Συμβολή στο δημόσιο διάλογο για το ενεργειακό ζήτημα
«Το πεπρωμένο δεν είναι θέμα τύχης. Είναι θέμα επιλογής.
Δεν είναι κάτι που θα έρθει από μόνο του.
Είναι κάτι που θα το δημιουργήσουμε εμείς οι ίδιοι».
William Jennings Bryan[1]
«Μπορεί να ανήκετε σ’ εκείνους τους ανθρώπους που νομίζουν ότι η ενέργεια του υδρογόνου είναι μια φαντασίωση κάποιων μελλοντολόγων ή κάποιων άλλων συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας. Ή, στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να την θεωρείτε ως μια πολλά υποσχόμενη μελλοντική τεχνολογία που, αν κάποτε εφαρμοστεί, αυτό θα γίνει στο μακρινό μέλλον. Εάν όντως σκέφτεστε μ’ αυτόν τον τρόπο, ξανασκεφτείτε το σοβαρά […] Φανταστείτε έναν κόσμο στον οποίο […] (η ανθρωπότητα) κέρδισε την ελευθερία της από το πετρέλαιο[…] Μπορούμε να χτίσουμε αυτόν τον κόσμο μέσα σε δέκα χρόνια με την υπάρχουσα τεχνολογία […] Φανταστείτε έναν κόσμο στον οποίο η (ανθρωπότητα) αποφάσισε να ξεπεράσει την ενεργειακή και την κλιματική κρίση που απειλεί την […] (ύπαρξή) της. Μπορούμε να χτίσουμε αυτόν τον κόσμο σήμερα με συνειδητές επιλογές και πολιτική βούληση».
Jerry Brown, Rinaldo Brutoco και James Cusumano [2]
«Όπως έχει αποδειχτεί, η βλάβη στους μετωπιαίους λοβούς του εγκεφάλου συνεπάγεται τη διάβρωση της επινοητικότητας, το μειωμένο ενδιαφέρον για το μέλλον, τον ελαττωμένο αυτοέλεγχο, την αναισθησία και την εμμονική προσκόλληση σε ατελέσφορα μονοπάτια»
Γιώργος Παξινός[3]
*
Το είδος και η ποσότητα των πηγών ενέργειας που κάθε φορά μπορούσαν και μπορούν να αξιοποιούν οι άνθρωποι καθόριζαν και καθορίζουν ακόμα την ποιότητα και την επάρκεια-ανεπάρκεια των μορφών ενέργειας που χρησιμοποιούν και σε συνδυασμό με το είδος και τον τρόπο κοινωνίας και επικοινωνίας των ανθρώπων καθόριζαν την εξέλιξη των επιμέρους κοινωνιών και διαμόρφωναν πάντα και συνεχίζουν να διαμορφώνουν το αποτύπωμα του ανθρώπινου πολιτισμού. Αυτή η διαδικασία βρίσκεται σήμερα σε κρίσιμη φάση. Η ανθρωπότητα πασχίζει και προσδοκά εκατομμύρια χρόνια να τερματίσει κάποτε τον σκληρό αγώνα για την επιβίωση σε συνθήκες κοινωνικής ανισότητας και να δημιουργήσει τους όρους για ένα κόσμο της κοινωνικής ισότητας και της ευημερίας, για μια ειρηνική, αρμονική και ευτυχισμένη ζωή.
Για τον σκοπό αυτόν η ανθρωπότητα χρειάζεται άφθονη, φθηνή και καθαρή ενέργεια[4], για να μπορεί να παράγει άφθονα και φθηνά αγαθά ειρήνης για την καθολική ευημερία χωρίς να επιβαρύνει το περιβάλλον. Τα περιορισμένα, άνισα κατανεμημένα, υπό κερδοσκοπική και συγκεντρωτική διαχείριση ορυκτά καύσιμα δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτήν την ανάγκη της ανθρωπότητας. Αντίθετα, το υφιστάμενο συγκεντρωτικό ενεργειακό σύστημα που στηρίζεται στα ορυκτά καύσιμα αποτελεί την υπαρξιακή βάση του συγκεντρωτικού, απάνθρωπου και καταστροφικού...