kalami.net: Οι Ομογενείς ετοιμάζονται να ντυθούν στο...χακί και να πάνε να ''πολεμήσουν'' στην Ελλάδα!

Σε ομιλία του σε Ελληνοαμερικανούς στο Σικάγο, ο υπουργός Εξωτερικών έκανε την... υπέρβαση:
Η ''τρόϊκα εσωτερικού'' σκοτώνει τα όνειρα και τις ελπίδες του ελληνικού λαού
«Είμαστε στον πυρήνα, στην καρδιά μιας μάχης, ενός αγώνα, ενός πολέμου. Οι προηγούμενες γενιές έχουν ζήσει άλλους πολέμους που σκότωναν ανθρώπους και κατέστρεφαν κτίρια. Eμείς, αυτό τον καιρό, ζούμε ένα πόλεμο που μπορεί να μην έχει σκοτώσει ανθρώπους και να μην έχει κατεδαφίσει κτίρια, τείνει όμως στο να σκοτώνει όνειρα και ελπίδες». Αυτά, εκτός των άλλων, τόνισε ο κ. Δημ. Αβραμόπουλος σε ομιλία του σε Ομογενείς στο Σικάγο 
(19 Σεπτ. '12), πρώτο σταθμό της περιοδείας του στις ΗΠΑ.
Σημ.: Ο υπουργός, κρατώντας τις...ισορροπίες, μίλησε και στην Αμερικανο-εβραϊκή Οργάνωση Σικάγου, σε γεύμα 20 Σεπτεμβρίου. 'Οταν καταλάβουν ότι οι Ισραηλινοί χρησιμοποιούν την Ελλάδα, θα είναι πολύ αργά.
Αυτοί οι τρεις δουλοπρεπείς ''κωλοτούμπες'', ακόμα στην Ελλάδα είναι; Δεν τους έδιωξαν;

Oι ''ηγέτες της πλάκας'': Τελικά, ΠΟΙΩΝ συμφέροντα εξυπηρετούν, εξαθλιώνοντας την Ελλάδα;
Η Τρόϊκα με τα Μνημόνια, δεν κλήθηκε στην Ελλάδα γιά να σώσει την χώρα. 
Πήγε για να διασφαλίσει τα συμφέροντα των δανειστών της, με την βοήθεια εγχώριων εγωπαθών
 και ''δεδομένων'' άξεστων πολιτικών.

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Νόμπελ στον οικονομολόγο που πρότεινε στάση πληρωμών και Grexit

Το νόμπελ οικονομικών απονεμήθηκε φέτος στον Ινδό οικονομολόγο Αμπιτζίτ Μπανερτζί, από κοινού με την Εστέρ Ντιφλό και τον Μάικλ Κρέμερ, «για την πειραματική προσέγγιση στην ανακούφιση της παγκόσμιας φτώχειας».

Ο Αμπιτζίτ Μπανερτζί, μαζί με άλλους 40 οικονομολόγους, είχε απαντήσει τον Φεβρουάριο του 2015 σε ερωτήσεις του πανεπιστημίου του Σικάγου σχετικά με την ελληνική κρίση, τα αιτήματα της τρόικας και τις επιπτώσεις που θα είχε για τον ελληνικό πληθυσμό μια αθέτηση πληρωμών.

Ο ίδιος σημείωσε ότι η διακοπή της αποπληρωμής του ελληνικού χρέους θα είχε θετικά αποτελέσματα για την ελληνική οικονομία, ενώ έκανε λόγο και για αλλαγή της ισοτιμίας του νομίσματος, κάτι που μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με έξοδο από το ευρώ.

Οι ερωτηθέντες έπρεπε να απαντήσουν μονολεκτικά αν συμφωνούν ή διαφωνούν με μια πρόταση που τους παρουσιαζόταν και να τεκμηριώσουν την σκέψη τους με μια πρόταση.

Οι τρεις ερωτήσεις και οι αντίστοιχες απαντήσεις του – νομπελίστα πλέον – οικονομολόγου ήταν οι εξής:

kalami.net USA: Ως Ομογένεια, θα ζήσουμε πάλι ''ημέρες δόξας'' Το ''γκέττο'' μας στην Αστόρια Νέας Υόρκης, αποκτά νέο ''πρωθυπουργό''

Ο ίσαμε τώρα (γιά 35 χρόνια) ''πρωθυπουργός Αστόριας'' Νίκος Ανδριώτης, θεοφοβούμενος και ''προστάτης παγκαριών καθεδρικού'', αποχωρεί και ετοιμάζεται ο -επίδοξος- διάδοχός του: Πέτρος Γαλάτουλας. Δηλαδή, ο πρόεδρος της ''Επιτροπής Παρέλασης'' της Ομοσπονδίας, με τους πανάξιους συνεργάτες και επόμενος πρόεδρος της κραταιάς, ''υπερήλικης'', Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, αν δεν τον ''τουμπάρουν'' πάλι στις εκλογές, τον Ιούνιο 2014.
Σύμφωνα με πληροφορίες μας, την προεκλογική εκστρατεία του, που θα προβληθεί από την ''ημερήσια γεροντοκόρη'', έχουν αναλάβει ο γεν. Γραμματέας της Οργάνωσης και μία κυρία, αγνώστων λοιπών στοιχείων.
 Σε ότι αφορά τους ''τελετάρχες'' στην παρέλαση γιά 25η Μαρτίου στο Μανχάτταν, ο ένας από τους τρεις που θα προταθούν, θα είναι ο πρώην (τελευταίος) ΣΑΕ-άρχης ΗΠΑ, ο ''άρχοντας'' Θεόδωρος, υπέρτιμος Σικάγου. Εξυπακούεται ότι, στην παρέλαση, θα κληθούν από τον κ. πρόεδρο της Επιτροπής, ΜΟΝΟ βουλευτές της ''Νέας -πασοκικής- Δημοκρατίας'' και ο επίδοξος αρχηγός κόμματος...

Γέμισε η χώρα ανίκανους γυρολόγους

 Γράφει η Σοφία Βούλτεψη, 

Αν θυμόμαστε καλά το ΠΑΣΟΚ είχε χαλάσει τον κόσμο επειδή η Νέα Δημοκρατία είχε προχωρήσει στην απογραφή.

Έκτοτε, έχουν γίνει τόσες πολλές απογραφές, που πια έχουμε χάσει τον λογαριασμό.

Με πρόσκληση του κ. Παπανδρέου και των συν αυτώ μας… απέγραψαν όλοι: Το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, η ΕΕ, ο ΟΟΣΑ, η Eurostat δια της ΕΛΣΤΑΤ.

Χρησιμοποιώντας αμφιλεγόμενα στοιχεία ανεβάζουν το έλλειμμα, κατεβάζουν το ΑΕΠ, μετρούν την αποδοτικότητα του Δημοσίου, μοιράζουν χαρακτηρισμούς, ταπεινώνουν τη χώρα, στοχοποιούν τους Έλληνες.

Και αφού συμβούν όλα αυτά, εμφανίζονται οι εγχώριοι σωτήρες και με το πιο μπλαζέ ύφος της οικουμένης, σχολιάζουν: Μα αυτά είναι γνωστά, δεν μας είπαν δα και κάτι το καινούργιο!

Ε, αφού ήταν γνωστά, γιατί δεν τα διορθώνατε – όπως υποσχεθήκατε – αντί να κουβαλήσετε όλους τους διαβόλους της γης και να τους βάλετε δερβέναγες στο κεφάλι μας;

Κάπως έτσι αντέδρασε και το αρμόδιο (λέμε τώρα) υπουργείο στην έκθεση του ΟΟΣΑ για τον ελληνικό δημόσιο τομέα – αυτά είναι γνωστά, ΘΑ τα διορθώσουμε, εμείς παραγγείλαμε την έκθεση. ...

Παγκόσμια φτώχια και νεοφιλελευθερισμός ή "ενός κακού μύρια έπονται"...

Ο άλλος δρόμος
του Αντώνη Καρακούση dolnet

Προχθές το βράδυ στο Κοινοβούλιο πραγματοποιήθηκε, υπό την αιγίδα του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων, μια άκρως ενδιαφέρουσα εκδήλωση με θέμα το κραχ του 1929 και την τρέχουσα διεθνή χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση.

Σημαντικοί οικονομολόγοι, τραπεζίτες και ιστορικοί, όπως οι κκ. Γ. Προβόπουλος, Ν. Καραμούζης, Κ. Κωστής και άλλοι περιέγραψαν ομοιότητες και διαφορές, διέγνωσαν λάθη, συνέκριναν πολιτικές και ανέδειξαν ευθύνες για το παρ΄ ολίγον δεύτερο κραχ, που απεφεύχθη επειδή ξεπεράστηκαν ιδεολογικές και άλλες αγκυλώσεις για τον ρόλο και την παρεμβατικότητα του κράτους. Πολλά τα ενδιαφέροντα σ΄ αυτή την άγνωστη για τα ΜΜΕ εκδήλωση.

Ορισμένα μάλιστα ήταν και αρκούντως διαφωτιστικά και απολύτως ανατρεπτικά για τα κυρίαρχα ιδεολογικο-πολιτικά δόγματα της τελευταίας εικοσαετίας.

Αναπτύσσοντας τους λόγους που έφεραν την κρίση, ο κ. Καραμούζης ξεχώρισε τις επικρατήσασες διεθνώς νεοφιλελεύθερες αρχές οι οποίες χρεοκόπησαν στην παρούσα κρίση και τις ανέδειξε κατά τρόπο απολύτως ακριβή.

Έχουμε και λέμε λοιπόν. Πρώτη αρχή που κατερρίφθη είναι αυτή της αοράτου χειρός, του Ανταμ Σμιθ, η οποία αποδέχεται ως έμφυτη τη σταθερότητα και την αρμονία της αγοράς. Ακολούθως κατέπεσε η ιδέα που έφερε τις ελεύθερες αγορές χρήματος και κεφαλαίου να ορίζουν πάντα τις σωστές τιμές.

Όπως επίσης απεδείχθη προβληματική η δήθεν ικανότητα των αγορών να αυτορρυθμίζονται και σε κάποιον βαθμό να αυτοεποπτεύονται.

Ακόμη, μύθος απεδείχθη η πεποίθηση ότι οι οικονομικές μονάδες ενεργούν πάντα ορθολογικά στη λήψη των αποφάσεων και ότι αθροιστικά η συμπεριφορά τους οδηγεί δήθεν σε αρμονική λειτουργία της οικονομίας της αγοράς. Απολύτως μούφα απεδείχθη η βεβαιότητα ότι η κερδοσκοπία αποτελεί πάντα σταθεροποιητικό παράγοντα των αγορών. Οπως βεβαίως και το δόγμα που έλεγε ότι η καλύτερη μακροοικονομική πολιτική είναι η μη πολιτική, ότι δηλαδή επαρκεί η θέσπιση «σταθερών κανόνων» σαν και αυτή του αντιπληθωρισμού για να πάει καλά ο κόσμος.

Η άποψη επίσης ότι οι μέτοχοι των εταιρειών και των τραπεζών έχουν τα μέσα να επιβάλουν τον ορθολογισμό και τον έλεγχο στη διοίκηση των εταιρειών ώστε να ταυτίζονται τα συμφέροντα μετόχων και διοικούντων απεδείχθη απολύτως εσφαλμένη. Ειδικώς αυτή η άποψη επέτρεψε να επικρατήσει το απολύτως προβληματικό δόγμα «ό,τι είναι καλό για τη Citibank και την General Μotors είναι καλό για την Αμερική», ή ακόμη χειρότερα «ό,τι είναι καλό για τις διοικήσεις της Citibank και της General Μotors είναι καλό για την Αμερική».

Οι στρεβλώσεις που επιβλήθηκαν διεθνώς με την επικράτηση της νεοκλασικής νεοφιλελεύθερης σχολής του Σικάγου επέδρασαν καθοριστικά.

Φόροι μειώθηκαν, ρυθμίσεις και παρεμβάσεις στην αγορά ελαχιστοποιήθηκαν, η συγκέντρωση κεφαλαίου γιγαντώθηκε, η κερδοσκοπία πολλαπλασιάστηκε, η ανισοκατανομή πλούτου και εισοδήματος διευρύνθηκε, η συμμετοχή στα συνδικάτα μειώθηκε, οι αντιπαραγωγικές επενδύσεις σε σπίτια και μετοχές εκτινάχθηκαν στα ύψη, η σημασία των μαζικών κερδοσκοπικών φαινομένων υποβαθμίστηκε, δεν επέτρεψε την αξιολόγηση της παράλογης ευφορίας, παρέτεινε και διηύρυνε τις «φούσκες» τιμών και τελικώς έφερε το χάος.

Η ανάδειξή τους και η αναγνώρισή τους μάλιστα από πρόσωπα που έζησαν εκ των έσω το μέγα λάθος έχουν εξαιρετική σημασία και βεβαίως δείχνουν ακριβώς τον άλλον δρόμο στον οποίο πρέπει πια να βαδίσουμε.

Σχόλιο: Πολλά και ενδιαφέροντα ειπώθηκαν και από τις δύο πλευρές σκέψης.

Για μας ξεχωρίζει αυτή του κράτους πρόνοια, όπου οι κοινωνίες αναπτύσσονται αργά και σταθερά και σύμφωνα με:

κλικ> Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΒΙΟΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΚΑΙ Η ΦΥΣΗ <κλικ

Το ότι, όποιος είναι με το διαπλεκόμενο σύστημα, σύμφωνα με το οποίο "αρπάζει το μεγάλο κομμάτι πίτα" από τους εργαζόμενους και τους έξω από αυτό, αυτοαποκαλείται φιλελεύθερος και βλέπει τη υπόλοιπη κοινωνία ως μία απλή θεωρία ΜΗ ικανών και τεμπέληδων, είναι μία δική του άποψη, η οποία προφανώς τον βολεύει να εξακολουθεί να γεύεται υπέρμετρα ένα πλούτο που σαφώς ΔΕΝ του ανήκει, (σύμφωνα με τη προσφορά του σε αυτό), αλλά τον ξοδεύει χωρίς να συμμερίζεται τις ανάγκες και της υπόλοιπης κοινωνίας.

Οι θεωρίες είναι όλες αποδεκτές (σε αυτούς που τις υιοθετούν) και εξαρτάται στην εκάστοτε επιλογή των ανθρώπων που τις επιλέγουν. Η ανθρωπότητα ιστορικά ποτέ ΔΕΝ ξέφυγε από την αρπαγή και την ανισοκατανομή του πλούτου. Πως μπορεί κάποιος να αποδεχτεί να δώσει απο αυτά που με την ανοχή των πολλών απολαμβάνει; ή πως μπορείς να στερήσεις το ιδεολόγημα από τον "ΜΗ έχοντα" να καταστεί "κατέχοντας";

Το θέμα αυτό πρέπει όλες οι κοινωνίες να το δουν από την ανθρωπιστική πλευρά και τις βοιωτικές του ανάγκες. Ποτέ δεν έχει καταγραφεί η ιδανική πολιτεία και το "Ου τόπος" μας οδηγεί σε μία φανταστική επιθυμητή κοινωνία που και αυτή αν είχε εφαρμοστεί σε κοινωνία με ανθρώπους θα είχε γίνει φορτική και ξένη ... (Καβάφης). Η μόνη κοινωνία που μπορεί να καταγραφεί είναι αυτή των μεγάλων κοινοβίων τις οποίες συναντούμε στις μέλισσες και τα μυρμήγκια. Ο άνθρωπος ακόμη παραμένει με το συναίσθημα της συνεχούς έλλειψης και του ανικανοποίητου που είχα από την εποχή των σπηλαίων.

Οι κοινωνίες που προσπάθησαν να εισάγουν την αγάπη και την αλληλεγγύη, όπως ο χριστιανισμός (των πρώτων χρόνων) και τα σοβιετικά συστήματα αργότερα, απέτυχαν παταγωδώς. Ο μεν χριστιανισμός προσκολλήθηκε στο άρμα της εξουσίας και ενέσπειρε το φόβο θεού και σεβασμό στην εξουσία, με αποτέλεσμα ο πιστός να αποδεχτεί τη δουλεία (εκ θεού εκπορευόμενη) ο δε σοβιετισμός με την κλίκα της γραφειοκρατίας και την επιλεκτική εξουσιαστική αντίληψη των ηγητόρων μεταβλήθηκε και αυτός σε ένα επίγειο (θεοκρατικό) προσωπολατρικό σύστημα εκμετάλλευσης των εκλεκτών κηφήνων.

Το θέμα αυτό έχει πολύ μεγάλο βάθος και έχει αναλυθεί από πολλούς και σπουδαίους στοχαστές, μία ακόμη "πρόχειρη" ανάλυση θα ήταν μία ακόμη μελέτη στο αρχείο.

Για να συνδέσω όλα τα προηγούμενα, θα αναδημοσιεύσω το άρθρο του Σπύρου Ζήση (Οκτώβριος 2003 servitoros)

Νάσος



"Ο νεοφιλελευθερισμός είναι μια οικονομική θεωρία-πρόταση, κρατικής διαχείρισης, που για να την κατανοήσουμε απαιτείται να ανατρέξουμε στις ρίζες της... Θα πρέπει κατ' αρχήν από την λέξη, να αφαιρέσουμε το πρόθεμα «νέο» που υποδηλώνει κατά τον καλύτερο τρόπο το παλιό...

Αρα («νέο» - φιλελευθερισμός = παλιοφιλελευθερισμός). Συνεπάγεται ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι μια παλιά οικονομική-πολιτική θεωρία που ξαναπροβάλλεται ως «νέα» τα τελευταία χρόνια μέσα στο σύστημα της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης... Είναι απαραίτητο επίσης να κατανοήσουμε την σχέση που υπάρχει μεταξύ του φιλελευθερισμού και του Κευνσιανισμού...

Ο μεν φιλελευθερισμός υποστηρίζει τις ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων οργανισμών, νοσοκομείων, ασφαλιστικών εταιριών, τραπεζών, μέσων μεταφοράς την κατάργηση του κρατικού παρεμβατισμού στα οικονομικά ζητήματα, καθώς και την κατάργηση των ορίων, των φραγών, των δασμών στο εμπόριο, την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών... Με σκοπό να ενθαρρύνει τον ελεύθερο ανταγωνισμό. Που καταλήγει να σημαίνει, ελευθερία στους έχοντες και κατέχοντες τα μέσα παραγωγής, του παγκόσμιου εμπορίου κλπ, να αυξάνουν τα κέρδη τους κατά το πώς το θέλουν...

Καθώς οι πλούσιοι θα έχουν τη δυνατότητα να γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι...

Πατέρας του φιλελευθερισμού θεωρήθηκε, ο Αγγλος οικονομολόγος ο Ανταμς Σμίθ, που υποστήριξε αυτές τις ιδέες από το 1776, όπου βρήκαν απήχηση και κυριάρχησαν έως τις αρχές του 19ου αιώνα στην Αμερική, αφού προπαγανδίστηκαν στους εργαζόμενους ως προοδευτικές, σε σχέση με αυτό που πρόβαλε η συντηρητική πολιτική της εποχής... Ο μικροαστικός φιλελευθερισμός παρουσιάστηκε ως ιδεολογία, όπου μαζί με την ελευθερία της αγοράς, προέβαλε την ελευθερία στην έκφραση, στη θρησκεία, στα ήθη, την σεξουαλική απελευθέρωση, την ελευθερία σε όλα..., απέκρυβε όμως την ελευθερία του «ισχυρού» να εκμεταλλεύεται κατά τον καλύτερο τρόπο τον «ανίσχυρο». Στην πραγματικότητα οι συντηρητικοί πολιτικοί της εποχής δεν θα είχαν καμία αντίρρηση ως προς τον οικονομικό φιλελευθερισμό και μόνον...

Ο δε Κευνσιανισμός υποστηρίζει, το κράτος δικαίου και το κοινωνικό κράτος, τη μικτή οικονομία με το κράτος να παίζει βασικό ρόλο στον τον έλεγχο της αγοράς, την πλήρη απασχόληση, την μείωση της ανεργίας με κρατικούς παρεμβατισμούς... και άλλα που θα εξασφαλίζουν την ισορροπία της κοινωνίας, ως ασφαλιστική δικλίδα δια μέσου μιας πολιτικής οικονομίας... Εμπνευστής αυτής της θεωρίας, θεωρήθηκε άλλος ένας οικονομολόγος, με το όνομα Τζων Μάυναρντ Κέυνς, που αμφισβήτησε έντονα το φιλελευθερισμό, προβάλλοντας τις ιδέες του, μετά το μεγάλο οικονομικό κραχ του 1930, σαν τις καλύτερες για το κράτος, ώστε να μπορεί να ξεπερνάει (το κράτος) τις οικονομικές κρίσεις του...

Αυτές οι ιδέες επηρέασαν τις κυβερνήσεις και βελτίωσαν τη ζωή πολλών ανθρώπων όπου η πίστη ότι οι κυβερνώντες θα πρέπει να προάγουν το κοινό όφελος έγινε ευρέως αποδεκτή από εκατομμύρια ανθρώπους...

Όμως η οικονομική κρίση των τελευταίων εικοσιπέντε χρόνων, σε συνδυασμό με τους μειωμένους ρυθμούς κερδών και την κατάρρευση του «ανατολικού μπλοκ», ενέπνευσε τους ισχυρούς της γης να αναβιώσουν το φιλελευθερισμό και να τον κάνουν «νέο»..., και κατ' επέκταση την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση...
Οι ανά τον κόσμο νεοφιλελεύθερες ιδέες έχουν επιβληθεί από ισχυρότατους οικονομικούς θεσμούς όπως είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), η παγκόσμια τράπεζα και η Δια-Αμερικανική τράπεζα ανάπτυξης.

Η επιβουλή αυτών των κανόνων στην αγορά, ελευθερώνοντας τις επιχειρήσεις από τους οποιοδήποτε θεσμούς επιβάλλονται από τις όποιες κυβερνήσεις ανεξάρτητα από την κοινωνική καταστροφή που ενδεχομένως θα προκληθεί... Με κύρια σημεία, την κατάργηση των ελέγχων στις τιμές... Τη μείωση των μισθών με την διάσπαση των εργαζομένων και την αφαίρεση των εργατικών δικαιωμάτων... Τη μεγαλύτερη ελευθερία στο διεθνές εμπόριο, την επένδυση-μετακίνηση κεφαλαίων, προϊόντων και υπηρεσιών... Τις περικοπές των Δημόσιων δαπανών για κοινωνικές υπηρεσίες, όπως είναι η συντήρηση δρόμων, γεφυρών, έργων υποδομής ή προστασία του περιβάλλοντος και άλλα, με αντιστάθμισμα τις φορολογικές ελαφρύνσεις των επιχειρήσεων... Τις ιδιωτικοποιήσεις με την πώληση των κρατικών επιχειρήσεων σε ιδιώτες επενδύτες, όπως τράπεζες, ενέργεια, ηλεκτρισμός, τηλεπικοινωνίες, βιομηχανίες κλειδιά, σχολεία, νοσοκομεία, διόδια, νερό... Με την εξαφάνιση κάθε έννοιας κοινού οφέλους και κοινωνικότητας καθιστώντας κυρίαρχη την ιδιωτική πρωτοβουλία... Καταπιέζοντας τα ασθενέστερα στρώματα των κοινωνιών, εξαναγκάζοντας τα, να βρίσκουν μόνα τους λύσεις στην έλλειψη υγειονομικής περίθαλψης, εκπαίδευσης και κοινωνικής ασφάλισης... Για να μας πείσουν βέβαια για όλα αυτά, οι πατέρες του «νέο» φιλελευθερισμού, μας λένε με τον πιο απλό τρόπο ότι όλα γίνονται για το καλό μας..., ότι μια αγορά χωρίς κανόνες είναι ο καλύτερος τρόπος για την αύξηση της παραγωγικότητας και της οικονομικής ανάπτυξης, η οποία τελικά θα ωφελήσει όλους μας... Και όποιος αποτύχει σε ένα τέτοιο οικονομικό σύστημα, θα είναι ανάξιος, τεμπέλης, ανίκανος και ότι άλλο φαντασθεί κανείς...

Ξεκάθαρο παράδειγμα νεοφιλελευθερισμού στην πράξη, έγινε στην Χιλή με την ανατροπή του δημοφιλούς καθεστώτος του Προέδρου Αλλιέντε, με το πραξικόπημα του 1973 (χάρη στον οικονομολόγο του πανεπιστημίου του Σικάγο Μίλτον Φρίντμαν). Ακολούθησαν και άλλες χώρες όπως το Μεξικό όπου οι μισθοί μειώθηκαν κατά 40-50% όταν το κόστος ζωής αυξήθηκε κατά 80%, όπου πάνω από 20.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις χρεοκόπησαν και 1.000 κρατικές επιχειρήσεις ιδιωτικοποιήθηκαν...

Σήμερα, η ανθρωπότητα βλέπει το νεοφιλελευθερισμό ως απειλή... και έχουν αναπτυχθεί σε παγκόσμια κλίμακα μεγάλα και σημαντικά κινήματα, όχι με σκοπό να αλλάξουν τον κόσμο..., αλλά, απλά ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και την προάσπιση του κοινωνικού κράτους...

Στην Αργεντινή, που πριν από πενήντα χρόνια εθεωρείτο μια από τις πιο αναπτυγμένες χώρες του τρίτου κόσμου, πασχίζουν τώρα να βγουν από την οικονομική κρίση που προκάλεσαν οι νεοφιλελεύθεροι πειραματισμοί της δεκαετίας του 90.

Το 57% των Αργεντινών ζει στη φτώχεια με την ανεργία επίσημα στο 30% με τους εργαζόμενους να προσπαθούν να κινήσουν από μόνοι τους τα παροπλισμένα εργοστάσια... Χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα της Νιού Γιορκ Τάιμς: «Αντί να αποδεχθούν αυτή την κατάσταση οι εργαζόμενοι, με την υποστήριξη των αριστερών οργανώσεων και των γειτονιών, έχουν αγκαλιάσει την ιδέα του λαϊκού καπιταλισμού, καταφέρνοντας σε ορισμένες περιπτώσεις να πείσουν τα δικαστήρια να τους επιτρέψουν να αναλάβουν τα περιουσιακά στοιχεία των επιχειρήσεων...»

Ο λαϊκός καπιταλισμός και ο de facto σοσιαλισμός, θεραπεύει πλέον τις πληγές του Αργεντίνικου νεοφιλελευθερισμού... 160 εργοστάσια με 10.000 εργάτες αναστήθηκαν με την αυτοδιαχείριση, γράφουν οι Αμερικανικές εφημερίδες...

Τα περισσότερα αυτοδιαχειριζόμενα εργοστάσια είναι συγκεντρωμένα στο Μπουένος Αϊρες και τα περίχωρα, όπου βρίσκεται η καρδιά της βιομηχανίας της Αργεντηνής. Σε πολλά από αυτά, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα της Νιού Γιορκ Τάιμς, η παραγωγή έχει τριπλασιαστεί σε σχέση με τα χαμηλά επίπεδα της περιόδου της κρίσης, υπολείπονται όμως αρκετά των επιπέδων των αρχών του 90.... Οι μισθοί έχουν και αυτοί διπλασιαστεί, ενώ διεξάγονται μηνιαία συμβούλια, στα οποία οι εργαζόμενοι εκλέγουν τους διευθυντές και συζητούν θέματα των μισθών και των προσλήψεων. Η ισχνή ανάκαμψη, πάντως της οικονομίας έχει ανοίξει την όρεξη σε ορισμένους πρώην ιδιοκτήτες που προσπάθησαν να πάρουν τα εργοστάσια τους πίσω, συνήθως με την βοήθεια της αστυνομίας, όπως έγινε με την κλωστοϋφαντουργία Μπρούκμαν τον Απρίλιο, κατηγορώντας τους καταληψίες εργαζόμενους ως «παραβάτες και κλέφτες».

Γίνεται πλέον φανερό ότι οι επωφελούμενοι από τον νεοφιλελευθερισμό είναι μια μειονότητα του παγκόσμιου πληθυσμού. Για την συντριπτική πλειοψηφία επιφέρει περισσότερη εξαθλίωση απ' ότι πριν... χωρίς τα μικρά και σκληρά κερδισμένα δικαιώματα των τελευταίων εξήντα χρόνων...

Του Ζήση Σπύρου

Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν: Elizabeth Martinez, Arnoldo Garcia

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η Ιστορία ως Ιδεολογία (Το παράδειγμα της ιστορίας οικονομικών θεωριών)

Τα σχέδια της ελίτ για παγκόσμια μείωση του πληθυσμού 
Το βιβλίο ECOSCIENCE του Holdren, μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν στο archive.org: https://archive.org/details/Ecoscience_17

Γράφει ο Κώστας Λάμπος

«Όλος ο πνευματικός και ηθικός βίος των ανθρώπων

δεν είναι παρά η αντανάκλαση των οικονομικών

φαινομένων στον ανθρώπινο εγκέφαλο»

Ζαν Ζωρές

Υπάρχουν δυό βασικές κοσμοθεωρητικές προσεγγίσεις του κόσμου και της πραγματικότητας, της κίνησης και της εξέλιξής της, συνεπώς και της ιστορίας. Η φυσική-υλιστική αντίληψη με θεμελιωτές τους Ίωνες Φιλοσόφους που θεωρούν ότι ο κόσμος είναι αυθύπαρκτος, αποτελείται από ύλη και ενέργεια και υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει χωρίς να χρειάζεται δημιουργό και η ιδεαλιστική αντίληψη με θεμελιωτή τον Πλάτωνα που θεωρεί τον κόσμο αντικατοπτρισμό και δημιούργημα κάποιας υποτιθέμενης ‘αρχέτυπης Ιδέας’ ‘ενός πάνσοφου και παντοδύναμου δημιουργού’, του λεγόμενου ‘θεού’, όπως τον αποκάλεσαν οι δημιουργοί του, τα σκοταδιστικά και εξουσιαστικά ιερατεία στην προσπάθειά τους να τον βάλουν ως φετίχ δικό τους, ως παρένθετη ιδέα και ως εκτονωτή εντάσεων μεταξύ αυτών και της χειμαζόμενης κοινωνίας[1].

Υπάρχει, επίσης, μεγάλη διαφορά μεταξύ της αντικειμενικής-πραγματικής ιστορίας και της ιστοριογραφίας. Και πολύ περισσότερο, υπάρχει διαφορά, μεταξύ ιστορίας και χρονολογικής συμβαντολογίας και γεγονοτολογίας. Μεταξύ τού τι είναι η ιστορία, τού ποιος δημιουργεί και τού ποιος γράφει την ιστορία, με δεδομένο ότι η ιστοριογραφία δεν γράφει, αλλά καταγράφει όσα και ότι αυτή θεωρεί πηγές και στοιχεία ιστορίας. Σε σχέση με αυτό το ερώτημα τίθεται το επόμενο που αναφέρεται στον ποιον βλάπτει και στο ποιον ωφελεί η υποκειμενική και σκόπιμα ‘πειραγμένη’ ιστορία και ποιος ο ρόλος της ιστοριογραφίας η οποία εξαρτάται από την επιστημονική επάρκεια, την αντικειμενικότητα και την αξιοπιστία του συγγραφέα της.

Ο Τζωρτζ Όργουελ, στο κλασικό και προφητικό μυθιστόρημά του «1984» αποφαίνεται ότι την ιστορία την δημιουργούν οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, ως εργαζόμενες κοινωνίες, αλλά τη γράφουν, την ξαναγράφουν, την διαγράφουν, την ...

Βασίλης Βιλιάρδος: Η ΛΥΣΗ ΤΩΝ ΟΜΟΛΟΓΩΝ:

 Η ανάγκη εσωτερικής χρηματοδότησης, οι τρεις διαφορετικές εστίες προβλημάτων της Ελλάδας, οι μεγάλες απειλές της διαγραφής χρέους, οι ενδογενείς ανισορροπίες της νομισματικής ένωσης και τα τεράστια προβλήματα του τραπεζικού συστήματος της Ευρωζώνης

“Θέλουμε το καλό μας σαν λαός, αλλά δεν διακρίνουμε πάντα ποιο είναι αυτό το καλό. Ο λαός δεν μπορεί να διαφθαρεί ποτέ, αλλά συχνά μπορεί να ξεγελαστεί – τότε μόνο μοιάζει να θέλει αυτό που είναι κακό.

Υπάρχουν συχνά πολλές διαφορές ανάμεσα στη βούληση όλων και στη γενική βούληση. Η πρώτη έχει κατά νου μόνο το ατομικό συμφέρον και δεν είναι παρά ένα άθροισμα από ιδιοτελείς, ατομικές βουλήσεις. Αντίθετα, η γενική βούληση αποβλέπει πάντοτε στο ανιδιοτελές, κοινό συμφέρον.

Όταν αρχίσουν να δημιουργούνται χάσματα και ξεχωριστές ομάδες ανάμεσα στο λαό (κόμματα στη σημερινή εποχή), τότε η βούληση κάθε μίας από αυτές γίνεται γενική, σε σχέση με τα μέλη της και ατομική, σε σχέση με το Κράτος. Μπορούμε τότε να πούμε ότι, δεν υπάρχουν τόσοι ψηφοφόροι, όσοι είναι οι άνθρωποι, αλλά όσες είναι οι ομάδες – με αποτέλεσμα να κυριαρχεί η μεγαλύτερη, εκφράζοντας την ατομική, «ιδιοτελή» βούληση των μελών της και όχι τη γενική βούληση.

Δεν πρέπει λοιπόν να υπάρχουν ξεχωριστές ομάδες μέσα στο κράτος, για να μπορεί να εκφραστεί σωστά η γενική βούληση – με στόχο το κοινό καλό. Εάν όμως υπάρχουν, τότε πρέπει να αυξήσουμε τον αριθμό τους (καταδίκη του δικομματισμού;), για να παρεμποδίσουμε την ανισότητα, όπως έκανε ο Σόλωνας” (Ζαν Ζακ Ρουσσώ).     

Ανάλυση

Περίληψη:

KALAMI e-News USA : Γιατί ΔΕΝ θέλουν στην Ελλάδα την ''επιστολική ψήφο Απόδημων'' -Ψήφος, ομογενειακές Οργανώσεις και ''ψώνια'' Ομογενείς (ΗΠΑ)

Γιατί ΔΕΝ θέλουν στην Ελλάδα την ''επιστολική ψήφο Απόδημων''
Τα όσα ανάφερε ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης σε τηλεοπτική του συνέντευξη (14 Οκτ. '19), επιβεβαιώνουν απόλυτα όσα κατά καιρούς (μόνο) το ''ΚΑΛΑΜΙ'' δημοσιεύει.
Ουσιαστικά όλα τα κόμματα Ελλάδας είναι κατά της ''επιστολικής ψήφου'' των απόδημων Ελλήνων αν και αυτή προβλέπεται ρητά στο Σύνταγμα.
Η ''Νέα Δημοκρατία'', ενώ ίσαμε πριν λίγους μήνες δεν ανάφερε έστω τις λέξεις ''επιστολική ψήφος'', τελευταία ''γιά να ρίξει στάχτη στα μάτια'', δηλ. να εξαπατήσει τους απόδημους 'Ελληνες, τις ανάφερε.
Τώρα ομιλούν γιά ''κάλπες στα προξενεία'', αν ψηφιστεί ο νόμος (χρειάζεται 200 ψήφους στην Βουλή) για την διευκόλυνση των απόδημων να ψηφίζουν από τον τόπο κατοικίας τους. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ούτε το 15% των εγγεγραμμένων στα Δημοτολόγια Ελλάδας, που ζουν μόνιμα στο εξωτερικό θα μπορέσουν να ψηφίσουν, εξαιτίας αποστάσεων και άλλων δυσκολιών.
Ο λόγος που οι πολιτικές-κομματικές ''συμμορίες'' Αθηνών δεν θέλουν την (ανέξοδη και πρακτική) επιστολική ψήφο, είναι ο φόβος τους μην δημιουργηθεί κόμμα στην Ελλάδα από απόδημους 'Ελληνες. Το οποίο, ένα 8-10% ως αρχή, θα το κέρδιζε σε βουλευτικές εκλογές. Και αυτό θα δημιουργούσε μεγάλο πρόβλημα στο σάπιο, διεφθαμένο πολιτικό-κομματικό κατεστημένο. Και φυσικά, το κατεστημένο των κομμάτων Αθηνών, βάζει το κομματικό συμφέρον υπεράνω του εθνικού.
Και επειδή οι κρατικοδίαιτοι ξεπουλημένοι πολιτικοί στην Ελλάδα (με πρώτα τα ''κόμματα εξουσίας'') νομίζουν ότι οι εκτός συνόρων τρώνε το ''κουτόχορτο'' που μοιράζουν ''εντός συνόρων'', τους λέμε το αυτονόητο: ''Μιά χαρά είστε στον μικροκοσμό σας, της υποτέλειας, αρπαχτής και κουτοπονηριάς''.

kalami.us

================================================

Γιά δεκαετίες υπάρχει η λαθεμένη εντύπωση, ειδικά στην Ελλάδα -σε πολιτικούς και ΜΜΕ- ότι Ομογένεια ΗΠΑ είναι η παροικία Νέας Υόρκης (''γκέττο'' Αστόριας) και περιχώρων. Στην ψευδαίσθηση αυτή, βοηθά και η αχρηστία-ανικανότητα του γραφικού υπουργείου Εξωτερικών. Ελαφρυντικό τους, το γεγονός ότι έχουν άγνοια περί Ομογένειας ΗΠΑ.

Η ελληνική Ομογένεια στις ΗΠΑ, σε μικρό ή μεγάλο αριθμό/ποσοστό, υπάρχει και στις 50 Πολιτείες (States) των ΗΠΑ. Μπορεί σε αριθμό Ομογενών, η ελληνική παροικία (ευρύτερης περιοχής) Νέας Υόρκης να αντιπροσωπεύει ποσοστό 14-15% του συνόλου των Ομογενών ή ελληνικής καταγωγής Αμερικανών στις ΗΠΑ, αλλά ποιός ο λόγος να ''διαγράφεται'', να ''αγνοείται'' το υπόλοιπο 85%, από ασοβάρευτους-επιτήδειους;;;

Για δεκαετίες, ιδιαίτερα την τελευταία, ζούμε το μοναδικό και ηλίθιο φαινόμενο να διαβάζουμε/ακούμε σε ΜΜΕ Αθήνας (ή ομογενειακά Νέας Υόρκης) γιά ''εκδήλωση της Ομογένειας'' (π.χ. μία ομιλία σε κάποια Οργάνωση Αστόριας). Μία εκδήλωση στην παροικία Νέας Υόρκης ή Σικάγου ή Βοστώνης ή Τάμπα, ΔΕΝ είναι και εκδήλωση της Ομογένειας ΗΠΑ. Είναι εκδήλωση της τοπικής Ομογένειας. Η παραπλανητική διατύπωση, είναι εκ του πονηρού.

Τώρα, με αφορμή την συζήτηση του ζητήματος ''ψήφος στους απόδημους 'Ελληνες'', βρήκαν αφορμή διάφορες ημιδιαλυμένες ομογενειακές Οργανώσεις Αστόριας Νέας Υόρκης, να βγουν μπροστά, γιά να ''φανούν'', εξαπατώντας την Ομογένεια (και την Ελλάδα).

Στις 3 Οκτωβρίου '19 διοργανώθηκε εκδήλωση στην Αστόρια, με ''πρωτοπόρα'' μία Οργάνωση-''μαϊμού'' με την επωνυμία ''Ηellenic Congress of America''. Η Οργάνωση αυτή ουδέποτε έχει δραστηριοποιηθεί, ουδέποτε έχει συνεδριάσει, ουδέποτε έκανε εκλογές, ουδέποτε υπόβαλε φορολογική δήλωση ως μη κερδοσκοπική Οργάνωση κλπ. ούτε έχει κάτι στο ενεργητικό της. Φιάχτηκε γιά να παίξει τον ρόλο ''προβοκάτορα'', με στόχο την διάλυση μιάς 25 χρόνων τριτοβάθμιας Οργάνωσης με την επωνυμία ''Ελληνοαμερικάνικο Εθνικό Συμβούλιο'' (ΗΑNC), με πλούσια δραστηριότητα προηγούμενες δεκαετίες. Αρχές 2017 το ''Κογκρέσσο'' είχε αναγγείλει σε ''λαμπρές τελετές'' στο (ουσιαστικά) ανύπαρκτο ''Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών'' και στο ασοβάρευτο γεν. Προξενείο (που τα πάει ''άριστα'' με Οργανώσεις-''μαϊμούδες''), την ''δημιουργία'' του. Και από τότε, σιωπή, ανυπαρξία.

Τώρα, βρήκε την ευκαιρία γιά να ''φανεί'', διοργανώνοντας εκδήλωση για την ψήφο απόδημων Ελλήνων, με την σύμπραξη και ολίγων άλλων ημιδιαλυμένων Οργανώσεων Νέας Υόρκης. Βρήκε και ''ομιλητές'' (καθηγητής Νικόλαος Αλεξίου, δικηγόρος Μαρία Μάρκου, Δρ. Σπύρος Μεζίτης και Στέλιος Τακετζής). Μαζεύτηκαν και 50 Ομογενείς να τους ακούσουν, τα είπαν μεταξύ τους και πάμε γιά άλλα. 'Ετυχαν και της προβολής ασοβάρευτων και εξαγοράσιμων ομογενειακών ΜΜΕ, Νέας Υόρκης, που ''κάνουν την τρίχα, τριχιά''.

Οι ομιλητές και οι συμμμετέχοντες στην συζήτηση, ανάλογα με τα πολιτικά-κομματικά τους πιστεύω, είπαν διάφορες γενικόλογες αερολογίες, ανάξιες σχολιασμού, που ουδεμία ουσιαστική σχέση έχουν με το ζήτημα της ψήφου. Οι ''περισπούδαστοι'' ομιλητές και συμμετέχοντες, αγνοούν ακόμα και το βασικό γεγονός ότι δεν πρόκειται γιά ''δικαίωμα ψήφου των Ομογενών'', αλλά για ''δικαίωμα ψήφου των απόδημων Ελλήνων'' και συγκεκριμένα η διευκόλυνσή τους να ψηφίζουν από τον τόπο κατοικίας τους, βασικά με ''επιστολική ψήφο'', όπως το Σύνταγμα της Ελλάδας ορίζει.

Ενδεικτικό των προθέσεων και της ασοβαρότητας εκδήλωσης και ομιλητών, το γεγονός ότι 12 ημέρες πριν (22 Σεπ. '19), σε χώρο ολίγα τετράγωνα μακριά από την αίθουσα όπου έγινε η εκδήλωση, ο πλέον αρμόδιος 'Ελληνας υπουργός γιά το ζήτημα ψήφου, ο των Εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος, ομίλησε γιά το ζήτημα σε ανοιχτή συγκέντρωση (κτίριο Ομοσπονδίας). Σε ''λαοθάλασσα''...13 (δεκατριών) ατόμων (οι μισοί περαστικοί, μέλη του Συμβούλιου της Ομοσπονδίας). Γιατί δεν πήγαν οι όψιμα -και ''εκ του πονηρού''- ενδιαφερόμενοι να του τα πουν εκεί;;;

Γιάννα Αγγελοπούλου: Είμαι απέναντι στο σύστημα -Θα ψήφιζα ΣΥΡΙΖΑ

«Είμαι απέναντι στο σύστημα», λέει η Γιάννα Αγγελοπούλου, στην πρώτη συνέντευξή της μετά από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην «Καθημερινή». Μιλώντας στον Στέφανο Κασιμάτη, αποκαλύπτει ότι παρακολουθεί με ενδιαφέρον τον ΣΥΡΙΖΑ και δηλώνει ότι ευχαρίστως θα ψήφιζε ένα κόμμα που φέρνει μία νέα αντίληψη για τα πράγματα.

Η Γιάννα Αγγελοπούλου δηλώνει επίσης ότι αν και πολιτεύτηκε με τη Νέα Δημοκρατία, ποτέ δεν ήταν εγκλωβισμένη στο κόμμα, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Η διαδρομή μου είναι το άθροισμα μικρών αντιδράσεων και μικρών επαναστάσεων».

Λέει ακόμη ότι παρακολουθεί με ενδιαφέρον την πορεία κι άλλων κομμάτων, όπως του Σταύρου Θεοδωράκη και επισημαίνει: «Ελπίζω σε οτιδήποτε είναι νέο και κινεί τα πράγματα προς διαφορετική κατεύθυνση από αυτή που υπάρχει τώρα και η οποία δεν είναι καλή». «Οι άνθρωποι αυτής της χώρας», προσθέτει η κ. Αγγελοπούλου, «βλέπουν πώς τους συμπεριφέρεται το πολύπλοκο πολιτικο- μιντιακό- επιχειρηματικό σύστημα και δεν είναι ευχαριστημένοι. Οτιδήποτε τέτοιο νέο θα πίστευε ο κόσμος ότι μπορεί να κινήσει τα πράγματα διαφορετικά, θα το ψήφιζα. Θα ψήφιζα για να έρθει αυτό το νέο».

Την περασμένη Τετάρτη, την ώρα που ο Αντ. Σαμαράς συναντούσε στο Μαξίμου την ωραία Αμάλ (με την οποία βρήκαμε την ευκαιρία να επιδείξουμε τη γενική ξελιγωμάρα μας ως κοινωνία...), κατά ...

Climate Gate - Η απάτη της οικολογίας Δεν σου λέμε να μην είσαι οικολόγος. Σου προτείνουμε απλά να το ξανασκεφτείς λιγάκι.

Είναι το μεγαλύτερο trend της τελευταίας δεκαετίας και βάλε. Trend είπα ε; Κάνε select τη λέξη, πάτα delete και στη θέση του γράψε τη λέξη μπίζνα. Όλα γύρω μας είναι οικολογικά. Το φαγητό μας βιολογικό, τα αυτοκίνητά μας eco smart, τα ψυγεία μας Ενεργειακής Κατηγορίας Α'. Οι άνθρωποι δεν χωρίζονται πια ανάμεσα σε ένοχους και αθώους, σε αμαρτωλούς και αγίους, σε μαύρους και λευκούς. Χωρίζονται σε οικολόγους και μη.

Κι αν θες να είσαι οικολόγος για την πάρτη σου, οκ πάω πάσο. Γιατί είναι πράγματι ωραίο να προσέχεις το περιβάλλον γύρω σου, μιας και είναι το σπίτι σου. Αν όμως είσαι από αυτούς που το γύρισαν στην οικολογία γιατί είδαν ένα ντοκιμαντέρ στο ΣΚΑΙ ή άκουσαν μια ομιλία του Αλ Γκορ, καλό θα ήταν συνεχίσεις να διαβάζεις παρακάτω.

Climate Gate
Το 2009 αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο Climate Gate, το μεγαλύτερο σκάνδαλο συγκάλυψης που αφορά την οικολογία. Βρέθηκαν email μεταξύ επιστημόνων του Πανεπιστημίου East Anglia και της Αμερικανική κυβέρνησης, με τους επιστήμονες να προειδοποιούν τους πολιτικούς ότι υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για την υπερθέρμανση του πλανήτη και τους πολιτικούς να τους αναγκάζουν ουσιαστικά να σιωπήσουν για να μην διακινδυνεύσουν τα κονδύλια που τόσα χρόνια εγκρίνει το Κογκρέσο για ενέργειες κατά της κλιματικής αλλαγής.

Από το 1996 κιόλας υπάρχουν επιστήμονες που προειδοποιούν για το σκάνδαλο της οικολογίας και έπρεπε να περάσουν 14 χρόνια για να βγουν αυτά τα email στη φόρα. Όλα τα email και πολλά περισσότερα για το Climate Gate είναι ανοιχτά προς τον καθένα για να τα διαβάσει.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
Νέες ανακαλύψεις δεν άργησαν να έρθουν μετά το Climate Gate, με τους Αμερικανού να ξεμπροστιάζουν πολύ σύντομα και την πολιτική των «carbon offsets». Τι ήταν αυτά; Στις ΗΠΑ υπήρχαν εταιρείες οι οποίες εισέπρατταν χρήματα Αμερικανών πολιτών υποσχόμενοι ότι σε κάποια άλλη μεριά του πλανήτη, θα έκαναν κάτι για να σταματήσουν την υπερθέρμανσή του. Ο μέσος Αμερικανός ευθύνεται για την εκπομπή 20 τόνων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα ετησίως.

Κάποιες εταιρείες λοιπόν έδιναν άφεση στους Αμερικανούς λέγοντας ότι θα εκμηδένιζαν αυτή τη μόλυνση, γλιτώνοντας 20 τόνους σε κάποια άλλη περιοχή του πλανήτη. Στην πραγματικότητα οι περισσότερες εταιρίες χρησιμοποιούσαν τα λεφτά για να χρηματοδοτούν δικά τους έργα ανά τον κόσμο και να θησαυρίζουν. Το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε γρήγορα με την Αμερικανική κοινότητα να γίνεται πιο δύσπιστη απέναντι στους οικολόγους και τους επιστήμονες να αρχίζουν να ανοίγουν τα χαρτιά τους.

Ποιος φταίει για την υπερθέρμανση;

Φιλότουρκος πρώην πρόεδρος της Βουλής των ΗΠΑ κακοποιούσε σεξουαλικά παιδιά

Former Speaker of the US House of Representatives, Dennis Hastert (R) walks with his attorneys John N. Gallo (C) and Thomas Green as they leave following Hastert's first court appearance after entering a plea of not guilty at the Dirksen Federal Courthouse in Chicago, Illinois. Hastert is charged with attempting to evade currency transaction reporting requirements and lying about it to the FBI. EPA, TANNEN MAURY

Ο πρώην πρόεδρος της αμερικανικής βουλής των αντιπροσώπων Ντένις Χάστερτ, πάλαι ποτέ από τους ισχυρότερους πολιτικούς των Ηνωμένων Πολιτειών, καταδικάστηκε χθες σε 15 μήνες φυλάκιση για οικονομικό έγκλημα που σχετίζεται με τη σεξουαλική κακοποίηση μαθητών των οποίων ήταν προπονητής στην πάλη πριν από δεκαετίες. 
Σημειώνεται ότι ο Χάστερτ ήταν ο μεγαλύτερος απολογητής της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον και πολλές ενέργειές του προκάλεσαν εθνική ζημιά στην Ελλάδα και την Κύπρο. Όταν ήταν πρόεδρος της Βουλής κυκλοφορούσαν φήμες στην αμερικανική πρωτεύουσα ότι χρηματιζόταν από την κατοχική δύναμη, η οποία φαίνεται ότι τον εκβίαζε καθώς γνώριζε το εγκληματικό σεξουαλικό παρελθόν του. 
Ο Χάστερτ σταμάτησε πολλά ψηφίσματα της Ομογένειας των ΗΠΑ που αφορούσαν την Ελλάδα και την Κύπρο. Ο ομοσπονδιακός δικαστής Τόμας Ντούρκιν αποκάλεσε τον Χάστερτ σεξουαλικό κακοποιό κατά συρροή, όταν ανακοίνωσε την κάθειρξη, η οποία είναι μεγαλύτερη από αυτήν που πρότειναν οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς αρχικά (από μηδέν έως έξι μήνες). 
Ο Ντούρκιν είπε ότι η ποινή κάθειρξης θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη αν δεν ήταν τόσο μεγάλος σε ηλικία και σε τέτοια άσχημη κατάσταση υγείας ο Χάστερτ, ο οποίος είναι 74 και θα εκτίσει την ποινή του σε ομοσπονδιακή φυλακή. 
Στην εμφάνισή του στο δικαστήριο, ο Χάστερτ, εμφανώς αδύναμος και στηριζόμενος σε περιπατητήρα (“πι”), ζήτησε συγγνώμη για την σεξουαλική κακοποίηση αγοριών όταν ήταν δάσκαλος και προπονητής στην πόλη που μεγάλωσε, στο Γιόρκβιλ του Ιλινόι, κοντά στο Σικάγο. “Ζητώ συγγνώμη σε όσους πλήγωσα και παραπλάνησα. Ήθελα να απολογηθώ για τα αγόρια τα οποία κακομεταχειρίστηκα”, είπε ο Χάστερτ στον δικαστή κατά τη διάρκεια της δίωρης ακροαματικής διαδικασίας για την αναγγελία της καταδίκης του στο ομοσπονδιακό δικαστήριο του Σικάγου. Ο Ντούρκιν τον ρώτησε αν αναγνωρίζει ότι κακοποίησε σεξουαλικά τα θύματά του και ο Χάστερτ απάντησε πως το αναγνωρίζει.  ...

Οι ελληνικές διπλωματικές αποστολές στον Καναδά και η περίπτωση Σικάγου

Την ώρα που απελπισμένοι 'Ελληνες ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ στην πατρίδα, εξαιτίας φτώχιας, 
το άθλιο ΥΠΕΞ με τους διπλωμάτες-''τουρίστες'', ακόμα ΠΡΟΚΑΛΕΙ

Κοινό χαραχτηριστικό διπλωματικών αποστολών στην Β. Αμερική: Συμπεριφέρονται ως ''τουρίστες''- αργόσχολοι Δημόσιοι Υπάλληλοι Ελλάδας, με ελάχιστα προσόντα, αδιαφορώντας γιά την προβολή της χώρας.

Αναλυτικό Ρεπορτάζ στο kalami

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Σβήνουν πρόστιμα 1,2 δισ. για λαθρεμπόριο πετρελαίου

Το κόλπο με τις «τριγωνικές» εισαγωγές καυσίμων

Του Κώστα Χαρδαβέλλα

Σάλο προκαλεί στις κοινοβουλευτικές ομάδες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τροπολογία των Στουρνάρα – Βρούτση που κατατέθηκε την περασμένη Παρασκευή στη Βουλή και θα συζητηθεί αύριο, σύμφωνα με την οποία:
Σβήνονται αναδρομικά πρόστιμα 1,2 δισ. ευρώ που έχουν επιβληθεί το 2010 και 2011 σε εταιρείες πετρελαιοειδών για τις λεγόμενες «τριγωνικές συναλλαγές για εισαγωγή πετρελαίου». Δηλαδή, αγοράζουμε πετρέλαιο π.χ. από την Ουκρανία και το φέρνουν στην Ελλάδα μέσω Κύπρου για να γλυτώσουν τους υψηλούς φόρους εισαγωγής ξένων προϊόντων στην Ελλάδα.
Το 2010 είχε ψηφιστεί νόμος που απαγόρευε αυτές τις «τριγωνικές συναλλαγές» μέσω «φορολογικών παραδείσων» του εξωτερικού καθώς είχε διαπιστωθεί ότι με τον τρόπο αυτό, εταιρείες εισαγωγών στην Ελλάδα καυσίμου αλλά και άλλων προϊόντων γλύτωναν την καταβολή μεγάλων ποσών για φόρους στο ελληνικό δημόσιο. Είχαμε δηλαδή να κάνουμε με ένα καλά στημένο σύστημα λαθρεμπορίας που ο νόμος του 2010 ήθελε να καταστρέψει.
Τώρα όμως, με την τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή σβήνονται τα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί στις εισαγωγικές εταιρείες και στις εταιρείες πετρελαιοειδών στις οποίες έχουν επιβληθεί πρόστιμα συνολικής αξίας 1,2 δισ. ...

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ: Η ειρηνική συνύπαρξη του φιλελευθερισμού με τον μερκαντιλισμό, με τον κρατικό καπιταλισμό καλύτερα, φαίνεται πως πλησιάζει στο τέλος της - ενώ οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις, όπως επίσης οι συναλλαγματικές συρράξεις, ευρίσκονται προ των πυλών

"Εάν καταρρεύσει το ευρώ, η γερμανική επέλαση θα συνεχισθεί, με τη δημιουργία δορυφόρων (Ολλανδία, Αυστρία κλπ.), καθώς επίσης «οικονομικών ζωνών» - προτεκτοράτων δηλαδή ολοκληρωτικής επιρροής της Γερμανίας (Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία κοκ), άμεσα εξαρτημένων από τη βιομηχανία της.

Εάν δεν καταρρεύσει το ευρώ, η Γερμανία θα αναδειχθεί στον αδιαφιλονίκητο ηγεμόνα της Ευρώπης - με την δουλική υποταγή όλων των «εταίρων» της, στις δικές της επιθυμίες και στα δικά της σχέδια.

Όπως έχει πει άλλωστε ο J. Adams, ο δεύτερος πρόεδρος των Η.Π.Α.: Υπάρχουν δύο δυνατότητες για να λεηλατήσεις και να υποδουλώσεις μία χώρα ή μία ήπειρο: Η πρώτη από αυτές είναι το ξίφος, τα όπλα. Η δεύτερη είναι η υπερχρέωση".  

Ανάλυση

Η γνωστή διαδικασία, σύμφωνα με την οποία ο γερμανικός «λαός», ερμηνευμένος, ως συνήθως αυθαίρετα, από τα ΜΜΕ, διαμαρτύρεται για κάτι και ζητάει απαιτητικά τη διόρθωση του από την εκάστοτε κυβέρνηση, τηρήθηκε επακριβώς και στο θέμα του χρυσού. Έτσι λοιπόν, μετά από τις μέσω των ΜΜΕ «λαϊκές επιθέσεις» εναντίον της κεντρικής τράπεζας (Bundesbank), ζητήθηκε εκ μέρους των Πολιτών η επιστροφή του χρυσού στη Γερμανία από τις χώρες, στις οποίες ήταν αποθηκεμένος:

από τις κεντρικές τράπεζες της Γαλλίας (374 τόνοι ή 11% των συνολικών αποθεμάτων), της Μ. Βρετανίας (450 τόνοι ή 13% των αποθεμάτων) και των Η.Π.Α. (1.536 τόνοι ή 45% των αποθεμάτων) – με το υπόλοιπο 31% (1.036 τόνοι) να είναι ήδη στα θησαυροφυλάκια της γερμανικής κεντρικής τράπεζας στη Φρανκφούρτη.

Ουσιαστικά λοιπόν φαίνεται πως το μεγαλύτερο μέρος του γερμανικού χρυσού είναι ακόμη αποθηκεμένο στα θησαυροφυλάκια των νικητριών δυνάμεων του 2^ου Παγκοσμίου πολέμου, τουλάχιστον όσον αφορά την πρώην Δ. Γερμανία – ενώ για την πρώην Ανατολική δεν υπάρχουν ανάλογες πληροφορίες.   ...

Η αρχή της αβεβαιότητας και τα ΜΜΕ

Του Πασχου Mανδραβελη

Σχεδόν σε κάθε πορεία διαμαρτυρίας υπάρχει μια συνήθης τελετουργία. Πενήντα περίπου διαδηλωτές, κρατώντας στειλιάρια με κόκκινα σημαιάκια, πιάνονται αγκαζέ. Φωνάζουν συνθήματα και προχωρούν με στρατιωτικό ρυθμό προς τις δυνάμεις των ΜΑΤ. Πέφτουν πάνω στις ασπίδες, ακούγονται φωνές, γίνονται κάποιες αψιμαχίες και μετά οπισθοχωρούν. Κατά καιρούς, κάποιος θα πέσει στο οδόστρωμα. Τότε μερικοί σύντροφοί του θα του ρίξουν νερό, ενώ κάποιοι άλλοι θα καταγγέλλουν την αστυνομική αυθαιρεσία που μετέτρεψε μια «καθόλα ειρηνική διαμαρτυρία σε πεδίο μάχης».

Η διακηρυγμένη πρόθεση πίσω από αυτές τις μάταιες επιθέσεις είναι «η προσπάθεια επανάκτησης του δημόσιου χώρου». Υποτίθεται ένας πολίτης έχει το δικαίωμα να διαδηλώνει παντού και τα παρατεταγμένα ΜΑΤ εμποδίζουν το δικαίωμα του διαδηλωτή ακόμη και να μπουκάρει στη Βουλή. Το παράδοξο είναι ότι αυτό το «δικαίωμα» δεν διεκδικείται στα δικαστήρια, αλλά στον δρόμο.

Ακόμη πιο περίεργο είναι το γεγονός ότι χρόνια ακολουθείται αυτή η πρακτική χωρίς... πρακτικό αποτέλεσμα. Κι όμως με σισύφεια υπομονή οι διαμαρτυρόμενοι χτυπούν με τα στειλιάρια τις ασπίδες, τις ξαναχτυπούν, χωρίς να πετύχουν ποτέ το διακηρυγμένο τους αποτέλεσμα. ...

Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ (1991-1999) - ( Γιατί η ΕΣΣΔ δεν έπεσε μόνη της... αλλά μετά από πραξικόπημα)

Καιρός να θυμηθούμε τι έκαναν τα «Παιδιά του Σικάγου», όταν προσκεκλημένα του Γέλτσιν κατέλαβαν το Κρεμλίνο κατά την σκοτεινή περίοδο της μετάβασης από τον «κομμουνισμό» στον καπιταλισμό.

- ιδιωτικοποίησαν 225.000 κρατικών επιχειρήσεων αντί πινακίου φακής

- κατάργησαν τη διατίμηση και απελευθέρωσαν τις τιμές των προϊόντων σε αντίθεση με την θέληση της πλειοψηφίας (70%) των ρώσων

- υποτίμησαν το ρούβλι και εξανέμισαν όλες τις αποταμιεύσεις

- κατάργησαν τις επιδοτήσεις και εκατομμύρια εργαζομένων έμειναν απλήρωτοι

- «εξανάγκασαν» τους ανθρώπους να πουλάνε προσωπικά τους αντικείμενα για να επιβιώσουν

- 70.000.000 ρώσοι έφτασαν να ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας

- κατεδάφισαν το κοινωνικό κράτος (Παιδεία, Υγεία, Κατοικία

- αποκόμισαν αμύθητα πλούτη από την λεηλασία της δημόσιας περιουσίας, του χρηματιστηρίου και άλλων χρηματοοικονομικών υπηρεσιών που έστησαν

- δημιούργησαν τους «ολιγάρχες» από τα μέλη της κομματικής νομενκλατούρας που συνεργάστηκαν.

Για να γίνουν όλα αυτά, ο Γέλτσιν ή ο «Πινοσέτ της Ρωσίας», (η Washington Post τον επιζητούσε από το 1991: «Η Χιλή του Πινοσέτ, ένα πραγματικό πρότυπο για την Σοβιετική Οικονομία») έπρεπε να καταργήσει το ρωσικό Κοινοβούλιο. 

Το κάνει με το Προεδρικό Διάταγμα 1400, στις 21 Σεπτέμβρη του 1993. 

Ακολουθούν δύο εβδομάδες διαδηλώσεων, οδομαχιών  και αιματηρών συγκρούσεων στη Μόσχα και σε άλλες πόλεις της Ρωσίας. Ο Γέλτσιν ελέγχει τον στρατό, την αστυνομία (αφού είχε διπλασιάσει τους μισθούς) και βασικές κρατικές λειτουργίες. Φράσει με συρματοπλέγματα το Κοινοβούλιο, τοποθετεί εκτοξευτήρες νερού, το περικυκλώνει με αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις απαγορεύοντας την είσοδο σε όλους, κόβει τηλεπικοινωνίες, ρεύμα, νερό και θέρμανση ενώ στέλνει τελεσίγραφο στους βουλευτές να το εγκαταλείψουν. Χιλιάδες λαού συρρέουν να το υπερασπιστούν. Σπάνε τον αστυνομικό κλοιό και ενώνονται με τους 300 περίπου ένοπλους φρουρούς του Κοινοβουλίου... 

Τον τελευταίο λόγο τον έχουν τα τεθωρακισμένα και οι ειδικές δυνάμεις του στρατού, τα τανκς, οι ελεύθεροι σκοπευτές και οι ένοπλοι με τα πολιτικά (μπράβοι κλπ). Ο Γέλτσιν διατάσσει τον βομβαρδισμό και την πυρπόληση του Κοινοβουλίου ενώ ανοίγει πυρ στα τυφλά στο συγκεντρωμένο στον προαύλιο χώρο πλήθος. Επίσημος απολογισμός 147 νεκροί και 600 τραυματίες μόνο για το διήμερο 3 και 4 Οκτώβρη. Ανεπίσημα οι νεκροί ξεπερνούν τους 1.000. Επίσης, περίπου άλλοι 100 νεκροί από την επιχείρηση για την κατάληψη της ρωσικής τηλεόρασης. 

Και όπως σε κάθε δικτατορία απαγόρευση κυκλοφορίας μιας ντουζίνας εντύπων και φυσικά των πολιτικών κομμάτων. Επίσης διάλυση όλων των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων της χώρας η μεγάλη πλειοψηφία των οποίων συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις.

Η δικτατορία Γέλτσιν («δημοκράτης» και «μεταρρυθμιστής» κατά τον Κλίντον), έδωσε μεγάλη ανακούφιση στην πολιτισμένη Δύση γιατί η μετάβαση από τον «κομμουνισμό» στον καπιταλισμό θα πήγαινε στους ρυθμούς της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, δηλαδή λεηλατώντας τον δημόσιο πλούτο της πρώην ΕΣΣΔ και όχι στους ρυθμούς που ο ρωσικός λαός θα αποφάσιζε.

 

Παραπλήσια γεγονότα με αυτά του προαύλιου χώρου του ρωσικού Κοινοβουλίου, εκτυλίχθηκαν 17 χρόνια μετά, το 2014, στην πλατεία Μεϊντάν του Κιέβου. Ήταν το δεύτερο πραξικόπημα της Δύσης επί «Ανατολικού» (και αδελφού ρωσικού) εδάφους.

Στο πρώτο πραξικόπημα απέτυχαν!

Θα φάνε τα μούτρα τους και στο δεύτερο...

ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΛΑΥΔΙΑΝΟΣ

14-4-22

=====================

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ο φρουρός του Γεωργιάδη σε ρόλο ορντινάντσας; (Δείτε επίσης σχετικά video με κολοτούμπες) - Από Λάος σε ΝΔλάος και στη σχολή του Σικάγου!!!

Μετά ένα χρόνο:
Κιουτσούκης σε Γεωργιάδη 
Πριν ακόμα προλάβει να ενημερωθεί επίσημα για την διαγραφή του, ο Νίκος Κιουτσούκης κονταροχτυπήθηκε με τον Άδωνι Γεωργιάδη σε τηλεοπτικό πλατό.

«Δεν θα απολογηθώ στους τρομοκράτες που με διέγραψαν», «Ο Στουρνάρας δεν είναι ΝΔ και εγώ δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑ. Όποιος νομίζει ότι είναι ιδιοκτήτης της ΝΔ κάνει λάθος», «αλλάζουν τις πολιτικές σαν τα πουκάμισα, δεν θα τους ακολουθούμε σαν πρόβατα. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δημιούργησε υποδομές που η ΝΔ ξεπουλάει», ήταν μερικές από τις απαντήσεις του Νίκου Κιουτσούκη στα πυρά Άδωνι.

SKAI_09_13_2012_18_56_14 από Enikos_gr
==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ζήτω η Πρωτομαγιά των Δημοσίων υπαλλήλων!

 

Γράφει ο Δρ  Αναστάσιος Κουτσούκος*

Συμπαράσταση στους άδικα διωκόμενους υπαλλήλους!

Η δίωξη των «δήθεν επιόρκων», η κάλυψη των «μεγαλο-επιόρκων» και οι «επίορκοι των διώξεων».

Ανήμερα της Πρωτομαγιάς επανέρχεται το Μεταξικό «ιδιώνυμο», υπό την μορφή «πειθαρχικού
παραπτώματος»!

Από την δήθεν «κάθαρση» στην μεγάλη «εκκαθάριση»!.

Θέσεις και αντιθέσεις σε μια κοινωνία υπό παράκρουση.

Άρχισαν ΕΔΕ και καταγγελίες, ακόμα και για συνδικαλιστική δράση υπαλλήλων

Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνης Μανιτάκης ανέλυσε στη Βουλή τις τέσσερις πηγές, από τις οποίες θα προέρχονταν οι 15.000 αναγκαστικές αποχωρήσεις -δηλαδή, 4000 το 2013 και 11.000 αναγκαστικές αποχωρήσεις το 2014.

Η οργουελιανή κοινωνία υπό πλήρη εξέλιξη.

«Κάρφωσε τον συνάδελφό σου, για να μείνεις στην θέση σου, αφού δεν έχεις άλλα προσόντα, ως ο απαραίτητος ρουφιάνος», είναι το νέο δόγμα, που εφαρμόζεται και από «δήθεν αριστερούς»!

«Τσουνάμι» καταγγελιών και ΕΔΕ, ακόμα και με γελοίες κατηγορίες, παρατηρείται στο δημόσιο τομέα τελευταία, για να γίνει η μεγάλη «εκκαθάριση»!

Παράδειγμα 1: Καθηγητής διώκεται σήμερα, από δήθεν «αριστερούς», ότι «έπινε γάλα» (ενώ οι άλλοι πίνανε καφέ και κρασί)! Παρακολουθείται παράνομα η προσωπική ζωή, ακόμα και το τι πίνεις!

Παράδειγμα 2: Καθηγητής διώκεται, γιατί είναι μέλος κυβερνητικού κόμματος, από ομοϊδεάτες τους, για να του φάνε την «κομματική θέση» και να την πάρουν οι ίδιοι!

Παράδειγμα 3: Καθηγητής διώκεται γιατί ήταν μάρτυρας σε υπόθεση παράνομων πτυχίων και προϋπηρεσιών, γνωστής καθηγήτριας, ενώ στην ΕΔΕ, δεν ζητάνε αν η καθηγήτρια έχει όντως πλαστά πτυχία!

Παράδειγμα 4: καθηγητής διώκεται γιατί ενώ έχει υψηλά τυπικά προσόντα ακόμα και από τους «ανωτέρους του», και δεν μπορούν να τον «φάνε αλλιώς» τα «αγράμματα κοπρόσκυλα των κομμάτων», τον αποσπούν σκόπιμα σε άλλη υπηρεσία, για να μην αξιολογηθεί, αφού δήθεν, ήταν επί τρίμηνο σε άλλη υπηρεσία!

Παράδειγμα 5:

Σε πλήρη εξέλιξη η εφαρμογή του «δόγματος του σοκ» στην Ελλάδα

Σχετικό: Ναόμι Κλάιν: Το Δόγμα του Σοκ... Σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι!!!

Του ΜΑΝΟΛΗ Γ. ΔΡΕΤΤΑΚΗ* (enet)

Κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες στη χώρα μας η μετάφραση του βιβλίου της Καναδής δημοσιογράφου Naomi Klein με τίτλο «Το Δόγμα του Σοκ» (τίτλος στα αγγλικά The Shock Doctrine), που εκδόθηκε το 2007 και στο οποίο γίνεται ανάλυση και εκτεταμένη περιγραφή της εφαρμογής των θεωριών της Σχολής του Σικάγου, ιδρυτής της οποίας ήταν ο, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο αυτό, Milton Friedman.

Το «δόγμα του σοκ» είναι είτε η επιβολή από δικτατορικά καθεστώτα είτε η εφαρμογή από δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις του τρίπτυχου: «ιδιωτικοποιήσεις, κρατική απορρύθμιση/ελεύθερο εμπόριο και δραστικές περικοπές στις κρατικές δαπάνες». Προϋπόθεση για να εφαρμοστεί το δόγμα αυτό είναι να υπάρξει μια κρίση που μπορεί να οφείλεται είτε σε πολέμους, εμφύλιους πολέμους, είτε σε φυσικές καταστροφές είτε σε δυσεπίλυτα οικονομικά προβλήματα, όπως ο υπερπληθωρισμός ή το υπέρογκο χρέος.

Στην περίπτωση των κρατών της Λατινικής Αμερικής, αναφέρει η συγγραφέας, «η σπείρα του χρέους λειτούργησε σαν ένα γιγαντιαίο όπλο ηλεκτρικής εκκένωσης. Σε μια τέτοια κατάσταση -προσθέτει- ο Friedman ήταν πεπεισμένος ότι, όταν ξεσπάσει μια κρίση, αποτελεί ζήτημα καθοριστικής σημασίας η ακαριαία δράση. Εκτιμούσε ότι μια καινούργια κυβέρνηση έχει στη διάθεσή της 6 με 9 μήνες για να επιβάλει μείζονες αλλαγές».

Η συγγραφέας επισημαίνει ότι «η θεμελιώδης αρχή είναι απλή: οι χώρες σε κρίση (χρέους) χρειάζονται απεγνωσμένα μια επείγουσα βοήθεια...

Η ιστορία της Εργατικής Πρωτομαγιάς

Η Εργατική Πρωτομαγιά ή Παγκόσμια Ημέρα των Εργατών γιορτάζεται ανά τον κόσμο με διαδηλώσεις και πορείες, με σκοπό την προβολή των κοινωνικών και οικονομικών επιτευγμάτων της διεθνούς εργατικής τάξης.
Καθιέρωση της Πρωτομαγιάς

H 1η Μαΐου καθιερώθηκε ως η Παγκόσμια Ημέρα των Eργατών στις 20 Ιουλίου 1889 κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δευτέρας Διεθνούς στο Παρίσι, σε ανάμνηση του Μακελειού του Σικάγο το 1886, όπου η αστυνομία άνοιξε πυρ κατά εργατών που διαμαρτύρονταν υπέρ της διεκδίκησης της οκτάωρης εργασίας και καλύτερων εργασιακών συνθηκών. Ωθούμενοι από τις πετυχημένες διεκδικήσεις Καναδών συντρόφων τους, τα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ αποφάσισαν την έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων την 1η Μαΐου 1886.
Βασικό τους αίτημα αποτελούσε το οκτάωρο, καθώς την περίοδο εκείνη δεν υφίστατο στις ΗΠΑ κανονιστικό εργασιακό πλαίσιο και οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν να εργάζονται αμέτρητες ώρες, ακόμα και Κυριακές. Στη δυναμική πορεία του Σικάγο έλαβαν μέρος περισσότεροι από 90.000 εργαζόμενοι, ενώ περίπου 350.000 εργάτες από 1.200 εργοστάσια συμμετείχαν στην απεργία. ...