Η καλλιέργεια της βλακείας και της ηλιθιότητας αποτελεί την μόνη πολιτική σε αυτή την χώρα.
Αυτή η χώρα τελικά υποφέρει από έλλειψη ποιότητας ... .
Δεν μιλάμε για μία τυχαία, μία συγκυριακή κατάσταση που αποτελεί παροδικό ιστορικό φαινόμενο. Κάνουμε λόγο για μία συνειδητή, σκόπιμη και συστηματικά καλλιεργούμενη επιδίωξη να αναχθεί η άνοια, ατομική και συλλογική, σε κοινωνικό καθεστώς.
Είναι σαφές ότι από την ώρα που γεννιέται ένα παιδί έχει στον εγκέφαλό του εντυπωμένη την ανάγκη για κάλυψη των βιοτικών του αναγκών, άμεσα συνυφασμένη με την ίδια την ζωή και την επιβίωση. Η πρωταρχική αυτή ανάγκη, γνήσια και κοινή σε όλο το ανθρώπινο είδος, δεν είναι ένστικτο αλλά η θεμελιώδης εγκεφαλική διεργασία για όλα τα έμβια όντα. Στο ανθρώπινο είδος στην θεμελιώδη αυτή διεργασία σύντομα παρεμβάλλονται εξωγενή στοιχεία και δεδομένα, τα οποία ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει την δυνατότητα να τα ενσωματώνει στην διαδικασία των λειτουργιών του. Ο άνθρωπος “μαθαίνει” ... τόσο πολύ και τόσο γρήγορα, όσο κανένα άλλο θηλαστικό, ίσως και έμβιο όν στον πλανήτη. Η ανθρώπινη αυτή ιδιότητα φτάνει μέχρι του σημείου να διαστρέψει και να εκτρέψει το αρχικό πρωταρχικό “λογισμικό” του εγκεφάλου, την θεμελιώδη εγκεφαλική διεργασία και να την μετατρέψει ακόμα και σε αυτοκαταστροφική τάση. Ακόμα και εάν το φαινόμενο αυτό είναι σχετικά σπάνιο, είναι σαφές ότι τα νέα δεδομένα συνδεδεμένα με το λογισμικό και το σύστημα της θεμελιώδους εγκεφαλικής διεργασίας είναι πανεύκολο να την μετατρέψουν , να την επαναπροσδιορίζουν, να την τροποποιήσουν, κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι άνθρωποι να διαγράφουν ατέλειωτες τεθλασμένες γύρω από στόχους, να κινούνται σε κύκλους γύρω από τον εαυτό τους, να κινούνται αντίθετα από την ουσία ή εκτός αυτής, να συγκρούονται μεταξύ τους και να πέφτουν ανήμποροι κάτω.
Βεβαίως, στον εγκέφαλο κυριαρχεί πάντα το θεμελιώδες λογισμικό, αυτό της ζωής, της επιβίωσης, όμως τα στοιχεία που προσλαμβάνονται στον εγκέφαλο, τα επίκτητα, συγκροτούν την έννοια της συμπεριφοράς, ως τρόπου με τον οποίο σκέφτεται και ενεργεί ο άνθρωπος. Η διαπίστωση της τεράστιας επιδραστικής ιδιότητας των επίκτητων αυτών στοιχείων, οδήγησε όχι μόνο στην διατύπωση φιλοσοφικών θεωριών, αλλά πρωτίστως και κυρίως στην εκμετάλλευση του περιεχομένου τους με σκοπό τον έλεγχο της συμπεριφοράς των ανθρώπων μέσω του ελέγχου της σκέψης τους.
Σκεφτείτε μόνο πόσα δισεκατομμύρια “πεπεισμένων” ανθρώπων έχουν περάσει από το διάβα της ανθρώπινης ιστορίας, πόσο εμείς οι ίδιοι είμαστε “μαθημένοι” και “πεπεισμένοι”, πόσο πολύ μάθαμε να σκεπτόμαστε μέσα από τις διαδικασίες αυτές και να βλέπουμε τον κόσμο από τα φίλτρα των επίκτητων. Ακόμα και πόσες πολλές φορές αλλάξαμε άποψη και ...