(με αφορμή τις «επικήδειες» εκδηλώσεις του ΠΑΣΟΚ για την 3η του Σεπτέμβρη).
Σειρά άρθρων: νούμερο 1
Σειρά άρθρων: νούμερο 1
Σε μια εποχή παγκόσμιου ψεύδους, το να λες την αλήθεια είναι μια πράξη επαναστατική.
Τζορτζ Όργουελ
Η διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη και η κατάληξή της
Του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, ηγετικού και ιδρυτικού στελέχους του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ, Γενικού Γραμματέα του ΠΑΚ Δυτικής Γερμανίας –Δυτικού Βερολίνου, μέλους του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΚ, υπεύθυνου του Κέντρου Μελετών και Διαφώτισης (ΚΕΜΕΔΙΑ) επί ΠΑΚ και ΠΑΣΟΚ, επιφορτισμένου για τη συγγραφή της 3ης του Σεπτέμβρη.
Η διακήρυξη αυτή, για όσους δεν γνωρίζουν -και οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ή είναι παραπληροφορημένοι, - είναι το αποτέλεσμα επίπονων και μακροχρόνιων θεωρητικών διεργασιών του ΠΑΚ στα χρόνια από την ίδρυσή του έως τη μέρα δημοσιοποίησης της την 3η του Σεπτέμβρη.
Ξεκίνησε από το πρώτο κείμενο του Ανδρέα Παπανδρέου, μετά την έξοδό του από την Ελλάδα το 1968 και, μετά από συνεχή και επίπονη επεξεργασία σε σεμινάρια, συνέδρια και ειδικές συνεδριάσεις, ολοκληρώθηκε μετά την τελική του επεξεργασία στο Καστρί (στο ξενοδοχείο Καστρί και το σπίτι Καστρί του Ανδρέα Παπανδρέου), στις αρχές της μεταπολίτευσης, για να διακηρυχθεί πια ως πολιτικό κείμενο αρχών ενός πολιτικού φορέα.[1]
Με την αυτοοργάνωση, ως επαναστατική οργανωτική αρχή, πρόταση της ομάδας Λιβιεράτου (συγκεκριμένα του μακαρίτη Γιάννη Κωστόπουλου), που έγινε αποδεκτή, ξεκίνησε η πολιτική του πορεία.
Κατοχύρωνε τέσσερις βασικές αρχές: Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνικοποίηση και Δημοκρατικές Διαδικασίες, που στην πορεία του Κινήματος δυσφημίστηκαν σκόπιμα, διαστρεβλώθηκαν κακόβουλα, στη συνέχεια εγκαταλείφθηκαν και στο τέλος – με την οριστική και τελεσίδικη επικράτηση της αντιλαϊκής νεοφιλελεύθερης πολιτικής στο Κίνημα επί Κώστα Σημίτη, του Γιώργου Παπανδρέου και τελικά του Ευάγγελου Βενιζέλου- πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων.
Όπως και να χαρακτηρίσει κανείς την 3η του Σεπτέμβρη και όσο και να θέλει να υποβιβάσει την αξία της, όπως προσπαθούν ανεπιτυχώς αρκετοί, λόγω της μετάλλαξης της «αλλαγής», δεν μπορεί να απορρίψει με κανένα τρόπο τις αρχές που περιλαμβάνονται σ’ αυτήν, οι οποίες έχουν διαχρονική αξία και των οποίων η ισχύς παραμένει αναλλοίωτη. Πολλοί συγχέουν, σκόπιμα ή μη, τις αρχές αυτές με την δεξιά πολιτική που εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ. Τελικά οι αρχές αυτές αποτελούν ακόμη και σήμερα ...