Τέμπη: Νέο βίντεο ντοκουμέντο από την τραγωδία – «62 κλείστε τις πόρτες»

Τέμπη, ένας χρόνος από την πολύνεκρη τραγωδία, με τους 57 νέους ανθρώπους που έφυγαν άδικα από τη ζωή. Έναν χρόνο μετά η Καθημερινή αποκαλύπτει ένα νέο βίντεο ντοκουμέντο. 

Στο βίντεο φαίνεται το Intercity 62 πριν και μετά τη σύγκρουση, αλλά και η έκρηξη που ακολούθησε και «πάγωσε» την Ελλάδα. «Το μεγάλο θερμικό φορτίο σε συνδυασμό με την άγνωστη καύσιμη ύλη δημιούργησε έντονη πυρκαγιά, που ξεκίνησε από το βαγόνι του κυλικείου και μεταδόθηκε στο επιβατικό βαγόνι Β2» αναφέρεται στο κείμενο συμπερασμάτων της «Επιτροπής Διερεύνησης Ανεξάρτητων Πραγματογνωμόνων Οικογενειών – ΕΔΑΠΟ», με ημερομηνία Ιούλιος 2023.

Ξυλόλιο

“Την οργή των νεκρών να φοβάστε… Τέμπη: Έγκλημα 57 ανθρώπων χωρίς τιμωρία ένα χρόνο μετά «ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ»

"Την οργή των νεκρών να φοβάστε..." (Οδυσσέας Ελύτης - Άξιον Εστί)

". . . Με πελέκι βαρύ τη χτυπούν, με σκαρπέλο σκληρό την τρυπούν
με καλέμι πικρό τη χαράζουν, την πέτρα μου.
Κι όσο τρώει την ύλη ο καιρός τόσο βγαίνει πιο καθαρός
ο χρησμός απ’ την όψη μου:
ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ Τ’ ΑΓΑΛΜΑΤΑ! . . ."

Παναγιώτης Μπουρνάζης, 15 ετών, Θεσσαλονίκη

Αναστασία Παπαγγελή, Μαρούσι

Μαρία-Θωμαή Ψαροπούλου, 20 ετών, Θεσσαλονίκη

Χρυσή Πλακιά, 20 ετών, Τρίκαλα

Θωμαή Πλακιά, 20 ετών, Τρίκαλα

Αναστασία-Μαρία Πλακιά, Τρίκαλα

Φραντσέσκα Μπέζα, 20 ετών, Θεσσαλονίκη

Κλαούντια Λάτα, 21 ετών, Λάρισα

Ελένη Τσίντζα, 21 ετών, Θεσσαλονίκη

Αναστάσιος Κουτσόπουλος, 21 ετών, Καρδίτσα

Ιορδάνης Αδαμάκης, 23 ετών, Καβάλα

Κυπριανός Παπαϊωάννου, 23 ετών, Κύπρος

Ιφιγένεια Μήτσκα, 23 ετών, Γιαννιτσά

Ντένις Ρούτσι, 23 ετών, Αθήνα

Αγάπη Τσακλίδου, 23 ετών, Θεσσαλονίκη

Αφροδίτη Τσιωμά, 23 ετών, Θεσσαλονίκη

Γεώργιος Παπάζογλου, 23 ετών, Θεσσαλονίκη

Νικήτας Καραθεοδώρου, 24 ετών, Θεσσαλονίκη

Άγγελος Τηλκερίδης, 24 ετών, Νάουσα

Καλλιόπη Πορφυρίδου, 24 ετών, Θεσσαλονίκη

Αναστασία Αδαμίδη, 25 ετών, Κύπρος

Δήμητρα-Ευαγγελία Καπετάνιου, 25 ετών, Θεσσαλονίκη

Ελισάβετ Χατζηβασιλείου, 27 ετών, Θεσσαλονίκη

Δημήτριος Ασλανίδης, 27 ετών, Θεσσαλονίκη

Ιωάννης Καρασάββας, 28 ετών, Θεσσαλονίκη

Σωτήριος Καραγεωργίου, 28 ετών, Θεσσαλονίκη

Ελπίδα Χούπα, 29 ετών, Αθήνα

Δημήτριος Οίκου, 29 ετών, Αλεξανδρούπολη

Παναγιώτης Χατζηχαραλάμπους, 29 ετών, Αττική

Νικόλαος Ναλμπάντης, 29 ετών, Θεσσαλονίκη

Δημήτριος Μασσαλής, 30 ετών, Μαρούσι

Σοφία-Ειρήνη Ταχμαζίδου, 32 ετών, Θεσσαλονίκη

Βάιος Βλάχος, 34 ετών, Καρδίτσα

Mia Mohammad Edris, 34 ετών, Μπαγκλαντές

Αθηνά Κατσάρα, 35 ετών, Αθήνα

Culea Ionel, 35 ετών, Ρουμανία

Έλενα Δουρμίκα, 35 ετών, Γερμανία

Σπυρίδων Βούλγαρης, 35 ετών, Μαρούσι

Βάια Μπλέκα, 43 ετών, Λάρισα

Ανδρέας Παυλίδης, 49 ετών, Θεσσαλονίκη

Ιωάννης Βουτσινάς, 49 ετών, Πειραιάς

Μαρία Μουρτζάκη, 52 ετών, Ηράκλειο

Βασίλειος-Κυριάκος, 52 ετών, Θεσσαλονίκη

Ευάγγελος Μπουρνάζης, 54 ετών, Θεσσαλονίκη

Ιωάννης Τζοβάρας, 55 ετών, Λαμία

Χρυσή Κουκαριώτου, 56 ετών, Δράμα

Βασιλική Χλωρού, 56 ετών, Λάρισα

Μαρία Εγούτ, 56 ετών, Θεσσαλονίκη

Μαρία Μιάρη, 56 ετών, Κέρκυρα

Γεώργιος Φωτόπουλος, 57 ετών, Ελβετία

Γεώργιος Κουτσούμπας, 59 ετών, Αμαλιάδα

Bozo Pavlini, 62 ετών, Αλβανία

Ευαγγελία Ντος Σάντος Σίλβα, 63 ετών, Δράμα

Ιωάννης Καριώτης, 63 ετών, Αττική

Γεώργιος Κυριακίδης, 67 ετών, Τασκένδη

ΑΠΟ ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ 

=====================

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Τέμπη: Έγκλημα χωρίς τιμωρία ένα χρόνο μετά – Τα βήματα της συγκάλυψης

Ενα χρόνο μετά το δυστύχημα που συγκλόνισε την Ελλάδα ξεδιπλώνουμε το χρονικό της μεθοδευμένης συγκάλυψης του εγκλήματος την ώρα που το παλλαϊκό αίτημα για απονομή δικαιοσύνης έχει αφεθεί στα χέρια των συγγενών των 57 θυμάτων

Ελένη Καρανικόλα Κοντορούση

Ξημερώνει μαύρη επέτειος. Οχι μόνο για τους συγγενείς των νεκρών, όχι μόνο για τους επιζώντες οι οποίοι ζουν ξανά και ξανά τον ίδιο εφιάλτη, αλλά για ολόκληρη την κοινωνία που κατά τύχη δεν επέβαινε στο δρομολόγιο του θανάτου. Η κοινωνική δικαιοσύνη έχει αφεθεί στα χέρια μιας μάνας και μιας χούφτας ανθρώπων που αναγκάστηκαν να υπερβούν εαυτούς και να γίνουν για λίγο νομικοί, εισαγγελείς, ανακριτές, πραγματογνώμονες, μηχανικοί. Μόνο έτσι μπορούν να δικαιώσουν τους 57 νεκρούς και τη μία αγνοούμενη των Τεμπών και να διεκδικήσουν τα αυτονόητα που θα έπρεπε να τους παρέχει το κράτος δικαίου.

Οι κατάφωρες παραλείψεις των δικαστικών λειτουργών και φυσικά της κυβέρνησης που κόπτεται να ξελασπώσει τους ιθύνοντες και τους ηθικούς αυτουργούς δεν άφησαν κανένα περιθώριο επιλογής. Την ίδια ώρα η κοινωνία βοά, αλλά οι σχεδόν 700.000 υπογραφές πολιτών στο ψήφισμα της Μαρίας Καρυστιανού μοιάζουν φωνή βοώντος εν τη ερήμω για την ανάλγητη κυβέρνηση Μητσοτάκη, που απροκάλυπτα συγκαλύπτει το μεγαλύτερο έγκλημα που γνώρισε η κοινωνία μας μετά τη μεταπολίτευση.

Δείτε επίσης: 

Λεωφορείο ο πόθος: Το τίμημα της απώλειας (vid, pics) - Πρώτα και πάνω απ' όλα, ο Τενεσί Ουίλιαμς

Τα αφιερώματα του G-Weekend στα κινηματογραφικά αριστουργήματα συνεχίζονται με το εμβληματικό θεατρικό του Τενεσί Ουίλιαμς, που μεταφέρθηκε άψογα στη μεγάλη οθόνη από τον Ηλία Καζάν. Αξέχαστη Μπλανς Ντυμπουά η Βίβιαν Λι, ιδανικός Στάνλεϊ Κοβάλσκι ο Μάρλον Μπράντο.

https://ok.ru/video/3557231626904

Η μοναξιά επικοινωνεί μόνο με μια άλλη μοναξιά. Η τέλεια συνομιλία. Η απώλεια ενώνει τις δύο πλευρές και ορίζει τη νέα κατεύθυνση, τον νέο σκοπό. Τι γίνεται όμως όταν η απώλεια γίνεται συναισθηματική συντριβή; Τότε, το υποκείμενο καθίσταται ευάλωτο και το σώμα αυτού χάρτινη πανοπλία που διαλύεται με το φύσημα του ανέμου.

Το αδιέξοδο της ύπαρξης αναπόφευκτο και η είσοδος σε έναν κόσμο με το λευκό να κυριαρχεί καταδίκη και σωτηρία την ίδια στιγμή. . . .

Η τελευταία τηλεοπτική συνέντευξη του Νίκου Καζαντζάκη

Ένα σπάνιο οπτικοακουστικό απόσπασμα, από συνέντευξη, την οποία έδωσε ο Νίκος Καζαντζάκης για την γαλλική τηλεόραση.

   

Η συνέντευξη δόθηκε, στις 22 Μαΐου 1957, λίγους μήνες πριν, του θανάτου του μεγάλου Έλληνα λογοτέχνη, σε δύο ανθρώπους των γραμμάτων και δημοσιογράφους, τον Pierre Dumayet και τον Max-Pol Fouchet. 

Η συνέντευξη αφορούσε δύο από τα βιβλία του Καζαντζάκη, τον «Ζορμπά» και τον «Φτωχούλη του Θεού», που ήταν και το πιο πρόσφατο 

 =====================

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ενάρετη συμπεριφορά και ηθικός κώδικας

Όλοι χρησιμοποιούν τους χαρακτηρισμούς ενάρετο και ηθικό, συχνά χωρίς λόγο και για να δώσουν απλά έμφαση στα λεγόμενά τους (π.χ., «Αυτός συμπεριφέρθηκε και ηθικά και ενάρετα»). Εάν ρωτήσετε τους ανθρώπους, οι περισσότεροι δεν έχουν ιδέα. Απλά επαναλαμβάνουν το ίδιο πράγμα επειδή ακούγεται καλά. Μα μπορούμε να κάνουμε μια διάκριση μεταξύ των δύο, η οποία νομίζω μπορεί να φανεί χρήσιμη.

Η ηθική αναφέρεται σε μια θεωρία ή σύστημα που περιγράφει τι είναι καλό και τι, κατ’ επέκταση, είναι κακό. Η μυθολογία και η θεολογία είναι οι παλαιότερες πηγές των ηθικών κωδίκων, αν και τα φιλοσοφικά συστήματα συζητιούνται περισσότερο σήμερα. Η ενάρετη συμπεριφορά αναφέρεται στους κανόνες που μας λένε τι είναι σωστό να κάνουμε και τι όχι. Αυτή χωρίζει τις πράξεις σε σωστές και λάθος.

Η ενάρετη συμπεριφορά έχει να κάνει με την προσωπική σας ζωή. 

Ποια είναι η κατάλληλη συμπεριφορά στο πρώτο ραντεβού; 

Το να πάρεις ένα πακέτο χαρτί από την εταιρεία στο σπίτι για τα παιδιά σου είναι έγκλημα; 

Η ηθική επικεντρώνεται σε πιο θεωρητικά θέματα. Πώς κρίνουμε ένα οικονομικό έγκλημα σε σχέση με ένα βίαιο έγκλημα; 

Πώς κατανέμουμε τη μεταμόσχευση οργάνων, αφού απαιτούμε μεγαλύτερο απόθεμα από αυτά; Η ενάρετη συμπεριφορά αφορά κανόνες με τους οποίους ζει κανείς, ενώ η ηθική είναι το σύστημα που δημιουργεί αυτούς τους κανόνες.

Η ηθική αναφέρεται στη θεωρία ενώ η ενάρετη συμπεριφορά στην εφαρμογή. 

Η προσωπική σας φιλοσοφική στάση θα είναι ισχυρότερη όταν τις συνδέσετε και τις δύο με επιτυχία. Εάν γνωρίζετε τι είναι καλό και τι κακό, θα μπορείτε να καταλάβετε τι είναι σωστό ή λάθος. . . .

«Ζούμε ξανά την Ανταλκίδειο Ειρήνη»! Ο Δρ Άρης Πετάσης μας θυμίζει την ιστορία που δυστυχώς επαναλαμβάνεται;

Το κείμενο της ανταλκιδείου ειρήνης, όπως το παραθέτει ο Ξενοφών, έχει ως εξής:

Ἀρταξέρξης βασιλεύς νομίζει δίκαιον τάς μέν ἐν τῇ Ἀσίᾳ πόλεις ἑαυτοῦ εἶναι καί τῶν νήσων Κλαζομενάς καί Κύπρον, τάς δέ ἂλλας Ἑλληνίδας πόλεις καί μικράς καί μεγάλας αὐτονόμους ἀφεῖναι πλήν Λήμνου καί Ἴμβρου καί Σκύρου· ταύτας δέ ὣσπερ τό ἀρχαῖον εἶναι Ἀθηναίων. Ὁπότεροι δέ ταύτην τήν εἰρήνην μή δέχονται, τούτοις ἐγώ πολεμήσω μετά τῶν ταῦτα βουλομένων καί πεζῇ καί κατά θάλατταν καί ναυσί καί χρήμασιν.

Γράφει ο Δρ. Άρης Πετάσης*

Μάνος Δανέζης: «Ζούμε ξανά την Ανταλκίδειο Ειρήνη»;

Οι Λαοί που δεν θυμούνται τις σκοτεινές στιγμές της Ιστορίας τους … πρέπει να περιμένουν ότι θα τις ξαναζήσουν …

H Ανταλκίδεια Ειρήνη

Το έθνος, ιστορικά σωζόταν από 3 δασκάλους μαζί με 3 παπάδες, 3 αξιωματικούς και τους απλούς πολίτες

Δρ. Άρης Πετάσης

(περικοπή από κείμενο στην ιστοσελίδα: Militaire News

Υφαίνεται μια νέα μορφή Ανταλκίδειας Ειρήνης που μας θυμίζει αυτή που Σπάρτη και Αθήνα είχαν κάνει όταν δέχτηκαν τον Πέρση Βασιλιά Αρταξέρξη Β’ ως ηγεμόνα της Ελλάδος (Ξενοφώντος:Hellenika V 1,31)  με υπογραφή υποταγής του σπαρτιάτη Ανταλκίδα.  Η συνθήκη προέβλεπε (κάτι που φαίνεται να γίνεται και τώρα): 

1.) παράδοση της Κύπρου (και των τότε ελληνικών πόλεων της Μικράς Ασίας) στους Πέρσες και 

2.) αυτονομία των νησιών του Αιγαίου – αποστρατικοποίηση με σημερινή γλώσσα.  Εξαιρούνταν Λήμνος, Ίμβρος και Σκύρος που είχαν κληρουχίες της Αθήνας ώστε η τελευταία να δεχτεί πιο ενεργά την περσική υποταγή.  

Η Αθηναϊκή πολιτική ελίτ του 386 π.χ. προχώρησε πιο πέρα δεχόμενη την συνθήκη ως πρόσταγμα.  Η επικυριαρχία των Περσών διήρκησε μέχρι τις ημέρες του Μεγάλου Αλέξανδρου.  

Ο Πλάτωνας θεώρησε την συνθήκη ως άκρως ατιμωτική για τους Έλληνες περιγράφοντας την ως αισχρό και ανόσιο έργο.  Στο γνωστό έργο Занимательная Греция ο Μιχαήλ Κασπάροφ αναφέρει: «Όπου απέτυχε ο Ξέρξης [στους περσικούς πολέμους του 5ου αιώνα] πέτυχε ο Αρταξέρξης. 

Ο Πέρσης βασιλιάς έδινε εντολές στην Ελλάδα σαν να ήταν δική του χώρα. . .

7 διάσημοι δημιουργικοί που βρήκαν έμπνευση στη μοναξιά

Όλοι χρειαζόμαστε χρόνο μόνοι μας. Για ηρεμία, για αυτοανακάλυψη και για δημιουργικότητα. Εδώ είναι 7 διάσημοι δημιουργικοί που βρήκαν έμπνευση στη μοναξιά.

Η συνεργασία και η κοινότητα έχουν τη θέση τους στη δημιουργική διαδικασία, αλλά και ο χρόνος στη μοναξιά. Το να περνάς χρόνο μόνος μπορεί να ωφελήσει το δημιουργικό μυαλό για να μπορεί να εστιάσει και να πάει προς τα μέσα για να δημιουργήσει ιδέες, να ρυθμίσει τους περισπασμούς και να υποστηρίξει την αυτοανακάλυψη για βαθύτερη δημιουργικότητα.

Τώρα υπάρχει μια διαφορά μεταξύ της απομόνωσης και της μοναξιάς, και είναι σημαντικό να διατηρείτε υγιείς συνήθειες κατά τη διάρκεια των περιόδων της μοναξιάς, ώστε να μην γίνει μια αρνητική εμπειρία που μπορεί να βλάψει την ευημερία και τη δημιουργικότητα. 

Η μοναξιά είναι μια επιλογή και φέρει έναν στόχο, ενώ η απομόνωση είναι μια κατάσταση του να νιώθεις μόνος ή να νιώθεις αποσύνδεση. 

Εάν πηγαίνετε στη μοναξιά για δημιουργικότητα, φροντίστε να παραμείνετε ενήμεροι και να έχετε επίγνωση , ώστε να μπορείτε να επωφεληθείτε από την εμπειρία και να μην ξεπεράσετε το άγχος, το στρες ή την κατάθλιψη εάν αισθάνεστε απομονωμένοι.. . .

Φερνάντο Πεσσόα: «Είσαι ελεύθερος όταν μπορείς να απομακρυνθείς από τους ανθρώπους..» (Βίντεο)

Είσαι ελεύθερος όταν μπορείς να απομακρυνθείς από τους ανθρώπους, χωρίς να σε υποχρεώνουν να τους αναζητείς η ανάγκη του χρήματος ή το ένστικτο του κοπαδιού ή η αγάπη, η δόξα, η περιέργεια, πράγματα που δεν βρίσκουν τροφή στη σιωπή και στη μοναξιά. (Βίντεο)

Καπετάνιε, ανησυχώ πολύ λόγω της καραντίνας που μας επιβάλλεται στο λιμάνι.

– Τι σας ανησυχεί, αγαπητέ; Δεν έχετε αρκετό φαγητό; Δεν έχετε αρκετόν ύπνο;

– Δεν είναι έτσι, καπετάνιε. Δεν μπορώ να κατέβω απο το πλοίο, δεν μπορώ να πάω στην ξηρά και δεν αντέχω να μην μπορώ να αγκαλιάσω την οικογένειά μου.

– Και αν σας άφηναν να κατεβείτε και ήσασταν άρρωστοι και μεταδίδατε τον ιό, θα νιώθατε ενοχή να μολύνετε κάποιον που δεν θα μπορούσε να αντέξει την ασθένεια;

– Δεν θα μπορούσα ποτέ να συγχωρήσω τον εαυτό μου εάν γινόταν κάτι τέτοιο, έστω και αν, για μένα τουλάχιστον σίγουρα, είναι φτιαχτή αυτή η πανούκλα.

– Θα μπορούσε να είναι. Αλλά αν δεν ήταν έτσι; […]

Αν σου είναι αδύνατο να ζήσεις μόνος, έχεις γεννηθεί σκλάβος. Μπορεί να έχεις όλες τις μεγαλοσύνες του πνεύματος κι όλες της ψυχής: είσαι ένας σκλάβος ευγενής, ένας δούλος έξυπνος, μα δεν είσαι ελεύθερος. Και δεν είσαι εσύ ο υπεύθυνος γι’ αυτήν την τραγωδία, διότι η τραγωδία του να έχεις γεννηθεί έτσι δεν αφορά εσένα μα το ίδιο το Πεπρωμένο απέναντι στον εαυτό του. . . .

Dorothea Lange – Η πραγματική ιστορία της θρυλικής φωτογραφίας «Μητέρα Μετανάστρια»

Οι οδυνηρές εικόνες της Dorothea Lange γεφύρωσαν τις ατομικές εμπειρίες της με την ιστορία και γίνονται ξανά επίκαιρες μέσα από μια νέα έκθεση -«Η Lange είχε το μάτι ενός μυθιστοριογράφου για τη λεπτομέρεια».

Στο TikTok καταγράφεται, ανά πάσα στιγμή, ο παλμός της εποχής. Ιστορίες για το σοκ στις τιμές των τροφίμων ή των ενοικίων δίνουν μια ζοφερή εικόνα της οικονομίας. «Κάποιοι χρήστες που έχουν κουραστεί από τον πληθωρισμό πάνε πολύ παραπέρα, δημοσιεύοντας παραπλανητικά στοιχεία για να υποστηρίξουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν βυθιστεί σε μια σιωπηλή ύφεση που μπορεί να συναγωνιστεί οποιαδήποτε ύφεση στην αμερικανική ιστορία» γράφει ο Kriston Capps στην Washington Post. 

Τα ντοκιμαντέρ από τη δεκαετία του 1930 περιγράφουν την εποχή της μεγάλης Ύφεσης -ουρές για ψωμί, τα στρατόπεδα εργασίας, οι εικόνες της δυστυχίας καθώς οι μετανάστες έφευγαν από το Dust Bowl για να βρουν δουλειά στη Δύση… Μια φωτογράφος, η Dorothea Lange, ήταν υπεύθυνη για τις σοβαρότερες από αυτές τις εικόνες, γεφυρώνοντας το χάσμα μεταξύ της ατομικής εμπειρίας και της ιστορίας. . . .

Έλληνες του Πνεύματος και της Τέχνης: Νίκος Καζαντζάκης - Η Ασκητική (Salvatores dei)

Ο Στέλιος Μάινας παρουσιάζει τη ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη. 

Ο γνωστός ηθοποιός, περιδιαβαίνει το άγριο κρητικό τοπίο. Περπατά στο λιμάνι και στα τείχη του Ηρακλείου, αλλά και στην Αίγινα και στην Αθήνα. 

Καλεί όλους να ακολουθήσουν τα βήματα του Καζαντζάκη στο γεωγραφικό και πνευματικό ταξίδι της ζωής του. Αυτή η πορεία, μαζί με το σπάνιο φωτογραφικό, και οπτικοακουστικό υλικό και τις μαρτυρίες και συνεντεύξεις ανθρώπων που τον γνώρισαν και μελέτησαν τη ζωή και το έργο του, σχηματίζει τη «βασανισμένη» και ελεύθερη μορφή ενός σύγχρονου Οδυσσέα. Ένας Οδυσσέας που ταξίδευε από τόπο σε τόπο και από ιδέα σε ιδέα χωρίς να στέκεται να ησυχάσει πουθενά. 

Για τον Νίκο Καζαντζάκη μιλούν: ο Γιώργος Γραμματικάκης, η ποιήτρια και βαφτισιμιά του Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, η συγγραφέας και καθηγήτρια βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης Αγγέλα Καστρινάκη

Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;" Πολέμα!

Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.

Να πεθαίνεις κάθε μέρα. Να γεννιέσαι κάθε μέρα. Ν' αρνιέσαι ό,τι έχεις κάθε μέρα.

Να 'σαι ανήσυχος, αφχαρίστητος, απροσάρμοστος πάντα. Όταν μια συνήθεια καταντήσει βολική, να τη συντρίβεις. Η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η ευχαρίστηση.

Νίκησε το στερνό, τον πιο μεγάλο πειρασμό, την ελπίδα. Τούτο είναι το τρίτο χρέος.

Πειθαρχία, να η ανώτατη αρετή.

-------------------------------------

Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν'αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου. Να πεθαίνεις και να λες: Θάνατος δεν υπάρχει!

Καζαντζάκης - "Ασκητική"

ΚΕΦΑΛΑΙΑ:

Catastroika: Το μεγάλο ξεπούλημα της ΔΕΗ - Η διαδικασία ολοκληρώνεται με το ξεπούλημα ακόμη και των πιο κερδοφόρων δημόσιων οργανισμών σε ένα κλάσμα της πραγματικής τους αξίας.

Δείτε στο ντοκιμαντέρ Catastroika τις επιπτώσεις της απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας στις ΗΠΑ και πως προετοιμάστηκε το ξεπούλημα της ΔΕΗ: 

   

Το Catastroika είναι ένα ντοκιμαντέρ πληθοχρηματοδοτούμενο με άδεια Creative Commons.

Ήταν στις αρχές του 1989 όταν ο Γάλλος ακαδημαϊκός Ζακ Ρούπνικ κάθισε στο γραφείο του, προκειμένου να ετοιμάσει μια έκθεση για την κατάσταση των οικονομικών μεταρρυθμίσεων στη Σοβιετική Ένωση του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. 

Ο όρος που χρησιμοποίησε για να περιγράψει τη θανατηφόρα κροταλία της αυτοκρατορίας ήταν «Καταστρόικα». Την εποχή του Γέλτσιν, όταν η Ρωσία θέσπισε ίσως το μεγαλύτερο και λιγότερο επιτυχημένο πείραμα ιδιωτικοποίησης στην ιστορία της ανθρωπότητας, μια ομάδα εκθέσεων του Guardian απέδωσε διαφορετικό νόημα στον όρο του Ρούπνικ. 

Η «Καταστρόικα» έγινε συνώνυμο της πλήρους καταστροφής της χώρας από τις δυνάμεις της αγοράς. το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας· και η κατακόρυφη επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών. 

Τώρα, μονάδα μέτρησης της Καταστρόικα ήταν η ανεργία, η κοινωνική εξαθλίωση, η μείωση του προσδόκιμου ζωής, καθώς και η δημιουργία ενός νέου καστ ολιγαρχικών, που ανέλαβαν τα ηνία της χώρας. Λίγα χρόνια αργότερα, μια παρόμοια προσπάθεια μαζικής ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας στην ενοποιημένη Γερμανία (η οποία παρουσιάζεται ως πρότυπο για την Ελλάδα) δημιούργησε εκατομμύρια ανέργους και μερικά από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην ευρωπαϊκή ιστορία.

Είναι αυτή η «Καταστρόικα» που έρχεται σύντομα στην Ελλάδα. στην «τελευταία Σοβιετική Δημοκρατία της Ευρώπης» όπως ήθελαν να την αποκαλούν οι βουλευτές και οι υπουργοί της πρώην «σοσιαλιστικής» κυβέρνησής της.  . . 

Μάρκος Βαμβακάρης - 80 Μεγάλα Τραγούδια

Ξεπερνώντας τα 50 χρόνια ελληνικής μουσικής ιστορίας, στο κανάλι Ελληνικό Τραγούδι βρίσκονται σημαντικές στιγμές του ελληνικού τραγουδιού από τα '60s έως και σήμερα, με συμπράξεις σπουδαίων τραγουδιστών, συνθετών και στιχουργών που άφησαν εποχή. Στο κανάλι Ελληνικό Τραγούδι θα βρείτε συγκεντρωμένο έναν από τους σπουδαιότερους και πιο πολυποίκιλους καταλόγους της ελληνικής μουσικής σκηνής. Tracklist:

Μελέτης Μελετόπουλος | Η Μικρασιατική Εκστρατεία και ο ρόλος του πετρελαίου | Λωζάννη

 

Την Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2023 πραγματοποιήθηκε στη Λωζάννη εκδήλωση με θέμα 

"Η Μικρασιατική Εκστρατεία και ο ρόλος του πετρελαίου", 

με ομιλητή τον κ. Μελέτη Μελετόπουλο, Δρ Oικονομικών και Kοινωνικών Eπιστημών του Πανεπιστήμιου της Γενεύης.

 =====================

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Μελέτης Μελετόπουλος: Κολοσσός που ήρθε να κυβερνήσει σε κενό αέρος ο Καποδίστριας

 

Μελέτης Μελετόπουλος: Ο ρόλος του Ιωάννη Καποδίστρια στο ελληνικό κράτος. Ήρθε για να κάνει τους Έλληνες πολίτες. 

Ήθελε να φτιάξει μία δομή ευρωπαϊκού κράτους. 

===================== 

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Με προσβάλλει!... - Richard Dawkins (Ελληνικοί Υπότιτλοι, mirror)

Μέρες που είναι, ας θυμηθούμε και την άποψη του Richard Dawkins για το αδίκημα της βλασφημίας -ισχύει ακόμα στη χώρα μας-, αλλά και για το τι θα έπρεπε να μας προσβάλλει πραγματικά, αν θέλαμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας.

Η θρησκεία είναι η μοναδική από τις ιδεολογίες που σε ορισμένες δημοκρατίες (κυρίως ισλαμικές, αλλά και μερικές χριστιανικές) εξακολουθεί να προστατεύεται από την αρνητική κριτική, αλλά και να επιβάλλεται ο σεβασμός της με νόμους. 

Κανένας σεβασμός δεν οφείλεται "εξ' αρχής" πουθενά: Σε καμία ιδέα, σε κανένα δημόσιο πρόσωπο, σε κανένα βιβλίο και σε καμία ιδεολογία. (Αντιθέτως, αυτό είναι κάτι που κερδίζεται).

Αυτό που οφείλουμε να σεβόμαστε και να προστατεύουμε, είναι το δικαίωμα να εκφράζεται ελεύθερα η κάθε ιδεολογία.

Ας μην τα συγχέουμε αυτά τα δύο.

Η κριτική, η σάτιρα, η διακωμώδηση και εν τέλει η αποδόμηση ιδεών, ιδεολογιών και δημοσίων προσώπων είναι τα καλύτερα όπλα που διαθέτει μια δημοκρατία απέναντι στο σκοταδισμό και στον ολοκληρωτισμό. 

Ο σεβασμός δεν επιβάλλεται, κερδίζεται!

   . 

Ένα τετράλεπτο συμπυκνωμένης λογικής για το θρησκευτικό φανατισμό, από τον Richard Dawkins:

Συναισθηματική κακοποίηση: 25 πράγματα που κάνετε στην ενήλικη ζωή και «αποκαλύπτουν» την παιδική σας ηλικία

Ο βαθμός τοξικότητας των παιδικών μας χρόνων -ευτυχώς- μπορεί να προσδιοριστεί από τη σύγχρονη ψυχολογία και να αντιμετωπιστεί

Η σύγχρονη ψυχολογία ωστόσο είναι άκρως βοηθητική στο να εντοπίσουμε τον βαθμό που μία ενήλικη συμπεριφορά αποτελεί αντανάκλαση μίας τέτοιας τραυματισμένης παιδικότητας.

Σε μικρό ή σε μεγαλύτερο βαθμό, μία προβληματική παιδική ηλικία αφήνει τα σημάδια της στην ενήλικη ζωή μας. Λόγια, ενέργειες, βιώματα που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μας, μας ακολουθούν για πάντα, πόσω μάλλον, αν κάποια από αυτά ή όλα τα παραπάνω είχαν τραυματικό αντίκτυπο. 

Η σύγχρονη ψυχολογία ωστόσο είναι άκρως βοηθητική στο να εντοπίσουμε τον βαθμό που μία ενήλικη συμπεριφορά αποτελεί αντανάκλαση μίας τέτοιας τραυματισμένης παιδικότητας. 

Βάσει αυτής, μπορεί εύκολα να εντοπίσει κανείς τον βαθμό τοξικότητας της παιδικής του ηλικίας και με την κατάλληλη συμβουλευτική ή έστω την προσωπική δουλειά με τον εαυτό του να αμβλύνει τον αντίκτυπο του στην ενήλικη ζωή. Να, ορισμένα από αυτά:

Τζορντάνο Μπρούνο - Giordano Bruno: Δράση και αντίδραση – Ο μύθος του Ηρός του Αρμενίου

Στα Ερμητικά Κείμενα αναφέρεται:

«Ο Έρως και η Ανάγκη, ω ψυχές, θα είναι κύριοί σας, γιατί αυτοί, ύστερα από μένα, είναι οι κύριοι και διοικητές των τάξεων. Ψυχές, όσες υπηρετείτε την αγέραστη εξουσία μου, να γνωρίζετε ότι όσο είστε αναμάρτητες, θα κατοικείτε στις περιοχές του ουρανού.

Εάν όμως κάποια από σας κάνει κάτι το αξιόμεμπτο, αφού καταδικαστεί, θα μπει να κατοικήσει σε χώρο που έχει προοριστεί για θνητά σπλάχνα… Τις μεταβολές σας δεν τις νομοθέτησα, βέβαια, στην τύχη, αλλά είναι προς το χειρότερο αν διαπράξετε κάτι άσχημο και προς το καλύτερο αν αποφασίσετε κάτι αντάξιο της γέννησής σας… Να έχετε, λοιπόν, υπόψη σας ότι για τις προηγούμενες πράξεις σας υποφέρετε την τιμωρία αυτής της ενσωμάτωσης».

Ο Πλάτωνας, στο έργο του Πολιτεία στο οποίο παρουσιάζεται ο μύθος του Ηρός του Αρμενίου, αναφέρεται σ’ ένα ρυθμικό νόμο, σύμφωνα με τον οποίο οι ψυχές έρχονται και φεύγουν από τη γη:

«Είδε, λοιπόν, εκεί πρώτα τις ψυχές, αφού δικάστηκαν, να ξεκινούν από τα δύο αντικρινά χάσματα του ουρανού και της γης. Από το ένα της γης είδε να ανεβαίνουν ψυχές γεμάτες ακαθαρσία και σκόνη, και από το άλλο του ουρανού να κατεβαίνουν άλλες καθαρές. Όλες έδιναν την εντύπωση πως έρχονταν από δρόμο μακρινό και με ευχαρίστηση πήγαιναν να κατασκηνώσουν στο λιβάδι.

Όσες από αυτές γνωρίζονταν, χαιρετιόντουσαν μεταξύ τους και ζητούσαν πληροφορίες. Όσες έφθαναν από τη γη ρωτούσαν τις άλλες για τα εκεί και όσες έφθαναν από τον ουρανό ήθελαν πάλι να μάθουν από τις άλλες για τα δικά τους περιστατικά. Έπειτα έλεγαν ιστορίες από τις μεταξύ τους αναμνήσεις.

Οι πρώτες ιστορούσαν με θρήνους και με δάκρυα όσα έπαθαν και είδαν κατά την πορεία τους κάτω στη γη, μιας πορείας που η διάρκειά της ήταν χίλια περίπου χρόνια. . .

Τζορντάνο Μπρούνο - Giordano Bruno - ο μάρτυρας της επιστήμης: Στις 17 Φλεβάρη 1600, τον έκαψαν ζωντανό, στην πλατεία Campo de Fiori της Ρώμης.

«Δεν ξέρω πότε, αλλά ξέρω ότι πολλοί από εμάς έχουμε έρθει αυτόν τον αιώνα για να αναπτύξουμε τέχνες και επιστήμες, να φυτέψουμε τους σπόρους ενός νέου πολιτισμού που θα ανθίσει, απροσδόκητα, ξαφνικά, ακριβώς όταν η εξουσία θα πλανηθεί ότι έχει κερδίσει.»

Giordano Bruno (Νάπολη 1548, Ρώμη, 17 Φλεβάρη 1600).

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας: Στις 17 Φλεβάρη 1600, η "επιστήμη" έκαψε ζωντανό τον Giordano Bruno, στην πλατεία Campo de Fiori της Ρώμης.

Πριν από 422 χρόνια ο Giordano Bruno (Τζορντάνο Μπρούνο), Ιταλός φιλόσοφος, μαθηματικός, αστρονόμος και ποιητής οδηγήθηκε στον πάσσαλο στην πλατεία Campo dei Fiori στη Ρώμη, μετά από πολλά χρόνια φυλακής, ταλαιπωρίας και βασανιστηρίων, ξυπόλητος και με ραμμένη τη γλώσσα και το στόμα, καταδικάστηκε από το Δικαστήριο της Ιερής Εξέτασης της Εκκλησίας της Ρώμης, της οποίας προέδρευε προσωπικά ο ίδιος πάπας, επειδή κρίθηκε «αιρετικός, αμετανόητος, επιπόλαιος» και τα συγγράμματά του, τοποθετήθηκαν στο ευρετήριο των απαγορευμένων βιβλίων κι όσα ανευρέθηκαν  κάηκαν.

Η συμβολή του έργου του μεγάλου Δομινικανού μοναχού για την ανάπτυξη της ελευθερίας στη σκέψη, τη συνεχή αναζήτηση κι αμφισβήτηση της επιστήμης, ενάντια στα θρησκευτικά δόγματα και τη μισαλλοδοξία της εξουσίας παραμένουν ανεξίτηλες αρχές στη μνήμη της Ανθρωπότητας.

Στον Τζορντάνο Μπρούνο η διαμάχη του με την κατεστημένη τάξη πραγμάτων και τους τότε κορυφαίους "επιστήμονές" της εξουσίας ήταν έντονη. Με τους παιδαγωγούς (δασκάλους και καθηγητές, κληρικούς, θεολόγους, επιστήμονες λακέδες της εξουσίας), τη μάταιη άρνηση της κοινής λογικής και του ορθολογισμού, που όμως ήταν λειτουργική κι εξυπηρετούσε τους ισχυρούς.

 

Γράφει για τους "λακέδες της εξουσίας" στο De la causa, principio et Uno (το δεύτερο έργο του, Λονδίνο 1584):