Η Ελλάδα ως Ευρώπη: Μήπως ήρθε η στιγμή;

Γράφει η Μουζακιάρη Βένη

H Ελλάδα είναι μια χώρα που δεν δημιουργεί προσδοκίες αλλά διαμορφώνει καταστάσεις.

Ο κοινωνικός ,οικονομικός και πολιτικός χώρος στην χώρα μας είναι δομημένος με τέτοιον τρόπο ,που δεν επιτρέπει στο κοντινό ή μακρινό γεωγραφικό περιβάλλον να μας χαρακτηρίσει ως οικονομικά και επενδυτικά "ελκυστικούς".
Αυτή είναι μια πραγματικότητα,δύσκολη βέβαια ,αλλά είναι γεγονός.

Το γρήγορα εναλλασσόμενο κυβερνητικό περιβάλλον, οι ξεχωριστοί και όχι συνακόλουθοι των προηγούμενων νόμοι και τροποποιήσεις της κάθε κυβέρνησης ,ο έντονος και χωρίς συνοχή,στόχο και περιεχόμενο συνδικαλισμός ,η κυρίαρχη και δυναμική παρουσία και θέση μας στη λίστα διαφθοράς δεν επιτρέπουν μια ελκυστική και κερδοφόρα επενδυτική εξέλιξη της οικονομίας.
Με ιδιαίτερο σκεπτικισμό και επιφύλαξη αντιμετωπίζεται η χώρα μας στον τομέα των άμεσων ξένων επενδύσεων.Ο ξένος επιχειρηματίας δεν θα επιλέξει την Ελλάδα να δραστηριοποιηθεί οικονομικά .
Θα επιλέξει μια χώρα με σαφέστατο χαμηλότερο εργατικό κόστος και πάνω από όλα με σχετικά ήρεμη πολιτική και κοινωνική ζωή.Δε θα πάρει ένα ρίσκο που ξέρει από την αρχή πως θα χάσει.

Η χώρα πρέπει να μπει σε μια διαδικασία εκκαθάρισης και επανεκκίνησης. Σε κάθε είδους προγράμματα,μέθοδουςι,στάσεις και νοοτροπία,που δεν επιτρέπουν πρόοδο και μέλλον delete.Άμεσα ,γρήγορα και σαφέστατα χωρίς τον διπλό μπαλαντέρ της ήπιας προσαρμογής και της μεταβατικής περιόδου..Η Ελλάδα και ειδικά ο Έλληνας δεν θα πάθει απολύτως τίποτα από μια ξαφνική αλλαγή.Είναι αναγκαίο.
Δεν μπορεί μια χώρα που λειτουργεί με βάση το μοντέλο της ΕΕ να παρακολουθεί για τόσες ημέρες την εξέλιξη της απεργίας άπραγη.Επιτακτικό και ιδιαίτερης σημασίας βήμα είναι άμεσα να ξεκινήσουν και από τις δυο πλευρές διαπραγματεύσεις.
Άμεσες διαπραγματεύσεις για όσα από τα θέματα μπορούν να επιλυθούν καθώς σαφέστατα η δομή και η εικόνα του συνδικαλισμού στην Ελλάδα δεν λύνεται με διαπραγματεύσεις, αλλά με καθαρή αλλαγή νοοτροπίας και σκέψης γύρω από τα θέματα εργασίας και ειδικά τρόπου εργασίας.

Ο συνδικαλισμός σαν όργανο μπορεί και πρέπει να λειτουργεί σαν ασπίδα και ομπρέλα για τους εργαζόμενους .Αυτός είναι ο μοναδικός στόχος.Δυστυχώς όμως η εικόνα που παρατηρείται στην Ελλάδα είναι πως οι συνδικαλιστές προτάσσουν την κομματική ταυτότητα και δρουν βάσει αυτής.
Μια χώρα που λειτουργεί βάσει ενός προγράμματος και μάλιστα ενός εξωγενούς προγράμματοςμε διπλή κατεύθυνση μέσα και έξω θα πρέπει να θέλει και να μπορεί να επιλύει τέτοιου είδους θέματα.Η καλύτερη εικόνα σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο θα πρέπει να συνοδεύεται και με την ανάλογη εξέλιξη καταστάσεων που με την τωρινή υπόσταση και δομή αποτελούν εμπόδιο για κάθε είδους και κατεύθυνση προόδου και μέλλοντος.

Η απερχόμενη ,η νέα , μελλοντική κυβέρνηση θα πρέπει να είναι σε θέσει και να έχει την ειλικρινή διάθεση για άμεση αντιμετώπιση των χρόνια "ανυπάκουων"εσωτερικών δομών και μηχανισμών.

Εκκαθάριση στάσιμων και μη παραγωγικών παραγόντων και αναδιαμόρφωση στάσης και νοοτροπίας.Δεν είναι προσωπικό θέμα ή ζήτημα προς διαπραγμάτευση αν θα προχωρήσουμε ευρωπαϊκά .Είναι μια δεδομένη στάση που θα πρέπει έστω και τώρα να κατανοήσουμε και να υιοθετήσουμε και ασφαλώς μια υποχρέωση απέναντι στο μέλλον και στην ιστορία μας.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ανακοίνωση της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ για το θάνατο του σ. Νεόφυτου Δημοσθένους

ΙΠΠΟΚΡΑΤΟΥΣ 22
Τηλ.: 210-3665313
Fax: 211-5555904
e-mail: neolaia@pasok.gr

Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ εκφράζει τη βαθιά της θλίψη και οδύνη για την απώλεια του Νεόφυτου Δημοσθένους, μέλους της Κεντρικής Επιτροπής της ΕΔΕΚ, και επι χρόνια στελέχους της Νεολαίας της ΕΔΕΚ, και της φοιτητικής οργάνωσης «ΑΓΩΝΑΣ».

Ο Νεόφυτος Δημοσθένους υπήρξε ένας πραγματικός σύντροφος και φίλος, ένας άνθρωπος που από τα μαθητικά του χρόνια ασχολήθηκε με το σοσιαλιστικό κίνημα της μαρτυρικής Κύπρου και στη συνέχεια ανέπτυξε πολύπλευρη και εντυπωσιακή δραστηριότητα, υπηρετώντας την πολιτική με απαράμιλλο ήθος, εντιμότητα και αξιοπρέπεια.

Εκφράζουμε στην οικογένεια και τους συγγενείς, όπως και στην ηγεσία της ΕΔΕΚ και της Νεολαίας της τα συλλυπητήρια μας.

Καλό ταξίδι σύντροφε Νεόφυτε, θα σε θυμόμαστε για πάντα.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Πετρέλαιο Θέρμανσης: H τιμή του δεν πρέπει να είναι ανώτερη των 0,50 Ευρώ ανά λίτρο.

Θέσαμε το όριο της αισχροκέρδειας στα 0,52 Ευρώ ανά λίτρο.

Δημ. Καραμήτσας

Δικηγόρος, Αντ/δρος Ν. ΙΝΚΑ

Πρωτοβουλία : ΝΕΟ ΙΝ.ΚΑ. (ένωση καταναλωτών ΙΝ.ΚA
Συνυπρογράφουν: ΙΝΚΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, ΒΙΟ.ΖΩ.
ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ

Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλώ επικοινωνήστε με τον νομικό μας σύμβουλο Δημήτρη Καραμήτσα 6936000836.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ : ΑΙΣΧΡΟΚΕΡΔΕΙΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΤΙΜΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 0,52 ΤΟ ΛΙΤΡΟ

ΣΤΑ 0,50 ΛΕΠΤΑ Η ΕΥΛΟΓΗ ΤΙΜΗ

Δημ. Καραμήτσας

Δικηγόρος Αντ/δρος Ν. ΙΝΚΑ

Πρωτοβουλία : ΝΕΟ ΙΝ.ΚΑ. (ένωση καταναλωτών ΙΝ.ΚA

Συνυπρογράφουν: ΙΝΚΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, ΒΙΟ.ΖΩ.

ΤΙΜΗ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ-2

Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλώ επικοινωνήστε με τον νομικό μας σύμβουλο Δημήτρη Καραμήτσα 6936000836.
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Οι χαμένες μνήμες των υπουργείων

Tου Πασχου Μανδραβελη kathimerini

Το τραγικό δεν είναι ότι λείπουν τα 35 κινητά τηλέφωνα που ένας υπουργός της απελθούσης κυβέρνησης έδωσε στους συμβούλους του. Το τραγικό είναι ότι αυτός ο υπουργός χρειαζόταν 35 συμβούλους για να μην κάνει τη δουλειά του. Διότι –πώς στην ευχή; – μπορεί να είναι παραγωγικός ένας άνθρωπος που χρειάζεται μισό λόχο συμβούλων; Από μια φράση να έλεγε ο καθένας δημιουργείται απίστευτος θόρυβος. Iσως γι’ αυτό να μην ανταποκρίθηκαν οι περισσότεροι υπουργοί στα καθήκοντά τους· πλεόναζαν οι συμβουλές και τελμάτωνε η διοικητική ιεραρχία.

Η απουσία, όμως, όλων των σκληρών δίσκων απ’ όλα τα γραφεία των υπουργών πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις. Δεν ήταν μια κλοπή κάποιων παρατρεχάμενων για ίδιον όφελος (οι σκληροί δίσκοι πουλιούνται πλέον με το κιλό) και η ζημιά δεν είναι απλώς ότι για κάποιες μέρες τα γραφεία των νέων υπουργών ήταν νεκρά, επειδή οι υπολογιστές τους ήταν άψυχα κουτιά. Το σημαντικότερο είναι ότι η Δημόσια Διοίκηση, τουλάχιστον στην κορυφή της, πάσχει από ένα ιδιότυπο Αλτσχάιμερ. Τα υπουργεία δεν έχουν μνήμη. Οι επόμενοι δεν μπορούν να συνεχίσουν το έργο των προηγούμενων, δεν μπορούν να διορθώσουν τα κακώς κείμενα και να συνεχίσουν τα καλώς καμωμένα. Πρέπει να ψάξουν το νήμα των ενεργειών του κράτους στη δαιδαλώδη διοίκηση των υπουργείων τους. Κι αυτό είναι περιττό χασομέρι.

Στην Ελλάδα, δυστυχώς, κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση έχουμε μια μίνι μεταπολίτευση, όπως ορθώς είπε στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο ο Συνήγορος του Πολίτη. Απ’ ό, τι αποδείχθηκε, όχι μόνο στα πρόσωπα, αλλά και στα μολύβια. Φυσικά και στην πληροφορική τεχνολογία.

Το 2004, η χώρα έκανε ένα μικρό βήμα μπροστά: είδαμε τον απερχόμενο πρωθυπουργό να περιμένει στο Μαξίμου τον νεοεισερχόμενο, είδαμε και κάποιες παραδόσεις επί της ουσίας εκτός από εκείνα που παίζουν στις κάμερες. Φέτος, αυτή η παράδοση τηρήθηκε κατά το ήμισυ και αυτό οφείλεται μόνο στον κ. Καραμανλή, ο οποίος περίμενε τον διάδοχό του στο πρωθυπουργικό μέγαρο. Σε πολλές περιπτώσεις, όμως, απελθόντες γενικοί γραμματείς δεν είχαν αφήσει πίσω ούτε τον αριθμό του τηλεφώνου τους και οι νέοι υπουργοί τούς βρήκαν μέσω δημοσιογράφων.

Το θέμα, όμως, των σκληρών δίσκων αποκαλύπτει την απουσία πολιτικής του ελληνικού κράτους σε σχέση με τα ηλεκτρονικά δεδομένα. Πολλοί ισχυρίστηκαν ότι σ’ αυτούς τους δίσκους υπήρχαν πληροφορίες που αφορούν την ιδιωτική ζωή των υπουργών, συμβούλων και παρατρεχάμενων.

Φυσιολογικά, όλα όσα καταγράφονται σε υπολογιστές του Δημοσίου είναι δημόσια δεδομένα και σύμφωνα με μια κίνηση πολιτών «δικά μας δεδομένα», ανήκουν δηλαδή στον ελληνικό λαό. Στον δημόσιο χώρο δεν υπάρχει ιδιωτική ζωή των πολιτικών και οι πληροφορίες για την ιδιωτική τους ζωή δεν μπορούν να καταγράφονται σε δημόσια περιουσία. Αυτό σε προηγμένες χώρες είναι σαφές από τη δεκαετία του 1970. Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, υπάρχει η δικαστική απόφαση για τις «μαγνητοταινίες του Γουότεργκεϊτ», που ο Νίξον αναγκάστηκε να δώσει, παρά το γεγονός ότι εκείνος είχε μια καλύτερη δικαιολογία: την εθνική ασφάλεια. Στην Ελλάδα, πάλι, θεωρείται φυσιολογικό όχι μόνο να παίρνει κάποιος φεύγοντας τα δεδομένα, αλλά και τα φυσικά μέσα εγγραφής τους...

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

13 Οκτωβρίου 2009 πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Κρίτωνα Αρσένη με τη Βρετανίδα Υπουργό Κλιματικής Αλλαγής και Ενέργειας Joan Ruddock.

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΣΟΚ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΊΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

Γραφείο Κρίτωνα Αρσένη Ευρωβουλευτή

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βρυξέλλες, 14 Οκτωβρίου 2009

Συναντήσεις Κρίτωνα Αρσένη με τη Βρετανίδα Υπουργό Κλιματικής Αλλαγής και μέλη της Γερουσίας των ΗΠΑ για την επιτάχυνση των παγκόσμιων προσπαθειών αντιμετώπισης της Κλιματικής Αλλαγής

Την Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2009 πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Κρίτωνα Αρσένη με τη Βρετανίδα Υπουργό Κλιματικής Αλλαγής και Ενέργειας Joan Ruddock. Η συνάντηση έγινε στο γραφείο του Κρίτωνα Αρσένη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μετά από αίτημα της κυρίας Ruddock και αφορούσε την ανταλλαγή απόψεων ενόψει των κρίσιμων διαπραγματεύσεων στην Παγκόσμια Συνδιάσκεψη της Κοπεγχάγης τον ερχόμενο Δεκέμβριο.

Το προσεχές διάστημα, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την κρίσιμη για το μέλλον του πλανήτη Συνδιάσκεψη της Κοπεγχάγης, ο Κρίτων Αρσένης θα βρεθεί από τις 22 έως 25 Οκτωβρίου στην Νέα Ορλεάνη για να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Συμπόσιο του Οικουμενικού Πατριάρχη για το Περιβάλλον. Στη συνέχεια, από τις 26 έως τις 30 Οκτωβρίου θα συμμετέχει στην Ουάσινγκτον στην επίσημη συνάντηση αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με μέλη της Γερουσίας των ΗΠΑ με θέμα την Κλιματική Αλλαγή, ενώ από τις 4 έως τις 8 Νοεμβρίου θα έχει σχετικές επαφές στο Λονδίνο, πριν μεταβεί στις 14 Δεκεμβρίου στην Κοπεγχάγη για να συμμετάσχει στην παγκόσμια συνδιάσκεψη για την αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής ως μέλος της αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Με αφορμή την παγκόσμια συνδιάσκεψη της Κοπεγχάγης ο Κρίτων Αρσένης δήλωσε ότι: «Αυτές τις ημέρες ο πλανήτης μας ετοιμάζεται να συναντήσει την ιστορία. Στην Κοπεγχάγη τον Δεκέμβρη του 2009 θα μαζευτούν οι εκπρόσωποι των κρατών όλου του κόσμου για να αποφασίσουν τα μέτρα που θα λάβουμε για να σταματήσουμε την αλλαγή του κλίματος. Το διακύβευμα είναι βαρύ. Αν δεν λάβουμε τις απαραίτητες αποφάσεις ώστε έως το 2050 να περιορίσουμε ριζικά τη χρήση άνθρακα στις διάφορες μορφές του (πετρέλαιο, βενζίνη, λιγνίτης, λιθάνθρακας κ.α.) για να παράγουμε ενέργεια, τα παιδιά που γεννήθηκαν τα τελευταία χρόνια θα ζήσουν να δουν έναν πλανήτη αβίωτο. Αν δεν κάνουμε κάτι σήμερα, το 2100 αναμένεται να έχει ανέβει η θερμοκρασία του πλανήτη κατά 4 βαθμούς ή και περισσότερο. Αυτό δε σημαίνει ότι η μέγιστη θερμοκρασία τα καλοκαίρια μας θα είναι 4 βαθμούς παραπάνω.

Αυτό σημαίνει ότι θα εξαφανιστούν τα περισσότερα δάση, λίμνες, ποτάμια, ζώα και φυτά του πλανήτη, δεν θα υπάρχει τροφή και πόσιμο νερό στα περισσότερα μέρη του κόσμου και πολλά πολλά ακόμη. Απαιτείται να προστατεύσουμε και να αυξήσουμε την φυτοκάλυψη στον πλανήτη, να εξασφαλίσουμε εναλλακτικές πηγές ενέργειας, να σταματήσουμε να σπαταλούμε τη γη, το νερό τον αέρα για να διατηρηθεί η ζωή σε αυτόν τον πλανήτη, σε όλη την πολυπλοκότητα και απαράμιλλη ομορφιά της».

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Προκήδειος (27.4.2009) δια χειρός Βάσου Λυσσαρίδη

Τώρα που ο δρόμος τελειώνει γυρνάω στα 89 μου τόσα χρόνια που πέρασαν

και στο λίγο χρόνο που έχω μπροστά μου Γυρνάω στις ρίζες με την αγέραστη

σκέψη των σοφών, των σοφιστών των τραγωδών, των ασματοποιών των θεοποιών

και των απροσκύνητων θεοχαλαστών.


Κρατάω ακριβή την άρνηση της ζωής για ένα κόκκο ύστατης αξιοπρέπειας

και γι΄αυτούς που θάρθουν Στέκω στις ταπεινόμορφες τις Θερμοπύλες κι αναρωτιέμαι

πώς ευκολογενιούνται οι αθάνατοι Ακουμπάω στο χώμα και η ανατριχίλα δική μου

Πώς κουβαλάς μια κληρονομία που έπαψε νάναι μόνο δική σου Γυρνάω στη Σωτήρα των

Λευκάρων και την ρωτώ αν μαρτύρησε κι αν θυμάται τον Μαραθώνα.

Κι αυτή αγέρωχη κρατάει την πέτρινη σιωπή της Στη Σαλαμίνα κουβεντιάζω μ΄ένα

πού μόλις πνίγηκε στη ναυμαχία και με ρωτάει με τη νεκρική λαλιά Νικήσαμε;

Στην Αθηναϊκή αγορά απορημένος απόμεινα σιωπηλός Και με ρωτήσανε.

Ξένος θα πρέπει νάσαι Τον Περικλή τον άκουαν όμως χωρίς γιατί δεν τον υπάκουαν

Τον Όμηρο τον τραγουδούσαν στις πλατείες Περήφανοι για την παλληκαριά αλλά και με

ντροπή για όσα δεν έπρεπε να είχαν γίνει Ξεχάστηκα.

Γυρνώ στη κάπως μακρινή δική πατρίδα Θυμήθηκα τον Ζήνωνα να ξεκινά για την Αθήνα.

Η σοφία θέλει αντίσοφους.

Ξεχάστηκα στον ύπνο και ξύπνησα με του Ρε Αλέξη τις αγριοφωνάρες Αυτός γελούσε κι

όταν πέθαινε αν πέθανε ποτές Κουράστηκα.

Κι έτσι γοργά κύλησε ανυποψίαστα ο χρόνος Κάποιος Γρηγόρης, χωριατόπαιδο

ξαναζωντάνεψε τις Θερμοπύλες και το μολών λαβέ ακούστηκε αρχαιοελληνικά.

Με το μολών ν΄ακούεται περισπώμενο.

Οι Πέρσες, οι Σαρακηνοί, οι Δυτικοί κι όλοι οι άλλοι περαστικοί χνάρια δεν άφηκαν.

Δεν είναι να γονατίσει αυτή η γενιά.

Κι η μάνα, η μαυροφορεμένη θυμίζει αρχαίο τραγικό αιώνιο χορικό.

Χρόνο δεν έχω.

Και τώρα στέκομαι στη μέση της πλατείας μ΄ένα αλυσοδεμένο Πενταδάκτυλο

και μ΄ένα συρματόπλεγμα που σημαδεύει σάρκα και ψυχές.

Οι Αχαιοί ξεχάστηκαν και οι Αρκάδες Και οι Λυσιώτες αδικοσκορπισθήκανε

σε άλλα σπιτικά.

Εδώ πια διαφεντεύουν οι σοφοί της άσοφης προσωρινότητας Αν θες να ζήσεις πρέπει

να γονατίσεις ψιθυρίζουν χλωμοί περιδεείς κι αξιοθρήνητοι

Το ανδρός επιφανούς πάσα γη τάφος

τώρα το ξεγυμνώνουν μ΄ότι η πάσα γη χωράει όλους και ξενοπατημένες

στράτες, πόλεις και χωριά Καιρός να φύγω.

Όμως πως θα μισέψω χωρίς τη σιγουριά ασκλάβωτης ζωής, σκέψης επαναστατημένης και

λεύτερης γης πατρικής Καιρός να φύγω.

Με δέρνουν τα γερασμένα σκληροκόκκαλα Τα βήματα αβέβαια και το κορμί σκυφτό

Όμως πώς λες να φύγω;

Εγώ θα μείνω μελλοθάνατος μα ζωντανός να καρτερώ Θα φύγω όταν θα αγναντεύω τα

ξενόφερτα καράβια να παίρνουν τον αγύριστο του γυρισμού τον δρόμο.

Ως τότε εγώ θα καρτερώ ως τότε εγώ θα πολεμώ. . .

Αντί Σχολίου:

Σε ευχαριστώ γιατρέ μου, για την ευκαιρία που μου έδωσες, να γνωρίσω από κοντά... τον υπέροχο άνθρωπο πολιτικό, ποιητή και φιλόσοφο σοσιαλιστή ηγέτη, τον απροσκύνητο μαχητή και επαναστάτη αιώνιο έφηβο, τον
Βάσο Λυσσαρίδη.

Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ο Βάσος μιλάει για τοv ποιητή Βάσο Λυσσαρίδη (3) Τελευταίο...

Όλο το αφιέρωμα εδώ:

http://stoxasmos-politikh.blogspot.co...


Νάσος

Ταπεινός οδοιπόρος στα σταυροδρόμια της ιστορίας απολογούμαι στη δικαιωμένη, τη λεύτερη Δωδεκάνησο για το αδικαίωτο μήνυμα που μεταφέρω από την Κύπρο των άταφων νεκρών, την Κύπρο των αδικαίωτων ονείρων, την Κύπρο των προσφυγικών νεκροταφείων, την Κύπρο του δήθεν διάτρητου συρματοπλέγματος, την Κύπρο των ξεχασμένων αγνοούμενων και των αδούλωτων εγκλωβισμένων.

Με κρατάει άγρυπνο η αναμονή της ώρας που οι ζωντανοί Κύπριοι θ΄ανέβουν στον λευτερωμένο Πενταδάκτυλο για να θάψουν τους άταφους νεκρούς της προδοσίας και της τραγωδίας όπως οι τότε ζωντανοί Δωδεκανήσιοι με το τέλος του παγκόσμιου πολέμου πορεύθηκαν στο νεκροταφείο για ν΄ ανακοινώσουν στους αγωνιούντες νεκρούς πως λευτερώθηκε η Δωδεκάνησος.

Με κρατάει δέσμιο η υπόσχεση πως θα ξαναγυρίσω στον μητροπολιτικό χώρο για ν΄ανακοινώσω πως στην Κύπρο της προδοσίας και της αντίστασης, την Κύπρο του Ζήνωνα και του Ονήσιλλου, της Λαπήθου που φυλάει ακόμα ακριβά τα΄ αχνάρια του Κανάρη, στην Κύπρο του Δικώμου και του Μακαιρά με το σύγχρονο μολών λαβέ ενός χωρίς περγαμηνές καταγωγής αριστοκράτη, του Γρηγόρη Αυξεντίου που εξευτέλισε τον χρόνο, στην Κύπρο του Δώρου με το ματωμένο πρόσωπο ανάποδα που ακόμα κραυγάζει λευτεριά κι αξιοπρέπεια, στην Κύπρο των βουβών εκκλησιών, της λεβεντιάς αλλά και των βουτυροσπόνδυλων που μετρούν τις αξίες με το μέτρο των αριθμών γκρεμίσθηκαν τα συρματοπλέγματα της ντροπής και ξαναγυρνάμε στα σπιτικά μας όχι ως επιθυμητοί ή ανεπιθύμητοι επισκέπτες αλλά ως νόμιμοι ιδιοκτήτες.

Αυτό το καθήκον εκκρεμεί. Και πρόθεση μου είναι να εκπληρώσω το τάμα ζωντανός ή νεκρός, γιατί ανασαμό δεν θάχω ούτε στη ζωή ούτε στον τάφο ωσότου μαρτυρήσω πατρίδα λεύτερη χωρίς ξένους στρατούς και νέο-αποικιοκρατικές κηδεμονίες.

Αναπολώ τα φοιτητικά μου χρόνια. Βόρειος Ήπειρος και Κύπρος και τα Δώδεκα Νησιά.

Με κοινή κατεύθυνση και τρεις διαφορετικές καταλήξεις.

Έτσι, εδώ στα Δωδεκάνησα, τα δικαιωμένα με τους αγώνες των απροσκύνητων Δωδεκανησίων, αισθάνομαι ακόμα πιο βαρύ το έργο της κατάθεσης απολογισμού πεπραγμένων και ακόμα πιο δύσκολο το έργο της αιτιολόγησης σφαλμάτων και παραλήψεων που οδήγησαν συχνά σε αδιέξοδα και κατολισθήσεις.

Με κυνηγάει το βασανιστικό ερώτημα του δικού σας και δικού μας Διακογιάννη. «Τα νησιά μας δεν είχαν την ίδια τύχη με την τραγική Κύπρο μας». Γιατί ;

Παράλληλη αγωνιστική πορεία.

Με συμμετοχή στον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, πιο ριψοκίνδυνη για τους Δωδεκανήσιους με την Ιταλική κατοχή. Με τους Γλέζους στον μητροπολιτικό χώρο να κατεβάζουν τη ναζιστική σημαία, τους Διακογιάννηδες και τους Κλαδάκηδες τη Βρετανική σημαία, και τον Σολωμό να πληρώνει με τη ζωή του στην προσπάθεια να κατεβάσει την Τουρκική κατοχική σημαία. Τούπαν Θα πεθάνεις για ένα τίποτα. Αποκρίθηκε. Καλύτερα παρά να ζεις για ένα τίποτα. Κι από τότε

Βρώμικος φυσάει ο αέρας από το βορρά.

Φέρνει μαζί του αλλόκοτες ξενολαλιές

ξυπνάει βρικολακιασμένες ερρινύες

Τρυπώνει ανενόχλητος στη προσφυγοκαλύβα

Και ο γερομισοπαράλυτος ο Κωνσταντής

από τη Λύση

μάταια πασχίζει με το αγριοραβδί

απ΄την ψυχρή καλύβα να τον

αποδιώξει.

Χτυπάει φουρτουνιασμένος του

αρχοντικού τη διπλοκλειδωμένη

πόρτα

Ανήμπορος, ανίσχυρος να μπει

στου παλατιού τα σάλα.

Το αφεντικό –κι ας έχει

άλλο σκλαβωμένο σπιτικό,-

ρουφάει ήρεμα τον πρωινό καφέ.

Βρώμικος φυσάει ο αέρας από το

Βορρά

Τρυπώνει στην εμπορική τη συνοικία

όπου πωλούνται κάθε είδους υλικά.

Πατρίδες, δικαιώματα, τίτλοι περιουσιών

μισοτιμής, παρθένες σε τιμή

ευκαιρίας.

Φυσάει ανάποδα αδέξια χωρίς

πυξίδα.

Χτυπάει σε τείχους και

πλέγματα αγκαθωτά

Κι εκεί στη τελευταία γωνιά

ουρλιάζει πληγωμένος,

οπισθοχωρεί

Ένα παιδί μ΄ ένα σβησμένο

πια τσιγάρο στα στεγνά

και τα νεκρά του χείλη.

Με μια στερνή ανάσα

Καυτερή.

Σκότωσε την αντάρα του βορρά

στο τελευταίο ασήμαντο

και ταπεινό στενό.

Ο αγριοβοριάς ξεψύχησε στο γυμνωμένο

τώρα ιστό.

Με το ΕΜΠΑ στη Δωδεκάνησο και την ΕΟΚΑ του Αυξεντίου και του Μάτση, με τους δικούς σας Μπιεμάδες και τους επικουρικούς, Τούρκους στη δική μας περίπτωση.

Έγιναν λάθη.

Επιτρέψαμε σε Πόντιους Πιλάτους να μεταβαπτισθούν σε επιδιαιτητές, αποδεχθήκαμε χρονοδιαγράμματα και χωριστά δημοψηφίσματα για προτάσεις που βρισκόντουσαν σε πλήρη σύγκρουση με κάθε αρχή δικαίου και με τις δεσμεύσεις για διασφάλιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Και το σχέδιο Ανάν τέθηκε μπροστά στον λαό.

Και ο λαός απεφάνθη. Και στοιχειώδης αρχή δημοκρατίας απαιτεί σεβασμό της ετυμηγορίας κάθε λαού.

Ο λαός απέρριψε όχι λεπτομέρειες ή επί μέρους πρόνοιες, αλλά την διχοτομική, ρατσιστική, νέο-αποικιοκρατική φιλοσοφία του σχεδίου που εκχωρούσε κηδεμονικά δικαιώματα στην Τουρκία, εσαεί στρατιωτική παρουσία, διέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία, καταργούσε τη νομοθετική και κοινοβουλευτική εξουσία με ξένους δικαστικούς να επιλύουν πολιτικά αδιέξοδα και να καταρτίζουν τον προϋπολογισμό του κράτους, με κατάφωρη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παραγκωνισμό των αποφάσεων των Ευρωπαϊκών δικαστηρίων που απέδιδαν τις περιουσίες στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους.

Ο λαός απεφάνθη. Ο ίδιος ο γ.γ. εξήγγειλε τον θάνατο του σχεδίου. Αλλά δυστυχώς ξένοι και μερικοί ημέτεροι επιχειρούν την λαθροβίωση του. Προειδοποιούμε. Δεν θα ανεχθούμε καταστρατήγηση της λαϊκής ετυμηγορίας με επαναφορά απορριφθέντων σχέδιων με περιθωριακές διακοσμητικές τροπολογίες.

Ας απειλούν πλανητάρχες, περιφερειάρχες δορυφόροι, αλλά και διεθνείς Πόντιοι Πιλάτοι με μέτρα ένα λαό γιατί δεν υπέκυψε σε πιέσεις και εκβιασμούς. Απαντούμε. Να μας μετρήσουν καλύτερα. Γιατί μέσα στα πολυπλόκως εμπλεκόμενα συμφέροντα οι διαστάσεις των προβλημάτων είναι άσχετες με τις αριθμητικές διαστάσεις των λαών, αλλά και γιατί η Μακρυγιαννέϊκη παράδοση, υπενθυμίζει πως η μοίρα μας έφερε ολίγους, τα θεριά τρώνε από τη σάρκα μας, αλλά μένει πάντα μαγιά.

Άλλωστε οι συνθήκες έχουν διαφοροποιηθεί. Η Κύπρος είναι πλήρες μέλος της Ε.Ε. Η Τουρκία κι όταν αντιλαμβάνεται ότι η πλήρης ένταξη είναι ανέφικτη ή ανάγεται στο απώτερο μέλλον έχει ανάγκη αναβάθμισης δεσμών με την Ε.Ε. Και αυτό μας προσφέρει δυνατότητες.

Τι ζητούμε; Λύση βασισμένη στις αρχές του διεθνούς δικαίου και του Ευρωπαϊκού κεκτημένου. Που να κατοχυρώνει την ενότητα του κράτους και του χώρου και τα δικαιώματα όλων των πολιτών.

Αυτά όχι μόνο δεν συγκρούονται με τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, αλλά το κατοχυρώνουν. Τα ξένα συμφέροντα είναι που πρέπει να αποκλεισθούν. Και θα αποκλεισθούν. Η μυθολογία ότι οι Ελληνοκύπριοι δεν επιθυμούν λύση αποτελεί προσβολή της διανοητικής ικανότητας κάθε εχέφρονος. Δεν πάσχουμε από πολιτικό μαζοχισμό. Είναι η δική μας πατρίδα που είναι μοιρασμένη. Ούτε το ότι οι ξένοι αγνοούν τι προσδοκούν οι Ελληνοκύπριοι.

Κατατέθηκαν κεφάλαια ανησυχιών. Να κατατεθεί ένα αδρό περίγραμμα που να είναι εναρμονισμένο με το διεθνές δίκαιο και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Σεβόμαστε τα δικαιώματα κάθε λαού και κάθε ομάδας.

Σε κανένα δεν εκχωρούμε τα δικά μας.

Θα το επαναλαμβάνω σε κάθε περίπτωση.

Αν ξεχάσω την Κερύνεια θα έχω ενταφιάσει την αξιοπρέπεια μου.

Αν διαγράψω την Μόρφου και το Καρπάσι θα έχω δολοφονήσει την εθνική και την ατομική μου συνείδηση.

Θ΄ αγωνιζόμαστε ασταμάτητα ως τη δικαίωση. Θα πορευθούμε λεύτεροι στον λεύτερο Πενταδάκτυλο.

Αυτό είναι το διαχρονικό συμβόλαιο μου με το έθνος.

Κι εγώ φτωχός μικρός οδοιπόρος στα εθνικά σταυροδρόμια με τις φτωχές μου δυνάμεις, θα παραμείνω να φυλάω τσίλιες στα σταυροδρόμια των εθνικών προοπτικών, γιατί ζωή χωρίς αξιοπρέπεια δεν έχει νόημα. Θ΄ακολουθήσω τ΄ αχνάρια που κληροδοτώ. Στις χιλιάδες παιδιά μου στον Κυπριακό και μητροπολιτικό χώρο υπενθυμίζω πως καμιά μάχη δεν είναι χαμένη όταν διεξάγεται για αξιοπρέπεια, δημοκρατία και ελευθερία.

Όχι, παιδί μου,

Αυτή η ορφανεμένη ηλιαχτίδα

που πάει να ξεψυχίσει στη ξεπορνεμένη

πια πλατεία

μου θύμισε αυτά που είδα.

Κάλιο, παιδί μου, να πορεύεσαι

με πίκρα

την πίκρα ενός οράματος που ξέφυγε,

παρά τη γλύκα μιας ανώφελης φυγής.

Φίλες και φίλοι της Δωδεκανήσου. Προσκυνούμε τα λεύτερα σας χώματα. Κι εμείς έστω με άλλη κρατική οντότητα θα παραδώσουμε λεύτερα τα αιμοποτισμένα χώματα της Κύπρου. Αυτό είναι συμβόλαιο όχι μόνο ζωής αλλά και θανάτου. Γιατί ούτε ο θάνατος δεν είναι δικαιολογητικό απουσίας.

(Ομιλία Βάσου Λυσσαρίδη στα Δωδεκάνησα 17 Ιουλίου, 2005 )

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Είναι δύσκολο να αρχίσουμε από τώρα την αρνητική κριτική... αλλά ΔΕΝ θα μπορέσουμε να ανεχθούμε τη "γυναίκα του Καίσαρα" να ΜΗΝ φαίνεται τίμια...

Ποιος κάνει το «κινέζο»;;

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

Η Τρίτη και 13 του μήνα έφυγε, η 13^η μέρα απεργίας των λιμενεργατών στο Πειραιά φεύγει και η 93^η μέρα από την αντίστροφη μέτρηση της εκατοντάδας των πρώτων ημερών του ΠΑΣΟΚ έρχεται. Στο Λιμάνι του Πειραιά θα «σταθμεύσω» σήμερα, καθώς εκεί είναι στραμμένα όλα τα βλέμματα των ΜΜΕ και των εμπόρων, αφού η ενδεχόμενη και πιθανή συνέχιση της απεργίας θα σημάνει ένα ταυτόχρονο πλήγμα στην αγορά. Πολλά προϊόντα θα αχρηστευτούν και οι τιμές άλλων θα υπερδιπλασιαστούν.

Το επίσημο ΠΑΣΟΚ εκπροσώπησε η μια εκ των δύο «τσάρων», κ. Κατσέλη, και μάλλον η παρουσία της είχε εθιμοτυπικό χαρακτήρα στο λιμάνι. Δε βρίσκω εξάλλου τον τρόπο επιτυχημένης διαβούλευσης και διαπραγμάτευσης, όταν το ένα μέρος είναι πρώην καθηγήτρια σε αμερικάνικο πανεπιστήμιο και από την άλλη μεριά, εκπρόσωποι λιμενεργατών με «κομμουνιστικά φρονήματα». Στους εκπροσώπους αυτούς, η γραμμή από το Ριζοσπάστη δόθηκε πριν λίγες μέρες. Πιο αναλυτικά, η εφημερίδα του Περισσού, σε ένα ιδιαίτερα αποκαλυπτικό και καυστικό άρθρο, όπως συνηθίζει, αναφέρεται στον επί χρόνια στενό συνεργάτη του κ. Γ. Παπανδρέου και σημερινό υπουργό Επικρατείας παρά τω Πρωθυπουργό, κ. Χάρη Παμπούκη. Άνευ επιπρόσθετων σχολίων λοιπόν, παραθέτω απόσπασμα.

«Με νομικούς συμβούλους που εκπροσώπησαν τα συμφέροντα ξένων πολυεθνικών και συνέβαλαν στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, στελέχωσε το πρωθυπουργικό του γραφείο ο Γ. Παπανδρέου, εγκαινιάζοντας τη δήθεν “νέα πορεία” της διαφάνειας και της “προστασίας της δημόσιας περιουσίας”, την οποία επαγγέλθηκε και προεκλογικά! Ο Γ. Παπανδρέου έχρισε υπουργό Επικρατείας τον Χάρη Παμπούκη, ο οποίος διατέλεσε νομικός σύμβουλος της κινέζικης πολυεθνικής Cosco, αναλαμβάνοντας τις διαπραγματεύσεις για λογαριασμό της εταιρείας με το ελληνικό δημόσιο για την εξαγορά του λιμανιού του Πειραιά! Ο Γ. Παπανδρέου που δήθεν κατήγγειλε την πλήρη ιδιωτικοποίηση των λιμανιών και έταζε “επαναδιαπραγμάτευση” της συμφωνίας, φαίνεται ότι πήρε το κατάλληλο πρόσωπο για την κατάλληλη θέση…»

------------------------------------------------

Σχετικό με το παραπάνω:

Δείξε μου τους συνεργάτες σου…

ή Ο κατάλληλος άνθρωπος ...στην κατάλληλη θέση;



ΣΣ: [Ενημέρωση (11-10-2009):
Ο Χ. Παμπούκης διαψεύδει ότι υπήρξε νομικός σύμβουλος της Cosco.
Δείτε το σχόλιο # 5]

Σχόλιο: Είναι δύσκολο να αρχίσουμε από τώρα την αρνητική κριτική... αλλά ΔΕΝ θα μπορέσουμε να ανεχθούμε και τη "γυναίκα του Καίσαρα" να ΜΗΝ φαίνεται τίμια και ωραία...

Προς το παρόν είμαστε στη περίοδο χάριτος για μια νέα κυβέρνηση που μας υποσχέθηκε "όλα στο φως" και αναμένουμε τις επίσημες εκδοχές στα ερωτήματα των δημοσιευμάτων.

Ο ιστοχώρος μας, όπως ισχυρίζεται ο ΓΑΠ, ΔΕΝ χρωστάει σε κανέναν και ΔΕΝ καλύπτει τίποτα και κανέναν, αλλά ούτε προτίθεται να κρύψει δημοσιευματα κάτω από το χαλί της όποιας σκοπιμότητας.

ΣΣ: Πληροφορούμε επίσης το κύριο με το "απαράδεκτο" e-mail, ότι περιμένουμε την επίσημη τοποθέτησή του...

Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ο Βάσος μιλάει για τοv ποιητή Βάσο Λυσσαρίδη (2)

Όλο το αφιέρωμα εδώ:

http://stoxasmos-politikh.blogspot.co...


Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Απεβίωσε ο Νεόφυτος Δημοσθένους, μέλος της ΚΕ της ΕΔΕΚ

Σε ηλικία 34 ετών απεβίωσε χθες βράδυ από ανακοπή καρδίας, ο Νεόφυτος Δημοσθένους, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΕΔΕΚ και κοινοβουλευτικός συνεργάτης του Κινήματος.

Ακούραστος αγωνιστής ο Νεόφυτος ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή. Από τα μαθητικά του χρόνια αναμείχθηκε έντονα στο σοσιαλιστικό χώρο και σύντομα ανάπτυξε πρωτοφανή δράση. Αρχικά με το φοιτητικό κίνημα, αργότερα Οργανωτικός της Νεολαίας ΕΔΕΚ και επί σειρά χρόνων, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Οργάνωσης.

Ο Νεόφυτος Δημοσθένους διακρινόταν για το ήθος του, την εργατικότητα και την πραότητα του χαρακτήρα του. Η καρδία του όμως δεν άντεξε. Χθες σε ηλικία 34 χρόνων, ο σύντροφος Νεόφυτος έφυγε από τη ζωή.

Η κηδεία του θα γίνει αύριο Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009 και η ώρα 2:30 μ.μ. στον Ιερό Ναό Αγίας Σοφίας στον Στρόβολο, στην Λευκωσία και θα παραστεί σύσσωμο το Πολιτικό Γραφείο της ΕΔΕΚ.




Τη θλίψη για το χαμό του Νεόφυτου Δημοσθένους εκφράζει η Νεολαία ΠΑΣΟΚ και ο Γραμματέας της Κώστας Πανταζής, φίλος και σύντροφος του Νεόφυτου.

Καλό ταξίδι σύντροφε Νεόφυτε...

Νάσος

ΣΧΕΤΙΚΑ:

Δ.Κ.Κ.Φ. ΑΓΩΝΑΣ

Δημοκρατική Κίνηση Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου

Απεβίωσε ο Νεόφυτος Δημοσθένους, μέλος της ΚΕ της ΕΔΕΚ


========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ο Βάσος μιλάει για τοv ποιητή Βάσο Λυσσαρίδη (1)

Ο σοσιαλιστής ηγέτης, ο επαναστάτης, ο αιώνιος έφηβος και απροσκύνητος μαχητής...

...ο ποιητής και συγγραφέας Βάσος Λυσσαρίδης, συγκίνησε με την ποίησή του και τον πολιτικό του λόγο στη "Στοά Βιβλίου" της Αθήνας!!!

Όλο το αφιέρωμα εδώ:

http://stoxasmos-politikh.blogspot.co...


ΣΣ: Σε λίγες ώρες ολόκληρη η ομιλία του

Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Μέρα Μαγιού μου μίσεψες μέρα...

Έτος αφιερωμένο στο Γιάννη Ρίτσο και το ibis blog συνεχίζει τις αναφορές του στο σημαντικό Έλληνα ποιητή. Ο “Επιτάφιος” αποτέλεσε αναμφίβολα, εκτός από σπουδαίο έργο και μια σημαντική αφορμή για την (επι)στροφή του Έλληνα στην ποίηση.

Μέρα Μαγιού μου μίσεψες
μέρα Μαγιού σε χάνω
άνοιξη γιε που αγάπαγες
κι ανέβαινες απάνω

Αφορμή και έμπνευση

Μάιος 1936 οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης κηρύττουν απεργία ζητώντας αύξηση των ημερομισθίων(αφιέρωμα Α,Β). Σύντομα και άλλα εργατικά συνδικάτα ενώνονται μαζί τους και η απεργία αποκτά πανεργατικό χαρακτήρα. Οι αστυνομικές αρχές απαγορεύουν στην πορεία των εργατών να πλησιάσει στο κτίριο διοίκησης της πόλης. Στις 9 Μαΐου πραγματοποιούνται σοβαρά επεισόδια μεταξύ διαδηλωτών και τοπικών αρχών που έχουν σαν απολογισμό δεκάδες τραυματίες και 12 νεκρούς. Ο λαός της Θεσσαλονίκης ξεσηκώνεται και η απεργία αποκτά χαρακτήρα εξέγερσης.

Αυτή η μέρα είναι παραπάνω από σημαδιακή όχι μόνο για τα θλιβερά επεισόδια αλλά κυρίως γιατί αποτέλεσε την αφορμή για την ποιητική στροφή ενός ολόκληρου έθνους.

Την επόμενη μέρα δημοσιεύεται στην εφημερίδα Ριζοσπάστης η εικόνα της μάνας του διαδηλωτή Τάσου Τούση, που θρηνεί πάνω από το άψυχο σώμα του γιου της(φωτογραφία αριστερά). Ο Γιάννης Ρίτσος στιγματίζεται και εμπνέεται από τον θρήνο της μάνας και ξεκινά να γράφει τους πρώτους στίχους από τον "Επιτάφιο". Σε 3 μέρες γράφει 14 από τα 20 συνολικά ποιήματα και δημοσιεύει 3 από αυτά στο φύλλο της εφημερίδας του Ριζοσπάστη στις 12 Μαΐου. Εν το μεταξύ ο αγώνας των εργαζομένων δικαιώνεται με την αποδοχή των αιτημάτων τους, την ίδια ώρα που το έργο του Ρίτσου λογοκρίνεται έντονα από τοπικές αρχές και πολιτικούς. Στις 8/6/1936 ο «Επιτάφιος» κυκλοφορεί σε 10.000 αντίτυπα, ενώ το εξώφυλλο του βιβλίου(ξυλογραφία) επιμελείται ο χαράκτης Λυδάκης. Η έκδοση προκαλεί έντονες αντιδράσεις από τη δικτατορία Μεταξά οι οποίες και οδηγούν στην πυρά πληθώρα αντιγράφων.

Μελοποίηση και δημοσίευση

Με τα γεγονότα του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, της κατοχής και του εμφυλίου η Ελλάδα χάνει μέρος από την πολιτιστική της αίγλη. Ο "Επιτάφιος", μετά από τον 20χρονο παραγκωνισμό του, είναι έτοιμος να δώσει νέα πνοή στην ελληνική ποίηση. Ο Ρίτσος με την επιστροφή του από την εξορία αναδημοσιεύει τα έργα του και στέλνει τον "Επιτάφιο" στον Μίκη Θεοδωράκη με την αφιέρωση «το βιβλίο τούτο κάηκε από τον Μεταξά στα 1938 κάτω από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός».

Ο συνθέτης μελοποιεί τμήμα του έργου στο αυτοκίνητό του περιμένοντας την γυναίκα του να επιστέψει από τα ψώνια της σε ένα παρισινό σούπερ μάρκετ. Σημειώνει με μολύβι τις νότες στο περιθώριο κάθε σελίδας του βιβλίου που του είχε στείλει ο Ρίτσος. Ο Μίκης στέλνει την μουσική σύνθεση στον Μάνο Χατζιδάκη, το Γιάννη Ρίτσο και τον Βύρωνα Σάμιο.

Ο Μπιθικώτσης και οι αντιδράσεις

O Χατζιδάκης ηχογραφεί την πρώτη λυρική έκδοση με τη φωνή της Νάνας Μούσχουρη. Το αποτέλεσμα δεν ικανοποιεί το Γιάννη Ρίτσο αλλά και τον ίδιο τον Μίκη Θεοδωράκη που βρίσκει στο πρόσωπο του Γρηγόρη Μπιθικώτση τον τέλειο εκφραστή(**). Ο λαϊκός και αγωνιστικός χαρακτήρας του έργου κάνουν διστακτικό ακόμα και τον ποιητή. Οι αντιδράσεις κυρίως για την επιλογή του ερμηνευτή(***) ήταν έντονες από διανοούμενους και πολιτικούς της εποχής, γιατί μέχρι τότε ο Μπιθικώτσης τραγουδούσε μόνο ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια. Το έργο εκδίδεται τελικά το 1961, για πρώτη φορά σε δίσκο 33 στροφών, με τη φωνή(****) του Γρηγόρη Μπιθικώτση.

Το εκπληκτικό αποτέλεσμα και η απολαβή του κόσμου κάνουν τον Γιάννη Ρίτσο να δηλώσει: "Ήμουν λάθος! Ακριβώς εκεί ο Επιτάφιος συνάντησε τους απλούς ανθρώπους. Κι εκείνοι του δόθηκαν με τη σειρά τους. Κατάλαβαν το ποίημα. Το έκαναν δικό τους!"

Ο Γιάννης Ρίτσος δηλώνει στον ίδιο τον Μίκη Θεοδωράκη:

"Ήταν τα πρώτα ποιήματα μου που είχαν μελοποιηθεί. Μου έκανε τρομερή εντύπωση, μα είναι δυνατόν η ποίηση να βρει μια πλήρη αντιστοιχία με την μουσική. Μέχρι τίνος έλεγα ότι η κάθε τέχνη είναι αυτάρκης και δεν έχει ανάγκη από την βοήθεια της άλλης. Αλλά όταν έγραψες τον Επιτάφιο και αργότερα φυσικά την Ρωμιοσύνη που ήταν η μεγάλη δόξα σου, είπα πραγματικά ότι εδώ πέρα είναι ένας δρόμος για να πλησιάσει η ποίηση μέσο της μουσικής εκείνους τους ανθρώπους που δεν θα τους πλησίαζε ίσως ποτέ"

Από τον θρήνο στη κορύφωση

O Επιτάφιος αποτελεί έργο ξεχωριστό που συνδυάζει μοναδικά το λαϊκό στοιχείο, την έντεχνη μουσική και την ποίηση. Ήταν η αρχή, το πρώτο βήμα για να έρθει ο Έλληνας κοντά στην ποίηση.

Γλαφυρά περιγράφονται τόσα συναισθήματα: ο πόνος, ο θάνατος, η μοίρα, ο θρήνος, το μοιρολόι και τελικά η ανάσταση. Από τον θρήνο στην κορύφωση.

• Δείτε ένα σημαντικό αφιέρωμα από το κανάλι της βουλής ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ: Ρίτσος διαβάζει, Μίκης διευθύνει... .Ερμηνεύει η Μαρία Φαραντούρη
• Μπορείτε να κατεβάσετε το έργο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ από εδώ.

(*) Ο Επιτάφιος είναι το πρώτο έργο που παρουσιάζει ο Μίκης Θεοδωράκης μετά την επιστροφή του από το Παρίσι.
(**)Το έργο εκδίδεται και πάλι το 1963 με την Μαίρη Λίντα και τον Μανώλη Χιώτη
(***)Ο Γιάννη Ρίτσος μιλά για τον Γρηγόρη Μπιθικώτση.

(****)Τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση συνοδεύει το μπουζούκι του Μανώλη Χιώτη.

Πηγές: melodia.gr, orfeas.gr, ritsosgiannis.blogspot.com/

Μέσω Ibis

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Κύριε Ιερώνυμε, έχετε γράμμα από μία “αιρετική”

Κατ’ αρχήν να σας συστηθώ και να διευκρινίσω ότι τον άκρως τιμητικό τίτλο της “αιρετικής” δεν τον οικειοποιήθηκα μόνη μου και αυθαίρετα. Μου τον απέδωσαν όλοι όσοι έχουν διαβάσει βιβλία και άρθρα μου, γνωστοί και άγνωστοι, σε οποιοδήποτε Χριστιανικό δόγμα ή ομολογία κι αν ανήκουν. Το μόνο που δε μου έχουν αποκαλύψει είναι σε ποια αίρεση ανήκω, προφανώς επειδή ακόμη το ψάχνουν. Ίσως εσείς μπορέσετε να με κατατάξετε κάπου και να τους λύσετε την απορία. Αυτά σαν εισαγωγή. (Μαρία Σεφέρου)

Αγαπητέ κύριε Ιερώνυμε, το "αγαπητέ" το εννοώ και δεν είναι σχήμα λόγου κενού περιεχομένου. Σέβομαι το υψηλό σας αξίωμα και κατανοώ τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζετε στην άσκηση των καθηκόντων σας. Γι΄αυτό και είναι προφανής η δυσφορία σας καθώς κάθεστε επί του αρχιεπισκοπικού, αλλά ουδόλως χριστιανικού, θρόνου σας. Σαν άνθρωπος, είστε συμπαθής διότι εξ αρχής διατηρήσατε χαμηλό προφίλ και δείξατε σεμνότητα. Επίσης δεν αμφισβητώ τις αγαθές σας προθέσεις να κάνετε το καλύτερο για την Εκκλησία, και σας εύχομαι επιτυχία σε κάθε τομέα. Όμως ένιωσα χρέος μου να σας επιστήσω την προσοχή σε κάποια πράγματα που ίσως δεν τα έχετε κατανοήσει αρκούντως. Θα είμαι σύντομη για να μη σας κουράσω.

Όπως διάβασα στο Romfea.gr, κατά τη χθεσινή εναρκτήρια ομιλία σας στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας, είπατε μεταξύ άλλων: «Είναι εμφανής πλέον και στην χώρα μας η τάσις και η επιδίωξις ορισμένων κύκλων για αποχριστιανοποίηση της ελληνικής κοινωνίας και η αποξένωσις αυτής από τις γνήσιες παραδόσεις της. Οι απέναντι μας δεν είναι πλέον έξω και μακριά μας. Είναι εντός των τειχών μας. Έτσι ο επανευαγγελισμός του λαού μας γίνεται προτεραιότης. Θα ήταν αδικία αν δεν υποστηρίζαμε ότι πολλά έγιναν και γίνονται στον τομέα αυτό. Είναι όμως ανάγκη να γίνουν περισσότερα και μεθοδικότερα».

Κύριε Ιερώνυμε, η διαπίστωσή σας είναι τραγικά αληθινή, και καταλαβαίνω με πόσο πόνο παρατηρείτε την «αποχριστιανοποίηση» της ελληνικής κοινωνίας. Όμως για το κάθε τι που συμβαίνει σε μας και γύρω μας υπάρχει πάντα κάποια αιτία που το προκάλεσε. Κι αν δε βρούμε την αιτία ώστε να τη θεραπεύσουμε απλά θα παρατηρούμε την ηθική σήψη να καλπάζει χωρίς να μπορούμε να την αποτρέψουμε. Διότι η νομοτέλεια δεν αποτρέπεται με ευχολόγια. Όταν κάποιος θεσμός είναι αναποτελεσματικός, η κοινωνία τείνει να τον απορρίψει και να τον πετάξει από μέσα της ως άχρηστο, όπως πετάει η νοικοκυρά την τρίχα από το προζύμι.

Όντως οι απέναντί σας δεν είναι έξω και μακριά αλλά εντός των τειχών μας. Είναι οι στρατιές των αθέων που έχουν δημιουργηθεί, και ιδιαίτερα μεταξύ των νέων ανθρώπων, επειδή η Εκκλησία δε στάθηκε στο ύψος της αποστολής της και τους έχει σκανδαλίσει, σπρώχνοντάς τους στο άλλο άκρο. Αυτό, βέβαια, δε συνέβη πρόσφατα και απότομα, αλλά πάει αιώνες πίσω, από τότε που οι θρησκευτικοί ταγοί νόθευσαν και παρερμήνευσαν το νόημα των λόγων του Ιησού, του μεγάλου προφήτη από τη Ναζαρέτ, και τον πρόδωσαν με το βίο και την πολιτεία τους. Απλά στην εποχή της πληροφορίας που ζούμε, οι νέοι είναι πολύ πιο απαιτητικοί κι έχουν μάθει να σκέπτονται. Δεν έχετε πια απέναντί σας πρόβατα αλλά σκεπτόμενους και προβληματιζόμενους νέους, με τεράστια υπαρξιακά ερωτήματα στα οποία η Εκκλησία δε μπορεί να δώσει λογικές απαντήσεις. Το "πίστευε και μη ερεύνα" ανήκει άλλωστε σε περασμένες εποχές. Έτσι πολλοί νέοι καταλήγουν στο μηδενισμό των πάντων, και ποιος έχει το ηθικό ανάστημα να τους κρίνει γι’ αυτό;

Σεβασμιότατε, κατανοώ ότι το θρησκευτικό οικοδόμημα «Ορθοδοξία» είναι βαθιά θεμελιωμένο στη χώρα μας, κι ότι στην πλειοψηφία του ο λαός είναι ακόμη δεμένος με τις θρησκευτικές του παραδόσεις. Όμως, όπως διαπιστώνετε κι εσείς, αυτό το δέσιμο δεν έχει αποτρέψει τη σήψη και την παρακμή της κοινωνίας μας, και το αποτέλεσμα είναι που μετράει. Κάτι μας διαμηνύει το θλιβερό αποτέλεσμα που βιώνουμε σαν κοινωνία. Εσείς δεν παίρνετε το μήνυμα; Δε βλέπετε που γίναμε ένας λαός χωρίς ιερό και όσιο; Τι να τις κάνω εγώ τις παραδόσεις όταν δεν αφυπνίζουν το πνεύμα και δεν αναγεννούν την ψυχή; Τι ωφελούν οι τάχατες «ιερές» παραδόσεις όταν δεν ξυπνούν τις αποχαυνωμένες συνειδήσεις;

Κύριε Ιερώνυμε, για ένα μόνο πράγμα σας ζηλεύω: Έχετε ένα αξίωμα που σας επιτρέπει ν’ απευθύνετε εμπνευσμένο λόγο σ’ έναν ολόκληρο λαό και να τον επηρεάσετε θετικά, πράγμα που είναι αδύνατο για την ταπεινότητά μου. Από το ηλεκτρονικό μετερίζι μας, εγώ και κάποιες άλλες φωνές βοώντων εν τη ερήμω, δεν έχουμε αυτή τη μοναδική ευκαιρία και προνόμιο που έχετε εσείς και όλοι οι Ιεράρχες. Τι κρίμα που δεν εκμεταλλεύεστε το θρόνο που ανεβήκατε για να σηματοδοτήσετε μια εθνική παλιγγενεσία. Δε μπορείτε, το ξέρω… Γνωρίζω, δυστυχώς, και το γιατί δε μπορείτε. Το γνωρίζω, θλίβομαι και δεν ελπίζω σε θαύματα.

Αγαπητέ, και τραγικέ, κύριε Ιερώνυμε. Έχω τη διαίσθηση ότι είστε ευγενής ψυχή, αλλά είστε κι εσείς θύμα του θρησκευτικού κατεστημένου. Ίσως η ψυχή σας θα ήθελε να πετάξει αλλά είναι δέσμια ενός θρησκευτικού οργανισμού-τέρατος που την έχει φυλακίσει. Ναι, σωστά είπατε ότι οι απέναντί σας είναι εντός των τειχών. Αν όμως παρατηρήσετε καλύτερα θα τους δείτε θρονιασμένους και εντός των τειχών της ίδιας της Εκκλησίας. Η ίδια η Εκκλησία αντιστρατεύεται τον εαυτό της. Η ίδια η Εκκλησία πολεμάει λυσσωδώς την Εκκλησία. Και ο πόλεμος αυτός διενεργείται πρωτίστως μέσα στην ψυχή και στη συνείδηση του κάθε ιεράρχη, του κάθε κληρικού, του κάθε ρασοφόρου. Είναι ένας διαρκής πόλεμος μεταξύ της αλήθειας που ψιθυρίζει το πνεύμα μέσα σας και του ψεύδους που διαλαλείτε με τα χείλη σας και προσυπογράφετε με τα έργα σας.

«Έτσι ο επανευαγγελισμός του λαού μας γίνεται προτεραιότης», είπατε. Δηλαδή δεν ήταν πάντα προτεραιότης; Δεν είναι αυτό το πρωταρχικό έργο σας; Δεν είναι αυτή η αποστολή σας; Τώρα θα γίνει προτεραιότης; Έστω… Μα εσάς, την Ιεραρχία και σύσσωμο τον κλήρο, ποιος θα σας επανευαγγελίσει, κύριε Ιερώνυμε; Αν, βέβαια ήσασταν ποτέ ευαγγελισμένοι με την έννοια που είχε δώσει στον ευαγγελισμό ο Ιησούς… Εδώ είναι το πρόβλημα. Για να ευαγγελίσετε σωστά και αποτελεσματικά πρέπει πρώτα να ευαγγελιστείτε εσείς οι ίδιοι. Πώς; Πανεύκολο! Δε λέτε ότι έχετε άμεση επαφή με το Άγιο Πνεύμα, μάλιστα και την αποκλειστικότητα; Προσευχηθείτε λοιπόν για να φωτιστείτε ως προς το τι πήγε στραβά. Αν είστε ειλικρινείς στην αναζήτηση της αλήθειας, κι αν παραμερίσετε τα αξιώματα, τον πλούτο, τις τιμές και τη δόξα, θα σοκαριστείτε με όσα θα ανακαλύψετε. Διότι η αλήθεια είναι πολύ απλή, κύριε Ιερώνυμε. Εσείς την περιπλέξατε φράζοντας τη βασιλεία των ουρανών ενώπιον των ανθρώπων, γινόμενοι σκότος αντί για φως που προόριζε ο Ιησούς τους μαθητές του να γίνουν.

Είπατε και το άλλο που σοκάρει εκείνους που θέλετε να επανευαγγελίσετε. Αναφερθήκατε στο θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας, λέγοντας:
«Έχει καταντήσει ένα προσφιλές θέμα για λαϊκισμό, προπαγάνδα και σκοπιμότητες. Για το θέμα αυτό θα κάνει λόγο η ταπεινότης μου που θα αναφερθεί στην Ιστορία του και θα θέσει μια καινούργια προσωπική άποψη». Προφανώς αναφέρεστε στη φημολογούμενη φορολόγηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας. Λαϊκισμό, λοιπόν, αποκαλείτε το αυτονόητο; Λαϊκισμό θεωρείτε να αποδώσετε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, όπως είπε ο Ιησούς; Λαϊκισμό θεωρείτε το χρέος σας να επιστρέψετε στο λαό ένα μικρό έστω μέρος από τον πλούτο που σας παρείχαν οι πιστοί, ελπίζοντας σε μια θέση στον απατηλό παράδεισο που τους τάξατε; Κι αν εσείς δεν είστε συνεπείς στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις σας προς το κράτος και το λαό, τι επανευαγγελισμό θα του κάνετε και ποιος θα σας δώσει σημασία;

Αυτά τα λίγα είχα να σας πω, διότι πρέπει κι εγώ να κάνω το χρέος μου. Βλέπετε καθείς εφ’ ώ ετάχθη. Ακόμη και οι μικρές πυγολαμπίδες έχουν κάποια αποστολή στο Σύμπαν…

Μαρία Σεφέρου

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο "ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ"

Ο σοσιαλιστής ηγέτης, ο επαναστάτης, ο αιώνιος έφηβος και απροσκύνητος μαχητής...

...ο ποιητής και συγγραφέας Βάσος Λυσσαρίδης, συγκίνησε με την ποίησή του και τον πολιτικό του λόγο στη "Στοά Βιβλίου" της Αθήνας!!!

Σε λίγες ώρες ολόκληρη η ομιλία του:




ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο "ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ"

ΣΣ: Το "Αποκλειστικά" ΔΕΝ μας χαροποιεί τουναντίον μας θλίβει . . .

(Γιατί είμαστε το μόνο blog εκεί... οι δε δημοσιογράφοι "ψάχνονται"... για αρεστές εκδηλώσεις...)

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η ποιητική διαδρομή του Βάσου Λυσσαρίδη, τα 89α γενέθλιά του

...και η θυσία του ήρωα ποιητή Δώρου Λοίζου...

.


Κύπρος - Ο Βάσος Λυσσαρίδης γιόρτασε τα 89α γενέθλιά του -( Δηλώσεις στο ΑΠΕ-ΜΠΕ )

«Αγώνες και αγωνία για την Κύπρο».

Στις λέξεις αυτές συνοψίζεται η ζωή και η δράση του ιστορικού ηγέτη και σήμερα επίτιμου προέδρου του Κινήματος Σοσιαλδημοκρατών ΕΔΕΚ, Βάσου Λυσσαρίδη, ο οποίος σήμερα έκλεισε τα 89 χρόνια της ζωής του.

Ο «γιατρός», όπως όλοι τον αποκαλούν, είναι ακμαιότατος και, αν και αποσύρθηκε από την ηγεσία του κόμματός του και την Κυπριακή Βουλή, συμμετέχει στο Εθνικό Συμβούλιο, παραμένει ενεργός στα πολιτικά δρώμενα της Κύπρου και συνεχίζει τον αγώνα για μια βιώσιμη λύση του Κυπριακού.

Με την ευκαιρία των γενεθλίων του, το Κίνημα Σοσιαλδημοκρατών ΕΔΕΚ οργάνωσε το μεσημέρι στα γραφεία του μια απέριττη γιορταστική εκδήλωση.
Ο Βάσος Λυσσαρίδης έσβησε συμβολικά ένα κεράκι στην τούρτα που ετοίμασαν για αυτόν τα μέλη του Κινήματος και δέχθηκε τις εγκάρδιες ευχές παλαιών και νέων συναγωνιστών του.
Ο πρόεδρος του Κ.Σ.

ΕΔΕΚ Γιαννάκης Ομήρου ανέφερε ότι η ΕΔΕΚ είναι η οικογένεια του Βάσου Λυσσαρίδη, η οποία του εκφράζει την αγάπη της.

Ευχήθηκε στο Βάσο Λυσσαρίδη «χρόνια πολλά», κάθε προσωπική και οικογενειακή ευτυχία και να είναι πάντα παρών και μάχιμος στους αγώνες της Κύπρου, του Ελληνισμού και του παγκόσμιου προοδευτικού κινήματος.

Ο Βάσος Λυσσαρίδης γεννήθηκε στα Λεύκαρα.
Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ασκούσε για χρόνια το επάγγελμα του γιατρού στη Λευκωσία.

Είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Βουλευτής από το 1960 ως και τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές του 2006.
Το 1969 ίδρυσε το Σοσιαλιστικό Κόμμα ΕΔΕΚ.

Διετέλεσε (1985-1991) πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής.
Συμμετείχε σε όλες τις κρίσιμες φάσεις της σύγχρονης ιστορίας της Κύπρου, από τον αγώνα του 1955, την περίοδο 1960 - 1963, τα γεγονότα που προηγήθηκαν και ακολούθησαν την εισβολή του 1974.

Σε απόπειρα δολοφονίας του στις 30 Αυγούστου 1974 σκοτώθηκε ο Δώρος Λοΐζου, οργανωτικός γραμματέας της νεολαίας του κόμματος και γνωστός ποιητής, και ο ίδιος τραυματίστηκε.

Υπήρξε αντιπρόεδρος της Οργάνωσης Αφρικανοασιατικής Αλληλεγγύης και αγωνίστηκε για την απελευθέρωση του Ν. Μαντέλα.

Διατηρεί άριστες σχέσεις με πολλούς ξένους ηγέτες.
Και είχε αναπτύξει αδελφική και πολύχρονη φιλία με τους Ανδρέα Παπανδρέου και Γιασέρ Αραφάτ.

Του έχει απονεμηθεί ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορα ελληνικών και ξένων πανεπιστημίων και έχει τιμηθεί από το Δήμο Αθηναίων και πολλούς άλλους δήμους της Ελλάδας.
Είναι παντρεμένος με τη Βαρβάρα Κόρνγουολ, δημοσιογράφο και συγγραφέα. Ο «αειθαλής γιατρός», απαντώντας σε ερώτηση του ΑΠΕ-ΜΠΕ για τα μελλοντικά του σχέδια, ανέφερε χαριτολογώντας «μια νέα επανάσταση».

Για το Κυπριακό, ο Βάσος Λυσσαρίδης δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι ο Πρόεδρος Χριστόφιας πρέπει να αποσαφηνίσει τη θέση του, δηλαδή αν όντως έχει συμφωνήσει για «δύο κράτη» και για ένα «νέο συνεταιρισμό».

Ανησυχεί ότι «μαγειρεύεται» ένα νέο σχέδιο τύπου Ανάν και τονίζει ότι αυτά που ζητούν σήμερα Ταλάτ και Τουρκία είναι χειρότερα από το σχέδιο το οποίο απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία το 2004 ο κυπριακός Ελληνισμός.

Εξάλλου, δήλωσε κατηγορηματικά, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ότι η κυπριακή κυβέρνηση πρέπει να θέσει βέτο τον Δεκέμβριο στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, αν η 'Αγκυρα δεν θα έχει συμμορφωθεί στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις της και στις υποχρεώσεις της έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Επίσης, υποστήριξε ότι πρέπει να διαμορφωθεί έγκαιρα στρατηγική για το ενδεχόμενο ειδικής σχέσης Τουρκίας - Ε.Ε.

Ο Βάσος Λυσσαρίδης για τις προσωπικές του αναζητήσεις καταφεύγει εδώ και χρόνια στη ζωγραφική και στην ποίηση.

Τα ζωγραφικά του έργα «φέρνουν το στίγμα του προσωπικού βιώματος, έργα γνήσιας έκφρασης, που αποτελούν μέρος του πολλαπλού του ψυχισμού και μια από τις προτάσεις του δικού του γενικότερου οράματος», σημειώνει η ιστορικός -κοινωνιολόγος Τέχνης, Χρύσα Δραντάκη.

Η ποίηση του Βάσου Λυσσαρίδη είναι δωρική και ελεγειακή, φορτωμένη «μια πικρή, ολόπικρη πίκρα», όπως γράφει ο ίδιος.

Η τελευταία ποιητική συλλογή του Βάσου Λυσσαρίδη κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις ΑΓΡΑ τον περασμένο Δεκέμβριο.

Ιδού ένα μικρό δείγμα: Oι Πλαστογράφοι - Oι πλαστογράφοι διαφεντεύουν το σήμερα και το αύριο. Κατάχλωμοι. Kλεισμένοι στο ασφαλισμένο τους αμπάρι την ώρα των βαρβάρων και της κρίσης αμέριμνοι κοιμόντουσαν, ξένοι για τους δικούς κι ολόδικοι για τους αλλόδοξους. Τώρα, εκ του ασφαλούς, ουρλιάζουν πίσω από το συρματόπλεγμα που έκτισαν με αδράνεια και σιωπή και δακτυλοδεικτούν τους «ένοχους» που απλόχερα έχυσαν αίμα όταν το αίμα το δικό τους ήταν ακριβό.

Πιο εύκολη η φωνή από τη ζωή κι ακόμα πιο φτηνή από το θάνατο. Κι εσύ λαέ, απόμεινες να αναρωτιέσαι αμήχανος. Δεν έμαθες ακόμα πόσο κρυφή τη δύναμη έχεις. Αν μη τι άλλο, αν δεν μπορείς τους πλαστογράφους να σιγήσεις, κάψε τουλάχιστον το αμύαντο χαρτί της τωρινής πλαστογραφίας.

«Μέσα από την ποίηση εκφράζω εκείνα που δεν μπορώ να πω πολιτικά», μας δήλωσε ο Β.Λυσσαρίδης, ο οποίος άρχισε να γράφει τα απομνημονεύματά του και ελπίζει ότι σύντομα θα ολοκληρώσει αυτό το έργο, το οποίο, όπως διευκρινίζει, θα έχει τη μορφή προσωπικής διήγησης.

ΣΣ: Αξίζει τέλος να αναφερθεί και η θυσία του ήρωα ποιητή Δώρου Λοίζου:

Ο Αγωνιστής της Αντίστασης και Ποιητής Δώρος Λοίζου, δολοφονήθηκε άνανδρα από τους φασίστες στις 30 Αυγούστου 1974 στην απόπειρα κατά της ζωής του Βάσου Λυσσαρίδη.

Ο Δώρος Λοίζου ήταν Οργανωτικός Γραμματέας της Σοσιαλιστικής Νεολαίας ΕΔΕΝ.

Οι δολοφόνοι απέτυχαν να πνίξουν στο αίμα τη φωνή της Αντίστασης αφού η κηδεία του Δώρου μετατράπηκε σε αυθόρμητη παλλαϊκή διαδήλωση για ελευθερία και δημοκρατία...

Επιμέλεια ανάρτησης

Νάσος

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ντροπή σας!!! Αυτό ΔΕΝ είναι σάτιρα αλλά κάτι άλλο...

Χθές το απόγευμα, μας απογοήτευσαν οι παρουσιαστές (Αντώνης Κανάκης, Γιάννης Σερβετάς, Στάθης Παναγιωτόπουλος, Χρήστος Κιούσης)…

της πολύ καλής εκπομπής «ΡΑΔΙΟ ΑΡΒΥΛΑ / ANTENNA TV».

Παρουσίασαν ως δεύτερο «κορυφαίο» γεγονός ένα βίντεο όπου στη Γάζα έβαψαν 2 λευκά γαϊδουράκια σε ζέβρες…

Γελοιοποίησαν μια τραγική κατάσταση, που θα ήταν καταπληκτική παρουσίαση αν δεν υπήρχε η άγνοια (;) της πραγματικότητας!

Στη μαρτυρική Γάζα ζουν αποκλεισμένοι επί 3 χρόνια 1,5 εκατομμύριο πολίτες…
Πλήρης αποκλεισμός: τρόφιμα, νερό, φάρμακα, εργαλεία, καύσιμα…
Χιλιάδες ακρωτηριασμένα και τυφλά παιδιά, από τις βόμβες φωσφόρου των ισραηλινών βομβαρδισμών…
Ευρωπαίοι εθελοντές, κι όχι ΜΚΟ για κονόμα, ψυχολόγοι και δάσκαλοι προσπαθούν να ελαφρύνουν τον παιδικό πόνο…
Αν δεν γνώριζαν θα μπορούσαν να ρωτήσουν… να ρωτήσουν παιδοψυχολόγους για ότι έδειξαν και να μην το εμφανίσουν ως κακοποίηση ζώων ή ηλίθιους που έβαλαν μαύρες λωρίδες σε λευκά γαϊδουράκια, που στο βίντεο επισκεπτόταν μικρά παιδάκια…
Κρίμα…
Το βίντεο που αναπαρήγαγαν από το AssociatedPress, αναφέρεται στις προσπάθειες, πόνους, αγωνίες ειδικών παιδοψυχολόγων, για την αποκατάσταση των ψυχικών τραυμάτων μικρών παιδιών και δεν επιδέχεται τέτοια «μεταχείριση» από μια τόσο καλή εκπομπή…
Να τη πρόβαλαν ως κακοποίηση ζώων και ειρωνεύτηκαν τον περήφανο και απροσκύνητο λαό της Παλαιστίνης:

Για την ιστορία και την ευχή για «επανόρθωση» ενός λάθους, τους αφιερώνουμε: (σίβυλλα)

- Όταν οι "πολιτισμένοι" ευρωπαίοι έκαναν τις διακοπές τους, οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι (3 ολόκληρα χρόνια αποκλεισμένοι): Το καλοκαίρι για τους Ελεύθερους Πολιορκημένους στη μαρτυρική Γάζα

"Πάντως εμείς θα τους αντισταθούμε.
Όποιοι κι αν είναι.
Όσο δυνατοί κι αν είναι"
Δώρος Λοίζου

Σχόλιο: Ντροπή σας!!! Αυτό ΔΕΝ είναι σάτιρα αλλά κάτι άλλο...

Νάσος
=======================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"