Τι θα λέγατε, αν στο γνωστό εισιτήριο των 1,40 ευρώ για τα μέσα μαζικής μεταφοράς ξαφνικά εμφανιζόταν η εξής ανάλυση: https://diktioenkat.blogspot.gr
Κόστος μεταφοράς: 0,70
Κόστος οχημάτων: 0,10
Κόστος αμαξοστασίου: 0,20
Κόστος συντήρησης: 0,25
Λοιπά τέλη: 0,15
Πιθανότατα να μην σας απασχολούσε καθόλου, αν το εισιτήριο παρέμενε στην ίδια τιμή. Αλλά ακόμη και αν σας απασχολούσε, το πιθανότερο είναι να μαθαίνατε ότι βάσει Οδηγίας της Ε.Ε., επιβάλλεται για λόγους διαφάνειας η ακριβής ανάλυση των χρεώσεων της αξίας του εισιτηρίου σας . Πάντως είναι βέβαιο ότι δύσκολα θα ενημερωνόσασταν ότι η περίφημη «διαφάνεια» δεν οφείλεται σε σεβασμό στον καταναλωτή, αλλά στο γεγονός ότι πλέον με το εισιτήριο σας πληρώνονται πέντε διαφορετικές επιχειρήσεις,γιατί η δημόσια επιχείρηση που μέχρι τότε σας εξυπηρετούσε χωρίστηκε αναγκαστικά (βάσει Οδηγίας της Ε.Ε) σε τέσσερις επιχειρήσεις: μία που έχει στην ιδιοκτησία της τα οχήματα, μια δεύτερη που εκτελεί τις μεταφορές, μια τρίτη που ανέλαβε τα αμαξοστάσια και μια τέταρτη που επισκευάζει και συντηρεί τα οχήματα. Και επειδή όλες αυτές είναι δύσκολο να συνεννοηθούν μεταξύ τους, δημιουργήθηκε και μία πέμπτη για να τις συντονίζει και να είναι πιο….ευέλικτη, την οποία επίσης εσείς πληρώνετε.
Βεβαίως , δημιουργείται το εύλογο ερώτημα, γιατί να νοιάζει εμάς τους καταναλωτές η τύχη μιας δημόσιας επιχείρησης , αν εξυπηρετούνται οι ανάγκες μας και η τιμή του εισιτηρίου παραμένει ίδια. Γιατί, απλούστατα, είναι ελάχιστες οι πιθανότητες η τιμή του να μην αυξηθεί σταδιακά, όταν από το ίδιο εισιτήριο θα πρέπει, όχι μόνο να συντηρηθούν, αλλά και να βγάζουν κέρδος, πέντε διαφορετικές επιχειρήσεις.
Αυτό το μοντέλο, παρότι φανταστικό για τις αστικές συγκοινωνίες, εφαρμόζεται ήδη «με επιτυχία» εδώ και μια δεκαετία στην ηλεκτρική ενέργεια με γνωστά αποτελέσματα: