Το Αλάτι της Γης - Ελληνόφωνων της Κάτω Ιταλίας («Encardia», και «Arakne Mediterrannea» που διευθύνει η Ima Gianuzzi)

Το Αλάτι της Γης μας προσκαλεί σ' ένα ταξίδι στα Ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας.
Ο Λάμπρος Λιάβας (μαζί με τον Νίκο Διονυσόπουλο) ήταν από τους πρώτους που ασχολήθηκαν με τη μουσική παράδοση των Ελληνοφώνων, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, κάνοντας γνωστά στο πανελλήνιο τα τραγούδια και τους χορούς τους μέσα από την έκδοση του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος «Η Ελληνική Μουσική παράδοση στην Κάτω Ιταλία -- Ελληνόφωνοι, Αλβανόφωνοι».

Στα ίδια χώματα της «Μεγάλης Ελλάδας» (Magna Graecia) όπου άκμασαν οι αρχαίες ελληνικές αποικίες, η «Γκρεκάνικη» παράδοση επιβιώνει στις μέρες μας σε δυο ξεχωριστές περιοχές: στην Απουλία-Σαλέντο και στην Καλαβρία, με διαφορετικές διαλέκτους, τοπικές παραδόσεις, τραγούδια, μουσικές και χορούς.

Η εκπομπή υποδέχεται ένα από τα πιο παλιά και αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα των Ελληνόφωνων του Σαλέντο, το «Arakne Mediterrannea» που διευθύνει η Ima Gianuzzi, εξαιρετική τραγουδίστρια, χορεύτρια και ερευνήτρια της μουσικοχορευτικής παράδοσης των Ελληνοφώνων. Στην παρέα προστίθενται και οι «Encardia», μια ομάδα από ταλαντούχους Έλληνες μουσικούς (Κώστας Κωσταντάτος, Βαγγέλης Παπαγεωργίου, Μιχάλης Κονταξάκης, Ναταλία Κωτσάνη και Αναστασία Δουλφή), που από το 2005 ασχολούνται αποκλειστικά με τη μουσική του ιταλικού Νότου και την προβάλουν μέσα από τη δισκογραφία και τις εμφανίσεις τους. ...

Giordano Bruno (Τζορντάνο Μπρούνo): Ο πρώτος μάρτυρας της επιστήμης

Τζορντάνο Μπρούνο. Ανέπτυξε τη θεωρία ότι υπάρχουν και άλλοι κόσμοι στο σύμπαν και κάηκε στην πυρρά. Η επιρροή του στον σύγχρονο πολιτισμό

Ο Τζορντάνο Μπρούνο είναι γνωστός ως ο "πρώτος μάρτυρας της επιστήμης". Είναι γνωστός για τη θεωρία ότι υπάρχουν κι άλλα μέρη στο σύμπαν πέρα από τον Ήλιο, κάτι που οδήγησε στο τραγικό τέλος του.

Σαν σήμερα, το 1600, καίγεται στην πυρά ο «αιρετικός» Τζορντάνο Μπρούνo, ένας φιλόσοφος, κοσμολόγος και αποκρυφιστής που αρνείται να αποκηρύξει τη δική του θρησκεία, την επιστήμη και τη φιλοσοφία. Το επικίνδυνο – για την Καθολική Εκκλησία και τον ίδιο- έργο του, συνδυάζει αστρονομικές ιδέες για ένα άπειρο και ομοιογενές σύμπαν, πανθεϊστικά πιστεύω, καθώς και την τέχνη της απομνημόνευσης.

Γεννιέται στη Νόλα της Ιταλίας, το 1548, και σε ηλικία μόλις 11 ετών μετακομίζει για σπουδές στη Νάπολι, όπου εντάσσεται στο Τάγμα των Δομινικανών, και το 1572 γίνεται ιερέας. Παράλληλα, αναπτύσσει ένα μοναδικό και ιδιαίτερα πολύπλοκο μνημονικό σύστημα, το οποίο βασίζεται στην οργάνωση της γνώσης, και καλείται να το παρουσιάσει ενώπιον του Πάπα, ο οποίος τον τιμά για την εξέχουσα ικανότητά του. Ωστόσο, ο Τζορντάνο Μπρούνο έχει μια κακή συνήθεια: σκέφτεται ελεύθερα.

Η κοσμολογική του αντίληψη ξεπερνά, όχι μόνο το δόγμα της Εκκλησίας, αλλά και το ριζοσπαστικό μοντέλο του Κοπέρνικου, καθώς αρνείται τον ηλιοκεντρισμό και αντιλαμβάνεται τον Ήλιο ως ένα μόνο από τα άπειρα κινούμενα ουράνια σώματα.

Είναι ο πρώτος Ευρωπαίος που κοιτάει τα αστέρια και τα βλέπει ως ήλιους. Επιρροές του είναι η αραβική αστρολογία, ο νεοπλατωνισμός και ο ερμητισμός της Αναγέννησης, ενώ διαβάζει με μεγάλο πάθος για τη φιλοσοφία τα έργα του Θωμά Ακινάτη, του Ερμή του Τρισμέγιστου, του ...

Πίσω από τη βιτρίνα του καπιταλιστικού «παράδεισου» - Νέα Υόρκη: 40% περισσότεροι άστεγοι μέσα σε ένα χρόνο στη… μητρόπολη του καπιταλισμού

Ο αριθμός των αστέγων στη Νέα Υόρκη αυξήθηκε κατά 39% μέσα σε ένα χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η υπηρεσία που φροντίζει για τα πρόσωπα χωρίς μόνιμη κατοικία (Homeless Outreach Population Estimate). 

Τον περασμένο Φλεβάρη καταμετρήθηκαν 3.892 άστεγοι. 

Πρόκειται για τον υψηλότερο αριθμό αστέγων εδώ και δώδεκα χρόνια, ενώ την αντίστοιχη περίοδο το 2016 είχαν καταμετρηθεί 2.794.

«Πρέπει να υπάρχει κάτι σάπιο στον πυρήνα ενός κοινωνικού συστήματος

που αυξάνει τον πλούτο του χωρίς να μειώνει την δυστυχία του»

– Καρλ Μαρξ, 1859.

Πριν από λίγες βδομάδες γράφαμε από αυτό εδώ το βήμα για την αύξηση κατά 40% του αριθμού των αστέγων, μέσα σε ένα μόλις χρόνο, στην πόλη της Νέας Υόρκης. Όπως ανέφερε σχετική έρευνα της υπηρεσίας για τους άστεγους (Homeless Outreach Population Estimate), τον Φλεβάρη του 2017 καταμετρήθηκαν 3.982 άνθρωποι χωρίς στέγη. Πρόκειται για τον υψηλότερο αριθμό αστέγων τα τελευταία 12 χρόνια. Βέβαια, όπως σημείωνε το άρθρο, οι άστεγοι στη Νέα Υόρκη αποτελούν μόνο ένα μικρό μέρος των ανθρώπων που δεν διαθέτουν μόνιμη κατοικία. Σύμφωνα με τις υπηρεσίες του δήμου, 57.937 άνθρωποι φιλοξενούνται σε εστίες και από αυτούς οι 22.047 είναι παιδιά.

Το πρόβλημα της αύξησης των αστέγων στη Νέα Υόρκη αναδεικνύει την ευρύτερη εικόνα της Αμερικής του 21ου αιώνα, στην οποία μισό εκατομμύριο άνθρωποι είναι άστεγοι. Πιό συγκεκριμένα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία (Annual Homeless Assessment Report, Έκθεση προς Κογκρέσο):
Σε μια μόνο νύχτα το 2016 υπήρχαν 549.928 άνθρωποι χωρίς στέγη.

Κάθε βράδυ, περισσότερα από 138.000 παιδιά κάτω των 18 ετών κοιμούνται στο δρόμο ή σε ...

Γιατί σκότωσαν τον Καντάφι ; Μια ιστορία που πρέπει να διαβάσετε !!!

Κατέβασαν το πρώτο video ? - Δείτε αυτό:

Σχετικά: Η προφητεία του Καντάφι επιβεβαιώνεται: Εάν πέσω, η Ευρώπη θα πέσει στα νύχια του Ισλάμ! - Μήπως αυτό ήταν το βρώμικο σχέδιο της Κλίντον;

• Ο Καντάφι εθνικοποίησε αποθέματα πετρελαίου του έθνους και τα έσοδα χρησιμοποιούνται για την κατασκευή σχολείων, πανεπιστημίων, νοσοκομείων, και άλλες υποδομές.

• Τα χρήματα από τα πετρελαϊκά έσοδα της Λιβύης έχουν κατατεθεί στον τραπεζικό λογαριασμό του κάθε πολίτη.

• Έθεσε το ποσοστό μόρφωσης από 20% σε 83%

• Έχτισε ένα από τα καλύτερα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης στον «Τρίτο Κόσμο».

Όλοι οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε γιατρούς, νοσοκομεία, κλινικές και σε φάρμακα χωρίς χρέωση. 

Εάν χρειαστεί να γίνει μια χειρουργική επέμβαση που δεν είναι διαθέσιμη στη Λιβύη, η χρηματοδότηση παρέχεται για τη χειρουργική επέμβαση στο εξωτερικό. ...

Θλίψη! Τι απέγιναν οι ήρωες της Επανάστασης του 1821;(vid)

Έδωσαν τα πάντα για την ελευθερία της πατρίδας. Ποιο ήταν το... ευχαριστώ;

Οι άνθρωποι που μέσα σε μία νύκτα έγιναν ηγέτες της Επανάστασης του ’21, θυσιάζοντας την ζωή τους και τις περιουσίες τους για την ελευθερία της πατρίδας μας δεν έτυχαν ανάλογης μεταχείρισης από το ελληνικό κράτος.

Μπορεί αυτοί να έδωσαν ό,τι είχαν για την επανάσταση, αλλά πολύ γρήγορα αγνοήθηκαν από την ελεύθερη Ελλάδα.

Για να επιστρέψει πολύ γρήγορα αυτή η «ελεύθερη Ελλάδα» σε μία νέα σκλαβιά.

Διαβάστε αυτήν την ενδιαφέρουσα έρευνα και διαπιστώστε μόνοι σας πόσο αχάριστος μπορεί να είναι ένας λαός στους ανθρώπους που έδωσαν κυριολεκτικά το αίμα τους και την ζωή τους για την πατρίδα τους. Είπαμε. Η Ιστορία διδάσκει.

Αχαριστία ευεργετηθέντων!

Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: καταδικάστηκε μια φορά σε φυλάκιση το 1825 από τον Μαυροκορδάτο και την παρέα του και μια σε θάνατο (1833) από την αντιβασιλεία του Όθωνα που τελικά μετατράπηκε σε ισόβια, για στάση εναντίον του βασιλέως και κλείστηκε στη γνωστή ποντικότρυπα-φυλακή του Ναυπλίου. Αποφυλακίστηκε με εντολή του Όθωνα λίγους μήνες αργότερα και τελικά πέθανε στις 4 Φλεβάρη 1843.

Γεώργιος Καραϊσκάκης: 

Νίκος Καζαντζάκης: Ασκητική (Video, scribd, text) - THE SAVIOURS OF GOD

WE COME from a dark abyss, we end in a dark abyss, and we call the luminous interval life. As soon as we are born the return begins, at once the setting forth and the coming back; we die in every moment. Because of this many have cried out: 

The goal of life is death! But as soon as we are born we begin the struggle to create, to compose, to turn matter into life; we are born in every moment. Because of this many have cried out: The goal of ephemeral life is immortality! In the temporary living organism these two streams collide: 

(a) the ascent toward composition, toward life, toward immortality; 

(b) the descent toward decomposition, toward matter, toward death. Both streams well up from the depths of primordial essence. Life startles us at first; it seems somewhat beyond the law, somewhat contrary to nature, somewhat like a transitory counteraction to the dark eternal fountains; but deeper down we feel that Life is itself without beginning, an indestructible force of the Universe. Otherwise, from where did that superhuman strength come which hurls us from the unborn to the born and gives us - plants, animals, men - courage for the struggle? 

But both opposing forces are holy. It is our duty, therefore, to grasp that vision which can embrace and harmonize these two enormous, timeless, and indestructible forces, and with this vision to modulate our thinking and our action.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Ασκητική (Salvatores dei) είναι βιβλίο του Έλληνα συγγραφέα, Νίκου Καζαντζάκη, με στοχαστικό περιεχόμενο. Η συγγραφή του ξεκίνησε το 1922 και τελείωσε το 1923, αλλά εκδόθηκε το 1927, από το αθηναϊκό περιοδικό Αναγέννηση. Στο έργο υπήρξαν διάφορες αναθεωρήσεις έως και το 1945, οπότε και εμφανίζεται ολοκληρωμένο. Πλέον, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καζαντζάκη. Το βιβλίο αυτό θεωρείται ως ένα από τα δημοφιλέστερα του Έλληνα συγγραφέα, με πολλές μεταφράσεις και στο εξωτερικό.^[2]

Στο έργο αυτό, συναντάται η γνωστή φράση του συγγραφέα, η οποία αναγράφεται και στον τάφο του:^[3] «Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούµαι τίποτα, [...], είµαι λεύτερος.»

Ασκητική Salvatores Dei by tete8606 on Scribd

Νίκος Καζαντζάκης - Ασκητική: Ολόκληρο το βιβλίο σε Video (2 Μέρη):

Σημάδια τηλεπαθητικής σύνδεσης μεταξύ δύο ατόμων

Νιώθετε μια ανεξήγητη ψυχική σύνδεση με κάποιον ακόμα και όταν απουσιάζει; 
Νιώθετε πως μπορείτε να του μιλήσετε χωρίς να πείτε ούτε μια λέξη;

Όταν δύο άτομα μοιράζονται μια βαθιά τηλεπαθητική σύνδεση, μπορούν να βρουν ο ένας τον άλλον ακόμα και αν ωκεανοί τους χωρίζουν.

Μπορούν να νιώσουν την παρουσία του άλλου παντού και κάθε στιγμή.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι αριστούργημα που έχει την ικανότητα να πετύχει θαύματα.

Ένα από τα θαύματα του ανθρώπινου εγκεφάλου είναι η τηλεπάθεια.

Η τηλεπάθεια αψηφά τις έννοιες του χώρου και του χρόνου και κάνει δυνατή την ανθρώπινη επαφή χωρίς την ανάγκη λεκτικής αντιπαράθεσης.

Αν μοιράζεστε μια τέτοια σύνδεση με κάποιον, σίγουρα έχετε αυτά τα σημάδια. Αμέσως λαμβάνετε δονήσεις όταν του μιλάτε. Δεν χρειάζεται να εκφράσει τα θετικά ή αρνητικά συναισθήματα για να αποκαλύψει τι αισθάνεται για εσάς. Απλώς ξέρετε τι νιώθει ακόμα και αν δεν το δείχνει. ...

Περί της αριστερής αυθεντίας: Ο, τρώτε-άφοβα-μαρούλια-Τσέρνομπιλ = Θανάσης Καρτερός: «Ου γαρ οίδασι τι πηδούσι»

Με τρόπο αιχμηρό, σε κλίμα εμφυλιοπολεμικό, σχολίασε ο προϊστάμενος του γραφείου Tύπου του πρωθυπουργού Θανάσης Καρτερός τη συζήτηση που έγινε στη Βουλή για την προκαταρκτική για τη Novartis, αλλά και τις αντιδράσεις των εμπλεκομένων. 

Έγραψε ο Θανάσης Καρτερός στο Facebook: 

https://www.facebook.com/thanasis.karteros/posts/10215143963103101

[H ρητορική μίσους και η –εικονογραφημένη– απάντηση του κ. Νικόλα Σεβαστάκη]

«Ου γαρ οίδασι τι πηδούσι

Δείτε το κι έτσι, και ίσως καταλάβετε γιατί καταλήγω στην κατανόηση, και δι’ αυτής στη συμπόνια. Στην Αριστερά είμαστε ανέκαθεν επαγγελματίες, κατά κάποιο τρόπο, κατηγορούμενοι. Χιλιάδες και χιλιάδες έχουμε κάτσει στο σκαμνί. Άλλες φορές για ήσσονα αδικήματα, όπως η διατάραξη της τάξεως, η αντίσταση κατά της αρχής, η εξύβριση οργάνων της τάξεως, η εν γένει πεζοδρομιακή δραστηριότητα. Και άλλες φορές με κατηγορίες που οδηγούσαν σε βαριές ποινές, σε ισόβια, ή και στον τοίχο. Αφήστε που πλήθη ανθρώπων βρέθηκαν στα σύρματα χωρίς καμιά δίκη. Έφτανε η απόφαση μιας Επιτροπής Ασφαλείας, στην οποία συμμετείχαν ο κύριος νομάρχης, ο κύριος αστυνόμος, και ο κύριος εισαγγελέας, και άντε να καθαρίσει ο κατηγορούμενος με τη Γυάρο, τον Άι Στράτη, ή τη Μακρόνησο.

Τούτων δοθέντων μπορείς να πεις ότι είμαστε η παράταξη των κατηγορουμένων. Άλλοι έλειωναν παντελόνια στο Χάρβαρντ, κι εμείς τα λειώναμε σε εδώλια δικαστηρίων. Άμα ψάξεις στις γραμμές όλων των αριστερών κομμάτων και σχημάτων, θα είναι είδηση να βρεις κάποιον που δεν πέρασε από τη βάσανο μιας δίκης, ενός κρατητήριου, ή και μιας κλοτσοπατινάδας. Ανυπερθέτως εθνικού χαρακτήρα.

Ελάτε τώρα στη θέση των άλλων. Των απέναντι. Των νομιμοφρόνων. Της ελίτ που ανέδειξε αστυνόμους, ασφαλίτες, εισαγγελείς, υπουργούς, πρωθυπουργούς, στυλοβάτες του καθεστώτος, απηνείς διώκτες κάθε ανατρεπτικού στοιχείου –κόκκινου, ροζ, ακόμα και κίτρινου. Της ελίτ που μας μπαγλάρωνε, μας δίκαζε, μας καταδίκαζε, μας επιφύλασσε κάθε είδους αστυνομικές και δικαστικές περιποιήσεις. Και να βρίσκονται σε θέση κατηγορουμένου κάποιοι από αυτούς; Από τις κεφαλές τους μάλιστα; Άντε, όχι ακριβώς κατηγορουμένου, αλλά πιθανού κατηγορουμένου, για να είμαστε ακριβείς, αφού ούτε χειροπέδες, ούτε μπερντάχι, ούτε καν εδώλιο δεν έχει υπάρξει ακόμα. Αλλά, πάντως, να αναφέρεται το όνομά τους σε δικογραφίες, που άλλοι υπογράφουν, να απολογούνται στη Βουλή, στην οποία άλλοι έχουν πλειοψηφία, να καλούνται σε προανακριτικές επιτροπές, που άλλοι συγκροτούν, είναι, όπως και να το κάνεις βαρύ. Πρωτοφανές. Ανήθικο. 

Εδώ μιλάμε για βωμούς και εστίες, αν με εννοείτε. ...

Πριν κλάψεις για την Γκούτα που βομβαρδίζει ο “χασάπης” Άσαντ

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

Χθες Χαλέπι... σήμερα Γκούτα... αύριο τι; Και δεν υπάρχει ένας/μία δημοσιογράφος που ντρέπεται!
Η δημοσιογραφία που οφείλει να δημοσιοποιεί ότι η εξουσία θέλει να παραμένει μυστικό στο σκοτάδι. Σήμερα η δημοσιογραφία, μαζί με την ιμπεριαλιστική "αριστερά" είναι τα άγρια σκυλιά του υπερεθνικού κεφαλαίου. Σκυλιά-φρουροί του συστήματος, που αναλόγως των περιπτώσεων και περιστάσεων επιλέγουν απλώς μόνον το μήκος του λουριού τους.
Ποια είναι η Γκούτα στη Συρία;
Μια περιοχή στα περίχωρα της Δαμασκού που βρίσκεται υπό στρατιωτική κατοχή διάφορων τρομοκρατικών οργανώσεων με φονιάδες μισθοφόρους από κάθε πλευρά του πλανήτη που κρατούν ομήρους 4 εκατομμύρια κατοίκους της Δαμασκού. Κάθε φορά που έγινε προσπάθεια να συλληφθούν ή να εκδιωχθούν, ως αντίποινα ρίχνουν στην πόλη της Δαμασκού βλήματα όλμων και από εκεί ξεκινούν αυτοκίνητα-βόμβες με οδηγούς αυτοκτονίας τους φανατισμένους και με επήρεια ναρκωτικών οδηγών αυτοκτονίας εναντίον αθώων πολιτών, σχολείων, νοσοκομείων.
Όλες οι μέχρι σήμερα προσπάθειες εκκαθάρισης της περιοχής από τα ανθρωπόμορφα κτήνη συντονίζεται με μια παγκόσμια προβολή "ανθρωπιστικών" ευαισθησιών από το σύνολο των ΜΜΕ της δύσης, όπως συνέβη και με το Χαλέπι και μεταμορφώνουν την αλήθεια σε ψέμα και το ψέμα σε αλήθεια. ...

Η εκδοχή του Θεόδωρου Πάγκαλου για όσα έγιναν στα Ίμια το 1996

Περί Πάγκαλου και "άλλων δαιμονίων" τα έχουμε αναρτήσει εδώ.

Για τα "Ίμια" εδώ.

Σχετικό: "Ο πρώην δήμαρχος Καλύμνου σπάει τη σιωπή του για τα Ίμια και απαντά στον κύριο Πάγκαλο"

Βέβαια και για λόγους δεοντολογίας φιλοξενούμε και και την δική του εκδοχή (χωρίς να μας το ζητήσει)
«Έχω σιωπήσει τόσα χρόνια για λόγους εθνικού συμφέροντος, θρασύτατα εξυβρίστηκα και συκοφαντήθηκα»
Τη δική του εκδοχή για όσα έγιναν στα Ίμια τη νύχτα του 1996 παραθέτει με άρθρο του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» ο Θεόδωρος Πάγκαλος.

Νάσος

«Ήταν 02.30 το πρωί όταν χτύπησε την πόρτα η γραμματέας του πρωθυπουργού και μας είπε ότι ζητάει να μιλήσει σε κάποιον από τη σύσκεψη η πρεσβεία της Άγκυρας. Ο Σημίτης με αυτό το ύφος που δεν σήκωνε συζήτηση μου είπε θέλοντας προφανώς να διατηρήσει τη μυστικότητα της επαφής: “Θόδωρε πήγαινε να πάρεις το τηλέφωνο. Βγήκα στο μικρό χολάκι όπου βρισκόταν μόνο η γραμματέας και ο ναύαρχος Λεωνίδας Βασιλικόπουλος διοικητής της ΕΥΠ που περίμενε μήπως τον χρειαστούμε», γράφει.

Όπως αναφέρει, «στο πρωθυπουργικό γραφείο της Βουλής γύρω από τον Κώστα Σημίτη σιωπηλές και τραγικές φιγούρες ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας – μακαρίτης σήμερα – Γεράσιμος Αρσένης, ο υπουργός Εσωτερικών – σήμερα κρατούμενος – Άκης Τσοχατζόπουλος, ο πρωθυπουργικός σύμβουλος – επίσης μακαρίτης σήμερα – Νίκος Θέμελης, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ ναύαρχος Λυμπέρης και ασφαλώς δεν τους θυμάμαι όλους».

Στη συνέχεια περιγράφει πως ενημερώθηκε για τις δηλώσεις που έκανε η Τανσού Τσιλέρ πως «τούρκοι βατραχάνθρωποι κατέλαβαν τη μικρότερη νήσο “Καρντάκ” και ανύψωσαν την τουρκική σημαία».

Ο κ. Πάγκαλος αφήνει αιχμές για τον ναύαρχο Λυμπέρη τον οποίο χαρακτηρίζει «αξιολύπητο. «Η ατμόσφαιρα στο πρωθυπουργικό γραφείο πάγωσε. ...

"Parla più piano" - Gianni Morandi - Album Il mondo cambierà

Parla più piano e nessuno sentirà

Il nostro amore lo viviamo io e te

Nessuno sa la verità

Neppure il cielo che ci guarda da lassù

Insieme a te io resterò

Amore mio, sempre così

Parla più piano e vieni più vicino a me

Voglio sentire gli occhi miei dentro di te

Nessuno sa la verità

È un grande amore e mai più grande esisterà

Insieme a te io resterò

Amore mio, sempre così

Parla più piano e vieni più vicino a me

Voglio sentire gli occhi miei dentro di te

Nessuno sa la verità

È un grande amore e mai più grande esisterà

=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Αχρείος και άθλιος!

Η πολιτισμική κατάρρευση του πολιτικού συστήματος της χώρας, ειδικά μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου της Novartis, είναι πλέον ανεξέλεγκτη – ενώ δεν φάνηκε μόνο μέσα στη Βουλή, όπου ορισμένοι μιλούσαν ως ανώριμοι έφηβοι, αλλά συνεχίζεται στα τηλεοπτικά παράθυρα.  .

Επικαιρότητα

Ο εκάστοτε εκλεγμένος πρωθυπουργός, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της θητείας του, είναι ένας Θεσμός που οφείλει να γίνεται σεβαστός από όλους – αφού αυτός εκπροσωπεί τη χώρα διεθνώς. Μπορεί και πρέπει λοιπόν ο καθένας να κρίνει τις πράξεις του, κάτι που έχουμε κάνει άλλωστε πάρα πολλές φορές, αλλά οφείλει να είναι προσεκτικός με τις εκφράσεις του, ευγενικός και κόσμιος – ενώ είναι κάτι περισσότερο από απαράδεκτο και αντεθνικό να χαρακτηρίζεται δημόσια από ένα βασικό στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως «διεφθαρμένος μέχρι το μεδούλι»!

Πόσο μάλλον να κατηγορείται τηλεοπτικά ότι «τα παίρνει» – πως χρηματίζεται δηλαδή, ότι έστησε μία σκευωρία όσον αφορά τη Novartis, ενώ είναι αχρείος και άθλιος! (πηγή). Οι χαρακτηρισμοί αυτοί εναντίον του πρωθυπουργού, πρωτοφανείς υποθέτω στα ιστορικά χρονικά, αποτελούν μία πολύ μεγάλη ντροπή για την πατρίδα μας και ιδιαίτερα για το πολιτικό προσωπικό της – ενώ εκφράσθηκαν όταν ο πρωθυπουργός βρισκόταν στην Ευρώπη, αντιμέτωπος με δύο μεγάλα προβλήματα της χώρας:

Τραγέλαφος: Βράβευσαν την Novartis για εταιρική υπευθυνότητα και την Ελληνικός Χρυσός για… το περιβάλλον

Η είδηση είναι μερικών ημερών αλλά σήμερα θα την δείτε σε όλα τα μεγάλα ΜΜΕ, τα οποία αναπαράγουν χωρίς την παραμικρή παρέμβαση ένα δελτίο Τύπου της Ελληνικός Χρυσός… σαν δική τους είδηση.

Απονεμήθηκαν λοιπόν τα φετινά βραβεία “εταιρικής υπευθυνότητάς” (εδώ το δελτίο Τύπου έχει λάθος τόνους στη λέξη “υπευθυνότητας” αλλά τα περισσότερα ΜΜΕ δεν το διόρθωσαν) Responsible Business Awards 2018.

Η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός, που κατηγορείται για την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή στη Χαλκιδική, “διακρίθηκε για την συνεισφορά της, στους τομείς του περιβάλλοντος, της κοινωνίας και του αθλητισμού”.

Δυο βραβεία εταιρικής υπευθυνότητας έλαβε επίσης η Novartis στην κατηγορία “Συνεργασία B2B” (ίσως να σημαίνει Bribe to Bribe;) και στην κατηγορία “εθελοντισμός”.

Απονεμήθηκαν τα Responsible Business Awards 2018

Νικητές όσοι οδηγούν την Ελλάδα από το «εγώ» στο «εμείς»

Σε μια κατάμεστη αίθουσα και σε συγκινησιακό κλίμα απονεμήθηκαν για τρίτη συνεχή χρονιά τα βραβεία του θεσμού των Hellenic Responsible Business Awards την Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου στο Ελληνικό Μουσείο Αυτοκινήτου. Ο θεσμός των Hellenic Responsible Business Awards απαντά στην ανάγκη της ελληνικής επιχειρηματικότητας να αναδείξει πρότυπα μοντέλα συνεργασίας, που έχει ανάγκη η Ελλάδα σήμερα περισσότερο από ποτέ.

Παρακολουθήστε την τελετή απονομής των Responsible Business Awards 2018. 

http://www.responsiblebusiness.gr/ #rbawards

Τον θεσμό χαιρέτισε ο Λόης Λαμπριανίδης, Γενικός Γραμματέας Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων του Υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης ο οποίος δήλωσε πως «η αναγνώριση και επιβράβευση της αξίας της εταιρικής υπευθυνότητας είναι αδιαμφισβήτη για την αύξηση του κοινωνικού κεφαλαίου της χώρας μας, δηλαδή για την αύξηση της εμπιστοσύνης μεταξύ μας».

Είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται σαν μέλη του λεγόμενου ελληνικού...

Ρώμη: Η αιώνια πόλη για… αποδράσεις που θα μείνουν αξέχαστες

Η αιώνια πόλη, όσο κι αν ακούγεται κλισέ, αποτελεί την ιδανική επιλογή για αποδράσεις 

ή πολυήμερη επίσκεψη. Η Ρώμη σε γεμίζει χαμόγελα και συναρπαστικές αναμνήσεις, 

είτε βρίσκεσαι εκεί, είτε αναπολείς τα ταξίδια σου.

Είναι η πρωτεύουσα που ξεχωρίζει από πολλές ευρωπαϊκές μητροπόλεις. Πλούσια σε γεύσεις, τρατορίες, γραφικικές καφετέριες, ακόμη πλουσιότερη σε ιστορία. Η ιταλική πόλη της τέχνης και της κουλτούρας που γέννησε μοναδικά ταλέντα όπως οι Ντα Βίντσι, Μιχαήλ Άγγελος, Μποτιτσέλι και άλλοι πολλοί απλά… μαγνητίζει, συνδυάζοντας το παρελθόν με το παρόν.

Η Ρώμη είναι μια πόλη με σπουδαία ιστορία και αξιοσημείωτη προσφορά στην επιστήμη, τον πολιτισμό και τις τέχνες. Γι’ αυτόν τον λόγο, καθώς και για τα πολυάριθμα και εξαιρετικής ομορφιάς μνημεία της, τής έχει αποδοθεί η προσωνυμία «η αιώνια πόλη». Το ιστορικό της κέντρο έχει καταχωρηθεί στη λίστα των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1980.

Το ιστορικό κέντρο της Ρώμης είναι ένας ενιαίος αρχαιολογικός χώρος με μνημεία από πολλές διάφορες ιστορικές περιόδους (αρχαιότητα, Μεσαίωνας, Αναγέννηση και μεταγενέστερα). Η UNESCO το έχει ανακηρύξει μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς. Ως τέτοιο μνημείο αναγνωρίζεται επίσης και το Βατικανό.

Για πάμε παρακάτω…

-Πιστόν φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκεις: τον πιστό φίλο στους κινδύνους τον γνωρίζεις - Οι πραγματικοί φίλοι μένουν μαζί στα δύσκολα

Δάμων και Φιντίας. Οι δύο φίλοι που τσακώθηκαν ποιος θα σκοτωθεί για να γλυτώσει τη ζωή του ο άλλος. Η προσφορά τους συγκίνησε τον τύραννο των Συρακουσσών και έγιναν αιώνιο σύμβολο αφοσίωσης...

Ο Δάμων και ο Φιντίας ενώπιον του Διονύσιου στις Συρακούσες. Το 1826 με αυτό το έργο που ζωγράφισε ο 24χρονος τότε Ελουά Φερόν κέρδισε στη Γαλλία το πρώτο «Βραβείο της Ρώμης».

Ο Δάμων και ο Φιντίας είναι δύο μυθικά πρόσωπα, γνωστά για την πολύ δυνατή τους φιλία. Τόσο, που ακόμα και στις μέρες μας, όταν κανείς θέλει να περιγράψει δύο καλούς φίλους, τους αποκαλεί «Δάμων και Φιντία».

Σύμφωνα με τον μύθο ο Δάμων και ο Φιντίας ήταν δύο πυθαγόρειοι φιλόσοφοι, οι οποίοι βρέθηκαν κάποια στιγμή στις Συρακούσες, την περίοδο που της τυραννίας του Διονύσιου.

Ο τύραννος κατηγόρησε τον Φιντία για συνωμοσία εναντίον του, και τον καταδίκασε σε θάνατο. Ως τελευταία του επιθυμία, ο Φιντίας ζήτησε να επισκεφθεί τους δικούς του ανθρώπους για αποχαιρετισμό.

Ο Διονύσιος φοβόταν να εκπληρώσει την επιθυμία του μελλοθάνατου, επειδή φοβόταν ότι θα δραπέτευε και δεν θα επέστρεφε για να εκτελεστεί. Τη λύση έδωσε ο Δάμων, ο οποίος προσφέρθηκε να κρατηθεί ως όμηρος, μέχρι να επιστρέψει ο φίλος του, Φιντίας. Ο τύραννος δέχτηκε και προειδοποίησε πως αν δεν εμφανιζόταν ο Φιντίας μέχρι τη λήξη της χρονικής του προθεσμίας, την θέση του θα έπαιρνε ο Δάμων και θα εκτελούνταν.
Η συμφωνία έκλεισε και ο Φιντίας έφυγε για το σπίτι του.
Όταν ο χρόνος τελείωσε και ο Δάμων ετοιμάστηκε για εκτέλεση. Την τελευταία στιγμή όμως, εμφανίστηκε ο Φιντίας και πήγε να πάρει τη θέση του μελλοθάνατου. Ο Δάμων όμως αρνήθηκε να απαλλαγεί από την καταδίκη λέγοντας πως αφού είχε περάσει ο χρόνος, ο Φιντίας είχε γλιτώσει και έπρεπε να εκτελεστεί ο ίδιος. Ο Φιντίας επέμενε ότι δεν θα άφηνε τον πιστό του φίλο να χάσει τη ζωή του για δικές του κατηγορίες. Ο τύραννος Διαονύσιος, που παρακολουθούσε τη σκηνή, δεν πίστευε στα μάτια του βλέποντας τον έναν φίλο να θέλει να δώσει τη ζωή του για να σώσει τον άλλο. Συγκινήθηκε και αποφάσισε να χαρίσει τη ζωή και στους δύο. Έτσι ο Δάμων και ο Φιντίας γλίτωσαν. Μια εκδοχή του μύθου, θέλει τον τύραννο να θαυμάζει τόσο τη φιλία των δύο φιλοσόφων, που τους ζήτησε να γίνει και εκείνος φίλος τους. Η περίπτωση του Δάμωνα και του Φιντία έμεινε στην ιστορία και η φιλία τους αποτελεί μέχρι σήμερα παράδειγμα προς μίμηση....

Ο Ευτύχης Μπιτσάκης γράφει για το βιβλίο του Γιώργου Γραμματικάκη,»Η κόμη της Βερενίκης»

Γιώργου Γραμματικάκη »Η κόμη της Βερενίκης»

 Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 

Δεύτερη Έκδοση 1991, σ. 144

Κυκλοφόρησε σε δεύτερη έκδοση το βιβλίο του καθηγητή Γιώργου Γραμματι­κάκη, Η Κόμη της Βερενίκης. 

Ο τίτλος του βιβλίου είναι ο ίδιος με το όνομα του γνω­στού αστερισμού, που κατά το μύθο δεν είναι άλλο από την κόμη της βασίλισσας Βε­ρενίκης, συζύγου του Πτολεμαίου του Γ΄του Ευεργέτη. (Η Βερενίκη είχε θυσιάσει την κόμη της, την οποίαν κατά το μύθο η Αφροδίτη μετέφερε στον ουρανό).

Ο τίτλος, όπου συνυφαίνονται μύθος και αστρονομία, ανταποκρίνεται θαυμά­σια στο περιεχόμενο του βιβλίου. Ο συγγραφέας, με βάση τα δεδομένα της Φυσικής, της Κοσμολογίας, αλλά και των επιστημών της ζωής, επιχειρεί μια ευρεία εκλαϊκευ­τική-φιλοσοφική σύνθεση, μια επιστημονικά θεμελιωμένη ανασύσταση του κοσμι­κού γίγνεσθαι, το οποίο, από την αρχική Μεγάλη Έκρηξη (;) και το σχηματισμό των γαλαξιών και των πλανητικών συστημάτων, κατέληξε στην εμφάνιση της ζωής και της νόησης στον πλανήτη μας.

Ο Ευτύχης Μπιτσάκης γράφει για το βιβλίο του Γιώργου Γραμματικάκη,»Η κόμη της Βερενίκης» by nasosgr-zangi on Scribd

Γιώργου Γραμματικάκη »Η κόμη της Βερενίκης» Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης,

Η μεγαλειώδης αυτή περιπέτεια σκιαγραφείται με γνώση και φαντασία, με μια γλώσσα ζεστή και συχνά ποιητική. Το βιβλίο δεν είναι ψυχρό σύγγραμμα. Δεν είναι απλά εκλαϊκευτικό, ούτε καθαρά φιλοσοφικό. Είναι ο καρπός μιας στοχαστικής και ευαίσθητης θεώρησης της κοσμογένεσης, της βιογένεσης και της θέσης του ανθρώπου στο Σύμπαν-των επιτευγμάτων της νόησης, αλλά και των κινδύνων αυτοκαταστροφής από την ανεξέλεγκτη τεχνολογική πρόοδο και τις αντιθέσεις που συγκλονίζουν την εποχή μας.

Πιο συγκεκριμένα:

Ζαρατούστρα : Προσταγή δύναμης (Ξαναδιαβάζοντας το Νίτσε)

“Μόνος φεύγω τώρα, μαθητές μου! Κι εσείς φύγετε τώρα και να είστε μόνοι. Έτσι θέλω να γίνει. Φύγετε μακριά από μένα και φυλαχτείτε από τον Ζαρατούστρα! Κι ακόμα καλύτερα: ντραπείτε γι αυτόν! Ίσως σας εξαπάτησε. Ο άνθρωπος της γνώσης πρέπει όχι μόνο να αγαπά τους εχθρούς του, πρέπει και να μισεί τους φίλους του. Ντροπιάζει κανείς τον δάσκαλό του όταν μένει για πάντα μόνο μαθητής . . .” (Νίτσε “Τάδε έφη Ζαρατούστρα”).

Ο Ζαρατούστρα σε μια αποστροφή προς τους μαθητές του χαράζει τα όρια και τους όρους της σχέσης του δασκάλου με τους μαθητές του. Θεωρεί πως η μοναξιά συνιστά το αναγκαίο στοιχείο για την αυτογνωσία και την ανύψωση – τελείωση του ανθρώπου.

“Ολόκληρος ο Ζαρατούστρα είναι ένας διθύραμβος στη Μοναξιά ή, αν έχω γίνει κατανοητός, στην καθαροσύνη . . .”.

Ίσως αυτή η επιθυμία του Ζαρατούστρα για μοναξιά να θυμίζει ανάλογη επιθυμία του Χριστού πριν τη Σταύρωσή του (“Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, 13:36 και 16:32”,

Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε

*Του Luigi Pirandello* 
*Παίζουν με τη σειρά που εμφανίζονται Νικήτας Τσακίρογλου, Εύα Κοταμανίδου, Τιτίκα Βλαχοπούλου, Στράτος Παχής, Σπύρος Κωνσταντόπουλος, Χρυσούλα Διαβάτη, Μαρία Φωκά, Μάκης Ρευματάς, Μαρία Αλκαίου, Σπύρος Καλογήρου, Ντόρα Σιμοπούλου, Ορφέας Ζάχος, Γιώργος Καρέττας, Γιάννης Μαυρογένης, Θεόδωρος Μορίδης, Αφροδίτη Γρηγοριάδου*
*Μετάφραση Μάριος Πλωρίτης*
*Σκηνοθεσία Λάμπρος Κωστόπουλος*
 *Από την εκπομπή "Το θέατρο της Δευτέρας"* *Πρώτη προβολή 13/9/1976*


=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η αρπαγή της Περσεφόνης (1621-22) Proserpina από τον Gian Lorenzo Bernini: Πλήρης ανάλυση του γλυπτού

Τζαν Λορέντσο Μπερνίνι (Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)

Ήδη από τα πρώτα του έργα ο Μπερνίνι αποκαλύπτει το μεγαλείο του ταλέντου του, αναπαριστώντας τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του Μπαρόκ. Χρόνια μετά, έχοντας φτάσει σε ωριμότητα ο καλλιτέχνης ομολόγησε, ξαναβλέποντας ένα από τα νεανικά του αριστουργήματα, το Απόλλων και Δάφνη:

"Oh quanto poco profitto ho fatto io nell'arte della scultura in un sì lungo corso di anni, mentre io conosco che da fanciullo maneggiavo il marmo in questo modo!"

"Ω, πόση λίγη πρόοδο έκανα στην τέχνη της γλυπτικής στο πέρασμα τόσων ετών, ενώ γνωρίζω πως από τόσο νέος χειριζόμουν το μάρμαρο με αυτό τον τρόπο!"

Πρόσφατες έρευνες δείχνουν το σύμπλεγμα των δύο "Termini" του Πρίαπου και της Φλώρας που
προορίστηκαν για τους κήπους της Βίλας Μποργκέζε το 1615-16, και που τώρα βρίσκονται στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, να είναι το πρώτο παράδειγμα συνεργασίας των δύο γλυπτών, μαζί με τα συμπλέγματα των Τεσσάρων Εποχών, που αποτελούσαν παραγγελία του Λεόνε Στρότζι και προορίζονταν για τη ρωμαϊκή του βίλα. Η ρεαλιστική και αισθησιακή απόδοση των διάκοσμων από φρούτα θυμίζει τα έργα του Καραβάτζιο που διατηρούσε ο καρδινάλιος Σκιπίων Μποργκέζε στη συλλογή του.

Στην πρώτη στυλιστική του φάση, ο Μπερνίνι δείχνει ενδιαφέρον και απόλυτο σεβασμό προς την ελληνιστική γλυπτική σε έργα που μιμούνται την τελειότητα της αρχαίας τεχνοτροπίας, όπως στο έργο της Κατσίκας Αμάλθειας, το 1615, στο οποίο ο καλλιτέχνης υιοθετεί μια συγκεκριμένη τεχνική παλαίωσης του μαρμάρου, ώστε να δημιουργεί την εντύπωση πως το άγαλμα δημιουργήθηκε κατά την ελληνιστική εποχή. Ο Μπερνίνι μιμείται επίσης την τελευταία φάση της γλυπτικής του Μιχαήλ Αγγέλου Μπουοναρότι όπως αποκαλύπτουν ο Άγιος Σεβαστιανός της συλλογής Thyssen στη Μαδρίτη και το Μαρτύριο του Αγίου Λαυρεντίου, της Συλλογής Κοντίνι Μπονακόσι στη Φλωρεντία.

Στην περίοδο αυτή ανήκουν επίσης ο Ο Φαύνος που περιπαίζεται από Ερωτίδες και μια προτομή, αυτή του Τζοβάνι Μπατίστα Σαντόνι στην εκκλησία της Σάντα Πρασέντε στη Ρώμη.

Η αρπαγή της Περσεφόνης (1621-22). by Zangogiannis Nasos on Scribd

Σήμερα θα ανακαλύψουμε ένα από τα πιο διάσημα και γνωστά έργα του κυρίου γλύπτη  Gian Lorenzo Bernini. Το έργο που πρόκειται να μιλήσουμε σήμερα αφιερώνει το Bernini ως ένας από τους πιο ικανούς σε μάρμαρο καλλιτέχνες, και χάρη στις εκπληκτικές λεπτομέρειες που θα ανακαλύψετε, αυτό το γλυπτό είναι ένα από τα πιο δημοφιλή στον κόσμο. Έχουμε ήδη σε θέση να εκτιμήσουν πολύ το στυλ και την ικανότητα του Μπερνίνι μέσα από την ανάλυση των « Αινεία, Anchise και Ascanio », και σήμερα θα ανακαλύψετε όλες τις λεπτομέρειες της  «Αρπαγής της Περσεφόνη». ...

Ιταλικός ευρωσκεπτικισμός δίχως πολιτικό αντίκρισμα

του Δημήτρη Δεληολάνη –

Τα βλέμματα της Ευρώπης είναι στραμμένα στις ιταλικές εκλογές της 4ης Μαρτίου. Έχει παρέλθει πλέον η εποχή κατά την οποία το μέλλον της Ευρώπης φαινόταν να κρέμεται από κάποια εκλογική αναμέτρηση. Ωστόσο παραμένει η ανησυχία για τις μελλοντικές εξελίξεις στην Ιταλία, καθώς δύο σημαντικές πολιτικές δυνάμεις, η ακροδεξιά Λέγκα του Βορρά του Ματέο Σαλβίνι και το Κίνημα 5 Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο, στο πρόσφατο παρελθόν έχουν τοποθετηθεί ανοιχτά εναντίον της ευρωζώνης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή και των δύο.
Η ανησυχία αυξάνεται καθώς, όπως όλα δείχνουν, στις εκλογές ένα από τα «αντιευρωπαϊκά» κόμματα, το Κίνημα 5 Αστέρων, θα αναδειχθεί πρώτη πολιτική δύναμη της χώρας: θεσμικά, με άλλα λόγια, την επομένη των εκλογών θα έχει τον πρώτο λόγο στις προσπάθειες σχηματισμού της νέας κυβέρνησης. Υπενθυμίζουμε ότι το ιταλικό Σύνταγμα δεν προβλέπει την αρχή της «δεδηλωμένης» και εναποθέτει στην κρίση του Προέδρου (Σέρτζο Ματαρέλα ο νυν) την επιλογή του εντολοδόχου πρωθυπουργού. Μέχρι τώρα, στην πράξη, δίδεται εντολή στον πολιτικό που θα υποδείξει το πρώτο κόμμα σε ποσοστά και σε κοινοβουλευτικές έδρες.

Παρατηρώντας τις ιταλικές εκλογές από μακριά μπορεί κανείς να υποθέσει ότι η κρίση της ευρωζώνης και οι προοπτικές της ΕΕ βρέθηκαν στην πρώτη θέση στην προεκλογική συζήτηση. ...