Η Ευρωπαϊκή Ένωση «καταναλώνει» τους πολίτες της

 Του Δημήτρη Καζάκη

Δεν υπάρχει αντεργατικό και αντικοινωνικό μέτρο, από την απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων και την κατάργηση του οκταώρου μέχρι τους «απασχολήσιμους» και την επίθεση κατά της κοινωνικής ασφάλισης, από τη συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών του κράτους μέχρι το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων και υπηρεσιών, από το χτύπημα της εργατικής νομοθεσίας μέχρι την υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων και των κατακτημένων δικαιωμάτων των εργαζομένων, που πίσω του να μη βρίσκονται συγκεκριμένες κατευθύνσεις και οδηγίες της Ε.Ε.

Το πλαίσιο της Ε.Ε. είναι απαγορευτικό ακόμη και για μέτρα στοιχειώδους ανακούφισης υπέρ των εργαζομένων. Ιδίως σήμερα, μέσα σε συνθήκες έντασης των πολιτικών λιτότητας και δραστικών περικοπών των κοινωνικών δαπανών σε ολόκληρη την Ε.Ε., προκειμένου να στηριχθούν και να διασωθούν οι τράπεζες. Για παράδειγμα, η παραμικρή ουσιαστική αύξησηαδιανόητη στο πλαίσιο του «συμφώνου σταθερότητας»ισχυρού νομίσματος», του ευρώ, το οποίο προϋποθέτει μια διαρκή συρρίκνωση των μισθών και συντάξεων είναι και του « του «εργατικού κόστους». Ακόμη και οι πιο στοιχειώδεις, περιθωριακές βελτιώσεις της ζωής των πιο καταπονημένων λαϊκών στρωμάτων, η ίδια η έννοια κάποιου είδους δικαιοσύνης στα κοινωνικά και πολιτικά πράγματα της χώρας, είναι παντελώς ασυμβίβαστες με το καθεστώς της Ε.Ε. και του «ισχυρού» ευρώ.

Το πραγματικό δίλημμα...

Αφιερωμένο στους κήνσορες κατηγόρους της ανωνυμίας των Blog

Qui habet aures audiendi, audiat

Καιρό τώρα έχει υποστηριχθεί η άποψη ότι οι ανώνυμοι αρθρογράφοι των blog, κρυπτόμενοι πίσω από την ανωνυμία που προσφέρει το διαδίκτυο είναι, άλλοτε βδελυρά δείγματα δημοσιογραφίας, άλλοτε κομπλεξικοί ανόητοι που γράφουν ότι τους κατέβει, άλλοτε παλιάνθρωποι εκβιαστές, άλλοτε ανεύθυνοι και τέλος στην καλύτερη περίπτωση αφελείς γραφικοί.

Με αφορμή τον τραγικό θάνατο του Σωκράτη Γκιόλια, την άνανδρη δηλαδή δολοφονία του, για να ξέρουμε και γιατί μιλάμε, ξανάρχισαν οι κάθε είδους κήνσορες να κατηγορούν τους ανωνύμως παρόντες στην blogosfaira.

Άλλοι με σοβαρά επιχειρήματα, άλλοι με επιχειρήματα βγαλμένα από το βιβλίο της «αγωγής του πολίτου» της δεκαετίας του 60 (ξέρουν αυτοί, εκείνο που έγραφε για τον οφειλόμενον σεβασμόν δια το στέμμα ), άλλοι που διατυμπάνιζαν ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι και ότι οι επώνυμοι λογοδοτούν ως παλικάρια για τα κείμενα τους ενώ τα ανώνυμα σκουλήκια κρύβονται και επομένως είναι ανάξια σεβασμού, και πολλά πολλά άλλα ειπώθηκαν

Και αν το σκεφτούμε έτσι απλά, σε ένα πρώτο επίπεδο βρε αδερφέ, φαίνεται να έχουν δίκιο.
Γιατί άραγε γράφουμε ανώνυμα;
Μήπως δεν υπάρχει στην κοινωνία μας σεβασμός για την άλλη άποψη;
Μήπως δεν υπάρχει στην κοινωνία μας προστασία από τη δικαιοσύνη σε όποιον τολμήσει να μας διώξει η έστω να μας ταλαιπωρήσει για τις ιδέες μας;
Μήπως δεν υπάρχει στην κοινωνία μας ανεκτικότητα και ελευθερία έκφρασης;
Μήπως δεν υπάρχει στην κοινωνία μας ,μια βουλή που όλοι οι βουλευτές ....

Ο “ ντεμέκ” πρωθυπουργός…

 Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

Εισαγωγική Σημείωση: Η λέξη «Ντεμέκ» συνηθίζεται εδώ στη Θεσσαλονίκη (όπως και το πεντανόστιμο «εκμέκ») και σημαίνει «δήθεν», αλλά ηχητικά προτιμάται σε ορισμένες περιπτώσεις (σαν κι αυτή), προσδίδοντας περισσότερη έμφαση στην έννοια του «δήθεν».

Άκουσα εμβρόντητος, μαζί με όλο τον Ελληνικό λαό, τον πρωθυπουργό, αναγγέλλοντας την αποδοχή του «μνημονίου», να απαξιώνει και να ακυρώνει τον σοσιαλισμό του ΠΑΣΟΚ, ως «ντεμέκ» !!!

Αυτό προκύπτει αβίαστα, από την βαρύγδουπη δήλωσή του, από του βήματος της Βουλής, ότι, τα μέτρα που παίρνει, είναι εντελώς έξω από τις Αρχές, την ιδεολογία και τις επιδιώξεις του κόμματός του, αλλά αναγκάζεται να τα εγκρίνει και να τα υιοθετήσει.

Δηλαδή, μας είπε, με δικά του λόγια, δύο τινα:

1. ότι o σοσιαλισμός του ΠΑΣΟΚ, είναι ανάξιος να δώσει λύσεις, τώρα που τα πράγματα σοβάρεψαν και έγιναν πραγματικά δύσκολα, (διότι, η κοινή λογική λέει ότι αν ήταν ικανός, θα έδινε μέτρα σοσιαλιστικού περιεχομένου και κατεύθυνσης και όχι τα γνωστά του «Μνημονίου»). Και, αναφέρομαι σε «σοσιαλισμό του ΠΑΣΟΚ» διότι, όσο κι αν άνοιξα όλα τα σοσιαλιστικά κείμενα της παγκόσμιας σοσιαλιστικής πραγματείας, πουθενά δεν βρήκα, έστω και σε ένα από αυτά, την εκδοχή, έστω και μίας σοσιαλιστικής πρακτικής που προτείνει μέτρα παρόμοια με αυτά που υιοθέτησε το ΠΑΣΟΚ, πρόσφατα.
2. μας είπε επίσης ότι αν δεν ήταν αυτός, η Ελλάδα θα οδηγείτο στην πτώχευση. Δηλαδή, μας είπε ότι, αν αυτός παραιτείτο από την πρωθυπουργία, δεν θα υπήρχε άλλος Έλληνας, που να θέλει να γίνει Πρωθυπουργός. Και θέλει να τον πιστέψουμε ….Τ

Ζούμε σε καθεστώς απόλυτου φασισμού...(Τα κατάφεραν τελικά και το έκλεισαν το "troktiko" οι δήθεν “ επαναστάτες”) Η συνταγή παλιά…

 ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ (ΠΑΡΑ)ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥΣ (filologos10)

-Δεν μπορούν να μας πυροβολήσουν όλους.

Τα κατάφεραν τελικά και το έκλεισαν το τροκτικό οι “ επαναστάτες” της ΣΕΧΤΑΣ. Να τους δώσουμε συγχαρητήρια για το ευτυχές πέρας της αποστολής τους καθώς οι πρακτορίσκοι του συστήματος που θέλουν να λένε ότι είναι επαναστάτες έκαναν αυτό που θέλει πάντα κάθε εξουσία. Να μην υπάρχουν φωνές που την αμφισβητούν και ειδικότερα φωνές που της βγάζουν τα άπλυτα στη φόρα. Όποια κι αν ήταν η άποψη του καθένα ξεχωριστά για το τροκτικό, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι έπαιξε τον καθοριστικότερο ρόλο στο “ κίνημα” των ερασιτεχνών bloggers, που θέλουν να μιλήσουν και κανείς δεν τους δίνει φωνή!

Όλα ένα κλειστό κύκλωμα είναι και ο Σωκράτης Γκιόλιας είχε μπει σ’ αυτό το κύκλωμα και έφυγε γιατί δεν το άντεχε. Τέτοια σήψη και διαφθορά. Μεγαλοδημοσιογράφοι και στιγνοί πολιτικοί γελούσαν κάτω απ’ τα μουστάκια τους με την αναγγελία του θανάτου μια που το μέλλον πλέον για μια βροντερή καθαρή φωνή ήταν προδεδικασμένο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δημοσιογράφοι πέρασαν μάλλον εύκολα και χωρίς πολλές βαθιές αναλύσεις την δολοφονία και το μόνο στο οποίο κατέληξαν είναι ότι η ανωνυμία στα blogs οδηγεί σε δολοφονίες. “ Δώστε μας τα ονόματά σας και βουλώστε την ανεξάρτητη φωνή σας για να μην πάθετε κανένα κακό κι εσείς… Το καλό σας θέλουμε” λένε.

Τέλεια φερέφωνα μιας ισοπεδωτικής πολιτικής. Η συνταγή παλιά…

Τα κρίσιμα ερωτήματα της δολοφονίας Γκιόλια

ΣΧΕΤΙΚΟ: "Τα αναπάντητα ερωτήματα και οι επιλεκτικές απαντήσεις εκδοτών, γκριζάρουν την όποια αλήθεια, πήρε στο τάφο του ο Σωκράτης Γκιόλιας"

Ο δημοσιογράφος Σωκράτης Γκιόλιας, που την περασμένη Δευτέρα δέχθηκε δολοφονική επίθεση έξω από το σπίτι του, το τελευταίο διάστημα φοβόταν για τη ζωή του. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι φόβοι του δεν αφορούσαν κάποια τρομοκρατική οργάνωση, αλλά φοβόταν αντίποινα από επιχειρηματίες στους οποίους είχε «επιτεθεί». Πάντως, την αστυνομία απασχολούν το ερώτημα γιατί, παρότι είχε αυτούς τους φόβους, άνοιξε την πόρτα τόσο εύκολα, όπως και το τι θα έκαναν οι εκτελεστές του αν δεν την είχε ανοίξει: θα έφευγαν ή θα προσπαθούσαν να εισέλθουν στο κτίριο, που αποτελεί μια πολύ πιο πολύπλοκη διαδικασία.

Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με την Αστυνομία, τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στη δολοφονία του 37χρονου δημοσιογράφου ανήκουν στη «Σέχτα Επαναστατών» και έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν στις επιθέσεις της οργάνωσης. 

Ο κυριακάτικος Τύπος αφιερώνει πολλές σελίδες στο θέμα της δολοφονίας του δημοσιογράφου. Η εφημερίδα Veto σε δημοσίευμα υπό τον τίτλο «Κώδικας Da Vinci με το αίμα του Σωκράτη» κάνει λόγο για πνευματικό παιδί του Εφραίμ που ο Κοντομηνάς, που πυροδότησε τη βόμβα του Βατοπεδίου, προσέλαβε ως ειδικό σύμβουλο και αργότερα τον έχρισε διευθυντή στο Θέμα Radio, ενώ τον χρησιμοποιούσε «για τα περίεργα παιχνίδια του μέσα από το blog troktiko». 

Αναφέρεται επίσης και στην κόντρα ανάμεσα σε troktiko και indymedia.

Η Πολιτική του Μίσους (Το ΔΝΤ, δεν είναι η μητέρα Τερέζα των αδύναμων λαών, αλλά ο Παιδονόμος τους...

...Εκβιάζει μαφιόζικα και τιμωρεί. Τσαλαπατάει κυβερνήσεις, Συντάγματα, αποφάσεις κοινοβουλίων, θελήσεις λαών. Ή θα εκτελείς τις βουλές μου, ή θα σ’ αφανίσω)

"...Και είμαστε πολλοί, ρε γαμώτο, για να μην τους νικήσουμε!" Γράφει ο Γιώργος Σαρρής

Ένα από τα μέσα που χρησιμοποιούσαν οι ταλαίπωροι γονείς για να τρομάζουν τα άτακτα βλαστάρια τους και να τα αναγκάζουν να πειθαρχήσουν ήταν κι ο μπαμπούλας, ο οποίος χωρίς να διαθέτει πατενταρισμένα εξωτερικά χαρακτηριστικά, αφηνόταν στη τολμηρή φαντασία του κάθε παιδιού να τα πλάσει με ό,τι πιο τρομακτικό υλικό διέθετε το μυαλουδάκι του. 
Όταν μεγάλωναν λιγάκι και ο μπαμπούλας, απομυθοποιημένος πια και ακυρωμένος δεν μπορούσε να δράσει σαν φοβιστικό εργαλείο, οι γονείς κατέφευγαν στον Παιδονόμο, τον χωροφύλακα των παιδιών, ο οποίος εφέρετο να τριγυρίζει μεθοδικά στις γειτονιές, να στήνει προσεκτικά το αυτί πίσω από κάθε πόρτα και να μαζεύει σε ένα μεγάλο τρίχινο ντορβά όσα παιδιά ξέφευγαν από το πλάνο συμπεριφοράς που είχαν καταστρώσει οι γονείς τους.

Ο Παιδονόμος, μπορεί να φάνταζε αποκύημα αρρωστημένης γονικής φαντασίας, αλλά χωρίς να το γνωρίζουν οι γονείς που τον επικαλούνταν, είχε φτάσει ως τις μέρες μας απ’ την αρχαία Σπάρτη, ήταν δηλαδή πρόσωπο καθ’ όλα υπαρκτό, σεβάσμιο και με μεγάλη θέση στην ιεραρχία, το οποίο ήταν επιφορτισμένο στο να ασκεί εποπτεία στις αγέλες των αγοριών που με απόφαση της πολιτείας μαντρώνονταν απ’ τα εφτά τους σε ειδικούς θαλάμους για να επιμορφωθούν με το στανιό στα ιδανικά της λακωνικής πολιτείας. Βοηθοί του δε, ήταν η ευγενής τάξη των μαστιγοφόρων, οι οποίοι και επέβαλαν ακόμα σκληρότερα πειθαρχικά μέτρα, όταν οι ...

Διπλή βόμβα Ζορμπά: Καταπέλτης για τον πρώην «τσάρο» και τη Ρηγίλλης η παρέμβαση του πρώην προέδρου της Αρχής κατά του «μαύρου χρήματος»

μέσω του «Έθνους της Κυριακής»

Nέες διαστάσεις για το σκάνδαλο των ομολόγων δίνει με συνέντευξη-βόμβα στο «Εθνος της Κυριακής» ο πρώην πρόεδρος της Αρχής κατά του μαύρου χρήματος, Γ. Ζορμπάς. Λίγες ημέρες μετά τις αιχμές που άφησε στην εξεταστική επιτροπή περί πολιτικών και δικαστικών λειτουργών που εμπόδισαν το έργο της Αρχής, ο κ. Ζορμπάς προχωρά ένα βήμα παραπέρα και δείχνει το τότε υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών και τον πρώην υπουργό Γιώργο Αλογοσκούφη, ως υπεύθυνο για τη μη ολοκλήρωση των ερευνών του.

Παράλληλα φωτογραφίζει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας ως τον πολιτικό χώρο στον οποίο κατευθύνθηκαν χρηματικά ποσά από το παιχνίδι των ομολόγων υποστηρίζοντας μάλιστα ότι η κατηγορία αυτή δεν είναι αυθαίρετη αλλά εδράζεται σε συγκεκριμένα στοιχεία και καταθέσεις.

Η μεθόδευση

Ο Γιώργος Ζορμπάς σε ερώτηση σχετικά με το ποιοι ήταν αυτοί που έφραξαν τον δρόμο στις έρευνές του στρέφει τα βέλη του προς τον πρώην υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, Γιώργο Αλογοσκούφη, και τον πρώην πρόεδρο του Αρείου Πάγου, Γ. Σανιδά, λέγοντας ότι «υπήρξε συγκεκριμένη τακτική του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών και συγκεκριμένη δικονομική αυθαιρεσία εισαγγελικών λειτουργών που απετέλεσαν το εμπόδιο της πορείας και της ολοκλήρωσης των προανακριτικών ερευνών της Αρχής. Περί τούτων είναι σαφής η μαρτυρία μου στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής».

Η αποκάλυψη

Διευκρινίζοντας δε σε ποιον πολιτικό χώρο εννοούσε ότι κατευθύνθηκαν χρηματικά ποσά σύμφωνα με τα στοιχεία των ερευνών, ο πρώην πρόεδρος της Αρχής δείχνει αυτήν τη φορά ευθέως προς τη Ρηγίλλης και το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας επισημαίνοντας ότι «η αναφορά στο πόρισμα περί κατευθύνσεως χρηματικών ποσών σε συγκεκριμένο πολιτικό χώρο μαρτυρεί το μέτρο που διέπει τη συλλογιστική του συντάκτη του πορίσματος».

Ομως ο κ. Ζορμπάς προχωράει με τη συνέντευξή του και σε μια νέα αποκάλυψη εξηγώντας ότι η κατηγορία για την ύπαρξη μαύρου πολιτικού χρήματος τεκμηριώνεται σαφώς από στοιχεία και καταθέσεις που είχε στη διάθεσή της η Αρχή. «Η αναφορά αυτή», λέει, «δεν είναι αυθαίρετη. Εδράζεται επί συγκεκριμένων μαρτυρικών καταθέσεων και στοιχείων που προσδιορίζουν την ταυτότητα του πολιτικού χώρου». ...

Η τρομοκρατία είναι η ψυχή της Δημοκρατίας

Εκείνο που πέρασε απαρατήρητο στην υπόθεση της δολοφονίας του Σωκράτη Γκιόλια είναι πως είναι η πρώτη φορά -τουλάχιστον από τη δεκαετία του '70- που το χτύπημα μιας τρομοκρατικής οργάνωσης προκάλεσε τόση χαρά σε τόσους πολλούς ανθρώπους.

Πολλοί δημοσιογράφοι μετά βίας έκρυβαν τον ενθουσιασμό τους για την εκτέλεση του Σωκράτη Γκιόλια. Αν δεν είχε εκτελεστεί από τρομοκράτες -αλλά είχε στουκάρει σε κολώνα με τη μηχανή του-, θα έβγαιναν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν. Πανηγύρισαν, βέβαια, αλλά χωρίς να τους βλέπουμε - άνοιξαν και σαμπάνιες.
 

Επίσης, είναι η πρώτη φορά που το θύμα μιας τρομοκρατικής επίθεσης δέχεται περισσότερη κριτική από τους εκτελεστές του. Αυτό ήταν εντυπωσιακό - θα διαβάσατε κι εσείς αρκετά άρθρα, όπου, αφού γινόταν πρώτα περιγραφή του πόσο άθλιος δημοσιογράφος ήταν ο Σωκράτης Γκιόλιας και υπήρχαν άπειρα υπονοούμενα για τη δράση του, στη συνέχεια καταδικαζόταν η τρομοκρατική ενέργεια.

Εν τω μεταξύ, σε κάποιες περιπτώσεις, αυτά τα έγραφαν οι ίδιοι άνθρωποι που -πριν από μερικούς μήνες- έγραφαν ύμνους για τον άδικο χαμό του Νέστορα της δημοσιογραφίας, του ...

Τα αναπάντητα ερωτήματα και οι επιλεκτικές απαντήσεις εκδοτών, γκριζάρουν την όποια αλήθεια, πήρε στο τάφο του ο Σωκράτης Γκιόλιας

Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά και το κλειδί πιθανόν να είναι σε μία επίσης ενδεχόμενη  προκήρυξη: «Περιμένουμε την προκήρυξη προκειμένου να δούμε τους λόγους για τους οποίους επέλεξαν το συγκεκριμένο στόχο» η πληροφορία αυτή ως πιθανή εκδοχή από την αστυνομία και εάν αυτή αργήσει ή δεν έρθει καθόλου, τότε τι γίνεται;

Ο Σωκράτης Γκιόλιας πεθαίνοντας πιθανόν να ένοιωθε ότι οι φόβοι του επιβεβαιώθηκαν: “O Μάκης με μισεί! Μόνο όταν με δει νεκρό θα πάψει να ασχολείται”, δήλωνε ο Σωκράτης Γκιόλιας την 12η Μαρτίου 2010

Βέβαια τα κροκοδείλια κλάματα και τα "δικέ μου" δεν έχουν νόημα σε έναν νεκρό, η μνήμη του οποίου παραμένει στα παραπάνω. Τουλάχιστον τώρα ο κουμπάρος του δεν χρησιμοποιεί την προηγούμενη επιχειρηματολογία, αλλά μία απροσδιόριστη συγκαταβατική γλώσσα ότι τάχα θα "μπορούσαν να τα ξαναβρούν"

Εμείς ως blog δεν έχουμε υπόγεια πληροφόρηση, ασκούμε επώνυμη κριτική στα δημόσια τεκταινόμενα ως ενεργοί πολίτες, και θέτουμε κάποια ερωτήματα, όπως την ίδια μέρα της δολοφονίας, με το: "Αφελής ερώτηση: Γιατί άραγε επέλεξαν τον Γκιόλια και όχι κάποιον άλλον;"

Βέβαια αυτοί που έχουν δημοσιογραφική και προσωπική πληροφόρηση έγραψαν:

Η εφημερίδας VETO με τίτλο: "Κώδικας Da Vinci με το αίμα του Σωκράτη"

και ...Το πρώτο θέμα με τίτλο: "Εξετάζουν την εμπλοκή ποινικών...

Όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά για τη δολοφονία Γκιόλια"

Περιμένοντας τη προκήρυξη, εάν και όταν κοινοποιηθεί, επισημαίνουμε και εμείς ότι:
"Ο πόλεμός τους δεν είναι δικός μας"

Εμείς παραμένουμε πιστοί στο συνταγματικό μας  δικαίωμα να ιστολογούμε δημόσια και να δια δίδουμε ελεύθερα τις απόψεις μας ως ΜΗ επαγγελματίες δημοσιογράφοι πολίτες.

Νάσος

ΥΣ: Από το "δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται... στο υπέροχο: 
"Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες..."

==========================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Μίκυ Μάους : "Μα τι είναι αυτά που μας λέτε κύριε Πάγκαλε; δηλαδή τα εισοδήματα για έναν ολόκληρο χρόνο ενός συμβασιούχου είναι λίγα για το μήνα σας;"

Πάγκαλος: "Από 6.500 ευρώ, παίρνω 4.800..πρέπει να περιορίσω τις διακοπές..η οικογένεια γκρινιάζει"

“Πριν από τα μέτρα λιτότητας, ο μισθός μου βρισκόταν στο υψηλότερο επίπεδο του δημόσιου τομέα, 6.500 ευρώ τον μήνα. Τώρα, ο μισθός μου έχει μειωθεί κατά ¼, στα 4.800 ευρώ τον μήνα. Πρέπει να περιορίσω τη διάρκεια των διακοπών μου, και η γυναίκα και τα παιδιά μου έχουν δυσαρεστηθεί.” (olympia)

Αυτό δήλωσε μεταξύ άλλων ο κ. Πάγκαλος, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου, σχετικά με το ασφαλιστικό και τις περικοπές μισθών-συντάξεων.

Δεν θα σας λυπηθούμε κ. Αντιπρόεδρε, δεν μπορείτε να έχετε παράπονο με τις αποδοχές που παίρνετε.

Μην τρελαθούμε κιόλας…

Τι θα πρέπει δηλαδή να λένε οι σύζυγοι και τα παιδιά αυτών που είναι άνεργοι, ή παίρνουν 800 από 1000 ευρώ που έπαιρναν πριν;

Πόσες μέρες διακοπές θα πάνε οι οικογένειες αυτών των ανθρώπων;

Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση ο κ. Πάγκαλος να μην αναφερόταν στον εαυτό του, αλλά σε κάποιους άλλους που έπαιρναν 6.500 ευρώ και τώρα παίρνουν 4800…

Διαβάστε το σχετικό απόσπασμα από την συνέντευξη του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Θεόδωρου Πάγκαλου, στην εφημερίδα Economic Observer.

Η πλήρης συνέντευξη ΕΔΩ

Δημοσιογράφος: Οι περισσότεροι Έλληνες επιδεικνύουν ιδιαίτερη ευαισθησία στο θέμα της μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος, ακριβώς επειδή η μεταρρύθμιση θίγει προσωπικά συμφέροντα, κυρίως με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και την περικοπή των συντάξεων. Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου »

Σχόλιο: Μα τι είναι αυτά που μας λέτε κύριε Πάγκαλε;  δηλαδή τα εισοδήματα για έναν ολόκληρο χρόνο ενός συμβασιούχου είναι λίγα για το μήνα σας;

Δημοσιοποιήστε  το  σύνολο του οικογενειακού σας προϋπολογισμού και αφήστε τις φανφάρες περί "γκρίνιας κλπ"  ΔΕΝ ισχυρίζεται κάποιος ότι:

Ποιοί, ποιά Δημοκρατία τιμούν; Της διαφθοράς, αρπαχτής, ασυλίας, ατιμωρησίας, κλεψιάς, παραγραφής, σκανδάλων;

''Τιμούν'' την Δημοκρατία; Εορτασμός επετείου, γιά ''αποκατάσταση Δημοκρατίας'' (1974), με "παρέλαση γκλαμουριάς'' 700 καλεσμένων (πολιτικο-κομματικού κατεστημένου, νταβατζήδων, ''ιεραρχών'' κλπ), από το προεδρικό Μέγαρο, 24 Ιουλίου. Ποιοί, ποιά Δημοκρατία τιμούν; Της διαφθοράς, αρπαχτής, ασυλίας, ατιμωρησίας, κλεψιάς, παραγραφής, σκανδάλων; 

(Η Ελλάδα χάνεται και η πολιτικο-κομματική τσογλαναρία της, χτενίζεται).
«Το κράτος ως τώρα ήταν ο μεγαλύτερος παραβάτης»
«Η ευθύνη για την ελληνική παρακμή βαρύνει κυρίως την πολιτική τάξη που έχει την υποχρέωση να καθοδηγεί τις εξελιξεις και η αποδοκιμασία που δέχεται σήμερα το πολιτικό σύστημα είναι πολλές φορές ακατέργαστη μέσα στη γενίκευσή της, αλλά στον πυρήνα της δίκαιη», τόνισε στην ομιλία του στην εκδήλωση, ο πρόεδρος Κ. Παπούλιας κι έκανε λόγο για μια Ελλάδα «που έγινε Δημοκρατία, αλλά όχι σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία... Δεν μπορέσαμε, παρά τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, να φτιάξουμε μια υγιή και ευρεία παραγωγική βάση για τη χώρα ούτε δομές διαφανούς διαχείρισης της δημόσιας περιουσίας». Κάλεσε το κράτος να εφαρμόσει πρώτο τους νόμους και να αποδείξει ότι «η ισονομία ισχύει για όλους, χωρίς εξαιρέσεις, ότι τα οικονομικά βάρη κατανέμονται δίκαια, ότι η παιδεία και η υγεία δεν προσφέρονται μόνο στους προνομιούχους».

 ΚΑΛΑΜΙ

==========================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ο ΝέοΦιλελευθερισμός κατέρρευσε πριν δύο χρόνια, αλλά οι ανεπαρκείς «σοσιαλιστές» δεν μπόρεσαν, να προσφέρουν μια άλλη πρόταση και έτσι μετατράπηκε σε δήθεν κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

 Γράφει ο Δρ Αναστάσιος Κουτσούκος

Οι «δοκιμασίες αντοχής» του «πολιτικού συστήματος»!

Δοκιμασίες και τεστ υπάρχουν πολλά και κάθε είδους, αλλά το δύσκολο είναι η ερμηνεία και η αποδοχή τους!

Το υπάρχον πολιτικό σύστημα, 36 χρόνια μετά την μεταπολίτευση ήδη είναι νεκρό και βυθισμένο στη σήψη, διαφθορά και ανεπάρκεια. Την αλλαγή θα φέρουν τα μπλογκ, οι νέοι πολιτευτές, η νεολαία και οι πολίτες που αντιστέκονται!

Η δολοφονία του μπλόγκερ Γκιόλια είναι έργο των ολιγαρχικών, παρακρατικών και υποκόσμου (στο στυλ δολοφονίας Λαμπράκη), που προσπαθούν σιγά – σιγά να ελέγξουν το νέο και ανεξέλεγκτο! Και άλλες δολοφονίες και απειλές-εκβιασμοί θα γίνουν, όσο απειλείται το ολιγαρχικό τραπεζο-δικτατορικό σύστημα και οι «καραγκιόζηδες» πολιτικοί του έχουν ήδη ξοφλήσει στα μάτια των πολιτών!

Ο Νέο-Φιλελευθερισμός κατέρρευσε πριν δύο χρόνια, αλλά οι ανεπαρκείς «σοσιαλιστές» δεν μπόρεσαν, να προσφέρουν μια άλλη πρόταση και έτσι μετατράπηκε σε δήθεν κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. 

Οι σημερινοί «δήθεν σοσιαλιστές» κάνουν και άλλη ζημιά με το να ταυτίζονται με την δεξιά, που θα την πληρώσουν αυτοί και οι πολίτες μακροπρόθεσμα!

Η πεποίθηση ότι οι προσκείμενοι στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν μόνο για να ψηφίζουν, ως δούλοι, ενώ στην εξουσία θα υπάρχουν μόνο δεξιοί τελείωσε σήμερα! Όσο γρηγορότερα το καταλάβουν, οι «γύρω από τον κ. Παπανδρέου, τόσο το καλύτερο! Ουδείς δεξιός θα ψηφίσει ποτέ ΠΑΣΟΚ και ας τον αφήσετε στη θέση του και ας του κάνετε άγαλμα!

Το σύστημα πλέον δεν αντέχει στα «τεστ αντοχής»!

Όσοι θέλουν «χρίσμα» Περιφερειάρχη να κάνουν την εξής δοκιμασία:

Ο Λιαντίνης για τους ποιητές "γιαούρτια"

LiantinisORG | July 24, 2010

Απόσπασμα από μάθημα στο Μαράνεις διδασκαλείο.
(περισσότερα ηχητικά στο http://www.liantinis.org )

==========================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ο άνθρωπος... χρεοκόπησε...

Liantinis.org

Γενιές και γενιές ελληνοπαίδων μεγάλωσαν με πρότυπα παιδείας την αποταμίευση και την οικονομία. 

Οι εικόνες – εντός και εκτός σχολείων - με τα εργατικά μυρμήγκια και τις εργάτριες μέλισσες ενάντια στο ράθυμο τζίτζικα και το λάγνο κηφήνα, και οι προτροπές τύπου «φασούλι το φασούλι…», άφησαν το στίγμα τους σε μια εποχή που ταλανίστηκε από εθνικές καταστροφές, πείνα, κατοχή και εθνικό διχασμό.

Ο εθνικός κορμός, ή αλλιώς η μεσαία τάξη, σφυρηλάτησε τις αντοχές της σε αντίξοες συνθήκες και φαίνεται ότι βγήκε με ισχυρότερα αντισώματα. 

Μια-δυό γενιές ανθρώπων που έζησαν με σύνδρομα άγνωστα στους νεώτερους, κατάφεραν όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά και να δημιουργήσουν. 

Η εικόνα της γιαγιάς ή της μάνας που καθάριζε το πιάτο της με το ψωμί γιατί «είναι αμαρτία να μείνει το λαδάκι», δείχνει το μέτρο που συγκρότησε ο Έλληνας στα μεταπολεμικά χρόνια. Αν η εικόνα αυτή φαντάζει σήμερα σε κάποιους γραφική, η απάντηση είναι στον ίδιο βαθμό αποστομωτική: κάποτε το στερήθηκε.

Αυτή η στέρηση, όσους δεν σκότωσε (ηθικά), δημιούργησε στους περισσότερους ένα αίσθημα φόβου και ανασφάλειας που ωστόσο ενθάρρυνε μικρές ή μεγάλες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες στα χρόνια που ήρθαν. Το φαινόμενο του φτωχού μετανάστη που σήμερα είναι μέλος της οικονομικής ελίτ σε Νέα Υόρκη, Τορόντο και Μελβούρνη, γεννήθηκε εν πολλοίς από το βίωμα της στέρησης που έζησαν αυτοί ή οι πατεράδες τους. Σε περιπτώσεις όπως η χώρα μας όπου το στρεβλό οικονομικό περιβάλλον δεν επέτρεψε τη δημιουργία υγιούς επιχειρηματικής συνείδησης, το κέρδος ήταν (όπου ήταν) ηθικό. Μάθαμε, δηλαδή, να καθορίζουμε τις ανάγκες μας μέχρι εκεί που μπορούμε να απλώσουμε το ζωνάρι μας, και όχι το αντίθετο! ...

" Όλα στο φως "... αλλά τα πιο ενδιαφέροντα στο σκοτάδι ή εκτός αν το ψάξεις αλλού

" Όλα στο φως"... προεκλογική κυβερνητική δέσμευση... ναι μεν αλλά... 
Η ιστοσελίδα: http://www.primeminister.gr/
παρουσιάζει ενδιαφέρον αλλά και πολλά επιλεκτικά κενά, επισημαίνουμε ένα από τα πολλά: Έτσι τελειώνει ο διάλογος της επίσκεψης:

Σ. ΠΕΡΕΣ: Ξέρετε, ο Μπεν Γκουριόν, λίγο πριν την ανεξαρτητοποίηση, άρχισε να μαθαίνει την ελληνική γλώσσα.

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ : Αλήθεια;

Σ. ΠΕΡΕΣ :  Βεβαίως. Εξάλλου, γνωρίζουμε ότι η πολιτική και η φιλοσοφία που διέπει τη λειτουργία του κράτους έχει αρχαιοελληνικές καταβολές.

Αλήθεια δεν μας λέτε κύριε πρόεδρε, ποιος είναι αυτός ο Μπεν Γκουριόν; ?

Εμείς βρήκαμε αυτό (Μια υποδειγματική εθνοκάθαρση;) συμφωνείτε;

Νάσος

ΥΣ: όσο για τα σχετικά της επίσκεψης, καμία καταχώρηση "κιπά"; ...και μετά σου λένε τα blogs δεν ενημερώνουν σωστά ή πρέπει να φιμωθούν!!!

Γιώργο Παπανδρέου, γιατί κι εσύ με το σκουφάκι; Ξέχασες ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν αναγνώρισε ποτέ το «κράτος του Ισραήλ;

Τον κιπά...ρησαν τον Παπανδρέου (...να δούμε τι άλλο θα δούμε!!!)

Κι(μ)πάρης μετά ή άνευ παρενθέσεως...

==========================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Κ.Παπούλιας - Η νέα γενιά,θα υποφέρει περισσότερο από όλους, καθώς «της παραδίνουμε μια χώρα που έφθασε στα όρια της χρεοκοπίας»

Στην πολιτική τάξη αλλά και σε όσους εκφράζουν την διαμαρτυρία τους «με συντεχνιακό αυτισμό» απέδωσε την «κύρια ευθύνη για την ελληνική παρακμή» ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας στην ομιλία του για την 36η επέτειο από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Ο κ. Παπούλιας κάλεσε το κράτος, «τον μεγαλύτερο παραβάτη» όπως είπε, να αποδείξει ότι «η ισονομία ισχύει για όλους, χωρίς εξαιρέσεις για τους ισχυρούς».
«Η ευθύνη για την ελληνική παρακμή βαρύνει κυρίως την πολιτική τάξη που έχει την υποχρέωση να καθοδηγεί τις εξελιξεις και η αποδοκιμασία που δέχεται σήμερα το πολιτικό σύστημα είναι πολλές φορές ακατέργαστη μέσα στη γενίκευσή της, αλλά στον πυρήνα της δίκαιη», δήλωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι «η διαμαρτυρία είναι δίκαιη και δικαιολογημένη, όχι όμως όταν εκφράζεται με συντεχνιακό αυτισμό και αδιαφορία για την κοινωνική πλειοψηφία».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κάλεσε επίσης την ελληνική πολιτική τάξη «να κάνει τη δημοκρατία να λειτουργήσει, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, με αλλαγές που δεν έγιναν για δεκαετίες, στις οικονομικές και διοικητικές δομές, στη σκέψη και στις στάσεις ζωής».
Ο κ.Παπούλιας αναφέρθηκε στην οικονομική κρίση επισημαίνοντας ότι.....

36 χρόνια Δημοκρατίας των ολίγων,της ασυδοσίας και της ατιμωρησίας

Η επέτειος της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα!
 
Μια φράση που 36 χρόνια μετά ακούγεται ως οξύμωρη και ειρωνική τουλάχιστον στη χώρα όπου γεννήθηκε η Δημοκρατία.

Με χαρές και πανηγύρια,μόλις κατέρρευσε το χουντικό καθεστώς υπό το βάρος της προδοσίας της Κύπρου,ο Ελληνικός λαός υποδέχτηκε το σωτήρα "εθνάρχη" Κωνσταντίνο Καραμανλή στις 24 Ιουλίου του 1974.
Το σύνθημα Ε-Ε-ΕΡΧΕΤΑΙ!!! δονούσε την ατμόσφαιρα.
Πομπές και παράτες για έναν Καραμανλή που την κοπάνησε με το ψευδώνυμο Τριανταφυλλίδης το 1963,όταν κατάλαβε πως θα χάσει τις επερχόμενες εκλογές,αφήνοντας τη χώρα να φτάσει μέσα από περιπέτειες στην Απριλιανή δικτατορία.Ο ίδιος ηγέτης την ξανακοπάνησε για την προεδρία της Δημοκρατίας αυτή τη φορά,όταν κατάλαβε πως χάνει οριστικά τις επικείμενες εκλογές του 1981.
 
Στα χρόνια που κυβέρνησε,αυταρχικά υπό τη σημαία της ΝΔ,με μια απίστευτη "σοσιαλμανία" κρατικοποίησε τα πάντα,από Ολυμπιακή μέχρι Ηλεκτρικό σιδηρόδρομο και Ναυπηγεία Σκαραμαγκά!!!

Στη συνέχεια εμείς,ο ίδιος περήφανος λαός ζητωκραυγάζαμε την Αλλαγή που ευαγγελίζονταν ο σοσιαλιστής πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Αντρέας Παπανδρέου.
Πράγματι η Αλλαγή συνετελέσθη,κάποιες ελευθερίες στο λαό,κάποιες φράσεις του τύπου "Περήφανα και Τιμημένα γηρατειά",η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης,κάποιες αυξήσεις (η περίφημη ΑΤΑ για τους παλιούς) και μια μορφή συμμετοχής και του απλού πολίτη στο τσιμπούσι.Βασική προϋπόθεση βέβαια να είσαι εγγεγραμμένος σε τοπικές και κλαδικές οργανώσεις του κόμματος!
Τα κομματικά στελέχη τώρα πια μπορούν να κάνουν και δωράκια στους εαυτούς τους με τις ευλογίες του προέδρου,αρκεί να μην είναι μεγάλο το ποσόν!!! ...

Στέλιος Κούλογλου: “Φόνος στο διαδίκτυο” “Εκβιάστηκα. Μου ζητούσαν 30.000 ευρώ για να σταματήσουν να με βρίζουν!”

 zoomnews

Φόνος στο διαδίκτυο.

Η ελληνική πρωτοτυπία ανοίγει τη μεγάλη κουβέντα της έλευθερίας της έκφρασης και του Τύπου.

Η άνανδρη δολοφονία του επικεφαλής του μπλογκ troktiko Σ. Γκιόλια έχει πολλές διαστάσεις. Χαρακτηριστικό για την πορεία της χώρας, πρόκειται για μοναδικό περιστατικό δολοφονίας δημοσιογράφου στην Ευρωπαϊκή Ένωση: η υπόθεση θυμίζει την Ιταλία των «χρόνων του μολυβιού» της δεκαετίας του ’70, την αυταρχική μετακομμουνιστική Ρωσία ή κάποια χώρα που μαστίζεται σήμερα από τη δράση της Μαφίας και εμπόρων ναρκωτικών, όπως η Κολομβία και το Μεξικό.

Μια ακόμη παγκόσμια πρωτιά που εξασφαλίζουμε είναι ο φόνος στο διαδίκτυο: μπορεί στη Βιρμανία να πυροβολούνται φωτορεπόρτερ ή στην Κίνα να διώκονται μπλόγκερ, αλλά είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που κάποιος δολοφονείται ως επικεφαλής κάποιου μπλογκ. Σε όλες σχεδόν τις χώρες, οι προσωπικές ιστοσελίδες άνθησαν επειδή έδωσαν τη δυνατότητα σε απλούς πολίτες και σε αποκλεισμένες από το συμβατικό σύστημα των ΜΜΕ ομάδες να εκφραστούν, να κάνουν ευρύτερα γνωστό το πρόβλημά τους και να δημιουργήσουν. Όμως, στην Ελλάδα τον τόνο δίνει μια μερίδα ελληνικών μπλογκ που αντέγραψαν τις πρακτικές ελληνικών εφημερίδων, οι οποίες καταφέρνουν να επιβιώνουν, παρότι πουλάνε 1.000 φύλλα την ημέρα: μετατράπηκαν σε εργαλείο ύποπτων πολιτικών και οικονομικών εξυπηρετήσεων, ξεκαθαρίσματος λογαριασμών ή και εκβιασμών. ...

Δημοκρατία και Χρήμα… μια σχέση Ροκ!

Αφορμή για τις παρακάτω σκέψεις στάθηκε η συνέντευξη του περουβιανού συγγραφέα Σαντιάγο Ρονκαλιόλο στην Λαμπρινή Κουζέλη (Το Βήμα). 

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου (activistis)

Ο Ρονκαλιόλο, λέει κάτι που νομίζω προβληματίζει πολλούς σήμερα και στην χώρα μας, από όλο μάλιστα το πολιτικό φάσμα: «Μετά την κρίση, ειδικά στην Ελλάδα, ο κόσμος στην Ευρώπη συνειδητοποίησε κάτι που στη Λατινική Αμερική ξέρουμε εδώ και καιρό πολύ καλά: ότι δημοκρατία δεν είναι μόνο το πώς ψηφίζεις αλλά το πώς επενδύεις χρήματα. Η δημοκρατία είναι αδύναμη σε ό,τι αφορά τον έλεγχο των οικονομικών κέντρων, των μεγάλων εταιρειών, του χρήματος».

Αν και αυτή η προσέγγιση φαίνεται καταρχήν απλοϊκή, αναδεικνύει την σύγχρονη ροκ πραγματικότητα που ταλανίζει την σχέση χρήματος και δημοκρατικής διάρθρωσης της εξουσίας. Η οικονομική ανισότητα και κυρίως η μοντέρνα μορφή ανισότητας ως προς την ατομική ιδιοκτησία, που μέχρι τώρα θεωρείτο αναγκαία συνθήκη για την εξέλιξη του δημοκρατικού φαινομένου στις αστικές κοινωνίες, έρχεται σήμερα - την εποχή του τέλος της νεωτερικότητας – να υπονομεύσει ανεπανόρθωτα τους πολιτισμικούς και θεσμικούς όρους της φιλελεύθερης και δημοκρατικής τάξης. 

Ο μονεταρισμός, στην φάση του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού, έρχεται δηλαδή να υπονομεύσει το σύστημα αξιών και πολιτικών θεσμών πάνω στο οποίο στηρίζεται η αστική δημοκρατία με την πλουραλιστική μορφή της. Η πολιτικο-οικονομικά ροκ μάλιστα κατάσταση που ξεκίνησε με το σκάσιμο της χρηματοπιστωτικής φούσκας, επιταχύνει τις διαδικασίες εκχυδαϊσμού του δημοκρατικού φαινομένου, που σε κάποιες χώρες όπως η Ελλάδα αυτή την περίοδο, λαμβάνει άκρως ανησυχητική μορφή.

Εδώ πλέον, παρατηρούμε η κυβέρνηση (σοσιαλιστική μάλιστα…τρομάρα της) να εγκαταλείπει τον ρόλο που ιστορικά διαδραμάτισαν οι δημοκρατικές κυβερνήσεις, παρεμβαίνοντας διορθωτικά στον αντινομικό χαρακτήρα της αστικής κοινωνίας. Με την παρέμβαση αυτή επιχειρείτο – συνήθως ανακόλουθα και σπασμωδικά - να παρεμποδιστεί η....

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΓΚΙΟΛΙΑΣ: ΕΝΑΣ ΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΠΟΥ ΧΤΥΠΗΣΕ ΦΛΕΒΑ ΧΡΥΣΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

nonews

Παιδί ταπεινών πολύτεκνων γονιών, με ισχυρή πίστη στην εκκλησία, χωρίς διπλώματα και δημόσιες σχέσεις, εργατικός και πεισματάρης, ο Σωκράτης Γκιόλιας έγινε γνωστός στους περισσότερους από τη μεγάλη κόντρα του με τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, αλλά και από το «παιδί» του, τον πιο...
δημοφιλή ελληνικό ιστότοπο, το «troktiko». 

Το σύνθημά του ήταν «εδώ τίποτα δεν γράφεται τυχαία» και πραγματικά μπορούσες να διαβάσεις αποκαλύψεις, σχόλια και παρασκήνια χωρίς φιοριτούρες και δημοσιογραφικές περικοκλάδες, αλλά και χωρίς υπογραφή (άρα με λιγότερες απαιτήσεις εξακρίβωσης και τεκμηρίωσης…). 

Ο Σωκράτης Γκιόλιας δεν ήταν προβεβλημένος δημοσιογράφος, όπως, για παράδειγμα, ο Πρετεντέρης ή ο Χατζηνικολάου, αλλά μήπως ακριβώς για αυτό ένα δικό του σχόλιο εναντίον των τρομοκρατών ενοχλούσε περισσότερο εκείνους τους σκοτεινούς δολοφονικούς κύκλους που τελικά του αφαίρεσαν άνανδρα τη ζωή;
Το «βάπτισμα» στη δημοσιογραφική «Ζούγκλα»

Αθλητής του στίβου ο Σωκράτης Γκιόλιας, μπήκε στα βαθιά της δημοσιογραφίας όταν πριν από 19 χρόνια χτύπησε την πόρτα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου. Καθώς ήταν επίμονος, οργανωτικός και ακούραστος, εκτιμήθηκε από τον Τριανταφυλλόπουλο, που σύντομα τον έκανε δεξί του χέρι αναθέτοντάς του την αρχισυνταξία των εκπομπών «Κίτρινος Τύπος» και «Ζούγκλα», αλλά και όλες τις δύσκολες δημοσιογραφικές αποστολές. Είχε άριστη επικοινωνία με τους άλλους δημοσιογράφους, υπομονή και διάθεση να βοηθήσει κάθε «πρωτάκι» που συχνά-πυκνά έφερνε ο Μάκης στην ομάδα, ενώ η σεμνότητά του (για μία εκπομπή που δεν διακρινόταν δα για τους χαμηλούς της τόνους) εντυπωσίαζε όσους έρχονταν σε επαφή μαζί του.

Συνεργασία με τον «μισητό αντίπαλο» ...