί κι 140 τραυματίες! (Στις 2 φωτογραφίες-θλιβερά ντοκουμέντα του Ντμιτρι Κεσσέλ στο πλάι -κάντε κλικ πάνω τους-φαίνεται ο αστυνομικος που γαζώνει το σκυμμένο πλήθος ενώ στη 2η έχει τελειώσει τη δουλειά.Ειναι όλοι νεκροί!)

Την επόμενη μέρα ο λαός κατεβαίνει σε νέα τεράστια πορεία θρήνου να κηδέψει τους νεκρούς του.Νέα επίθεση με πυροβολισμούς από παντού την βάφει και πάλι στο αίμα.Αλλοι 40 νεκροί κι 70 τραυματίες γράφονται στις λίστες των θυμάτων!Η Άθήνα αλλά και ολόκληρος ο κόσμος καταλαβαίνει στην πράξη τι θα πεί Αγγλική αποικιοκρατία.

Ο Δεκέμβρης έχει ξεκινήσει. Για 35 περίπου μέρες η Αθήνα γνωρίζει ένα πόλεμο χωρίς προηγούμενο στην ιστορία της.Από τη μια ο εφεδρικός ΕΛΑΣ και ο πρόχειρα οπλισμένος λαός. Από την άλλη οι Αγγλοι(που μετά τα μέσα Δεκέμβρη είχαν πάνω απο 50000 στρατό στην Αθήνα),ο Ιερός Λόχος και η ορεινή ταξιαρχία που είχε πια εκκαθαριστεί από δημοκρατικά στοιχεία μετά το κίνημα στη Αίγυπτο.Στο πλάι τους η αστυνομία και βέβαια τα Τάγματα Ασφαλείας και οι άλλες παρακαρτικές οργανώσεις που είχε συμφωνηθεί να διαλυθούν και να διωχθούν σα συνεργάτες των Γερμανών. Οί εντολές των Άγγλων ήταν ξεκάθαρες .

"Μη διστάσετε να φερθείτε όπως σε κατεχόμενη πόλη όπου έχει εκδηλωθεί στάση!" ήταν τα λόγια του Τσώρτσιλ,που τηρήθηκαν κατά γράμμα.
Ο άγριος βομβαρδισμός από αέρα και θάλασσα των λαϊκών συνοικιών μέχρι την ισοπέδωση, αλλά και η όλη στρατιωτική συμπεριφορά των Αγγλων, προκάλεσαν κύμα διαμαρτυρίας στην ίδια την Αγγλία με τους συντηρητικούς ΤIMES να πρωτοστατούν!
Η πρόταση μομφής στο Αγγλικό κοινοβούλιο είναι ένα μικρό ενδεικτικό δείγμα της αντίδρασης των ίδιων των Αγγλων, που κατηγορούν τον Τσώρτσιλ για αποικιοκρατική συμπεριφορά προς ανεξάρτητη σύμμαχο χώρα.
Εδω οι δικοί μας αστοί πολιτικοί, όχι μόνο δεν ενοχλούνται, αλλά αναπνέουν βαθιά με ανακούφιση,αφού χωρίς την παρουσία των Άγγλων η επικράτηση του ΕΑΜ,που ΕΙΧΕ ΣΤΙΣ ΤΆΞΕΙΣ ΤΟΥ 2000000 ΜΕΛΗ, και που ζητούσε γι αυτό επίμονα εκλογές,ήταν μια απόλυτη βεβαιότητα.
Τα παραδοσιακά κόμματα είχαν ελάχιστη συμμετοχή στην Αντίσταση μένοντας στην Αίγυπτο, και κάποιοι συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, κι αυτό βέβαια ο λαός εκείνη τη στιγμή το ήξερε καλά.Η μη συμμετοχή όμως του κύριου όγκου του ΕΛΑΣ που έμεινε γιά διάφορους γνωστούς η άγνωστους λόγους έξω από τη "μάχη της Αθήνας",δημιούργησε απόλυτη στρατιωτική υπεροπλία στους Άγγλους και την κυβέρνηση και έτσι στις αρχές Ιανουαρίου, η μάχη τελείωσε με ήττα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.Από εκεί κι έπειτα η ιστορία γράφτηκε απο τους νικητές.
Έτσι οι μέχρι χθές ελευθερωτές της Ελλάδας έγιναν "προδότες", "δολοφόνοι", "απάτριδες", "πράκτορες' κλπ. για να κυνηγηθούν ανελέητα μέσα στα επόμενα χρόνια.
Η συνέχεια είναι γνωστή.
Η συμφωνία της Βάρκιζας και ο αφοπλισμός του ΕΛΑΣ χωρίς να δοθεί καθολική αμνηστία σάυτούς που ειχαν πάρει μέρος στη μάχη της Αθήνας!Οι "δημοκρατικές" εκλογές του '46 μέσα σε καθεστώς τρομοκρατίας και η επικράτηση της Δεξιάς.Το δημοψήφισμα του Σεπτεμβρίου '46 και η επαναφορά της βασιλείας.
Ο άγριος διωγμός χωρίς προηγούμενο όλων των αριστερών απο κράτος, φασίστες, παρακρατικούς και λοιπές "δημοκρατικές" δυνάμεις.Και τέλος σαν απόλυτα λογική συνέπεια, ο εμφύλιος 1946-1949 που κατά την ταπεινή μου γνώμη ειχε ελάχιστες πιθανότητες να αποφευχθεί, μέσα σ' αυτό το κλίμα.

Ερωτήματα υπάρχουν χιλιάδες και λογικά.

Έκανε λάθη η αριστερά, το ΕΑΜ και το ΚΚΕ; Φυσικά!Πολλά και κρίσιμα.Οι συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας πάνω απ' όλα , αφού από εκεί ξεκίνησε το κακό.
Η καλοπιστία στην αρχή και πάνω απ'όλα η υπερβολική βεβαιότητα, ότι δεν ήταν δυνατόν να χάσει το ΕΑΜ τον έλεγχο με τόσο τεράστια δύναμη που είχε και στο λαό και στα όπλα.
Αλλά και ο όλος χειρισμός της κατάστασης το Δεκέμβρη ήταν ανεπαρκέστατος αφού δυστυχώς ο Σιάντος δεν ήταν Λένιν τι να κάνουμε;
Ήταν κι αυτός και οι άλλοι, απλοί λαϊκοί αγωνιστές, που απέναντί τους είχαν μιά τεράστια προσωπικότητα, το καμάρι της αντίδρασης, τον Τσώρτσιλ αλλά και επαγγελματίες της πολιτικής εξαπάτησης που τους χειρίστηκαν μιά χαρά.Όμως σε καμιά περίπτωση δεν ήταν αυτά τα λάθη που οδήγησαν στο αιματοκύλισμα της Αθήνας, αλλά και στον εμφύλιο γενικά.
Ήταν χωρίς την παραμικρή αμφιβολία η φασιστική Αγγλική επέμβαση.Το ΕΑΜ είχε την ψευδαίσθηση ότι ήταν δυνατόν να περάσουμε σε μια ελεύθερη δημοκρατική Ελλάδα με τρόπο ειρηνικό.Δεν ήταν ούτε προετοιμασμένο ούτε διατεθειμένο να κάνει κίνημα.
Αν ήταν έτσι θα το είχε κάνει πριν τον Οκτώβρη όταν δεν υπήρχε εδώ Αγγλικός στρατός, η πριν τα Δεκεμβριανά θα είχε φροντίσει να έχει έξω απο την Αθήνα έτοιμο τον ΕΛΑΣ με τους εμπειροπόλεμους στρατιωτικούς αρχηγούς του.
Δεν ήταν τόσο ηλίθιοι!Απλώς δεν περίμεναν τόσο σκληρό,χυδαίο ,άνανδρο χτύπημα εναντίον άοπλων αθώων, μπροστά στα μάτια ξένων παρατηρητών,όπως και την άμεση,απόλυτα προετοιμασμένη στρατηγικά αντίδραση των Άγγλων.
Τη στιγμή μάλιστα που τα πεδία των μαχών με τους Γερμανούς σε όλη την Ευρώπη ήταν ακόμη ζεστά,και ιδιαίτερα στην Ιταλία από όπου μεταφέρθηκε ο περισσότερος στρατός με ρίσκο να αποδυναμωθεί το εκεί μέτωπο.

Θα μπορούσε να αποφευχθεί η σύγκρουση;
Η γνώμη μου είναι όχι,σε καμία περίπτωση.Εκτός αν το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ υποχωρούσε κατά κράτος και δεχόταν τα πάντα,ενώ εκείνη τη στιγμή αισθανόταν και ήταν παντοδύναμο.

Οι Άγγλοι όπως προκύπτει απο όλα τα ιστορικά ντοκουμέντα -που κάποια παραθέτω εδώ (http://edoketora.blogspot.com/2009/11/44.html ),ειχαν ξεκαθαρίσει τις προθέσεις τους και είχαν αποφασίσει πριν το Δεκέμβρη την εξόντωση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.Τέλος υπάρχει η επιστολή Γ.Παπανδρέου (http://edoketora.blogspot.com/2009/12/44.html) προς την Καθημερινή το 1948-όταν πια σχεδόν όλα έχουν κριθεί- που δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το τι ακριβώς είχε παιχθεί.

Το συμπέρασμά μου, μετά από πολύ προσεκτική και όσο πιο αντικειμενική μελέτη μπορούσα, είναι το εξής. Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ δεν πίστευαν οτι θα δεχόντουσαν τέτοια επίθεση γιατί πίστευαν οτι η δύναμη του ΕΛΑΣ(πάνω απο 100000 έμπειρος τακτικός στρατός) θα τρόμαζε τους Άγγλους και έτσι η μεγάλης κλίμακας σύγκρουση θα μπορούσε να αποφευχθεί.
Γιατί όμως δεν τους φόβισε ο ΕΛΑΣ;
Μήπως γιατί οι Άγγλοι(και η κυβέρνηση) γνώριζαν οτι δεν θα χρησιμοποιηθεί τελικά η κύρια δύναμή του;
Οτι το ΕΑΜ είχε πάρει την απόφαση να αποφύγει πάση θυσία την πολεμική σύγκρουση γιατί θα του στοίχιζε την στήριξη των ευρύτερων λαϊκών μαζών που λογικά λαχταρούσαν επι τέλους την ειρήνη;
Εκεί πιστεύω πως βασίστηκαν οι Αγγλοι και χτυπώντας σκληρά και άνανδρα οδήγησαν με ακρίβεια στα Δεκεμβριανά ,τον εμφύλιο και το ξεκλήρισμα της Αριστεράς.

Έτσι λοιπόν γράφτηκαν εκείνες οι μέρες του Δεκέμβρη, που άλλαξαν βίαια τη ροή της ιστορίας προς μια κατεύθυνση άλλη απο εκείνη που φαινόταν πως ήθελε ο λαός εκείνη τη στιγμή.
Η ιστορία του χαμένου Ισπανικού εμφύλιου σχεδόν επαναλήφθηκε και γράφτηκε σε μια version Eλληνική σε πολύ σύντομο διάστημα.
Και οι δυτικοί σύμμαχοι-αυτή τη φορά οι Άγγλοι- ήταν όπως πάντα παρόντες,φυσικά "στο πλευρό του λαού".
Τελειώνοντας θέλω να πω αυτό.
Ο λόγος για τον οποίο θυμίζω ξανά το Δεκέμβρη του '44 δεν είναι βέβαια για να συνεχισθεί το μίσος ανάμεσα στις 2 πλευρές που πήραν μέρος.
Κάθε άλλο.Αλλά πιστεύω οτι κάποια στιγμή πρέπει να δικαιωθεί η μνήμη αυτών των απλών αγωνιστών, που έδωσαν τόσο ανυστερόβουλα τη ζωή τους, για να πάρουν πίσω μόνο μίσος και χυδαίες συκοφαντίες.

Αυτό πρέπει πρώτα απ΄όλα να τελειώσει οριστικά!

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Πέταξε το φιλολαϊκό του προσωπείο ο Γ. Καρατζαφέρης

Ναυάρχου Νικοδήμου 2, 105 57, Σύνταγμα, Αθήνα

Blog: www.danagennisi.eu

Ηλ. Δ/νση: press@danagennisi.gr

Τηλ. 2103314314 Φαξ: 2103217771

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Εκπρόσωπος: Σταύρος Βιτάλης

Τηλ.: 6979112273

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

3/12/09

Χολή για τις κατακτήσεις των εργαζομένων « έχυσε» σε ένα αντεργατικό και αντιλαϊκό παραλήρημα ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γιώργος Καρατζαφέρης, από το βήμα της βουλής με αφορμή συζήτηση για το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης .

Ο Γ. Καρατζαφέρης υποστήριξε ότι την οικονομική κρίση που την δημιούργησαν οι πολυεθνικές και τα golden boys, πρέπει να την πληρώσουν οι μισθοσυντήρητοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι. Ως γνήσιος κήρυκας, της αντιλαϊκής πολιτικής ο Γ. Καρατζαφέρης, παρομοίασε την οικονομική κρίση , με τον Πόλεμο «όπου τον κάνουν οι Στρατηγοί, αλλά θυσιάζονται οι στρατιώτες».

Η Δημοκρατική Αναγέννηση θα αγωνιστεί για να μην καταπατηθεί κανένα εργασιακό κεκτημένο, και να μην καταργηθεί ο 14ος μισθός, όπως υποστήριξε ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ..

Καταδικάζουμε τέτοιου είδους λογικές που θέλουν να θυσιάζονται οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα στον βωμό του κέρδους όπως επιθυμεί ο Γ. Καρατζαφέρης, o οποίος πέταξε το φιλολαϊκό προσωπείο και φάνηκε το πραγματικό του αντιλαϊκό πρόσωπο.


========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Κλιμακώνονται οι δραστηριότητες της Ελληνορωσικής Συμμαχίας.

Θεσσαλονίκη 3/12/09

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με εντατικούς ρυθμούς συνεχίζονται οι ενημερωτικές συνδιασκέψεις της Ελληνορωσικής Συμμαχίας, με στόχους, τόσο την ενημέρωση των φίλων και στελεχών του Κινήματος, όσο και την πλήρη ανάπτυξη της οργανωτικής του δομής, με περιφερειακές και τοπικές οργανώσεις σε όλη την Ελλάδα.

Στην δεύτερη κατά σειρά συνδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, μέσα σε ένα κλίμα αισιοδοξίας για την πορεία της Συμμαχίας (μια που ολοένα και περισσότερα νέα μέλη προστίθενται στο δυναμικό της), ξεκίνησε ήδη η διαμόρφωση των συγκεκριμένων θέσεων εκείνων που αποτελούν τον πυρήνα των ιδεολογικοπολιτικών προσεγγίσεων του Κινήματος.

Να προσθέσουμε εδώ ότι, οι θέσεις οι οποίες αναπτύχθηκαν από τους ομιλητές της συνδιάσκεψης, συνέτειναν στην αποδοχή της βασικής αρχής της Συμμαχίας, «για αποκατάσταση της ετεροβαρούς - σε όφελος κυρίως των ατλαντικών συμφερόντων – γεωπολιτικής πολιτικής που ασκείτε τις τελευταίες δεκαετίες από το πολιτικό κατεστημένο της χώρας μας». Μια εξάρτηση, που ως κραυγαλέα παραδείγματά της αναφέρθηκαν η άρνηση π.χ. της ελληνικής πλευράς να αποδεχθεί την δωρεάν συνδρομή σε πυροσβεστικά αεροσκάφη στις πυρκαγιές της Αττικής, η υπόθεση των ρωσικών τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικούTOΜΑ καθώς και οι παλινωδίες της νέας ελληνικής κυβέρνησης για τον αγωγό Πύργου - Αλεξανδρούπολης .

Στη συνδιάσκεψη αναπτύχθηκαν ακόμη θέσεις για την διαρκώς διευρυνόμενη οικονομική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας ειδικά στην απορρόφηση ελληνικών αγροτικών προϊόντων, όπως επίσης και στις διαφαινόμενες προοπτικές εισαγωγών φθηνών αγροεφοδίων από τη Ρωσική Ομοσπονδία.
Μετά από εισήγηση εξάλλου στη συνδιάσκεψη, αποφασίσθηκε η συγκρότηση «Ομάδας Διαλόγου» της Ελληνορωσικής Συμμαχίας, με στόχο την οργάνωση και υλοποίηση ανοιχτών εκδηλώσεων, με αντικείμενο την οργάνωση εκδηλώσεων απέναντι στα μεγάλα προβλήματα της Πατρίδας μας. Ως πρώτοι στόχοι τέθηκαν ανοιχτές συζητήσεις για το απαράδεκτο καθεστώς δανείων των ελληνικών τραπεζών, το ασφαλιστικό αλλά και ημερίδα σε Πανεπιστήμιο της Βόρειας Ελλάδας με κεντρικό θέμα το κοινωνικό πείραμα της Βενεζουέλας και του ηγέτη της Ούγγο Τσάβες.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"