Διόνυσος:Ο εύθυμος και εκπολιτιστής θεός της αρχαιότητας.Θα διδάξει στους ανθρώπους την καλλιέργεια του αμπελιού και την παρασκευή του κρασιού.Ο χορός,το τραγούδι και οι μεταμφιέσεις στις πανάρχαιες Διονυσιακές τελετουργίες θα αποτελέσουν την πρώτη και πρώιμη μορφή του θεάτρου.
Ο Διόνυσος θα ταξιδέψει και θα μεταφέρει τον πολιτισμό.Αναφορές για τις εκστρατείες και την έλευση του Διονύσου,μεταξύ "μύθου"και ιστορίας θα βρούμε στις παραδόσεις αρκετών λαών, σχεδόν σε κάθε γωνιά του κόσμου.
Από τις Ινδίες,μέχρι την μακρινή χώρα των Ίνκας!
Το πνεύμα του Διονύσου συνεχίζει ακόμη και σήμερα,μέσα από λαϊκά έθιμα και παραδόσεις, να επιζεί.
Υπήρχαν όμως κι αντίθετες παραδόσεις. Έτσι, καθώς μας πληροφορεί ο Διόδωρος, σχηματίστηκαν πολλοί θρύλοι και μύθοι, που δεν συμφωνούν για την καταγωγή και την «ιθαγένεια» του Διόνυσου. («Των δε παλαιών μυθογράφων και ποιητών περί Διονύσου γεγραφότων αλλήλοις ασύμφωνα και πολλούς και τερατώδεις λόγους καταβεβλημένων, δυσχερές έστιν υπέρ της γενέσεως του θεού τούτου και των πράξεων καθαρώς ειπείν», ΙΙΙ, 62, 1).Όμως, οι αντιφατικές αυτές παραδόσεις για την καταγωγή του Διόνυσου δεν είναι πολύ παλιές, όπως πιστεύουν o Ηρόδοτος, ο Διόδωρος και άλλοι. Έχουν πλαστεί από τον 6ο αιώνα και δώθε από τους ολιγαρχικούς. Όταν οξύνθηκαν οι ταξικές αντιθέσεις και οι μεγαλοκτηματίες και οι σύμμαχοί τους νικήθηκαν από τις αγροτικές και λαϊκές μάζες, οι αριστοκράτες εiχαν πολιτικό συμφέρον να παρουσιάσουν τη διονυσιακή λατρεία σαν ξένη.
Μπορεί όμως να ρωτήσει κανείς: πώς συμβαίνει η διονυσιακή λατρεία να εiναι σχεδόν η ίδια σε διάφορες περιοχές, όπως της Μικρασίας, της Θράκης κι αλλού; Η απάντηση δεν είναι δύσκολη. ...