Ο μοναχικός θρήνος – το ζεϊμπέκικο - O Πανάρχαιος Ιερός Xορός των ΠανΕλλήνων,

Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.

Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.

Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε. Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής:

Ζεϊμπέκικος -O Πανάρχαιος Ιερός Xορός των ΠανΕλλήνων

Σχετικό: Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει μάγκα*· πρέπει να είσαι για να το χορέψεις 

"Η σχέσις του ζεϊμπέκικου με την αρχαιότητα έγκειται εις το ότι είναι ένας πολεμικός χορός προπαρασκευαστικός της ψυχής για την τόνωσιν του ηθικού εκ των έσω, ως ένα είδος προσευχής, προτού μπούνε στη μάχη ή προτού μπούνε στον αγώνα της ζωής, στις σημερινές ημέρες, στις ταβέρνες κλπ.


Διότι αυτός που σηκώνεται να χορέψει κάνει ένα είδος προσευχής, εκ του εαυτού του προς τον εαυτόν του, χωρίς να έχει ανάγκην επικροτήσεως ή επιδοκιμασίας από κανέναν. Απομονώνεται, σαν να λέμε, και προβάλλει τον εαυτόν του σε μια έξαρση, σε μια μετουσίωση, σε μια μεταρσίωση, εις τον μεταξύ χρόνου και διαστήματος χώρον.


Κουνάει τις ωμοπλάτες του σαν να είναι φτερούγες και αιωρείται. Κάποτε-κάποτε χτυπάει τα πόδια του για να βεβαιωθεί ότι δεν ονειρεύεται, ότι δεν είναι φάσμα (αν και ωθεί τον εαυτόν του να γίνει ένα φασματικόν υποκείμενον, ένα φασματικό ον) και πότε-πότε παίρνει τις ανάλιες (όπως έγραψε και ο Μυριβήλης στον Βασίλη τον Αρβανίτη, το βιβλίο του), δηλαδή γονατίζει και χτυπάει την γην με τα χέρια του ή την αγγίζει για να παίρνει τις ανάλιες, δηλαδή το άλας, την δύναμιν, από την μητέρα του την χθόνα γην, για να συνεχίσει αυτήν την δοκιμασίαν, εις την οποίαν εκουσίως προσέρχεται προς χαλάρωσιν.


΄Ετσι, στο τέλος πηγαίνει και κάθεται στο κάθισμά του, έχοντας πλέον απαλλαγεί από τις κοινωνικές καταθλίψεις από τις οποίες κατατρύχεται. Αυτός ο χορός είναι ένας κινησιολογικός υπερβατικός διαλογισμός, με λίγα λόγια μια προσευχή.


Τώρα ας έρθω και εις την λέξιν ζεϊμπέκος. ...

H ψυχολογική διάσταση του Ζεϊμπέκικου (για τη μνήμη του Δημήτρη Μητροπάνου) αναζητώντας σε στη Σαλονίκη, ξημερώματα…

του Σωτήρη Γλυκοφρύδη

            Λένε πως το ζεϊμπέκικο είναι χορός της λεβεντιάς. Λάθος, είναι χορός του Έρωτα και του Θανάτου. Έρωτας και Θάνατος είναι αδέλφια, και εφιστώ την προσοχή σας σε αυτή τη σειρά που πρέπει να καταγράφονται. Πρώτα είναι ο Έρωτας και μετά ο Θάνατος.

            Το ζεϊμπέκικο είναι χορός κατ’ εξοχήν του άντρα. Αυτός είναι αναλώσιμος, όπως είναι όλο το αρσενικό είδος στη φύση. Το θηλυκό έχει χορό την αναπαραγωγή, το χορό της κοιλιάς. Ως εκ τούτων, θυμηδία προκαλεί στους έντονα ζεϊμπέκηδες το να χορεύει η γυναίκα το χορό του έρωτα και του θανάτου. Για ένα και μόνο λόγο, γιατί ο χορός αυτός, το ζεϊμπέκικο, είναι καθαρά αντρική υπόθεση.

            Ο Μητροπάνος έδωσε μια τέτοια διάσταση στο ζεϊμπέκικο, ως καθαρά αρσενικό, αντρίκειο χορό. Προχώρησε μάλιστα πέραν από τα 9/8 που είναι ο κλασικός ρυθμός, πηγαίνοντας το ζεϊμπέκικο στα άκρα, βάζοντας έναν επιπλέον χρόνο ως αρρυθμία της ψυχής. Γιατί το ζεϊμπέκικο είναι χορός της ψυχής που είναι δίπλα  στην καρδιά και την αναπαράγει.  

            Για αυτό το λόγο λέμε αντίο στο φίλο Δημήτρη Μητροπάνο, διότι έδωσε μια γνήσια υπόσταση στο ζεϊμπέκικο, την υπόσταση της αρρυθμίας της ψυχής του άντρα που επηρεάζει την καρδιά με τρόπο ιδιαίτερο, με τον τρόπο που αναμετράται ο κάθε Διγενής στα μαρμαρένια αλώνια.

            Πολέμησε και άφησες το στίγμα σου, φίλε Δημήτρη Μητροπάνο, πολεμώντας μαζί και τραγουδώντας, σαν άντρας που ήσουν κι έφυγες, και άφησες το βαθύ μπλε να είναι πιο γαλάζιο. 

Πιο ξαχνισμένη θα είναι η ζωή μας, τώρα πια, θα ρίξω ένα χορό για πάρτη σου, αναζητώντας σε στη Σαλονίκη, ξημερώματα…

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Παραγγελιά - στο μυαλό είναι ο στόχος... και η συγκλονιστική εξομολόγηση του Νίκου Κοεμτζή

Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Τα ψαλίδια, τα τινάγματα, οι ισορροπίες στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν' ανοίξει η γη να μπει».

(Ζεϊμπέκικο: "Ο μοναχικός θρήνος" - ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟΣ)

Καταλυτική, η παρουσία της Κατερίνας Γώγου η οποία εμφανίζεται απαγγέλοντας τα ποιήματά της χορεύοντας, κλαίγοντας, φωνάζοντας. Στα ποιήματά της αφουγκράζεται την πραγματικότητα γύρω της και παίρνει ξεκάθαρη πολιτική θέση: «Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο στόχος…». Ποιήματα που δυστυχώς μπορούν να είναι διαχρονικά όσο υπάρχει οποιουδήποτε είδους περιθώριο. Ποιήματα που ελάχιστοι έχουν σκεφτεί μέχρι σήμερα να αναλύσουν:

«…Κι όταν σφίγγει το αίμα της και δεν κρατάει άλλο

που ξεπουλάν τη φάρα της

χορεύει στα τραπέζια ξυπόλυτη ζεϊμπέκικο

κρατώντας στα μπλαβιασμένα χέρια της ένα καλά ακονισμένο τσεκούρι

Η ΜΟΝΑΞΙΑ,Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΑΣ ΛΕΩ,ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΛΕΩ,ΕΙΝΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

ΠΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΣΑΣ,ΓΥΡΙΖΕΙ ΓΥΡΙΖΕΙ ΓΥΡΙΖΕΙ ΓΥΡΙΖΕΙ ΓΥΡΙΖΕΙ ΓΥΡΙΖΕΙ…»

 Με μια ιδιόχειρη αφιέρωση στη πρώτη σελίδα του βιβλίου του: "Το μακρύ ζεϊμπέκικο" ήρθα μετά από πολύωρη συνάντηση στην οδό Ανδριανού, έξω από το σταθμό  του ηλεκτρικού στο Μοναστηράκι, ένα από τα καθιερωμένα πια Σαββατοκύριακα του Νίκου Κοεμτζή.

Από τότε (30-11-08) πέρασε  αρκετός χρόνος χωρίς μια ανάρτηση, έστω μια μικρή αναφορά. Το δίλημμα μεγάλο και βασανιστικό. Πως να ξεπεράσεις τρεις φόνους και επτά τραυματισμούς και να αναδείξεις πίσω από όλα αυτά τον άνθρωπο Νίκο. Έναν συμπαθέστατο  άνθρωπο που η θεά τύχη του έταξε 23 χρόνια στα κάγκελα.

Δύσκολο θέμα. Γράφτηκαν πολλά για τον Νίκο,  από τραγούδια έως και ταινία έγινε η ζωή του. Είναι για πρώτη φορά που το έγκλημα φαντάζει να έχει έστω μια υποκειμενική δικαιολογία και το αίμα μία αλλιώτικη ιστορία από το παρελθόν.

Ο σεβασμός στους νεκρούς και τα συλλυπητήρια στις οικογένειές τους θεωρούνται αυτονόητα.
Η ιστορία όμως του Νίκου έχει τη δική της μοναδική διαδρομή και η ίδια η ζωή του είναι από μόνη της ένα τραγικό δράμα που η "μοίρα"  (ίσως να ήταν και μία κακή σύμπτωση) θέλησε να του παίξει από μικρό παιδί.

Από τις πρώτες γραμμές του βιβλίου σε συνεπαίρνει η επιθυμία του να ΜΗΝ φτάσεις στο τέλος. Η κάθε του σελίδα είναι μία γνωστή εικόνα που σε πάει πίσω σε δύσκολα χρόνια. "...Μια συγκλονιστική μαρτυρία γραμμένη από τον ίδιο στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων της δοκιμασίας, που ρίχνει φως σε αυτό που υποκριτικά αρνείται η κοινωνία να δει: τη σκοτεινή πλευρά της."

Η WEBTV Channel114news σχεδιάζει ένα αφιέρωμα για τη ζωή του. Ο συγγραφέας Σωτήρης Γλυκοφρύδης θα επιμεληθεί την εκπομπή "Με στοχασμό στην ελεύθερη σκέψη".

Προς το παρόν επιλέξαμε να φωτίσουμε κάποια μέρη από τη ζωή του Νίκου μέσα από μία αναζήτηση στο διαδίκτυο. (συνεχίζεται παρακάτω...)

Νάσος

 Παραγγελιά - στο μυαλό είναι ο στόχος :

Για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και την οικονομική κρίση είχε μιλήσει στην τελευταία του συνέντευξη ο Δημήτρης Μητροπάνος

«Είμαι χρόνια θυμωμένος με όσα ζούμε σαν Έλληνες»

[Δημοσιεύθηκε: 26 Ιανουαρίου 2012]

 




Αν έκλεινε κάποιος σε ένα πακέτο πέντε- δέκα μελωδίες που να θυμίζουν Ελλάδα, μία απ’ αυτές θα ήταν τα ζεϊμπέκικα του Μητροπάνου. Αν ήθελε κάποιος να εξηγήσει τι εννοούμε όταν λέμε απλός, γνήσιος και καθαρός λαϊκός τραγουδιστής θα μίλαγε για τον Μητροπάνο. Ο μεγάλος Έλληνας τραγουδιστής δεν χρειάζεται συστάσεις σε κανένα κοινό. Ούτε σε εκείνους που ακούνε έντεχνα, ούτε στους άλλους που απορρίπτουν τα λαϊκά, ούτε στους ροκάδες, ούτε στους εναλλακτικούς. Τον Μητροπάνο τον ξέρουν όλοι. Ξέρουν τα τραγούδια του, αναγνωρίζουν την φωνή του.
Άνθρωπος ανοιχτός για όποιον τον γνωρίσει πρώτη φορά, φιλόξενος και ευγενικός. Με εκείνη τη βαθιά και βαριά φωνή εξηγεί με πάθος τις απόψεις του για όλα τα θέματα. Γιατί ενδιαφέρεται για όλα και, κυρίως, για όσα συμβαίνουν στη χώρα μας. Είναι κι αυτός θυμωμένος, επικριτικός με τους πολιτικούς, με τις υποσχέσεις, με τις χαμένες ελπίδες. Σου δίνει την εντύπωση ότι θέλει να μιλήσει μόνο γι’ αυτά. Ολοκληρώνοντας μια τέτοια κουβέντα φεύγεις με την πεποίθηση ότι αν η οργή του ήταν μελωδία θα ήταν ένα βαρύ βαρύ ζεϊμπέκικο.
- Είστε θυμωμένος με αυτό που ζούμε σαν Έλληνες;
Χρόνια είμαι, δεν είμαι τώρα. Απλώς τώρα μαζεύτηκαν πολλά. ...

Ο ΓΑΠ …..ΚΑΙ ΤΟ ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟ

Το Μονόκλ

"ΣΤΟ ΚΑΦΕ του ξενοδοχείου «Σέρατον» στο Βαλπαραΐσο, με θέα τα κύματα του Ειρηνικού, κάθισε ο Γιώργος Παπανδρέου να μιλήσει με τους δημοσιογράφους. Πέραν όλων των άλλων, τους είπε να μη χάσουν τη γιορτή της ελληνικής κοινότητας της πόλης για την 25η Μαρτίου, με τη διευκρινιστική φράση:

«Θα χορέψουμε!».
ΠΡΑΓΜΑΤΙ, ο Γιώργος χόρεψε ζεϊμπέκικο" TA NEA
===================================================================
O Γιώργος χόρεψε ζεϊμπέκικο διατηρώντας την παράδοση των Παπανδρέου.

Ζεϊμπέκικος........ ένας χορός δίχως προγραμματισμένα βήματα ,.... δίχως πιστοποιημένη χορογραφία,....ένας χορός υποκειμενικών βημάτων (βηματισμών).....ένας χορός αυτοσχέδιας χορογραφίας που οδηγείται από το ρυθμό και τα κοφτά 9/8 του τέμπου...... ένας χορός ψυχής..... ένας χορός που τα συναισθήματα του χορευτή εκφράζονται στα βήματα του.... ένας χορός προσωπικής έκφρασης...... , ένας πολεμικός χορός...... ο χορός των κατ επάγγελμα πολεμιστών ,.......των ΖΕΪΜΠΕΚΗΔΩΝ

που σε πολλές περιπτώσεις ήταν ένα «αγκάθι» στα πλευρά του Σουλτάνου, ο οποίος προκειμένου να απαλλαχθεί απ’ την ενοχλητική και επικίνδυνη παρουσία τους, άλλοτε τους «εκτόπιζε» ομαδικά, και άλλοτε (ανάλογα με την περίσταση) τους «χάιδευε» δίνοντας τους διάφορα αξιώματα........ ένας χορός μόνο με "φιγούρες"......, ένας μοναχικός χορός ΜΟΝΟΝ για άντρες, που έφερναν "βόλτα"(χόρευαν) ΜΟΝΟΝ μια φορά.....δεν ήταν για "ΧΟΡΤΑΣΗ"......ένας χορός «λαβύρινθος», μέσα στον οποίο δεν χάνεται ποτέ ο χορευτής.....
Δεν ξέρω αν ο Γιώργος ζήτησε "ΕΝΑ ΒΑΡΥ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ".....γιατί πρέπει να πω ότι το ΒΑΡΥ, είναι ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΦΕΔΕΣ, και όχι για τον χορό των χορών!

Ευελπιστώ ότι ο ΓΑΠ χόρεψε σημειολογικά τον ζεϊμπέκικο!!!!
Επειδή η παράδοση των Παπανδρέου ......θέλει ,....όπως τον πατέρα του να χορεύει ΜΟΝΟΝ μια φορά και ΜΟΝΟΝ ένα τραγούδι...."αυτός ο άνθρωπος αυτός" της Ρίτας Σακελαρίου,..... και να πράττει πολιτικά ότι επιβάλει...η "βόλτα" ενός Ζεϊμπέκη στην ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!!!!!!!!!!

Το Λιμέρι

==============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Το Ζεϊμπέκικο της συμφοράς... από την "Συννεφιασμένη Κυριακή" στο "Γεννήθηκες για τη καταστροφή"

Τη "Συννεφιασμένη Κυριακή" χόρεψε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς. Διασκέδαση σε μεζεδοπωλείο στη Νέα Κηφισιά, με φόντο το ζοφερό τοπίο στην οικονομία... χωρίς αυτογνωσία για το "Γεννήθηκες για τη καταστροφή"

Την ώρα που η Ελλάδα μπαίνει στη δυσκολότερη χρονιά της μεταπολίτευσης και οι Έλληνες πέρασαν τις πιο μελαγχολικές γιορτές της μεταπολίτευσης, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, διασκέδαζε μέχρι πρωίας σε ταβέρνα με μουσική στη Νέα Κηφισιά.
Σύμφωνα με την εφημερίδα "Δημοκρατία" που δημοσίευσε και φωτογραφίες από το γλέντι του πρωθυπουργού, ο Γιώργος Παπανδρέου έφτασε στο μουσικό μεζεδοπωλείο, μία ώρα μετά την αλλαγή του χρόνου,  με τη σύζυγό του Άντα.
Μετά από λίγο έφτασαν στο τραπέζι ρακή και μεζέδες, ενώ άρχισαν και προτροπές στον πρωθυπουργό να χορέψει ένα ζεϊμπέκικο. ...

Εσύ είσαι πλέον για όλα υπεύθυνος... Σιώπα μη μιλάς... και δες τον σύντροφο - αγωνιστή Κουτσούμπα να διαμαρτύρεται με ένα βαρύ και ασήκωτο ζεϊμπέκικο

Κώστας Βα'ι'τσης

Ένα συγκλονιστικό όσο και διαχρονικό ποίημα.
Απαγγέλλει η Μαριέτα Ριάλδη:

Επειδή η σιωπή είναι χρυσός και η αλήθεια έχει κόστος δύο οπτικουαστικά videάκια με νόημα:

Μετά τις 100 πρώτες μέρες θα αρχίσει το πραγματικό πανηγύρι των "απέξω"...

Εμείς ούτε τη σιωπή μας εξαργυρώσαμε με χρυσό ούτε και ράψαμε κουστουμάκια.

Νάσος

ΣΣ: Στίχοι: Χρήστος Κωνσταντίνου
Μουσική: Χρήστος Κωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Κωνσταντίνου

Της εξουσίας τα σκολειά σού τά πανε παιδεία / και των εμπόρων τα σκαλιά σού τά παν εκκλησία / Μα λέξη δε σού είπανε / και σκόπιμα σού κρύψανε / το ζεϊμπέκικο του νου που φέρνει ελευθερία / γιατί το ξέρουνε καλά κρυμμένη είν η ουσία / Οι μεν σού τάζουνε στη γη οι άλλοι στα ουράνια / και της ελπίδας τίμημα περίσσια περηφάνια / Κι οι μάγκες εκ του ασφαλούς έχουνε πονηρέψει / γιατί δε γύρισε κανείς ρέστα να τούς γυρέψει / Μες στο μυαλό σου όποιος μπει σε κάνει ό,τι θέλει / κι αντί για ζεϊμπέκικο χορεύεις τσιφτετέλι / σαν την αρκούδα με τριχιά / στου κόσμου το παζάρι / και γίνεται η αλήθεια σου λιμαρισμένο ζάρι
Και το κελί που σ έριξαν, σαν τη θηλιά στενεύει / το βολεμένο σου μυαλό άλλο κελί γυρεύει
Γυρεύει μεγαλύτερο, γεμάτο με καλούδια / κι εμένα απ έξω σαν τρελό / λεύτερα να σού τραγουδώ / της φυλακής τραγούδια / της φυλακής που σ έριξαν γεμάτη με καλούδια
Στα λεύτερα τα βήματα / χαίρεται ο θεός χορεύει ένας άνθρωπος, απλά αληθινός
Άκου λοιπόν το μυστικό, κι αγάπα την ουσία / να δεις πως τούτος ο χορός είναι αυτογνωσία
κι άντε να δούμε ύστερα πώς θά χουν εξουσία..... (Διαβάτης)


========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ζεϊμπέκικο : Ο Μοναχικός Θρήνος... στο κελί 33 (Ο αληθινός άντρας δεν ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του)

Ζεϊμπέκικο : Ο Μοναχικός Θρήνος

==========================================

"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Μυτιλήνη.//Αιβαλιωτικο ζεϊμπέκικο... Σόλων + Ιγνάτιος

Μυτιλήνη/5.2.2012//"το αλατι της γης"
επιμέλεια, παρουσίαση : Λαμπρος Λιαβας
συμμετέχοντες:

"Υπερβολική η χρήση βίας από τους αστυνομικούς"

Υπερβολική χρήση βίας από την αστυνομία εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών, παράνομες συλλήψεις, βασανισμούς κρατουμένων και απαράδεκτες συνθήκες στις φυλακές της χώρας με παράλληλη ατιμωρησία αστυνομικών που προέβησαν σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταγράφει για την Ελλάδα η φετινή ετήσια έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας.

Η Διεθνής Αμνηστία σημειώνει πως η ΕΛ.ΑΣ. έκανε χρήση υπερβολικής βίας στις διαδηλώσεις που ακολούθησαν τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, τον περασμένο Δεκέμβριο

Ξεκινώντας από τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια και αναφερόμενη στις μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που ακολούθησαν κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου, η οργάνωση σημειώνει πως «η αστυνομία χρησιμοποίησε υπερβολική και τιμωρητική βία εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών αντί να στραφεί στους ταραξίες που κατέστρεφαν περιουσίες. Ανάμεσα σε αυτούς που ξυλοκοπήθηκαν από την αστυνομία ήταν και δύο μέλη της Διεθνούς Αμνηστίας, ενώ η αστυνομία πραγματοποίησε επίσης πολλές αυθαίρετες συλλήψεις».

Ως προς τις μορφές κακομεταχείρισης, στην έκθεση αναφέρονται τα πορίσματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη Βασανιστηρίων, σύμφωνα με τα οποία στην Ελλάδα εντοπίζονται σοβαρές παραβιάσεις, απάνθρωπες και ταπεινωτικές συνθήκες σε σταθμούς συνοροφυλακής, κακοποιήσεις μεταναστών και μη εφαρμογή των δικαιωμάτων τους για ενημέρωση της οικογένειάς τους όταν τελούν υπό κράτηση και για πρόσβαση σε δικηγόρο και ιατρική περίθαλψη.

Η Διεθνής Αμνηστία καταγράφει, επίσης, τις ενστάσεις για ατελέσφορη αστυνομική έρευνα στην υπόθεση της δολοφονικής επίθεσης εναντίον της Κωνσταντίνας Κούνεβα, ενώ χαρακτηρίζει ως ανεπαρκή τα δύο προεδρικά διατάγματα που αφορούν στους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο.

«Και τα δύο απέτυχαν να ανταποκριθούν πλήρως στις ανησυχίες των οργανισμών ανθρωπίνων δικαιωμάτων», σημειώνεται χαρακτηριστικά. Επίσης, γίνεται ενδεικτικά περιγραφή των «εξευτελιστικών, απάνθρωπων και ανθυγιεινών συνθηκών που επικρατούσαν τον Οκτώβριο στο Κέντρο Κράτησης της Παγανής Λέσβου», όπου στεγάζονταν σχεδόν έγκλειστα 830 άτομα έναντι των 300 για τα οποία υπάρχουν οι σχετικές προδιαγραφές στο κτίριο.

Τέλος, αναφορές στο κεφάλαιο της έκθεσης που αφορά στην Ελλάδα γίνονται στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων τον περασμένο Νοέμβριο, οι οποίοι διαμαρτύρονταν για υπερβολικό συνωστισμό στις φυλακές, ανεπαρκείς εγκαταστάσεις υγιεινής, κακοποιήσεις και ατελέσφορες έρευνες για θανάτους κρατουμένων, στην εμπορία ανθρώπων, στην παραβίαση δικαιωμάτων των αντιρρησιών συνείδησης, στα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων και στην ελεύθερη έκφραση.

Κ. ΡΟΒΒΑ (ΕΘΝΟΣ)

"..σε αυτόν τον τόπο όσoι αγαπούνε τρώνε βρώμικο ψωμί..."

Τραγούδι: Ζεϊμπέκικο / Μουσική-Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος

Greece fears immigrant unrest

Published on 29 May 2009 | Eleftheros Typos

Athens, May 22, 2009. Immigrant and riot police clash before the parliament.

Panic has swept through the Greek police force following clashes with immigrant Muslims that occurred in the wake of a demonstration against “racism and Islamophobia,” on 22 May.

==============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Γιατί ο ΓΑΠ τραγουδάει με παράπονο το "με προδώσαν οι φίλοι μου";

 Σχετικό: Ερώτηση με βαρύνουσα σημασία: "Γιατί επέλεξε αυτό το συγκεκριμένο ζεϊμπέκικο του μοναχικού θρήνου ο ΓΑΠ";

Απάντηση: Θρίλερ με τον ανασχηματισμό - Μπροστά στην ανάγκη άμεσων αποφάσεων για την ανασυγκρότηση της κυβέρνησης, του επιτελείου του και του κόμματος βρίσκεται ο Γ.Παπανδρέου. Ανεπαρκής ο μικρός ανασχηματισμός, ποια είναι τα σενάρια
.

«Καλλικράτης» Οι αρνήσεις υποψηφίων έφεραν στο φως τις ανεπάρκειες

Αλληλουχία λανθασμένων πολιτικών εκτιμήσεων, κενά του συστήματος με στελέχη που δεν μιλάνε μεταξύ τους ή ανταγωνίζονται και σοβαρές οργανωτικές ανεπάρκειες βρίσκονται πίσω από το θρίλερ με τις υποψηφιότητες του ΠΑΣΟΚ.

Χθες το μεσημέρι άλλα στελέχη μιλούσαν για Βατερλό και άλλα για ναυάγιο. Και οι μισοί τα είχαν με τους άλλους μισούς. Κάποιοι με τα στελέχη που αρνήθηκαν, άλλοι με το περιβάλλον του πρωθυπουργού που τον άφησε απροστάτευτο.

Ενδεικτικό του κλίματος που επικρατούσε χθες στο στάδιο του Τάε Κβον Ντο ήταν ότι το Εθνικό Συμβούλιο έκλεισε όπως όπως, καθώς δεκάδες στελέχη που είχαν εγγραφεί ως ομιλητές ειδοποιήθηκαν πως «θέλει να μιλήσει ο πρόεδρος».
Ο Γ. Παπανδρέου άφησε τη δυσφορία του για τις αρνήσεις που δέχθηκε να διαφανεί μιλώντας για εκείνους που θέλουν και μπορούν να υπηρετήσουν τον «Καλλικράτη». Σε αυτά τα στελέχη ευχήθηκε καλή επιτυχία. Στα  ...

Θλίψη σε όλη την Ελλάδα... Πέθανε ο Δημήτρης Μητροπάνος

Συγκλονίζει η είδηση του θανάτου του ΔημήτρηΜητροπάνου, ο οποίος νοσηλευόταν στο ιδιωτικό θεραπευτήριο «Υγεία». Ο μεγάλος τραγουδιστής έφυγε ξαφνικά από τη ζωή το πρωί της Τρίτης, σε ηλικία 64 ετών.

«Ο ασθενής Δημήτρης Μητροπάνος διεκομίσθη στο νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ σήμερα το πρωί λόγω οξέως διαρροϊκού συνδρόμου και εμετών. Στη συνέχεια παρουσίασε αιφνιδίως δύσπνοια. Μετεφέρθη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπου αντιμετωπίστηκε για οξύ πνευμονικό οίδημα, από το οποίο και κατέληξε την 11η πρωινή» αναφέρεται σε ανακοίνωση του νοσοκομείου «Υγεία» για το θάνατο του δημοφιλούς καλλιτέχνη.

Tο Μάιο του 2008, ο Δημήτρης Μητροπάνος είχε υποβληθεί σε μεταμόσχευση νεφρού στο Παρίσι.

Ο Δημήτρης Μητροπάνος γεννήθηκε στην Αγία Mονή, μια συνοικία έξω από τα Τρίκαλα -από την οποία καταγόταν η μητέρα του- στις 2 Απριλίου του 1948. Μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του, τον οποίο γνώρισε στα 29 του χρόνια. ...

Ερωτικός σοσιαλισμός και παραλογισμός

Πόσο πονηρά μας κυβερνάνε. Το ναι σημαίνει όχι και το όχι, ναι. Αλήθεια και ψέμα δένονται τόσο αρμονικά μεταξύ τους με μια δόση καταστολής και αποπροσανατολισμού

Όταν ο λαός θυμώνει είναι θεμιτό, όταν όμως θυμώνει και ο πρωθυπουργός κάτι δεν πάει καλά. Έτσι έγινε και ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν άντεξε να βλέπει τους τεχνοκράτες του ΔΝΤ να μιλάνε για ξεπούλημα της ελληνικής περιουσίας. 

Η σοσιαλιστική ρομαντική ψυχή του δέχτηκε βαρύ πλήγμα και αντέδρασε έτσι όπως μόνο ένας ρεμπέτης άντρας ξέρει. 

Μετά από ένα βαρύ λεβέντικο ζεϊμπέκικο ο Έλληνας πρωθυπουργός χτύπησε το χέρι στο τραπέζι και οργισμένος από τις θρασύδειλες δηλώσεις του φιλανθρωπικού οργανισμού ΔΝΤ πήρε θέση, γεμίζοντας τα στήθια των Ελλήνων πολιτών με περηφάνια και σιγουριά.

Μέρες σα τη σημερινή είναι αρκετές να βάζουν φωτιά στη παθιασμένη ερωτική φύση σοσιαλιστικών ψυχών που είναι ερωτευμένοι με υψηλά ιδανικά.  Πόσο πολύ γειτνιάζει η καραγκιοζιά με την έξαψη οργής μερικές φορές αναρωτιέμαι...

Ως εδώ και μη παρ’ έκει. Όχι στο νέο Μνημόνιο. Ελευθερία!

Όλες οι εικόνες με τα μπλουζάκια είναι ιδέες για δώρα σε πολιτικατζήδες, πλην από δύο που είναι δώρα για ενεργούς πολίτες: το μπλουζάκι "Μέρα μαγική" και το "Φόλα στα ντόπερμαν των ΜΜΕ". 

(κάντε κλικ πάνω στις εικόνες που ακολουθούν για μεγέθυνση)

Συμπολίτες, τι έγινε, έχετε μπερδευτεί; Τότε τα ΜΜ’Ε’ έχουν επιτύχει το σκοπό τους, κακώς τα παρακολουθείτε και τα εμπιστεύεστε. Μέχρι να κατασταλάξετε στο σωστό, μέχρι να ξεπεράσετε τον τρόμο που ενσπείρουν οι οικονομικοί συντάκτες – μεγαλοπαπαγάλοι των συμφερόντων, θα είναι πολύ αργά. Ο πραγματικός πλούτος της Ελλάδας θα έχει ξεπουληθεί και θα έχετε γίνει –θα  έχουμε γίνει– δούλοι μέσα σε μια νύχτα για τα επόμενα 50, 60 χρόνια. Όμως,  μας λένε, το «θετικό» είναι ότι θα είμαστε δούλοι «πολυτελείας» που θα πληρωνόμαστε σε ΕΥΡΩ. Βέβαια με μισθούς πείνας, όσοι ελάχιστοι θα έχουν το προνόμιο της απασχόλησης (όχι εργασίας) ή της υμιαπασχόλησης. Εναλλακτικά, θα μπορούμε να μεταναστεύσουμε, όπως έπραξαν οι γονείς ή οι συγγενείς μας τη δεκαετία του ’50. Τέλεια!

Για να μην πτωχεύσουμε ως χώρα, πρέπει να πτωχεύσουμε ως άτομα. Γιατί; Μα, γιατί «μαζί τα φάγαμε…». Μετά το καλοκαίρι, τα «ντόμπερμαν» της παραπληροφόρησης αφού έφαγαν γιαουρτώματα και γιούχες  στις διακοπές τους– αποφάσισαν να είναι πιο προσεκτικά στην στήριξη των κατάπτυστων πολιτικών αποφάσεων. Έτσι, το σλόγκαν του Πάγκαλου το επαναλαμβάνουν συχνά αλλά με περισσότερη επιτήδευση. Επίσης, με επιτήδευση διασπείρουν τον πανικό στην κοινωνία, προκειμένου να δικαιολογήσουν τη νέα προδοσία. Την τρικομματική προδοσία, στην οποία θα προβούν (αν προβούν) και τα τρία κόμματα που εκβιαστικά βρέθηκαν να συγκυβερνούν τη χώρα, μετά την παταγώδη αποτυχία του 1ου Μνημονίου. Το οποίο με δόλιο τρόπο μας έφερε ο Γ. Παπανδρέου που καθαιρέθηκε από πρωθυπουργός γιατί ήταν αποτυχημένος και ψυχικά ασταθείς (βλ. λεγόμενα Νικολά Σαρκοζί). ...

Ερώτηση με βαρύνουσα σημασία: "Γιατί επέλεξε αυτό το συγκεκριμένο ζεϊμπέκικο του μοναχικού θρήνου ο ΓΑΠ";

" Απ' τους φίλους, π' αγαπούσα, δεν το φανταζόμουνα
πώς μια μέρα θα πονούσα, και θα προδωνόμουνα
Νόμιζα πως ήταν φίλοι, κι όμως με προδώσανε
την καρδιά μου και τα χείλη, μου τα φαρμακώσανε

Για τους φίλους, έχω δώσει, την μπουκιά απ' το στόμα μου
και τα ρούχα μου ακόμα, έβγαλα απ' το σώμα μου
Νόμιζα πως ήταν φίλοι, κι όμως με προδώσανε
την καρδία μου και τα χείλη, μου τα φαρμακώσανε

Όταν έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς
ο θεός να σε φυλάει από φίλους σαν κι αυτούς"
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΑ, 1930, Α. ΚΩΣΤΗΣ

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ τραγούδι του Κώστα Μπέζου (Α. Κωστής) που το ερμηνεύει ο ίδιος.
Είναι ο πρώτος δίσκος που ηχογράφησε στην Ελλάδα ο Τέτος Δημητριάδης για λογαριασμό της αμερικανικης εταιρείας Victor, με τον Κώστα Μπέζο και κυκλοφόρησε στην Αμερική.
Ηχογραφήθηκε στην Αθήνα, το 1930. Ζεϊμπέκικο. Ορχήστρα με δύο κιθάρες.
KOSTAS MPEZOS (BEZOS), A. KOSTIS, STHN YPOGA

=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ανοδος και πτώση του Τσοχατζόπουλου (Βίντεο) - Το ζεϊμπέκικο της "Ελληνοφρένειας" για τον Ακη (Βίντεο)

Στο βίντεο που παραθέτουμε βλέπουμε την πολιτική διαδρομή του έμπιστου και παραλίγο διάδοχου του Αντρέα Παπανδρέου, Ακη Τσοχατζόπουλου.

Παρακολουθούμε την άνοδο του, τις «δοξασμένες» εποχές που έζησε, την χλιδή που απόλαυσε μέχρι τώρα που βρίσκεται πίσω απ’ τα κάγκελα της φυλακής.

Σήμερα δικάστηκε σε κάθειρξη 20 ετών για σωρεία υποθέσεων που αφορούν κατασπατάληση δημοσίου χρήματος, για τις μίζες που πήρε από τα εξοπλιστικά προγράμματα και μια σειρά άλλα αδικήματα. ...

Στη «Χουριέτ» ετοιμάζουν την επόμενη παγίδα

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη, 

Φαντάζομαι – θέλω να ελπίζω – πως όλοι έχουν κατανοήσει τον αποπροσανατολισμό που επετεύχθη με όχημα το γνωστό δημοσίευμα της «Χουριέτ». Επί ημέρες η ελληνική κοινή γνώμη έλαβε μέρος σε ένα ακόμη παιχνίδι της τουρκικής προπαγάνδας, που  μετασχημάτισε σε συνέντευξη μια ομιλία του αντιπροέδρου της κυβέρνησης.

Τέτοιας υφής «εφημερεύοντα θέματα» είναι βούτυρο στο ψωμί κάθε εξουσίας και δεν είναι η πρώτη φορά που πέφτουμε στην παγίδα της συγκεκριμένης εφημερίδας. 

Είναι επιτέλους ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε ότι κάθε φορά που η Άγκυρα αποφασίζει να προπαγανδίσει κάτι που είτε ωραιοποιεί την εικόνα της έναντι της Δύσης, είτε θέλει να «τσιγκλήσει» τους γείτονες, το πράττει μέσω της «Χουριέτ». Έχει κερδίσει τα εύσημα της αποσταθεροποίησης από τον καιρό των Ιμίων, όταν, στις 27 Ιανουαρίου του 1996, δημοσιογράφοι της κατέφθασαν με ελικόπτερο στα Ίμια, κατέβασαν την ελληνική σημαία και ύψωσαν την τουρκική.

Τότε που έχασαν τη ζωή τους οι ήρωες Καραθανάσης, Γιαλοψός και Βλαχάκος, για να καταλήξουμε στο περίφημο «no ships, no troops, no flags» (ούτε πλοία, ούτε στρατιώτες, ούτε σημαίες). Και σε ένα βιβλίο του κ. Σημίτη…