Δεν θα πρέπει να θυμόμαστε και να υμνούμε τους προγόνους μας και τα διδάγματά τους, μόνο όταν μας συμφέρει, όταν μας βολεύει ή όταν δεν αντιστρατεύονται τις πρόσκαιρες κομματικές και πολιτικές σκοπιμότητές; μας …
Και μην κάνουμε, δήθεν, ότι δεν καταλαβαίνουμε ότι, δεν πρέπει να συγχέουμε τον «θεσμό της Δημοκρατίας», με την κατά περίπτωση υστερόβουλη ανικανότητά μας να εκλέξουμε, λόγω σκοπιμότητας και προσωπικών συμφερόντων, πρόσωπα ικανά να την υπηρετήσουν.
Στην περίπτωση αυτή οι φταίχτες είμαστε εμείς και όχι η Δημοκρατία.
Αν θυμάμαι καλά, οι αρχαίοι μας πρόγονοι στους, οποίους αναφερόμαστε όταν μας βολεύει, μας δίδαξαν :
«Η φτώχεια (που παρατηρείται) μέσα στο Δημοκρατικό πολίτευμα, (όταν αυτό λειτουργεί) είναι τόσο προτιμότερη από τη δυναστική «ευδαιμονία», όσο (προτιμότερη είναι) η Ελευθερία από τη Δουλεία» (Δημόκριτος 251).
=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"