Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009
Ο ιστοχώρος μας πάντα αιτιολογεί τις θέσεις του και απαντά σε όλα τα επώνυμα σχόλια.
Η ομιλία σε video εδώ
Σχόλιο: Πολλοί φίλοι αναγνώστες αναρωτιούνται:
"Μα τι έχει συμβεί με το blog σας και στηρίζετε Αντώνη Σαμαρά;"
Εύλογη η απορία, αλλά η πολιτική για μας ΔΕΝ είναι κομματική, ούτε εμείς είμαστε όργανα ή ενεργούμενα κανενός κόμματος. Η θέση μας για στήριξη του σημερινού πρωθυπουργού ήταν η προεκλογική μας επιλογή, η οποία εκ του αποτελέσματος μας δικαίωσε.
Αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι θα έχει και την ανοχή μας πέραν του τριμήνου.
Η στήριξη προς το πολιτικό πρόσωπο του Αντώνη Σαμαρά έχει και αυτή το σκεπτικό του ξεκαθαρίσματος της παλαιοκομματικής αντίληψης των πολιτικών. Τα δεδομένα που μας κάνουν τη στήριξή μας ουσιαστική, ξεκάθαρη και διάφανη συνίσταται στα παρακάτω δεδομένα τα οποία έχουν γενικότερη παραδοχή:
1. Στο άρθρο, με θέμα: "Η σύσκεψη του '92 και η αποπομπή του Σαμαρά", της Ελευθεροτυπίας διαβάζουμε και οι παλιότεροι ανακαλούμε στη μνήμη μας την απαράδεκτη στάση του πατέρα της Ντόρας: "Δηλαδή, εσύ θέλεις να ακολουθήσουμε την πολιτική σου;", καθώς επίσης και την εθνική στάση του αείμνηστου Ανδρέα που απαίτησε : "... να κρατήσει η Ελλάδα σκληρή θέση έναντι των Σκοπίων." (σχετικό εδώ - «επτά σημεία δράσης»)
2. Η έντιμη πολιτική του πορεία, με τη σχετική αναγνωρισιμότητα (λόγω τζακιών και αυτός), αλλά με ξεκάθαρες και έντιμες απόψεις. (σχετικό εδώ)
3. Η περίφημη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ που έχει χαρακτηρισθεί: «σκιώδης παγκόσμια κυβέρνηση» και «προθάλαμος ηγετών» ο Αντώνης Σαμαράς υπήρξε παλαιότερα ως απλός παρατηρητής, ενώ σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα:
"...Από την Νέα Δημοκρατία έχουν προσκληθεί η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη και ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης. Από το ΠΑΣΟΚ οι Θ. Πάγκαλος, Γ. Αρσένης και Άννα Διαμαντοπούλου..." (Συμπτώσεις "κουστουμάτων" !!!)
Η περίφημη Λέσχη ΔΕΝ επέλεξε για τον "όρκο σιωπής" τον Αντώνη Σαμαρά και από ότι μαθαίνουμε τον έχει στην μαύρη λίστα λόγω των εθνικών του θέσεων.
ΣΣ: Στις συναντήσεις της Λέσχης που οργανώνονται κάθε άνοιξη και διαρκούν δυόμισι ημέρες, συμμετέχουν 100- 130 πολιτικοί, επιχειρηματίες και διαμορφωτές της κοινής γνώμης, οι οποίοι δεσμεύονται από όρκο σιωπής για τα όσα συζητούνται στα κλειστά πάνελ. (σχετικό εδώ)
Ο πατριωτισμός του Ανδρέα Παπανδρέου, με το Casus belli και τη περήφανη στάση του στην εξωτερική μας πολιτική, όπως και με την αξιομνημόνευτη "ενοχή" του Βάσου Λυσσαρίδη, με το: "Αν το ν΄αγωνίζεσαι για εθνική επιβίωση, για αξιοπρέπεια, για ελευθερία είναι εθνικισμός δηλώνω ένοχος", είναι "απαγορευμένες θέσεις" για τους σημερινούς μας πολιτικούς, οι οποίοι σπούδασαν σε άλλη σχολή πολιτικής σκέψης, με "συγγνώμες", υποβαθμίσεις σοβαρότητας θέσεων και καταστάσεων, βασιζόμενοι κυρίως σε ατέρμονες διαπραγματεύσεις με κουμπαριές και παρακαλετά φιλικών παρεμβάσεων.
Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ο πολιτικός, ο οποίος μπορεί να κάνει τον Έλληνα περήφανο και να του δώσει την χαμένη του περηφάνια (Ίμια) και την ξεχασμένη μας εθνική αξιοπρέπεια. Επιπρόσθετα να ακούσουμε επιτέλους και ένα σοβαρό (έστω) αντιπολιτευτικό λόγο στη βουλή, από τις μπαρουφολογίες του ΛαΟΣ.
Το παραπάνω σκεπτικό στήριξης του ιστοχώρου μας στον Αντώνη Σαμαρά, ουδόλως μειώνει τις προσδοκίες μας από τη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αντίθετα ευελπιστούμε ότι θα την ενεργοποιήσει την ίδια, αυξάνοντας την αποτελεσματικότητά της.
Σε μία απευκταία εκδοχή νίκης της κόρη του Μητσοτάκη, τα γνωστά αποτελέσματά της υπουργίας της δεν έχουν πείσει (συγκρινόμενα με τη διαδρομή Σαμαρά) ούτε καν και τους πιο ένθερμους υποστηριχτές της.
Ο ιστοχώρος μας πάντα αιτιολογεί τις θέσεις του και απαντά σε όλα τα επώνυμα σχόλια.
Ελπίζουμε οι φίλοι μας αναγνώστες, ακόμη και εάν διαφωνούν με αυτό το σκεπτικό στήριξης στον Αντώνη Σαμαρά, τουλάχιστον να εκτιμήσουν τις ξεκάθαρες προθέσεις μας.
Τελειώνοντας μία επισήμανση: Η χώρα μας ΔΕΝ κινδυνεύει από την άθλια οικονομία της (με δήθεν πτώχευση) που πολλά λαμόγια "έπεισαν" και έπαιξαν πάνω της, αλλά από τα εθνικά μας θέματα με μία ακόμη ενδεχόμενη ταπείνωση.
Νάσος
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
οι πολιτικοί δεν μπορούν να σε σώσουν, αν δεν σώσεις εσύ ο ίδιος τον εαυτό του...
οι πολιτικοί δεν μπορούν να σε σώσουν, αν δεν σώσεις εσύ ο ίδιος τον εαυτό του...
“Κάθε φορά που σκέφτομαι να βάλω τέρμα στη ζωή μου, ξαναδιαβάζω το βιβλίο "Ιωνάθαν ο γλάρος", ακούω τη μουσική από την ομώνυμη ταινία και αρχίζω να ξαναπαίρνω δυνάμεις σαν τον Ανταίο”. Αυτά είπε σε συνέντευξή του ένας άνθρωπος καθηλωμένος όλη του τη ζωή σε καροτσάκι, που μιλάει μέσω ηλεκτρονικής συσκευής, αλλά έχει πάρει τέσσερα επιστημονικά διπλώματα και έμαθε τρεις ξένες γλώσσες... Καθηλωμένοι κι΄εμείς σε υποχρεωτική αναπηρία απο την αγυρτία της πολιτικής και των ΜΜΕ, να κάνουμε το ίδιο αυτές τις ημέρες, που ο χαβαλές και ο τζερτζελές γιά το ποιός θα σώσει τον τόπο, υποβαθμίζει τη νοημοσύνη παντός σκεπτόμενου πολίτη... Δυστυχώς η εποχή του καλού βιβλίου έχει περάσει και η ασυδωσία των ανωνύμων κειμενογράφων στο χώρο των μπλογκς κυριαρχεί...
Αγανακτισμένε για όσα συμβαίνουν γύρω σου, δες αυτό το βίντεο και μετά διάβασε το παρακάτω κείμενο για τον γλάρο Ιωνάθαν που έκανε ένα ταξίδι ανάτασης που όλοι ονειρευόμαστε, αλλά λίγοι το τολμάμε... Και εσύ βιαστικέ και επιπόλαιε ανώνυμε, που όλα τα ξέρεις, μάθε ότι αυτό το βιβλίο είναι στη τριπλέτα των μπεστ σέλερ όλων των εποχών, αλλά πόσοι το έχουν διαβάσει σε αυτή τη χώρα που έδωσε τα φώτα στην ανθρωπότητα, αλλά βυθίζεται όλο και περισσότερο στο σκοτάδι...
Ο συγγραφέας Ρίτσαρντ Μπαχ διηγείται την ιστορία ενός πετούμενου του ουρανού, ξεχωριστού. Ενός γλάρου που επιλέγει να βιώσει τη διαφορετικότητά jonathanτου, να την υπερασπιστεί, να την μεταδώσει, να την πανηγυρίσει. Ο Ιωνάθαν λατρεύει την περιπέτεια της πτήσης -που για εκείνον αντιπροσωπεύει την μοναδική ελευθερία και έκφραση ύπαρξης. Μοχθεί για την εσωτερική του εξέλιξη, ανοίγει τις φτερούγες του προς ένα ταξίδι ανάτασης και έχει όλη τη διάθεση να μοιραστεί με τους υπόλοιπους γλάρους τη γνώση και εμπειρία του. Μάταια, γιατί το Σμήνος που τρέφεται στο σκουπιδότοπο, μονόχνοτο και βλοσυρό, αντικρούει τον ενθουσιασμό του στη προσπάθεια με περιφρόνηση.
Κάθε απόπειρα προσέγγισης, κάθε προσπάθεια να πείσει το Σμήνος πως το πέταγμα είναι κάτι παραπάνω από μια βαρετή μονότονη διαδικασία ανεύρεσης τροφής, είναι καταδικασμένη. Έτσι, ο Ιωνάθαν Λίβινγκστον ο γλάρος -πιστός κι΄επίμονος στις αρχές και στο ένστικτό του- αναχωρεί, απόκληρος πλέον, για το δικό του μεγάλο ταξίδι.Ένα ταξίδι, που με την φαντασία του συγγραφέα, την επιδεξιότητα του σκηνοθέτη, τη μουσική της ταινίας και τη φωνή του Νιλ Ντάιαμοντ, συγκλονίζει, ίσως όμως εκείνους τους αναγνώστες, ακροατές και θεατές των προηγούμενων δεκαετιών, γιατί ΟΛΑ ΑΛΛΑΞΑΝ από τότε προς το χειρότερο... Στη πολιτική, στη λογοτεχνία,στη δημοσιογραφία, ΠΑΝΤΟΥ... ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Στο You Tube και σε ξένα πανεπιστήμια κυκλοφορεί το ευρηματικό αυτό βίντεο, στο οποίο ο καθηγητής Δημήτρης Λιαντίνης εμφανίζεται στη θέση του μασκοφόρου επαναστάτη της ταινίας που μιλάει μέσω οθόνης στους πολίτες για την αποσύνθεση των πολιτικών και την μυλόπετρα που πλακώνει το μέλλον της κοινωνίας... Το κείμενο, μεταφρασμένο στα αγγλικά, είναι από βιβλίο του μεγάλου Έλληνα σκεπτόμενου του 20 αιώνα. Αξίζει να το ακούσετε..
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Αν αυτό δεν είναι λοιπόν σκάνδαλο, τότε οι λέξεις πράγματι έχουν χάσει τη σημασία τους.
Και κλάμα η Κυρία! ( σίβυλλα)
Μάλιστα το βράδυ που ανακοινώθηκε παράταση της απεργίας (3.11.2009) άστραψε και βρόντηξε ο συνήθως ήρεμος κ. Χατζηνικολάου και μάλιστα διέκρινε «παιχνίδια πολιτικά της Αριστεράς» εις βάρος της νέας κυβέρνησης. Μ' ένα σμπάρο, δηλαδή, δυο τρυγόνια! Μόνο που τη σύμβαση εκχώρησης τη συνέταξε η άλλη κυβέρνηση, η «παλιά», κι ας κάνουν όλοι τώρα τους Κινέζους. Και καλά τα ΜΜΕ που πρόσκεινται στα εφοπλιστικά τζάκια, τα οποία και «κανόνισαν» σε μεγάλο βαθμό τη συμφωνία. Οι άλλοι, όμως, για ποιο λόγο βροντοφωνάζουν για τον δήθεν διασυρμό της χώρας, όταν μάλιστα σε άλλα ζητήματα αμφίβολης σημασίας, τύπου «το μέλλον μιας βραχονησίδας», πετάνε τη σκούφια τους για... αντίσταση;
Οι βραδινοί τηλεπαρουσιαστές δεν τολμούν να αναφέρουν τρεις κακές λέξεις, τρεις απλές αλήθειες στο κοινό τους.
1. Η Cosco Pacific LtD δεν είναι κρατική εταιρεία αλλά offshore εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, με το κύριο μέρος των μετόχων άγνωστης προέλευσης και εθνικότητας. Ας μην εκπλαγεί κανένας αν στους μετόχους της εταιρείας στο μέλλον εμφανιστούν και ονόματα ελληνικών οικογενειών.
2. Η Ε.Ε. έχει ήδη εντοπίσει τις παράνομες -σύμφωνα με το ευρωπαϊκό δίκαιο- διατάξεις της σύμβασης που σκανδαλωδώς ευνοούν την εταιρεία των Βερμούδων. Μόνο το γεγονός ότι οι εταιρείες που συμμετείχαν στο διαγωνισμό φαίνεται να συνεργάζονται (μετοχικά), είναι λόγος απόλυτης ακυρότητας.
3. Τέλος, και σημαντικό «σημειολογικά» στοιχείο που συστηματικά αποσιωπάται, είναι το γεγονός ότι ο ισχυρός κρατικός αξιωματούχος, φίλος του τέως πρωθυπουργού και πολλών Ελλήνων εφοπλιστών και υπεύθυνος στον τομέα «πειθαρχίας» της Κίνας, δρ Γουέι Τζιαφού, από τον Ιούλιο του 2008 δεν είναι πλέον πρόεδρος της εταιρείας ( Ιός, 1.11.09). Ακόμα κι αν επισκεφτεί λοιπόν την κ. Κατσέλη ο «επίτιμος» πρόεδρος, είναι απλώς θέμα εντυπώσεων. Αν δεν τα πούνε όμως αυτά οι παρουσιαστές, που δεν σηκώνουν κατά τα άλλα μύγα στο σπαθί τους, πώς θα δικαιολογηθούν μεθαύριο στους Ελληνες πολίτες, όταν και αν αποκαλυφθεί ότι ο Πειραιάς είναι ένα πολύ μεγάλο Βατοπέδι, με άγνωστες ακόμα συνέπειες για το ελληνικό Δημόσιο και το «περήφανο ελληνικό πνεύμα»;
Μπορεί να «κλαίνε» τα τηλεοπτικά δελτία για τα χριστουγεννιάτικα κινέζικα λαμπιόνια που παραμένουν στις αποβάθρες του Πειραιά λόγω της απεργίας, όμως θα κλάψουνε μανούλες στην κυριολεξία αν βάλει τελικά αυτή η θυγατρική ανώνυμη ΣΕΠ Α.Ε. το πόδι της στον ΟΛΠ.
Και για να σοβαρευτούμε. Ο ΟΛΠ, που «βγάζει» το χρόνο πάνω από 110 εκατ. ευρώ, στην ουσία εκχωρήθηκε για 22,5 εκατ. ευρώ. Εκτός από την εγγύηση των 50 εκατ. του διαγωνισμού, τα μόνα ζεστά χρήματα μέχρι στιγμής είναι τα 22,5 εκατομμύρια, και δεν πείθει κανέναν, ειδικά ο κ. Βουλγαράκης, που επανέλαβε στο Thema FM (4/11/2009) τα περί 4,4 δισ., όταν το ποσό αυτό το έχει διαψεύσει ακόμα και η ίδια η Cosco Pacific.
Αν αυτό δεν είναι λοιπόν σκάνδαλο, τότε οι λέξεις πράγματι έχουν χάσει τη σημασία τους.
Τα γράφω αυτά (για τη πίστωση χρόνου ) για να ΜΗΝ προκληθώ και πάλι από κάποιους που το παίζουν ... κλπ (...ελήφθη σύντροφοι ;)
Νάσος
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Municipality of Chaidari, Attica - AO Chaidarioy - HelenicPalistinian Friendship
Για την Ειρήνη, για την Παλαιστίνη και τη Γάζα - For the Peace, for the Palestine, for Gaza
Φιλικός αγώνας μεταξύ ποδοσφαιρικών ομάδων του Α.Ο. Χαϊδαρίου και Παλαιστίνιων παιδιών της “Ελληνοπαλαιστινιακής Φιλίας” (21/10/2009
Friendly fight between football's teams of AO Chaidarioy and Palestinian children of HelenicPalistinian
For the Peace, for the Palestine, for Gaza Part I
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
50 Χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας - ΟΧΙ στη διάλυσή της με νέο Σχέδιο Ανάν (Δευτέρα, 9 Νοέμβρη 2009, ώρα 7.00 μ.μ.)
To Σωματείο «Συμπαράσταση Αγώνα Κύπρου» (Σ.Α.Κ.) και η «Συντονιστική Επιτροπή Υποστήριξης Αγώνα για Ελεύθερη Κύπρο» (Σ.Ε.Υ.Α.Ε.Κ.)
σας προσκαλούν σε εκδήλωση με θέμα:
1959 – 2009 50 Χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας
ΟΧΙ στη διάλυσή της με νέο Σχέδιο Ανάν
στην αίθουσα του Πολεμικού Μουσείου
Βασ. Σοφίας και Ριζάρη 2, Μετρό «Ευαγγελισμός»)
Δευτέρα, 9 Νοεμβρίου 2009, ώρα 7.00 μ.μ.
Ομιλητές:
Βάσος Λυσσαρίδης, επ. Πρόεδρος ΕΔΕΚ (Κύπρος)
Γεώργιος Λιλλήκας, πρ. Υπουργός Εξωτερικών (Κύπρος)
Γεώργιος Κασιμάτης, Ομ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
Μάνος Μεγαλοκονόμος, Πρέσβυς ε.τ.
Συντονιστής: Μανώλης Μηλιαράκης
Δημοσιογράφος, Πρόεδρος Σ.Ε.Υ.Α.Ε.Κ.
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Αυτό τι είναι κυρία Μπατζελή; Κύριε Βενιζέλο;
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Μπακογιάννη, Σαμαράς μετρούν δυνάμεις
Αρχίζει σήμερα τις εργασίες του το κρίσιμο έκτακτο συνέδριο της Ν.Δ. Τυπικώς οι 4.500 σύνεδροι θα εγκρίνουν την αλλαγή του Καταστατικού ώστε να καταστεί δυνατή η εκλογή του νέου προέδρου από τα μέλη του κόμματος, ωστόσο το διήμερο στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους υποψήφιους προέδρους να μετρήσουν την επιρροή τους. Σήμερα θα μιλήσει ο κ. Κώστας Καραμανλής και θα ακολουθήσουν οι κ.κ. Ντόρα Μπακογιάννη, Αντώνης Σαμαράς και Παναγιώτης Ψωμιάδης. Στο παρασκήνιο οι διαβουλεύσεις είναι εργώδεις, ενώ η κ. Μπακογιάννη συναντήθηκε χθες με τον κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο. (kathimerini)
Σχετικά:
Ο Σαμαράς στο Συνέδριο της ΝΔ επένδυσε στην ελπίδα
========================================================"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Μη παρακαλώ σας μη, μη ξεπουλάτε τη χώρα μου…
Στο προχθεσινό “Ποντίκι” στη σελίδα 15 η οποία είναι αφιερωμένη στην εθνική άμυνα, υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ. Ένα ρεπορτάζ που με αναστάτωσε και θέλω να γράψω κάποια πραγματάκια σήμερα σχετικά με αυτό. Το άρθρο έχει τίτλο “Ισραηλινός Σπαρτιάτης” και αναφέρεται στην πολεμική άσκηση “Ένδοξος Σπαρτιάτης”. Είναι μια άσκηση της πολεμικής αεροπορίας του Ισραήλ που κρύβει πολλά από πίσω της…
Όπως λοιπόν διαβάζω στο “Ποντίκι” τον Μάιο-Ιούνιο του 2008 διεξήχθη στη χώρα μας η άσκηση “Ένδοξος Σπαρτιάτης”. Στα πλαίσια αυτής της άσκησης ισραηλινά αεροσκάφη -περίπου 150- εξορμούσαν από βάσεις της χώρας μας και βομβάρδιζαν το πεδίο βολής της Κρανέας. O κ. Μεϊμαράκης είχε δεσμεύσει τους Έλληνες δημοσιογράφους να μην αναφερθούν στο θέμα. Όμως οι New York Times, σε πρωτοσέλιδά τους(!!!) μιλούσαν για πρόβα τζενεράλε της επίθεσης στο Ιραν!
Για να το εξηγήσω με απλά λόγια: η Ελλάδα έδωσε γη, αέρα και ύδωρ στους μεγαλύτερους σφαγιαστές και δολοφόνους της εποχής μας για να προετοιμάσουν άλλη μια δολοφονική επίθεση. Πως νιώθετε σαν Έλληνες αλλά και σαν άνθρωποι εσείς; Εγώ μόνο να φέρω για δευτερόλεπτα στο μυαλό μου τις εικόνες των Ισραηλινών στρατιωτών να πυροβολούν αδιακρίτως γυναικόπαιδα στην ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ Παλαιστίνη, νιώθω ένα μεγάλο θυμό και αποτροπιασμό.
Σαν να μην έφτανε αυτό, διαβάζω στη συνέχεια ότι η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία έχει προγραμματίσει και τον “Ένδοξο Σπαρτιάτη 2″. Την απόφαση για τον αν θα πραγματοποιηθεί αυτή η άσκηση πρέπει να την πάρει η νέα κυβέρνηση και πιο συγκεκριμένα ο αρμόδιος υπουργός Β. Βενιζέλος.
Αναγνωρίζω κι εγώ και πιστεύω όλοι μας το ότι η δυσκολία της υπόθεσης είναι δεδομένη. Η σκακιέρα της διπλωματίας και των συμμαχιών είναι τεράστια και ακατανόητη σε εμάς τους απλούς bloggers και πολίτες. Αλλά ρε γαμώτο έχουμε και μια ιστορία! Μια ιστορία σαν χώρα δημοκρατική!
Πριν αποφασίσει ο Βαγγέλης Βενιζέλος ή ο Γιώργος Παπανδρέου να ξεπουλήσουν άλλη μια φορά τα εδάφη μας στους δολοφόνους ας σκεφτούν κάποια πράγματα. Ας σκεφτούν τον ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου και τις σχέσεις του με τον Γιασέρ Αραφάτ και τον Παλαιστινιακό λαό. Ας σκεφτούν τους βαθύτατους δεσμούς που διατηρεί ο ελληνικός λαός με τον αδερφό λαό της ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗΣ Παλαιστίνης. Ας σκεφτούν τους χιλιάδες φοιτητές και μαθητές στη χώρα μας που κυκλοφορούν φορώντας την Παλαιστινιακή μαντίλα, θυμίζοντας σε όλους μας κάποια πράγατα που δεν πρέπει να ξεχνάμε.
Ας σκεφτούν όλους αυτούς -πολλοί από τους οποίους στηρίζουν το ΠΑ.ΣΟ.Κ.- οι οποίοι στις πορείες τους φωνάζουν δυνατά “Λευτεριά σε Ιράκ και Παλαιστίνη”. Μην κάνετε όλους αυτούς να νιώσουν συνένοχοι στο έγκλημα. Μην κάνετε την Ελλάδα να φανεί άλλη μια φορά Ελλαδίτσα και να σκύψει το κεφάλι! Την ίδια στιγμή που ο Ερντογάν τινάζει τα σχέδια των Ισραηλινών στον αέρα ακυρώνοντας ασκήσεις και μιλώντας σχεδόν καθημερινά εναντίον τους.
Είναι απλό και ξεκάθαρο: από την προηγούμενη κυβέρνηση δεν περιμέναμε τίποτα άλλο από μια μεγαλειώδης υπόκλιση στις μεγάλες δυνάμεις. Από αυτή περιμένουμε κάτι παραπάνω. Ένα σημάδι ότι η “Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες”. Γιώργο σου έχω εμπιστοσύνη. Όπως και οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες. Κάνε μας περήφανους!
========================================================"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Απότοκα ενός reality…
Ο Έλληνας λειτουργεί με τη συναισθηματική λογική και του στοιχίζει. Το πληρώνει στη ψυχοσύστασή του που γίνεται πιο ευαίσθητη, το πληρώνει όμως και στη πολιτική ζωή. Εξηγώ, αφού προηγουμένως βάλω μια παρένθεση ανάλυσης και θέσης..
Μ’ αρέσει κάθε είδους reality, τα παρακολουθώ όταν έχω χρόνο χωρίς να τα ψευτοσνομπάρω, κάνοντας χρήση του αιτήματος για μια πιο ποιοτική τηλεόραση. Θεωρώ ότι η θέαση ενός reality, συγκεκριμένα ενός μουσικού, του X-FACTOR, είναι πιο ευχάριστη και συγκρίσιμα πιο εποικοδομητική από το να παρακολουθεί κανείς talk shows για παράδειγμα, όπου πολιτικάριοι επιχειρηματολογούν υπέρ του τάδε ή του δείνα υποψήφιου για την αρχηγία της ΝΔούλας. Πραγματικά, πιστεύω ότι είναι γελοιότητα για το πολιτισμό της χώρας, μιας χώρας που κατά σημερινή υπουργική ομολογία βαδίζει στον οικονομικό γκρεμό, να στερείται την παρουσία ενός απαραίτητου και γόνιμου αντιπολιτευτικού ή συμβουλευτικού διαλόγου.
Είναι ξεφτίλα πιστεύω να παρακολουθείς σε πρώτο χρόνο, τους υποψήφιους της ΝΔ, σε μια εποχή μεγάλης οικονομικής κρίσης, να παρέχουν cocktails parties και να διοργανώνουν πολυέξοδες συγκεντρώσεις, στήνοντας ανώφελες πασαρέλες, αντί να προσπαθούν έστω να θέσουν εαυτούς σε βοηθητικό ρόλο στη δύσκολη εποχή που διανύει η παγκοσμιότητα, αλλά και ειδικά το κράτος μας.
Πολύ δε περισσότερο όταν οι ίδιοι έχουν σημαντικό και ισόποσο μερίδιο ευθύνης. Για τους παρακάτω λόγους, και μιας και ποτέ δε συμπάθησα την προβλεψιμότητα των serials προτιμώ τα realities. Εξάλλου, καλώς ή κακώς, το δείγμα που συμμετέχει σ’ αυτά, είτε αναφέρεται σε τραγουδιστές, είτε σε αγρότες, είτε σε ιδιώτες που έφθασαν στον οικονομικό φούντο, είτε σε τυπάκια που διοργανώνουν γεύμα για άτομα αντίθετου φύλλου, είναι αντιπροσωπευτικό.
Πιστεύω δε ότι άνετα και ασφαλώς, μπορεί κάποιος να βγάλει επιστημονικά κοινωνικά συμπεράσματα.
Παρακολουθώντας λοιπόν, το τελευταίο επεισοδιακό live του X-FACTOR, μετά την απειλή φάρσα για τοποθέτηση βόμβας, για άλλη μια φορά διαπίστωσα ένα κοινό –για μένα- ελληνικό τόπο. Μετά την ψηφοφορία του κοινού, τέθηκαν προς αποχώρηση οι δύο από τις καλύτερες, κατά κοινή ομολογία και κάνοντας χρήση αντικειμενικών κριτηρίων αισθητικής και ηχητικής, φωνές του show.
Οι κριτές δεν μπορούσαν να εξηγήσουν πώς αυτό συνέβη. Και όμως είναι απλό. Ο έλληνας πάντα και παντού δένεται με τον αδύναμο. Ταυτίζεται μαζί του και τον στηρίζει. Είτε λόγω κόμπλεξ κατωτερότητας, είτε λόγω ειλικρινής ταύτισης, σαν λαός πάντα σιγοντάρουμε ανθρώπους, ενώ γνωρίζουμε ότι δεν αξίζουν. Σκέψου..
Πόσες φορές δεν ασχολήθηκες, δεν επαίνεσες, δεν ψήφισες, δεν χειροκρότησες ανθρώπους που εμφανώς είχαν το ταλέντο, την προσωπικότητα ή το οτιδήποτε άλλο για να αναδειχθούν. Συγκρίσου και παραδέξου ότι δεν έχεις κατακτήσει το ρεαλισμό του άγγλου, τον ορθολογισμό του γερμανού, την αίσθηση αξιοκρατίας του νορβηγού και -μάλλον- το σωβινισμό του γάλλου.
Πάντα βοηθάς αυτόν που γνωρίζεις ότι δεν το αξίζει, για να ισορροπήσεις δικές σου αδυναμίες και να αποκρύψεις δικές σου ατέλειες. Έστω και αν αυτός ο αδύναμος, ο ατάλαντος, ο ανίκανος προορίζεται για υπουργός ή για πρωθυπουργός σου. Θα δεις ότι και μετά την ομολογία τού «δε μπορώ να τετραγωνίσω το κύκλο» που θα σου πει κάποιος ο οποίος σε διοικεί, θα τον λυπηθείς και θα τον συμπαθήσεις, έστω και αν γνωρίζεις ότι σε οδηγεί στη φτώχεια, την ανέχεια ή ακόμα και στην υποδούλωση.
========================================================"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009
Παρέμβαση του Ευρωβουλευτή της ΝΔ κ. Γιώργου Παπανικολάου για τη διαδικτυακή κακοποίηση ανηλίκων.
Στην απάντηση της η Επιτροπή τονίζει ότι η δημιουργία των συνθηκών που θα καταστήσουν την εμπειρία των παιδιών στο διαδίκτυο ασφαλέστερη αποτελεί κοινή ευθύνη των δημοσίων αρχών, των γονέων, του σχολείου και της βιομηχανίας.
Η κυβερνοτρομοκρατία με θύματα και θύτες μαθητές είναι μία καινούργια μορφή λεκτικής ή ψυχολογικής βίας που ασκείται με τη βοήθεια των υπηρεσιών του διαδικτύου και των κινητών τηλεφώνων. Σύμφωνα με την Επιτροπή, κατά τα τελευταία έτη αναλήφθηκαν δράσεις όπως:
· H εκστρατεία κατά της διαδικτυακής κακοποίησης που ξεκίνησε το Φεβρουάριο του 2009 και η προβολή του σχετικού βίντεο τόσο από εθνικά και περιφερειακά τηλεοπτικά μέσα όσο και από το διαδίκτυο παρέσχε στους νέους καλύτερη κατανόηση της διαδικτυακής κακοποίησης και ενίσχυσε την ικανότητα τους να την καταγγέλλουν,
· H συμφωνία αυτορρύθμισης με τίτλο "Αρχές για Ασφαλέστερο Κοινωνικό Διαδίκτυο" που υπεγράφη το Φεβρουάριο του 2009 από κορυφαίες εταιρείες του κυβερνοχώρου, αλλά και η δημοσίευση μίας ανεξάρτητης αξιολόγησης για την εφαρμογή της εν λόγω συμφωνίας.
· Η χρηματοδότηση στο πλαίσιο του προγράμματος Daphne διάφορων προγραμμάτων σε σχέση με όλες τις μορφές κακοποίησης και πιο συγκεκριμένα η δημοσίευση με τίτλο "Βία και Τεχνολογία" που διατίθεται στην ιστοσελίδα του προγράμματος Daphne και παρέχει μία περιγραφή της κακοποίησης που λαμβάνει χώρα στο διαδίκτυο,
· Η εκπόνηση το 2004 μιας μελέτης σχετικά με τις ορθές πρακτικές που εφαρμόζονται από τα σχολεία για την πρόληψη και τη μείωση της κακοποίησης .
· Η διοργάνωση στις 22-23 Οκτωβρίου 2009 στο Λουξεμβούργο μιας διάσκεψης για τη διαδικτυακή ασφάλεια στα σχολεία, η οποία θα οδηγήσει και σε μία αξιολόγηση του επιπέδου της ασφαλέτερης εκπαίδευσης στο διαδίκτυο στην Ευρώπη, καθώς και σε συστάσεις προς τους ενδιαφερόμενους σχετικά με τον τρόπο προώθησης της ουσιαστικής ασφαλέστερης εκπαίδευσης για το διαδίκτυο στα σχολεία,
Όλες οι παραπάνω πρωτοβουλίες έχουν στόχο να αποτρέψουν την εκδήλωση φαινομένων διαδικτυακής βίας μεταξύ των ανηλίκων και να πληροφορήσουν όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές. Το σχολείο ως πεδίο προσέγγισης όλων των παιδιών αποτελεί μια από τις προτεραιότητές της Ε.Ε..
Σχετικά με το ζήτημα, ο κ. Παπανικολάου δήλωσε: "Η διαδικτυακή κακοποίηση ανηλίκων αποτελεί ένα ανησυχητικό φαινόμενο της εποχής μας. Είναι μία νέα μορφή βίας την οποία πρέπει να αντιμετωπίσουμε εγκαίρως και με τη δέουσα προσοχή, γιατί βλάπτει μία ευαίσθητη μερίδα της κοινωνίας μας, τα παιδιά, και υπονομεύει το μέλλον τους.
Παρά την ευαισθητοποίηση της Επιτροπής, η πληροφόρηση των γονέων, αλλά και των μαθητών φαίνεται να είναι ελλιπής. Το πρόβλημα δεν είναι ευρέως γνωστό με αποτέλεσμα η πρόληψη του φαινομένου να είναι ανεπαρκής.
Το σχολείο μπορεί να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στη σωστή πληροφόρηση τόσο των μαθητών όσο και των γονέων. Ας μην λησμονούμε όμως ότι και οι γονείς συχνά δεν έχουν την αναγκαία εξοικείωση με το διαδίκτυο, ώστε να μπορούν να προστατεύσουν τα παιδιά τους από τους κινδύνους που αυτό εγκυμονεί.
Προς αυτήν την κατεύθυνση, θα πρέπει να αναληφθούν περισσότερες και ουσιαστικότερες δράσεις τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Δεν πρέπει για άλλη μία φορά να χάσουμε πολύτιμο χρόνο και να επιτρέψουμε σε τέτοια φαινόμενα να λάβουν ανησυχητικές διαστάσεις".
Ας τελειώνουμε με την παραπληροφόρηση
Δελτίο Τύπου - 6/11/2009
Με βάση την κινητικότητα του τελευταίου διαστήματος σχετικά με τη Διπλή Ανάπλαση η επιτροπή μας θέλει να επισημάνει τα εξής:
Η απόφαση του συμβουλίου της επικρατείας μόνο από άγνοια ή σκοπιμότητα μπορεί να διαβαστεί ως αποκλειστικά ζήτημα ισοζυγίου πρασίνου. Η απόφαση για τη βλάβη του ισοζυγίου βασίζεται, όχι πάνω σε κάποιο αφηρημένο κριτήριο, αλλά στην στέρεη νομική βάση της επιβεβαίωσης όσων προβλέπει για την περιοχή το προεδρικό διάταγμα του 1995.
Αυτό αυτομάτως συνεπάγεται ότι ο συνολικός χώρος των 220 στρεμμάτων της διπλής ανάπλασης στο Βοτανικό (μαζί και το Ο.Τ. 45α) έχει συντελεστή δόμησης 0,1. Κατ’ εξαίρεση γίνεται επιτρεπτή από το ΣτΕ η μεταφορά του γηπέδου και οι υπόλοιπες αθλητικές εγκαταστάσεις.
Δηλαδή ο όλος διακανονισμός βάση του οποίου το εμπορικό της εταιρείας ΜΒΔΤ έλαβε διπλάσιο συντελεστή δόμησης, αντί προσφοράς 16 στρεμμάτων για το γήπεδο, βασίζεται σε λάθος δεδομένα. Ο διπλός συντελεστής του 1,6, υπολογίστηκε βάση του 0,8. Όμως η απόφαση του ΣτΕ αποδεχόμενη το χαρακτήρα του χώρου ως κοινόχρηστου πράσινου βάση του ΠΔ1995 αποδέχεται και συντελεστή 0,1 και όχι 0,8.
Είναι λοιπόν νομικά αβάσιμη και ανεύθυνη η εμμονή κάποιων εμπλεκομένων πλευρών που συνεχίζουν να μιλάνε περί ολοκλήρωσης του συνόλου της διπλής ανάπλασης. Ασχέτως από το πως η πολιτεία θα επιλέξει να λύσει το ζήτημα των 16 στρεμμάτων της εταιρείας ΜΒΔΤ (Αγορά ή απαλλοτρίωση), έχει ακυρωθεί πλέον αμετάκλητα η βάση υπολογισμού πάνω στην οποία έγινε η όποια παραχώρηση.
Καλούμε την υπουργό περιβάλλοντος χωρίς καθυστερήσεις να ξεκαθαρίσει το τοπίο, καθώς ο σεβασμός της απόφασης του ΣτΕ δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών ως προς την εξέλιξη της υπόθεσης. Να προωθήσει άμεσα τις προβλέψεις του ΠΔ του 1995 για τη δημιουργία στην δεινοπαθούσα πρωτεύουσα και σε μια από τις πιο βεβαρημένες περιοχές της του προβλεπόμενου μεγάλου μητροπολιτικού πάρκου.
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Ave TEE…
Πάλι το κατεστημένο των μηχαν-εργολάβων θα κάνει κουμάντο;
Μετά από ενδελεχή αξιολόγηση των υποβληθέντων εκατοντάδων βιογραφικών από όλο το φάσμα του επιστημονικού κόσμου για τις θέσεις Γενικών και Ειδικών Γραμματέων του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ επιλέχθηκαν οι παρακάτω:
Γενική Γραμματεία Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής: Μαθιουδάκης Κώστας, Καθηγητής της Σχολής Μηχανολόγων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου
Γενική Γραμματεία Χωροταξίας και Αστικής Ανάπλασης: Καλτσά Μαρία, Αρχιτέκτων Μελετητής
Ειδική Γραμματεία Κεντρικής Υπηρεσίας Υδάτων: Ανδρεαδάκης Ανδρέας, Πολιτικός Μηχανικός Καθηγητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου
Ειδική Γραμματεία Επιθεώρησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας: Καραβασίλη Μαργαρίτα, Αρχιτέκτων-Πολεοδόμος, πρώην Γενική Επιθεωρήτρια
Επιστήμονες αξιόλογοι με επιστημονική επάρκεια και επιτυχημένη επαγγελματική σταδιοδρομία. Ένα κοινό χαρακτηριστικό, μια κοινή ιδιότητα, προφανώς απαραίτητη για την επιλογή τους, τους χαρακτηρίζει:
ΟΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ.
Προφανώς μπορεί η Υπουργός να κρίνεται ικανή, αν και μη μέλος του ΤΕΕ, όμως για τις θέσεις των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων προκύπτει ότι ικανοί είναι μόνο τα μέλη του ΤΕΕ.
Με απόλυτο σεβασμό στο κοινό επί δικαίου αίσθημα, καταθέτω στην κυβέρνηση την ακόλουθη πρόταση:
Έτσι δεν θα καταγράφεται δυσαρμονία ανάμεσα στο αιτούμενο και το πρακτέο…
Σχετικά: Αρνούμαστε να το πιστέψουμε! Ειδικά όταν τις αξιοκρατικές αξιολογήσεις κάνει μια εταιρία ως θεματοφύλακας της αξιοκρατίας! Τι λέει η υπουργός;
Αυτό κι αν αρνούμαστε να το πιστέψουμε! Είναι δυνατόν να αξιολογεί πολιτικά κυβερνητικά στελέχη μια ιδιωτική εταιρία;
Σχόλιο: Τελικά αν η εταιρεία που θα χρησιμοποιήσει τη τεχνογνωσία του "aggregator", είναι του ιδίου ή έχει σχέση με αυτού του ανεκδιήγητου τύπου τη μηχανή, που την έχουμε επισημάνει για τα "ασανσέρ" των blogs...τότε ... τότε Γιώργο χαιρέτα μας το πλάτανο...
Νάσος
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Το ηθικό δίλημμα Ψωμιάδη είναι το κλειδί για την εκλογή νέου αρχηγού στη ΝΔ.
Το αν συνεχίσει να επιμείνει μέχρι τέλους, με την υποψηφιότητά του, είναι για αυτόν μία έντιμη στάση, αλλά με πολλά ερωτηματικά.
Αυτός που θα ευνοηθεί, ΔΕΝ θα είναι ο Αντώνης Σαμαράς.
Η πολιτική διαδρομή, του νομάρχη Θεσσαλονίκης, είναι μία πολυεπίπεδη συγκρότηση, από Ελ. Βενιζέλο έως τον τέως Βασιλιά. Ο ίδιος πανέξυπνος και εργατικός με ποντιακές ρίζες, κατόρθωσε να αναδειχθεί στο πολιτικό βίο αυτής της χώρας, όντας επιτυχημένος επαγγελματικά και μάλιστα αποδεδειγμένα αυτοδημιούργητος .
Από δημοτικός σύμβουλος ('82 και ΄86) επελέγη για πρώτη φορά, 3ος βουλευτής Θεσσαλονίκης. Η επιλογή από τον τότε αρχηγό της ΝΔ.
Την βουλευτική αυτή έδρα ο Ψωμιάδης την οφείλει εν πολλοίς στο πατέρα της Ντόρας.
Το τελευταίο καιρό ΔΕΝ χρειάζεται να γνωρίζεις καλά τον Νομάρχη Θεσσαλονίκης, απλά αν δεις μέσα από την ευαίσθητη ματιά του το μεγάλο δίλημμα:
Παράταξη ή προσωπική υποχρέωση;
Μέσα από τα, κατά καιρούς αναγραφόμενα για τη ζωή του, βιογραφικά, ο "Πανίκας" είναι ένας συναισθηματικός άνθρωπος. Είναι ο μπεσαλής ο άνδρας που κρατάει το λόγο του.
Είναι ο βαθιά θρησκευόμενος, που ατύχησε η εκκλησία να το εντάξει στους κόλπους της, ως δεσπότη, λόγω τυπικών προσώπων και η "ζωή του όλη" είναι ένας ύμνος στη φωνή Στέλιου Καζαντζίδη και στην κινηματογραφική λαοφιλία του ηθοποιού Νίκου Ξανθόπουλου.
Ο ίδιος προσπαθεί μεσα από αυτά τα πρότυπα να φτιάξει τη δική του περπατησιά. Η αγάπη του για την αναγνωρισιμότητα πολλές φορές τον ωθεί σε καταστάσεις που τον ξεχωρίζουν από άλλα δημόσια πρόσωπα.
Αυτή τη περίοδο όμως, αισθάνεται αυτό το βάρος που θα στιγματίσει τη πορεία της μεγάλης αυτής συντηρητικής παράταξης, που υπέστη πρόσφατα συντριβή με τη τελευταία εκλογή.
Χωρίς να το καταλάβει βρέθηκε με το κλειδί της εκλογής του νέου αρχηγού.
Ο Ψωμιάδης αυτή τη στιγμή παλεύει με τα θεριά της συνείδησής του:
- Εάν αποχωρήσει αυτή τη στιγμή, η εκλογή Σαμαρά είναι μία άνετη νίκη, με τη Ντόρα να αποχωρεί από τη πολιτική ακολουθώντας το Καραμανλή στην απομόνωση.
Η κοινή γνώμη τη θεωρεί και αυτή συνυπεύθυνη για τη κατάντια αυτής της χώρας και της χρεώνει το ήμισυ των ευθυνών της ήττας Καραμανλή.
- Εάν παραμείνει η εκλογή μπορεί να διεξαχθεί από άνετη νίκη Σαμαρά σε ένα θρίλερ ντέρμπι με κίνδυνο να εκλεγεί η Ντόρα από τη πρώτη Κυριακή. Τότε η αφαίρεση των ποσοστών από τον Σαμαρά στην ουσία θα έχει πριμοδοτήσει το Μητσοτακικό στρατόπεδο.
- Εάν τα ποσοστά τα δικά του είναι ικανά να ανακόψουν την αυτοδυναμία από τη Ντόρα τη πρώτη Κυριακή, τότε η δεύτερη βγάζει άνετα Σαμαρά.
Άρα ο νομάρχης είναι αυτή τη στιγμή ο ρυθμιστής και το κλειδί της λύσης.
Το τι θα πράξει ως το τέλος θα είναι και ο καταλύτης της πορείας αυτής της παράταξης.
Νάσος
Σχετικά: Να κάνουμε μια έκπληξη στα τζάκια.
Νεοδημοκράτη σπάσε τα δεσμά ψήφισε Αντώνη Σαμαρά!
Θέλουμε Συνέδριο κόσμιο και παραγωγικό.
Εκλογή αρχηγού ίσον επιλογή φυσιογνωμίας
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Κάθε περαιτέρω ολιγωρία θα συνιστά ασυγχώρητη εθνική επιπολαιότητα...
Προέδρου Κ.Σ. ΕΔΕΚ
Η τουρκική πλευρά ανενδοίαστα εμμένει στις διαχρονικά αδιάλλακτες θέσεις της. Λύση δύο κρατών και δύο λαών, χαλαρή συνομοσπονδία, μόνιμες παρεκκλίσεις από το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο για να επιτραπούν μόνιμες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διατήρηση και επέκταση των εγγυήσεων του 1960 έτσι που να καλύπτεται η «ανεξαρτησία, η εδαφική ακεραιότητα και η συνταγματική τάξη» των συνιστωσών πολιτειών, παραμονή των εποίκων και άρνηση αναγνώρισης του δικαιώματος ιδιοκτησίας στους Ε/Κ νόμιμους ιδιοκτήτες ακινήτου περιουσίας στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου.
Την ίδια στιγμή Τουρκία και Τ/Κ ηγεσία επιδίδονται σε μια επικοινωνιακή εκστρατεία συγκάλυψης της αδιάλλακτης στάσης τους με προβολή του απατηλού ισχυρισμού της δήθεν επιθυμίας για λύση και μάλιστα κατεπειγόντως. Η επικοινωνιακή αυτή επιχείρηση της τουρκικής πλευράς αποσκοπεί αφ’ ενός μεν στην απόσειση των βαρύτατων ευθυνών της για τη συνεχιζόμενη παράνομη στρατιωτική κατοχή της Κύπρου και αφ’ ετέρου στη διευκόλυνση της αλώβητης διέλευσης της από τη δοκιμασία της αξιολόγησης της τον προσεχή Δεκέμβριο από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Για την αντιμετώπιση της δόλιας αυτής τακτικής είναι επιτακτική ανάγκη να αποκαλυφθούν και να εκτεθούν διεθνώς και εντός Ε.Ε. οι θέσεις που καταθέτει η τουρκική πλευρά στις απ’ ευθείας διαπραγματεύσεις. Να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Να σταματήσει μια τακτική απόκρυψης των αδιάλλακτων τουρκικών θέσεων στο όνομα διατήρησης ενός δήθεν καλού κλίματος, που επενεργεί τελικά σε βάρος της δικής μας αξιοπιστίας και επί ωφελεία της τουρκικής στρεψοδικίας.
Και επειδή λέγεται από πλευράς των εκπροσώπων των Η.Ε. αλλά ακόμα και από Ελληνοκυπριακής πλευράς ότι έχει δήθεν σημειωθεί κάποια πρόοδος π.χ. στα θέματα διακυβέρνησης και των σχέσεων με την Ε.Ε. ιδού τα τεκμήρια διάψευσης αυτού του ισχυρισμού.
Κατά παραβίαση των σχετικών ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας περί πολιτικής ισότητας που δεν είναι ωστόσο και αριθμητική, η τουρκική πλευρά αξιώνει την ίση αριθμητική εκπροσώπηση σε όλα σχεδόν τα πολιτειακά όργανα.
Στις σχέσεις με την Ε.Ε. αξιώνει τη σύμφωνη γνώμη του Τ/Κ μετέχοντος στην αντιπροσωπεία για οποιαδήποτε τοποθέτηση ενώπιον Ευρωπαϊκών Οργάνων διαφορετικά απαιτεί αποχή από τοποθετήσεις και ψηφοφορίες. Τα δύο αυτά μικρά παραδείγματα κακοπιστίας, βουλιμίας και απληστίας καταδεικνύουν ότι ακόμα και σε θέματα που κατ’ ισχυρισμόν έχει σημειωθεί πρόοδος, στην πραγματικότητα οι τουρκικές θέσεις συνιστούν πλήρη υπονόμευση της διαπραγματευτικής διαδικασίας.
Η αποκάλυψη και στηλίτευση των τουρκικών θέσεων αποτελεί στην πραγματικότητα τη μόνη μέθοδο άμυνας απέναντι στην απόπειρα της Τουρκίας να παραμορφώσει τα γεγονότα, να διαστρέψει την αλήθεια και να περάσει στο απυρόβλητο τόσο της διεθνούς κριτικής όσο και της αυστηρής διαδικασίας ελέγχου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου το Δεκέμβριο.
Τυχόν συνέχιση της ανοχής προς την τουρκική επιχείρηση παραπληροφόρησης και παραπλάνησης, θα ισοδυναμεί με συνέργεια προς ανεπιθύμητες και ζημιογόνες εξελίξεις το Δεκέμβριο για την Κυπριακή Δημοκρατία αλλά και ισόβαθμης, αν όχι ετεροβαρούς προς την Ελληνική Κυπριακή πλευρά, επίρριψης ευθυνών για την αποτυχία των συνομιλιών.
Κάθε περαιτέρω ολιγωρία θα συνιστά ασυγχώρητη εθνική επιπολαιότητα.
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Η δυναμική Σαμαρά έχει ταράξει το παλαιοκομματικό κατεστημένο της οικογενειοκρατίας.
Όσο πλησιάζουμε προς την ημέρα που το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα στήσει εσωκομματικές κάλπες, τόσο γίνεται πιο εμφανές το κύριο κριτήριο με βάση το οποίο θα αποφασίσει η κοινωνική βάση του κόμματος για το ποιο πρόσωπο θα διαδεχθεί τον Κώστα Καραμανλή: Την κούρσα για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας θα κερδίσει όποιο από τα δυο πρόσωπα που συγκρούονται, μιλήσει πιο πειστικά στην καρδιά κι συγχρόνως στο μυαλό του ΝεοΔημοκράτη. Η Ντόρα Μπακογιάννη είπε στη Συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής ότι θέλει να την ψηφίσουν και με την καρδιά τους, και με το μυαλό τους. Από την άλλη, ο Αντώνης Σαμαράς στη χθεσινή (4-11-09) μεγάλη ομιλία του στο θέατρο Μπάντμιντον στο Γουδή, άρχισε να ξεδιπλώνει την πολιτική του πλατφόρμα. Σε αυτήν θα αναφερθούμε σε τούτη την ανάρτηση.
Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι Μπακογιάννη και Σαμαράς εκφράζουν διακριτές πολιτικές θέσεις και προτεραιότητες για τη Νέα Δημοκρατία, ότι δηλαδή η σύγκρουση της 2ης Νοεμβρίου δεν αφορά, όπως μερικοί υποστήριζαν, τις προσωπικές φιλοδοξίες δυο ατόμων που λένε και θα κάνουν τα ίδια πράγματα, αλλά δυο διαφορετικές στρατηγικές για την ελληνική Κεντροδεξιά. Κι αυτό κάνει την μάχη της κάλπης πολύ πιο ενδιαφέρουσα.
Από τις επτά θέσεις που ανέπτυξε χθες ο Σαμαράς, οι πέντε αφορούν στην κοινωνία ευρύτερα και οι δυο κυρίως στον μικρόκοσμο της Νέας Δημοκρατίας. Το αν θα έλθουν οι φίλοι και γνωστοί των Νεοδημοκρατών να ψηφίσουν ελάχιστα ενδιαφέρει την κοινωνία. Το ίδιο και η ενότητα του συγκεκριμένου ή άλλου κόμματος. Αρχή άνδρα (ή γυναίκα…) δείκνυσι, και συνεπώς η ελληνική κοινωνία αναμένει συγκεκριμένες κινήσεις από τη νέα ηγεσία, προκειμένου να αξιολογήσει τις προοπτικές της Νέας Δημοκρατίας. Όλα τα άλλα αφορούν τους οργανωμένους ΝεοΔημοκράτες, όχι την ευρύτερη κοινωνία.
Η ιδεολογία της Νέας Δημοκρατίας
Το ζήτημα της ιδεολογικής ταυτότητας της ΝΔ συνιστά βασικό σημείο διαφοροποίησης του Σαμαρά από την Μπακογιάννη. Ο χθεσινός ομιλητής στο Μπάντμιντον προβαλε μια καθαρή ιδεολογική πλατφόρμα, αρνούμενος ουσιαστικά τη στρατηγική του «μεσαίου χώρου», σε αντίθεση με την κύρια αντίπαλό του, η οποία προκρίνει την αμφίπλευρη διεύρυνση της ΝΔ. Ο μεν Σαμαράς θέτει ως πρώτη προτεραιότητα την ιδεολογική συνειδητοποίηση του χώρου ως προϋπόθεση πολιτικής κυριαρχίας, η δε Μπακογιάννη τη διεύρυνση των ορίων του πριν από τις ιδεολογικές σκιαμαχίες. Ο Σαμαράς τόνισε χθες σχετικά με αυτό το ζήτημα: «Να συνθέσουμε την Πατρίδα με την Ανταγωνιστικότητα. Να συνθέσουμε την Ελευθερία στην επιχειρηματικότητα με το κράτος-διαιτητή, που δεν υποκαθιστά τον επιχειρηματία, αλλά εξαλείφει τις στρεβλώσεις των αγορών και διευκολύνει την διάχυση ευημερίας και ευκαιριών». Τα ζητήματα αυτά επεξηγούν την ιδεολογική του αναφορά, λλά ασφαλώς χρειάζονται εξειδίκευση. Ο κόσμος σήμερα δεν αρκείται στο «τι» ζητεί να μάθει και το «πώς».
Ποιος από τους δυο διεκδικητες της προεδρίας της ΝΔ έχει δίκιο; Δύσκολο να πούμε, αν αναλογιστούμε δυο πράγματα: Πρώτον, ότι ο Καραμανλής έγινε πρωθυπουργός και ιδεολογικά κυρίαρχος μέσα από τη στρατηγική του «μεσαίου χώρου» δηλαδή υιοθετώντας τη στρατηγική που σήμερα προκρίνει η Μπακογιάννη. Από την άλλη, ο Παπανδρέου δεν έκανε κανένα άνοιγμα του χώρου του, απλώς τον βοήθησε να συνδεθεί με τα ιστορικά του νάματα –όπως λέει τώρα ο Σαμαράς- και κέρδισε με 10 μονάδες τις πρόσφατες εκλογές.
Η πολιτική αυτοπεποίθηση
Η αναφορά του Σαμαρά στην αυτοπεποίθηση των ΝεοΔημοκρατών, του δίνει σημαντική ώθηση στην προεκλογική εκστρατεία: «πρέπει να τελειώνουμε με τα στερεότυπα -ή μάλλον τα συμπλέγματα- της μεταπολιτευτικής περιόδου. Που μας υποχρέωναν να απολογούμαστε για ο,τιδήποτε είναι αναπτυξιακό ή εθνικό…». Το ζήτημα έχει ευρύτερη αξία, σε μια κοινωνία όπως η σύγχρονη ελληνική, η οποία κυριαρχείται από τις αριστερές αντιλήψεις του άκρατου κρατισμού, της επιδότησης, της ολοένα και μεγαλύτερης αναδιανομής (δείτε τη σύγκρουση περί του ποιος θα πάρει το επίδομα αλληλεγγύης που αποφάσισε η Κυβέρνηση), και των κάθε λογής λογικών και παράλογων «κεκτημένων». Αν ο Σαμαράς (ή η Μπακογιάννη…) αποφασίσει να εξειδικεύσει και να τονίσει αυτό το χαρακτηριστικό, θεωρώ ότι θα κερδίσει ευρύτερα και δυναμικά στρώματα της κοινωνίας που ασφυκτιούν με τη σημερινή κατάσταση.
Ισχυρή Ελλάδα στην Ευρώπη
Σημαντική είναι και η αναφορά του Σαμαρά για μια Ελλάδα ισχύος και εκτοπίσματος στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης: «υπάρχουν κάποιοι, πραγματικά ακραίοι, που μπερδεύουν την Ένωση της Ευρώπης με τη διάλυση των εθνών της, δηλαδή με την αναίρεση της Ιστορίας της. Αλλά η Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση είναι σύγκλιση εθνικών κρατών, όχι διάλυσή τους. Είναι σύγκλιση εθνικών πολιτισμών, όχι ισοπέδωσή τους». Σε αυτά δεν διαφωνεί κανείς, ωστόσο η πραγματικότητα είναι πως στην Ευρώπη του σήμερα (και των τελευταίων 30 ετών, θα πρόσθετα) ισχυρό κράτος στην ευρώπη είναι κατξεοχήν το ανταγωνιστικό κράτος στην οικονομία και την Παιδεία. Ισχυρή είναι η Γερμανία, ισχυρή είναι και η Φιλανδία. Οι γενικές αναφορές, λοιπόν, πρέπει να συμπληρωθου΄ν εκ μέρους του Σαμαρά από τον συγκεκριμένο δρόμο για το πώς η οικονομία μας θα γίνει ισχυρή, πώς η Παιδεία μας θα γίνει ανταγωνιστική. Εκτός από το «τι», οι πολίτες θέλουν να ακούσουν και το «πώς».
Η Νέα Μεταπολίτευση
Και σε αυτόν τον τομέα ο Αντώνης Σαμαράς ανέπτυξε το «τι», που συνεπαίρνει τους Έλληνες, αλλά δεν εξειδίκευσε στο «πώς». Πώς θα γίνει «οι νέοι θα έχουν ισότητα στις ευκαιρίες και προοπτικές σταδιοδρομίας, οι επιχειρηματίες και οι επαγγελματίες θα ανταγωνίζονται με ίσους όρους, ο Πολίτης θα νιώθει ασφάλεια και ο κατηγορούμενος θα έχει εμπιστοσύνη στην απονομή δικαιοσύνης». Αυτά σήμερα δεν γίνονται, παρά που είναι παλλαϊκά αιτήματα των πολιτών.
Συμπερασματικά, ο Αντώνης Σαμαράς χθες περιέγραψε το όραμά του για την αυριανή ελληνική κοινωνία και τη θέση της Νέας Δημοκρατίας μέσα σε αυτήν. Το όραμα αυτό ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μεγάλης, πολύ μεγάλης μερίδας των Ελλήνων, φυσικά και όσων στηρίζουν τη Νέα Δημοκρατία και θα ψηφίσουν στις 29 Νοεμβρίου.
Ο Σαμαράς, όμως, έχει αναλάβει από χθες μια υποχρέωση έναντι της βάσης της ΝΔ, την οποία πρέπει να εκπληρώσει μέχρι την ημέρα της κάλπης: Να εξηγήσει με ποιους συγκεκριμένους τρόπους το όραμά του θα υπερνικήσει παραμορφώσεις, ισχυρά συμφέροντα, υπαρκτές ανάγκες των Ελλήνων πολιτών, παθογένειες της οικονομίας και του κράτους που αποδείχθηκαν ως τώρα ανίκητες. Αν τα εξηγήσει με έναν ρηξικέλευθο και συγκεκριμένο τρόπο, θα νικήσει στις εκλογές. Αλλιώς οι περιγραφές του θα παραμείνουν ένα ελκυστικό, αλλά θολό όραμα, που η σκληρή πραγματικότητα για άλλη μια φορά θα τσαλαπατήσει. Περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον τη συνέχεια.-
Ο ίδιος μεγαλωμένος μέσα στο ίδιο περιβάλλον, τους γνωρίζει καλά και μπορεί να τους πολεμήσει.
Η ιστορία του 1993 έδειξε ότι μπορεί να τα βάλει και με τα μεγάλα συμφέροντα που πάνε κόντρα στην ιδεολογία του. Η κόντρα αυτή τότε με το πολιτικό κατεστημένο σήμερα τον δικαιώνει πανηγυρικά.
Η συσπείρωση των παλαιοκομματικών τζακιών θα φανεί λίγο πριν την ψηφοφορία η οποία αναμένεται να παίξει πολύ βρώμικα και σατανικά... ένα ίσως πιο άθλιο παιχνίδι, και από αυτό το βλακώδες "τέμπο Μειμαράκη", των πραγματικών του προθέσεων.
Η Νίκη Σαμαρά θα έχει τα εξής απτά αποτελέσματα:
- Περιορισμό έως και αφανισμό του ΛαΟΣ. Η συνθηματολογία και τα ερείσματα του Καρατζαφέρη θα υπερκαλυφτούν και θα αποτελούν πλεονασμό για την ίδια τη "πολυκατοικία" της δεξιάς παράταξης.
- Θα καθοριστούν επακριβώς τα πολιτικά όρια των δύο μεγάλων κομμάτων.
Η οριοθέτηση ως δεξιάς - αριστεράς παράταξης πρέπει να επανέλθει στις σωστές της οικονομικές βάσεις.
Το συνονθύλευμα Λούλη-Ρουσόπουλου που ξεφτίλισε τον ανιψιό του Καραμανλή με το ιδεολόγημα του "μεσαίου χώρου", είναι το αντίστοιχο εφευρημα των εκσυγχρονιστών του ΠΑΣΟΚ ,περί "ελεύθερης οικονομίας" που αποστασιοποίησε πολλούς προοδευτικούς πολίτες από την ενεργή πολιτική συμμετοχή.
- Η σημερινή ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, (προφανώς) θα αναθεωρήσει αναγκαστικά τη πολιτική των ολίγων εκλεκτών, φίλων και διανοούμενων και θα στραφεί στη βάση των αποφάσεων που είναι οι πολίτες που τους στήριξαν. Αυτός ο μετεκλογικός ελιτισμός της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ έχει προβληματίσει πολλούς σε αυτό το μεγάλο χώρο της πολιτικής διαβούλευσης.
Κάποιοι (και είναι δυστυχώς η πλειονότητα αυτή που έχουν άμεσο λόγο) στοχοποίησαν την ιδιότητα του μέλους του κινήματος. Όποιος σήμερα είναι κομματικό στέλεχος πρέπει να το κρύβει γιατί έτσι αποφάσισαν όλοι αυτοί οι καλοβολεμένοι κουστουμάτοι σύμβουλάτορες.
- Το ότι η Ντόρα θα έχει δεύτερο ρόλο στη παράταξη ή θα ακολουθήσει τη δική της πορεία θα είναι το τριτεύον σε αυτή τη περίπτωση.
Η ιστορία του "καταλληλότερου" που τον απαξίωσαν όλοι αυτοί μαζί, είναι το ίδιο με το τέλος Σημίτη που ΔΕΝ του μιλάει ούτε ο περιπτεράς της γεοτονιάς του.
Η δυναμική παρουσία του ΓΑΠ μπορεί να φαίνεται αυτή τη στιγμή ως η επικρατέστερη πολιτική πρόταση, έχει και αυτή πολλά αγκάθια και ένα περιορισμένο χρονικό ορίζοντα τριμήνου. Ο ΓΑΠ θα πληρώσει αντίστοιχα το τίμημα Καραμανλή.
Εμείς στηρίζουμε την υποψηφιότητα του Αντώνη Σαμαρά, ΟΧΙ γιατί αντιληφθήκαμε αίφνης ότι μας εκφράζει ιδεολογικά, αλλά γιατί ελπίζουμε ότι μπορεί να είναι ο πολιτικός που θα μπορέσει να οριοθετήσει το κόμμα του ιδεολογικά.
Η πολιτική σήμερα χρειάζεται να οριοθετείς ιδεολογικά τις θέσεις σου, για να μπορέσεις να πείσεις. Η διαπλοκή θέσεων και αντιλήψεων μεταξύ των διαφορετικών ιδεολογικά κομμάτων αποδημεί την ίδια τη οντότητα τους και ισοπεδώνει τις πραγματικές του προθέσεις.
Η ισοπεδωτική αυτή αντίληψη για τη πολιτική των πολιτικών, έχει απαξιώσει την ίδια τη πολιτική και έχει αποστασιοποιήσει τους πολίτες απ' αυτή. Αυτό όμως δρα σωρευτικά και συμπιέζει ένα ελατήριο οργής και απογοήτευσης το οποίο όταν εκτονωθεί η συσσωρευμένη του ενεργεία θα είναι δύσκολο από τώρα να περιγραφεί.
Αυτή τη στιγμή ο τόπος μας έχει ανάγκη να ξεκαθαρίσουν τα παλιά τζάκια. Η περίπτωση του Αντώνη Σαμαρά, μπορεί να έχει πολλά αρνητικά... αλλά ίσως είναι και η καταλληλότερη ευκαιρία να ανασυνταχθούν εκ νέου τα πολιτικά κόμματα που έχουν αποκτήσει ρίζες δημοσιουπαλληλικής αντίληψης.
Νάσος
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Ποιος διαβάζει σ’ αυτόν τον τόπο;
Tου Πασχου Μανδραβελη kathimerini
Ενα χιλιοειπωμένο μαράζι αυτής της στήλης είναι ότι τα στελέχη της δεξιάς δεν διαβάζουν. Ούτε εφημερίδα. Ετσι κανοναρχεί ιδεολογικά τον τόπο η έξαλλη αριστερά, κι αυτό δεν είναι καν το χειρότερο. Μερικές φορές αυτά τα στελέχη της δεξιάς αναλαμβάνουν τη διακυβέρνηση με καταστροφικά αποτελέσματα για τον τόπο. Μη γνωρίζοντας τι σημαίνει δεξιά και τι ποιεί η αριστερά, τσαλαβουτούν ανάμεσα σε αριστερισμούς και ακροδεξιά δόγματα καταστρέφοντας τους λίγους βλαστούς αστικής δημοκρατίας και λειτουργικού κράτους που είχαν κατορθώσει να βγουν. Το χιλιοειπωμένο αυτό μαράζι είχε ως δεδομένο ότι οι αριστεροί διαβάζουν. Ας μην το θεωρούμε πλέον δεδομένο. Αν, για παράδειγμα, οι «χρήσιμοι παριστάμενοι» του Φλοράλ διάβαζαν το βιβλίο στην παρουσίαση του οποίου βρίσκονταν, δεν θα έκαναν αυτού του τύπου τον τσαμπουκά με τα όργανα της τάξης. Θα θυμούνταν ότι ο Χριστόφορος Κάσδαγλης (στο εξαιρετικό βιβλίο «Η αριστερά και ο κακός λύκος», εκδ. Οξύ) σαρκάζει ότι «είναι γνωστό σε κάθε αριστερό ότι το αυθόρμητο κίνημα πολιτικοποιείται μονάχα όταν σπάει τον κλοιό των δυνάμεων καταστολής, οξύνοντας τους τόνους αντιπαράθεσης». Θα διάβαζαν (για να θυμηθούν) ότι «η ηγεσία του ΚΚΕ Εσωτερικού, παρά τα κουσούρια της, είχε στην εποχή της αντιληφθεί δύο - τρία πράγματα που ο Τσε ίσως και να τα υποτίμησε. Το μαρξιστικό-λενινιστικό υπόδειγμα υπέθετε ότι οι κρίσεις ενδυναμώνουν την αριστερά και της προσφέρουν επιχειρήματα, μέλη κι ευκαιρίες. Αλλά η σύγχρονη ιστορία, κατά κανόνα το διαψεύδει... Οι γέρικες αλεπούδες το είχαν αντιληφθεί αυτό, εξ ου απέβλεπαν στη διαμόρφωση ενός ομαλού κοινοβουλευτικού βίου, όσο ξενέρωτο κι αν ηχούσε αυτό στα αμφιθέατρα και τα πηγαδάκια»
Τέλος, και ο κ. Αλέξης Τσίπρας πρέπει να διαβάσει το πολύ καλό κεφάλαιο με τους δύο συνδικαλιστές αριστερούς που συναντώνται στο ντελικατέσεν. Ή έστω, αφού δεν έχει χρόνο, ας ρίξει μια ματιά στο συμπέρασμα: «Δεν χρειάζεται εικονική καταστροφολογία ο αριστερός πολίτης για να κινητοποιηθεί. Αν πέσει σ’ αυτή την παγίδα, τότε γίνεται εύκολα βορά της κάθε ρητορείας, που μπορεί πλέον να μην είναι καθόλου αριστερή – αρκεί να είναι καταστροφολογική».
Αν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε διαβάσει το βιβλίο πριν από την εκδήλωση, δεν θα μιλούσε περί Λωρίδας της Γάζας μετά την εκδήλωση. Διότι, αν υπάρχουν καταστάσεις Γάζας, τότε ορθώς τα «παιδάκια με τα μαύρα» μπαίνουν σε λογικές ιντιφάντα και πετούν πέτρες και μολότοφ στους κατακτητές. Ετσι, όπως λέει και ο κ. Κάσδαγλης, «η αριστερά πέφτει στην παγίδα και γίνεται βορά κάθε καταστροφολογικής ρητορείας». Η αριστερά οφείλει να ανακαλύψει εκ νέου το άριστο μέτρο. Το ότι υπάρχει αστυνομική αυθαιρεσία στους δρόμους και αστυνομική βία έναντι των μεταναστών το γνωρίζουμε όλοι. Τα κόμματα (όχι μόνο της αντιπολίτευσης) πρέπει να επισημαίνουν το πρόβλημα, να στηλιτεύουν την αυθαιρεσία, αλλά δεν θα το λύσουν μόνα τους στο δρόμο. Πολιτική σημαίνει η εκλογίκευση της κρατικής λειτουργίας, διά πολιτικών μέσων, όχι διά του τσαμπουκά στα όργανα του κράτους.
Το χιλιοειπωμένο μαράζι, όμως, μεγαλώνει. Αν σταμάτησαν να διαβάζουν και οι αριστεροί, ποιος διαβάζει σ’ αυτόν τον τόπο;
========================================================"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Γεύμα «νεαρών» προχωρημένης ηλικίας.
Από την μια, ακούω τον κ. Μεϊμαράκη να μιλά για την ανάγκη θέσπισης ενός ανώτατου ορίου ηλικίας των πολιτικών και από την άλλη, παρακολουθώ δια ζώσης (χθες, νωρίς το απόγευμα στη «Brasserie» επί της Βαλαωρίτου) την απογοήτευση της κ. Δαμανάκη και της κ. Βάσω Παπανδρέου που δεν πήραν κάποιο σημαίνον θώκο.
Μ’ αρέσει που ο κ. Μεϊμαράκης μιλά σε α’ πληθυντικό πρόσωπο και δηλώνει ειλικρινώς ότι «όλους εμάς, που συμμετείχαμε στη τελευταία διακυβέρνηση, ο κόσμος μας έχει βαρεθεί». Προσθέτει δε, ότι δεν θέλει και δεν θα δεχτεί κάποιο αξίωμα από το νέο αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας και σημειώνει ότι «δεν μπορούμε να ταλαιπωρούμε τους νέους και να εμποδίζουμε την ανάδειξή τους, αφής στιγμής με τη γενιά των 30άρηδων και 40άρηδων δεν μπορούμε να συνυπάρχουμε. Είμαστε ξεπερασμένοι..».
Ο πρώην Υπουργός γνωρίζει ότι το κόμμα του πλήρωσε ακριβά τα ηλικιακά «βαρίδια», τους γόνους τους και τους συν αυτώ και μοιάζει να έχει διδαχθεί από το παρελθόν και να μιλά με τη σοφία των γηρασκόμενων. Άλλοι στο κόμμα του, εθελοτυφλούν μπρος στα ιστορικά συμπεράσματα και στους εκπορευμένους αυτών «νόμους».
Ποιος μπορεί άραγε να διαφωνήσει με τον «Λαγό» και ιδεολογικά συνεπή Μεϊμαράκη, που περιγράφει συγχρόνως και τον σύγχρονο ιό της πολιτικής ελληνικής σκηνής;; Και όμως, υπάρχουν διαφωνούντες…Και εντός και εκτός της ΝΔούλας.
Πολλοί από το παλιό, «ιστορικό» ΠΑΣΟΚ εκφράζουν αδιακρίτως τα παραπονά τους για τον παραγκωνισμό και αφοπλισμό τους από τον Πρωθυπουργό.
Το διαπίστωσα, παρακολουθώντας live τις δύο προαναφερθείσες υπεραιωνόβιες κυρίες της πολιτικής να συσπειρώνονται και με θλιμμένο ύφος να συζητούν για τα επόμενα βήματα διατήρησής τους, πάνω από μια πράσινη σαλάτα και ένα ριζότο που έμοιαζε με σπανακόρυζο της θειάς μου...
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Ο ευρωπαϊκός δρόμος της ΠΓΔΜ περνά από τη συμβολή της στην επίλυση του ονόματος,
Σήμερα, κατά τη διάρκεια της Συνεδρίασης της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπου συζητήθηκε, μεταξύ άλλων, η Πρόταση Ψηφίσματος του εισηγητή κ. Thaler (Σ&Δ, Σλοβενία) σχετικά με την Έκθεση Προόδου της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, παρενέβησαν οι Έλληνες Ευρωβουλευτές της ΝΔ, η επικεφαλής των Ευρωβουλευτών της Ν.Δ. κα Μαριέττα Γιαννάκου και ο κος Γιώργος Κουμουτσάκος.
Η κα. Γιαννάκου σημείωσε ότι "προϋπόθεση προς τον ευρωπαϊκό δρόμο της ΠΓΔΜ είναι η συμβολή της στην επίλυση του θέματος του ονόματος στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών. Το όνομα είναι ο συμβολισμός. Αυτό που ανησυχεί είναι ό,τι κρύβεται κάτω από αυτό: η χρησιμοποίηση της ιστορίας με στρεβλό τρόπο για την ικανοποίηση σημερινών συμφερόντων και η εθνικιστική προπαγάνδα που εντείνεται. Η ΕΕ οφείλει να δείξει αλληλεγγύη στα κράτη μέλη και να διαμηνύσει στην υπό ένταξη χώρα ότι πρέπει να προσαρμοσθεί στα προβλεπόμενα και να συνεργασθεί με την Ελλάδα υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών για να λυθεί το πρόβλημα".
Ο κ. Κουμουτσάκος άσκησε κριτική στο συζητούμενο σχέδιο ψηφίσματος, υπογραμμίζοντας ότι δεν μπορεί να παραγνωρίζεται ότι η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ σταθερά υιοθετεί εθνικιστικό, μισαλλόδοξο και επιθετικό λόγο με προσβολές κατά κράτους-μέλους και έχει επιπλέον δημιουργήσει τριβές με μια ακόμα γειτονική χώρα και μέλος της Ε.Ε., τη Βουλγαρία. "Η ιστορία δεν θα πρέπει να γίνεται εμπόδιο για το παρόν και το μέλλον. Όμως όταν αγνοείται - ειδικά στα Βαλκάνια - μπορεί να επιστρέψει με το χειρότερο πρόσωπό της. Γι' αυτό πρέπει να λυθεί, στο πλαίσιο του ΟΗΕ, με αμοιβαία αποδεκτό τρόπο το ζήτημα της ονομασίας ώστε στη συνέχεια να υπάρξει πρόοδος προς την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων", ανέφερε ο κ. Κουμουτσάκος.
Οι δύο Έλληνες Ευρωβουλευτές προανήγγειλαν ότι για τους παραπάνω λόγους θα καταθέσουν τροπολογίες επί του ψηφίσματος.
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009
Ανακοινώθηκαν τα ονόματα οκτώ γενικών και ειδικών γραμματέων
Στη δημοσιότητα έδωσε η κυβέρνηση τα ονόματα οκτώ γενικών και ειδικών γραμματέων υπουργείων. Οι τέσσερις από τους οκτώ είναι καθηγητές πανεπιστημίου. Οι περισσότεροι δεν ανήκουν στον κομματικό πυρήνα του ΠΑΣΟΚ. Επιλογή στελεχών και από τον χώρο των οικολόγων και της ευρύτερης αριστεράς. Ειδική γραμματέας περιβάλλοντος η Μαργαρίτα Καραβασίλη την οποία είχε καρατομήσει ο Γ. Σουφλιάς λόγω της κριτικής που είχε ασκήσει για τη μόλυνση του Ασωπού.
Ορισμένοι, όπως ο Ηλίας Πλασκοβίτης, έχουν εμπειρία, καθώς έχουν διατελέσει γενικοί γραμματείς υπουργείων και στο παρελθόν. Άλλοι έχουν "χαλαρή" σχέση με το κυβερνόν κόμμα, ενώ ανάμεσά τους υπάρχουν και πρόσωπα που προέρχονται και από άλλους χώρους. H Μαργαρίτα Καραβασίλη προέρχεται από τον Συνασπισμό, ενώ ήταν υποψήφια με τους Οικολόγους Πράσινους. Η κ. Καραβασίλη είχε διατελέσει γενική επιθεωρήτρια Περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ, θέση από την οποία απεπέμφθη το 2005, επειδή είχε ασκήσει έντονη και δημόσια κριτική για τη μόλυνση του Ασωπού και την αντίδραση του υπουργείου.
Πρόκειται για τους:
► ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
• Γενική Γραμματεία Υπουργείου Οικονομικών: Πλασκοβίτης Ηλίας, Οικονομολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
• Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων: Σπινέλλης Διομήδης, Καθηγητής Διοίκησης και Τεχνολογίας Ανάπτυξης Λογισμικού στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών
► ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ
• Γενική Γραμματεία Εμπορίου: Κομνηνός Στέφανος, Οικονομολόγος, MSc
• Γενική Γραμματεία Καταναλωτή: Σπυράκος Δημήτριος, Δικηγόρος και Διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης
► ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
• Γενική Γραμματεία Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής: Μαθιουδάκης Κώστας, Καθηγητής της Σχολής Μηχανολόγων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνειου
• Γενική Γραμματεία Χωροταξίας και Αστικής Ανάπλασης, Καλτσά Μαρία, Αρχιτέκτων Μελετητής
• Ειδική Γραμματεία Κεντρικής Υπηρεσίας Υδάτων, Ανδρεαδάκης Ανδρέας, Πολιτικός Μηχανικός Καθηγητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου
• Ειδική Γραμματεία Επιθεώρησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Καραβασίλη Μαργαρίτα, Αρχιτέκτων-Πολεοδόμος, πρώην Γενική Επιθεωρήτρια Περιβάλλοντος
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"