Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα Ξυλούρης. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων ταξινομημένων κατά συνάφεια για το ερώτημα Ξυλούρης. Ταξινόμηση κατά ημερομηνία Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 24 Μαρτίου 2023

Γιάννης Σκαρίμπας- Διαβάστε το βιβλίο σε PDF "Το 1821 και η αλήθεια"

  Ο Γ.Σκαρίμπας γεννήθηκε στην Αιθυμιά, πήγε σχολείο στην Ιτιά, ωστόσο έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Χαλκίδα, όπου και πέθανε.
Παρολαυτά το έργο του δεν προβάλλεται σχεδόν καθόλου στον τόπο που τον ανέθρεψε.
Χαρακτηριστικό είναι πως στα σχολεία μας ποτέ δεν μας είπαν γι' αυτόν και βέβαια ποτέ δεν αναφέρεται αυτό το μνημειώδες ιστορικό του έργο για την επανάσταση του 1821, που όποιος το διάβασε άλλαξε μια για πάντα η οπτική που βλέπει την ελληνική ιστορία.

Γιάννης Σκαρίμπας-Το 1821 και η αλήθεια

Αν ο μόνος σκοπός που αξίζει τον κόπο κανείς να γεννηθεί, είναι η λεφτεριά, και μόλις γεννηθεί του την
υποθηκεύσουν τα συμφέροντα, τι άλλο του απομένει αν όχι η επανάσταση; (ο συγγραφέας)

Μεταξύ δουλείας και δουλείας δεν υπάρχει καμμιά διαφορά.
Με το να κάμεις μιαν επανάσταση κι αποτινάξεις το ζυγό,δεν έκαμες τίποτα.
Το ‘21 αυτό έκαμε. Το να μην ξαναεμπέσεις σε ζυγό-αυτό είναι επανάσταση. (ο συγγραφέας)

Το θαύμα του ‘21 δεν έγκειται στη στρατιωτική ήττα της Τουρκίας-πράγμα ευκολώτερο-αλλά στο (ως εκ θαύματος) σώσιμό του από την εχθρότητα των κοτζαμπάσηδων,των λογίων και του Κλήρου.   (ο συγγραφέας)

Ο κατά μόνο, το γένος και το θρήσκευμά του διαφέρων είναι ένας άγιος, μπρος στον κατά μόνο το “κατεστημένο” του διαφέροντα.

Οι Τούρκοι δεν ήσαν οι χειρότεροι…Ο ελληνικός λαός δε θάκανε την επανάσταση για ν’αποκαταστήσει και πολιτικά τους κοτζαμπάσηδες.Οι λέγοντες ότι η Επανάσταση ήταν μόνον Εθνική, ή είναι αδιάβαστοι, ή δε μας λένε την αλήθεια.
Σκοτώνοντας τους Τούρκους ήξερε ότι σκοτώνει το σύμμαχο των κοτζαμπάσηδων.
Χωρίς τον αφανισμό πρώτα αφτουνού, δεν μπόραε να ξεπάτωνε τους άλλους.
Το ότι σ’αυτό η Επανάσταση γελάστηκε, δεν πάει ναπεί διόλου ότι τους εφείσθη.
Θα τους πέρναε εν στόματι μαχαίρας,

Το ότι νόμισε ότι για τούτο είχε καιρό,αυτό την έφαγε…

Παρασκευή 21 Απριλίου 2023

Τραγούδια της Φωτιάς - 1974 Ν. Κούνδουρος (ολόκληρη) - [Ιούλιος του 1974. H χούντα έχει μόλις πέσει και η Αθήνα ένα καζάνι που ακόμη βράζει, με τον λαό να πανηγυρίζει για την πτώση της δικτατορίας]



Με αφορμή και επίκεντρο τη μαγνητοσκόπηση δύο πολύ σημαντικών συναυλιών το 74, αυτής που έγινε στο Στάδιο Καραϊσκάκη με το Μίκη Θεοδωράκη και αυτής που έγινε στο γήπεδο του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας με το Γιάννη
Μαρκόπουλο, αμέσως μετά την πτώση της Χούντας (Ιούλιος 1974) καθώς επίσης και άλλες μαζικές εκδηλώσεις που έγιναν στην Αθήνα το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς για την πρώτη επέτειο του Πολυτεχνείου. 


Κατά την διάρκεια της ταινίας μιλάει ο αγωνιστής Χρήστος Ρεκλείτης, που έλαβε μέρος στην Αντίσταση εναντίον της δικτατορίας και ο οποίος περιγράφει, όλα τα φριχτά βασανιστήρια στα οποία υπεβλήθη στα χέρια της Ασφάλειας, κατά τη διάρκεια της επταετίας, κατονομάζοντας στη διήγησή του όλους τους βασανιστές του.

   

Καλλιτέχνες που συμμετείχαν στις συναυλίες
Συνθέτες:

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ' τα ξένα βήματα, αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο, αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.

 
Σχετικό: Στη Θηβαϊκή γη αναπαύεται από το μεσημέρι της Κυριακής ο πρώην δήμαρχος Κώστας Κουρκούτης

 Αποχαιρετούμε τον τ. δήμαρχο Κώστα Κουρκούτη, μια πολιτική προσωπικότητα που σφράγισε με τις ιδέες, τη δράση και τη συνεχή του παρουσία, όχι μόνο την κοινωνία της Θήβας και της Βοιωτίας αλλά και της αυτοδιοίκησης και της αριστεράς:

" Ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ, δύσκολος δρόμος!
Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος..."

Η Συντακτική ομάδα


 Ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ, δύσκολος δρόμος!
Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος.
Τον κρατάς όπως κρατάς το χέρι του φίλου σου
και μετράς το σφυγμό του πάνω σε τούτο το σημάδι
που άφησαν οι χειροπέδες!
Κανονικός σφυγμός, σίγουρο χέρι. ...

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Ποια είναι τα δύο άκρα τελικά;


Γράφει ο askordoulakos

«Το χαστούκι του Κασιδιάρη δεν σημαίνει, ότι κάποιος χαστούκισε έναν συνάνθρωπό μας. Συμβολίζει,  χτυπάω κάτι κατεστημένο».
Γιάννης Μπέζος.
____________________

Το ένα άκρο, ο Φύρερ της Πεύκης. Ο τύπος, που ενσάρκωσε όλη την -επί 20ετία- συσσωρευμένη βρωμιά, πουστιά, βλακεία, αμορφωσιά και χοντροπετσιά της νεοελληνικής κοινωνίας και τους έδωσε πολιτική έκφραση.

Αυτός, ο οποίος, όταν αντίκρισε τον Ανακριτή και κατ’ επέκταση την προοπτική να παίρνει το πρωινό του τσάι παρέα με τον Αραβαντινό, άρχισε ν’ αποκηρύσσει και  ιδεολογίες και άρθρα και ανθρώπους και γενικώς, να κάνει κωλοτούμπες λέγοντας κοινές ανοησίες, όπως «...τότε, πριν από 35 χρόνια, υπήρξε αυτή η αρθρογραφία της οποίας το περιεχόμενο δεν αποδέχομαι σήμερα. Η Χρυσή Αυγή σε ιδεολογικό επίπεδο δεν έχει καμία σχέση με τον γερμανικό εθνικοσοσιαλισμό του μεσοπολέμου, εκφράζεται μόνο από το εθνικιστικό κίνημα. Γι αυτό ουδέποτε υιοθέτησε εθνικοσοσιαλιστικά σύμβολα, το σύμβολο μας είναι ο αρχαιοελληνικός μαίανδρος. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι στρατός, καταδικάζω τέτοιες συμπεριφορές και την αμφίεση (σ.σ. υπάρχει πλήθος φωτογραφιών, οι οποίες δείχνουν το μισάνθρωπο ουρακοτάγκο να φοράει T-shirt με στάμπα τη νεκροκεφαλή των Waffen SS), αλλά και τον συγκεκριμένο βηματισμό δεν τον υιοθετώ, όπως έχω πει και σε τηλεοπτική μου εμφάνιση. Γενικώς έχω καταγγείλει μέσα και έξω από τη βουλή κάθε πράξη βίας...Καταδικάζω όλα τα επεισόδια καταστρατήγησης του νόμου».

Πριν περίπου 60 χρόνια, ο συγκρατούμενος του Μπελογιάννη, Δημήτρης Μπάτσης, γόνος πλούσιας και γνωστής αθηναικής οικογένειας με πατέρα Ναύαρχο,  κλήθηκε από τον Εισαγγελέα της έδρας στο γραφείο του τελευταίου, ο οποίος του ζήτησε να καταθέσει ότι ο Μπελογιάννης ήταν κατάσκοπος της ΕΣΣΔ, με αντάλλαγμα τη μη εκτέλεσή του. Ο Μπάτσης σχεδόν τον έφτυσε και ζήτησε να επιστρέψει στο κελί του. Αυτό είναι το «άλλο άκρο». ...

Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

«Από τη δουλειά κατευθείαν στον τάφο» είναι το δόγμα που καθοδηγεί τις αποφάσεις των ανθρωποφάγων της ΕΕ και του ΔΝΤ συνολικά στο θέμα των συντάξεων

«Υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση ότι μπορούμε να κάνουμε πράγματα, που καμιά κυβέρνηση, όχι μόνο δεν μπορούσε, αλλά και δεν θα τολμούσε να κάνει τα τελευταία 10, 20, 30 χρόνια». (Γ. Παπανδρέου, κατά τύποις πρωθυπουργός της Ελλάδας, εξαρτώμενος από την Τρόικα)

Εχει δίκιο να κομπάζει ο Γιωργάκης Τσολάκογλου –και πρόεδρος της «σοσιαλιστικής διεθνούς» για να μην ξεχνιόμαστε- για τα κατορθώματα της κυβέρνησής του. «Από τη δουλειά κατευθείαν στον τάφο» είναι το δόγμα που καθοδηγεί τις αποφάσεις των ανθρωποφάγων της ΕΕ και του ΔΝΤ συνολικά στο θέμα των συντάξεων. Και αυτός ανέλαβε να το υλοποιήσει. Και πιθανόν να έχει δίκιο ο σύντροφος Σ που σε ανάρτησή του προσέγγισε ψυχιατρικά το φαινόμενο Παπανδρέου καταλήγοντας εκτός των άλλων ότι ο Γιωργάκης μισεί τον εργαζόμενο ελληνικό λαό.

Δεν είναι όμως «η ισχυρή πολιτική βούληση» που ισχυρίζεται ο Γιωργάκης Τσολάκογλου ότι διαθέτει.
Είναι η ανυπαρξία μαζικού ταξικού εργατικού κινήματος που αφήνει μόνη της την αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό να διεξάγουν ταξικό πόλεμο και να κερδίζουν σε όλα τα μέτωπα.
Αν ξυπνούσε το «θύμα και το ψώνιο», που λέει ο Ξυλούρης θα ήταν δυνατόν να περνούσε ένα ασφαλιστικό σύστημα –για το οποίο καμαρώνει τώρα ο Γ. Τσολάκογλου-, που σε υποχρεώνει σε 40 (!!) χρόνια δουλειάς για να πάρεις πλήρη σύνταξη και να αφαιρείται 6% από τη σύνταξη για κάθε χρόνο δουλειάς λιγότερο;. Οποιος δηλαδή έχει διαστήματα ανεργίας και έβγαινε σήμερα στη σύνταξη έχοντας δουλέψει 30 ολόκληρα χρόνια, θα παίρνει σύνταξη μειωμένη κατά... 60%!!!
==========================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Τρίτη 16 Μαΐου 2023

Μάνος Δανέζης: Το μεγάλο μας Τσίρκο – Το καφενείο η Ελλάς


Παρακολουθώ την καθημερινή ειδησεογραφία ....
Λυπάμαι ... εδώ ο κόσμος καίγεται (ή θα καεί) κι εμείς μετράμε με κάθε τρόπο… «εκλογικά κουκιά» κάθε λογής ...
Θυμάμαι να τραγουδάμε στα νιάτα μου …

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Στίχοι: Κ.Χ Μύρης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης


Εύχομαι κάποτε οι λέξεις Έλληνας και το Νεοέλληνας να έχουν το ίδιο νόημα για όλους…

=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, απ' τον κόσμο. Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.


Και να αδερφέ μου
που μάθαμε να κουβεντιάζουμε
ήσυχα, ήσυχα κι απλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα
δε χρειάζονται περισσότερα.

Κι αύριο λέω θα γίνουμε
ακόμα πιο απλοί.
Θα βρούμε αυτά τα λόγια
που παίρνουνε το ίδιο βάρος
σ' όλες τις καρδιές,
σ' όλα τα χείλη,
έτσι να λέμε πια
τα σύκα-σύκα
και τη σκάφη-σκάφη.

Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι
και να λένε: