Είπε όσα δεν τολμούν να πούνε οι άλλοι: Οι άνθρωποι που μπαίνουν λαθραία σε μία χώρα είναι λαθρομετανάστες (βίντεο)

Φωνή Των Ελλήνων Αμερική.: Πρέπει να ανήκει στήν ομάδα Τραμπ.
Αυτούς να ψηφίζεις στην Βουλή των Ελλήνων.
Ο Αντιπεριφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Αρης Χατζηκομνηνός για τα όσα οργιώδη συμβαίνουν στο νησί της Λέσβου.



Είπε όσα δεν τολμούν να πούνε οι άλλοι: 
Οι άνθρωποι που μπαίνουν λαθραία σε μία χώρα είναι λαθρομετανάστες (βίντεο)

=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Πράκτορες της ΕΥΠ «φυτεύτηκαν» ως μετανάστες στα hot spot κυνηγώντας τζιχαντιστές

Ο πόλεμος στη Συρία άνοιξε διάπλατη την πόρτα στους τζιχαντιστές, που ψάχνουν συνεχώς τρόπους να περάσουν στα ευρωπαϊκά σύνορα και να πλήξουν τη «γηραιά ήπειρο». Πριν από μια βδομάδα, βομβαρδίστηκε στρατόπεδο από το οποίο δραπέτευσαν περίπου 785 τρομοκράτες, πολλοί από τους οποίους βρέθηκαν στις ακτές της Τουρκίας και στη συνέχεια… απέναντι.

Οι Ελληνικές Αρχές έχουν στα χέρια τους  καταλόγους με μαχητές του «Ισλαμικού Κράτους», που κατάγονται από χώρες της Ευρώπης, κυρίως της Κεντρικής και είναι πιθανό στην συνέχεια να επιστρέψουν στις χώρες τους, μέσω της Ελλάδας.

Όπως είχε αναφέρει πρόσφατα ρεπορτάζ του newsbreak, έχουν αποσταλεί ειδικά κλιμάκια στον Εβρο και στα νησιά του Βορείου Αιγαίου -που ουσιαστικά δέχονται τον όγκο των μεταναστών που φεύγουν από την Τουρκία– για να φρενάρουν την είσοδο των τζιχαντιστών.

Οι πληροφορίες αναφέρουν πως πράκτορες της ΕΥΠ έχουν μπει στα hot spot και έχουν «μεταμφιεστεί» σε μετανάστες, έτσι ώστε να ανακαλύψουν τους τρομοκράτες εκ των έσω.

Σύμφωνα με πηγές, υπάρχει ήδη πυρήνας τζιχαντιστών στο hot spot της Σάμου. ...

-Je suis prete pour toute eventualite (Είμαι έτοιμη για κάθε ενδεχόμενο). - Η_Εκτέλεση με τσεκούρι της ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη από το ΕΑΜ με υπογραφή Χ. Τσαγανέα

Πολλοί ηθοποιοί έχουν υπάρξει έντονα πολιτικοποιημένοι στη ζωή τους. Ένας από αυτούς ήταν και ο Χρήστος Τσαγανέας ο οποίος υπήρξε σε μεγάλο βαθμό ενεργός όσον αφορά τα πολιτικά δρώμενα της χώρας.

Ενταγμένος στις τάξεις του ΕΑΜ Καλλιτεχνών, παρά τη μεγαλοαστική καταγωγή του, έπαιξε τον δικό του ρόλο και συντάχτηκε από την πρώτη στιγμή στο ΚΚΕ.Το κράτος, αργότερα τίμησε (!) τον Χρήστο Τσαγανέα με παράσημο που απονεμόταν σε πολίτες που διακρίθηκαν με τις πράξεις τους…!

Και όμως, μια από τις… «θεάρεστες» πράξεις του ήταν και η δολοφονία με… τσεκούρι (!!!) της ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη.

Η Παπαδάκη θεωρήθηκε από την τότε «ελίτ» των ενταγμένων στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και άλλους ακραίους κομμουνιστές σαν τον Χρήστο Τσαγανέα, ως πρόσωπο που εξέφραζε την… αντίδραση.

Αυτός πράγματι ήταν ένας συνήθης λόγος της «ΟΠΛΑ» για να εξοντώνει όσους θεωρούσε αντιπάλους της. Χρόνια μετά, ο ηγέτης των Κομμουνιστών, Νίκος Ζαχαριάδης, σχεδόν θα ζητήσει συγνώμη, δηλώνοντας ότι η δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη ήταν μια… «ανοησία».

Το τέλος της άτυχης Ελένης ήταν φοβερό. Ο «Μακαρώνας» την παρέλαβε μπροστά στον «Ορέστη», ο οποίος είχε διατάξει την εκτέλεση με τσεκούρι, όπως γινόταν και με τα άλλα θύματα. Την διέταξαν να γδυθεί, ενώ εκείνη είχε αντιληφθεί ότι πλησιάζει το τέλος της.

Έτρεμε από το κρύο και το φόβο και κλαίγοντας τους παρακαλούσε. Έβγαλε την γούνα της την οποία παρέλαβε ο Ορέστης και όταν την διέταξε να βγάλει και τα υπόλοιπα ρούχα της αναλύθηκε σε δυνατές κραυγές απελπισίας και γόους.

Όρμησαν τότε αφιονισμένοι πάνω της και μέσα σ’ ένα κατήφορο από προπηλακισμούς την έσυραν κοντά σε ένα ανοιγμένο λάκκο κι’ εκεί την έγδυσαν με την βία.Τότε της φύτεψαν δύο σφαίρες στο σβέρκο…

Το προεδρείο του Κόκκινου ΣΕΗ ήταν, ο Αιμίλιος Βεάκης, ο Θεόδωρος Μορίδης, ο Σπύρος Πατρίκιος, ο Χρήστος Τσαγανέας, και ο Πάνος Καραβουσάνος!
=======================================================================
Δεκεμβριανά: Η Δολοφονία με Τσεκούρι της Μεγάλης Ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη από το "Τιμημένο" ΚΚΕ

Η Ελένη Παπαδάκη ήταν η κορυφαία ελληνίδα ηθοποιός του Μεσοπολέμου, την οποία ο Γρηγόρης Ξενόπουλος είχε χαρακτηρίσει 'αδιαμφισβήτητη διάδοχο της Κοτοπούλη'. Γνώρισε την δόξα πολύ νέα, αλλά έχασε την ζωή της μόλις στα 41 της, μέσα στο χάος του Εμφυλίου πολέμου, και έκτοτε ξεχάστηκε.Ο Μαρσάν, θαυμαστής και βιογράφος της, έπειτα από πολύχρονη έρευνα φωτίζει τις άγνωστες πτυχές της ζωής της: την θεατρική της ιδιοφυία, την βαθειά και σπάνια μόρφωσή της, την καριέρα της στο εξωτερικό, την κόντρα της με την Κατίνα Παξινού, τις ιδιόμορφες ερωτικές της επιλογές, την πατριωτική δράση της στην Κατοχή, έως την σκοτεινή δολοφονία της από το ΚΚΕ.

Όχι απλά μια καλλιτεχνική βιογραφία. Πρόκειται για την δραματική πάλη μιας ανώτερης πνευματικά προσωπικότητας για καταξίωση και δημιουργία, στην ανέκαθεν αναξιοκρατική Ελλάδα. ....

Φωτογραφίες δείχνουν την Συρία πολύ διαφορετική από ότι μας την παρουσιάζουν τα ΜΜΕ

Τον Οκτώβριο ένας φωτογράφος έλαβε την κανονικά 10ήμερη τουριστική βίζα του, μετά από περίπου 10 εβδομάδες αναμονής. 
Ήταν εντελώς ελεύθερος να περπατήσει τις πόλεις μόνος του. 
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του επισκέφθηκε τη Δαμασκό – Χαλέπι- Χομς με την ύπαιθρο και τον Τάρτου και την ακτή.

Ναι, υπάρχουν καταστροφές στη Συρία, αλλά πολύ λιγότερες απ’ ότι φανταζόμαστε. 
Του έδωσαν ακόμη και πλήρη πρόσβαση στο εσωτερικό του Χαλέπι Σιταντέλ . 
Τα σούπερ μάρκετ είναι εξίσου καλά εξοπλισμένα όπως και στη δύση και οι άνθρωποι πηγαίνουν στα μπαρ το Σαββατοκύριακο. ...

Μ. Καραγάτσης, «Τα χταποδάκια» [Από τη συλλογή διηγημάτων «Το νερό της βροχής», εκδ. Αετός,1950]

Οι νοτιάδες φέρναν σύγνεφα εκείνο το χειμώνα, μα όχι το ’να πίσω από τ’ άλλο. Άφηναν και ώρες, την κάθε μέρα,
που ξαστέρωνε λιγάκι ο ουρανός. Αυτό γινόταν περί το δειλινό. Κι ήταν ο ήλιος όσο
δεν παίρνει χρυσαφής, κάτι σα μέλι φωτεινό ξεχυνόταν στο μικρό λιμάνι, στ’
αργοσάλευτα καΐκια του, στις μπαταρισμένες βάρκες, στα δίχτυα των ψαράδων που
στέγνωναν απλωμένα, στη θάλασσα που σιγανάσαινε, στους ανθρώπους που
τριγυρνούσαν πέρα δώθε, άγνωστο γιατί. Περί τη νύχτα θα χάλαγε πάλι ο καιρός.
Αυτό το καταλάβαινες από τους γλάρους που πετούσαν χαμηλά, έξυναν τη θάλασσα
με τις φτερoύγες τους, κλαγγάζοντας κάποιαν ακατάληπτη ανησυχία. Και το όντις,
σε λίγο έφταναν ξανά τα σύγνεφα, αβγατίζοντας πολύ το βραδινό σκοτάδι, έτσι που
’σφιγγε η ψυχή του ανθρώπου.
Έτσι λοιπόν, την ώρα που ο Αστέρας πάλευε με τα σύγνεφα, μπήκε ο λεγάμενος
στο μαγαζάκι, μποτζάροντας δώθε κείθε, σαν τραμπάκουλο σε σοροκάδα. Κοντός
ήταν, κακοσούσουμος, αρκούντως γηραλέος, όχι καλοντυμένος ούτε καθαρός, μ’ ένα
μαντίλι ματωμένο γύρω στο κεφάλι – σίγουρα φρεσκοσπασμένο ήταν. Η μύτη του
μάλιστα, είχε μεγάλα χάλια, γδαρμένη, πρησμένη, σκεπασμένη κομμάτια αίμα
πηχτό. Ή κουτρουβάλα είχε πάρει ο ερίφης, ή ξύλο γερό είχε πέσει, μπερντάχι με
σύστημα, πάνω χέρι – κάτω χέρι, του αλατιού τον είχαν κανωμένο. Τώρα, γινωμένος
ήταν όταν τις έφαγε, ή τα κοπάνησε κατόπι, να πνίξει στο κρασί το μεράκι τού
καβγά; Αυτό δεν το ξέρουμε. Το βέβαιο είναι, λίαν σουρωμένος ήταν όταν μπήκε
στο μαγαζί, κρατούσε μάλιστα στο χέρι κατιτίς τυλιγμένο σε χαρτί, φαγώσιμο πρέπει
να ήταν. Προχώρησε, το λοιπόν, κατά τον μπεζαχτά, χαιρετώντας πολύ εγκάρδια τις
δύο παρέες που βρίσκονταν την ώρα εκείνη στο μαγαζί. Μα δεν πήρε
αντιχαιρέτισμα, ένεκα που οι μεν -δυο μαντράχαλοι- ήσαν πολύ απασχολημένοι με
τις κοπέλες τους και δεν είχαν καιρό για κουβέντες άχρηστες. Όσο για τους δε, αυτοί
πίναν το κρασί τους λίαν βαρύθυμοι και σέρτικοι, είχαν φαίνεται τις στεναχώριες
τους. Τι να κάνει, λοιπόν, κι αυτός; Παράγγειλε ούζο καραφάκι, κι έπιασε κουβέντα
με το μαγαζάτορα, ένεκα που ο Θεός τον έκανε άνθρωπο κοινωνικό, πολύ
συσχετικό, η μουγκαμάρα κι η περισυλλογή ποσώς δεν του επήγαιναν. Είπε μάλιστα
τη γνώμη του δυνατά, να την ακούσει όλος ο κόσμος:
— Όποιος δε μιλάει, πεθαμένος είναι και θάβουν τον! ...

40 έγχρωμες φωτογραφίες που μας μεταφέρουν πίσω στο χρόνο σε μια άλλη Ελλάδα

Μια φωτογραφική συλλογή από μια πιο χαρούμενη, πιο καθαρή και λαμπερή Ελλάδα που αν και ο κόσμος δεν είχε την σημερινές ανέσεις άνετα μπορεί κανείς να διακρίνει στο βλέμμα μια ηρεμία και μια ευτυχία που σήμερα σπανίζει.

Ας δούμε μερικές από τις φωτογραφίες που έχει δημοσιεύσει η σελίδα Konserva – vintage culture που επίσης λειτουργεί και ως εκθεσιακός χώρος. Μην ξεχάστε να ακολουθήσετε αυτή την υπέροχη σελίδα στο facebook. ...https://www.facebook.com/zangogiannis.nasos/posts/10220474309911621

Santiago H. Amigorena: «Τα τελευταία μου λόγια»

"Εκεί που ελλοχεύει ο μέγας κίνδυνος, εκεί φωλιάζει και η σωτηρία."
Χέλντερλιν

Δύσκολο να γράψει κανείς για ένα από τα πιο πρωτότυπα μυθιστορήματα που εκδόθηκαν στην Ελλάδα το 2019. Δύσκολο να (περι)γράψει κανείς ένα φιλοσοφικό μυθιστόρημα μεταμφιεσμένο σε δυστοπικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. 
Η περιγραφή σημαίνει οριοθέτηση και, στο έργο αυτό, που αφήνει ηθελημένα ελεύθερο τον νου του αναγνώστη να καλπάσει προς ποικίλες ερμηνείες, τα όρια είναι α(δι)όρατα. 
Η περιγραφή καθίσταται ακόμα πιο δύσκολη, γιατί το φιλοσοφικό αυτό μυθιστόρημα χαρακτηρίζεται από πάμπολλα στοιχεία αλληγορίας, ενώ παράλληλα «δια-λέγεται», μέσω ρητών και υπόρρητων αναφορών και παραπομπών, με τον Υπερίωνα, ένα αινιγματικό επιστολικό μυθιστόρημα ενηλικίωσης, του Γερμανού συγγραφέα Φ. Χέλντερλιν, ο οποίος «γεφυρώνει» τον κλασικισμό με τον ρομαντισμό. 
Το μυθιστόρημα αυτό του Χέλντερλιν έχει ως κεντρικό ήρωα έναν Έλληνα, τον Υπερίωνα, ο οποίος ζει στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα του δεύτερου μισού του 18ου αιώνα, και θίγει πολλά θέματα τόσο της αρχαίας όσο και της νεότερης Ελλάδας. Ας δούμε, όμως, πώς το θέτει ο Αργεντινός συγγραφέας, σεναριογράφος, σκηνοθέτης και ηθοποιός S.H. Amigorena (γεννημένος το 1962 στο Μπουένος Άιρες), ο οποίος ζει στο Παρίσι εδώ και πολλά χρόνια και γράφει στα γαλλικά: 
«Υπάρχει πάντα ένα κατευθυντήριο κείμενο, το οποίο δεν είναι δικό μου: στα Τελευταία μου λόγια είναι ο Υπερίων του Χέλντερλιν, που χαρακτηρίζεται από μια υπέρμετρη αισιοδοξία σε σχέση με τον άνθρωπο και τη φύση».

Το μυθιστόρημα του S.H. Amigorena, και μόνο λόγω του θέματος, θα το φανταζόταν κανείς σκοτεινό και απαισιόδοξο.  ..

Venceremos ~ Νικόλας Άσιμος

Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Ερμηνεία: Νικόλας Άσιμος

Αποκομμένος απ' όλους κι απ' όλα σε μαγεμένη τροχιά
πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα τίποτα δε μ' ακουμπά
στον παράξενό μου χρόνο.

Ξέρουμε πως είναι ψέμα μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
να σ' αγκαλιάσω να μ' αγκαλιάσεις να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι
να σ' αγαπήσω να μ' αγαπήσεις έστω για λίγο για τοσοδούλι.
Σα ζευγαρώνουν δυο βεγγαλικά μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά
στων προσώπων μας τις ζάρες.

Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες δίχως καβάντζα καμιά
ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας και η ψυχή μου πηδά
στου απέραντου την ψύχρα.

Θες ν' αγγίξεις την αλήθεια για βγες απ' όξω απ' τη συνήθεια
σύρε κι έλα να με λούσεις κι ας είμαι της καθαρευούσης
να σ' αγκαλιάσω να μ' αγκαλιάσεις έστω για λίγο για τοσοδούλι.
Δρεπανηφόρα άρματα περνάν στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν
ασυγκίνητο σ' αφήνει.

Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα θωρακισμένε καιρέ
με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα σε πλησιάζω, μωρέ
μ' αυταπάτες πια δεν έχω.

Ξέρουμε πως είναι ψέμα μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
δες θα φτιάχνουμε στιχάκια να περπατάν σαν καβουράκια
πλάγια κι ακριβά τα χάδια φως αχνό μες στα σκοτάδια
Μ' ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ
Venceremos, Venceremos.

=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Λευκές ελιές: Μια σπάνια ποικιλία ελιάς με καταγωγή από τα αρχαία χρόνια

Το Leucocarpa, που ονομάζεται επίσης Leucolea, είναι μια ποικιλία ελιάς που χαρακτηρίζεται από μικρά φρούτα τα οποία, κατά την ωρίμαση, παίρνουν ένα λευκό χρώμα ελεφαντόδοντου.

«Κυρίως διαδεδομένη στις περιοχές της νότιας Ιταλίας, με ισχυρή παρουσία στην Καλαβρία, πιθανότατα εισήχθη κατά τον αποικισμό της Magna Graecia ( Μεγάλη Ελλάδα ή Μεγάλη Ελλάς, Magna Graecia στα λατινικά, Magna Grecia στα ιταλικά, ήταν η επικράτεια των διαφόρων αρχαίων Ελληνικών αποικιών στην Σικελία και νότια Ιταλία)»,

ανέφερε ο Innocenzo Muzzalupo, ερευνητής στο Συμβούλιο Αγροτικής Έρευνας και Οικονομίας, Ερευνητικό Κέντρο για την Ελιά, τα εσπεριδοειδή και τα δένδρα (CREA-OFA), δήλωσε στους Olive Oil Times. ...

Ο Λαβύρινθος της Σιωπής / Labyrinth of Lies

Συγκλονιστική ταινία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Το 1958, ένας νεαρός δικηγόρος ανακάλυψε πως οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας ήταν ναζί και δήμιοι των στρατοπέδων συγκέντρωσης, και αποφάσισε να τους οδηγήσει στη δικαιοσύνη. Η πρώτη δίκη εγκληματιών πολέμου που έγινε από Γερμανούς και δημιούργησε αλυσιδωτές αντιδράσεις σ' ένα ολόκληρο λαό που αρνιόταν μέχρι τότε να δει τη φριχτή πραγματικότητα.
https://rakuten.tv/uk/streams/movie/labyrinth-of-lies/trailer

Γερμανία του 1958. Κανείς δεν γνωρίζει τι συνέβη στο Άουσβιτς. Και κανείς δε ρωτά. Πρώην μέλη των Ες Ες είναι τώρα δάσκαλοι, αρτοποιοί, δημόσιοι υπάλληλοι. Κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσα στους ανυποψίαστους συμπατριώτες τους, που νομίζουν ότι οι ιστορίες για τα ολοκαυτώματα και τα βασανιστήρια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ήταν αστικοί μύθοι, ή, το πολύ, προπαγάνδα των συμμαχικών δυνάμεων.

Ο Αλεξάντερ Φέλινγκ, που τον γνωρίσαμε ως «Άδωξο Μπάσταρδο» (2009) και τον ξανασυναντήσαμε ως «Νεαρό Κύριο Γκαίτε» (2010), υποδύεται έναν φιλόδοξο Γερμανό δικηγόρο που τολμά να φέρει ένα ολόκληρο έθνος αντιμέτωπο με το παρελθόν του, οδηγώντας πρώην μέλη των Ες Ες στην πρώτη τους δίκη από Γερμανούς. Η φρικαλεότητα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου φωτίζεται, το ίδιο και η συγκάλυψή της από μια ολόκληρη κοινωνία. Ποιος όμως τού εγγυάται ότι ο ίδιος θα μείνει αλώβητος από τις αποκαλύψεις;

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Τζούλιο Ρικιαρέλι βγαίνει από τον λαβύρινθο της σιωπής, ξετυλίγοντας τον μίτο της αλήθειας για την αποκατάσταση της Ιστορίας, με μία ταινία που αποτελεί την πρόταση της Γερμανίας για το ξενόγλωσσο Οσκαρ.

Σκηνοθεσία / Director

ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ της Λίλας Παπαπάσχου

STOP MOTION

Κίνηση στο αργό

δεν συμβαίνει να είσαι

μόνο έχεις, μόνο σ' έχουν.

Τέλος μυρίζεις, μόνο.

Ντύνεις ψευδαίσθηση τα κορμιά

προάγγελος σωτηρίας

πρόσφατα συμμάχησες με το διάβολο.

Σήμερα μιλάς, όπως χτες, όπως αύριο

παύσεις, τελείες, ερωτηματικά.

Εγώ δικαιούμαι μόνο να σε θαυμάζω.

Μη ζητάς το κλειδί.

Στο κελί είναι όλα απλά.

Τρως, αφοδεύεις, κοιμάσαι.

Αέναη κίνηση, μ' οδηγείς στην επόμενη

παιδικό απωθημένο

στης ζωής το φίλτρο, απολυμάνθηκες.

Σου γράφω γράμματα

«τις ερωτικές μου καλλιγραφίες».

Μετά μόνη τα διαβάζω, γελώντας γοερά.

Μετά κλαίω.

Δεν έμαθα ν' αναγνωρίζω νότες

μονάχα τραυλίζω τις λέξεις.

Επίπεδες πρόζες ερώτων

χωρίς τις μουσικές των σωμάτων.

Στον πάτο της λίμνης, καραδοκεί

το τέρας της σιωπής.

Καταβροχθίζει των θνητών κάλπικα ευχολόγια.

ΤΟ ΜΟΒ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ ΜΟΥ

Ξένοι και φίλοι έρχονται κάθε χρόνο, τέτοια εποχή

στου κήπου μου τη φαντασμαγορία, να εναποθέσουν νεκρές ελπίδες.

Τους κοιτάζω με μια κάποια καχυποψία κι αγωνιώ

για του καθενός προσωπικά τη σωτηρία.

Είναι τόσο όμορφοι, λουσμένοι στο μοβ της αυλής μου.

Οι προσδοκίες τους θυμίζουν λουλούδια που τα προσπέρασε η Άνοιξη

και γι' αυτό μαράθηκαν, κατευθείαν.

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή αναστατώνω τον κόσμο με το μοβ της αυλής μου.

Χρώμα μυστηριώδες.

Συμβολίζει την αύρα, το υποσυνείδητο και του μεταφυσικού

την άνευ λογικής απόδειξης παντοδυναμία.

Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, μαθαίνω ξανά ν' αναπνέω.

Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Είμαι ολόκληρη μια ψευδής δήλωση.

Οι λέξεις μου βαφτίζονται στο ψέμα, οι πράξεις μου το ίδιο.

Χάθηκα στο λαβύρινθο της αλήθειας κι όλες οι έξοδοι κινδύνου

κλειδωμένες ερμητικά, με σκουριασμένα λουκέτα.

Τελειώνει και τ' οξυγόνο μου, σε λίγο δεν θα μπορώ καθόλου τον αέρα

στα σπλάχνα μου να χωρέσω.

Όσο η μέρα καταβροχθίζεται απ' το σκοτάδι

τόσο θα ξεφτίζουν και τ' ανυπόταχτά μου άλλοθι.

Σαν άλλος Μινώταυρος θα καταπίνω νέους και νέες

διψώντας για του λευκού τους κορμιού το γάργαρο αίμα.

Κι όλο θα ψεύδομαι. Παντού και πάντα θα ψεύδομαι.

Με άνεση θαυμαστή, τον μέσο άνθρωπο θα παριστάνω.

Η Λίλα Παπαπάσχου είναι απόφοιτος της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης «Θεμέλιο» του Νίκου Βασταρδή.

Ρεπορτάζ με χορηγό το τουρκικό κράτος

Φωτιές έχει ανάψει το tweet δημοσιογράφου της ΕΡΤ που έκανε λόγο για δημοσιογραφική αποστολή στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία, οργανωμένη και πληρωμένη από την τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα.

Το ρεπορτάζ στα «Νέα», τη Δευτέρα, όχι μόνο είχε δακρύβρεχτο τίτλο, «Να τελειώσει ο πόλεμος και να γυρίσουμε όλοι πίσω», αλλά προκαλούσε και ρίγη συγκίνησης στον αναγνώστη: «“Τα Νέα” ταξιδεύουν στην Τουρκία με πρώτο σταθμό τη δομή φιλοξενίας του Μποϊνούγιογιουν, εκεί όπου η θλίψη για τον ξεριζωμό είναι βαθιά χαραγμένη στην ψυχή και στα μάτια των προσφυγόπουλων».

Ειδυλλιακή εικόνα, δεν είναι σαν εμάς οι Τούρκοι που τους στοιβάζουμε σε απαράδεκτες δομές και στρατόπεδα, κάτω από απάνθρωπες συνθήκες. Αντιγράφω ένα απόσπασμα από το ρεπορτάζ, για να καταλάβουν οι δικοί μας οι πρόσφυγες τι χάνουν που δεν έμειναν στην Τουρκία. Διαβάζουν «Νέα» οι πρόσφυγες, άραγε, να δουν το φως το αληθινό;

Ιδού λοιπόν: «Οι άνθρωποι που ζουν στη δομή μπορούν με το δαχτυλικό τους αποτύπωμα να βγαίνουν και να επιστρέφουν ό,τι ώρα θέλουν, από τις 6 π.μ. έως τις 11 μ.μ. Λαμβάνουν 100 τουρκικές λίρες τη μέρα ο καθένας για τρόφιμα, ανεξαρτήτως ηλικίας, και αν επιθυμούν μπορούν να αναζητήσουν την τύχη τους και εκτός καταυλισμού, αναζητώντας δουλειά, σπίτι και μια πιο κανονική ζωή, όσο αυτό είναι δυνατό, και να συνεχίσουν να λαμβάνουν βοήθημα 120 λιρών κατ’ άτομο. Οι γυναίκες που απασχολούνται στη χειροτεχνία κεντούν ρούχα και νυφικά και κερδίζουν 1.000 λίρες τον μήνα, όπως μας λένε, που τους επιτρέπουν να βελτιώσουν τη ζωή τους. Η Τουρκία στην πραγματικότητα προσπαθεί να δείξει καλό πρόσωπο, μπροστά στα κονδύλια που δαπανώνται στη διαχείριση του προσφυγικού».

Ούτε στα τουρκικά ξενοδοχεία που βρίσκονται στα παράλια, στο Αιγαίο, τέτοιες συνθήκες. Το καλύτερο είναι που η απεσταλμένη της εφημερίδας ένιωσε την ανάγκη να μας διευκρινίσει το εξής: «Ζητάω να κάνω μια βόλτα εκεί. Μου απαντούν θετικά, με μια υπόμνηση, να μην παραποιήσω όσα ακούσω...».

Ωστόσο, το βράδυ της Δευτέρας, ένα tweet που ανέβασε ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ, Νίκος Μελέτης, άναψε φωτιές: «Μα είναι δυνατόν τις ημέρες αυτές να είναι ελληνική δημοσιογραφική αποστολή οργανωμένη και πληρωμένη από την τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία;». Σύμφωνα με την εφημερίδα «Δημοκρατία», αυτό που καταγγέλλει ο Νίκος Μελέτης ισχύει, μια και το επιβεβαίωσε με ανάρτησή της στο facebook η σύμβουλος Τύπου της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα, Duygu Leloglu. «Ανέβασε, συγκεκριμένα, φωτογραφία με δημοσιογράφο του ενός από τα τρία ελληνικά ΜΜΕ που βρίσκονται στα σύνορα Τουρκίας - Συρίας με δύο πρόσφυγες και έγραψε στη λεζάντα ότι “πρόκειται για ταξίδι που οργάνωσε η τουρκική προεδρία για ελληνικά media, με πρώτο σταθμό το κέντρο προσφύγων”».

Το ρεπορτάζ του Star...

Η Deutsche Telekom ξήλωσε το μνημείο με τα ονόματα των δολοφονημένων απο τους ναζί υπαλλήλων του ΟΤΕ.

Μετά την απεργία της πρωτομαγιάς όπως αναφέρει ο συνάδελφος Λευτέρης Χατζηανδρέου Γ.Γραμματέας του σωματείου της τηλεφωνικής τότε «οι Ναζί Γερμανοί κατακτητές και οι Γερμανοί Δ/ντες είχαν σκυλιάσει δεν μπορούσαν να κρατήσουν την ψυχραιμία τους και έτσι στις 3 του Μάη γερμανικά στρατεύματα μπλοκάρουν το μέγαρο της οδού Σταδίου το κέντρο του Πειραιά και το μέγαρο της οδού Κωλλέτη.
Συγκεντρώνουν όλο το προσωπικό και συλλαμβάνουν όσους προσέρχονται για εργασία και έχουν και ονομαστικό κατάλογο. Δυστυχώς συλλαμβάνονται 225 συνάδελφοι, τους οδηγούν στην Γκεστάπο της οδού Μέρλιν και στη συνέχεια στο Χαϊδάρι. Στο θάλαμο των μελλοθανάτων βρίσκονται 25 συνάδελφοι, ξεχωρίζουν 15 και τους οδηγούν στην Καισαριανή όπου και τους εκτελούν στις 7 Μάη 1944. Δύο ακόμα συνάδελφοι εκτελέστηκαν από τους γερμανούς».

Ο χώρος με την πλάκα όπως είναι σήμερα. Σεβασμός…. της D.T στην ιστορική μνήμη.

Μετά από χρόνια τοποθετήθηκε στο ιστορικό κτίριο της Κωλλέτη μαρμάρινη πλάκα με τα ονόματα των 17 αντιφασιστών συναδέλφων.
Κάθε χρόνο στις 7 Μάη στον ίδιο χώρο γίνονταν εκδηλώσεις μνήμης προς τιμή των εκτελεσθέντων.
Όταν ανέλαβε τον ΟΤΕ η Deutsche Telekom, ένα από τα πρώτα καταστήματα που έκλεισε ήταν και το OTEshop της Κωλλέτη!
Από τότε «συνέπεσε και ο θάνατος του συναδέλφου Λευτέρη» σταμάτησαν οι εκδηλώσεις μνήμης για τους εκτελεσμένους.
Η πλάκα με τα ονόματα βρίσκεται καταχωνιασμένη στα υπόγεια του κτιρίου.

Φέτος επίσης κανένας δεν θυμήθηκε από τη διοίκηση του ΟΤΕ, τα σωματεία και το Πολιτιστικό κέντρο να τιμήσει τη μνήμη τους.
Σε ότι αφορά τους ιδιοκτήτες του ΟΤΕ καταλαβαίνουμε τους λόγους. Κατανοούμε επίσης την απουσία και την αφωνία των εργατοπατέρων για τη θλιβερή επέτειο, δεν θέλουν να θυμίζουν στο αφεντικό τους «οικήια κακά». Με δεδομένο μάλιστα ότι κανένας Υπουργός, Διευθυντής κ.λ.π. δεν θα εμφανιζόταν για να βγάλουν τις ανάλογες φωτογραφίες, κατάπιαν το γεγονός. ...

Κορνήλιος Καστοριάδης: Η μοίρα

Ο όρος μοίρα επανέρχεται συνεχώς στα έπη, κυρίως στην Ιλιάδα, και πρέπει να συσχετιστεί με το ρήμα μερίζω, που σημαίνει μοιράζω, διαιρώ. Η μοίρα είναι λοιπόν η μοιρασιά, το μερίδιο, ο κλήρος, η τύχη. Και η ρίζα σμερ- μας δίνει αμέσως την απάντηση στο ερώτημα: ποια είναι η μοίρα, το μερίδιο του ανθρώπου; Η μοίρα του είναι ο μόρος, δηλαδή ο θάνατος.

Ο Όμηρος χρησιμοποιεί τη λέξη αυτή, συγγενή της μοίρας, καθώς και τις εκφράσεις μόρσιμον ήμαρ ή, σ’ ένα άλλο πλαίσιο, αίσιμον ήμαρ (η αίσα είναι συνώνυμη της μοίρας) που επανέρχονται συχνά για να προσδιορίσουν την μοιραία ημέρα, την ημέρα του θανάτου ενός εκ των ηρώων, την ημέρα που του έλαχε, κατά την αρχική μοιρασιά, ως όριο της ύπαρξής του.

Είναι σημαντικό να επιμείνουμε στη μοιρασιά της μοίρας, διότι η ίδια λέξη χρησιμοποιείται και με άλλα εξαιρετικά συγκεκριμένα περιεχόμενα: ένα κομμάτι γης, ένας στρατιωτικός σχηματισμός, ακόμα και, σε μεταγενέστερους συγγραφείς, ένα πολιτικό κόμμα, είναι και αυτά τμήματα, μοίραι. Η κατεξοχήν μοίρα όμως είναι η μοίρα του ανθρώπου, δηλαδή ο θάνατος.

Στον Ησίοδο αι Μοίραι είναι τρεις θεές, κόρες της Νύχτας, οι οποίες όπως και άλλες προολύμπιες θεότητες, είναι φοβερές εκδικήτριες, ο δε θυμός τους δεν απαλύνεται πριν τιμωρήσουν τους ενόχους, θεούς ή ανθρώπους (Θεογ., 215-222).

Ενώ για τις συγκεκριμένες Μοίρες μπορούμε να υποθέσουμε ότι έχουν σχέσεις και βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις με τους ανθρώπους ή τους θεούς, δεν συμβαίνει το ίδιο με την ομηρική μοίραν, που δεν είναι προσωποποιημένη θεότητα αλλά απρόσωπη δύναμη, ένα είδος ύπατης νομιμότητας που επιβάλλεται σε θεούς και ...

«Κόκκαλο» η μεταφράστρια στη συνάντηση Τραμπ – Ματαρέλα: Είμαστε σύμμαχοι από την… Αρχαία Ρώμη! (εικόνες&βίντεο)

Δεν πίστευε όσα άκουγε https://tinyurl.com/y3zuktan

https://tinyurl.com/yxu2clpb

«Κόκκαλο» έμεινε μεταφράστρια και όσοι φυσικά άκουγαν τον Ντόναλντ Τραμπ κατά τη συνάντησή του με τον Σέρτζιο Ματαρέλα να λέει πως ΗΠΑ και Ιταλία είναι σύμμαχοι από την Αρχαία Ρώμη!

Η έκφραση στο πρόσωπο της μεταφράστριας όταν άκουγε τον Τραμπ δεν περιγράφεται με λόγια.

«Οι ΗΠΑ και η Ιταλία είναι τόσο δεμένες από την κοινή πολιτιστική και πολιτική κληρονομία που μοιράζονται χιλιάδες χρόνια από την Αρχαία Ρώμη», είπε ο Τραμπ.

Ο Ντόναλντ Τραμπ υπερασπίστηκε και την κληρονομία του Χριστόφορου Κολόμβου. «Την Δευτέρα, αποτίσαμε φόρο τιμής στον Ιταλό εξερευνητή ο οποίος ηγήθηκε της ανακάλυψης του Νέου Κόσμου, του κυρίου που είναι γνωστός ως Χριστόφορος Κολόμβος», είπε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. ...

Γιατί τα παιδιά μας βαριούνται στο σχολείο, δεν έχουν υπομονή και απογοητεύονται εύκολα;

Είμαι εργοθεραπεύτρια με 10ετή εμπειρία εργασίας με παιδιά, γονείς και δασκάλους. Συμφωνώ απόλυτα με το μήνυμα του δασκάλου που έλαβα πρόσφατα, ότι τα παιδιά μας χειροτερεύουν όλο και περισσότερο σε πολλά ζητήματα. Ακούω σταθερά την ίδια άποψη από κάθε δάσκαλο που συναντώ. Αδιαμφισβήτητα, καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετούς πορείας μου, έχω δει και εξακολουθώ να βλέπω μία πτώση στην κοινωνική, συναισθηματική και ακαδημαϊκή λειτουργικότητα των μαθητών καθώς και μια ραγδαία αύξηση των μαθησιακών δυσκολιών και άλλων διαγνώσεων.

Τα σημερινά παιδιά έρχονται στο σχολείο συναισθηματικά ανώριμα για μάθηση και υπάρχουν πολλοί παράγοντες στο μοντέρνο τρόπο ζωής μας που συμβάλουν σε αυτό. Όπως γνωρίζουμε, ο εγκέφαλός μας είναι εύπλαστος. Μέσα από το περιβάλλον μπορούμε να κάνουμε τον εγκέφαλο δυνατότερο ή πιο αδύναμο. Ειλικρινά πιστεύω ότι παρά τις καλύτερες προθέσεις μας δυστυχώς σχηματίζουμε τον εγκέφαλο των παιδιών μας προς τη λάθος κατεύθυνση. Και παρακάτω θα αναλύσω το γιατί…

Τεχνολογία

Δωρεάν υπηρεσία φύλαξης παιδιών…η πληρωμή σας περιμένει στην επόμενη γωνία. Παίζουμε με το νευρικό σύστημα των παιδιών μας, με την προσοχή τους και με την ικανότητά τους να λαμβάνουν ικανοποίηση καθυστερημένα. Συγκρινόμενη με την εικονική πραγματικότητα, η καθημερινή ζωή είναι βαρετή. Όταν τα παιδιά έρχονται στην τάξη, εκτίθενται σε ανθρώπινες φωνές και οπτικά ερεθίσματα που έρχονται σε αντίθεση με το βομβαρδισμό από εκρήξεις γραφικών και ειδικά εφέ τα οποία είναι συνηθισμένα να βλέπουν στις οθόνες τους.

Μετά από ώρες εικονικής πραγματικότητας το να επεξεργαστείς πληροφορίες σε μια τάξη γίνεται όλο και μεγαλύτερη πρόκληση για τα παιδιά μας επειδή ο εγκέφαλός τους είναι συνηθισμένος στα υψηλά επίπεδα διέγερσης που προκαλούν τα βιντεοπαιχνίδια. Η ανικανότητα της επεξεργασίας χαμηλότερων επιπέδων διέγερσης καθιστά τα παιδιά ευάλωτα στις ακαδημαϊκές προκλήσεις. Επιπλέον, η τεχνολογία μας αποσυνδέει συναισθηματικά από τα παιδιά μας και τις οικογένειές μας. Η συναισθηματική διαθεσιμότητα των γονέων είναι η κύρια τροφή για τον εγκέφαλο των παιδιών μας. Δυστυχώς, βαθμιαία στερούμε από τα παιδιά μας αυτή την τροφή.

Τα παιδιά παίρνουν οτιδήποτε θέλουν, ακριβώς τη στιγμή που το θέλουν...

Decades Old Photo Of Future Son-In-Law Confirms Mother’s Suspicions

Heidi Parker and Ed Savitt, a charming young couple, felt they had a perfect romance. After their first date, they quickly set another and another, soon falling in love. In the blink of an eye, the two became engaged and got ready to walk down the aisle. All around them, most of their friends and family cheered them on.

However, not everyone felt the same way. Although Savitt seemed practically perfect in every way, Heidi’s mother, Kay Parker, started to have an odd feeling about her soon-to-be son-in-law. She could not put her finger on it, but something did not feel right. Then, Kay discovered a decades-old photograph that confirmed her suspicions and changed their lives forever…

While Ed Savitt and Heidi Parker found each other again, their parents also found long-forgotten friends! It was a win-win situation for everybody. Today, Kay and Keith Parker are best friends with Fiona and Jonathan Savitt. What’s more, they love spending time together, just like they did 20 years ago! Even better, both sets of parents go on vacations together all the time! Just like that trip back in the ‘90s to Turkey. Meanwhile, Ed and Heidi seem very happy! They too go on adventures together just like when they were six! Some things never change…
Of course, Ed Savitt and Heidi Parker are not the only ones who have a decades-old mystery wrapped up in a love story...

Αιτήσεις εδώ και τώρα για τις συντάξεις - Εντός του 2019

■ Γιατί πρέπει άμεσα να υποβληθεί ένσταση για πιθανά λάθη στον επανυπολογισμό
■ Άνοιξε προχθές η ηλεκτρονική πλατφόρμα του ΕΦΚΑ. Βήμα προς βήμα η διαδικασία που «κλειδώνει» τα αναδρομικά από 4 Οκτωβρίου και μετά

Η Θέση μας: Η αποστολή των Ελλήνων

Ρεπορτάζ
Νάσος Χατζητσάκος

Τη δυνατότητα να υποβάλλουν ενστάσεις επί των ενημερωτικών σημειωμάτων που αναρτήθηκαν πρόσφατα στην ιστοσελίδα του ΕΦΚΑ έχουν όσοι συνταξιούχοι εκτιμούν ότι για τον επανυπολογισμό των συντάξεών τους πέρυσι βάσει του νόμου Κατρούγκαλου λήφθηκαν υπόψη λάθος στοιχεία ή δεν τους αποδόθηκαν οι προβλεπόμενες προσαυξήσεις.

Εντός του 2019

Τυχόν διορθώσεις για τις περιπτώσεις αυτές θα γίνουν μετά τον επικείμενο νέο ασφαλιστικό νόμο (θα ψηφιστεί ως το τέλος του έτους) με τα αναπροσαρμοσμένα ποσοστά αναπλήρωσης. Στην περίπτωση αυτή αναδρομικά θα αποδοθούν για το χρονικό διάστημα από τις 4 Οκτωβρίου 2019 και μετά.

Ήδη, από προχθές στη διαδικτυακή «πύλη» του ΕΦΚΑ (efka.gov.gr) στη στήλη «Συνταξιούχοι» έχει προστεθεί η επιλογή «Ένσταση/αίτηση θεραπείας κατά μηνιαίου ενημερωτικού σημειώματος πληρωμής κύριας σύνταξης».

Με ένα «κλικ» στην επιλογή αυτή και με τους κωδικούς του TAXIS οι «απόμαχοι της εργασίας» έχουν τη δυνατότητα να υποβάλουν ένσταση κατά του περιεχομένου που εμπεριέχεται στο εκκαθαριστικό σημείωμά τους, εφόσον θεωρούν ότι έχουν αδικηθεί. Στις περιπτώσεις πιθανών αδικιών εμπίπτουν οι εξής:

Στην Πηγάδα του Μελιγαλά

★ Εκπομπή - αφιέρωμα για τη συμπλήρωση 75 ετών από την απελευθέρωση της Αθήνας από τους Γερμανούς, στις 12 Οκτωβρίου 1944, παρουσίασε η ΕΡΤ1, τη Δευτέρα το βράδυ. Η Μαριλένα Κατσίμη και ο Πιέρρος Τζανετάκος ήταν στην επιμέλεια και την παρουσίαση της εκπομπής, που κάνουν πολύ καλή δουλειά γενικότερα. Κάλεσαν και καθηγητές Ιστορίας στο στούντιο, «σε μια προσπάθεια ν’ αναδειχθούν οι βασικές πτυχές της περιόδου που προηγήθηκε της αποχώρησης των Γερμανών από την Ελλάδα, τα όσα διαδραματίστηκαν στην ελληνική πρωτεύουσα από τις αρχές Οκτωβρίου έως και την άφιξη της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου, αλλά και αυτά που ακολούθησαν την απελευθέρωση και κατέληξαν στη σφοδρή εμφύλια αναμέτρηση του Δεκεμβρίου».

●Κατά τη διάρκεια της εκπομπής, μεταδόθηκε κι ένα 50λεπτο επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ «Μνήμες» του Νίκου Καβουκίδη, με μαρτυρίες ανθρώπων που βίωσαν τις ημέρες εκείνες στους δρόμους και στα πεζοδρόμια της Αθήνας, όπως η Αλκη Ζέη, ο Τίτος Πατρίκιος, ο Στέφανος Ληναίος κ.ά.

●Ηταν μια ισορροπημένη από κάθε άποψη εκπομπή. Κι ενδιαφέρουσα θα έλεγα. Οσοι την είδατε, νομίζω, θα συμφωνείτε. Ελα όμως που δεν άρεσε στην ακροδεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας. «Τα σημερινά αφιερώματα της Δημόσιας Τηλεόρασης στην απελευθέρωση της Αθήνας ήταν μια προκλητική προπαγάνδα για το ΕΑΜ. Η νέα διοίκηση το έχει υπόψη; Ως πότε θα ανεχόμαστε τους αριστερούς μονολόγους; Αρκετά!», έγραψε ο Σάκης Μουμτζής του «Φιλελεύθερου» και είναι να γελάς. Θα ενοχλήθηκε, υποθέτω, επειδή η εκπομπή παρουσίασε την όρθωση της Εθνικής Αντίστασης.

● Από κοντά και ο δημοσιογράφος που έγινε βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μπογδάνος. «Δεν είδα ΕΡΤ - βλέπω όμως πολλές αντιδράσεις. Σε περίπτωση, λοιπόν, που σημειώθηκε κεκτημένη ταχύτητα της μονόπαντης, σκληρής ιδεολογικής προπαγάνδας των τελευταίων ετών, είμαι βέβαιος ότι το αποψινό φάλτσο θα βοηθήσει τον Κωνσταντίνο Ζούλα να αποκαταστήσει ισορροπίες αντικειμενικότητας».

● Μήπως να παρουσιάσει η ΕΡΤ κανένα αφιέρωμα στην Πηγάδα του Μελιγαλά, για να χαρούν ο Μουμτζής, ο Μπογδάνος και η παρέα τους;

● Οι απαντήσεις, ωστόσο, που πήρε ο Σάκης Μουμτζής στο twitter ήταν όλα τα λεφτά. Ενδεικτικά: «Πώς σε ενώνει, πώς σε δονεί, του ταγματασφαλίτη το κορμί», «Θα ακούσουμε το δικό σας αφήγημα. Ω πόσο καλοί και χρήσιμοι υπήρξαν δωσίλογοι, μαυραγορίτες, ταγματασφαλίτες και λοιποί συνεργοί της ναζιστικής Γερμανίας», «Απαράδεκτο. Αντί να μας πουν για τη συμβολή στην ομαλή λειτουργία της ελληνικής κοινωνίας κατά την κατοχή από τα τάγματα ασφαλείας, μιλάνε για τους άπλυτους που πήραν τα βουνά για να κάνουν αντίσταση...», και πολλά άλλα αντίστοιχα.

●Η καλύτερη απάντηση ήταν μία, αυτή:

Η οργή του πατέρα του Παναγιώτη-Ραφαήλ και η επιστημονική (;) ντροπή Κικίλια - Αν ο Παναγιώτης - Ραφαήλ ήταν παιδί σου, υπουργέ;

Αν ο Παναγιώτης - Ραφαήλ ήταν παιδί σου, υπουργέ;

Βάσω Πρεβεζιάνου

Ένα παιδί που πάσχει από μια σπάνια ασθένεια, μια θεραπεία που αμφισβητείται από πολλούς και κοστίζει πολύ ακριβά, ένας υπουργός που βρίσκεται στο στόχαστρο και μια οικογένεια που ζει την πιο μεγάλη αγωνία.
Έχετε παιδιά; Αν ναι, τότε αντιλαμβάνεστε πλήρως ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο δράμα για έναν γονιό από το να βλέπει το παιδί του άρρωστο και να είναι ανήμπορος να βοηθήσει.

Ο Παναγιώτης - Ραφαήλ, λοιπόν, είναι μόλις 18 μηνών. Είναι ακόμα ένα μωρό, που διαγνώσθηκε με νωτιαία μυϊκή ατροφία τύπου 1. Πρόκειται για μια εκφυλιστική νόσο που προσβάλει όλο το μυϊκό σύστημα, μια πάθηση επιθετική και μέχρι προτινος μη αναστρέψιμη. Σταδιακά ο ασθενής ούτε να καταπιεί μπορεί, ούτε να αναπνεύσει και παράλληλα χάνει τον έλεγχο του κεφαλιού...

Αν επιλέγετε την τηλεόραση για την ενημέρωσή σας είναι πολύ πιθανό να μη γνωρίζετε πολλά πράγματα για αυτή την ιστορία, που πάντως έχει διαδοθεί μέσω των social media, καθώς η οικογένειά του παιδιού κάνει προσπάθεια για να συγκεντρώσει τα χρήματα που απαιτούνται και να ταξιδέψει στις ΗΠΑ για μια θεραπεία (που είναι εγκεκριμένη εκεί, αλλά αμφισβητείται η επιτυχία της, ενώ σημειώνεται πως δεν εγγυάται ίαση, μόνο πιθανή βελτίωση σε ακαθόριστο βαθμό) που είναι η τελευταία ελπίδα για να κρατηθεί στη ζωή ο μικρός.


Η θεραπεία κοστίζει περίπου 3 εκατομμύρια ευρώ και τα περιθώρια στενεύουν καθώς το νέο φάρμακο μπορεί να ληφθεί από ασθενείς κάτων των δύο ετών...

Οι γονείς ακολουθώντας τον δρόμο που ορίζει ο νόμος (και η γραφειοκρατεία, επίσης) ήρθαν σε επαφή με τον ασφαλιστικό φορέα τους και παράλληλα κατέθεσαν στο Υπουργείο Υγείας όλα τα απαραίτητα έγγραφα. Ωστόσο, το Ανώτατο Υγειονομικό Συμβούλιο του ΕΟΠΥΥ απέρριψε το αίτημα για να διαθέσει τα σχετικά κονδύλια. Μπορεί να εγκρίνει μόνο 1 εκατομμύριο ευρώ για θεραπεία εγκεκριμένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Συγκεκριμένα, τον περασμένο Μάιο έλαβε έγκριση η γονιδιακή θεραπεία με φαρμακευτική ονομασία Onasemnogene (Zolgensma) για τη θεραπεία παιδιών με SMA ηλικίας κάτω των δύο ετών από τον Αμερικανικό φορέα έγκρισης φαρμάκων, FDA.

«Στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο NEJM μια εφάπαξ ενδοφλέβια έγχυση του ιού φορέα είχε ως αποτέλεσμα εκτεταμένη επιβίωση και βελτιωμένη κινητική λειτουργία, ενώ τα βρέφη που έλαβαν τη θεραπεία πολύ νωρίς στην εξέλιξη της νόσου είχαν υψηλότερη πιθανότητα καλύτερων αποτελεσμάτων. Η θεραπεία δεν έχει εγκριθεί στην Ευρώπη, αφού η συλλογή στοιχείων της μελέτης που διεξάγεται στην Ευρώπη δεν έχει τελειώσει» σημειώνει ο πρόεδρος της Ελληνικής Παιδονευρολογικής Αντιμετώπισης, κ. Αργύριος Ντινόπουλος.

Παράλληλα, βέβαια, υπάρχει μια τεράστια κινητοποίηση από τους «απλούς» ανθρώπους, από φορείς, από δημοτικές αρχές, από οργανώσεις, από ομάδες για να συγκεντρωθεί όσο πιο σύντομα γίνεται το ποσό και ο Παναγιώτης - Ραφαήλ να κάνει αυτό το ταξίδι, το μοναδικό με τα τωρινά δεδομένα, που μπορεί να τον κρατήσει στη ζωή.

Ο υπουργός υγείας, Βασίλης Κικίλιας, πήρε θέση, καθώς έγινε έκκληση από την οικογένεια. «Δεν μπορώ να βοηθήσω, διότι υπάρχουν και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις και μετά θα πρέπει να κάνω το ίδιο» ήταν τα λόγια του στον πατέρα του παιδιού.

Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, Αθανάσιος Εξαδάκτυλος, τόνισε ότι θα πρέπει να γίνει σεβαστή η άποψη του γνωμοδοτικού οργάνου και το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να επανεξεταστεί το αίτημα.

Οι εκπρόσωποι του κράτους, λοιπόν, ανοίγουν τα κιτάπια τους, διαβάζουν το νόμο και αποφασίζουν ότι δεν αξίζει η προσπάθεια για τη σωτηρία ενός δίχρονου παιδιού. Ναι, είναι 3 εκατομμύρια ευρώ και ναι μπορεί τελικά το παιδί να μην σωθεί. Οι Έλληνες αρμόδιοι έκριναν και αποφάσισαν ότι δεν μπορούν να πιστοποιήσουν την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της συνδυαστικής θεραπείας. Είναι επιστήμονες, προφανώς, και ουδείς μπορεί να τους αμφισβητήσει.

Και ενώ από τη μία ο υπουργός και οι αρμόδιοι είναι στο στόχαστρο για την αναλγησία, υπάρχει ένα κύμα αντιδράσεων και για τον πατέρα του Παναγιώτη - Ραφαήλ, ο οποίος κάνει τον δικό του αγώνα και συνεχίζει να πιέζει και στρέφεται κατά της κυβέρνησης αρνούμενος να συμβιβαστεί με την απόφαση των γνωμοδοτικών οργάνων.

Κι εσύ που έχεις παιδί το ίδιο δεν θα έκανες; Όταν βλέπεις να διαγράφονται χρέη εφοπλιστών, επιχειρηματιών, μεγαλοδημοσιογράφων, όταν βλέπεις τις τράπεζες να βγαίνουν πάντα κερδισμένες σε βάρος δικό σου, όταν οι νόμοι εφαρμόζονται μόνο για τους πολλούς, αλλά όχι για τους λίγους και εκλεκτούς δεν θα έβγαζες σπαρακτική κραυγή αγωνίας για να σωθεί το παιδί σου;

Κανείς δεν θέλει να παραβιάζεται κανένας νόμος. Ναι, αλλά η ισότητα να υπάρχει για όλους. Για εμένα, για τον μεροκαματιάρη, για τον άνεργο, για τον καταστηματάρχη, για τον επιχειρηματία... Αφού δεν ζούμε σε τέτοια κοινωνία, μπορεί να παραβιαστεί ο νόμος σε τέτοιες περιπτώσεις. Αν οι γονείς θέλουν να ρισκάρουν με μια αβέβαιης αποτελεσματικότητας θεραπεία, αναλαμβάνουν και την ευθύνη για το παιδί τους.

Από τη μια είναι η επιστήμη, από την άλλη όμως είναι η ηθική και η ανθρωπιά. Και τελικά μπορεί αυτή να νικήσει: οι δεκάδες άνθρωποι που δίνουν από το υστέρημά τους για να μείνει ζωντανή η ελπίδα. Αυτοί θα έχουν την συνείδησή τους καθαρή. Μπορεί ως χώρα γενικά να έχουμε πιάσει πάτο, αλλά είναι κάτι τέτοιες στιγμές που ευτυχώς μας ενώνουν.

Οι υπόλοιποι μπορούν να κοιμούνται τα βράδυ με τον νόμο στο προσκέφαλό τους... Την ημέρα μπορούν να αναρωτιούνται ποια θα ήταν η γνωμοδότησή τους θα ήταν ίδια αν επρόκειτο για το δικό τους παιδί...

Ο Βασίλης Κικίλιας προσπάθησε να εξηγήσει με επιστημονικούς όρους γιατί δεν έχει εγκριθεί η αποστολή του μικρούλη Παναγιώτη-Ραφήλ, που έχει ζωή 140 ημερών, στην Βοστώνη για μία νέα καινοτόμα θεραπεία, που θα μπορούσε να τον σώσει.

Την απάντηση στην υπουργική ντροπιαστική αιτιολόγηση, τη δίνει ο πατέρας με συνέντευξή του στον ιστότοπο Documentonews.gr. Θα πολεμήσω με όσες δυνάμεις έχω για να μπορέσει να πάει το παιδί μου στην Αμερική και να σωθεί λέει ο πατέρας του Παναγιώτη- Ραφαήλ, Γιώργος Γλωσσιώτης.

Η μοναδική του ελπίδα πλέον μετά την άρνηση του Ανώτατου Υγειονομικού Συμβουλίου και συνολικά του κράτους να βοηθήσει τον Παναγιώτη είναι ο κόσμος που μέσα σε πολύ λίγες μέρες έχει συγκεντρώσει 1.100.000 ευρώ.

«Η αγάπη είναι φοβερή» λέει ο πατέρας του μικρού Παναγιώτη-Ραφαήλ με δάκρυα στα μάτια. «Το γεγονός ότι ένα ολόκληρο κράτος έδειξε το σκληρό του πρόσωπο σε ένα μωρό έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με την αγάπη που έχουμε πάρει από όλο τον κόσμο».

Ο μικρός Παναγιώτης -Ραφαήλ πάσχει από Νωτιαία Μυϊκή Ατροφία τύπου 1. ...