Ο αιμοσταγής τσαγκάρης και η απενοχοποίηση του Χίτλερ και του Στάλιν.

του Μιχάλη Χαιρετάκη

Τα μάθατε; Για την γενοκτονία των Εβραίων δεν φταίει ο Χίτλερ, ο για τη γενοκτονία των Αρμενίων δεν φταίνε οι κυβερνήσεις της Τουρκίας απο το 1914 μέχρι το 1923, για τον «συνωστισμό» της Σμύρνης δεν φταίει ο Ατατούρκ, για τις εκκαθαρίσεις και τους εκτοπισμούς εκατομμυρίων ανθρώπων δεν φταίει ο Στάλιν, για τον Αττίλα στην Κύπρο δεν φταίει ο Ετσεβίτ.

Φταίνε ο Γιόχαν , ο Φράνς , ο Πέτρος, ο Νίκος , ο Γιώργος, η Λωξάνδρα. ο Χασάν με τη Φατμέ, ο Βλαδίμηρος με τον Μίσα και την Κάτια, ο τσαγκάρης, ο γαλατάς, ο γείτονας.

Το παγκάλειο όνειδος «μαζί τα φάγαμε» γίνεται το 2020 ιδεολογική παντιέρα. Η συλλογική ευθύνη. Κι ας φωνάζει η αριστερά,ότι είναι φασιστικό αφήγημα. Κι ας το εφάρμοσαν πρώτοι απ' όλους οι Ναζί στην Πολωνία πρώτα και παντού μετά, οι πραγματικοί και όχι οι Σώτοι οι σιεραμαϊκηδες με το στεγνό καλτσάκι,το πονηρό χαμόγελο και το μπιρμπιλωτό το μάτι, τα τρόλια, οι προβοκάτορες, οι γιαλαντζήδες.

Σκότωνες ένα Γερμανό στρατιώτη στον Β' παγκόσμιο, ολοκαύτωμα όλο το χωριό, γιατι; Μα γιατί φταίνε όλοι για το θάνατο του Γερμανού στρατιώτη, ο τσαγκάρης , ο γαλατάς , ο γείτονας.

Σε όλη την Ελλάδα έχουμε μνημεία νεκρών τσαγκάρηδων, γαλατάδων και γειτόνων που είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε λάθος χωριό, στο χωριό που φταίγανε μόνο οι πολίτες και ποτέ οι πραγματικοί δολοφόνοι.

Η ρητορική της συλλογικής ευθύνης είναι η φασιστική ρητορική της λογικής «μπουχάρα στον τοίχο μου, καβούρια στην τσέπη μου, αλλά πλήρωσε εσύ για τον μετανάστη». Είναι η τρομοκράτηση μέσω της ενοχοποίησης ολόκληρης της κοινωνίας, αυτό που καταγγέλουν όλα τα κόμματα της αριστεράς και οι αναρχικοί ως ακραίο φασιστικό ιδεολόγημα.

https://athens.indymedia.org/post/1589677/
https://edromos.gr/syllogiki-efthyni-afti-i-mastiga/

Θα θυμόσαστε φαντάζομαι, κι αν το ξεχάσατε, θα το θυμίσω ξανά, τη στάση του Μανώλη Γλέζου που πήρε απο το χέρι το Γερμανό πρέσβη και κατέθεσαν μαζί στεφάνι γιατί φυσικά ο πρέσβης αλλά και ο τσαγκάρης ο γαλατάς και ο γείτονας δε ήταν οι φταίχτες για τα εγκληματα πολέμου που έγιναν.
https://www.efsyn.gr/…/113355_o-glezos-kai-i-syllogiki-eyth…

Τί εξυπηρετεί όμως η συλλογική ευθύνη; Την ανάπτυξη στη συνείδηση της συλλογικής ενοχής, ότι φταις για όσα έκανες ή και όσα δεν έκανες αλλά έκαναν άλλοι δίπλα σου, αλλά σε καμμιά περίπτωση αυτοί που τα διέταξαν, τα σχεδίασαν και τα ενορχήστρωσαν δε φταίνε. Οι Αμερικάνοι και οι ¨Αγγλοι νικητές του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, φρόντισαν να καλλιεργήσουν , για τους δικούς τους λόγους, για πολλά χρόνια, την ανάπτυξη αυτής της συλλογικής ενοχής στους γερμανούς, με αφίσσες όπως αυτή που ακολουθεί.

Αντίστοιχες αφίσσες με άλλα εγκλήματα πολέμου, όπως αυτα που έγιναν στο Ναγκασάκι και στη Χιροσίμα φυσικά ουδέποτε κυκλοφόρησαν.

Αυτός που αισθάνεται τη συλλογική ενοχή, ντρέπεται, αισθάνεται ένοχος και είναι εύκολα χειραγωγήσιμος στα χέρια ανθρώπων δεν έχουν κανένα ηθικό φραγμό για να τους αποτρέψει να παίζουν με την ψυχολογία συνανθρώπων τους.

Αυτά συμβαίνουν βέβαια, όταν αυτός που χειραγωγεί είναι επαγγελματίας και όχι κλόουν και το αποτέλεσμα είναι μια άρτια σκηνοθετημένη παράσταση και όχι σενάριο σε ένα κακοπαιγμένο σήριαλ.

Μη γίνεις λοιπόν σαν αυτούς και αυτές που στο όνομα μιας δήθεν, μιας ερμαφρόδιτης αριστεράς, χύνουν δηλητήριο, μοιράζουν ψόφους και συλλογικές ευθύνες και ενοχές.

ΥΓ.
Φυσικά αν θέλετε να διαβάσετε πραγματική Χάννα Άρεντ και όχι αποσπάσματα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα ενός αφηγήματος, υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο κείμενό της περι συλλογικής ευθύνης σε μετάφραση στον παρακάτω σύνδεσμο.

http://www.respublica.gr/2018/02/post/arendt-responsibility/

===================== "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Γιώργου Σεφέρη, «Ο τελευταίος σταθμός» (απόσπασμα)

Κι α σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές
είναι γιατί τ' ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη
δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή
γιατί είναι αμίλητη και προχωράει·
στάζει τη μέρα, στάζει στον ύπνο
μνησιπήμων πόνος.

Γιώργου Σεφέρη, «Ο τελευταίος σταθμός» (απόσπασμα)
[…]

Πάλι τα ίδια και τα ίδια, θα μου πεις, φίλε.
Όμως τη σκέψη του πρόσφυγα τη σκέψη του αιχμάλωτου τη σκέψη
του ανθρώπου σαν κατάντησε κι αυτός πραμάτεια
δοκίμασε να την αλλάξεις, δεν μπορείς.
Ίσως και νά 'θελε να μείνει βασιλιάς ανθρωποφάγων
ξοδεύοντας δυνάμεις που κανείς δεν αγοράζει,
να σεργιανά μέσα σε κάμπους αγαπάνθων
ν' ακούει τα τουμπελέκια κάτω απ' το δέντρο του μπαμπού,
καθώς χορεύουν οι αυλικοί με τερατώδεις προσωπίδες.
Όμως ο τόπος που τον πελεκούν και που τον καίνε σαν το πεύκο, και τον βλέπεις
είτε στο σκοτεινό βαγόνι, χωρίς νερό, σπασμένα τζάμια, νύχτες και νύχτες
είτε στο πυρωμένο πλοίο που θα βουλιάξει καθώς το δείχνουν οι στατιστικές,
ετούτα ρίζωσαν μες το μυαλό και δεν αλλάζουν
ετούτα φύτεψαν εικόνες ίδιες με τα δέντρα εκείνα
που ρίχνουν τα κλωνάρια τους μες στα παρθένα δάση
κι αυτά καρφώνουνται στο χώμα και ξαναφυτρώνουν·
ρίχνουν κλωνάρια και ξαναφυτρώνουν δρασκελώντας
λεύγες και λεύγες·
ένα παρθένο δάσος σκοτωμένων φίλων το μυαλό μας.
Κι α σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές
είναι γιατί τ' ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη
δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή
γιατί είναι αμίλητη και προχωράει·
στάζει τη μέρα, στάζει στον ύπνο
μνησιπήμων πόνος.

[…]

Cava dei Tirreni, 5 Οκτωβρίου '44

[πηγή: Γιώργος Σεφέρης, Ποιήματα, φιλ. επιμ. Γ.Π. Σαββίδης, Ίκαρος, Αθήνα 1972, σ. 214-215]

=========================================================================

Τελευταίος Σταθμός

ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΑΠΡΙΛΙΟ του 1941 οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ελλάδα, η ελληνική κυβέρνηση κατέφυγε στο Κάιρο. Ο Γ. Σεφέρης, που ήταν διπλωματικός υπάλληλος, την ακολούθησε και από την υπηρεσιακή του θέση (στο Κάιρο και στην Πραιτόρια της Ν. Αφρικής) έζησε τις διπλωματικές ζυμώσεις μεταξύ των Ελλήνων πολιτικών και των συμμάχων, οι οποίες αφορούσαν το πολιτικό μέλλον της Ελλάδας. Στα ημερολόγιά του, που εκδόθηκαν μετά το θάνατό του με τον τίτλο Μέρες και Πολιτικό Ημερολόγιο, έχει καταγράψει τους πολιτικούς αυτούς αγώνες, τις δολοπλοκίες και τους καιροσκοπισμούς ανθρώπων και υπηρεσιών, σε μια εποχή που η Ελλάδα με την Αντίστασή της συνέχιζε τον αγώνα εναντίον των κατακτητών και υπέφερε τα πάνδεινα (πείνα, εκτελέσεις, βασανιστήρια, πυρπολήσεις κτλ.). Οι εμπειρίες αυτές του Σεφέρη βρίσκουν την ποιητική τους έκφραση στα ποιήματα της συλλογής Ημερολόγιο Καταστρώματος Β'. Τελευταίο ποίημα της συλλογής είναι ο Τελευταίος Σταθμός, γραμμένος, σύμφωνα με την ένδειξη του ποιητή, στο λιμάνι Cava dei Tirreni, κοντά στο Σαλέρνο της Ιταλίας, στις 5 Οκτωβρίου 1944. Εκεί έχουν φτάσει από την Αίγυπτο οι ελληνικές διπλωματικές υπηρεσίες και είναι έτοιμες να επιστρέψουν στην Ελλάδα, από την οποία αποχωρούν οι Γερμανοί (Από την Αθήνα έφυγαν στις 12 Οκτωβρίου 1944). Το δράμα φαίνεται να τελειώνει, αλλά σε λίγο θ' αρχίσουν νέες συμφορές: ο εμφύλιος. ...

Κοροναϊός: οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες αρνούνται να επενδύσουν στην ανάπτυξη εμβολίων

Κοντεύουν να συμπληρωθούν 3 μήνες από την εμφάνιση του κοροναϊού (πλέον COVID-19) στην πόλη Γουχάν της Κίνας. Οι άνθρωποι που έχουν νοσήσει από τον ιό έχουν ξεπεράσει τους 81.000 παγκοσμίως, περισσότεροι από 2.700 έχουν πεθάνει ενώ σχεδόν 9.000 βρίσκονται σε σοβαρή ή κρίσιμη κατάσταση. Η μεγάλη πλειοψηφία των παραπάνω περιστατικών βρίσκονται στην Κίνα, ενώ επιταχύνεται η διάδοσή του και εκτός της χώρας, στη δυτική Ευρώπη, τις ΗΠΑ κλπ με τον κίνδυνο να λάβει χαρακτηριστικά πανδημίας. Ήδη, ο αριθμός των θυμάτων είναι τετραπλάσιος από τον αριθμό των θυμάτων του ιού SARS το 2003 και οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι το peak της επιδημίας μπορεί να έρθει τον Απρίλη ή τον Μάη.

Παρ’ όλα αυτά οι μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρείες στο χώρο φαρμάκου αρνούνται να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη έρευνας για να βρεθεί το εμβόλιο που θα καταπολεμήσει τον ιό. Ποιος είναι ο λόγος; Ότι δεν θα έχουν εξασφαλισμένα κέρδη!

Τα κέρδη πάνω από την υγεία και τη ζωή των πολιτών

«Η επιτυχημένη ανάπτυξη ενός εμβολίου πρόληψης ή θεραπείας είναι δύσκολη. Απαιτεί αρκετό χρόνο και πολλά χρήματα […] Και είναι λίγα τα λεφτά για τις εταιρείες που θα καταφέρουν να αναπτύξουν το σωστό φάρμακο ή εμβόλιο – δεν μιλάμε για δισεκατομμύρια όπως θα περίμεναν κάποιοι επενδυτές.»

δήλωσε στο BBC ο Brad Loncar, γενικός διευθυντής της «Loncar Investments», επενδυτικής εταιρείας στο χώρο της υγείας. Αυτό που λέει δηλαδή, σε γενικές γραμμές, ο εν λόγω «επενδυτής», είναι ότι «δεν αξίζει το ρίσκο της επένδυσης, γιατί απαιτείται χρόνος, υπάρχει δυσκολία και θα αποφέρει πολύ μικρά κέρδη». Ούτε λόγος για τους χιλιάδες νεκρούς, ούτε λόγος για την πιθανότητα πανδημίας.

«Κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν τα αποθεματικά για να “μπουν στο παιχνίδι”. Αλλά καμία απ’ τις 4 μεγαλύτερες εταιρείες ανάπτυξης εμβολίων δεν έχουν δείξει ενδιαφέρον.»

Αυτά τα λόγια ανήκουν στην δρ. Ellen ‘t Hoen, από το University Medical Center Groningen του Άμστερνταμ. 

Ο δρ. Anthony Fauci, διευθυντής του National Institute of Allergy and Infectious Diseases των ΗΠΑ συμπληρώνει:

37ο συνέδριο ΓΣΕΕ: Αποκριάτικο πάρτι μασκαρεμένων «εκπροσώπων» των εργαζομένων

Την Τρίτη 25 Φλεβάρη ολοκληρώθηκαν οι «εργασίες» του 37ου συνεδρίου της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος, σχεδόν ένα χρόνο μετά την αρχική προκήρυξη του. Ήταν ένα «συνέδριο» χωρίς συζήτηση και ουσία, με μοναδικό σκοπό την εκλογή ηγεσίας της Συνομοσπονδίας, αφού οι προηγούμενες απόπειρες εκλογής της μερικούς μήνες πριν διακόπηκαν. Ο περιοδεύων θίασος της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ μετά τις «εξορμήσεις αναψυχής» σε Καλαμάτα (Μάρτης 2019) και Ρόδο (Απρίλης 2019), έπαιξε την τελευταία του παράσταση στο υπερπολυτελές παραλιακό ξενοδοχείο «Απόλλων» στο Καβούρι Αττικής, με άξιους συμπρωταγωνιστές τους εκπροσώπους του αστικού πολιτικού κατεστημένου και τις δυνάμεις καταστολής.

Να υπενθυμίσουμε ότι οι δύο προσπάθειες διεξαγωγής του συνεδρίου μέσα στον προηγούμενο χρόνο (σε Ρόδο και Καλαμάτα) κατέληξαν σε διαλυτικά, εκφυλιστικά φαινόμενα. Το ΠΑΜΕ διέκοψε και στις δύο περιπτώσεις τη διαδικασία, καταγγέλλοντας φαινόμενα νοθείας, αλλά και παρουσίας εργοδοτικών σωματείων και συνδικαλιστών. Από τη μεριά της, η ηγεσία της ΓΣΕΕ κατήγγειλε το ΠΑΜΕ για προσπάθεια να διαλύσει το συνέδριο με τραμπουκισμούς και τρομοκρατία. Και ενώ σε μεγάλο βαθμό οι καταγγελίες του ΠΑΜΕ ήταν σωστές, η μέθοδος που επέλεξε για να «πολεμήσει» τη γραφειοκρατία κατάφεραν μόνο να ρίξουν ακόμη πιο χαμηλά το συνδικαλισμό στο σύνολό του, στα μάτια των εργαζομένων και της κοινωνίας.

Ένα Καβούρι… αστακός

Μετά λοιπόν από τα γεγονότα της περασμένης Άνοιξης, η προσωρινή διοίκηση της ΓΣΕΕ που είχε οριστεί με απόφαση πρωτοδικείου με αποκλειστικό σκοπό να οδηγήσει τη συνομοσπονδία σε νέες εκλογές, αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να ολοκληρώσει το «συνέδριο» με τους δικούς της όρους. Όσοι περνούσαν το πρωί της 25ης Φλεβάρη από την παραλιακή, έρχονταν αντιμέτωποι με μια πρωτόγνωρη εικόνα. Αστυνομία παντού! Όλα τα στενά που οδηγούσαν στην παραλία είχαν αποκλειστεί και απαγορευόταν η διέλευση οποιουδήποτε οχήματος, ενώ στους κεντρικότερους κάθετους της παραλιακής είχαν τοποθετηθεί κλούβες των ΜΑΤ για να διασφαλιστεί ότι κανείς δεν θα πλησιάσει το πολυτελές καταφύγιο των εργατοπατέρων. Το σχέδιο των δυνάμεων καταστολής είχε λάβει μέτρα ακόμα και για την πιθανότητα «θαλάσσιας εισβολής»(!) καθώς ένα πλωτό του λιμενικού περιπολούσε καθ’ όλη τη διάρκεια του «συνεδρίου» και την ίδια στιγμή, μεγάλος αριθμός ασφαλιτών έλεγχε κάθε κίνηση εντός και εκτός ξενοδοχείου.  

Συνέδριο εργατών χωρίς εργάτες...

Ανοίξτε τα σύνορα, να μπούνε όλοι οι έξω και δε πάνε να ψοφήσουνε οι μέσα

του Περικλή Δανόπουλου (διασκευή με την απόλυτη έγκρισή του) και Μιχάλη Χαιρετάκη

Ανοίξτε τα σύνορα! καλοδεχούμενοι όλοι οι πρόσφυγες από το Μαρόκο,το Πακιστάν, την Μιανμάρ, το Λεσότο, την Αλγερία, την Τυνησία τη Σενεγάλη. Να έρθουν στην Ελλάδα, την γη της επαγγελίας, την χώρα με το υψηλότερο βιωτικό επίπεδο της Ευρώπης με την μηδενική ανεργία. Είναι διεθνιστικό μας καθήκον.Τέλος

Ανοίξτε τα σύνορα! Χωρίς κανένα έλεγχο. Ακόμη και αυτοί που στα μέρη τους έκοβαν κεφάλια για πρωινό, εδώ στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ, θα δουν τα ανομήματά τους να ξεπλένονται. Και μην ακούτε τους ρατσιστές και φασίστες Έλληνες, που νομίζουν ότι η χώρα τους τους ανήκει. Δεν υπάρχουν έθνη και χώρες, τα σύνορα δεν φαίνονται από το φεγγάρι. ¨Εχει δίκιο ο σύντροφος Γιάνης.

Ανοίξτε τα σύνορα! Και δώστε σε όλους άσυλο, για να έχουν την επιδοματική ωφέλεια και να ζήσουνε οι ΜΚΟ. Το άσυλο βέβαια, και τα επιδόματα θα ισχύουν μόνο για την Ελλάδα, αλλά ποιός θα θέλει να φύγει;

Ανοίξτε τα σύνορα! Να μπουν όσοι επιθυμούν.Δύο, τρία, πέντε, δέκα, εκατό εκατομμύρια. Όλοι οι καλοί χωράνε. Και μην ακούτε τους ψεκασμένους, λαϊκιστές και ξενοφοβικούς που μιλάνε για αλλοίωση πληθυσμού, ένα όμορφο μπόλιασμα είναι για έναν καλύτερο κόσμο.

Ανοίξτε τα σύνορα! Για να ζούμε όλοι μαζί, χωρίς κανένα πρόβλημα, με σεβασμό στην κουλτούρα , τα έθιμα, την θρησκεία του καθενός, τον σεξουαλικό αυτοπροσδιορισμό και μην δίνετε σημασία στις ισλαμοφοβικές ασυναρτησίες για Σαρίες, κλειτοριδεκτομές,για μπούρκες και τσαντόρ, για καταπίεση και βαρβαρότητα στις γυναίκες, για επιβολή του Ισλάμ κλπ. Αυτά τα λένε οι συνωμοσιολόγοι, οι φασίστες, οι νυκοκυραίοι και οι κυρ Παντελήδες.

Ανοίξτε τα σύνορα! Και επιτάξτε δημόσια κτίρια, νοσοκομεία, στρατόπεδα. Δώστε τα σπίτια που θα χαθούν από τους πλειστηριασμούς, επιτάξτε τα υπόλοιπα σπίτια μας. Αρκετά οι γηγενείς χορτάσαμε την Ελλάδα.Ας την χορτάσουν και άλλοι, μην είμαστε μοναχοφάηδες φασίστες.

Ανοίξτε τα σύνορα! Και σε όποιο κερατά ρατσιστή Έλληνα δεν αρέσει να μας αδειάσει τη γωνιά. Κάντε πρωθυπουργό τον Πέτρο, ισόβια κυβέρνηση ενα συνασπισμό συριζα-ανταρσυα-κκε. Δώστε σε όλους τα ίδια δικαιώματα με τα εθνίκια τους Έλληνες που τους βαρεθήκαμε και καλά να πάθουν αφού είναι φασίστες, ιμπεριαλιστές και καταπιέζουν την Τουρκία.

Ψόφο στους κυρ Παντελήδες, τους Αίλυνες, τους μπατριώτες, τους νοικοκυραίους, αυτούς που κλείσανε το μαγαζάκι τους γιατί έρχόταν ο χαρατζής να πάρει το μερτικό απο το μπαγιάτικο ξεροκόμματο που μασουλούσαν να ξεγελάσουν την πείνα τους.

Ψόφο στους κυρ Παντελήδες, τους Αίλυνες, τους μπατριώτες, τους νοικοκυραίους, ψόφο στη γιαγιά και στον παππού που τους κόψανε τη σύνταξη, ψόφο στις οικογένειες με το κομμένο ρεύμα και το νηστικό παιδάκι που διαβάζει το αυριανό μάθημα με το κερί ή κάτω απο τη λάμπα του δρόμου.

Ψόφο στους κυρ Παντελήδες, τους Αίλυνες, τους μπατριώτες, τους νοικοκυραίους, γιατί έτσι προστάζουν οι άγαμες θυγατέρες με τις μπουχάρες στους τοίχους και την ψυχοπονιά στο τσεπάκι. Κι όταν ψοφήσουν οι κερατάδες δώστε το όλο το βιός τους στον ανήλικο που δεν ξέρει που γεννήθηκε και πότε ο δόλιος.

Ψόφο στους κυρ Παντελήδες, τους Αίλυνες, τους μπατριώτες, τους νοικοκυραίους, κι άμα δεν ψοφάνε μοναχοί τους καυτό σίδερο τους πρέπει, για να τους πάρουμε και τα τελευταια τους ευρώ που φυλάνε κάτω από το στρώμα και το χρυσό το σταυρουδάκι στο λαιμό.

Ψόφο στους κυρ Παντελήδες, τους Αίλυνες, τους μπατριώτες, τους νοικοκυραίους, αφού δε συμφωνούνε με τη θολούρα που μας πλημμυρίζει το μυαλό, τη δική μας κοσμοθεωρία που προστάζει φιλανθρωπίες με τα λεφτά πάντα των άλλων.

Ψόφο στους κυρ Παντελήδες, τους Αίλυνες, τους μπατριώτες, τους νοικοκυραίους, γιατί είναι ρατσιστές που τολμάνε να αρθρώσουν ένα "μα" ή ένα "γιατί". Σκασμός τους πρέπει αφού τολμάνε και αναπνέουν δίπλα μας.

Ψόφο στους κυρ Παντελήδες, τους Αίλυνες, τους μπατριώτες, τους νοικοκυραίους, να πεθάνει η Ελλάδα για να ζήσουμε εμείς, όχι στο Μπαγκλαντές, στη Σενεγάλη , στην Αλγερία και το Πακιστάν, αλλά εδώ στην ψόφια Ελλάδα, όλοι μαζί ένα μεγάλο πολυφυλετικό κουβάρι , 50 φυλές και 50 διαφορετικά φύλα σε έναν πολύχρωμο όμορφο αχταρμά.

Ψόφο στους κυρ Παντελήδες, τους Αίλυνες, τους μπατριώτες, τους νοικοκυραίους, τρυπήστε σύντροφοι απ' άκρη σ' άκρη όλη τη χώρα, με μεγάλες όμορφες πηγάδες να ρίχνουμε όποιον αντιδρά στον όμορφο κόσμο που οραματιζόμαστε.

Ψόφο στους κυρ Παντελήδες, τους Αίλυνες, τους μπατριώτες, τους νοικοκυραίους, που δεν γνωρίζουν οι φασίστες τα προσφυγικά φίλιπ πλέην,τα γκουτσι, τα ντισκουέαρ2 τα τελευταία Αιφόνια αλλά και την περηφάνια που κρύβει το τσαντόρ και η μπούργκα.

Ψόφο στους κυρ Παντελήδες, τους Αίλυνες, τους μπατριώτες, τους νοικοκυραίους, με τους παπάδες,τους σταυρούς ,τις μετάνοιες και τις νηστείες. ¨Εχουμε μουσαφιραίους που τους ενοχλεί ο σταυρός και τους προσβάλλει αυτή η Ελλάδα.

Ψόφο στους κυρ Παντελήδες, τους Αίλυνες, τους μπατριώτες, τους νοικοκυραίους, οραματιζόμαστε μια Ελλάδα άλλη, που ο ισλαμιστης δε θα αποκεφαλίζει τα τρίτα, τέταρτα, πέμπτα και βάλε φύλα αλλά θα τα φιλάει γλυκά στο στόμα στα φεστιβάλ της περηφάνιας.

Σαλάμ Αλέκουμ σύντροφοι, κι άν ο Αλέξης ψάχνει το σαλάμι και ο Κυριάκος βγήκε στη ζητανιά να του δώσουνε τα φράγκα για να ταϊσει με επιδόματα όλης της γής τους πεινασμένους, έχει ο Αλλάχ, εμείς δεν έχουμε.

===================== "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Μέσα στο πυκνό σκοτάδι τα σκυλιά του Ερντογάν και των δουλεμπόρων αλυχτούν

του Μιχάλη Χαιρετάκη

Σκέφτηκα πολύ αν θα πρέπει να απαντήσω σε φωνές των social media και του τύπου ανθρώπων που έχουν χάσει την ψυχραιμία τους και πλέον αλυχτούν ρατσιστικά.

Για κάποιους από αυτούς τελειώνει το πάρτι, για κάποιους άλλους το ιδεολογικό αφήγημα κάποιοι άλλοιί μπορεί να είναι απλά πληρωμένοι κονδυλοφόροι.

Στην πιο μεγάλη νύχτα του σύγχρονου Ελληνισμού ο κόσμος βουβός και τρομαγμένος προσπαθεί να αμυνθεί βλέποντας τι έρχεται.

Με πέτρες και δακρυγόνα τούρκικης προέλευσης δεχόμαστε επίθεση στα σύνορά μας και την ίδια ώρα γίνεται απόβαση με εκατοντάδες βάρκες στα νησιά μας.

Για κάποιους βέβαια δεν έχει καμία σημασία το οξύμωρο του πράγματος δηλαδή ο δήθεν ευάλωτος να εκσφενδονίζει πέτρες και δακρυγόνα, τούρκοι στρατιώτες να τον βοηθούν πετώντας και αυτοί δακρυγόνα, όπως φυσικά και το γεγονός τούρκοι δουλέμποροι ή ακόμα και οι ίδιοι οι εισβολείς να τρυπούν τις βάρκες που τους μεταφέρουν για να εκβιάσουν διάσωση.

Το ότι ένα μικρό αθώο παιδάκι -εργαλείο στα χέρια των διακινητών- πνίγηκε στο τελευταίο εσκεμμένο ναυάγιο δεν έχει καμία σημασία και η είδηση πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων και των μ.μ.ε. σε λιγότερο από μερικές ώρες. Φανταστείτε τι θα γινόταν αν σκάφος του λιμενικού αναποδογυρίζε τη βάρκα.

Δυστυχώς όμως τα παιδιά είναι εργαλεία προπαγάνδας σε αυτό το βρώμικο παιχνίδι και κανείς που σκούζει για αυτά δεν νοιάζεται πραγματικά.

Οπως φυσικά κανείς δεν νοιάζεται πραγματικά για να δώσει χρήματα από τη δική του τσέπη αλλά την ίδια ώρα απαιτεί να πληρώσει η πολιτεία δηλαδή όλοι εμείς οι υπόλοιποι και δεν έχει κανένα πρόβλημα αν η πολιτεία επιτάξει σπίτι ή περιουσία άλλου αρκεί να μην είναι η δική του.

Δεν έχει νόημα να μπεις σε αντιπαράθεση με ανθρώπους που που από τη μία στο όνομα του δήθεν αντίρατσισμού μοιράζουν ψόφους και πήγαδες και από την άλλη ποστάρουν στα socialmedia τη χλιδή και πολυτέλεια των δικών τους σπιτιών, την ίδια ώρα πού οικογένειες ζουν ακόμα χωρίς ρεύμα και χωρίς άλλα βασικά αγαθά.

Είναι τα σκυλιά κονδυλοφόροι, οι συνοδοιπόροι των στρατιωτών του Ερντογάν, οι συνοδοιπόροι των δουλεμπόρων που αλυχτούν για να προστατεύσουν το πολύτιμο φορτίο των αφεντικών τους.

Καμία απάντηση λοιπόν δεν πρέπει σε αυτά τα δίποδα γιατί μία φορά άνθρωποι δεν είναι. Για να είσαι άνθρωπος πρέπει να έχεις ανθρωπιά μέσα σου για όλο τον κόσμο.Ναι για όλο τον κόσμο. Για να είσαι άνθρωπος πρέπει πρώτα να ενδιαφέρεσαι για το γείτονά σου, αν υποφέρει, αν πεινάει, αν διψάει, αν του λείπουν βασικά αγαθά και μετά για όλους της γης τους πεινασμένους.

Λέγοντας πεινασμένους το μυαλό μας σίγουρα δεν πάει σε ανθρώπους με ακριβά κινητά, ακριβά ρούχα, από χώρες όπου δεν διεξάγεται κανένας πόλεμος και που ζητούν ιθαγένειες και δωρεάν σπίτια, σίτιση και επιδόματα.

Αγνοήστε λοιπόν όλες αυτές τις υποκριτικές φωνές, αγνοήστε τους ψοφους τις πήγαδες και τις σκατοψυχιες που μοιράζουν σε όποιον διαφωνεί μαζί τους. Έχουν καταντήσει περισσότερο γραφικοί και από θαμώνες των παρακμιακών ριάλιτι

Δεν αξίζει να χαραμίζετε το χρόνο σας φίλοι μου.

Είναι μόνο για λύπηση

===================== "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η Αβέβαιη Πραγματικότητα - Η επίδραση της Φυσικής στη Φιλοσοφία: Η αρχή της απροσδιοριστίας

1. Η επίδραση της Φυσικής στη Φιλοσοφία
2. Εξέλιξη ιδεών στη φυσική

Αναζητώντας, στο σκοτάδι, τα σύνορα του πνεύματος με την ύλη.

https://tinyurl.com/yx4bztc3

Γεννηθήκαμε σ’ ένα κόσμο που δεχόμαστε ως πραγματικό. Πολλοί λένε ότι δε τους ρώτησε κανείς αν το ήθελαν, άλλοι ότι καλύτερα να μην είχανε γεννηθεί ποτέ και μερικοί χαίρονται να ζούνε σ’ αυτό το όνειρο. Ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε παρατηρώντας τον είναι και αυτός στον οποίο υπάρχουμε. Το περιβάλλον, οι άνθρωποι, τα όνειρά μας, οι σχέσεις μας με τους άλλους και με τα πράγματα, η ίδια η πραγματικότητά μας, τούτα είναι όσα αναπαρίστανται μέσα μας, γεννώντας έτσι τον ‘κόσμο’ στον οποίο υπάρχουμε, ένα εσωτερικό περιβάλλον όπου κατοικεί ο παρατηρητής, το Εγώ μας. Από την άλλη πάλι, ο κόσμος τον οποίο φανταζόμαστε ίσως και να είναι αυτός στον οποίο όχι μόνο θέλουμε να υπάρχουμε αλλά και πράγματι υπάρχουμε. Ωστόσο όμως ίσως.

Είναι γεγονός ότι υπάρχει μια αλληλεπίδραση δια της οποίας ο εξωτερικός κόσμος διαμορφώνει τον εσωτερικό και το αντίστροφο. Δεν αναφέρομαι εδώ σε περίεργες μεταφυσικές δράσεις, μιλώ για τα απλά περιστατικά της καθημερινότητας. Όπως ο αγγειοπλάστης, όπου μορφοποιεί το πυλό σύμφωνα με το εσωτερικό του πρότυπο, έτσι όπως το φαντάστηκε ή από την άλλη, την συναισθηματική αλλαγή που συμβαίνει στη θέα μιας επιθετικής κίνησης κάποιου ζώου. Για τούτη την αλληλεπίδραση επιθυμώ να μιλήσω σε τούτο το κείμενο, προσεγγίζοντας το δυνατότερο ορθολογιστικά και επιστημονικά. Ξεκινώντας από «απλές καθημερινές» σκέψεις και φθάνοντας στο όποιο βάθος προκειμένου να βρεθεί η χρυσή τομή αυτής της αλληλεπίδρασης.

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που πράγματι επιθυμούν να υπάρχουν σε ένα κόσμο άλλο, ένα κόσμο διαφορετικό από το γνωστό καθημερινό μας. Διαφορετικό από ελάχιστα έως ακραία πολύ. Από το «να είμαι ομορφότερος» ή «το να είχα ένα τέτοιο αυτοκίνητο» έως το φανταστικά διαφορετικό κόσμο του «’ρχοντα των δαχτυλιδιών» ή του «Matrix». Πράγματι κάποιοι φαντάζονται τον κόσμο και τις καταστάσεις γύρω τους όπως θα τις ήθελαν να είναι. Τέτοιοι είναι αυτοί που κατά περίεργο τρόπο εμφανίζονται ως οι τυχεροί, ως αυτοί που η μοίρα ή ο Θεός τους βοηθά. Είναι αυτοί που κάνουν πράγματα και πετυχαίνουν πράγματα και δημιουργούν πράγματα και όχι μόνο αλλά εξίσου εύκολα καταστάσεις, γεγονότα, την ίδια τη πραγματικότητα. Προσαρμόζοντας έτσι σιγά σιγά το εξωτερικό τους περιβάλλον κατ’ εικόνα και ομοίωση του εσωτερικού τους.

Ξεκινώντας από το «Ποια Πραγματικότητα» ...

Πόσιμο νερό: Δικαίωμα ή προϊόν;

Το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό και την αποχέτευση (HRWS) αναγνωρίστηκε ως ανθρώπινο δικαίωμα από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 28 Ιουλίου 2010. [1] [1] https://undocs.org/A/RES/64/292 του Μιχάλη Χαιρετάκη Θα σας διηγηθώ μια μικρή ιστοριούλα που οι μεγαλύτεροι από εμάς την έχουν ζήσει με διαφορετικές παραλλαγές τα τελευταια 50 χρονια. Σε ένα νησί του Αιγαιου πριν πολλά πολλά χρόνια οι κάτοικοι είχαν ο καθένας το δικό του πηγάδι από όπου έπαιρνε το νερό που χρειαζόταν. Κάποια χρόνια μετά έγινε το μοναδικό υδραγωγείο του νησιού, όπου το νερό συγκεντρωνόταν από το νερό ενός ποταμού και από γεωτρήσεις. Πολλοί κάτοικοι ασχολούνταν με τη γεωργία, όμως η χρήση του ποταμού για την ύδρευση του νησιού λιγόστεψε το διαθέσιμο νερό και τους οδήγησε στο να κάνουν οι περισσότεροι τις δικές τους γεωτρήσεις Το νησί έγινε δημοφιλής προορισμός για τους τουρίστες και μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα άρχισαν να ξεφυτρώνουν σα μανιτάρια σε κάθε γωνιά του ενώ κάποιες πηγές με εξαιρετική ποιότητα νερού πουλήθηκαν σε εναν ιδιώτη που έκανε εργοστάσιο εμφιάλωσης. ¨Όμως εκτός από το εργοστάσιο εμφιάλωσης τα τελευταία χρόνια είχαν δημιουργηθεί μικρά εργοστάσια και βιοτεχνίες που κι αυτά κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες νερού. Μερικές απο αυτές με τα απόβλητά τους καθώς και λίγοι μεγαλοαγρότες μόλυναν σε κάποιες περιοχές του νησιού τον υδροφόρο ορίζοντα. Κάποιοι μάλιστα κάτοικοι του νησιού που είχαν πλουτίσει τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούσαν ποσότητες νερού για να ποτίζουν τους κήπους τους, να πλένουν τα αυτοκίνητά τους και να γεμίζουν τις πισίνες τους. Τα καλοκαίρια τα ξενοδοχεία γεμίζαν απο τουρίστες και ο πληθυσμός του νησιού διπλασιάζόταν ενώ οι τουρίστες κατανάλωναν σημαντικά περισσότερες ποσότητες νερού απο τους μόνιμους κατοίκους. Κάποια στιγμή τα ψέματα τελειώνουν, το νερό τελειώνει, πολλές γεωτρήσεις αντλούν κακής ποιότητας νερό, άλλες υφάλμυρο από την υπεράντληση, άλλες μολυσμένο και ακατάλληλο για οικιακή χρήση. Ποια είναι η λύση που βρίσκουν; Αρχικά μειώνουν τις ποσότητες νερού που είναι διαθέσιμες για κάθε πολίτη. Εκ περιτροπής ύδρευση σε περιοχές, αυξάνουν την τιμή του νερού κλιμακωτά εφαρμόζοντας διαφορετικά τιμολόγια και προσπαθούν να αυξήσουν την ποσότητά του με διάφορους τρόπους. Μια λύση είναι η αφαλάτωση που όμως δημιουργεί άλλα σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα, ειδικά όταν γίνεται ανεξέλεγκτα από ιδιώτες. https://earther.gizmodo.com/the-dirty-truth-about-turning-seawater-into-drinking-wa-1831768754 Σα να μη φτάνει όμως αυτό, η διαχείριση όλης αυτής της υδάτινης μπίζνας με τα διαφορετικά τιμολόγια γίνεται πλέον προσοδοφόρα και μαζεύει αρκετούς ενδιαφερόμενους που είναι διατεθειμένοι να αγοράσουν κοψοχρονιάς την διαχείριση της δημόσιας επιχείρηση ύδρευσης του νησιού. Πάμε τώρα να δούμε το αποτέλεσμα: Οι κάτοικοι του νησιού απογοητευμένοι απο την κακή ποιότητα του νερού που αγοράζουν σε ακριβές τιμές λόγω της περιορισμένης ποσότητας και της μεγάλης ζήτησης καταφεύγουν στο εμφιαλωμένο νερό. Ο μικρός αγρότης που αναγκάζεται πλέον να αγοράσει το νερό σε ακριβές τιμές έχοντας να ανταγωνιστεί τον μεγαλοξενοδόχο, αναγκάζεται να σταματήσει την καλλιέργεια της γής γιατί πλέον είναι ασύμφορη. Ο βιομήχανος συνεχίζει να ρυπαίνει, ο μεγαλοαγρότης να μολύνει και ο πλούσιος να γεμίζει την πισίνα του. Η ασύδοτη και ανεξέλεγκτη αφαλάτωση ιδιωτών συνεχιζει να κατααστρέφει το περιβάλλον ενώ ο ιδιώτης ιδιοκτήτης πηγών εμφιαλώνει και εξάγει άριστης ποιότητας νερο. Φυσικά το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό πάει περίπατο και ο φτωχός κάτοικος έχει μόνο 2 επιλογές. Είτε να πληρώσει φθηνά και να καταναλώσει κακής ποιότητας νερό απο το δίκτυο ύδρευσης ή να πληρώσει ακριβά και να αγοράσει εμφιαλωμένο νερό. Το νερό δεν είναι ένα φθηνό καταναλωτικό προϊόν που το καταναλώνουν τζαμπατζήδες, καταντάει όμως έτσι αν δεν υπάρχει για χρόνια ένας μεγαλύτερος σχεδιασμός για την περιοχή. Φυσικά δεν είναι η λύση στο να δοθεί σε κάποιον ιδιώτη η διαχείριση του νερού της περιοχής, τη στιγμή που η βασική αιτία του πρόβληματος δεν ειναι η οικονομική διαχείριση αλλά η άναρχη ανάπτυξη και η έλλειψη κανόνων. Η λύση στο πρόβλημα του νερού θα βρεθεί μόνο στην περίπτωση που δεν αντιμετωπιστεί ως μαθηματικό πρόβλημα, δηλαδή πως θα κάνουμε καλύτερη διαχείριση με το αζημίωτο και πως θα μοιράσουμε την ίδια ή λίγο μεγαλύτερη ποσότητα νερού σε ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις και δράσεις αλλά ως ανθρώπινο δικαίωμα και δημόσιο αγαθό που πρέπει πρωτίστως να προσφερεται σε αναγκαία ποσότητα και ικανοποιητική ποιότητα στους πολίτες για να καλύψει τις βασικές και θεμελιώδεις τους ανάγκες. ΥΓ Τροφή για σκέψη: Είναι το νερό προϊόν; Είναι ανθρώπινο δικαίωμα; Τι συμβαίνει στη Χιλή; Τι είναι τα δικαιώματα νερού; https://www.youtube.com/watch?v=3H91Qqtzp5A Από που προέρχεται το νερό Fiji. Γιατί το 53% των κατοίκων των νησιών Fiji ενώ έχουν το καλύτερο εμπορικά νερό του κόσμου δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό; https://blogs.ei.columbia.edu/2011/06/24/clean-water-for-fiji/ Σε ποιόν ανήκουν τα δικαιώματα για το νερό Fiji; https://el.wikipedia.org/wiki/Fiji_Water Γιατί έχει αποτύχει η ιδιωτικοποίηση του νερού στην Γερμανία; https://www.theguardian.com/sustainable-business/2015/aug/14/germanys-hypocrisy-over-greece-water-privatisation Γιατί η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ έχουν μεταφερθεί στο Υπερταμείο;

===================== "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Το “μεγάλο κόλπο” με την αιολική ενέργεια, όλα όσα κρύβει η δήθεν “ευαισθησία” ορισμένων…

Πριν 3-4 ημέρες, έπεσαν στα χέρια μου οι φωτογραφίες από την πρόσφατη κακοκαιρία “Ηφαιστίων” στη νότια Εύβοια. Είναι από τη θέση “Κατσαρώνι” στην Καρυστία. Αυτό που μπορεί να σκεφτεί κανείς είναι ότι η σφοδρότητα της κακοκαιρίας ήταν τέτοια, που ούτε οι πυλώνες των ανεμογεννητριών δεν άντεξαν. Διαδικτυακοί σχολιαστές, έγραφαν αστειευόμενοι ότι είναι σαν να λιώνουν οι θερμοσίφωνες από τον πολύ ήλιο (!). Βέβαια, προφανώς, οι πυλώνες των ανεμογεννητριών είναι σχεδιασμένοι ώστε να αντέχουν τόσο μεγάλες εντάσεις και είναι πολύ εύκολη λύση να κατηγορείς τον καιρό.

Η αρχή του 2020 μας βρήκε με δυσάρεστες ειδήσεις από την άλλη άκρη του πλανήτη. Τεραστίων διαστάσεων καταστροφικές πυρκαγιές κατέκαψαν εκτάσεις όσο η μισή Ελλάδα στην Αυστραλία. Η καταστροφή αυτή συσχετίζεται φυσικά και με το ακραίο επεισόδιο καύσωνα στην περιοχή και μας έκανε να προβληματιστούμε για το μέλλον του πλανήτη.

Το “pray for Australia” έκανε το γύρο του διαδικτύου. Αν τα ακραία κύματα καύσωνα συσχετίζονται με τη διαρκή άνοδο της μέσης θερμοκρασίας και η δραστηριότητα του ανθρώπου (που δεν είναι μόνο η παραγωγή ενέργειας) προκαλεί ή εντείνει το συγκεκριμένο φαινόμενο, μήπως να επιταχύνουμε το πέρασμά μας σε πιο “καθαρές” μορφές παραγωγής;

Οι άνθρωποι λειτουργούμε κυρίως οπτικά. Βλέποντας από τη μία την ανεμογεννήτρια να γυρίζει και από την άλλη μια τεράστια λιγνιτική μονάδα να αφήνει μαύρο καπνό και καρκίνο στην ατμόσφαιρα, είναι προφανές τι θα επιλέγαμε για το μέλλον. Η εικόνα μιας ανεμογεννήτριας έχει γίνει σύμβολο “καθαρής ενέργειας”. Είναι όμως τα πράγματα έτσι;

Σχεδιασμός και χωροθέτηση ανεμογεννητριών – The Greek Way

Θα τα γράψω λίγο “χύμα”, γιατί έτσι γίνονται τα πράγματα στην Ελλάδα. Με αφορμή το περιστατικό στη Νότια Εύβοια, αξίζει να αναφέρουμε ότι η περιοχή διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αιολικά δυναμικά της Ευρώπης. Δεν θα έπρεπε λοιπόν να γίνει η (αιολική) “μπαταρία” της Ελλάδας; Και με τη σειρά της η Ελλάδα, με τόσο ήλιο και άνεμο, να γίνει η “μπαταρία” της Ευρώπης; Ο διάβολος όμως κρύβεται στις λεπτομέρειες και αυτό δεν είναι απλά μια ουτοπία. Είναι ένα χυδαίο ψέμα.

Ας τα πάρουμε απ την αρχή. Τι γίνεται στην πραγματικότητα: Άρχονται οι “αιολικάδες” οι οποίοι συνήθως δεν έχουν ΙΔΕΑ από μετεωρολογία και κλιματολογία, αγνοώντας πολλές λεπτομέρειες σχετικά με κλιματικές παραμέτρους, θα πουν απλά: «Εκεί φυσάει, ας βάλουμε κι άλλες ανεμογεννήτριες».

Καταθέτουν μελέτες – παρωδία παίρνοντας στοιχεία από μοντέλα πρόγνωσης με ανάλυση 50 ή 80 χλμ (δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση να υπάρχει 1 ή 2 μόνο σημεία σε όλη αυτήν την πολύπλοκη περιοχή) και τη μέθοδο της παρεμβολής, πάνω σε υψηλής ανάλυσης terrain βγάζουν έναν χάρτη υψηλής ανάλυσης (στα 50-100-200μ). Τα συμπεράσματα αυτά, είναι όπως λέμε “ο,τι να ‘ναι”.

Στην καλύτερη περίπτωση βάζουν και 6μηνα στοιχεία (επειδή έστησαν μερικά ανεμόμετρα) και ιδού η μελέτη. Όσο για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αρκεί μια πληρωμένη υπογραφή και ο φάκελος φεύγει για τη ΡΑΕ όπου συνήθως εγκρίνεται.

Κατ’ αυτό τον τρόπο, η νότια Εύβοια (για παράδειγμα) έγινε ένα απέραντο ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ, με ανεξέλεγκτη εγκατάσταση ανεμογεννητριών ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ, επειδή απλώς “εδώ φυσάει”. Υπάρχουν ήδη 352 εγκατεστημένες τουρμπίνες και τα επόμενα χρόνια ο αριθμός τους θα διπλασιαστεί.

Το γεγονός ότι γύρω εκεί υπάρχουν πολύ σημαντικές (και ανεξερεύνητες!) αρχαιολογικές θέσεις, οικισμοί και ιστορικά χωριά, περιοχές NATURA, περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και τεράστιας βιοποικιλότητας, αγροτική και ήπια τουριστική δραστηριότητα (οι μοναδικοί πόροι αυτής της φτωχής και στα αλήθεια ανεκμετάλλευτης περιοχής), δεν έχει καμία σημασία.

Αρκεί να αναφέρω απλώς ότι ο απαράδεκτος νόμος ορίζει την ελάχιστη απόσταση από οικισμό τα 500μ. Προσπαθείστε να ζήσετε 500μ μακριά από μία ανεμογεννήτρια ύψους 50 και 80μ έστω για μία εβδομάδα και θα δείτε την ζωή σε διαμέρισμα στην Πατησίων με άλλο μάτι. Οι φωτογραφίες από την περιοχή σοκάρουν.

Το θέμα μας όμως δεν είναι μόνο η νότια Εύβοια. Εάν δει κάποιος τον χάρτη της ΡΑΕ θα διαπιστώσει ότι το πάνω από το 50% των ορεινών περιοχών της ηπειρωτικής χώρας, είτε έχει αδειοδοτηθεί ή θα αδειοδοτηθεί για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων.

Είναι στα αλήθεια καθαρή και βιώσιμη ενέργεια;

Ancient Greek Love Poems

Ancient Greek love poems have been found in every corner of Greece, on the islands and the mainland, in cities covered by the dust of time. Not surprisingly though.

Poetry has always been associated with feelings. What could poetry express better than love? Since the antiquity, many erotic poems have been created in Greece, expressing both platonic and intimate love. Greeks are known, since the earlier centuries, to be erotic and sensual people, prone to love and passion.

Until today, thus, ancient Greek love poems fascinate, revealing angles of human relationships that we obviously did not know about.

Ancient Greek Love Poems from Sappho

Sappho, the most important lyric poet of the antiquity in Greece and one of the most significant poets worldwide wrote, many centuries ago, tantalized by her love for one of her female students:

Again love, the limb-loosener, rattles me
bittersweet,
irresistible,
a crawling beast.
As a wind in the mountains
assaults an oak,
Love shook my breast.
You came, Atthis, you did so good
You refreshed my heart that was burned by desire
Whiter than milk
Fresher than water
Softer than the finest veil.
I loved you, Atthis, long ago
even when you seemed to me
a small child.
It was you that enchanted the mortals,
Child of Aphrodite,
You the best of stars
And whiter than milk…

This poem written by Sappho was set to music by Spiros Vlassopoulos and was sung by Aleka Kanellidou. The song is entitled Atthis and you may listen to it in the featured video.

To my hetaeras ...

Against all odds – Phil Collins, Mariah Carey

Το Against All Odds είναι ένα από τα πιο γνωστά ξένα ερωτικά τραγούδια του Phil Collins, εδώ σε μια ερμηνεία από τη Mariah Carey.

Το Against All Odds το γνωρίζουμε και με το δεύτερο τίτλο του, το Take a Look at Me Now. To τραγούδι ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1984, και πήρε τον τίτλο του από την ομώνυμη ταινία με τον Jeff Bridges και τη Rachel Ward.

To Against All Odds έγινε ένα από τα πιο επιτυχημένα ερωτικά τραγούδια όλων των εποχών σκαρφαλώνοντας στα charts των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου για πολλές εβδομάδες.  Κέρδισε το βραβείο Grammy καλύτερου τραγουδιού το 1985, αλλά και μια υποψηφιότητα βραβείων Όσκαρ για καλύτερο τραγούδι ταινίας.

Η ιστορία του τραγουδιού είναι αρκετά ενδιαφέρουσα: Οι παραγωγοί της ομώνυμης ταινίας είχαν προσεγγίσει τον Collins για να γράψει ένα τραγούδι για την ταινία, που θα αποτελούσε το μουσικό θέμα της. Εκείνος ήταν ακόμα ο τραγουδιστής των Genesis εκείνη την εποχή και έκανε τουρνέ με το συγκρότημα, αναγκάζοντας το σκηνοθέτη της ταινίας να τον κυνηγά στην Αμερική για να του ζητήσει το τραγούδι. Ο Φιλ Κόλινς αφού παρακολούθησε την ταινία στην πρώιμη εκδοχή της δέχτηκε και έγραψε το τραγούδι που αρχικά είχε τίτλο  «How Can You Just Sit There?»

Το Against All Odds εμπνεύστηκε από τον πρόσφατο χωρισμό του τραγουδιστή, αφού η γυναίκα του τον άφησε. Ο Collins έγραψε αρκετά τραγούδια για το χωρισμό του. Στο Against All Odds  ο τραγουδιστής ζητά από την πρώην του να τον κοιτάξει πάλι, γνωρίζοντας ότι αν και η συμφιλίωση και η επανασύνδεση είναι ενάντια στις πιθανότητες, αξίζει τον κόπο, για χάρη του παλιού έρωτα.

Against all odds, στίχοι στα Ελληνικά – Phil Collins, Mariah Carey...

Κυριότεροι σταθμοί των ελληνο-αμερικανικών (και κυπρο-αμερικανικών) σχέσεων μετά το 1947

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Αναρωτιέμαι αν γινόταν αύριο ένα γκάλοπ, πόσοι ‘Ελληνες θα αποδεικνυόταν ότι γνωρίζουν πως οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν τη δικτατορία της 21ης Απριλίου ή ότι ήταν πίσω από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο του 1974. Πόσοι γνωρίζουν ότι ο Πρόεδρος Κλίντον ζήτησε συγνώμη για την επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα ή ότι ο Χόλμπρουκ έκανε το ίδιο σχετικά με την αμερικανική πολιτική στο κυπριακό; Πόσοι Έλληνες άραγε γνωρίζουν τον ρόλο της αμερικανικής τράπεζας Goldman Sachs στο ελληνικό ζήτημα, αλλά και των ΗΠΑ στην επιβολή των Μνημονίων και Δανειακών δια του ΔΝΤ το 2010, αλλά και στην επίθεση κατά της Κύπρου και των τραπεζών της το 2013;

Και τα αναρωτιέμαι αυτά λόγω της έντασης και της μαζικότητας της επιχείρησης συστηματικής αποβλάκωσης και διαστροφής της συλλογικής ιστορικής μνήμης, που δέχεται επί χρόνια ο ελληνικός λαός, δια των μέσων «ενημέρωσης», των υποτιθέμενων «διανοούμενων» και των εκπαιδευτικών του ιδρυμάτων. ‘Οσο φεύγουν οι γενηές που έζησαν τα γεγονότα του 1967 και του 1974, και είναι πιο δύσκολο να τις ξεγελάσεις, τόσο γίνεται πιο εύκολο να θολώσει η ματιά.

Συζητώντας τις προάλλες με μια ομάδα φοιτητών που ενδιαφέρονται για θέματα εξωτερικής και διεθνούς πολιτικής, διαπίστωσα την έκταση της άγνοιας που έχουν, αλλά και τη δίψα τους να πληροφορηθούν τα πιο βασικά γεγονότα της ιστορίας της χώρας τους.

Μου ζήτησαν λοιπόν οι φοιτητές και τους ετοίμασα έναν κατάλογο των βασικών σταθμών στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις μετά το 1947, όταν η Ουάσιγκτων διαδέχεται το Λονδίνο ως εποπτεύουσα νεοαποικιακή δύναμη της Ελλάδας. Χωρίς τη γνώση αυτών των γεγονότων είναι απλώς αδύνατο να γίνει κατανοητή η ελληνική ιστορία. Τον δημοσιεύω προς χρήσιν οποιουδήποτε ενδιαφέρεται για το θέμα.

Δεν είμαι φυσικά ιστορικός, ούτε επιδιώκω να γράψω μια πραγματεία για τη νεώτερη ιστορία μας. Περιορίζομαι στην καταγραφή των βασικών προσδιοριστικών γεγονότων. Μακάρι νέοι ιστορικοί, που δεν ενδιαφέρονται μόνο να κάνουν καριέρα προδίδοντας την επιστήμη τους, να ασχοληθούν συστηματικά για να προσφέρουν στις νέες γενηές έναν μπούσουλα στην ιστορική αλήθεια και, άρα, στο μέλλον της χώρας τους.

Απαγορεύοντας την Αλήθεια

Να κλείσουμε την εισαγωγή αυτή, υπενθυμίζοντας ότι, εδώ και κάμποσα χρόνια, γίνονται δύο πολύ συστηματικές προσπάθειες αναθεώρησης της ιστορικής αλήθειας και βίαιης μεταβολής της μαζικής ιστορικής συνείδησης του ελληνικού λαού, που πάνε παράλληλα με την αποικιοποίηση της χώρας μας. Η μία αντανακλά τις νεοφιλελεύθερες, παγκοσμιοποιητικές ελίτ, τύπου Σόρος και εκδηλώνεται με τις θεωρίες τύπου Ρεπούση για «συνωστισμό» στη Σμύρνη ή με την επιχείρηση κατάργησης κάθε εμφάνισης εθνικών και θρησκευτικών συμβόλων και ταυτοτήτων.

Για τον ανερχόμενο ολοκληρωτισμό του παγκόσμιου Χρηματιστικού Κεφαλαίου, οι παραδοσιακές ιδεολογίες και θρησκείες, το εθνικό αίσθημα, η ταξική συνείδηση και κάθε αίσθημα ανήκειν σε κοινωνικές ή εθνικές ομάδες, είναι αντίπαλοι γιατί εμποδίζουν την ανάδυση του ανθρώπου – Δούλου, του Ηomo Economicus.

Η δεύτερη προσπάθεια αναθεώρησης αντανακλά τις νέο-ολοκληρωτικές, νεοσυντηρητικές, εθνικιστικές και ακροδεξιές τάσεις, που αποβλέπουν να επικρατήσουν όχι δια της επιβολής μιας άμορφης «πολυεθνικότητας» τύπου Σόρος, αλλά με τα μέσα του «Διαίρει και Βασίλευε», τους Πολέμους των Πολιτισμών του Χάντινγκτον, τη στρατηγική του Χάους, την μαζική αποκτήνωση του ανθρώπου, την πολιτική που εκφράζουν σήμερα προπάντων οι Τραμπ και Νετανιάχου.

Στη χώρα μας η δεύτερη αυτή σχολή αντανακλάται στη μαζική επανεμφάνιση, ιδίως μετά το 2015, όλης της παραφιλολογίας των οπαδών του Μεταξά, της εμφυλιοπολεμικής ακροδεξιάς και των νοσταλγών της Χούντας. (Το ότι μπορεί να υπάρχουν και τίμιοι ή πατριώτες άνθρωποι μεταξύ όσων, παραπλανημένοι, ακολούθησαν τον Γρίβα, τον Παπαδόπουλο ή τον Βασιληά σε μια ορισμένη ιστορική στιγμή, δεν μεταβάλλει τον ιστορικό ρόλο αυτών των ρευμάτων, που υπήρξαν ιστορικά οι κατ’ εξοχήν αποφύσεις των αμερικανικών και ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών).

Εμφύλιος Πόλεμος. ...

Ρωμαίος & Ιουλιέτα | Για κάθε λέξη σου εγώ πεθαίνω... Άμα σε χάσω θα χαθώ...

Ένας έρωτας καταδικασμένος από τ` αστέρια...Στις 30 Ιανουαρίου του 1595, η αριστουργηματική τραγωδία του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ κάνει πρεμιέρα στο Λονδίνο.-Από τη Μανταλένα Μαρία Διαμαντή

"Καλή σου νύχτα, χίλιες φορές καλή σου νύχτα. 

-Χίλιες φορές κακή χωρίς το φως σου. 

-Καληνύχτα καληνύχτα τούτη η πίκρα του χωρισμού έχει μια γλύκα τόση που καληνύχτα θα σου λέω μέχρι να ξημερώσει. 

-Ύπνος να ‘ρθει στα μάτια σου και στην καρδιά σου ειρήνη. 

-Ύπνος και ειρήνη θα θελα για σένα να ‘χα γίνει." 

Όσο πιο πίσω ανατρέξουμε σε εποχές, τόσο πιο μεγάλη πιθανότητα να συναντήσουμε ένα γενναίο, αληθινό έρωτα σαν και τον δικό τους. Αλήθεια, υπάρχει άνθρωπος που να μην γνωρίζει την ιστορία τους; Δεν είναι τυχαίο ότι συχνά οι χαρακτήρες του τίτλου θεωρούνται ως αρχέτυπο των δύο εραστών.

Το έργο ξεκινά με έναν καυγά στο δρόμο  ανάμεσα στους υποστηρικτές των δύο αντίπαλων οικογενειών. Ο Εσκάλους, Πρίγκιπας της Βερόνας, αναγγέλλει τιμωρία με θάνατο αν συνεχιστεί αυτή η πολύχρονη βεντέτα.  Ο  Κόμης Πάρης ζητά το χέρι της κόρης του Καπουλέτου, της Ιουλιέτας, όμως ο Καπουλέτος του ζητά να περιμένει δύο χρόνια. ...

O εξαίρετος ήχος της Επιδαύρου οφείλεται στην μοναδικότητα της Ελληνικής γλώσσας

Η εξαίρετη ακουστική για την οποία το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου είναι διάσημο, οφείλεται στα πέτρινα εδώλια του (στα καθίσματα των θεατών), καθώς το σχήμα και η διάταξή τους είναι ιδανικά για το φιλτράρισμα των θορύβων χαμηλής συχνότητας, καταδεικνύει η έρευνα ειδικών επιστημόνων.

Ήδη από τον 1ο π.Χ αιώνα, ο Ρωμαίος αρχιτέκτονας Βιτρούβιος θαύμαζε το πώς οι αρχαίοι Ελληνες είχαν διαρυθμίσει τα καθίσματα της Επιδαύρου «σύμφωνα με την επιστήμη της αρμονίας» για να ακούγονται καθαρότερα οι φωνές των ηθοποιών. Ακόμα και ο παραμικρότερος ψίθυρος στη σκηνή του θεάτρου ακούγεται πεντακάθαρα στις τελευταίες θέσεις σε απόσταση 60 μέτρων.

Εκτός από τις αρχαίες πηγές, «σύγχρονες ακουστικές έρευνες αποδεικνύουν ότι στα αρχαία θέατρα έχουν εφαρμοστεί βασικές αρχές σχεδιασμού που εξασφαλίζουν ηχοπροστασία, ακουστική ζωντάνια, διαύγεια και καταληπτότητα του θεατρικού λόγου.

Μια από τις βασικότερες αρχές είναι η ενίσχυση της φωνής με έγκαιρες, θετικές ηχοανακλάσεις επάνω σε στοιχεία του θεάτρου (δάπεδο ορχήστρας, πρόσοψη κτιρίου σκηνής, λογείο), για την εξασφάλιση ενός φυσικού, αυτοδύναμου (παθητικού) μεγαφώνου, που αναπληρώνει τις ενεργειακές απώλειες, κυρίως στα υψηλότερα καθίσματα του κοίλου».

Oι υπολογισμοί τους έδειξαν ότι οι κλιμακωτές θέσεις του θεάτρου λειτουργούν ως ηχητικό φίλτρο, καθώς το σχήμα τους είναι ιδανικό για να καταστέλλει τους ήχους χαμηλής συχνότητας, κύριο συστατικό του θορύβου. ...

Πότε ανοίγει η πλατφόρμα για αδήλωτα-μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα

Τη δυνατότητα να δηλώνουν ηλεκτρονικά τα πραγματικά τετραγωνικά μέτρα των ακινήτων τους, αποφεύγοντας την ταλαιπωρία με την αυτοπρόσωπη παρουσία τους στους δήμους, θα έχουν οι ιδιοκτήτες σε περίπου 10 ημέρες, οπότε αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία η ηλεκτρονική πλατφόρμα της ΚΕΔΕ.

Αυτό ανέφερε ο υπουργός Εσωτερικών, Τάκης Θεοδωρικάκος στο 37ο συνέδριο της ΠΟΜΙΔΑ, αναφερόμενος στο θέμα που αφορά τη δήλωση έως τις 31 Μαρτίου 2020 της διαφοράς που υπάρχει ανάμεσα στα δηλωθέντα τετραγωνικά στο Ε9 και στους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Η σχετική ρύθμιση που απαλλάσσει από πρόστιμα για τυχόν αδήλωτα τετραγωνικά την τελευταία πενταετία, αφορά και το ΤΑΠ (Τέλος Ακίνητης Περιουσίας), διευκρίνισε στον χαιρετισμό του ο κ. Θεοδωρικάκος.

Για όσους πολίτες έσπευσαν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους πριν από την ψήφιση της ρύθμισης, ο υπουργός Εσωτερικών είπε ότι βρίσκεται σε συνεννόηση με την ΚΕΔΕ και αναμένει την εισήγησή της για το θέμα.

Σε ό,τι αφορά στα κενά και μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα, ο κ. Θεοδωρικάκος ανακοίνωσε ότι παρατείνεται μέχρι την 30η Ιουνίου 2020 η δυνατότητα τακτοποίησης της διαδικασίας ώστε οι ιδιοκτήτες τους να απαλλαγούν από τα δημοτικά τέλη.

Ο ίδιος ανακοίνωσε επίσης ότι την προσεχή Παρασκευή θα κατατεθεί η νομοθετική ρύθμιση που θα δίνει το δικαίωμα στην ΕΕΤΑΑ να υπογράφει συμβάσεις έργου στους μηχανικούς του ΤΕΕ, ώστε οι τελευταίοι να εκτελούν μελέτες και να εποπτεύουν την κατασκευή τεχνικών έργων στους δήμους και παράλληλα να στηρίζουν τεχνικά τις υπηρεσίες δόμησης και τις πολεοδομίες.

=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"