14 σκληρές αλήθειες από τον μεγάλο αιρετικό και διανοούμενο Βασίλη Ραφαηλίδη (μέρος 2ο)

Έλεγε τα σύκα, σύκα, και τους προδότες, προδότες κι όχι εθνικούς ήρωες. Περιέγραφε τα πράγματα με τ όνομά τους, χωρίς να χαϊδεύει αυτιά. Μ’ έναν λόγο διεισδυτικό, φιλοσοφικό, γλαφυρό, χιουμοριστικό, που μερικές φορές γίνονταν οδυνηρά σαρκαστικός. Ας απολαύσουμε το δεύτερο μέρος με μερικά ακόμη από τα σκωπτικά λόγια ενός μεγάλου ανθρώπου, διανοούμενου και «αιρετικού» αριστερού. Του Βασίλη Ραφαηλίδη.

Οι άνθρωποι που αγαπάνε τα βιβλία δεν έχουν πολλές ανάγκες και κυρίως δεν έχουν ηλίθιες ανάγκες

Το να γεννηθείς άνθρωπος είναι ήδη ένα πρόβλημα. Το να γεννηθείς Έλληνας είναι ένα δεύτερο πρόβλημα. Αν όμως είσαι άνθρωπος, Ελληνας και κομουνιστής μαζί, χέστα! Στο αρχικό υπαρξιακό σου πρόβλημα προσθέτεις ένα αιματολογικό, και στο αιματολογικό ένα ιδεολογικό, οπότε τα πράγματα μπερδεύονται πολύ. Εδώ οι άλλοι δυσκολεύονται να τα καταφέρουν μόνο με την ιδιότητα του Ελληνα, και συ περιμένεις να τα καταφέρεις με την ιδιότητα του ανθρώπου, του Έλληνα και την επιπρόσθετη του κομουνιστή;

Χρειάστηκε καιρός για να καταλάβω πως, σε τούτο τον τόπο, όσο πιο βλαξ είσαι τόσο καλύτερος εθνικόφρων γίνεσαι

Ποτέ στην ιστορία οι μάζες δεν ακολούθησαν εκείνους που είχαν καλές ιδέες, εκτός κι αν αυτές κατέληγαν με τρόπο πραχτικό σε μια καλύτερη ζωή «εδώ και τώρα».

Κάθε διαφορά, λοιπόν, ανάμεσα σε φυλές είναι διαφορά ανάμεσα σε συμφέροντα και όχι σε αίματα.

Όσο πιο μπάσταρδος είναι κανείς, τόσο ξελαρυγγίζεται ουρλιάζο­ντας για τη «γνησιότητά» του. . ;

Βασίλης Ραφαηλίδης: Οι ατάκες ενός μεγάλου μυαλού που τα έβαλε με "τα καθάρματα της χώρας"

Έλεγε τα σύκα, σύκα, και τους προδότες, προδότες κι όχι εθνικούς ήρωες. Είκοσι χρόνια από τον θάνατο του σπουδαίου δημοσιογράφου, δοκιμιογράφου και ανθρώπου της Αριστεράς.

news24708 Σεπτεμβρίου 

Είκοσι χρόνια συμπληρώθηκαν σήμερα από τον θάνατο του σημαντικού Έλληνα δημοσιογράφου, δοκιμιογράφου και κριτικού κινηματογράφου, Βασίλη Ραφαηλίδη. Ενός ανθρώπου που παρέμεινε Αριστερός με άλφα κεφαλαίο, από τα χρόνια της Κατοχής και του Εμφυλίου, μέχρι το τέλος της ζωής του.

Ο Ραφαηλίδης "μαθήτευσε" δίπλα σε "ιερά τέρατα". Κοντά στον Νίκο Κούνδουρο και τον Ροβήρο Μανθούλη γνώρισε τον κινηματογράφο, ενώ ήταν στο πλευρό του τροτσκιστή διανοούμενου Μισέλ Πάμπλο (Μιχάλης Ράπτης) το 1964 στην Αλγερία, όταν ανατράπηκε η κυβέρνηση του Αχμέντ Μπεν Μπελά από τους στρατιωτικούς. 

Από το '65 και μετά συνεργάστηκε με τον σπουδαίο Θόδωρο Αγγελόπουλο στις πρώτες του ταινίες.

Το 1966 μαζί με τον Αλέξη Γρίβα εξέδωσαν το περιοδικό "Ελληνικός Κινηματογράφος", το οποίο έκλεισε το καθεστώς των συνταγματαρχών. Το 1968, μετά την αποφυλάκισή του από τις φυλακές της Αίγινας (υπήρξε μέλος του ΠΑΜ και ως εκδότης της εφημερίδας "Ελεύθερη Σκέψη") εξέδωσε, μαζί με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο το περιοδικό . . .

Απόπειρα ένοπλης εξέγερσης από το PMC "Wagner".

Στα κοινωνικά δίκτυα, για λογαριασμό του ιδρυτή της PMC "Wagner" Yevgeny Prigozhin, εμφανίστηκαν πληροφορίες σχετικά με το χτύπημα των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων στα "πίσω στρατόπεδα" της εταιρείας. Το υπουργείο Άμυνας το χαρακτήρισε πρόκληση και είπε ότι το καθεστώς του Κιέβου εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση και προετοιμάζεται για επίθεση. Ο Πριγκόζιν κατηγορήθηκε για υποκίνηση ένοπλης εξέγερσης. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν εξέδωσε μια ομιλία στην οποία χαρακτήρισε την ένοπλη εξέγερση που οργάνωσε ο Πριγκόζιν ως αποτέλεσμα «υπερβολικών φιλοδοξιών» που οδήγησαν σε προδοσία και προδοσία.

Τα κύρια γεγονότα είναι στην ηλεκτρονική μετάδοση του TASS :

Ρωσία: Έρευνα κατά του ιδρυτή της Wagner για υποκίνηση ανταρσίας - Στρατιωτικά οχήματα στους δρόμους

Έντονη κινητικότητα παρατηρείται τις τελευταίες ώρες στη Μόσχα μετά τις δηλώσεις του επικεφαλής της Wagner που καλεί σε εξέγερση, υποστηρίζοντας ότι «μπαίνει στο Ροστόφ». Αυξημένα μέτρα ασφαλείας, στρατιωτικά οχήματα και συνεχής ενημέρωση του Πούτιν.

Κωνσταντίνος Χασανδρινός

Ποινική έρευνα κατά του επικεφαλής της μισθοφορικής οργάνωσης Wagner, Γεβγκένι Πριγκόζιν, άνοιξε αργά το βράδυ της Παρασκευής η ρωσική υπηρεσία ασφαλείας (FSB), μετά τις δηλώσεις του περί «ανταρσίας κατά της στρατιωτικής διοίκησης», εξέλιξη η οποία -όπως φαίνεται- έχει θορυβήσει εντόνως τη Μόσχα.

Ενδεικτική της ανησυχίας είναι η απόφαση για ενίσχυση των μέτρων ασφαλείας σε Μόσχα και Ροστόφ, καθώς και οι αλλεπάλληλες δηλώσεις ρώσων αξιωματούχων που συνιστούν στους μαχητές της Wagner να συλλάβουν τον Πριγκόζιν, ενώ δεν λείπουν και οι αναφορές σε «πραξικόπημα». 

Ο Πριγκόζιν, ο οποίος κάλεσε σε εξέγερση, υποστήριξε ότι ελέγχει 25.000 άνδρες με τους οποίους ζήτησε να ενωθούν οι Ρώσοι (στρατιώτες).

«Μαζί θα βρούμε γιατί υπάρχει χάος στη χώρα» είπε. «Όποιος θέλει, πρέπει να ενταχθεί. Πρέπει να δώσουμε τέλος σε αυτό το χάος» πρόσθεσε.

Σύμφωνα με τον ίδιο «το κακό που προκάλεσε η στρατιωτική ηγεσία της χώρας πρέπει να σταματήσει. Αυτοί που σκότωσαν σήμερα τα αγόρια μας και κατέστρεψαν τις ζωές πολλών δεκάδων χιλιάδων στρατιωτών μας θα τιμωρηθούν».

Κάλεσε, δε, να μην αντισταθεί κανείς. «Όποιος αντιστέκεται, θα τον θεωρήσουμε απειλή και θα τον καταστρέψουμε αμέσως».

Ο επικεφαλής της Wagner υποστήριξε ότι ηγείται μιας «πορείας για δικαιοσύνη» και όχι ενός «πραξικοπήματος». . . .

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ (ΔΗΘΕΝ) ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ και ΑΠΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΗΣ

Δημήτρης Καραμήτσας, Δικηγόρος 

πρόεδρος του «Λαϊκού Κινήματος»

Γράφω σε όλους εσάς που καμώνεστε τους πατριώτες Ελληνες, ενώ στην πραγματικότητα δεν είστε, αλλά επικαλείστε τον πατριωτισμό, για να καλύψετε τον εγκληματικό ατομισμό σας  

Πίστευα ότι θα έχετε την στοιχειώδη αξιοπρέπεια, μετά τις απανωτές εθνικές καταστροφές που προκάλεσε στην Ελλάδα η παράταξή σας και εσείς, να αντιληφθείτε το τι έχετε διαπράξει εις βάρος της και εις βάρος των υπόλοιπων Ελλήνων πολιτών με την τυφλή προσήλωση στο κόμμα σας και τις συντηρητικές και ατομικιστικές αντιλήψεις και ποταπές πρακτικές σας. 

Δυστυχώς, παρά τα εγκλήματα που έχουν γίνει στα οποία είστε από κοινού αυτουργοί και συνένοχοι, εσείς εξακολουθείτε να θεωρείτε τον εαυτό σας, το τομάρι σας, τον μοναδικό άξιο λόγο για να λειτουργείτε στα κοινά. Θεωρείτε την χώρα χωράφι σας, τον γελοίο εαυτό σας κάτι ανώτερο (αγράμματοι ντενεκέδες) και τους άλλους κατώτερους και προσφερόμενους για εκμετάλλευση. Οποία οίηση και εγωισμός, οποία έλλειψη μόρφωσης και κοινωνικής συνείδησης. 

Με τις νεο-φιλελεύθερες πολιτικές που ακολούθησε και ακολουθεί η δεξιά σας και οι συνοδοιπόροι της, στην Ελλάδα έχουν απομείνει στην δημόσια σφαίρα (το αυτό και στην ιδιωτική) ελάχιστα πράγματα από όσα συνθέτουν ένα κράτος και την κυριαρχία του σε έναν τόπο. 

ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΜΗΔΕΝΙΚΟ. 

Με τις πολιτικές αυτές η Ελλάδα ως κράτος έχει πάψει όχι μόνο να είναι κυρίαρχη στον τόπο, αλλά και να υφίσταται κατά ουσιώδη στοιχεία ενός κράτους, όπως αυτό ορίζεται στην πολιτική επιστήμη. 

Ανάμεσα στα ουσιώδη στοιχεία ενός κράτους είναι η κυριότητα και ο έλεγχός του σε κρίσιμες για την υπόστασή του υποδομές και πλουτοπαραγωγικές πηγές.

Στο θέμα αυτό βρισκόμαστε στο στάδιο του τελικού ξεπουλήματος όλων και αυτό θα πραγματοποιηθεί από την επόμενη κυβέρνηση της δεξιάς. . . .

Σοκ και Δέος από την Ντόρα Μπακογιάννη στη Ροδόπη: «Εάν εσείς δεν με στηρίξετε, εγώ δεν θα στηρίξω» [Τι δεν καταλαβαίνεις; ]

 

ΝΙΚΟΣ  ΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ-"ΧΕΙΜΑΡΟΣ"!...Ψιτ παιδιά…..

- Η Ντόρα είμαι, για Ροδόπη καλά πάω; ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ  ΓΡΑΦΩ ΣΗΜΕΡΑ ...Για να δούμε λοιπόν τι μας επιφυλάσσει και η σημερινή ημέρα… 

Υπόθεση Μέρτεν και τα καμώματα του "εθνάρχη" μας! - Μια παλιά ιστορία που εξηγεί γιατί είμαστε ανιστόρητοι - Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας. Κι ο λαικισμός ένας μεγάλος εχθρός. Αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερος από τον εαυτό μας. Αυτόν τον “εθνικό”…

Οι Γερμανοί είναι  φίλοι μας. Κι ο λαικισμός ένας μεγάλος εχθρός. 

Αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερος από τον εαυτό μας. 

Αυτόν τον “εθνικό” εαυτό μας που μας δικαιολογεί πάντα αφού πρώτα μας τοποθετήσει στον υψηλό θρόνο απ όπου όλοι και όλα, τα ξένα, των άλλων, φαίνονται υποδεέστερα. 

Αρκεί να μην χρειάζεται να μετρήσουμε με συγκεκριμένα μέτρα. 

Να μην μιλάμε δηλαδή για έλλειμμα, παραγωγικότητα,απόδοση, κόστος. 

Αρκεί να μιλάμε για αόριστες, μη μετρήσιμες,σχεδόν μεταφυσικές έννοιες. Υπερηφάνεια, δόξα, ελληνικότητα,δίκιο. 

Διαθέτουμε την μεγαλοπρέπεια των φιλολογικών εννοιών. 

Τώρα βέβαια αν κάνουμε τον κόπο να κοιτάξουμε την ιστορία των άλλων λαών (και των Τούρκων και των Σέρβων και των Άγγλών και των Βούλγαρων) θα διαπιστώσουμε πως όλοι αυτοπροσδιορίζονται ως περήφανοι, γενναίοι, ηρωικοί,αδικημένοι .Και διαθέτουν όλοι και κατ αποκλειστικότητα τη θεία ευλογία.

Το δημοσίευμα του Focus εξόργισε και μένα. Αλλά ήταν ένα ανόητο, κίτρινο δημοσίευμα των κοκορακίων της γερμανικής δημοσιογραφίας. 

Ήταν όμως μια άποψη και ο καθένας έχει δικαίωμα σε αυτήν. 

Θυμηθείτε πόσες φορές έχουμε μιλήσει για κουτόφραγκους ή αμερικανάκια. Βεβαίως τα αστροπελέκια που έφτιαξαν το εξώφυλλο πρέπει γενικώς να προσέχουν όταν χρησιμοποιούν ιστορικούς συμβολισμούς γιατί αν κάποιοι μπουν στον . . .

Η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ - Του Δημήτρη Καραμήτσα, Δικηγόρου

Α. Ποιότητα και Ποσότητα 

Οι έννοιες δεν είναι αναγκαστικά ή εκ των προτέρων αντίθετες. Σε αρκετά πράγματα μπορούν να συντρέξουν, όμως για να είμαστε ακριβείς, είτε βραχυπρόθεσμα, είτε μεσοπρόθεσμα, είτε μακροπρόθεσμα, το κυνήγι της ποσότητας φέρνει απώλεια της ποιότητας, ακόμα της δυνατότητας παραγωγής. 

Η ποσότητα εξαντλεί και καταστρέφει. 

Στο ερώτημα βέβαια του τι από τα δύο προτιμάμε ο σώφρων άνθρωπος θα απαντήσει με πολλά επιχειρήματα ποιότητα. Το ηλίθιο κατασκεύασμα του καπιταλισμού θα απαντήσει ποσότητα. 

Β. Ελλάδα η χώρα της ποιότητας

(σ.σ. βαρέθηκα να τα γράφω και να τα λέω)  

Κάτι που διαχρονικά οι κάτοικοι αυτού του τόπου, αυτού που θα αποκαλέσουμε “ελληνικό χώρο” απέτυχαν να συλλάβουν είναι ότι αποτελεί ένα τόπο που από την φυσική του διαμόρφωση και την θέση του, αποτελεί τόπο ποιότητας και όχι ποσότητας. 

Τα πολλά και ψηλά βουνά του τόπου μας στην ηπειρωτική χώρα και στα νησιά και οι μεγάλες θαλάσσιες περιοχές διαμορφώνουν συγκεκριμένα κλιματολογικά και παραγωγικά χαρακτηριστικά και την δυνατότητα να υπάρχουν βροχές και νερό πόσιμο και για άρδευση, μαζί με χιλιάδες ξεχωριστά μικροκλίματα και συνθήκες. 

Αυτό είναι το ουσιώδες χαρακτηριστικό του ελληνικού χώρου, είτε αφορά την νυν Ελλάδα είτε τους εγγύς αυτής τόπους που οι Ελληνες αποίκισαν και κατοίκησαν στο παρελθόν.    

Ως προς την ποσότητα η χώρα αυτή, ο τόπος μας, δεν έχει μεγάλες δυνατότητες συγκριτικά με άλλες και οι παραγωγικές ή κάθε άλλου είδους εντατικοποιήσεις με στόχο την ποσότητα, όχι μόνο απέτυχαν μεσο-μακροπρόθεσμα, αλλά έφεραν και φέρνουν πολλές καταστροφές.  

Αντί να εννοήσουμε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του τόπου όπου κατοικούμε, τα αγνοούμε, τα προσπερνάμε, τα καταστρέφουμε, είτε γιατί τα θεωρούμε προδεδομένα, αιώνια και αυτοπαραγόμενα, είτε γιατί αδιαφορούμε ως προς αυτά έναντι της εκμετάλλευσής τους ως δήθεν δικαίωμά μας (και πάλι ο ολετήρας του ελληνισμού πλατωνισμός έβαλε το φιλοσοφικό χεράκι του). 

Ο καπιταλισμός ως σύστημα που εδράζεται στις ποσότητες κάθε είδους κεφαλαίων είναι προφανώς ένα σύστημα που όχι μόνο μας κάνει ως ανθρώπους χειρότερους, αλλά λειτουργεί καταστροφικά έναντι της ελληνικής ποιότητας. Αυτό οφείλουμε να το έχουμε βαθιά στο μυαλό μας και σε κάθε σκέψη και αντίληψή μας. 

Ο καπιταλισμός είναι εκ διαμέτρου αντίθετος και καταστροφικός σε σχέση με τον “ελληνικό χώρο” και τις ποιοτικές του δυνατότητες. Ο καπιταλισμός στον ελληνικό χώρο και η υποστήριξή του αποτελούν αυτοκαταστροφική ψυχοπαθολογική κατάσταση.

Γ. Η ανάδειξη της ποιότητας ως αναγκαία κύριο και κεντρικό χαρακτηριστικό της ζωής και της λειτουργίας στον ελληνικό χώρο. 

Η αντίληψη της ποιότητας και η ανάδειξή της ως το κύριο και κεντρικό χαρακτηριστικό της ζωής και της λειτουργίας των πάντων στον ελληνικό χώρο, αποτελεί αναγκαιότητα για την ύπαρξη και ζωή όλων όσων κατοικούν και υπάρχουν στον τόπο αυτό. 

Η ελληνική φιλοσοφία, πλην πλατωνισμού, εντάσσει τον άνθρωπο και την φύση σε ένα ενιαίο λειτουργικό κατασκεύασμα, ένα κοινό μηχανισμό ζωής. 

Εμείς οφείλουμε να στρέψουμε την προσοχή μας στην ποιότητα, να την μελετήσουμε σε βάθος, να την εφαρμόσουμε με πρότυπα απόλυτης ποιότητας και όχι ποσότητας που θα δημιουργήσουμε και θα εξελίσσουμε συνέχεια. Αν έχουμε σε κάτι να “πιστεύουμε”, αυτό θα πρέπει να είναι. 

Το εύκολο τρόπο να δημιουργήσουμε και να δημιουργούμε πρότυπα τον έχω εκθέσει πολλές φορές στο παρελθόν. Εάν είχαμε στο νου μας την ποιότητα και την είχαμε εφαρμόσει με πρότυπα το έγκλημα των Τεμπών δεν θα είχε συμβεί. Αυτός είναι ο τρόπος, αυτή είναι η οδός.      

Δ. Υπάρχει μέτρο μεταξύ ποιότητας και ποσότητας. . .

Η μεγαλύτερη προσωπικότητα της Γαλλικής Επανάστασης: Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος (6 Μάη 1758)

Στις 6 Μάη του 1758 γεννήθηκε στη Γαλλική πόλη Αράς  η μεγαλύτερη προσωπικότητα της Γαλλικής Επανάστασης του 1789.

Ο ηγέτης των Ιακωβίνων και του κόμματος των «Ορεινών»,[1] ο Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος.

Ο «Αδιάφθορος»[2] της Γαλλικής Επανάστασης είναι μια από τις πιο παρεξηγημένες φιγούρες των νεότερων χρόνων.

Ο Ροβεσπιέρος καταγόταν από φτωχική οικογένεια και παρά την πρόωρη απώλεια της μητέρας του, κατάφερε να σπουδάσει νομικά στο Παρίσι.

Από παιδί ήταν ιδιαίτερα φιλομαθής κι όπως γράφει ο αμερικανός ιστορικός Stanley Loomis:

«Ασχολήθηκε επίμονα με την καλλιέργεια της σκέψης του […] Η μελέτη ήταν ο Θεός του…»[3]

Επηρεασμένος από τις αξίες της διαφώτισης και κυρίως από το «Κοινωνικό Συμβόλαιο» του Jean-Jacques Rousseau, τον οδήγησε στο να αποκτήσει συνείδηση, βασισμένη σε πανανθρώπινες αξίες κι αρετές.

Ηταν ταυτόχρονα αυστηρός με κείνους που είχαν χαλαρή συνείδηση ή έβαζαν το προσωπικό τους συμφέρον πάνω από το συμφέρον του λαού, με αποτέλεσμα να έχει άσπονδους εχθρούς αλλά και φίλους.

Σύμφωνα με τον μαρξιστή Βρετανό ιστορικό και ειδικό στην Γαλλική Επανάσταση, George Rude, ο Ροβεσπιέρος ήταν ένας εξαίσιος ρήτορας συνέταξε και εκφώνησε περίπου 900 λόγους.

Οι περισσότεροι κι οι πιο αξιόπιστοι ιστορικοί τον περιγράφουν ως ένα μορφωμένο και ικανότατο άνθρωπο που ξεχώριζε για την ηθική κι την εντιμότητά του και με ανεπτυγμένο το αίσθημα της δικαιοσύνης κι όσοι τον αντιπαθούν τον περιγράφουν ως:

«Την πιο μισητή φιγούρα ολόκληρης της Ιστορίας»[4] κι ως «Εναν αδέξιο, μυγιάγγιχτο, βαρετό, καλοπερασάκια, αόριστα γελοίο κι αντιπαθητικό ανθρωπάκο».[5]

Η επιρροή του Ροβεσπιέρου υπήρξε τόσο ισχυρή κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, που ανάγκασε ακόμα και τον Γκουστάβ Λε Μπον,που τον χαρακτήριζε:

«Ανίκανο να αγγίξει την πραγματικότητα, πανούργο, υποκριτή κι αλαζόνα»,

να ομολογήσει ότι:

Amor, ch'a no amato amar συγχωρεί: νόημα των στίχων του Δάντη [« Amor, ch'a nullo amato amar perdona »]

από

 Ερμάννο Φερέτι

Στο γυμνάσιο, η μελέτη του Δάντη και της Θείας Κωμωδίας είναι αναπόφευκτο μέρος του προγράμματος. Και σε ορισμένες περιπτώσεις, ειδικά όταν πρόκειται για την Κόλαση , μια από τις πιο αγαπημένες από τους μαθητές. Αν και αυτό το ποίημα έχει αρκετούς αιώνες στους ώμους του, δεν παύει ποτέ να γοητεύει τα παιδιά, ειδικά σε μερικά από τα μέρη του. Και ανάμεσα σε αυτά τα μέρη υπάρχει αναμφίβολα το canto V της Κόλασης , όπου σε κάποιο σημείο φτάνει ο περίφημος στίχος: « Amor, ch'a nullo amato amar perdona ».

Τι σημαίνει αυτός ο στίχος (αριθμός 103 του καντο) και πώς σχετίζεται με το υπόλοιπο έργο; Προσπαθούμε να το εξηγήσουμε στο παρακάτω άρθρο, που θα αφαιρέσει όλα τα αξιοπερίεργα της υπόθεσης.  

Δείκτης

• 1. Τι είναι το τραγούδι V
• 2. Πάολο και Φραντσέσκα
• 3. Η τριάδα στην οποία ανήκει
• 4. Εξήγηση του στίχου
• 5. Παρατίθεται με χίλιους τρόπους
  • Σημειώσεις και πληροφορίες
  • Επισημαίνει και άλλα να πει για τον στίχο «Amor, ch'a nullo amato amar συγχωρεί» στα σχόλια.

1. Τι είναι το τραγούδι V

Ας ξεκινήσουμε πλαισιώνοντας πρώτα από όλα το τραγούδι από το οποίο . . .

Dante Alighieri- Inferno Canto - Η θεία Κωμωδία

Inferno, Canto V

Amos Cassioli, Paolo and Francesca (1870)

Stavvi Minòs, φρικτά, και γρυλίζει:

εξετάζει τα σφάλματα στο intrata.

κρίνει και στέλνει σύμφωνα με την οποία προσκολλάται ...

Αφού άκουσα τον γιατρό μου

για αρχαίες γυναίκες και ιππότες,

με λυπήθηκε και κόντεψα να χαθώ…

"... Κάθεται η γη όπου γεννήθηκα Ήμουν

στη θάλασσα όπου κατεβαίνει ο Πάδος,

για να έχω ειρήνη με τους οπαδούς σε ..."

---

Θέμα του Τραγουδιού

Είσοδος στον ΙΙ Κύκλο . Συνάντηση με τον Μίνωα . Ο πόνος των ποθητών ; οι νεκροί βίαια για αγάπη. Συνάντηση με Πάολο και Φραντσέσκα .

Είναι το απόγευμα της Παρασκευής 8 Απριλίου (ή 25 Μαρτίου) το 1300.

Είσοδος στον ΙΙ Κύκλο. Minos (1-24)

G. Doré, The Lustful

Απελευθερωμένοι από το Limbo , ο Δάντης και ο Βιργίλιος εισέρχονται στον Κύκλο II , λιγότερο φαρδύς από τον προηγούμενο, αλλά περιέχει πολύ περισσότερο πόνο. Στο κατώφλι βρίσκουν τον Μίνωα , που γρυλίζει με μια ζωώδη όψη: είναι ο κολασμένος κριτής, που ακούει τις εξομολογήσεις των καταραμένων ψυχών και τους υποδεικνύει σε ποιον Κύκλο προορίζονται, στρίβοντας την πολύ μακριά ουρά γύρω από το σώμα. όσες φορές υπάρχουν Κύκλοι που πρέπει να κατέβουν οι καταραμένοι. . Μόλις βλέπει ότι ο Δάντης ζει, τον αποστρέφει σκληρά και τον προειδοποιεί να μην εμπιστεύεται τον Βιργίλιο, αφού η έξοδος από την Κόλαση δεν είναι τόσο εύκολη όσο η είσοδος. Ο Βιργίλιος τον φιμώνει υπενθυμίζοντάς του ότι το ταξίδι του Δάντη το θέλησε ο

Θεός.Ο ποθητής (25-72)

Μετά τον Μίνωα, ο Δάντης βρίσκεται σε ένα σκοτεινό μέρος, όπου μια φοβερή καταιγίδα πνέει ασταμάτητα, σέρνοντας τους κολασμένους και χτυπώντας τους από τη μια πλευρά του Κύκλου στην άλλη. Όταν αυτά τα πνεύματα φτάνουν μπροστά σε ένα «ερείπιο», βγάζουν κραυγές και θρήνους και βλασφημούν τον Θεό.Ο Δάντης καταλαβαίνει αμέσως ότι είναι οι ποθητές, που πετούν στον αέρα σχηματίζοντας μια μεγάλη ομάδα παρόμοια με τα ψαρόνια όταν πετούν στον ουρανό.

Ο Δάντης βλέπει τότε μια άλλη ομάδα ψυχών, που πετούν σε μια μεγάλη γραμμή παρόμοια με τους ιπτάμενους γερανούς. Ζητά εξηγήσεις από τον Βιργίλιο και ο Λατίνος ποιητής υποδεικνύει στον μαθητή τα ονόματα μερικών καταραμένων, που είναι όλοι λάγνοι .πέθανε βίαια: ανάμεσά τους είναι η Σεμιραμίδη, η Διδώ, η Κλεοπάτρα, η Έλενα (σύζυγος του Μενελάο), ο Αχιλλέας, ο Πάρης, ο Τριστάνος, παρέα με περισσότερες από χίλιες άλλες ψυχές. Αφού άκουσε όλα αυτά τα ονόματα, ο Δάντης χτυπιέται από βαθιά αγωνία και παραλίγο να χαθεί.

---

Συνάντηση με Πάολο και Φραντσέσκα (73-108)

G. Doré, Paolo και Francesca

Ο Δάντης σημειώνει ότι δύο από αυτές τις ψυχές πετούν μαζί και εκφράζει την επιθυμία να μιλήσει μαζί τους. Ο Βιργίλιος συμφωνεί και καλεί τον Δάντη να τους καλέσει, κάτι που ο ποιητής κάνει με μια έκκληση γεμάτη πάθος. Τα δύο πνεύματα αποσπώνται από τις τάξεις των ψυχών και πετούν προς το μέρος του, σαν δύο περιστέρια που πηγαίνουν προς τη φωλιά: είναι ένας άντρας και μια γυναίκα, και ο τελευταίος στρέφεται στον Δάντη ευχαριστώντας τον για τον οίκτο που τους δείχνει. Στη συνέχεια, συστήνεται, λέγοντας ότι γεννήθηκε στη Ραβέννα και ότι τη συνέδεε στη ζωή μια άρρητη αγάπη με τον άντρα που την πλησιάζει ακόμα στο θάνατο. δολοφονήθηκαν και οι δύο και η Κάινα, η περιοχή του ΙΧ Κύκλου όπου τιμωρούνται οι προδότες συγγενών, περιμένει τον δολοφόνο τους.

Η ιστορία της Φραντσέσκας. Ο Δάντης λιποθυμά (109-142)

Σε αυτό το σημείο ο Δάντης είναι ταραγμένος και για λίγες στιγμές μένει σιωπηλός, με ...

Ελληνική Ιστορία: Οι αποσιωπήσεις πίσω από το «Εθνικό Αφήγημα» - Τα Ψιλά Γράμματα της Ιστορίας – Μύθοι και Αλήθειες της Επανάστασης του 1821

Ο πρώην δικαστικός και ιστορικός ερευνητής Θεόδωρος Παναγόπουλος με αφορμή το βιβλίο του «Ο φυλακισμένος του Ιτς Καλέ» αποκαλύπτει νέες άγνωστες πτυχές της Ελληνικής Ιστορίας και τις προδοσίες της Εξουσίας σε βάρος του Ελληνικού λαού.

 

Σύνοψη του βιβλίου "Τα ψιλά γράμματα της ιστορίας":

Τα Ψιλά Γράμματα της Ιστορίας - Θεόδωρος Δημοσθ. Παναγόπουλος

ʼγνώστες σελίδες γύρω από την επανάσταση του ’21 γεγονότα που αποσιώπησε, απέκρυψε και παραποίησε η επίσημη Ιστορία.

Εκπομπή για τις άγνωστες πτυχές του '21 με τον πρώην Εφέτη και Ιστορικό Ερευνητή Θεόδωρο Παναγόπουλο

Ο Θεόδωρος Παναγόπουλος γεννήθηκε στο Καλλιάνοι Κορινθίας και ζει στην Κρήτη. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετά τις σπουδές του εισήλθε στο δικαστικό σώμα, στο οποίο υπηρέτησε για πολλά χρόνια ως δικαστής της Τακτικής Δικαιοσύνης.
Υπήρξε επίσης μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου. 

Τα πνευματικά του ενδιαφέροντα κινούνται γύρω από τα θέματα της Ιστορίας, της Θρησκειολογίας και των Κοινωνικών Επιστημών. 

Σχετικά άρθρα και δοκίμιά του έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά των Αθηνών και σε εφημερίδες.

Η ιστορία γράφεται πάντα από τους Νικητές και τους Ισχυρούς οι οποίοι έχουν κάθε λόγο να αποσιωπούν να αποκρύπτουν ή το χειρότερο να παραποιούν και να αλλοιώνουν την αλήθεια κατά το δοκουν, αποκοιμίζοντας τον λαό και αποστερώντας τον από την αληθινή ιστορία του.

Διδασκόμαστε έτσι μια κατασκευασμένη, μια «εικονική ιστορία» που εξυπηρετεί πάντοτε την εκάστοτε άρχουσα τάξη - η οποία έχει την τάση να εξωραΐζει γεγονότα προς όφελος της...

Υπάρχουν… εκτός από ήρωες, προδότες, καταδότες, αλλά και κυρ Παντελήδες - Η αλήθεια είναι πικρή είτε αρέσει, είτε όχι.

"Κυρ-Παντελήδες 2021" vs "Βασίληδων 1821" 

 

Γράφει ο Βαγγέλης Πάλλας

Δημοσιογράφος – Ερευνητής – Αναλυτής AEJ/IFJ 

Συνήθως όταν εμφανισθεί τα φαινόμενο της κρίσης σε μια κοινωνία, τότε θα παρατηρήσουμε και την απομυθοποίηση της δήθεν κοινωνικής αλληλεγγύης. Αυτό βιώνει η ελληνική κοινωνία τα τελευταία 7 χρόνια. 

Όσοι μιλούν περί αντιθέτου πριν ξεσπάσει η οικονομική φιλελεύθερη κρίση, τότε που όλα ήταν καλυμμένα με τον μανδύα της επίπλαστης ευημερίας, τους χαρακτηρίζουν ως εκτός τόπου και χρόνου. Ακόμα και ως γραφικούς. 

Η αλήθεια είναι πικρή είτε αρέσει, είτε όχι.

Οι άνθρωποι μέσα τις κοινωνίες πρώτα γυρνούν την πλάτη στα κοινά μετά αποφεύγουν να κοιτάξουν το τι είναι δίκαιο, καθώς το φως του ήλιου της δικαιοσύνης είναι αφόρητο και τους καίει τα μάτια. 

Είναι βέβαια ενοχλητικό, γιατί πρέπει να κοπιάσουν και να σκεφτούν τον άλλον, τον συμπολίτη, τον γείτονα, τον σύντροφο.

Οι «ξύπνιοι» αναλαμβάνουν να κοροϊδέψουν τους πολλούς, δεν σέβονται τον άλλον ως πρόσωπο και ως υπόσταση.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον ανακαλύπτεις με τον καιρό ότι η κοινωνία αποτελείται εκτός από ήρωες, από προδότες, καταδότες, αλλά και κυρ «Παντελήδες». 

Θέατρο σκιών αυτά που βλέπεις και γίνεσαι μάρτυρας κάθε λογής απαξίωσης της χώρας σου.

Η θεμελίωση και εδραίωση της Δημοκρατίας μέσα από ένα σωστό και δίκαιο μοίρασμα κοινωνικών ρόλων. Αυτό ήταν το απαραίτητο συστατικό για την...

Οι μάγισσες του εθνομηδενισμού και το θεωρητικό κουλουβάχατο της πατριωτικής αριστεράς

1. "αταβισμός" (βιολογία) η επανεμφάνιση κληρονομικών χαρακτηριστικών προγόνου μετά από απουσία αρκετών γενιών. (λόγιο) η επανεμφάνιση ιδεών, συμπεριφορών, μεθόδων κλπ που είχαν ξεχαστεί και θεωρούσαμε ότι ανήκουν στο παρελθόν"

2. «Όχι μόνο έλλειψη εν μέσω υπεραφθονίας, αλλά και ανοησία εν μέσω γνώσης και επιστήμης […] είναι στο επίπεδο του Κράτους και του στρατού που οι πιο προοδευτικές τάσεις επιστημονικής και τεχνο-λογικής γνώσης συνδέονται με τους πιο καχεκτικούς αρχαϊσμους […]» G. Deleuze & F. Guattari, Καπιταλισμός και Σχιζοφρένεια: Ο Αντί -Οιδίπους  (πηγή)

Και στις δυο εκδοχές του ο αταβισμός μοιάζει η καταλληλότερη έννοια που μπορεί να περιγράψει την επανεμφάνιση ενός αρχαϊκού εθνικισμού με αφορμή το μακεδονικό. 

Και δεν εννοώ το πλήθος των ανθρώπων που πεισματικά, παρά τις συντριπτικές ιστορικές αποδείξεις για το ψηφιδωτό λαών και εθνών που αναπτύχθηκαν στο έδαφος της γεωγραφικής Μακεδονίας του Μεγαλέξανδρου αλλά και την μόλις πρόσφατη μοιρασιά της Μακεδονίας σε τρία+ κράτη με διεθνείς συνθήκες, επιμένουν για την αποκλειστική κατοχύρωση του "ονόματος" στο ελληνικό έθνος-κράτος αντικρούοντας μια εξίσου ανόητη απόπειρα των σλάβων γειτόνων μας να κάνουν το ίδιο. 

Εννοώ κυρίως μια πολεμική που αναπτύσσει η πατριωτική αριστερά σε συνάφεια και "ιδεολογική" συμφωνία με την πατριωτική δεξιά κατά των "εθνομηδενιστών" - έννοιας σαφώς  εφευρημένης και ασαφούς.

Στον εθνομηδενισμό, και συγκεκριμένα στην φαντασιακή αντίθεση μαζί του συναντώνται οι νέοι εθνικιστές κάθε είδους: 

Ένα σύντομο ιστορικό της περιπετειώδους διαδικασίας γέννησης και του χαρακτήρα της σύγχρονης Ελλάδας

Γράφει ο Κώστας Λάμπος - claslessdemocracy@gmail.com,

Διακόσια χρόνια μετά την ανολοκλήρωτη επανάσταση του 1821 η Ελλάδα και ο Ελληνισμός προσπαθούν να ξεπεράσουν το Σοκ της τραυματικής περιπέτειας της γέννας και της πορείας του σύγχρονου Ελληνικού κράτους, προκειμένου το Ελληνικό έθνος να ανασυνθέσει αντικειμενικά και επιστημονικά την ιστορία του, αναγκαία προϋπόθεση για την συγκρότηση μιας στρατηγικής επιβίωσής του στο μέλλον.

Για να ξέρουμε πού πάμε, πρέπει να μάθουμε ποιοι πραγματικά είμαστε και από που ερχόμαστε κι’ αυτό προϋποθέτει απομυθοποίηση και αποϊδεολογικοποίηση της ιστορίας της επανάστασης και της σύγχρονης Ελλάδας. Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί τμήμα της διδακτορικής διατριβής μου που γράφτηκε μεταξύ 1975 και 1980, έγινε αποδεκτή με την βαθμολογία Magna Cum Laude από την Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Freie Universitaet Berlin στις 4 Φλεβάρη 1981, κυκλοφόρησε στα γερμανικά το ίδιο έτος από τον Rita G. Fischer Verlag της Φρανκφούρτης και στα ελληνικά το 1983 από τις εκδόσεις ΑΙΧΜΗ[1]. 

Υπήρχε από την εποχή της αρχαίας Ελλάδας η ιδέα της ενότητας των Ελλήνων, αλλά αυτή επιχειρήθηκε πότε με τον ιμπεριαλισμό της Αθήνας και πότε με τον επεκτατισμό της Σπάρτης και πάντα στη βάση ανελέητων εμφύλιων συγκρούσεων και συμμαχικών καταστροφικών πολέμων με τη συνδρομή πάντα της τότε μεγάλης δύναμης της Περσίας. Η γρήγορη κατάρρευση της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και η πτώση της τελευταίας πόλης-κράτους, της Κορίνθου, το 147 της παλιάς χρονολόγησης, άμεση συνέπεια της ανικανότητας των πολλών ελληνικών πόλεων-κρατών να φέρουν σε έναν κοινό παρανομαστή τα συμφέροντά τους, οδήγησε αναπόφευκτα στη διάλυση της αρχαίας Ελλάδας και στη μετατροπή των ελληνικών περιφερειών σε διοικητικές επαρχίες της ρωμαϊκής...

Οι 150.000 ναζί εβραίοι του Χίτλερ... που αφάνιζαν εβραίους! - «Γιατί ένας Εβραίος γράφει αυτά τα πράγματα;», Πρόκειται για τον Εβραίο ιστορικό Bryan Mark Rigg, πτυχιούχος ιστορικός στο Πανεπιστήμιο Yale University.

Το βιβλίο του Χίτλερ Εβραίοι στρατιώτες του κέρδισε το βραβείο Colby (για τα πρώτα βιβλία της στρατιωτικής ιστορίας) το 2003. 

Πριν από τη δημοσίευση του έργου του, η έρευνά του πήρε αρκετές εφημερίδες, κυρίως το London Telegraph, οι New York Times και οι Los Angeles Times, προκαλώντας μεγάλη αίσθηση και δημιουργούν πολλές κριτικές από ορισμένους ιστορικούς 

Έχει επικυρωθεί από ιστορικούς όπως ο Michael Berenbaum, 

Robert Citino , [13] Stephen Fritz, James Corum, Paula Hyman, Nathan Stoltzfus, Norman Naimark, Jonathan Steinberg, Geoffrey P. Megargee , Dennis Showalterκαι Τζέιμς Σκηνή. 

 Έκτοτε έχει δημοσιεύσει πολλά άλλα βιβλία: Διάσωση από το Ράιχ, με πρόλογο της Paula Hyman (Yale University Press 2004), Lives of the Hitler's Jewish Soldiers (Kansas, 2009) και The Rabbi Saved by Hitler's Soldiers, με πρόλογος του Michael Berenbaum (Κάνσας, 2016). 

 https://en.wikipedia.org/wiki/Bryan_Mark_Rigg

Βιβλιογραφία

• Εβραίοι στρατιώτες του Χίτλερ: Η ανείπωτη ιστορία των ναζιστικών φυλετικών νόμων και των ανδρών της εβραϊκής καταγωγής στο γερμανικό στρατό , University Press of Κάνσας , 2002. ISBN  978-0-7006-1358-8 ^[16] [17]
• Διασώθηκε από το Ράιχ: Πώς ένας από τους στρατιώτες του Χίτλερ έσωσε το Lubavitcher Rebbe , Yale University Press , 2004. ISBN 978-0-300-11531-4 ^[18] 
• Ζωές των Εβραίων στρατιωτών του Χίτλερ: Οι ανείπωτες ιστορίες των Εβραίων στρατιωτών του Χίτλερ University of Kansas Press, 2009. ISBN 978-0-7006-1638-1 
• Ο Ραβίνος Σώθηκε από τους Στρατιώτες του Χίτλερ: Rebbe Joseph Isaac Schneersohn και το εκπληκτικό του Πανεπιστήμιο του Κάνσας, 2016. ISBN 978-0700622610 
• Flamethrower: Iwo Jima Medal of Honor Recipient and US Marine Woody Williams and His Controversial Award, Japan’s Holocaust and the Pacific War Fidelis Historia, 2020. ASIN  B08666CNSH

 

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

Η Ιστορία δεν ψεύδεται...
Ψεύδονται αυτοί που την γράφουν!

«Η ράτσα μας είναι εκείνη των... κυρίαρχων.

Εμείς είμαστε θεϊκά όντα σ’ αυτό τον πλανήτη.

Είμαστε διαφορετικοί από τις κατώτερες ράτσες,

όσο διαφορετικές είναι αυτές οι ράτσες σε σχέση με τα έντομα.

Οι άλλες ράτσες είναι σαν τα ανθρώπινα περιττώματα 

[σημ. δηλαδή τα σκατά, στην καθομιλουμένη].

Ο δικός μας προορισμός είναι να 

βασιλεύουμε σ’ αυτές τις κατώτερες ράτσες.»

Μεναχέμ Μπέγκιν

(Μεναχέμ Μπέγκιν, πρωθυπουργός του Ισραήλ από το 1977 μέχρι το 1983.

Ιδρυτής του ακροδεξιού κόμματος Λικούντ και πριν την κατασκευή

σιωνιστικού-απαρντχάιντ καθεστώτος, ήταν ο ηγέτης

της σιωνιστικής τρομοκρατικής "Ιργκούν", η οποία αποσχίστηκε

από τη μεγαλύτερη εβραϊκή τρομοκρατική οργάνωση "Χαγκανά")

Αυτό το ιστορικό γεγονός λογοκρίνεται από την επίσημη ιστοριογραφία, έστω κι αν είναι μια λίγο γνωστή ιστορία, αλλά πάνω από 150.000 Εβραίοι υπηρέτησαν με φανατισμό το Χίτλερ, το ναζιστικό στρατό και διέπραξαν ναζιστικά εγκλήματα, ακόμη κι εναντίον των ομοθρήσκων τους Εβραίων. 

Πολλοί απ' αυτούς τους Εβραίους, κατά τη διάρκεια του ναζιστικού καθεστώτος του Χίτλερ, ήταν και αξιωματικοί και διέπραξαν εγκλήματα εναντίον των ίδιων των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Θα απαντούσε κάποιος... το εβραϊκό κεφάλαιο δεν στήριξε την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία;

Όπως επίσης πως άνθρωποι που αγωνίστηκαν για ένα καθεστώς που δεν αναγνώριζε τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, ή την πατρίδα τους δεν είναι καινούργιο. Καθ' όλη τη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου, χιλιάδες ελεύθεροι μαύροι και σκλάβοι, καθώς και πολλοί μιγάδες, πολέμησαν με το στρατό του Νότου. Ορισμένοι απ' αυτούς τους Αφροαμερικανούς ήταν αφέντες σκλάβων, πρόθυμοι να πολεμήσουν για να υπερασπιστούν την περιουσία τους. Αυτοί οι άνδρες αγωνίστηκαν για να διατηρήσουν μια κοινωνική τάξη πραγμάτων που αποσκοπούσε στη διατήρηση των περισσότερων Αφρικανών Αμερικανών στο Νότο. Η Ιαπωνία στρατολόγησε κορεάτες στρατιώτες (της σημερινής αμερικανόδουλης Νότιας Κορέας) στο στρατό της κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ιάπωνες Αμερικανοί υπηρέτησαν στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις κατά τη διάρκεια της τελευταίας παγκόσμιας σύγκρουσης εναντίον της Ιαπωνίας. Αλλά και στη δική μας πατρίδα είχαμε τους δωσίλογους προδότες της κυβέρνησης Ράλλη, γνωστούς ως «Γερμανοτσολιάδες», ή «Ράλληδες», ή «Γερμανικούς», που εξολόθρευαν τους Έλληνες Πατριώτες.

Για εκείνους τους 150.000 Εβραίους του Χίτλερ, που κανένας δεν τολμάει να μιλήσει κι ούτε καν ν' αναφέρει κι αυτό αποτελεί την επιβεβαίωση πως οι "ιστορικοί", όπως και τα ΜΜΕ της αργυρώνητης δημοσιογραφικής πορνείας, έχει μιλήσει ΜΟΝΟΝ ένας ιστορικός και μάλιστα Εβραίος.

Πρόκειται για τον Εβραίο ιστορικό Bryan Mark Rigg, πτυχιούχος ιστορικός στο Πανεπιστήμιο Yale University.

Το βιβλίο του (Ιούνης 2002) "Οι Εβραίοι στρατιώτες του Χίτλερ" (Hitler's Jewish Soldiers), μια ιστορική έρευνα σε ντοκουμέντα αρχείων προκάλεσε σοκ και φυσικά αποσιωπήθηκε κι αποσιωπάται, μιας και καταρρίπτει τον σιωνιστικό-ναζιστικό μύθο, που ταυτίζει το θρήσκευμα με το κατοχικό καθεστώς απαρτχάιντ στην Παλαιστίνη.

Περίπου 150.000 Εβραίοι στρατιώτες! Ένας πληθυσμός τόσο μεγάλος όσο μια μεγάλη πόλη κι όχι μια μικρή μειονότητα Εβραίων, όπως αφήνεται να "διαφεύγει" κάθε τόσο, ώστε να μην θιχτεί ο σιωνιστικός μύθος που οικοδομήθηκε εδώ και 75 χρόνια.

Ένας Χιτλερικός Εβραϊκός Στρατός, με τους στρατηγούς του, τους αξιωματικούς του, τα στρατεύματά του, τους γιατρούς του και ούτω καθεξής.

Μια ιστορία που όλοι οι "ιστορικοί" προτιμούν να παραμένει σε κλειδωμένα συρτάρια. Αλλά ο Rigg ανήκει σ' εκείνους τους Εβραίους ιστορικούς που μετά τους Arendt, Kath, Kimmerling, Novick, Finkelstein... θέλουν ολόκληρη την αλήθεια για το Ολοκαύτωμα, ακόμη και με το κόστος να γράφουν την ιστορία και να δημιουργούν εχθρούς. Οι επικριτές τους, όταν δεν τους κατηγορούν ως υπερασπιστές του ναζισμού (όπως συνέβη στη διάσημη φιλόσοφο και πολιτική επιστήμονα Hanna Arendt), τους θεωρούν «ρεβιζιονιστές» με έμφαση στην επιρροή τους από τον Στάλιν. Είναι αυτοί οι Εβραίοι ιστορικοί που, όταν ρωτήθηκαν «Γιατί ένας Εβραίος γράφει αυτά τα πράγματα;», απαντούν: