Ιωαννίδης: Δεν κλείνεις τους ανθρώπους μέσα για μια λοίμωξη που διαδίδεται κυρίως σε κλειστό χώρο. Θα θρηνήσουμε 10.000 νεκρούς

medlabnews.gr iatrikanea 

Σενάριο τρόμου που θέλει τη χώρα μας να θρηνεί ακόμα και 10.000 θύματα από τον κοροναϊό έως τον Φεβρουάριο, αν συνεχιστεί το καθεστώς της ελλιπούς επιδημιολογικής επιτήρησης, φέρνει στην επιφάνεια μέσω της συνέντευξής του στη «δημοκρατία» ο καθηγητής Παθολογίας, Έρευνας και Πολιτικής Υγείας, Επιστημών Δεδομένων και Στατιστικής στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ Ιωάννης Π.Α. Ιωαννίδης.

Ο ομογενής γιατρός, που έχει επικριθεί ουκ ολίγες φορές για τις επιστημονικές του τεκμηριώσεις επειδή δεν συνάδουν με το κυρίαρχο κυβερνητικό αφήγημα, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και ζητά να ληφθούν σοβαρά μέτρα για την προστασία του πληθυσμού, έστω και αυτή την ύστατη στιγμή.

«Αν και ελπίζω να αλλάξουμε πορεία στην Ελλάδα, έστω και τώρα, κάνοντας σοβαρή επιδημιολογική επιτήρηση και πιο μαζικά τεστ και προφυλάσσοντας καλύτερα τα γηροκομεία και τους ευπαθείς πληθυσμούς, υπάρχει δυστυχώς η πιθανότητα να συνεχίσουμε ανοχύρωτοι. Οπότε, ως τα τέλη Φεβρουαρίου μπορεί να έχουμε ήδη φτάσει σε 5.000 έως 10.000 θανάτους, αν όχι περισσότερους, και να έχουμε μολυσμένο πάνω από το 20% του ελληνικού πληθυσμού, με ακόμα μεγαλύτερα ποσοστά στη βόρεια Ελλάδα!» προειδοποιεί ο κ. Ιωαννίδης και συνεχίζει: «Δεν ξέρω πόσο ακριβώς θα μπορεί να προσφέρει πλέον ένα εμβόλιο, αν φτάσουμε σε αυτή τη φάση… Μπορεί να είναι αργά. Το απεύχομαι, φυσικά».

Στοιχίζει η αθρόα προσέλευση ταξιδιωτών από τις βαλκανικές χώρες χωρίς κανέναν έλεγχο…

Και ενώ η χώρα μας απολάμβανε τα εγκωμιαστικά σχόλια από τον διεθνή Τύπο για την επιτυχή διαχείριση του πρώτου κύματος της πανδημίας, χθες στη Θεσσαλονίκη άνοιξαν ομαδικοί τάφοι για τα θύματα του κορωνοϊού, καθώς τα κοιμητήρια της περιοχής δεν έχουν άλλο χώρο!

«Θα γίνει η Θεσσαλονίκη το νέο Μπέργκαμο;» αναρωτιούνται πολλοί το τελευταίο διάστημα, καθώς η κατάσταση τείνει να γίνεται χειρότερη, παρότι συμπληρώθηκε ένας ολόκληρος μήνας καραντίνας στην πόλη.

Όπως εξηγεί ο δρ Ιωαννίδης, η χαώδης κατάσταση που επικρατεί στη βόρεια Ελλάδα είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων, ένας εκ των οποίων είναι η αθρόα προσέλευση ταξιδιωτών από τις βαλκανικές χώρες χωρίς κανέναν έλεγχο.

«Πολλά μολυσμένα άτομα, ειδικά από βαλκανικές χώρες που είχαν στηρίξει το ίδιο ολέθριο αφήγημα όπως η Ελλάδα, δηλαδή δεν έκαναν τεστ, δεν έβλεπαν κρούσματα και νόμιζαν ότι είναι όλα μια χαρά, ήρθαν στη χώρα και ειδικά στη βόρεια Ελλάδα. Ο συνωστισμός συνεχίστηκε αμείωτος σε πολλές περιστάσεις, ειδικά μάλιστα στα μέσα μαζικής μεταφοράς τα οποία δεν αποσυμφορήθηκαν. Τηλεργασία χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα. Τεστ συνέχισαν να γίνονται ελάχιστα. Συστηματική επιδημιολογική επιτήρηση δεν υπήρξε ποτέ, για να προλάβουμε νωρίς τις νέες εξάρσεις. Επίσης, η βόρεια Ελλάδα είχε νωρίτερα από τη νότια χειμωνιάτικες συνθήκες που ευνόησαν τη διάδοση», σημειώνει, τονίζοντας πως, με εξαίρεση τη μικρότερη εισροή μολυσμένων ατόμων από βαλκανικές χώρες και τον καιρό, οι άλλοι παράγοντες ισχύουν και για τη νότια Ελλάδα.

«Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κίνδυνος να πάνε τα πράγματα πιο άσχημα και στη νότια Ελλάδα, καθώς μπαίνουμε στον χειμώνα. Η πανδημία φυσικά είναι απρόβλεπτη, απλώς εμείς πρέπει να είμαστε ψύχραιμοι και έτοιμοι» τονίζει με νόημα.

«Χάσαμε το τρένο των ελάχιστων θανάτων, μπορούν να γίνουν διορθωτικές κινήσεις»

Όπως επισημαίνει ο καθηγητής του Στάνφορντ, έστω και τώρα μπορούν να γίνουν διορθωτικές κινήσεις, οι οποίες θα πρέπει να περιλαμβάνουν πρώτα απ’ όλα την επιδημιολογική επιτήρηση και την εντατική χρήση των τεστ, καθώς, σε διαφορετική περίπτωση, ο ιός μένει αθέατος και διαδίδεται ταχύτατα.

«Χάσαμε ήδη το τρένο των ελάχιστων θανάτων, κάτι που πρόλαβαν με μαζικό έλεγχο και χρήση τεστ η Σιγκαπούρη, η Ταϊβάν και η Νότια Κορέα. Αλλά, έστω και τώρα, συγκρίνετε την Κύπρο με την Ελλάδα: Έχει εννιά φορές μικρότερο πληθυσμό, αλλά κάνει σχεδόν τον ίδιο αριθμό τεστ όσο και η τόσο πολυπληθέστερη Ελλάδα» λέει και προσθέτει το παράδειγμα της Σλοβακίας, η οποία ήλεγξε με τεστ το 60% του πληθυσμού της μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο!

«Ως τις 14 Νοεμβρίου Ελλάδα και Σλοβακία είχαν τον ίδιο αριθμό θανάτων. Μεταξύ 15 και 30 Νοεμβρίου, όταν αρχίζει να φαίνεται η αποτελεσματικότητα της μαζικής παρέμβασης τεστ, η Σλοβακία είχε 329 θανάτους έναντι 1.071 στην Ελλάδα, μείωση κατά περίπου 40%». Πολύ σημαντικό μέτρο είναι ακόμη κατά τον δρα Ιωαννίδη η δρακόντεια προστασία γηροκομείων και νοσοκομείων με τη διενέργεια τεστ κάθε εβδομάδα για όλο το προσωπικό και τους τροφίμους.

«Επίσης, ένα 10% του πληθυσμού πρέπει να αποφεύγει αχρείαστες εκθέσεις πολύ πιο αυστηρά, ενώ εξίσου σημαντική είναι και η αποσυμφόρηση των μέσων μαζικής μεταφοράς, με περισσότερα δρομολόγια και με περισσότερα οχήματα».

Ο ελληνικής καταγωγής επιστήμονας τονίζει τη σημασία της τηλεργασίας στην αναχαίτιση της πανδημίας, αλλά και τη μεταφορά της μάχης στην πρωτοβάθμια φροντίδα. «Οι περισσότεροι δεν χρειάζεται να πάνε στο νοσοκομείο, πρέπει να αντιμετωπιστούν από την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Αν μολυνθούν τα νοσοκομεία, προκαλούνται καταστρεπτικές νοσοκομειακές λοιμώξεις» εξηγεί υπογραμμίζοντας την ανάγκη επίταξης του ιδιωτικού τομέα, εφόσον δεν επαρκούν οι ΜΕΘ των δημόσιων νοσοκομείων.

«Αντιθέτως, τα μέτρα οριζόντιου απαγορευτικού χαρακτήρα δεν βοηθούν. Το να κλείνεις τους ανθρώπους για περισσότερο χρόνο κάθε μέρα σε κλειστό χώρο για μια λοίμωξη που διαδίδεται κυρίως σε κλειστό χώρο είναι παράλογο! Πρέπει να μεγιστοποιηθεί η χρήση ανοιχτών χώρων, με την προϋπόθεση ότι αποφεύγονται οι αχρείαστες εκθέσεις σε άγνωστα άτομα. Δεν είναι, δυστυχώς, παράδοξο ότι συνεχίζουμε με μεγάλους καθημερινούς αριθμούς θανάτων, παρά το ήδη παρατεταμένο lockdown» καταλήγει

συνέντευξη στην Κέλλυ Φαναριώτη

Διαβάστε επίσης

• Το πρωτοποριακό πείραμα της Σλοβακίας Μειώνουν δραστικά τα κρούσματα ΧΩΡΙΣ LOCKDOWN
• 
  

Ιωαννίδης: Το Lockdown φέρνει καταστροφή. Αρκετοί ασθενείς διασωληνώθηκαν χωρίς να χρειάζεται (video)

Iωαννίδης: Τα lockdown ΔΕΝ σώζουν ζωές και έχουν εξαιρετικά δυσμενείς συνέπειες. Λάθος θεωρείται ότι ο διαβητικός ή υπερτασικός κινδυνεύει

Ιωαννίδης: Δεν χρειάζονται τα lockdown που καταστρέφουν τη ζωή μας, αλλά στοχευμένες προσεγγίσεις για τις ευπαθείς ομάδες (video)

Ιωάννης Ιωαννίδης, Γιώργος Χρούσος. Οι δύο καλύτεροι επιστήμονες που έχουμε

Πηγή: https://medlabgr.blogspot.com/2020/12/ioannidis-den-kleineis-tous-anthropous-gia-mia-loimoxi-pou-diadidetai-kyrios-se-kleisto-xoro-tha-thrinisoyme-10000-nekrous.html#ixzz6fjl9Nmaq

===================== 

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Γεώργιος Μπαμπινιώτης - Γλωσσική Αγγλοκρατία: Click away, rapid test, Black Friday… Ελεος!

https://www.facebook.com/profile.php?id=100014819679993

Δεν είναι καιρός να αντισταθούμε με όπλο την πειθώ και την κοινή λογική (χωρίς υπερβολές και προκλητικές εθνικιστικές εξάρσεις), ευαισθητοποιώντας τους συμπατριώτες μας για το τεράστιο έως επικίνδυνο πρόβλημα που προκαλεί αυτή η νοοτροπία; Δεν θα κουραστώ να λέω : «Μη το παρακάνουμε∙ αίσθηση μέτρου και στην γλώσσα»! 4G Deals, Art week, Athens Santa route, Barbie, Dreamhouse Adventures, Blind taste, Borders, Champions, Cinema, Christmas Cinema, City skylights, Daddy cool, Deal, Enchantimals, Euroleague Show, Explore your limits, Free Press, Go farther, Happyday, Happy traveler, Hunter Street, Junior Music Stars, Kid e cats, Kitchen Lab live!, Live News, Live U, Lucky Room, Magic Hour, Masterclass, Mayday, Mistresses, my life, my shampoo, News, No sugar, One Famiy, PJ Masks, Pressing, Regal Academy, Rising Star, Run Greece, Selfie, Shopping Star, Sport to the people, Sunny Day, Tech trends, The night show, The big deal, The Voice of Greece, Total Football, Travel Guide, TV Mail, yellowday Και ενδεικτικά κάποιες επιγραφές κεντρικών δρόμων: bread factory, pet shop city, bakery pastry, sale, food hall, hair salon, furniture equipment, soul radio, carpet home… Παλιά είναι η αγανάκτηση και ο αφορισμός τού μεγάλου Αδαμάντιου Κοραή (Συλλογή Προλεγομένων, σ.136-7) που ευτυχώς έδωσε στο παρελθόν καρπούς: «Ἡ ἀπὸ τοὺς ξένους δάνεισις ἤ νὰ τὸ εἴπω καθαρώτερα, ψωμοζήτησις λέξεων καὶ φράσεων, ἀπὸ τὰς ὁποίας γέμουσιν αἱ αποθῆκαι τῆς γλώσσης, σιμὰ τῆς ἀτιμίας, δίδει καὶ παντελοῦς ἀπαιδευσίας ἤ καὶ ἠλιθιότητος ὑπόληψιν […]. Τί ὠφελεῖ τῶν ἀλλοτρίων γλωσσῶν ἡ εἴδησις (= γνώση), ὅταν λαμβάνῃ τις ἀπὸ αὐτὰς ὄχι ὅ,τι δύναται νὰ διορθώσῃ (= να βελτιώσει), ἀλλ’ ὅ,τι διαστρέφει καὶ ασχημίζει τὴν γλώσσαν του; Ἡ χρεία τὴν ὁποίαν ἀπὸ τὰς ἄλλας ἔχει ἡ ἡμετέρα εἶναι πολλὰ ὀλίγη, ἐπειδὴ παραστέκει σιμά της ἡ ὑπέρπλουτος αὐτῆς μήτηρ, ἕτοιμη νὰ δώσῃ εἰς αὐτὴν ὅ,τι τῆς λείπει». Και εγένετο «πασίγνωστο» (viral) Δηλώνω εξ αρχής για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις: Δεν είμαι υπέρ τού «καμία ξένη λέξη στην γλώσσα μας»∙ είμαι εναντίον τού «κατακλυσμού τής γλώσσας μας από ξένες λέξεις». Δεν διαφέρουν αυτά; Με αυτό το πνεύμα ανήρτησα στο «προσωποδίκτυό» μου (στο FB) ορισμένες ενδεικτικές προτάσεις απόδοσης μερικών νεοεισερχομένων αγγγλικών λέξεων, σχολιάζοντας συγχρόνως αυτοσαρκαστικά: «Μάς … take away και μάς σήκωσε με τον κορωνοϊό να καλπάζει και να οδηγούμαστε όλο και περισσότερο ως διατροφική διέξοδο σε… delivery, ενώ συγχρόνως βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από lockdown, γενικό ή mini lockdown. Έλεος (ή «ήμαρτον» που λένε κάποιοι)! Κι εγώ («στον κόσμο μου», εννοώ … τον γλωσσολογικό) μέσα στην πανδημιακή αντάρα να παρακινώ (… «τέτοια ώρα τέτοια λόγια») τους εναπομείναντες γλωσσικά ευαίσθητους να θρηνολογούμε τουλάχιστον Ελληνικά! Αυτό κι αν είναι «γλωσσική αποκοτιά» εκ μέρους μου…». Ακολουθούσε η (ενδεικτική προφανώς) πρότασή μου: Και εγένετο «πασίγνωστο», δηλ. viral: 4.200 επιδοκιμασίες («like») και 1.900 κοινοποιήσεις (μέχρι στιγμής). Εξαπλώθηκε δηλ. δίκην «ιού» («virus»), με την ταχύτητα και την έκταση εξάπλωσης τού ιού (έτσι προέκυψε η λέξη viral). [Και μια συζήτηση για επίκαιρες λέξεις που κάνουμε με τον δημοσιογράφο Γιώργο Κουβαρά κάθε Τετάρτη στις 23.00 στο Action 24 την έχουμε ονομάσει περιπαικτικά «Ο ιός είναι … viral»!] Ευαισθητοποίηση και προβληματισμός Τί επιδίωξα με αυτή την ανάρτηση; Να επιβάλω συγκεκριμένες λέξεις, όπως νόμισαν μερικοί; Ἄπαγε ἀπ’ ἐμοῦ ἡ βλασφημία! Επιδίωξα να φανεί ενδεικτικά ότι υπάρχουν τρόποι να αποδώσουμε —όταν και όσο χρειάζεται— τις νεοεμφανιζόμενες ξένες λέξεις. Ύψωσα την φωνή μου ως γλωσσολόγος με σκοπό να αφυπνίσω, όσο είναι δυνατόν, το γλωσσικό μας αίσθημα, να ευαισθητοποιήσω και να προβληματίσω τους ομιλητές τής γλώσσας μας, τους Έλληνες, ώστε να μη το παρακάνουμε (ακόμη και στις επίσημες δημόσιες ανακοινώσεις), υιοθετώντας βεβιασμένα, άκριτα και αχρείαστα πλήθος ξενικών λέξεων: lock down, delivery, take away, click away, rapid test, Black Friday, (καταστήματα πουλούσαν γαλοπούλα για το) Thanksgiving Day, (ενώ αρχές Νοεμβρίου κάποιοι γιόρτασαν επιδεικτικά το) Halloween, και καταφθάνει το Merry Christmas …. Η αντίθεση : Οι Γάλλοι το lockdown έσπευσαν και το απέδωσαν ως «confinement» και οι Ισπανοί ως «confinamiento», το δε delivery ως «livraison» οι Γάλλοι και «entrega» οι Ισπανοί. Κι αναγκάστηκα να επανέλθω στο θέμα, όταν «χτύπησε» σε επίσημη ανακοίνωση (!) και νέο ξένο απόκτημα, το click away! Ανήρτησα: «Και τώρα «click away». Καλά να πάθετε…

Μάρκος Αυρήλιος «Τα Εις Εαυτόν» * Πρέπει πάντα να θυμούμαι ποια είναι του συνόλου η φύση και ποιά η δική μου και τι σχέση έχει μ’ εκείνη και ποιο μέρος ποιου συνόλου είναι, καθώς και ότι κανείς δεν μ’ εμποδίζει...

* Πρέπει πάντα να θυμούμαι ποια είναι του συνόλου η φύση και ποιά η δική μου και τι σχέση έχει μ’ εκείνη και ποιο μέρος ποιου συνόλου είναι, καθώς και ότι κανείς δεν μ’ εμποδίζει να κάνω πάντα και να λέω ό,τι είναι συνεπές με την παγκόσμια φύση της οποίας είμαι ένα τμήμα.

* Του ανθρωπίνου βίου η διάρκεια είναι στιγμή, η ουσία του ρευστή, η αίσθηση αμυδρή, όλου του σώματος η σύσταση φτιαγμένη για να σαπίσει. Η ψυχή είναι στρόβιλος, η τύχη ακαθόριστη και η φήμη αόριστη. Με λίγα λόγια, του σώματος όλα ποταμός, τα της ψυχής όνειρο και αχνός, τα της ζωής πόλεμος και ξένων άφιξη και η υστεροφημία λήθη. Τι λοιπόν μπορεί να μας οδηγήσει; Ένα και μόνο η φιλοσοφία. Και τούτο σημαίνει, να έχουμε ασφαλή τον εσωτερικό μας δαίμονα από προσβολή και βλάβη, δυνατότερο από τις ηδονές και τους πόνους.

* Να μην πράττει τίποτα ασυνάρτητα, ούτε με ψευτιές και με υποκρισία και να ’ναι ανεξάρτητος από το αν θα κάνουν ή δεν θα κάνουν κάτι οι άλλοι. Επίσης, τα συμβάντα και τα μοιραία να τα παραδέχεται γιατί έρχονται από εκεί από όπου κι αυτός ήλθε. Κι επάνω απ’ όλα, τον θάνατο με ήρεμη γνώμη να τον περιμένει, όχι ως άλλο τι παρά ως διάλυση των στοιχείων από τα οποία κάθε ζώο συνίσταται. Αν λοιπόν για τα στοιχεία χωριστά δεν είναι τίποτα το φοβερό, ακατάπαυστα να μεταβάλλονται σε κάτι άλλο, γιατί να φοβάται κανείς την μεταβολή και την διάλυση του συνόλου; Είναι πράγμα φυσικό και τίποτα το κακό δεν προκαλεί η φύση.

* Υβρίζει τον εαυτό της η ψυχή του ανθρώπου προπαντός, όταν, εξ ιδίας της πρωτοβουλίας, γίνει ένα απόστημα ή σπυρί του κόσμου. Διότι το να δυσχεραίνει κανείς τα συμβαίνοντα, είναι σαν να αποστατεί από την παγκόσμιο φύση, που μέσα της περιέχονται και των άλλων οι φύσεις.

* Ύβριζε, ύβριζε τον εαυτό σου ώ ψυχή μου! Για να τιμήσεις τον εαυτό σου, δεν θα σου μένει πια καιρός. Σύντομος ο βίος του καθενός. Και σύ, σχεδόν τον έχεις περάσει χωρίς να σέβεσαι τον εαυτό σου, αλλά στις ψυχές των άλλων βάζοντας την ευτυχία σου.

* Δεν υπήρξε ποτέ κανένας που δυστύχησε επειδή δεν ήξερε τι γινόταν στων άλλων την ψυχή. Εκείνοι όμως που της δικής τους ψυχής τις κινήσεις δεν παρακολουθούν, αναγκαστικά θα δυστυχήσουν.

* Όχι μόνο πρέπει να συλλογίζεσαι ότι κάθε ημέρα καταναλώνεται η ζωή σου και λιγοστεύει το υπόλοιπό της, αλλά πρέπει επίσης να συλλογισθείς ότι και αν ζήσεις πολύ παραπάνω, μένει άδηλο αν θα σου διατηρηθεί πάντα όμοια η διάνοια, ώστε ν’ αντιλαμβάνεσαι πράγματα και την φιλοσοφική σκέψη, που τείνει στην γνώση των θείων και των ανθρωπίνων. Γιατί, αν αρχίσεις να ξεμωραίνετσαι δεν θα σου λείψει η αναπνοή, η τροφή οι εντυπώσεις, οι ορέξεις και τα άλλα παρόμοια, αλλά πριν από τον θάνατο θα σβήσει μέσα σου η δύναμη να διοικείς τον εαυτό σου, να εξακριβώνεις ποιο είναι το καθήκον, να συνδυάζεις και να εξηγείς φαινόμενα, ακόμα και να ξέρεις αν είναι ώρα να αποσυρθείς και όσα τέτοια έχουν απόλυτη ανάγκη από σκέψη συγκεντρωμένη και γυμνασμένη. [Για τον Μάρκο Αυρήλιο, ο θάνατος είναι θεμιτός, επειδή έβαζε ένα τέλος σε όλες τις επιθυμίες]

* Πρέπει λοιπόν να βιάζεσαι όχι μόνο γιατί ολοένα πλησιάζεις στον θάνατο αλλά και διότι η δυνατότητα αντίληψης και πραγματικής παρακολούθησης των πραγμάτων, εκλείπει πρόωρα.

* Κάθε ενέργειά σου να προέρχεται από την θέλησή σου, να γίνεται με πνεύμα κοινής ωφελείας, μελετημένα και ποτέ από αντίδραση. Μην προσπαθείς να ομορφαίνεις την σκέψη σου με ψεύτικα στολίδια. Μην είσαι πολύλογος ούτε ν’ ανακατώνεσαι πολύ και σ’ όλα. Ο θεός που είναι μέσα σου να κυβερνά αληθινόν άνδρα, ηλικιωμένο, με διάνοια πολίτου, άρχοντα που έχει τακτοποιημένα τα δικά του και θέση πολεμιστή που περιμένει έτοιμος το σύνθημα της αποχωρήσεως και ούτε όρκους χρειάζεται ούτε μαρτυρίες άλλων. Εσωτερικά ατάραχος δεν ...

Γνωμικολογικόν: Marcus Aurelius, 121-180 μ.Χ. Ρωμαίος Αυτοκράτωρ

Από τους σπουδαιότερους Ρωμαίους αυτοκράτορες. Βασίλευσε από το 161 έως το 180 μ.Χ. Επί των ημερών του η ρωμαϊκή αυτοκρατορία έφτασε στο απόγειό της (η αρχή της πτώσης της έγινε με το διάδοχό του Κόμοδο). Ανάμεσα στα άλλα θεωρείται και σπουδαίος στωικός φιλόσοφος.

Έγραψε το περίφημο «Τα εις εαυτόν» που αρχικά είχε το χαρακτήρα ενός προσωπικού οδηγού διακυβέρνησης και αυτοβελτίωσης. Σήμερα θεωρείται από τα πιο σημαντικά φιλοσοφικά έργα της ύστερης αρχαιότητας.

Το έργο χωρίζεται σε 12 βιβλία και είναι γραμμένο στην Κοινή Ελληνική. Διεθνώς είναι γνωστό ως Meditations («Στοχασμοί» ή «Διαλογισμοί»). Οι αφορισμοί στην παρούσα σελίδα προέρχονται από το έργο αυτό.

Αρχαία Γνωμικά

Αλλήλων καταφρονούντες αλλήλοις αρεσκεύονται και αλλήλων υπερέχειν θέλοντες, αλλήλοις υποκατακλίνονται.

Παρόλο που περιφρονεί ο ένας τον άλλο, καλοπιάνει ο ένας τον άλλο, και παρόλο που θέλουν να υπερέχουν, υποκλίνονται ο ένας στον άλλο.  —  “Τα εις εαυτόν” ια’14

Υποκρισία Ανθρώπινες σχέσεις Ευγένεια

 Ένδον σκάπτε, ένδον η πηγή του αγαθού και αεί αναβλύειν δυναμένη, εάν αεί σκάπτεις.

Σκάβε μέσα σου· μέσα σου είναι η πηγή του καλού και θα αναβλύζει πάντα αν πάντα την αναζητείς.

—  “Τα εις εαυτόν” ζ’ 59

Αυτογνωσία Διαλογισμός

Άριστος τρόπος του αμύνεσθαι το μη εξομοιούσθαι.

Ο καλύτερος τρόπος για να αντιστέκεσαι είναι να μην εξομοιώνεσαι (με τον αντίπαλο).

—  “Τα εις εαυτόν” στ’6

Ομοιότητα Αντίσταση

Ουδέν ουδενί συμβαίνει, ό ού πέφυκε φέρειν.

Τίποτε δεν μπορεί να σου συμβεί που δεν είναι στη φύση σου να το αντέξεις.

—  “Τα εις εαυτόν” ε’18

Ανθεκτικότητα Εγκαρτέρηση

Αδικεί πολλάκις ο μη ποιών τι, ου μόνον ο ποιών τι.

Πολλές φορές είναι άδικος αυτός που δεν κάνει κάτι, όχι μόνο αυτός που κάνει κάτι.

—  “Τα εις εαυτόν” θ’ 5

Αδιαφορία Αδικία

Του ανθρωπίνου βίου ο μεν χρόνος στιγμή, η δε ουσία ρέουσα, η δε αίσθησις αμυδρά, η δε όλου του σώματος σύγκρισις εύσηπτος, η δε ψυχή ρόμβος, η δε τύχη δυστέκμαρτον, η δε φήμη άκριτον.

—  «Τα εις εαυτόν», β’17

Άνθρωπος Ματαιότητα

Μη ως μύρια μέλλων έτη ζην. Το χρεών επήρτηται. Έως ζης, έως έξεστιν, αγαθός γενού.

Μη φέρεσαι σαν να πρόκειται να ζήσεις μύρια χρόνια. Το μοιραίο κρέμεται πάνω σου. Όσο ζεις, όσο είναι ακόμα δυνατόν, γίνε καλός.

—  “Τα εις εαυτόν”' δ’ 16

Παροδικότητα Καλοσύνη Αυτοβελτίωση

Ει μη καθήκει, μη πράξης· ει μη αληθές εστι, μη είπης.

Αν δεν είναι σωστό, μην το κάνεις· αν δεν είναι αλήθεια, μην το πεις.

—  “Τα εις εαυτόν” ιβ’17

Τιμιότητα Συμπεριφορά Ηθική

Εν ολιγίστοις κείται το ευδαιμόνως βιώσαι.

Η ευτυχία στη ζωή εξαρτάται από πολύ λίγα πράγματα.

—  “Τα εις εαυτόν” ζ’ 67

Ολιγάρκεια Ευτυχία & Δυστυχία

Βραχύβιον και ο επαινών και ο επαινούμενος και ο μνημονεύων και ο μνημονευόμενος.

Είναι όλα εφήμερα: και αυτός που επαινεί και ο επαινούμενος, και αυτός που μνημονεύει και ο μνημονευόμενος.

—  “Τα εις εαυτόν”' γ’ 35

Παροδικότητα Έπαινος & Κολακεία Ματαιότητα

Ορθόν ούν είναι χρη, ουχί ορθούμενον.

Πρέπει να στέκεσαι όρθιος, όχι να σε κρατάνε όρθιο.

—  “Τα εις εαυτόν” γ’ 5

Αξία & Ικανότητα Αυτονομία Καριέρα

Έξω του κόσμου το αποθανόν ου πίπτει.

Ό,τι πεθαίνει δεν πέφτει έξω από τον κόσμο.

Θάνατος

 Το τω σμήνει μη συμφέρον ουδέ τη μελίσση συμφέρει.

Ό,τι δεν συμφέρει το μελίσσι, δεν συμφέρει και τη μέλισσα.

—  “Τα εις εαυτόν” στ’54

Συμφέρον Συνέργεια

 Εγγύς μεν η ση περί πάντων λήθη, εγγύς δε η πάντων περί σου λήθη.

Σύντομα θα τα έχεις ξεχάσει όλα και σύντομα θα σε έχουν ξεχάσει όλοι.

—  “Τα εις εαυτόν” ζ’ 21

Λήθη Ματαιότητα

 Η βιωτική τη παλαιστική ομοιοτέρα ήπερ τη ορχηστική κατά το προς τα εμπίπτοντα και ού προεγνωσμένα έτοιμος και απτώς εστάναι.

Η τέχνη της ζωής μοιάζει περισσότερο με πάλη παρά με χορό, με την έννοια ότι πρέπει να είσαι έτοιμος και ακλόνητος σ’ αυτά που συμβαίνουν απροειδοποίητα.

—  “Τα εις εαυτόν” ζ’ 61

Ζωή Ετοιμότητα

 Οι άνθρωποι γεγόνασιν αλλήλων ένεκα. Ή δίδασκε ούν ή φέρε.

Οι άνθρωποι έγιναν ο ένας για τον άλλο. Ή να τους καθοδηγείς λοιπόν ή να τους δέχεσαι όπως είναι.

—  “Τα εις εαυτόν” η’59

Ανοχή Ανθρώπινες σχέσεις

Ο τα νυν ιδών πάντα εώρακεν, όσα τε εξ αϊδίου εγένετο και όσα εις το άπειρον έσται. Πάντα γαρ ομογενή και ομοειδή.

Όποιος είδε τα τωρινά, τα είδε όλα, και αυτά που γίνονταν ανέκαθεν και όσα θα γίνουν στο άπειρο μέλλον. Γιατί όλα είναι ίδια κι όμοια.

—  “Τα εις εαυτόν” στ’37

Μέλλον Ιστορία

Τοσούτου άξιος έκαστός εστιν, όσου άξιά εστι ταύτα περί ά εσπούδακεν.

Αξίζει κανείς τόσο όσο αξίζουν τα πράγματα με τα οποία ασχολήθηκε συστηματικά.

—  “Τα εις εαυτόν” ζ’ 3

Αξιολόγηση

Πρόσεχε τω υποκειμένω ή τη ενεργεία ή τω δόγματι ή τω σημαινομένω.

Πρόσεχε την ουσία του πράγματος λαμβάνοντας υπόψη ή τις ενέργειες ή τα κίνητρα ή το πώς παρουσιάζεται. (η φράση στην οποία παραπέμπει και ο Hannibal Lecter…)

—  “Τα εις εαυτόν”' η’ 22

Κατανόηση Εύλογο Συμπέρασμα

Ποριείς δε, αν ως εσχάτην του βίου εκάστην πράξιν ενεργής.

Να πορεύεσαι σαν κάθε πράξη σου να είναι η τελευταία της ζωής σου.

—  “Τα εις εαυτόν” β’ 5

Πράξη Αμετάκλητες Εξελίξεις

Ότι πάν υπόληψις.

Διότι τα πάντα είναι μια ιδέα. (ή όπως τα αντιλαμβάνεσαι εσύ)

—  “Τα εις εαυτόν” β’15

Απόψεις & Γνώμες Φαινομενικότητα

 Ζητώ γαρ την αλήθειαν υφ’ ής ουδείς πώποτε εβλάβη.

—  “Τα εις εαυτόν” στ΄21

Αλήθεια

 Ο αμαρτάνων εαυτώ αμαρτάνει. Ο αδικών εαυτόν αδικεί, εαυτόν κακόν ποιών.

—  “Τα εις εαυτόν” θ’4

Αυτοκαταστροφή Αχρειότητα

 Ότι ουδέν ήττον τα αυτά ποιήσουσι, καν συ διαρραγής.

Δεν θα κάνουν τίποτα λιγότερο, ακόμα κι αν εσύ γίνεις έξαλλος.

—  “Τα εις εαυτόν” η’ 4

Απάθεια Θυμός Ματαιοπονία

 Πεποίηκά τι κοινωνικώς; ουκούν ωφέλημαι.

Έκανα κάτι για το κοινωνικό σύνολο; άρα είμαι ωφελημένος. —  “Τα εις εαυτόν” ια’4

Κοινωνία Συμφέρον

 Το τα αδύνατα διώκειν μανικόν· αδύνατον δε το τους φαύλους μη τοιαύτά τινα ποιείν.

Το να επιδιώκεις πράγματα που είναι αδύνατα είναι τρελό· και είναι αδύνατο οι φαύλοι να μην κάνουν κάτι τέτοιο. —  “Τα εις εαυτόν” ε’ 17

Θρασύτητα Εμμονή Δυνατότητες

 Τι ποιείς, άνθρωπε; Τούτο ου δει προλέγειν. Αυτό φανήσεται.

Τι κάνεις άνθρωπε; Δεν χρειάζεται να το λες από πριν. Αυτό [που κάνεις] θα φανεί. 

—  “Τα εις εαυτόν” ια’ 15

Καυχησιολογία Πράξη

Ολίγα πρήσσε, φησίν, ει μέλλεις ευθυμήσειν.

Λένε ότι [πρέπει] να κάνεις λίγα αν θες να είσαι σε καλή διάθεση. —  “Τα εις εαυτόν” δ’, 24

Ψυχική Διάθεση Τεμπελιά Ηρεμία & Γαλήνη

 Μήτε ακούσιος ενέργει μήτε ακοινώνητος μήτε ανεξέταστος μήτε ανθελκόμενος. Μήτε κομψεία την διάνοιάν σου καλλωπιζέτω, μήτε πολυρρήμων μήτε πολυπράγμων έσο.

—  “Τα εις εαυτόν” γ’ 3

Στάση & Νοοτροπία Συμπεριφορά Μετριοπάθεια

 Έωθεν προλέγειν εαυτώ: συντεύξομαι περιέργω, αχαρίστω, υβριστή, δολερώ, βασκάνω, ακοινωνήτω. Πάντα ταύτα συμβέβηκεν εκείνοις παρά την άγνοιαν των αγαθών και κακών.

Να λες στον εαυτό σου κάθε πρωί: Θα συναντήσω σήμερα ανθρώπους που θα είναι παράξενοι, αχάριστοι, υβριστές, δολεροί, φθονεροί, αντικοινωνικοί. Όλα αυτά τα έχουν εξαιτίας της άγνοιάς τους για το καλό και το κακό. —  “Τα εις εαυτόν” β΄1

Δύσκολοι χαρακτήρες Ανοχή

 Ουκ έστι χείρων ουδεμία φύσις τέχνης. Και γαρ αι τέχναι τας φύσεις μιμούνται.

Καμιά μορφή της φύσης δεν είναι κατώτερο από την τέχνη, αφού οι τέχνες απλά μιμούνται τη φύση.

—  “Τα εις εαυτόν” ια΄10

Φύση Τέχνη

 Τι ταύτα; ενέβης, έπλευσας, κατήχθης.

Για ποιο σκοπό όλα αυτά; Επιβιβάστηκες, ταξίδεψες, αποβιβάστηκες. —  γ΄3

Ματαιότητα Ταξίδι

 Μη καταφρόνει θανάτου, αλλά ευαρέστει αυτώ, ως και τούτου ενός όντος ών η φύσις εθέλει.

Να μην αποστρέφεσαι τον θάνατο αλλά να τον βλέπεις με ευαρέσκεια. Γιατί ακόμα και ο θάνατος είναι ένα από τα πράγματα που θέλει η φύση. —  “Τα εις εαυτόν” θ΄3

Θάνατος

Ό τι ποτε τούτό ειμι, σαρκία εστί και πνευμάτιον και το ηγεμονικόν.

Αυτό είμαι: σαρκίο και πνεύμα και μυαλό για να τα συντονίζει.

—  “Τα εις εαυτόν” β΄2

ΎπαρξηΝους

 Γελοίόν εστι την μεν ιδίαν κακίαν μη φεύγειν, ό και δυνατόν εστι, την δε των άλλων φεύγειν, όπερ αδύνατον.

Είναι γελοίο τη δική σου κακία να μην προσπαθείς να την αποφύγεις – παρόλο που αυτό είναι δυνατό– ενώ προσπαθείς να αποφύγεις την κακία των άλλων –πράγμα που είναι αδύνατο.

—  “Τα εις εαυτόν” ζ΄72

Κακία

Μηκέθ᾽ όλως περί του οίόν τινα είναι τον αγαθόν άνδρα διαλέγεσθαι, αλλά είναι τοιούτον.

Σταμάτα πια να επιχειρηματολογείς για το πώς πρέπει να είναι ο καλός άνθρωπος, αλλά να είσαι τέτοιος. —  “Τα εις εαυτόν” ι΄16

Καλοσύνη

Πάντα εν μεταβολήι· και αυτός συ εν διηνεκεί αλλοιώσει και κατά τι φθορά, και ο κόσμος δε όλος.

Τα πάντα αλλάζουν συνεχώς. Και εσύ είσαι σε μια διαδικασία διαρκούς αλλοίωσης και φθοράς, και επίσης όλος ο κόσμος.

—  Τα εις εαυτόν, θ’19

Φθορά Αλλαγή

Φοβείταί τις μεταβολήν; τι γαρ δύναται χωρίς μεταβολής γενέσθαι;

Φοβάται κανένας την αλλαγή; Αλλά τι μπορεί να γίνει χωρίς αλλαγή!

—  “Τα εις εαυτόν” ζ΄18

Αλλαγή

Έσω βλέπε· μηδενός πράγματος μήτε η ιδία ποιότης μήτε η αξία παρατρεχέτω σε.

Να βλέπεις κάτω από την επιφάνεια. Να μη σου διαφεύγει η ιδιαίτερη αξία κανενός πράγματος μήτε η ποιότητά του. —  “Τα εις εαυτόν” στ’, 3

Αξιολόγηση Ποιότητα

 Γεγόναμεν γαρ προς συνεργίαν ως πόδες, ως χείρες, ως βλέφαρα, ως οι στοίχοι των άνω και κάτω οδόντων. Το ούν αντιπράσσειν αλλήλοις παρά φύσιν.

Γεννηθήκαμε για να συνεργαζόμαστε όπως τα πόδια, τα χέρια, τα βλέφαρα, όπως οι σειρές των επάνω και των κάτω δοντιών. Οπότε το να είμαστε αντίθετοι και να πολεμούμε ο ένας τον άλλον είναι παρά φύσιν. —  “Τα εις εαυτόν” β΄1

Συνέργεια

Το τεχνίον ό έμαθες φίλει, τούτῳ προσαναπαύου.

Να αγαπάς τη μικρή τέχνη που έμαθες και να στηρίζεσαι σε αυτήν.

—  “Τα εις εαυτόν” δ’ 31

Ολιγάρκεια Επάγγελμα

Μικρόν μεν ουν ό ζη έκαστος˙ μικρόν δε το της γης γωνίδιον όπου ζη.

Ο καθένας ζει για λίγο. Και μικρή είναι η γωνιά της γης όπου ζει.

—  “Τα εις εαυτόν” γ΄10

Ματαιότητα

Τούτων αεί μεμνήσθαι, τις η των όλων φύσις, και τις η εμή.

Πάντοτε να θυμάμαι, ποια είναι η φύση όλων των πραγμάτων και ποια είναι η δικιά μου.

—  “Τα εις εαυτόν” β΄9

Ύπαρξη

Παν το συμβαίνον ούτως σύνηθες και γνώριμον ως το ρόδον εν τω έαρι και οπώρα εν τω θέρει. Τοιούτον γαρ και νόσος και θάνατος και βλασφημία και επιβουλή και όσα τους μωρούς ευφραίνει ή λυπεί.

Όλα όσα συμβαίνουν είναι συνηθισμένα και γνώριμα όπως το τριαντάφυλλο την άνοιξη και τα φρούτα το καλοκαίρι. Έτσι είναι και η αρρώστια και ο θάνατος και η βλασφημία και η κακία και όλα όσα ευφραίνουν ή λυπούν τους μωρούς.

—  “Τα εις εαυτόν” δ΄43

https://www.gnomikologikon.gr/authquotes.php?auth=152

=========================================================

“Τα Εις Εαυτόν” – 64 υπέροχες ρήσεις του Μάρκου Αυρήλιου που θα σας γαληνέψουν 

Στην πρώτη γραμμή του πολέμου, μέσα σ ένα αντίσκηνο, ο Αυτοκράτορας – Φιλόσοφος Μάρκος Αυρήλιος , κατέγραφε τους συλλογισμούς του, έδινε στον εαυτό του συμβουλές, τον εμψύχωνε με τη δύναμη της φιλοσοφίας. 

Δεν σκόπευε να τα δημοσιεύσει. 

Έγραφε για να κρατηθεί δυνατός. 

Δεν πίστευε στην υστεροφημία. 

Δεν πίστευε καν ότι θα τον θυμάται κανείς. 

Όμως διαψεύστηκε. 

Δεκαοχτώ αιώνες πέρασαν από τότε, και τα “Εις Εαυτόν” ζουν ακόμη. 

 Μια ανεξάντλητη πηγή σοφίας. 

Το “αιώνιο ευαγγέλιο”, όπως τα χαρακτήρισε ο Ρενάν. 

 =====================

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ευχαριστήρια επιστολή για την συμπαράσταση στο βαρύ πένθος λόγω της απώλειας της Αγαπημένη μου αδελφής (Κωνσταντίας το βαπτιστικό της)

Θέλω ειλικρινά να ευχαριστήσω, μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου, όλους τους συγγενείς, γνωστούς και φίλους που την ήξεραν προσωπικά και ιδιαίτερα και κύρια όλους εσάς τους αγαπημένους μου διαδικτυακούς φίλους για την συμπαράσταση και για τα θερμά και ειλικρινή συλλυπητήριά συμπαράστασης... 

https://www.facebook.com/zangogiannis.nasos/posts/10224284306239148

Είναι παρήγορο σήμερα, στην διαταραγμένη εποχή σήψης που ζούμε, σε αυτή την πρωτόγνωρη περίοδο απομόνωσης και υποχρεωτικού εγκλεισμού, βαθιάς οικονομικής και ηθικής κρίσης, σε μια περίοδο πανδημιών, διεθνών ανακατατάξεων, (πολιτικών ανατροπών κλπ) σε μια δύσκολη περίοδο δραματικής, ιδεολογικής και ηθικής πτώσης και πολιτικής αστάθειας, στον αχανή "εικονικό χώρο" του διαδικτύου να συναντάς ζεστές αγκαλιές, συγκινητικά  λόγια, παρηγοριάς και ηθική συμπαράσταση.

Τα λόγια είναι περιττά για να εκφράσω τα συναισθήματά μου, αλλά σας λέω ειλικρινά πως λειτούργησαν για μένα σαν ένα πολύτιμο θεραπευτικό βάλσαμο στις δύσκολες στιγμές που πέρασα, ειδικά τις πρώτες ώρες του σοκ και θα παραμείνουν για όσο θα ζω με ένα μεγάλο παράπονο, και ένα "Γιατί", διότι οι κυβερνητικές απαγορεύσεις δεν μου επέτρεψαν να την αποχαιρετίσω από κοντά όπως θα ήθελα. (νομίζω αυτό που γίνεται στις κηδείες σήμερα με τις γνωστές μεθόδους covid 19 δεν είναι του παρόντος να το σχολιάσω - Ζητώ συγγνώμη αγαπημένη και αείμνηστη αδελφή μου)

Τέλος. Σας ευχαριστώ πολύ όλους σας μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου και σας ευχαριστώ και πάλι, όλους και.τον καθένα σας ξεχωριστά.για τη στήριξή σας για αυτόν τον ανέλπιστο χαμό για την θλίψη μας σε αυτές τις δύσκολες ώρες.

Σας ευχαριστώ -  Σας ευχαριστώ - ΔΕΝ υπάρχουν άλλα λόγια...

Καλό κατευόδιο και θα σε θυμάμαι πάντα ο αδελφό σου Νάσος

https://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2020/11/blog-post_17.html

 

Κορονοϊός εναντίον της καπιταλιστικής πανούκλας; (Sars-2 Covid19: Το αντίσωμα για την θεραπεία της ανθρωπότητας από τον ιοκαπιταλισμό;)

Γράφει ο Κώστας Λάμπος

Κανένας εκτός από τους εμπνευστές και δημιουργούς του ‘κορωνοϊού της Γιουχάν’, δεν ξέρει τίποτα για την αποστολή του. Με δεδομένο ότι, η Φύση δεν λειτουργεί διαστροφικά, ακόμα και όσον αφορά στα καλά κρυμμένα μυστικά της σχετικά με το ‘μυστήριο’ της εμφάνισης και της εξέλιξης της ζωής, που προφανώς οφείλονται στους πάγιους φυσικούς νόμους και στον εκατομμυριόχρονο ανειρήνευτο αγώνα της για την επιβίωση σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, αλλά και όσον αφορά στον θάνατο η Φύση είναι ανοιχτό βιβλίο με πέντε λέξεις: Αβιογένεση, Γέννηση, Ακμή, Παρακμή, Θάνατος. Αυτή η νομοτέλεια διέπει, πέρα από τους ζωντανούς οργανισμούς, ακόμα και τους θεσμούς και τα κοινωνικά συστήματα.

*

Από τότε που η ατομική ιδιοκτησία πάνω στη γη και στους ανθρώπους έπαψε να καλύπτει υπαρξιακές ανασφάλειες και να προσδίδει γόητρο σε ματαιόδοξους εξουσιομανείς και άρχισε να γίνεται συστηματική δραστηριότητα κερδοφορίας και άκρατου πλουτισμού, από τότε, δηλαδή, που ο Λούθηρος, με τις ‘95 θέσεις του’ αποκάλυψε ότι «μόλις τα νομίσματα κουδουνίσουν στο χρηματοκιβώτιο, (το λένε και παγκάρι), ίσως αυξηθεί το κέρδος και η πλεονεξία, αλλά όταν παρεμβαίνει η εκκλησία, το αποτέλεσμα βρίσκεται αποκλειστικά και μόνο στα χέρια του Θεού (28)». Από τότε και «οι θησαυροί του ευαγγελίου είναι δίχτυα με τα οποία κάποιος στο παρελθόν ψάρευε ανθρώπους του πλούτου» (65), «οι θησαυροί των συγχωροχαρτίων είναι δίχτυα με τα οποία κάποιος σήμερα ψαρεύει τον πλούτο των ανθρώπων» (66) και «τα συγχωροχάρτια, τα οποία οι δημαγωγοί επιδοκιμάζουν ως τις μεγαλύτερες χάρες είναι στην πραγματικότητα τέτοιες μόνο εφόσον αυξάνουν το κέρδος» (67). Οπότε, εκεί περί τα μέσα του 16ου αιώνα, που οι άνθρωποι διδάχτηκαν ότι, αντί της ‘ενάρετης ζωής’, της εγκράτειας και της νηστείας για τη ‘σωτηρία της ψυχής τους’, ‘οφείλουν να εξοικονομούν αρκετά χρήματα και να μην τα σπαταλούν αγοράζοντας συγχωροχάρτια»(46), φούντωσε ο καπιταλισμός, κι’ έγινε το κέρδος η νέα θεότητα, η αγορά η νέα θρησκεία, η εμπορευματοποίηση των πάντων η ‘Νέα Εκκλησία’ και το καταναλωτικό κοινό το ‘ποίμνιό της’.

Αυτός ο καινούργιος κόσμος, ο καπιταλιστικός, για να επιβιώσει, να εξελιχθεί και να συσσωρεύσει μεγάλα κέρδη, χρειάστηκε ‘ανθρωποτροφεία’ για μεγάλα ανθρώπινα πλήθη, ως εργάτες για την ραγδαία ανερχόμενη βιομηχανία, ως καταναλωτές της τεράστιας μαζικής παραγωγής καταναλωτικών και μη-καταναλωτικών αγαθών, ως εφεδρικό βιομηχανικό δυναμικό που θα κρατάει χαμηλά τα μεροκάματα  και ως στρατιώτες για την επέκταση του εμπορίου, της αποικιοκρατίας και του ιμπεριαλισμού. Αυτή η ανάγκη του καπιταλισμού πυροδότησε μηχανισμούς εκρηκτικής αύξησης του ανθρώπινου πληθυσμού, που ως τότε διπλασιάζονταν ανά χίλια χρόνια, γεγονός που καταγράφεται ως πέρασμα από την φυσιολογική στην εκθετική αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού από τον 17ο αιώνα και μετά για να φτάσει, διπλασιαζόμενος ανά εκατό κι’ ακόμα λιγότερα χρόνια, στο σήμερα, στο 2020, στα 7,8 δισεκατομμύρια.

Η εκθετική αύξηση του πληθυσμού έφερε και την εκθετική αύξηση της συγκεντροποίησης του πλούτου σε λίγα χέρια, γεγονός που δίχασε την ανθρωπότητα στο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού που ελέγχει, για λογαριασμό του, τον παγκόσμιο πλούτο και στο 99% που φυτοζωεί, σε συνθήκες ακραίας κοινωνικής ανισότητας, στις παρυφές της εξουσίας των ατομικών ιδιοκτητών των μέσων παραγωγής.

Κι’ ενώ η εξέλιξη των επιστημών και της τεχνολογίας, ως δημιούργημα ολόκληρης της ανθρωπότητας αποσκοπεί στην κοινωνική απελευθέρωση των εργαζόμενων ανθρώπων, το κεφάλαιο τις χρησιμοποιεί καταχρηστικά και με τη βία για την περιθωριοποίησή τους. Δεδομένου, όμως, ότι στην εποχή μας το κεφάλαιο, παρά την ιστορική χρεοκοπία του,  μπορεί:

1.      να παράγει, όταν και όσο παράγει, με την χρησιμοποίηση της ‘ιστορικής μορφής της εργασίας’, δηλαδή τις μηχανές, χωρίς να χρειάζεται όλον τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό,

2.      να σκοτώνει χωρίς στρατιώτες, με τα σύγχρονα συμβατικά, πυρηνικά, χημικά, βιολογικά, (μεταξύ των οποίων και ο ιός της τρέχουσας πανδημίας), καταστροφικά και ψυχολογικά όπλα φόβου και τρομοκρατίας, με τα οποία μπορεί να καταστρέψει εκατομμύρια φορές τη ζωή πάνω στον πλανήτη,

3.      να κερδίζει μέσω της καταστροφής δια της ρύπανσης και των πολέμων και όχι της παραγωγής, δηλαδή μέσω της σπάταλης κατανάλωσης του πλανήτη,

4.      να κερδοσκοπεί μέσω του παράνομου και καταχρηστικού κρατικού δανεισμού των αδύναμων χωρών, του ελέγχου των ‘αγορών’ και του τζόγου και

5.      να αποπροσανατολίζει, να καθοδηγεί και να ζαλίζει μέρος του 99% μέσω του αποκλειστικού ελέγχου πάνω στα μέσα παραγωγής, στις επιστήμες και στην τεχνολογία να μονοπωλεί με τη βοήθεια των σκοταδιστικών θρησκειών, των εξουσιαστικών ιδεολογιών και των κατασταλτικών μηχανισμών, τον οικονομικό, πνευματικό και πολιτικό έλεγχο πάνω σε ολόκληρη την κοινωνία/ανθρωπότητα.

Όλα αυτά, και πολλά ακόμα, που συμβάλλουν στην περιθωριοποίηση των εργαζόμενων, καθιστούν το μεγαλύτερο μέρος του 99% της ανθρωπότητας ‘πλεονάζοντα πληθυσμό’, για το κεφάλαιο, κορυφαίοι εκφραστές του οποίου έχουν επανειλημμένα εκφραστεί για την αναγκαιότητα μείωσης του ανθρώπινου πληθυσμού, ‘μέσω των πολέμων ή/και των επιδημιών’, προκειμένου να ‘ανακουφιστεί ο πλανήτης’.

Βέβαια τον πλανήτη δεν τον επιβάρυνε ποτέ η ζωή, σε όλες τις μορφές της, αλλά η ληστρική κακοποίησή του από το κεφάλαιο με σκοπό το κέρδος. Κι’ ο πλανήτης Γη, μπορεί, σύμφωνα με στοιχεία του Οργανισμού Ενωμένων Εθνών, να θρέψει δεκάδες δισεκατομμύρια φυσιολογικά αναπαραγόμενο πληθυσμό, υπό τον όρο ότι θα καταργηθεί το καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα παραγωγής, κατανομής και κατανάλωσης. Μόνο που αυτή την αλλαγή δεν θα την δρομολογήσει το 1% των πειρατών του πλανήτη, στο οποίο περιλαμβάνονται και τα λογής-λογής αλλοτριωμένα υπαλληλικά/γραφειοκρατικά κοινωνικά στρώματα μεταξύ των οποίων και η συστημική ‘ιντελιγκέντσια, γιατί αυτό ισοδυναμεί με αυτοχειριασμό.

Η κατάργηση του οριστικά παρακμασμένου καπιταλισμού, σε όλες τις πιθανές και απίθανες εκδοχές του, αποτελεί διαχρονική στρατηγική επιλογή των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, του Κοινού των Ανθρώπων, του 99%, όπως αυτή εκφράζεται με τους αμέτρητους κοινωνικούς αγώνες για ‘ψωμί, παιδεία, ελευθερία’, που σημαίνει για κοινωνική ισότητα.

Την παρακμή του καπιταλισμού, προσπαθεί τις τελευταίες δεκαετίες ο σκληρός πυρήνας του κεφαλαίου να την ξεπεράσει με την νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και την ηγεμονία του αμερικανισμού, αλλά η παρακμή του έχει τόσο προχωρήσει που το μόνο που μπορεί να προσφέρει στην ανθρωπότητα είναι το πισωγύρισμα στον 19ο και 20ο αιώνα, που σημαίνει νέους καταστροφικούς ανταγωνισμούς για την παγκόσμια ηγεμονία, αλλά και εθνικισμούς με νέους και ατέλειωτους πολέμους, νέες Χιροσήμες και Ναγκασάκια, απολυταρχικές δικτατορίες με κρεματόρια, γκούλακς και γκουαντανάμος.

Κι ενώ η ανθρωπότητα παρακολουθεί σαστισμένη τις εξελίξεις και δεν ξέρει τι να κάνει, δραπετεύει, ή εξωπετάγεται από τους σκοτεινούς θαλάμους ασφαλείας των μυστικών εργαστηρίων του βιολογικού πολέμου, o παράξενος Sars-2 Covid19 κι αρχίζει να κάνει τη δουλειά για την οποία κατασκευάστηκε, να μειώνει, ύπουλα και αστραπιαία, τον ανθρώπινο πληθυσμό. Η ιατρική επιστήμη και ολόκληρο το φάσμα των λειτουργών της ορθώνουν το ανάστημά τους για την αντιμετώπιση της πανδημίας και σώζουν πολλαπλάσιες ζωές από αυτές που χάνονται και συνιστούν καθολική ακινησία της οικονομικής δραστηριότητας, πράγμα φαίνεται που δεν το είχαν προβλέψει οι δημιουργοί του κορωνοϊού. Αυτή η ‘παράπλευρη παρενέργεια’ δεν έφερε μόνο προσωρινή απώλεια κερδών σε πολλούς κλάδους της οικονομίας, αλλά και την απόγνωση πως ένας μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων οδεύει προς την χρεοκοπία. Βέβαια κάποιοι κλάδοι της καπιταλιστικής οικονομίας κερδοσκοπούν με την δράση του κορωνοϊού, αλλά αυτό δεν φτάνει για να σωθεί το σύστημα, γιατί στο μεταξύ η κοινωνία που ξαφνικά μπήκε στην ‘εντατική του φόβου και της αστυνομικής απαγόρευσης’ άρχισε να συνειδητοποιεί τη δύναμή της και να διερωτάται για τις ευθύνες του καπιταλισμού και των διαχειριστών του, αναζητώντας εναλλακτικές μορφές οικονομίας και κοινωνικής συμβίωσης.

Το ηλεκτρονικού εμπορίου και η ‘τηλεργασία από το σπίτι’, που υπό κανονικές συνθήκες μιας κοινωνικά ελεγχόμενης οικονομίας, θα ήταν σημαντικό βήμα προς τον εξορθολογισμό της οικονομίας και την αναβάθμιση του επιπέδου ζωής των ανθρώπων με περισσότερο ελεύθερο χρόνο, αλλάζουν ριζικά πολλές από τις παραδοσιακές διαδικασίες, συνήθειες και δομές και οδηγούν τη σκέψη προς μια ριζική αναδιοργάνωση της ατομικής και της κοινωνικής ζωής. Αυτός ο αναπροσανατολισμός διαπιστώνει ότι η ατομική ιδιοκτησία πάνω στα μέσα παραγωγής που ευθύνεται για την καπιταλιστική βαρβαρότητα και την ανθρώπινη τραγωδία, αποτελεί το βασικό εμπόδιο για την παραπέρα πρόοδο της ανθρωπότητας και συνεπώς καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μια εκ θεμελίων αναδιάρθρωση της οικονομίας στη βάση της κοινοκτημοσύνης και της κοινωνικά/αμεσοδημοκρατικά ελεγχόμενης οικονομικής δραστηριότητας καθίσταται επιτακτικά αναγκαία.

Η επιστήμη και οι κοινωνίες, με μπροστάρη το κομμάτι εκείνο που, ενάντια στα συμφέροντα των εμπόρων της υγείας, κρατάει όρθια τα εθνικά συστήματα υγείας, και όχι τα ‘θεία σκιάχτρα’ και οι απανταχού μουλάδες τους, για μια ακόμα φορά θα κάνουν και πάλι  το ‘΄θαύμα’ τους και θα αχρηστέψουν και αυτό το όπλο του κεφαλαίου. Αλλά αυτό δεν φτάνει. Εδώ, Τώρα και Παντού θα πρέπει όλοι άτομα, κοινωνίες και ανθρωπότητα να αναλογιστούμε την επόμενη μέρα, τη μέρα που το κεφάλαιο θα ξανασηκώσει κεφάλι και θα διεκδικήσει να συνεχίσει το απάνθρωπο και καταστροφικό του έργο. Αυτή η μέρα θα πρέπει να ανήκει στον Άνθρωπο, στις επιμέρους κοινωνίες και στην ανθρωπότητα συνολικά και για να συμβεί αυτό θα πρέπει να τολμήσουμε να κάνουμε πραγματικότητα αυτό για το οποίο αγωνίστηκαν όλες οι προηγούμενες γενιές και το οφείλουμε στις ερχόμενες γενιές, έναν καλύτερο κόσμο, τον κόσμο της κοινωνικής ισότητας.

Κοινωνική ισότητα με ατομική ιδιοκτησία πάνω στα μέσα παραγωγής και κεφάλαιο, που συνωμοτούν ενάντια στον άνθρωπο, στις κοινωνίες και στην ανθρωπότητα, δεν μπορεί να υπάρξει. Οι πρόγονοί μα έλεγαν, ότι ‘ουδέν κακόν αμιγές καλού’. Ας κάνουμε τώρα, την υγειονομική και την οικονομική κρίση που προκάλεσε ο κορωνοϊός και το κεφάλαιο, την μεγάλη ευκαιρία με το να ενισχύσουμε και να επεκτείνουμε την τεράστια δύναμη των κοινωνιών μας και, με τον παραμερισμό του κεφαλαίου, των σκοταδιστικών και εξουσιαστικών ιερατείων, να θεμελιώσουμε τον πολιτισμό της κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης, τον πολιτισμό της κοινωνικής ισότητας. Διαφορετικά είμαστε καταδικασμένοι, όχι απλά να ξαναζήσουμε τον εφιάλτη του επόμενου καταστροφικότερου κύματος της πανδημίας, αλλά να ενισχύσουμε τις στατιστικές αποδεκατισμού του ανθρώπινου πληθυσμού, επιβραβεύοντας έτσι τα νεομαλθουσιανά σχέδια της παγκόσμιας καπιταλιστικής ελίτ να μας ‘πετάξει’ πριν την ώρα μας έξω από τον πλανήτη σαν ‘περιττό λίπος’.

Ας κάνουμε την νέα Γνώση για την κοινωνική ανισότητα και για τον κορονοϊό αντίδοτο της καπιταλιστικής πανούκλας.

_________________

1.              Ο φονικός covid 19, ο καπιταλισμός και η επόμενη μέρα, https://classlessdemocracy.blogspot.com/2020/03/normal-0-false-false-false-el-x-none-x.html

2.              Πανδημία, Παρακμή, το Κοινό των Ανθρώπων και η Ουμανιστική Επανάσταση, https://classlessdemocracy.blogspot.com/2020/04/blog-post.html

3.              Η καταστροφική κρίση του κορωνοϊού SARS-CoV-2 ως ευκαιρία για το χτίσιμο ενός καλύτερου κόσμου, https://classlessdemocracy.blogspot.com/2020/04/sars-cov-2.html

=====================

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Μια προτεινόμενη μέθοδος κατά του Covid: Παλμικά Μαγνητικά Πεδία στο θύμο αδένα (Τranssternial PEMF)

του Σωτήρη Γλυκοφρύδη

Στις πρόσφατες ημέρες του εγκλεισμού μου εκ της πανδημίας, ασχολήθηκα με τον Covid. Σε μια κατάσταση υπερέντασης, προσπαθώντας να ¨καταλάβω¨, έπεσα πάνω στο ¨κλειδί¨. Είναι ο θύμος αδένας. Και μετά προέκυψε ένα μέσον που μπορεί να βοηθήσει τον οργανισμό για να καταπολεμήσει τον ιό αυτόν, τα παλμικά μαγνητικά πεδία.

Αλλά ας ξεκινήσουμε από την αρχή, λέγοντας ότι το κείμενο έχει γραφτεί με τρόπο που να αποτείνεται στο ευρύ κοινό αλλά και στον ειδικό. Προσπάθησα ως εκ τούτου να κρατήσω την ισορροπία.

Όλα ξεκίνησαν όταν φρεσκάροντας τις γνώσεις μου στην ανατομία προέκυψε η διαμόρφωση του βάρους του θύμου αδένα στις διάφορες ηλικιακές περιόδους της ζωής. Για να γίνω πιο σαφής, ο θύμος, που ευθύνεται για το ανοσοποιητικό, στη γέννηση είναι 15gr περίπου, αυξάνει ως την εφηβεία φθάνοντας στην ακμή της στα 35, και σύντομα αρχίζει να μικραίνει, γενόμενος 25gr στην ηλικία των 25 ετών, λιγότερο από 15 στα 60, καταλήγοντας κοντά 5gr στα 70 έτη. Οπότε, σύμφωνα με έναν ιδεατό μέσο όρο βάρους σώματος, προκύπτουν οι κάτωθι αναλογίες:

Γέννηση (Βάρος σώματος: 3,3kgr): 0,015/3,3 = 0,045 (4,5%)

17 ετών (Βάρος σώματος: 60kgr): 0,035/60 = 0,0006 (0,06%)

25 ετών (Βάρος σώματος: 70kgr): 0,025/70 = 0,00036 (0,035%)

60 ετών (Βάρος σώματος: 85kgr): 0,014/85 = 0,00016 (0,016%)

70 ετών (Βάρος σώματος: 85kgr): 0,005/85 = 0,00006 (0,006%)

Παρατηρούμε πόσο πιο μικρός γίνεται ο θύμος αδένας σε σχέση με ένα μέσο όρο βάρους σώματος κατά τη διάρκεια της ζωής. Και καθώς είναι ο κύριος υπεύθυνος για την ανοσολογική ικανότητα του οργανισμού, δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση πως όσο μεγαλύτερη γίνεται η ηλικία του ανθρώπου τόσο δυσκολότερα καταπολεμά νόσους και λοιμώξεις. Επόμενο είναι λοιπόν να υπάρχει αντίστοιχη συνάφεια με όσους προσβάλλει ο Covid στις διάφορες ηλικιακές περιόδους. Ο θύμος αδένας προκύπτει ¨σημαιοφόρος¨ της ζωής και σηματοδότης.

Ο θύμος είναι ο εκπαιδευτής και διαμορφωτής του ανοσοποιητικού. Μέσα του διαμορφώνονται τα Τ λεμφοκύτταρα που είναι η αιχμή του δόρατος της ανοσοαπόκρισης του ανθρώπου. Προκύπτει δυσανάλογα μικρός σε σχέση με την αποστολή του. Βρίσκεται πίσω από το στέρνο, λίγο πιο πάνω και καπό την καρδιά, εκεί που συνήθως βάζουμε το χέρι μας για να δείξουμε πού είναι η ¨ψυχή¨ μας. Είναι η πηγή του ¨Θυμικού¨ της φλόγας δηλαδή της ζωτικής ενέργειας, της βούλησης και του συναισθήματος που έχει ο άνθρωπος για να ζήσει. Δεν είναι τυχαίο ότι η λέξη ¨επιθυμώ¨ σχετίζεται με το θύμο. Τα κύτταρά του, συγγενεύοντας στενά με τα αρχέγονα αιμοποιητικά, βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχική βλαστική βαθμίδα. Το όνομά του προέρχεται από τη λέξη ¨θυμός¨ αλλά και σχετίζεται με την ανάμνηση και μνήμη, με μια λέξη, τη ¨θύμηση¨. Μια θύμηση ίσως προδιαγραφών ζωής, και γιατί όχι και προοπτικών της.

Ο Covid-19 προκύπτει αρχέγονος ιός (ρετρο-ιός), μονόκλωνος δείκτης γονιδιώματος που καλείται RNA, ¨κάτι μη ζωντανό και ζωντανό¨, που μόνο μέσα σε ένα κύτταρο μπορεί ξενιστικά να ζήσει, να αναπαραχθεί και να επεκταθεί. Αυτό που δεν ξέρουν πολλοί, είναι πως ο θάνατος δεν επέρχεται από τον ιό, αλλά από το ότι ο οργανισμός δεν μπορεί να επικρατήσει. ¨Αυτοκαταστρέφεται¨, προσπαθώντας να τον καταβάλλει, δεν παραδίδεται. Με την εισβολή του ιού στο σώμα αρχίζει άμεσα η άμυνα του οργανισμού που μάχεται ως και λυσσωδώς εκεί που αυτός εγκαθίσταται, με μοναδικό σκοπό να τον εξοντώσει. Και αν δεν τα καταφέρει, αν από τον αγώνα αυτό δεν ¨γονατίσουν¨ πρώτα τα νεφρά και η καρδιά, το τετελεσμένο επέρχεται μέσα από μια καταιγίδα ενισχυτικών της άμυνας ουσιών που καλούνται κυτταροκίνες ή κυτοκίνες (ιντερφερόνη, κλπ). Αυτές, στην προσπάθειά τους να ενισχύσουν τα Τ (λεμφο)κύτταρα κ.τ.λ. που μάχονται, και αν είναι ¨γερασμένα¨, ανεπιτυχώς, μαζεύονται συνεχώς και περισσότερες, ενώ ο ιός προχωρά προς τα πνευμόνια. Και ο θάνατος επέρχεται σαν καμένος τόπος από πυρκαγιά που επεκτάθηκε στον πέραν της μάχης πρώτο χώρο. Χαρακτηρίζεται ως ¨Σοβαρό Οξύ Πνευμονικό Σύνδρομο (SARS – Cov2)¨. Ιστολογικά προκύπτει ¨Διάχυτη Κυψελιδική Βλάβη¨ (DAD).

Επομένως, σημαντική πράξη είναι να δυναμώσουμε το θύμο, που αρχίζει να καταπίπτει μετά την αυξητική ανάπτυξη του ανθρώπου, για να μην πω ότι κατά κύτταρο πολύ νωρίτερα. Κατά κύτταρο η ζωή προκύπτει ισχυρότερη όσο βρίσκεται πλησιέστερα στη γέννηση, ίσως και βαθύτερα, στη μήτρα.

Ας ξεκινήσουμε από τη διατήρηση της καλής φυσικής κατάστασης του θύμου. Αυτή προϋποθέτει αρχικά να τα ¨πηγαίνουμε καλά με τον εαυτό μας¨, και αν υπάρχει πρόβλημα, ο διαλογισμός και η φιλοσοφία μπορούν να βοηθήσουν. Στην καλή του κατάσταση επίσης συντελούν: η ισορροπημένη φυσική διατροφή, η ήπια άσκηση, σημαντικά η αποφυγή της παχυσαρκίας, καπνίσματος, (υπερ)κατανάλωσης αλκοόλ, και ειδικά η αποφυγή του stress – άγχους και ιδίως της κατάθλιψης. Από συμπληρώματα διατροφής μπορούν να βοηθήσουν: οι βιταμίνες A, B3, C, D, το μαγνήσιο, ο ψευδάργυρος, το σελήνιο, οι Β γλυκάνες (κριθάρι, βρόμη, σίκαλη, φασόλια…), το ωμό μέλι και σκόρδο, τα μανιτάρια και προβιοτικά (ωφέλιμα βακτήρια και μύκητες που βρίσκονται στο γιαούρτι, ξυνόγαλα, άσπρα μαλακά τυριά…), οι σουλφοραφάνες (στο κάρδαμο, λάχανο, μπρόκολο, κ.α), τα elderberry (σαμπούκος, βατόμουρα, μουροειδή), και φυσικά οι πρωτεΐνες. Στα δύσκολα είναι επιβεβλημένη η βοήθεια ενός ιατρού.

Υπάρχει άραγε τρόπος που μπορούμε να δυναμώσουμε, να ισχυροποιήσουμε ¨δομικά¨ το θύμο; Η γενετική επιστήμη θα μπορούσε να του κάνει ένα ¨refresh¨, αλλά βρισκόμαστε μακριά ακόμα. Υπάρχει όμως μια άλλη μέθοδος που μπορεί κατά ¨φυσικό¨ τρόπο να τον ενισχύσει, χωρίς δυσάρεστες παρενέργειες. Είναι τα παλμικά ηλεκτρομαγνητικά πεδία (Pulsed ElectroMagnetic Field) ή PEMF. Αλλά ας κάνουμε τα πράγματα πιο επεξηγηματικά.

Είμαστε όπως είμαστε επειδή ζούμε εδώ, κι ένα σημαντικό στοιχείο είναι η βαρύτητα. Βασικό στοιχείο της βαρύτητας είναι ο μαγνητισμός. Η γη, τα μέταλλα που υπάρχουν στο μανδύα της, κι εν γένει η κόλαση του Δάντη στον πυρήνα, αλλά και η κίνησή της στον κοσμικό χώρο, την κάνουν να συμπεριφέρεται σαν ένας ηλεκτρομαγνήτης, με ένταση πεδίου περί τα 4,5 gauss (0,25 – 0,65) και με πολύ χαμηλές συχνότητες (ULF). Αν αλλάζει ο μαγνητισμός, αλλάζει και ο μεταβολισμός μας. Κάποτε τα διαστημικά προγράμματα της Αμερικής και της Ρωσίας τέθηκαν σε κίνδυνο, καθώς είχε διαπιστωθεί ότι καθώς οι αστροναύτες έμεναν για πολύ καιρό στο διάστημα με έλλειψη βαρύτητας, υποχωρούσε η πυκνότητα των οστών αλλά και των λοιπών ιστών τους. Η κατάσταση αυτή της διαστημικής ¨εξαΰλωσης¨ καθιερώθηκε να λέγεται ¨οστεοπόρωση των αστροναυτών¨, από τον ιστό που προσβάλλεται εμφανέστερα και πρώτος. Η NASA τα χρησιμοποιεί και μετέχει ενεργά στην έρευνά τους.

Από την εποχή των Κινέζων που είχαν διαπιστώσει πως ορισμένες ¨πέτρες¨ έχουν ενέργεια ¨yin και yang¨ και οι Έλληνες τις ονόμασαν ¨μαγνήτη¨ (προς τιμή του Μάγνη, εποικιστού της Μαγνησίας, όπου πρωτοβρέθηκαν εκεί) και τον Θαλή να...

καλό κατευόδιο Αγαπημένη μου αδελφή, θα σε θυμάμαι πάντα: Ο αδελφό σου Νάσος

Η αντιμετώπιση του θανάτου ενός αγαπημένου προσώπου είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που πρέπει να περάσουμε σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που βιώνουμε σήμερα, ειδικότερα τώρα που τα περιοριστικά μέτρα για το covid το καθιστά ακόμη πιο δύσκολο για τους φίλους και τους συγγενείς όταν θα έρθει εκείνη η θλιβερή στιγμή να τους αποχαιρετήσουν.

Πριν από λίγο με πήραν τηλέφωνο ότι η πολυαγαπημένη μου αδελφή "έφυγε" για το τελευταίο της ταξίδι, αφήνοντας την τελευταία πνοή της σε ένα απομονωμένο δωμάτιο του 5ου ορόφου στο Κρατικό Νοσοκομείου της Βέροιας. 

Η τηλεφωνική ενημέρωση ήταν η συνήθης: "Υψηλός παράγοντας επιπλοκών στον κορωνοϊό με υποκείμενα νοσήματα". Αυτό είναι αλήθεια όπως και οι προσπάθειες των γιατρών υπήρξαν αξιόλογες και ηρωικές που την κράτησαν για πολλούς μήνες στη ζωή, παρά το φόρτο εργασίας, τα πολλά υποκείμενα νοσήματα που είχε, παρά το φόρτο νοσηλείας με τους πολλούς ασθενείς στη παθολογική πτέρυγα.

Δεν έχω ούτε θέλω να εκφράσω κανένα παράπονο, αλλά ούτε και καμία αιχμή τουναντίον να τους εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ τόσο στους ιατρούς όσο και στο νοσηλευτικό προσωπικό του Κρατικού Νοσοκομείου Βέροιας.

Το σοκ είναι απερίγραπτα μεγάλο και μάλιστα γίνεται ακόμη πιο οδυνηρό όταν δεν έχω τη δυνατότητα - από τα περιοριστικά μέτρα - να παρευρεθώ στην τελευταία τελετή του αποχαιρετισμού, ούτε να τις πω πόσο θα μου λείψει, πόσο την αγαπώ, και πόσο πολύ την σκέφτομαι  και θα ήθελα να την αποχαιρετήσω με ένα δακρυσμένο φιλί για πάντα στον λεγόμενο  "τελευταίο ασπασμό". 

Είναι οι πρώτες ώρες που μαθαίνω ένα τόσο δυσάρεστο γεγονός και μάλιστα όταν βρίσκομαι 350 χιλιόμετρα μακριά. Νοιώθω τόσο αδύναμος και ευάλωτος σαν ένα μικρό σπουργιτάκι που δεν μπορεί να πετάξει και να διανύσει μια τέτοια μεγάλη απόσταση, αν και με αυτοκίνητο σε τρεις ώρες - αν δεν υπήρχαν τα απαγορευτικά μέτρα θα ήμουν εκεί. Το παρήγορο είναι ότι πρώτα έφυγαν οι γονείς μας και ευτυχώς δεν έζησαν αυτό που βιώνω εγώ σαν τελευταίος της πατρικής μου οικογένειας. ΔΕΝ θα το άντεχαν...

 

Αυτή την δύσκολη ώρα δεν μπορώ να βρω τις κατάλληλες ή καλύτερα τις σωστές λέξεις για να περιγράψω τα συναισθήματά μου, γιατί δεν υπάρχουν σε όλες τις δύσκολες ώρες , οι σωστές λέξεις. Από την άλλη δεν μπορώ να είμαι εκεί... να τις τα πω από κοντά πριν την σκεπάσει για πάντα το χώμα σε ένα άγνωστο τόπο, σε ένα πνιγηρό Νεκροταφείο, με άγνωστους για αυτήν τάφους και κάθε φορά που θα τον επισκέπτομαι θα αισθάνομαι πίκρα και κατάθλιψη γιατί ο τόπος της είναι στο χωριό μας δίπλα στους γονείς μας,

Η αλήθεια είναι ότι νιώθω πολύ μοναχικός τώρα, και προσπαθώ να πνίξω το πόνο μου σε αυτό το πληκτρολόγιο, διότι ακόμη δεν το έχω συνειδητοποιήσει ότι δεν θα την ξαναδώ ούτε θα την ακούσω στο τηλέφωνο ξανά να μου λέει με την γλυκιά της φωνή "αδελφέ μου τι κάνεις, είσαι καλά ; "...

 Δεν θέλω ούτε να την σκέφτομαι αυτή την απερίσκεπτη στιγμή, να το κάνω από εδώ και πέρα, διότι όταν θα καλώ το τηλέφωνό της θα ακούω μία μαγνητοφωνημένη φωνή να μου λέει: 

"Ο συνδρομητής που καλέσατε δεν είναι διαθέσιμος και θα ειδοποιηθεί για την κλήση σας μόλις ανοίξει το κινητό του, εάν θέλετε μπορείτε να αφήσετε το μήνυμα σας." 

Νομίζω εκεί θα καταρρέω και θα αντιλαμβάνομαι ότι ο συνδρομητής αυτός δεν πρόκειται να μου απαντήσει ποτέ.

Η τραγική πραγματικότητα είναι ότι στις μέρες μας, για να όλοι ασφαλείς από τον ιό, οι πολύ άρρωστοι και πεθαμένοι δεν μπορούν να έχουν την οικογένειά τους γύρω τους. Οι κηδείες δεν μπορούν να διεξαχθούν όπως συνήθως και οι φίλοι και οι συγγενείς  δεν μπορούν να θρηνήσουν όλοι μαζί και να παρηγορηθούν.

Τα υπόλοιπα αγαπημένη μου αδελφή θα στα πω έξω κοιτάζοντας το φεγγάρι και ελπίζω τα θλιβερά μου λόγια να είναι βάλσαμο για την πρόωρη απώλειά σου.

καλό κατευόδιο και θα σε θυμάμαι πάντα 

Ο αγαπημένο σου αδελφός Νάσος

=====================

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"