[✩audiobook]
Το παραμύθι "Η φλογερή καρδιά" του Ντάνκο θεωρείται ένα από τα καλύτερα κείμενα του κλασικού Σοβιετικού συγγραφέα Μαξίμ Γκόργκι.
Βεβαίως ο συμβολισμός του παραπέμπει ευθέως στο γνωστότερο μύθο του Προμηθέα δεσμώτη.
Ναι, αλλά με πόση λογοτεχνική δύναμη και πρωτοτυπία εκφράζεται αυτός ο διαχρονικός συμβολισμός!
ο Προμηθέας ανήκει στους ημίθεους, ενώ ο Ντάνκο είναι ένας κοινός θνητός.
Κι όμως, για το καλό των συνανθρώπων, η καρδιά του γίνεται το βαρναλικό "φως που καίει".
Τα άλλα έξι διηγήματα ξεχειλίζουν από αγάπη για τα φτωχόπαιδα του κόσμου, που ταλαιπωρούνται στον αγώνα της επιβίωσης.
Ο μεγάλος συγγραφέας νιώθει βαθύτατα τον πόνο τους, γιατί κι ο ίδιος έζησε σκληρά παιδικά χρόνια.
Όλα αυτά τα διηγήματα μαζί συνθέτουν μια μικρή συλλογή που δείχνει όμως την παγκοσμιότητα της συγγραφικής δημιουργίας του Μαξίμ Γκόγκι.
Αν δεν καώ εγώ –αν δεν καείς εσύ- πως θα γενούνε τα σκοτάδια φως;
Τον πιο παλιό καιρό ζούσε εδώ μία κοινότητα Ανθρώπων.
Γύρω απ ’τις τρεις μεριές του οικισμού, ήταν το Μαύρο Δάσος.
Και από την τέταρτη, η απέραντη στέπα. Για πολύ καιρό ο ήλιος έλαμπε και ο ουρανός ήταν γαλάζιος, και έτσι οι Άνθρωποι ήταν γενναίοι και ευτυχισμένοι.
Μα κάποια μέρα, ήρθανε απ’ την στέπα άλλοι Άνθρωποι, πιο νέοι, πιο βάρβαροι, πιο δυνατοί και έδιωξαν τους πρώτους, βαθιά μέσα στο Μαύρο Δάσος.
Έλη τους περικύκλωσαν και βάλτοι και το σκοτάδι ήτανε πυκνό.
Άρχισαν να πεθαίνουν, ο ένας μετά τον άλλο, απ’ τα κουνούπια και τον μολυσμένο αέρα.
Τότε, γυναίκες και παιδιά, αρχίσανε τους θρήνους και όλοι μαζί κάθισαν να σκεφτούν σαν τι θα κάνουν.
-Δύο δρόμοι ανοίγονται για μας.
Ο ένας, προς τα πίσω. Μα εκεί, βρίσκονται οι δυνατοί εχθροί μας. . . .
