Με την απόφαση 3260/2018 το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών απέρριψε την πρωτοφανή και επαίσχυντη αγωγή της Επιτροπής Ανταγωνισμού κατά του Γιώργου Φλωρά για δήθεν συκοφαντική δυσφήμιση μέσω προσωπικού ιστολογίου.
Αγωγή πρωτοφανής καθώς ουδέποτε έως σήμερα οργανισμός του Δημοσίου δεν αξίωσε 500.000€ αποζημίωση ως ηθική βλάβη από πολίτη επειδή, κατά το Δημόσιο, ο πολίτης την συκοφάντησε δια προσωπικού ιστολογίου που έβλεπαν 30-40 άνθρωποι.
Η αγωγή απερρίφθη καθώς δεν βρέθηκε ούτε μια νομική βάση που να στέκει σε όσα συμπεριέλαβε η Επιτροπή Ανταγωνισμού στην αγωγή της αποδεικνύοντας ότι η περίφημη αγωγή έγινε με μοναδικό σκοπό να «κλείσει το στόμα» σε μια φωνή που ανέδειξε επί σειρά ετών την ανικανότητά της.
Μια αγωγή που κόστισε, έως σήμερα, στους Έλληνες πολίτες σχεδόν 25.000€ (τόσα έχει καταβάλει από την τσέπη του πολίτη η Επιτροπή Ανταγωνισμού), ποσό που θα πολλαπλασιαστεί καθώς χωρίς καμία ένδειξη ντροπής η Επιτροπή Ανταγωνισμού προχωράει στην έφεση κατά της απορριπτικής απόφασης. Παρότι ο απερχόμενος πρόεδρος της έχει ακόμα ένα μήνα στην θέση του, σπεύδει να κάνει έφεση προκαταβάλλοντας την επόμενη διοίκηση. Δηλαδή ο Έλληνας πολίτης θα φτάσει να πληρώσει 40.000€ για να ικανοποιηθεί η εκδικητικότητα της διοίκησης της Επιτροπής Ανταγωνισμού κατά ενός πολίτη, στην εταιρεία του οποίου έχει ήδη καταδικαστεί τελεσίδικα να καταβάλει 740.000€ ως αποζημίωση επειδή την κατέστρεψε.
Η κατάθεση της αγωγής συνοδεύτηκε από μια πρωτοφανή απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού με βάση την οποία αποφασίστηκε η κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων κατά του Γιώργου Φλωρά στην περίπτωση που οποτεδήποτε δημοσιεύσει βιβλίο που την αφορά. Δηλαδή αποφάσισαν ότι θα σταματήσουν ένα βιβλίο ανεξαρτήτου περιεχομένου (αφού προφανώς δεν το γνωρίζουν) αρκεί και μόνο ο Φλωράς να μην δημοσιεύσει τα πεπραγμένα τους. Αλήθεια τί τρέμουν να μην βγει στην δημοσιότητα;
Πεπραγμένα της απερχόμενης διοίκησης που ακόμα και ο ΟΟΣΑ, στην πρόσφατα δημοσιοποιηθείσα έκθεση αξιολόγησης για τα έτη 2011-2015, διαπίστωσε ότι είναι απαράδεκτα. Και τα διαπίστωσε παρά την αξιοθρήνητη προσπάθεια της Επιτροπής Ανταγωνισμού να παρουσιάσει μια διαφορετική πραγματικότητα.
Ο ΟΟΣΑ, ανάμεσα σε άλλα, διαπίστωσε ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού:
Αγωγή πρωτοφανής καθώς ουδέποτε έως σήμερα οργανισμός του Δημοσίου δεν αξίωσε 500.000€ αποζημίωση ως ηθική βλάβη από πολίτη επειδή, κατά το Δημόσιο, ο πολίτης την συκοφάντησε δια προσωπικού ιστολογίου που έβλεπαν 30-40 άνθρωποι.
Η αγωγή απερρίφθη καθώς δεν βρέθηκε ούτε μια νομική βάση που να στέκει σε όσα συμπεριέλαβε η Επιτροπή Ανταγωνισμού στην αγωγή της αποδεικνύοντας ότι η περίφημη αγωγή έγινε με μοναδικό σκοπό να «κλείσει το στόμα» σε μια φωνή που ανέδειξε επί σειρά ετών την ανικανότητά της.
Μια αγωγή που κόστισε, έως σήμερα, στους Έλληνες πολίτες σχεδόν 25.000€ (τόσα έχει καταβάλει από την τσέπη του πολίτη η Επιτροπή Ανταγωνισμού), ποσό που θα πολλαπλασιαστεί καθώς χωρίς καμία ένδειξη ντροπής η Επιτροπή Ανταγωνισμού προχωράει στην έφεση κατά της απορριπτικής απόφασης. Παρότι ο απερχόμενος πρόεδρος της έχει ακόμα ένα μήνα στην θέση του, σπεύδει να κάνει έφεση προκαταβάλλοντας την επόμενη διοίκηση. Δηλαδή ο Έλληνας πολίτης θα φτάσει να πληρώσει 40.000€ για να ικανοποιηθεί η εκδικητικότητα της διοίκησης της Επιτροπής Ανταγωνισμού κατά ενός πολίτη, στην εταιρεία του οποίου έχει ήδη καταδικαστεί τελεσίδικα να καταβάλει 740.000€ ως αποζημίωση επειδή την κατέστρεψε.
Η κατάθεση της αγωγής συνοδεύτηκε από μια πρωτοφανή απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού με βάση την οποία αποφασίστηκε η κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων κατά του Γιώργου Φλωρά στην περίπτωση που οποτεδήποτε δημοσιεύσει βιβλίο που την αφορά. Δηλαδή αποφάσισαν ότι θα σταματήσουν ένα βιβλίο ανεξαρτήτου περιεχομένου (αφού προφανώς δεν το γνωρίζουν) αρκεί και μόνο ο Φλωράς να μην δημοσιεύσει τα πεπραγμένα τους. Αλήθεια τί τρέμουν να μην βγει στην δημοσιότητα;
Πεπραγμένα της απερχόμενης διοίκησης που ακόμα και ο ΟΟΣΑ, στην πρόσφατα δημοσιοποιηθείσα έκθεση αξιολόγησης για τα έτη 2011-2015, διαπίστωσε ότι είναι απαράδεκτα. Και τα διαπίστωσε παρά την αξιοθρήνητη προσπάθεια της Επιτροπής Ανταγωνισμού να παρουσιάσει μια διαφορετική πραγματικότητα.
Ο ΟΟΣΑ, ανάμεσα σε άλλα, διαπίστωσε ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού: