Άρης Βελουχιώτης, ο Αρχηγός των Ατάκτων που Όλοι Αποκήρυξαν

«Εμένα δεν θα με πιάσουν ποτέ αιχμάλωτο», είπε πριν αυτοκτονήσει.

«Εμένα δεν θα με πιάσουν ποτέ αιχμάλωτο», είπε κάποτε ο Άρης Βελουχιώτης - έτσι και έγινε. Ο Αθανάσιος Κλάρας, η εμβληματική μορφή της Εθνικής Αντίστασης και του ΕΛΑΣ (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός), δεν πιάστηκε ποτέ αιχμάλωτος. Έδωσε ο ίδιος τέλος στη ζωή του, στις 15 Ιουνίου του 1945, στη χαράδρα του Φάγκου, στον Αχελώο ποταμό. Ανακαλύφθηκε την επόμενη μέρα, σαν σήμερα.

Ο Αθανάσιος Κλάρας, λαμιώτης στην καταγωγή, γεννιέται στις 27 Αυγούστου 1905. Γόνος εύπορης οικογένειας, σπουδάζει γεωπονική στην Αβερώφεια Μέση Γεωργική Σχολή της Λάρισας, όμως σύντομα εγκαταλείπει το επάγγελμά του, για να ενταχθεί στις γραμμές του κομμουνιστικού κινήματος και του ΚΚΕ. Η δράση του είναι έντονη και το 1928 γίνεται αρχισυντάκτης του Ριζοσπάστη. Η αφιέρωση του «Μιζέρια» -όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι του, εξαιτίας των συνεχών αναφορών του στη μιζέρια των ανθρώπων- στην κομμουνιστική πάλη έχει ως αποτέλεσμα τη φυλάκισή του, τόσο υπό το Ιδιώνυμο του Βενιζέλου, όσο και στα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά.

Διαβάστε ακόμα: Ο Διονύσης Χαριτόπουλος Ξέρει ότι η Ζωή Είναι Μεγάλη Πουτάνα - και του Αρέσει

Κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, ο Αθανάσιος Κλάρας υπηρετεί στο Πυροβολικό. Μετά την κατάρρευση του μετώπου, ζητά από το ΚΚΕ την οργάνωση αντάρτικου, κατά των κατακτητών. Ο ίδιος αναλαμβάνει την ηγεσία μιας ένοπλης ομάδας του ΕΛΑΣ και «βαφτίζεται» Άρης Βελουχιώτης. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, το ένοπλο τμήμα του οποίου ηγείται αναπτύσσεται εντυπωσιακά και γίνεται ο πυρήνας του ΕΛΑΣ στην κεντρική Ελλάδα.

Η ρήξη με το ΚΚΕ...

ΒΙΝΙΑΝΗ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ Εδώ «γεννήθηκε» η Κυβέρνηση του Βουνού

Αναπαράσταση της αίθουσας συνεδριάσεων της ΠΕΕΑ, μέσα στο μουσείο

«Σ' αυτό το σπίτι ήταν το τυπογραφείο του ΕΛΑΣ... Σ' εκείνο με τη μισογκρεμισμένη στέγη έμενε ο Σβώλος. Κι εδώ ο Σιάντος...». «Στο δίπατο, ήταν που συναντήθηκε ο Βελουχιώτης με τον Ζέρβα και τους Αγγλους για την ανατίναξη στον Γοργοπόταμο... Το σπίτι εκεί πέρα, ήταν για τους Ρώσους στρατιώτες. Τους βλέπαμε, μικρά παιδιά εμείς, να πλένονται μισόγυμνοι μες στο καταχείμωνο και παγώναμε...»Βίνιανη Ευρυτανίας. Εδώ που, στις 10 Μάρτη του 1944, συγκροτήθηκε η Πολιτική Επιτροπή Πολιτικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), η «Κυβέρνηση του Βουνού».

Τούτη τη φορά, η Ιστορία δε γεμίζει μερικές σελίδες ενός βιβλίου με αράδες από μελάνι. Ξετυλίγεται στα λιθόστρωτα μονοπάτια του χωριού, στο κατώφλι των σπιτιών, στα δωμάτια που κρύβουν οι χοντροί τοίχοι, έξω από το παλιό καφενείο. Στα δρομάκια όπου, ανάμεσα στις τσουκνίδες και στα αγριόχορτα που ανταμώνει σήμερα όποιος τα περπατήσει, τα ίχνη των ΕΛΑΣιτών μοιάζουν να μην έχουν σβήσει. Εκεί όπου, αν ο οδοιπόρος κλείσει τα μάτια, δεν είναι δύσκολο να αντικρίσει τις αντάρτισσες να πλένουν στη ρεματιά. Οπως και να αφουγκραστεί τις κουβέντες που έστηναν οι χωριανοί με τα στελέχη της ΠΕΕΑ για την πορεία του αγώνα, αλλά και τα καθημερινά προβλήματα.

Ενα ολόκληρο χωριό αφηγείται πως, την ώρα που ο ελληνικός λαός πολεμούσε τον κατακτητή, μέσα στην πείνα και τις κακουχίες, ανταμώνοντας καθημερινά το θάνατο, την ίδια εκείνη ώρα, πάσχιζε να θεμελιώσει την ανοικοδόμηση μιας χώρας μισοκατεστραμμένης. Να διδάξει γράμματα στα ξυπόλυτα παιδιά του, να διασώσει τον πολιτισμό του, να φτιάξει θεσμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ώστε να διοικεί τον τόπο του. Να εδραιώσει τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία, να εδραιώσει τη λαϊκή εξουσία...

Ποιος σκότωσε τον Νίκο Μπελογιάννη

Του Νίκου Λακόπουλου

Η εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη  την 30η Μαρτίου του 1952 εξήντα χρόνια είναι ακόμα τυλιγμένη με αναπάντητα ερωτηματικά- στα οποία η σύντροφός του Έλλη Παππά αλλά κι ο γιος τους Νίκος έδωσαν μια απάντηση που σοκάρει: ο Νίκος  Ζαχαριάδης ήθελε έναν ήρωα- τον Μπελογιάννη- κι έναν πράκτορα- τον Πλουμπίδη που χαρακτήρισε «χαφιέ»- αν και εκτελέστηκε κι αυτός μετά, φωνάζοντας «Ζήτω το ΚΚΕ». «Ο Ζαχαριάδης ήταν ένας δικτάτορας» είπε στον 105,5 FM o Nίκος Μπελογιάννης- υιός.

Ο Γεώργιος Παπανδρέου, είχε ταχθεί υπέρ των εκτελέσεων. Ο γιος του Ελευθερίου Βενιζέλου, Σοφοκλής, είχε απειλήσει ότι θα παραιτηθεί, αν δεν γίνει η εκτέλεση. Φαινομενικά την τελική απόφαση την πήρε το Συμβούλιο Χαρίτων αλλά υπήρχε κάποιος εδώ, όμως που ενώ αποφάσιζε δεν φαινόταν καθόλου. Ήταν, «σταθμάρχης» της CIA. Ήταν έλληνας και ονομαζόταν Jhon Karamesinis. Αυτός φαίνεται ότι οργάνωσε την δίκη και την εκτέλεση του Μπελογιάννη και των συντρόφων του. Για να δικασθεί ο Μπελογιάννης έπρεπε να συλληφθεί. Για να συλληφθεί έπρεπε να κατηγορηθεί. Αλλά γιατί θα μπορούσε να κατηγορηθεί ένας -έστω «παράνομος»- κομμουνιστής σε καιρό ειρήνης; Επιπλέον ο Μπελογιάννης ήταν εκτός Ελλάδας. Κάποιος υπήρχε που θα φρόντιζε και για τα δυο. Κι αυτός δεν μπορούσε να είναι ο Kαραμεσίνης.

 Λίγο πριν τον Μπελογιάννη, ένα άλλο κλιμάκιο κομμουνιστών ήρθε στην Ελλάδα. Θα αναλάμβανε την κυκλοφορία του «Ριζοσπάστη». Δεν πρόλαβε. Συνελήφθησαν όλοι. ...

Για με το νού σας βάλτε... Αφιερωμένο στον Νίκο Μπογιόπουλο και τους "αριστερούς" "αντιεθνικιστές"...

Σαν σήμερα το 1945 υπογράφτηκε η συμφωνία της Βάρκιζας και κάποιες βιωματικές αναφορές

Σχετικά : Η Συμφωνία της Βάρκιζας

Η Συμφωνία της Βάρκιζας (σπάνιο video) 

===================================================

Το τέλος του αρχικαπετάνιου του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη

 όπως το έζησε ο αντάρτης Βαγγέλης Γκανέζος.

Καλή αντάμωση στα γουναράδικα...

Αντιλαλούνε τα βουνά κλαίνε τα κλαψοπούλια, ο Βελουχιώτης χάθηκε ψηλά σε μια ραχούλα

Τι έχεις κλαψοπούλι μου και χαμηλά κοιτάζεις, για πες μου τι σε πλήγωσε και βαριαναστενάζεις

Μαράθηκαν τα λούλουδα χάθηκε το φεγγάρι, ένας λεβέντης έσβησε που τον ελέγαν Άρη

Κείνος δε θέλει κλάματα δε θέλει μοιρολόγια, θέλει αγώνες και χαρές αρματωσιές και βόλια

Σημ. Μετά τις επιθέσεις εναντίον του Μίκη Θεοδωράκη (άραγε γιατί μια σιωπή για τον Γιώργο Κασιμάτη) και την πλήρη ταύτιση ΟΛΩΝ των πολιτικών κομμάτων της κατοχικής βουλής απέναντι στην απαίτηση των ιμπεριαλιστών για διπλή ονομασία των Σκοπίων κι ειδικότερα από τον Νίκο Μπογιόπουλο, με μεγάλη λύπη και συντριβή, οφείλουμε να ανοίξουμε ξανά μια "πληγή". Το προκάλεσαν αυτοί οι "αριστεροί" που όφειλαν τουλάχιστον να σιωπήσουν. Οι κομμουνιστές έδωσαν το αίμα τους, τις ζωές τους για την πατρίδα... 

«Ριζοσπάστης», 12 Ιούνη 1945:

Σαν σήμερα το 1945 υπογράφτηκε η συμφωνία της Βάρκιζας και κάποιες βιωματικές αναφορές

Σχετικά : Η Συμφωνία της Βάρκιζας

Η Συμφωνία της Βάρκιζας (σπάνιο video) 

Του Γ. Γ. 

Μαύρη επέτειο σήμερα, αφού στις 12 Φλεβάρη του 1945 υπογράφτηκε στην Βάρκιζα από την τότε κυβέρνηση Πλαστήρα και αντιπροσώπους του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ) η ομώνυμη συμφωνία.  
(Εδώ έχουμε κάνει ένα αναλυτικό αφιέρωμα).

Το όργιο τρομοκρατίας και διώξεων που ακολούθησε σε κάθε δημοκρατικό πολίτη το βλέπουμε σε ένα κείμενο του Γενικού αρχηγείου του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας που υπογράφεται από τον Μάρκο Βαφειάδη και έχει τίτλο «Ετσι ξεκίνησε ο εμφύλιος», όπου ανάμεσα στα άλλα διαβάζουμε: «Το έργο της αστυνομίας στην ύπαιθρο με ενίσχυση και των εξοπλισμένων συμμοριών του μοναρχοφασισμού ήταν η εξοντωτική δίωξη, όχι μόνο του ΕΛΑΣίτη και ΕΑΜίτη, αλλά και κάθε πολίτη που τολμούσε να εξωτερικεύσει τα δημοκρατικά του φρονήματα. Το μεγαλύτερο έγκλημα που μπορούσε να διαπράξει Έλληνας πολίτης ήταν να μιλήσει για δημοκρατία και αυτό και μόνο ήταν αρκετό να τον στείλει στην φυλακή και να καταδικαστεί σαν "εκτελεστής" με ψευδομάρτυρες».

Όλα αυτά οδήγησαν αργότερα τον Μήτσο Παρτσαλίδη, ένα απ’ αυτούς που υπέγραψαν την συμφωνία εκ μέρους του ΕΑΜ να δηλώσει: «Δεν το 'κοβα καλύτερα το χέρι μου που υπέγραφα…»

Ας μου επιτραπεί μια προσωπική αναφορά. Τούτη την μέρα θυμάμαι με συγκίνηση τον πατέρα μου δικασμένο σε θάνατο από τα δικαστήρια σκοπιμότητας της μεταβαρκιζιανής εποχής,  ενώ μου έρχεται στο μυαλό μια σχετική βιωματική ιστορίαπου έχω γράψει στο μπλοκ μας. 

tsak-giorgis.

Η Συμφωνία της Βάρκιζας

• ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ:

Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι, αφ' ενός οι κ.κ. Ιωάννης Σοφιανόπουλος υπουργός επί των Εξωτερικών, Περικλής Θ. Ράλλης υπουργός επί των Εσωτερικών και Ιωάννης Μακρόπουλος υπουργός επί της Γεωργίας, αποτελούντες την υπό της Ελληνικής Κυβερνήσεως εξουσιοδοτημένη Αντιπροσωπεία, και αφ' ετέρου οι κ.κ. Γεώργιος Σιάντος Γραμματεύς της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδος, Δημήτριος Παρτσαλίδης Γραμματεύς της Κεντρικής Επιτροπής του Ε.Α.Μ. και Ηλίας Τσιριμώκος Γενικός Γραμματεύς της Ενώσεως Λαϊκής Δημοκρατίας (Ε.Λ.Δ.), αποτελούντες την υπό της Κεντρικής Επιτροπής του Ε.Α.Μ. προσηκόντως εξουσιοδοτημένην Αντιπροσωπείαν, συνήλθαμεν εις διάσκεψιν εις Βάρκιζαν και από κοινού εξητάσαμεν τα μέσα και τον τρόπον της καταπαύσεως του εμφυλίου πολέμου και της συμφιλιώσεως του Ελληνικού Λαού και κατελήξαμεν εις την κατωτέρω συνομολογηθείσαν συμφωνίαν.:

Τα Δεκεμβριανά: Ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στο Δεκέμβρη του 1944 με το φακό του Dmitri Kessel.

Τα Δεκεμβριανά (μέρος πρώτο)

Ένα φωτογραφικό αφιέρωμα στο Δεκέμβρη του 1944 με το φακό του Dmitri Kessel.

Γράφει ο Πέτρος Γαϊτάνος, το Νοέμβρη του 1994, στην εισαγωγή του Λευκώματος

"DMITRI KESSEL, ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ‘44", Εκδόσεις ΑΜΜΟΣ, 

Ο Dmitri Kessel γεννήθηκε στην Ουκρανία στις αρχές του αιώνα. Μετανάστευσε στην Αμερική το 1923 και εργάστηκε σαν φωτογράφος στο περιοδικό LIFE. Ταξίδεψε σ’ ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο και οι φωτογραφίες του –μολονότι προορίζονταν για ένα εφήμερο μέσο- άντεξαν στον χρόνο. Σήμερα ο Κέσελ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους φωτορεπόρτερ στον κόσμο. Η δουλειά του, κλασική πια, έχει παρουσιαστεί σε πολλά βιβλία. Οι φωτογραφίες όμως που ο Ντμίτρ Κέσελ έβγαλε στην Ελλάδα του 1944 έμειναν περισσότερο ανέκδοτες και παρουσιάζονται σήμερα για πρώτη φορά.

Τον Αύγουστο του 1994, πενήντα χρόνια μετά, ένας άλλος μεγάλος φωτογράφος του αιώνα μας, ο Ντέηβιντ Ντάνκαν, έφερε στην Αθήνα αυτό το πολύτιμο υλικό και μας το έδωσε λέγοντας. «Ο Ντμίτρ Κέσελ ήταν εδώ, κάτω από την Ακρόπολη, στις 3 Δεκεμβρίου 1944. Τότε που πολλά όνειρα έγιναν εφιάλτες και ο ηρωισμός, η αγωνία και το πάθος μάτωσαν αυτή την όμορφη χώρα. Σας στέλνει, μέσα απ’ την καρδιά του, όσα θραύσματα μάζεψε από εκείνα τα γεγονότα. Τη δική του φωτογραφική μαρτυρία». ...

Ο Θανάσης Κλάρας στα χρόνια της ΟΚΝΕ

Πού να ξέρω τότε πως αυτός ο νέος, που τον κοίταγα με τόση περιέργεια, θα γινόταν μια μέρα ιστορική μορφή, ο πρώτος καπετάνιος τού ΕΛΑΣ, Άρης Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας).

Αύρα Παρτσαλίδου θυμάται πώς γνώρισε τον Θανάση Κλάρα, το στέλεχος του ΚΚΕ που στη συνέχεια ως Άρης Βελουχιώτης θα ηγηθεί της Αντίστασης του λαού μας, στα χρόνια της ΟΚΝΕ, της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας, που το ιδρυτικό της συνέδριο ξεκίνησε μια μέρα σαν σήμερα, στις 28 του Νοέμβρη 1922. Απόσπασμα από το βιβλίο της “Αναμνήσεις από τη ζωή της ΟΚΝΕ” (εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1983).

Η ΟΚΝΕ έβγαζε τότε την εφημερίδα «Νεολαία». Έβγαινε κάθε βδομάδα, αν θυμάμαι καλά. Τυπωνόταν για πολλά χρόνια στο τυπογραφείο του Παπαδογιάννη στην οδό Ψαρρών. Αιωνίως η οργάνωση ήταν χρεωμένη στο τυπογραφείο. Οι τυπογράφοι, όπως κι’ ο Παπαδόπουλος, ήταν όλοι τους αριστεροί και βάζανε όλη τους την τέχνη για να βγει όμορφη η «Νεολαία». Ένα μεγάλο διάστημα ήταν υπεύθυνη για την εκτύπωσή της Ηλέκτρα [Αποστόλου]. Ξημεροβραδιαζότανε στο τυπογραφείο, μ’ ένα κουλούρι περνούσε τα ...

Πέθανε σαν σήμερα στις 9 Ιουνίου 2004, σε ηλικία 92 χρονών ο αντάρτης του ΕΛΑΣ, Ανυπόμονος (πατέρας Γερμανός),ιερέας, που εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ και ήταν από τους πιστότερους συντρόφους του Άρη Βελουχιώτη.

Πέθανε σαν σήμερα στις 9 Ιουνίου 2004, σε ηλικία 92 χρ., ο αντάρτης του ΕΛΑΣ, Ανυπόμονος (πατέρας Γερμανός),ιερέας, που εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ και ήταν από τους πιστότερους συντρόφους του Άρη Βελουχιώτη.

Ο ηγούμενος Γερμανός Δημάκης, (1912– 2004) το κανονικό του όνομα ήταν Γεώργιος και όταν χειροτονήθηκε το έκανε Γερμανός, γνωστός τον καιρό της Εθνικής Αντίστασης ως «Πάπα-Ανυπόμονος» ήταν ένας από τους πιο ονομαστούς ιερείς που πήρανε μέρος στην Αντίσταση.

Γεννήθηκε το 1912 στο Αγρύδιο Γορτυνίας. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1934 στις 29 Ιουλίου. Όταν ο Βελουχιώτης, στις 14 Μαΐου του 1943 συγκροτούσε το αντιστασιακό σώμα και στρατολογούσε άνδρες στη περιοχή δυτικά του χωρίου Κουκουβίστα της Γκιώνας, πήγε και τον βρήκε ο αρχιμανδρίτης Γερμανός, ηγούμενος της Μονής Αγάθωνος, μια μονή κοντά στην Υπάτη όπου ήταν και πρόεδρος της κοινότητας και ταυτόχρονα

επίτροπος της Μονής Δαδιού-Αμφίκλειας. Ύστερα από παρότρυνση του, αφού τον καταζητούσανε πλέον οι Ναζί, προσχώρησαν στον ΕΛΑΣ και ο μητροπολίτης Κοζάνης Ιωακείμ και ο μητροπολίτης Ηλείας Αντώνιος.Είχε χαρίσει ως φυλαχτό στον Άρη Βελουχιώτη ένα σταυρό, που ο αντιστασιακός καπετάνιος, κουβάλαγε πάντα μαζί του. Ως έμπιστος του Άρη Βελουχιώτη έμεινε γνωστός ως ο «παπάς του Άρη» και επειδή ριχνόταν πρώτος στη μάχη και παρότρυνε και τους συμπολεμιστές έμεινε πιο γνωστός ως «Πάπα-Ανυπόμονος». Διορίστηκε ως Στρατιωτικός Ιερέας του Γενικού Αντιστασιακού Στρατηγείου.Το 1946 μετά τη περίφημη Συμφωνία της Βάρκιζας επέστρεψε στο μοναστήρι του Αγάθωνος, όπου και έμεινε ως ηγούμενος όλα τα επόμενα χρόνια. Η συμμορία του εθνικόφρονα Βουρλάκη απήγαγε τον ηρωικό μοναχό και τον βασάνισε μέχρι να υποσχεθεί ότι θα αναθεματίσει τους Αριστερούς της Φθιώτιδας. ...

Αθλιότητες και φαιδρότητες του "ψεκασμένου" Ζουρ(λ)άρι (VIDEO)

Είναι γνωστό ότι βρίσκεται μόνιμα ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Ζουράρις είς πυρίκαυστον κι αυτάρεσκον αυνανισμόν!!

Ο συγκεκριμένος τύπος –και πρώην κομμουνιστής, κατά δήλωση του- αρχαιόπληκτος, θρησκόληπτος και αρλουμπολόγος αφού είδε επιτέλους το όνειρο του να εκπληρώνεται.-να γίνεται δηλαδή βουλευτής- (αφού δεν τα κατάφερε με την συνεργασία του με το ΚΚΕ, αφού πάτωσε το νταλαβέρι του με τον Παπαθεμελή, ενώ πήγε άπατο το κόμμα που έκανε με τον «ευρηματικό» τίτλο «Πυρίκαυστος Ελλάδα»), τώρα που έγινε υπουργός και ασελγεί βάρβαρα πάνω στην ιστορία μας, δεν μπορεί πια να τον αντιμετωπίζεις απλά σαν ένα γραφικό.

 Πριν αναφερθούμε στις αθλιότητες που είπε μετά την ορκωμοσία του σαν υφυπουργός Παιδείας, να θυμίσουμε ότι έκανε μια … υποχώρηση. Ενώ θεωρούσε τον εαυτό του ικανό μόνο για πρωθυπουργό τώρα αρκέστηκε στην «ταπεινή» θέση του υφυπουργού.

«Γιατί να ψηφίσει κάποιος τους ΑΝΕΛ σε αυτές τις εκλογές; Ιδέα δεν έχω! Γιατί να ψηφίσει Ζουράρι; Ιδέα δεν έχω επίσης! Γιατί είναι ο Ζουράρις. … Δεν έχω καμία ειδικότητα σε κανένα υπουργείο, οπότε δε κάνω για υπουργός. Το μόνο πόστο για το οποίο κάνω, γιατί δε χρειάζεται ειδικότητα, είναι η θέση του πρωθυπουργού. Μόνο για πρωθυπουργός κάνω γιατί δεν έχω καμία ειδικότητα σε τίποτα», δήλωνε σε προεκλογική περίοδο όταν διεκδικούσε βουλευτική έδρα με το κόμμα του Καμμένου.

Επειδή στο βίντεο που παραθέτουμε υπάρχει μόνο μέρος των σημερινών δηλώσεων του (τις μπολιάσαμε με περασμένες «ατάκες» του) παραθέτουμε το σχετικό ρεπορτάζ από καθεστωτικό ΜΜΕ με δικές μας τις υπογραμμίσεις:

Έλληνες δωσίλογοι και φιλοναζιστές. Λίστα ατόμων και οργανώσεων

Πρώτη δημοσίευση: Κυριακή, 2 Νοεμβρίου 2014
Έλληνες δωσίλογοι και φιλοναζιστές. Λίστα ατόμων και οργανώσεων

Σχετικά: Αντί προλόγου:

Παραθέτουμε μια λίστα με Έλληνες δοσίλογους, γερμανόφιλους και φιλοναζιστές που έδρασαν στην περίοδο της κατοχής. Για να μπορέσουμε να τη φτιάξουμε, χρειαστήκαμε αρκετό χρόνο και ψάξαμε σε διάφορα ιστορικά βιβλία, ώστε να διασταυρώσουμε τις πληροφορίες που συγκεντρώσαμε. Η συγκεκριμένη λίστα δωσιλόγων αποτελείται από άτομα και από οργανώσεις. Δεν είναι πλήρης και δεν θα μπορούσε να είναι. Είναι όμως ενδεικτική και είναι η μεγαλύτερη λίστα που θα μπορούσατε να βρείτε. Είναι σχεδόν απίθανο να βρείτε άλλη σε κάποιο βιβλίο ή στο internet, που να περιλαμβάνει τόσα πολλά ονόματα και τόσες πολλές πληροφορίες. Επικεντρώσαμε την προσοχή μας κυρίως σε άτομα που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές σε στρατιωτικό και σε πολιτικό επίπεδο. Δεν δώσαμε μεγάλη έμφαση στους οικονομικούς δωσίλογους.

Στη Μακεδονία έδρασαν οι εξής: 

«Ο Τσίπρας πλασαρίστηκε σαν το νερό του Καματερού»

Συντάκτης: 

Έφη Μαρίνου

Οπου φτωχός Ρεμπέτικο και Ολυμπιακός. Τελευταία ανακάλυψαν, γούσταραν και μπήκαν στο κόλπο και φραγκάτοι, ακόμα και χοντροί λεφτάδες. Καλοδεχούμενοι κι αυτοί, αφού φτιάχνονται με τις ζεμπεκιές και χτυπιούνται στο γήπεδο για τον Θρύλο. Αλλά δεν είναι κι αυτά δικά τους. Καλεσμένοι είναι...

Ο Διονύσης Χαριτόπουλος, φανατικός Ολυμπιακός και Πειραιώτης, γράφει ξανά για τον τόπο όπου μεγάλωσε: τον Πειραιά. Γράφει με εκείνο τον δικό του γοητευτικό τρόπο για πρόσωπα και περιστατικά που τον σφράγισαν, που μέτρησαν στον τρόπο που βλέπει τον εαυτό του και τους άλλους.

Για ανθρώπους που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, για μάγκες που έκαναν μανούρες επειδή μια φράση απλώς ακούστηκε κάπως, για μαχαιρώματα μέρα μεσημέρι, για μεσόκοπες και γερασμένες ιερόδουλες, για κόρες που μεγάλωναν σαν μπελάς, σαν ψυχοκόρες μέσα στο πατρικό τους, για καβγάδες σε μπουζουκάδικα, για νταλκάδες και βεντέτες, για αλάνια και μάγκες παλαιάς κοπής που καθάριζαν επί τόπου, για πλημμύρες-φονιάδες που έπνιγαν παράγκες και χαμόσπιτα σε όλες τις βόρειες συνοικίες: Δραπετσώνα, Καμίνια, Κερατσίνι, Κοκκινιά, Αμφιάλη, Πέραμα. Και φυσικά γράφει για το «Καραϊσκάκη».

Μικρές ιστορίες που ζωντανεύουν σαν φλας μπακ έναν παλιό Πειραιά, στις δεκαετίες ’50 και ’60, στο βιβλίο του «Πειραιώτες» (εκδ. Τόπος). Αλλες πικρές, σκληρές, που σου μαγκώνουν την ψυχή, κι άλλες αστείες, με «λιβάνι» (μαύρο) και ασικλίκι. Ιστορίες που τις διαβάζεις απνευστί σαν να ξεφυλλίζεις άλμπουμ με ξεθωριασμένες φωτογραφίες μιας άλλης ζωής. ...

Τσιπραίος Ρήγας: Aχ, πού σαι, νιότη, πού δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος!

Σχετικό: Τσίπρας: Πρότυπά μου Ρήγας Φεραίος, Στέφανος Σαράφης, Αρης Βελουχιώτης, Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου

Πάλι μεθυσμένος είσαι, δυόμιση ώρα της νυχτός.

Kι αν τα γόνατά σου τρέμαν, εκρατιόσουνα στητός
μπρος στο κάθε τραπεζάκι. 

"Γεια σου, Kωνσταντή βαρβάτε"!
― Kαλησπερούδια αφεντικά, πώς τα καλοπερνάτε;

Ένας σού δινε ποτήρι κι άλλος σού δινεν ελιά.
Έτσι πέρασες γραμμή της γειτονιάς τα καπελιά.
Kι αν σε πείραζε κανένας, - αχ, εκείνος ο Tριβέλας! -

έκανες, πως δεν ένιωθες και πάντα εγλυκογέλας.

Xτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνια μπρος, χρόνια μετά...
H ύπαρξή σου σε σκοτάδια όλο πηχτότερα βουτά.
Tάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος;

Aχ, πού σαι, νιότη, πού δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος!

διαβάζει: Βάρναλης Kώστας, O Bάρναλης διαβάζει Bάρναλη, Διόνυσος

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Τα ζόμπι δεν είναι χορτοφάγα και ο κ. Τσίπρας δεν τρέφει αυταπάτες...

Ο Στάθης στον eniko

Στην τούρτα του κ. Πολάκη, όστις εόρτασε τα γενέθλιά του (να τα χιλιάσει), τα κεράκια θα έπρεπε να είναι πέντε, όσοι και οι μήνες αναμονής πολλών καρκινοπαθών για τις ακτινοθεραπείες τους.

Θα ήθελα να ελπίζω πως αντί ο κ. Πολάκης να εξαγριωθεί πιστεύοντας ότι βυσσοδομώ εναντίον του, ότι μεμψιμοιρώ, ότι κινδυνολογώ και τα συναφή εύκολα, να στρωθεί κάτω και να βρει λύσεις για τα χρονίζοντα (κι επισυσσωρευόμενα) προβλήματα στον τομέα της Υγείας. Λύσεις και όχι δικαιολογίες γιατί δεν μπορεί να βρει λύσεις.

(Επίσης, μια σημείωση: όλη αυτή η κακογουστιά στην γιορτή του υπουργού ουδεμία σχέση έχει με την αισθητική, την ευπρέπεια και την αρχοντική λαϊκότητα του πολιτισμού της Αριστεράς. Αντιθέτως, οι σκυλέ σαμπάνιες και οι τυλιγμένες λαμέ γλάστρες παραπέμπουν στην πρώτη εκείνη εποχή του ΠΑΣΟΚ, όταν διάφοροι τυχάρπαστοι άρπαζαν την ιδεολογία αλλά και την κληρονομιά της Αριστεράς και την έκαναν γλίτσα. Και, τέλος, ο Βελουχιώτης

δεν αποτελεί δήλωση αξιώσεων απ’ τη ζωή με ξένα κόλλυβα, όπως νομίζει εκείνος ο απίθανος που έγινε γραμματέας της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, αλλά βαρύ φορτίο. Ο Βελουχιώτης από τον τοίχο ενός υπουργού Υγείας θέλει να βλέπει ασθενείς να θεραπεύονται

κι όχι να υβρίζονται από μια αδιόρθωτη κακοδαιμονία. Πόσω μάλλον από την παράδοση του δημόσιου αγαθού της υγείας στη νεοφιλελεύθερη λεηλασία.)

Και τώρα, καλημέρα σας, ας έρθουμε στον κόφτη και στο χρέος. Ο κόφτης δεν είναι κάτι καινούργιο. Τον έβαλαν στο τραπέζι οι τύραννοι δανειστές από το 2012. Και επανήλθε το 2014. Το ερώτημα τότε ήταν, αν ο κόφτης θα είναι τρίμηνος ή ετήσιος. Καθώς και αν ο χειριστής του θα ήταν ξένος ...

«Ο Τσίπρας πλασαρίστηκε σαν το νερό του Καματερού»

Συντάκτης: 

Έφη Μαρίνου:  

Οπου φτωχός Ρεμπέτικο και Ολυμπιακός. Τελευταία ανακάλυψαν, γούσταραν και μπήκαν στο κόλπο και φραγκάτοι, ακόμα και χοντροί λεφτάδες. Καλοδεχούμενοι κι αυτοί, αφού φτιάχνονται με τις ζεμπεκιές και χτυπιούνται στο γήπεδο για τον Θρύλο. Αλλά δεν είναι κι αυτά δικά τους. Καλεσμένοι είναι...

Ο Διονύσης Χαριτόπουλος, φανατικός Ολυμπιακός και Πειραιώτης, γράφει ξανά για τον τόπο όπου μεγάλωσε: τον Πειραιά. Γράφει με εκείνο τον δικό του γοητευτικό τρόπο για πρόσωπα και περιστατικά που τον σφράγισαν, που μέτρησαν στον τρόπο που βλέπει τον εαυτό του και τους άλλους.

Για ανθρώπους που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, για μάγκες που έκαναν μανούρες επειδή μια φράση απλώς ακούστηκε κάπως, για μαχαιρώματα μέρα μεσημέρι, για μεσόκοπες και γερασμένες ιερόδουλες, για κόρες που μεγάλωναν σαν μπελάς, σαν ψυχοκόρες μέσα στο πατρικό τους, για καβγάδες σε μπουζουκάδικα, για νταλκάδες και βεντέτες, για αλάνια και μάγκες παλαιάς κοπής που καθάριζαν επί τόπου, για πλημμύρες-φονιάδες που έπνιγαν παράγκες και χαμόσπιτα σε όλες τις βόρειες συνοικίες: Δραπετσώνα, Καμίνια, Κερατσίνι, Κοκκινιά, Αμφιάλη, Πέραμα. Και φυσικά γράφει για το «Καραϊσκάκη».

Μικρές ιστορίες που ζωντανεύουν σαν φλας μπακ έναν παλιό Πειραιά, στις δεκαετίες ’50 και ’60, στο βιβλίο του «Πειραιώτες» (εκδ. Τόπος). Αλλες πικρές, σκληρές, που σου μαγκώνουν την ψυχή, κι άλλες αστείες, με «λιβάνι» (μαύρο) και ασικλίκι. Ιστορίες που τις διαβάζεις απνευστί σαν να ξεφυλλίζεις άλμπουμ με ξεθωριασμένες φωτογραφίες μιας άλλης ζωής. ...

Μετά από θυελλώδη συνεδρίαση ψηφίστηκε το “σύμφωνο συμβίωσης”: 194_υπέρ, 55_εναντίον

Σχετικό: Επιτέλους... η Ελλάδα στη Λέσχη των εκσυγχρονισμένων & πολιτισμένων χωρών! 

Δείτε πως υποδέχονται την μεγάλη αριστερή και ριζοσπαστική απόφαση για τους γκέι και λεσβίες... έξω από το ναό της "Δημοκρατίας"! 

(από "σίβυλλα")

Οι νεολαίοι της ριζοσπαστικής αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ, στέλνουν το μήνυμα ευχαρίστησης από τη μεγάλη ρήξη που κάνει ο σύντροφος Τσίπρας με το κατεστημένο!
Καλούς απογόνους, αγοράκια της "αριστεράς" του Σόρος και του 4ου Ράιχ...
O Tσε, ο Βελουχιώτης, όσοι άφησαν τη ζωή στα βουνά για τη Λευτεριά, στα εκτελεστικά αποσπάσματα των ναζί... δικαιώνονται!

Αν ο Αλέξης έχει προβλημα να προχωρήσει άμεσα στις υιοθεσίες από γκέι και λεσβίες... υπάρχει η "λύση" από το δημοκρατικό Ισραήλ: Η ισραηλινή νομοθεσία επιτρέπει και προτρέπει γκέι και λεσβίες να αποκτούν επί πληρωμή παιδιά, αλλά από χώρες εκτός Ισραήλ

Σχετικό: Η ομοφυλοφιλία, ο Ένγκελς και οι «αριστεριστές»…

Υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Σύμφωνο συμβίωσης, άσκηση δικαιωμάτων, ποινικές και άλλες διατάξεις».

Υπέρ του νομοσχεδίου ψήφισε επί της αρχής ο ΣΥΡΙΖΑ, ορισμένοι βουλευτές της ΝΔ, η Δημοκρατική Συμπαράταξη , το ΠΟΤΑΜΙ, η Ένωση Κεντρώων και ορισμένοι βουλευτές των ΑΝΕΛ. Καταψήφισαν το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή.

Συγκεκριμένα 194 βουλευτές ψήφισαν Ναι , 55 Όχι και 51 απήχαν.

Η Νέα Δημοκρατία εμφανίστηκε διχασμένη, καθώς δεν υπήρχε κομματική γραμμή. ...

Στο επόμενο τηλεοπτικό θέαμα θα τον δούμε με γαρύφαλο - Η επίδειξη «αριστεροσύνης» που αποπνέουν οι φωτογραφίες του Τσίπρα με το βιβλίο για τον Βελουχιώτη δεν συγκίνησαν κανέναν, αλλά μάλλον εξόργισαν τους πολίτες.

Άσε τον Άρη και πιάσε τη... γεωγραφία, λένε πολλοί χρήστες στον πρωθυπουργό, ενώ άλλοι διαπιστώνουν πικρά πως επανάσταση με πλειστηριασμούς δεν γίνεται

Το ενδιαφέρον των Ελλήνων χρηστών του Twitter συγκέντρωσαν το πρωί της Παρασκευής οι φωτογραφίες του Αλέξη Τσίπρα με το βιβλίο για τον Άρη Βελουχιώτη από την χθεσινή συνεδρίαση της ολομέλειας για τα προαπαιτούμενα στη Βουλή.

Με κοφτερό χιούμορ και γλώσσα που... τσακίζει κόκαλα, οι χρήστες του Twitter γρήγορα έφεραν στην πρώτη θέση των trends το θέμα, καθώς οι αντιδράσεις από την κίνηση αυτή του πρωθυπουργού ήταν ποικίλες.

Οι περισσότεροι έκαναν την σύνδεση μεταξύ του τι αφορούσε την ώρα εκείνη η συζήτηση στη Βουλή, δηλαδή το νομοσχέδιο για τα προαπαιτούμενα, που φέρνει νέα βάρη στην ελληνική οικογένεια. ...

Σαν σήμερα το 1951 ξεκινάει η δίκη του Νίκου Μπελογιάννη (Βίντεο)

Πριν ακόμα χαράξει, μέσα στη νύχτα, σαν κοινός δολοφόνος, το κράτος των γερμανοτσολιάδων που πλέον είχαν ντυθεί αμερικανοτσολιάδες, το κράτος των μαυραγοριτών που έχτιζε «Νέους Παρθενώνες» στη Μακρόνησο, είχε εκτελέσει τον Μπελογιάννη και τους συντρόφους του.
Την ίδια μέρα της εκτέλεσης, ο Γιάννης Ρίτσος, εξόριστος στον Αϊ - Στράτη, γράφει στο ποίημά του
«Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ»:
«Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε./ Μ' ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία./ Μ' ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώσει (...)».

Σαν σήμερα το 1951, στο έκτακτο στρατοδικείο Αθήνας, ξεκινάει η δίκη του Νίκου Μπελογιάννη που μαζί με 93 ακόμα συντρόφους του κατηγορείται βάση του Α.Ν. 509/1947 ότι έστησαν τον παράνομο μηχανισμό του ΚΚΕ

Η δίκη ξεκινάει και η τροπή που τελικά παίρνει μοιάζει καταστροφική για την Αμερικανοκρατία και τη επάρατη δεξιά που “κυβερνά” τον τόπο.

Η συμμετοχή του λαού και οι φωνές διαμαρτυρίας και συμπαράστασης προς τους κατηγορούμενους τόσο από το λαό όσο και από όλο τον προοδευτικό κόσμο και από πολλές κυβερνήσεις έχει σαν αποτέλεσμα την αντιστροφή της κατάστασης και από κατηγορούμενους το Μπελογιάννη και τους συντρόφους του να κάθονται ουσιαστικά στο εδώλιο οι στρατοδίκες η δεξιά και οι υποστηρικτές της.

Κι αυτή τη φορά ο κριτής είναι αμείλικτος. Δικάζει ο ίδιος ο λαός.
Είναι πραγματικά αστεία τόσο οι κατηγορίες όσο και οι μαρτυρίες που παρουσιάζουν οι κατήγοροι.

Λίγα αποσπάσματα από τη δίκη:

Ένας από τους σπουδαιότερους μάρτυρες κατηγορίας λέει για το Μπελογιάννη:

- Ο άνθρωπος αυτός ήθελα να εφαρμόσει στην Ελλάδα τις αποφάσεις της 6ης και 7ης Ολομέλειας του ΚΚΕ.

Σε ερώτηση του Νίκου για το αν ο μάρτυρας γνωρίζει ότι οι αποφάσεις και των 2 Ολομελειών ρίχνουν το βάρος της πολιτικής του κόμματος στην πάλη για την ειρήνη, το ψωμί και τις ελευθερίες του ελληνικού λαού ο μάρτυρας απαντάει θετικά.
Ο Μπελογιάννης ρωτάει αν αυτό θεωρεί ο μάρτυρας ότι είναι συνομωσία κατά της Ελλάδας, ο μάρτυρας λέει...

Πιτσιρίκος net: ¨Όλη η αλήθεια για το Eurogroup

Χαμός γίνεται με τις διαρροές και τις φήμες από το χτεσινό Eurogroup αλλά η αλήθεια είναι πως χτες η ελληνική αποστολή παρουσίασε στις Ευρωπαίες εταίρες τα νέα χαρτονομίσματα της Ελλάδας, και οι Ευρωπαίοι ζήλεψαν και θέλουν να τα χρησιμοποιούν κι αυτοί. Το χαρτονόμισμα της νέας ελληνικής δραχμής -που αξίζει όσο 30 ευρώ- έχει πάνω τον Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος είχε πει «Εάν η Ελλάδα καταστραφεί τελείως, θα μείνει ένας μαλάκας, μια πουτάνα και ένας ρουφιάνος. Είναι αρκετά για να ξαναχτιστεί από την αρχή.». (*)

Ο Νίκος Καζαντζάκης επιλέχτηκε για το χαρτονόμισμα των δυο δραχμών, εξαιτίας της εμβληματικής φράσης του «Δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι άφραγκος» (**)

Ο Μανώλης Γλέζος ήταν ο ιδανικός για το χαρτονόμισμα των πέντε δραχμών, ώστε να θυμίζει στους Γερμαναράδες πως θα πρέπει επιτέλους κάποτε να πληρώσουν τις πολεμικές αποζημιώσεις. ...

Άρης Βελουχιώτης: Όταν οι άτιμοι μιλάνε για τιμή - Σεβόμαστε τη λαϊκή θέληση - "Το δίλημμα": Ολόκληρη η ταινία

Μία από τις ενδοξότερες περιόδους της νεώτερης ιστορίας μας, ήταν το Ε.Α,Μ./ΕΛ.ΑΣ. και ο Άρης Βελουχιώτης, ο φόβος και ο τρόμος των δοσιλόγων και των συνεργατών της γερμανικής κατοχής

ΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ

Άρης Βελουχιώτη&sigmaf

Στις 19 Οκτωβρίου απελευθερώνεται η Λαμία. Δυνάμεις του ΕΛΑΣ, αντιπροσωπεία της ΠΕΕΑ και του ΕΑΜ, καταφτάνουν στην πόλη. Στις 29 Οκτωβρίου και με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ, συγκαλείται στην πλατεία Ελευθερίας της πόλης, πανηγυρική συγκέντρωση του ΕΑΜ με παμφθιωτική λαϊκή παρουσία. Ο Άρης εκφωνεί από το περίφημο μπαλκόνι τον παρακάτω λόγο.

Γιατί αγωνίστηκα.

Αδέλφια, Έλληνες και Ελληνίδες της Λαμίας και της περιοχής της!

Από μέρους του Γενικού Στρατηγείου του Ε.Λ.Α.Σ, σας φέρω τους πιο θερμούς χαιρετισμούς.

Όπως βλέπετε, πρόκειται «να βγάλω λόγο». Μα ο λόγος μου αυτός δεν θα μοιάζει καθόλου με τους λόγους που γνωρίσατε μέχρι σήμερα. Δεν πρόκειται να σας υποσχεθώ ούτε πως θα σας φτιάξω γεφύρια ή ποτάμια, όπως σας υποσχόντουσαν πως θα σας φέρουν οι παλιοί κομματάρχες. Ούτε και θα σας τάξω λαγούς με πετραχήλια. Δεν επιδιώκω ν' αποσπάσω επαίνους για τη ρητορική μου δεινότητα. Επιδιώκω απλώς ν' ακούσετε αυτά που θα σας πω. Προσέξτε. Θ' αρχίσω σαν τα παραμύθια:

Η αθάνατη ελληνική φυλή.

Κάποτε η γωνιά αυτή της γης που πατάμε και λέγεται Ελλάδα ήτανε δοξασμένη κι ευτυχισμένη κι είχε ένα πολιτισμό, οπού επί 2 1/2 χιλιάδες χρόνια συνεχίζει να παραμένει και να θαυμάζεται απ' όλο τον κόσμο. Κανένας σοφός η άσοφος δεν μπορεί μέχρι σήμερα να γράψει ούτε μια λέξη, αν δεν αναφερθεί στα έργα που άφησαν οι δημιουργοί αυτού του πολιτισμού, που λέγεται αρχαίος ελληνικός πολιτισμός.

Κάποτε, λοιπόν, η χώρα μας ήτανε δοξασμένη, μα αργότερα την υποδούλωσαν κι έχασε την παλιά της αυτή δόξα. Μα ύστερα από κάμποσα χρόνια η χώρα μας σηκώθηκε στο πόδι κι ύστερα από σκληρούς αγώνες ενάντια στη σκλαβιά, πάλι λευτερώθηκε.

Στην εποχή της σκλαβιάς πέρασε σκληρά, μαύρα χρόνια και πολλοί «έξυπνοι», αναμεσα στους οποίους και κάποιος Φαλμεράγιερ, ισχυρίστηκαν πως η ελληνική φυλή έσβησε κι ότι αυτή διασταυρώθηκε μ' άλλες φυλές, που δεν έχουν τίποτα το κοινό με την αρχαία ελληνική φυλή.

Μα ότι κι αν πούνε, αυτό δεν έχει καμία αξία. Την ελληνικότητα μας την αποδείξαμε. Γεγονός είναι ότι η χώρα μας ξεσηκώθηκε και ξαναγένηκε πάλι λεύτερη.

Αυτό κάνεις δεν το ήθελε. Ούτε οι ξένοι βασιλιάδες, ούτε οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες. Οι ξένοι δεν το θέλανε, γιατί φοβισμένοι από τη γαλλική επανάσταση, χτυπούσαν όλες τις εξεγέρσεις και δημιούργησαν γι' αυτό μεταξύ τους την Ιερή Συμμαχία. Οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες γιατί τα είχανε καλά με τους Τούρκους και ξεζουμίζανε το λαό.

Η αντίδραση ουρλιάζει:

Το ξεκίνημα του ΕΛΑΣ: Η σύσκεψη στην καλύβα του Στεφανή και το ξεκίνημα του ΕΛΑΣ από τα βουνά της Ρούμελης - Ωδή στον Αθανάσιο Κλάρα

Μετά την ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ) το Σεπτέμβριο του 1941, ο Θανάσης Κλάρας (Άρης Βελουχιώτης) στέλεχος του ΚΚΕ και υπέρμαχος του αντάρτικου αποσπά την έγκριση της ηγεσίας του κόμματος έρχεται στη Φθιώτιδα με εντολή του κόμματος για να διερευνήσει την δυνατότητα για ξεκίνημα της ένοπλης λαϊκής αντίστασης.
Για το σκοπό αυτό στις αρχές Νοεμβρίου του 1941 ο Αρης άρχισε την περιοδεία του στις περιοχές της Φθιώτιδας, Θεσσαλίας και Ευρυτανίας (Χουλιάρας, σελ.13).
Στη Ρούμελη οι συνθήκες ήταν δύσκολες και οι κομματικές οργανώσεις αδύναμες. Δεν υπήρχαν παραδόσεις μαζικής πάλης υπήρχαν όμως επιβιώσεις ένοπλης αντάρτικης δράσης, συνέχεια από την κλεφτουριά και τα αρματολίκια. Και ήταν αρκετοί οι ανυπότακτοι πατριώτες που άρπαζαν τα όπλα και έβγαιναν στα βουνά (κλαρίτες) (Χατζής, 284).
Το ΚΚΕ έστειλε στη Φθιωτιδοφωκίδα για να ανασυγκροτήσει τις κομματικές οργανώσεις και να οργανώσει τον αγώνα τον Γιώργο Γιαταγάνα ένα από τα εκλεκτά στελέχη του που τη περίοδο της κατοχής είχε δραπετεύσει από το στρατόπεδο της Φολέγανδρου.
Ο Άρης με την οξυδέρκειά του από τη πρώτη στιγμή είδε τα στρατηγικά πλεονεκτήματα του ορεινού όγκου της Ρούμελης για ανάπτυξη του αντάρτικου. Και ήταν ευτυχής σύμπτωση που οι ο Θανάσης Κλάρας βρήκε υποστηρικτή της προσπάθειάς του το Γιαταγάνα. Οι δύο Ρουμελιώτες συμφώνησαν πως εδώ πρέπει να πιάσουν τον ειδικό αυτό κρίκο που θα τους...